Αυστρία Στο Salzburg, του αλατιού και του πλούτου!!

[dimosf]

Τα κτίρια έχουν διάφορες χρήσεις. Εμείς επισκεφτήκαμε δύο μουσεία. Το πρώτο αφορούσε μια μεγάλη παράδοση της πόλης και της χώρας γενικότερα. Φυσικά αυτή δεν είναι άλλη από το Κουκλοθέατρο!!

Κούκλες, σκηνικά αλλά και σκηνές από γνωστά παραμύθια και όπερες, μουσική να γεμίζει το χώρο και σκηνικά να βάλεις τη φάτσα σου για φωτογραφίες! Δεσπόζουσα θέση το έργο «Η μελωδία της ευτυχίας» που φυσικά το έχουν κάνει για κουκλοθέατρο! Ήταν πολύ ωραία εκεί μέσα.

Το δεύτερο μουσείο αφορούσε το ίδιο το Κάστρο, με έπιπλα και αντικείμενα από τη ζωή σ’ αυτό αλλά και διάφορα εκθέματα που αφηγούνται την ιστορία του.

Βγαίνοντας από το Μουσείο κάτσαμε να ξεκουραστούμε σε μια πλατεία, στην οποία υπάρχει και ένας μικρός ναός. Απέναντι υπάρχει και το σχετικό κατάστημα (ένα από τα πολλά μέσα εκεί) που φυσικά το τιμήσαμε. Τσιμπήσαμε τα σάντουιτς που είχαμε, ξεκουραστήκαμε λίγο και πιάσαμε να κατηφορίζουμε για την πόλη.

Η κατηφόρα ήταν ιδιαίτερα επίπονη για τα ποδαράκια μας.

(συνεχίζεται)​

 

[KLEOPATRA]

Ωραια η θεα η μπροστινη της πολης απο το καστρο..αλλα και απο την πισω πλευρα του ειχε μια θεα των βουνων εκπληκτικη!!!!!

 

[dimosf]

Στην πλατεία ακριβώς από κάτω (Kapitel Platz), είχε πάγκους με διάφορα καλούδια. Εκεί τα παιδιά δοκιμάσανε και το μπρέτζελ. Δίπλα βρίσκεται ένας νερόμυλος και μετά ο ναός των Βενεδικτίνων του 12ου αι, ο Άγιος Πέτρος. Στο πίσω μέρος του υπάρχει ένα νεκροταφείο.

Οι σφυρήλατοι και χρωματισμένοι σταυροί, ορισμένοι αιώνων, το κάνουν εκτός από το παλιότερο της πόλης, να είναι και πολύ εντυπωσιακό!
Η ώρα όμως είχε περάσει. Λίγο πριν τις 4 φτάσαμε στο ποτάμι να πάρουμε το καραβάκι για μια μικρή κρουαζιέρα.

Οι εικόνες που απολαύσαμε από τη μεριά του ποταμού είναι διαφορετικές αλλά όχι λιγότερο όμορφες. Σε συνδυασμό ότι για μια ώρα καθόμασταν, με την κούραση που είχαμε ήταν ότι καλύτερο για εκείνη την ώρα!
Η συνέχεια ήταν διαφορετική για μένα και την υπόλοιπη ομάδα. Όση ώρα οι υπόλοιποι ήταν σε ένα σούπερ μάρκετ για τα τελευταία ψώνια, εγώ πετάχτηκα για μια γρήγορη επίσκεψη στους τέσσερις μεγάλους ναούς της παλιάς πόλης.

Πίσω από το σπίτι που γεννήθηκε ο Μότσαρτ είναι η πλατεία και ο Ναός του Πανεπιστημίου, τον οποίο και επισκέφτηκα πρώτα.

Συνέχεια είχε η Φραγκισκανική εκκλησία (η πιο ωραία κατά τη γνώμη μου).

Η τεράστια και άκρως υποβλητική Μητρόπολη (Dom) ήταν η τρίτη που επισκέφτηκα.

Για το τέλος άφησα την πιο διακοσμημένη απ’ όλες, τον Ναό του Αγίου Πέτρου.
Όλες είναι σε ρυθμό μπαρόκ (όπως άλλωστε όλη η πόλη) και η διακόσμηση τους, μάλλον υπερβολική. Αν και δεν με ενθουσιάζει αυτό το είδος των κτιρίων, ομολογώ πως είναι πολύ εντυπωσιακές!
Η μέρα μας τελείωσε με δείπνο στο ξενοδοχείο, μιας και η κούρασή μας ήταν τόση που δεν υπήρχε καμιά όρεξη για βόλτες. Άλλωστε την επομένη έπρεπε να φύγουμε νωρίς!

Κυριακή 10 Απριλίου2011
Η επιστροφή ήταν πολύ επεισοδιακή!
Το τρένο έφυγε στην ώρα του, όπως ήταν το αναμενόμενο, αλλά……..Λίγο μετά που φύγαμε, μας ενημέρωσαν ότι υπήρχε σοβαρό πρόβλημα στη γραμμή και το τρένο θα σταμάταγε σε ενδιάμεσο σταθμό. Από εκεί με λεωφορεία θα πηγαίναμε αρκετή απόσταση μέχρι έναν άλλο σταθμό για να πάρουμε άλλο τρένο για το Μόναχο. Άρχισαν να με ζώνουν τα φίδια. Όταν κατεβήκαμε από τα λεωφορεία μας ενημέρωσαν ότι θα φεύγαμε μετά από μια ώρα!! Κεραμίδα!! Αδύνατο να προφτάσουμε!! Απέχαμε περίπου 90 χμ από το αεροδρόμιο. Δύο ταξί έδωσαν τη λύση! Λύση που βέβαια κόστισε. Φτάσαμε οριακά για τσεκίν. Τέλος καλό, όλα καλά δε λένε;
Απόγευμα φτάσαμε στην Αθήνα, παραδώσαμε τα παιδιά σώα και αβλαβή στους γονείς τους και πήγαμε στα σπίτια μας να ξεκουραστούμε. Ένας αναστεναγμός ανακούφισης έγραψε το ΤΕΛΟΣ και αυτού του ταξιδιού!!

Η «ματιά» των παιδιών, κάπως διαφορετική από τη δική μου εδώ: http://www.travelstories.gr/%F4%E1%...F4%EF-salzburg-%E3%E9%E1-%E1%EB%DC%F4%E9.html

Περισσότερες φωτογραφίες: https://picasaweb.google.com/104516864688424120740/AUSTRIA7942011

Από το το δισάκι μου στον ώμο...: Στο Salzburg, του αλατιού και του πλούτου!!

 

[soudianos]

να μια ιδέα, για εξαήμερη Μόναχο και στις περιοχές που πήγατε.
φαντάζομαι να φτάνουν οι μέρες

 

[dimosf]

Νομίζω ναι. Αν σκεφτείς οτι εγώ είχα μαζί παιδιά που γενικά δεν έχουν και τόσο όρεξη να τρέξουν όπως κάποιος που ενδιαφέρεται να κάνει πιο πολλά. Βάβαια υπάρχουν πολλά ακόμα. Π.χ. μετά τον Απρίλη (τότε ανοίγει) ίσως είναι πιο ενδιαφέρουσα η επίσκεψη στο αλατωρυχείο του Halstadt όπου βρίσκεται και η μούμια του Κέλτη που διατηρήθηκε στο αλάτι, και η πόλη είναι μια κούκλα

 

[GKCAPO]

Για άλλη μια φορά αισθάνομαι την ανάγκη να ευχαριστήσω τον dimosf για τον κόπο που κάνει να μας γράφει τόσο χρήσιμες και συνοπτικές ιστορίες αλλά και να δηλώσω τη λύπη μου που δυστυχώς κατά τη διάρκεια των μαθητικών μου χρόνων δε συνάντησα εκπαιδευτικούς με τόσο αγάπη και μεράκι για αυτό που κάνουν (παρά μόνο ίσως στο δημοτικό...). Θεωρώ τα παιδιά που συμμετείχαν πολύ τυχερά!

Συμφωνώ και συγχαίρω ειλικρινά, όχι "φιλοφρονητικά", τον φίλο Δήμο!!! Φωτεινή εξαίρεση της "δημοσιουπαλληλίας" (κατά Χρ. Γιανναρά). Μόνο αν δώσουμε τη ψυχή μας, το "επί πλέον", την ξεκούρασή μας, την επιμέλειά μας, τη φαντασία μας, τη δημιουργικότητα μας, το μεράκι μας, το πάθος μας, την ΠΙΣΤΗ μας, (που όμως, δεν το βλέπω)....έχουμε ελπίδα σαν Χώρα.
Τώρα, σχετικά με τα μαθητικά μου χρόνια....εφιαλτικό όνειρο που πέρασε...Από ξύλο, υποτίμηση, κλπ. το χειρότερο, ως την αδιαφορία, το καλύτερό μου (μ' άφηναν ήσυχο).
Το εκπαιδευτικό σύστημα της δεκαετίας του 60, αποφάσισε ...πως είμαι για τον κάλαθο...
Ευτυχώς, με τσάντισαν, και τους απέδειξα το αντίθετο...
(Με συγχωρείτε, για το οφ τόπικ)

 

[dimosf]

Μάλλον είμαστε της ίδιας "σειράς"
Για να μην τα θέλουμε όλα δικά μας όμως, όλα αυτά δεν τα έκανα μόνος. Κι άλλοι συνάδελφοι, είτε συμμετείχαν, είτε άκαναν κι αυτοί παρόμοια. Το ίδιο ισχύει και σε πολλά άλλα σχολεία. Απλά εγώ (σαν ψωνάρα που είμαι!!!!!) τα κοινοποιώ

 

[GKCAPO]

.
................. Κι άλλοι συνάδελφοι, είτε συμμετείχαν, είτε άκαναν κι αυτοί παρόμοια. Το ίδιο ισχύει και σε πολλά άλλα σχολεία...

Εγώ, φίλε Δήμο, με τα τρία μου παιδιά, μάλλον ατύχησα και "έπεσα" στα "λίγα" σχολεία που δεν έχουν "Δήμους", γιατί εκτός από ξενέρωτους περιπάτους (οι κ.κ. Καθηγητές, αραχτοί, στη κεντρική Καφετέρια πάντα), δεν είδα τίποτε άλλο

 

[soudianos]

Εγώ, φίλε Δήμο, με τα τρία μου παιδιά, μάλλον ατύχησα και "έπεσα" στα "λίγα" σχολεία που δεν έχουν "Δήμους", γιατί εκτός από ξενέρωτους περιπάτους (οι κ.κ. Καθηγητές, αραχτοί, στη κεντρική Καφετέρια πάντα), δεν είδα τίποτε άλλο

και γω τα ίδια!!!!!

 

[KLEOPATRA]

Εγώ, φίλε Δήμο, με τα τρία μου παιδιά, μάλλον ατύχησα και "έπεσα" στα "λίγα" σχολεία που δεν έχουν "Δήμους", γιατί εκτός από ξενέρωτους περιπάτους (οι κ.κ. Καθηγητές, αραχτοί, στη κεντρική Καφετέρια πάντα), δεν είδα τίποτε άλλο

Δεν ειναι δυστυχως ολοι οι καθηγητες διατεθειμενοι να τρεξουν ..να ξεβολευτουν,να ψαξουν και να αναλαβουν την ευθυνη της συνοδειας μιας ομαδας παιδιων στο εξωτερικο.Καποιες φορες δεν ειναι και ο ιδιος ο διευθυντης του σχολειου θετικα διακειμενος σε τετοιες πρωτοβουλιες -δραστηριοτητες.
Εγω πολυ θα ηθελα να συμμετασχω σε τετοια προγραμματα ,τα οποια ειναι λιγοτερα στην Πρωτοβαθμια ,λογω της μικρης ηλικιας των παιδιων.

 

[chrisbd]

Σε ένα chateau κάπου σε ένα ιστορικό μέρος για τους Γάλλους πηγαίνουν τα παιδιά (δημοτικού) και μένουν καμιά βδομάδα με 10 μέρες για να κάνουν το μάθημα Ιστορίας με Ιστορικό ....Είναι ειδικά διαμορφωμένα για να φιλοξενεί παιδιά..Και κάποια μαθήματα γίνονται απο ειδικούς δηλαδή Μαθηματικούς, Γυμναστές (κάθε εξάμηνο 2 διαφορετικά είδη αθλημάτων κολύμπι, εσκαλάντ, μπάσκετ, τζούντο κλπ) ...Η επιλογή των δασκάλων είναι αυστηρή και υπάρχει αξιολόγηση....σε Δημόσιο δημοτικό μιλάμε τώρα...με εστιατόρια με μαγείρους και επίβλεψη...δεν μπαίνεις στο προαύλιο του σχολείου και νάσαι και ο Πάππας...για την πρόοδο του παιδιού κλείνεις ραντεβού και ξέρει η θυρωρός και σου ανοίγει...επίσης υπάρχει τετράδιο επικοινωνίας μεταξύ Δασκάλου και γονιού...και και και θα μπορούσα να γράφω ένα σωρό .....

Συγνώμη για το οφ τόπικ αλλά στο θέμα εκπαίδευσης έιμαστε πολλάαααα χρόνια πίσω....
Και το εκνευριστικό ξέρετε πιο είναι ....ότι οι Γάλλοι δεν είναι ικανοποιημένοι απο το σύστημα εκπαίδευσής τους ......Και καλά κάνουν..

 

[_antonis_]

Μέρες τώρα έβλεπα τη νέα ιστορία, αλλά που χρόνος για διάβασμα...Τώρα την διάβασα όμως!
Η Αυστρία (Κρεμς-Βιέννη-Σάλζμπουργκ) ήταν το πρώτο μου (10ήμερο) ταξίδι στο εξωτερικό με την τότε Ολυμπιακή. Οι αναμνήσεις υπέροχες, αυτές που έχει κανείς όταν πηγαίνει πρώτη φορά ''μεγάλο'' ταξίδι, ειδικά σε σχετικά μικρή ηλικία (15).
Όσο για το Σάλζμπουργκ, απ'τις αγαπημένες μου πόλεις. Πανέμορφη, παραμυθένια και η πόλη του Μότσαρτ (για μένα έχει μεγάλη σημασία!).
Ένα μεγάλο μπράβο που βοήθησες τα παιδιά να κάνουν αυτό το ταξίδι και ακόμη ένα για την υπέροχη και προσεγμένη ιστορία!!

Δεν ειναι δυστυχως ολοι οι καθηγητες διατεθειμενοι να τρεξουν ..να ξεβολευτουν,να ψαξουν και να αναλαβουν την ευθυνη της συνοδειας μιας ομαδας παιδιων στο εξωτερικο.Καποιες φορες δεν ειναι και ο ιδιος ο διευθυντης του σχολειου θετικα διακειμενος σε τετοιες πρωτοβουλιες -δραστηριοτητες.
Εγω πολυ θα ηθελα να συμμετασχω σε τετοια προγραμματα ,τα οποια ειναι λιγοτερα στην Πρωτοβαθμια ,λογω της μικρης ηλικιας των παιδιων.

Κλεό και μην ξεχνάς, πολλές φορές μπορεί οι εκπαιδευτικοί να είναι διατεθιμένοι για όλα εκτός απο τη μούγρα των γονέων....