Η Γερμανια και η Ολλανδια διαφωνουν με τα ευρωομολογα για τον εξης λογο : θεωρουν οτι πολλες χωρες ειναι αναξιοπιστες επειδη το μοντελο διακυβερνησης τους δεν περιστρεφεται γυρω απ την οικονομικη ασφαλεια (η Ολλανδια απορουσε πως η Ισπανια και η Ιταλια δεν ειχαν reserves για περιπτωσεις εκατκτης κρισης προ εβδομαδας), επομενως οτι αν δανειζονται οι χωρες του Νοτου με ολη την ΕΕ ως εγγυητρια θα ξοδευουνε ελευθερα επειδη θα γνωριζουν οτι δε θα τους αφησει η ΕΕ να καταρρευσουνε, μιας που ειναι συν-εγγυητες του δανειου ολες οι χωρες.Πάντως αν πάω μερικά χρόνια πίσω , που διαφωνούσα με τον @Yorgos ότι ο μόνος τρόπος να γλιτώσει μία χώρα από οικονομική κρίση είναι να κόψει χρήμα (εγώ υποστήριζα full QE και ο @Yorgos έλεγε αυτό δεν σώζει), βλέπουμε ότι όλα τα κράτη μοιράζουν χρήμα τον κουβά.
Τα μεγαλύτερα έξοδα πρέπει να είναι στο μελάνι των εκτυπωτών (χιουμοριστικά το λέω).
Απορώ πως εθελοτυφλούν μερικοί υπουργοί οικονομικών (Γερμανίας , Ολλανδίας κτλ).
Ένα μόνο λόγο βρίσκω, να θέλουν να κρατήσουν την ηγεμονία της ΕΕ.
Όπως είπε φίλος πράκτορας "όποτε έρθουν βόρειοι στις νότιες χώρες 10 ευρώ η χωριάτικη και αν τους αρέσει" (για πλάκα το είπε)
Αμερική, Κίνα, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία κτλ κόβουν χρήμα αβέρτα και αναρωτιούνται αν θα φτάσει. Στην Ευρώπη συζητάμε μήπως τα 500 δις είναι πολλά.
Υπάρχουν κράτη που το κάνουν χρόνια π.χ. Ιαπωνία (με διαφορετικό τρόπο μέσω των πολιτών) και έχουν βρει την ισορροπία.
Η Γερμανια η Ολλανδια και οι Σκανδιναβικες χωρες αρεσκονται στην ΕΕ με την υπαρχουσα δομη της, δηλαδη να υπαρχει στενη οικονομικη και εμπορικη ενωση αλλα οχι στενη πολιτικη ενωση, διοτι αν γινοτανε αυτο θα χανανε πολλη απ τη δυναμη που εχουνε τωρα.
Η Γαλλια προσπαθωντας να αποκτησει πιο ηγετικο ρολο ζηταει πιο στενη ενωση, με ευρωπαικο στρατο, κοινες πολιτικες σε πολλους τομεις, reform των θεσμων, καταργηση της αναγκης απολυτης ομοφωνιας για να ληφθει μια αποφαση κλπ. Βεβαια και αυτοι ειναι λιγο υποκριτες, γιατι πχ αρνουνται να αλλαξουν το συνταξιοδοτικο τους στα προτυπα της υπολοιπης ευρωπης.
Η Ισπανια και Ιταλια (και μαζι τους εμεις, οι Πορτογαλοι και οι Ιρλανδοι) συνηθως τιθενται υπερ πιο στενης ενωσης, με κοινα ομολογα κλπ αλλα ειναι πολυ διστακτικοι και απροθυμοι να παραχωρησουν εξουσιες στην ΕΕ (πχ για τον προυπολογισμο καθε κρατους). Δεν γινεται να εχουμε και την πιτα ολοκληρη και το σκυλο χορτατο, πιο στενη ενωση σημαινει και παραχωρηση sovereignity σε μια κεντρικη εξουσια της ΕΕ.
Προσωπικη μου αποψη ειναι οτι πρεπει με καποιο τροπο να αρθει η προυποθεση ομοφωνιας για να ληφθουν αποφασεις στα οργανα της ΕΕ, οσο υπαρχει αυτη η δικλειδα χρειαζονται μηνες για να παρθει μια αποφαση, η λειτουργια ειναι αργη και δυσκινητη. Αντε να το αλλαξεις βεβαια οταν εχεις 2 μελη (Ουγγαρια και Πολωνια) που οι κυβερνησεις τους ειναι ακροδεξιες, αυταρχικες και κανουν εσωτερικη πολιτικη με κραυγες "η ΕΕ απειλει την παραδοση μας και τις αξιες μας".