giannismits
Member
- Μηνύματα
- 3.497
- Likes
- 11.811
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
Reguliersgracht και γύρω απ’ τον Άμστελ!
Το γραφικό κανάλι Reguliersgracht που περνά μέσα από τα τρία κεντρικά κανάλια του Άμστερνταμ Prinsengracht, Keizersgracht και Herengracht και 7 γέφυρες στην ευθεία, μας χάρισαν μια εξαιρετική διαδρομή, και αυτό που την έκανε ακόμα πιο ωραία ήταν πως επιτέλους ο καιρός άνοιξε και ο ήλιος εμφανίστηκε δειλά. Είναι το καλύτερο σημείο για πολλά φωτογραφικά θέματα και ειδικά το βράδυ είναι ότι καλύτερο. Δυστυχώς δεν το επισκεφτήκαμε τη νύχτα αλλά ακόμα και το απόγευμα ήταν πανέμορφη η βόλτα. Μπορεί το Άμστερνταμ να μοιάζει παντού το ίδιο, όμως αυτή η γειτονιά διαφέρει γιατί πολύ απλά είναι πιο όμορφη και γραφική από τα υπόλοιπα κανάλια. Θα αφήσω να μιλήσουν οι φωτογραφίες!
Και δεν είναι μόνο τα κανάλια και οι γέφυρες. Τα κτίρια στις όχθες των καναλιών, είναι από τα πιο καλοδιατηρημένα και πιο εντυπωσιακά σε όλο το Άμστερνταμ!
Ο Rose βρήκε τη χαρά του σ’ αυτές τις υπαίθριες τουαλέτες της πόλης. Άνετα και χωρίς να ψάχνει απεγνωσμένα! Εγώ τις βρήκα εκτός από χρήσιμες και ευφάνταστες!
Λίγο πριν την πλατεία Rembrandtplein
Στο τέλος της Reguliersgracht φτάσαμε στην μικρή πλατεία Rembrandt. Είναι μια πλατεία που μου άρεσε και σίγουρα τη θεωρώ την πιο ‘’ζεστή’’ πλατεία στο Άμστερνταμ. Μικρά καφέ και ξενοδοχεία γύρω από την τετράγωνη πλατεία και μαρμάρινα παγκάκια μπροστά από το σήμα κατατεθέν της πλατείας, το άγαλμα του Rembrand από τον οποίο πήρε το όνομά της, και την 3D απεικόνιση του πιο διάσημου έργου του χρονολογίας 1642, την Νυχτερινή Περίπολο.
Ο σημαντικός Ολλανδός ζωγράφος και χαράκτης του 17ου αιώνα, Rembrandt Harmenszoon van Rijn συγκαταλέγεται μεταξύ των κορυφαίων ζωγράφων όλων των εποχών. Το άγαλμα του Ρέμπραντ έγινε το 1852 αλλά μεταφέρθηκε στο κέντρο της πλατείας το 1896. Τα χάλκινα γλυπτά μπροστά στο άγαλμα του Ρέμπραντ, που αναπαριστούν το διάσημο έργο του Νυχτερινή περίπολος (De Nachtwacht), εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στην πλατεία το 2006 στον εορτασμό για τα 400α γενέθλια του Ρέμπραντ.
Όπως μπορείτε να διακρίνεται ακριβώς πίσω, είναι το κτίριο που στεγάζει τα κεντρικά γραφεία του κολοσσού που ονομάζεται booking.com!
Το ότι η πλατεία Rembrandt φημίζεται για την νυχτερινή της ζωή με τα καλύτερα και πιο δημοφιλή κλαμπ του Αμστερνταμ, όπως επίσης ότι έχει έναν μεγάλο αριθμό από καφετέριες, μπαρ παμπ και γκέι μπαρ δεν μπορώ να το επιβεβαιώσω αλλά για να το λένε έτσι θα είναι. Οπότε αν είστε της έξαλλης ζωής ή τέλος πάντων είστε κοντά στην πλατεία το βράδυ ξέρετε τι να κάνετε. Εμείς αρκεστήκαμε στο απογευματινό χάζι.
Ο Rose είναι έτοιμος να αγοράσει και να καταβροχθίσει πατάτες με τσένταρ σε χωνάκι!
Και είμαστε την τελική ευθεία για την ολοκλήρωση της περιήγησης μας. Απέμεινε το τελευταίο κομμάτι του κέντρου, που το κατατάσσω στο top3 των ωραιότερων σημείων για περίπατο και φωτογραφία στο Άμστερνταμ. Από την πλατεία Rembrandt, συνεχίζουμε στην Reguliersbreestraat και λίγα μέτρα μετά στην Muntplein .
Η πλατεία Muntplein ήταν ουσιαστικά η αφετηρία μας για την κυκλική πορεία που ακολουθήσαμε. Μια μικρή διαδρομή που όμως μας αποκάλυψε πολλά εξαιρετικά όμορφα σημεία των καναλιών. Η πλατεία είναι στην πραγματικότητα μια γέφυρα, που διασχίζει το κανάλι Singel στο σημείο που εκβάλλει στον ποταμό Amstel . Όλες οι γέφυρες στην Άμστερνταμ είναι αριθμημένες, και της Muntplein φέρει τον αριθμό 1. Στην πλατεία Muntplein βρίσκεται ο πύργος Munttoren που ήταν κάποτε μέρος μιας από τις τρεις κύριες πύλες της μεσαιωνικής πόλης του Άμστερνταμ.
Από τη γέφυρα Doelensluis, το κανάλι Rokin
Πριν συνεχίσουμε την διαδρομή μας, περάσαμε από το Cafe de Jaren πάνω στην Nieuwe Doelenstraat που όμως έχει μπαλκόνι δίπλα στον ποταμό Άμστελ. Το καφέ είναι από τα πιο φημισμένα στην πόλη, και επειδή ίσως δεν θα ξαναπερνούσαμε από το σημείο είπαμε να μη χάσουμε την ευκαιρία για μια στάση και μια μπύρα. Σίγουρα το ιδανικό είναι να έχει ήλιο και ζέστη και να καθίσεις στη βεράντα του, αλλά μη τα θέλουμε όλα δικά μας. Κι απ’ τις μεγάλες τζαμαρίες μια χαρά θέα είχαμε και εσωτερικά το μαγαζί είναι ένας πολύ ωραίος χώρος.
Από τη Nieuwe Doelenstraat φτάσαμε στη γέφυρα Aluminiumbrug
Από την Aluminiumbrug είχαμε θέα το κανάλι Kloveniersburgwal και στο βάθος το De Waag
και από την άλλη μεριά τον ποταμό Άμστελ
Όταν περάσαμε την μικρή γέφυρα, στην απέναντι όχθη είδαμε το πίσω μπαλκόνι του Cafe de Jaren που ήμασταν λίγα λεπτά πριν.
Aluminiumbrug / Γέφυρα αλουμινίου
Η συνέχεια της Aluminiumbrug είναι η οδός Staalstraat με τη Staalmeestersbrug, τη γέφυρα που διασχίζει το κανάλι Groenburgwal και που είναι γνωστή και ως γέφυρα της αγάπης για τις κλειδαριές που βάζουν οι ερωτευμένοι! Το μέρος είναι από τα πιο γραφικά σημεία που συναντήσαμε στο Άμστερνταμ.
Από τη γέφυρα της αγάπης (Staalmeestersbrug), είναι γνωστή και η θέα προς το κανάλι με φόντο τον πύργο της εκκλησίας Zuiderkerk. Όμως ο πύργος ήταν καλυμμένος με σκαλωσιές οπότε έχανε μέρος της ομορφιάς του το τοπίο.
Συνεχίζουμε ευθεία στην Staalstraat και συναντάμε μια άλλη γεφυρα την Ir. B. Bijvoetbrug
Την διασχίσαμε κι αυτή και φτάσαμε στην απέναντι μεριά στο κανάλι Zwanenburgwal που ενώνεται με τον ποταμό Amstel, σε μια εξαιρετική τοποθεσία στην εβραϊκή συνοικία. Εκεί βρίσκεται το μνημείο Spinoza, προς τιμην του Ολλανδού Εβραίου φιλόσοφου Baruch Spinoza που έγινε γνωστός για τις ιδέες του σχετικά με την ελευθερία της έκφρασης, της ανοχής και της ελευθερίας της θρησκείας. Το κείμενο στο μνημείο του γράφει ''O σκοπός του κράτους είναι η ελευθερία''.
Μπορεί σχεδόν όλη τη μέρα ο καιρός να ήταν μουντός και συννεφιασμένος, όμως έστω αυτός ο αδύναμος απογευματινός ήλιος μας χάρισε ένα πολύ όμορφο ηλιοβασίλεμα στον ποταμό που διασχίζει το Άμστερνταμ, τον ποταμό Άμστελ.
Εκεί δίπλα στον Άμστελ, βρίσκεται η Εθνική Λυρική Σκηνή. Στην πίσω μεριά του κτιρίου της Όπερας στην Waterlooplein βρίσκεται μια από τα μεγαλύτερες και παλαιότερες υπαίθριες αγορές παλιών αντικειμένων στο Άμστερνταμ που εκείνη την ώρα ήταν φυσικά κλειστή και δυστυχώς δεν μπορέσαμε να την επισκεφτούμε.
Συνεχίσαμε ευθεία στην όχθη του Άμστελ, και η πρώτη γέφυρα που συναντήσαμε ήταν η ιστορική Blauwbrug που μου θύμισε ολίγον τι την Pont Alexandre III του Παρισιού! Και πράγματι είναι εμπνευσμένη από τη συγκεκριμένη παριζιάνικη γέφυρα. Η Blauwbrug που συνδέει τις πλατείες Rembrandtplein και Waterlooplein, χτίστηκε το 1883 και το όνομά της το πήρε από την μπλε ξύλινη γέφυρα του 17ου αιώνα που υπήρχε στην ίδια θέση με την υπάρχουσα γέφυρα.
Από την παραποτάμια διαδρομή του Άμστελ, λίγα μέτρα μετά περάσαμε την ξύλινη Walter Suskindbrug που μπορεί να φαίνεται παλιά αλλά έχει κατασκευαστεί μόλις το 1972 και είναι ένα αντίγραφο ενός τύπου γέφυρας που ήταν συνηθισμένο κατά τον 16ο αιώνα.
Το Μουσείο Hermitage
Και φτάνουμε στην πιο φίρμα γέφυρα του Άμστερνταμ την Magere Brug
Magere Brug μεταφράζεται ''Λεπτή γέφυρα'', και δόθηκε αυτό το όνομα λόγω του πλάτους της αρχικής γέφυρας που κτίστηκε το 1691. Η υπάρχουσα γέφυρα χτίστηκε το 1934 και από το 2003, χρησιμοποιείται μόνο από πεζούς και ποδηλάτες. Η Magere brug ανοίγει πολλές φορές την ημέρα για να αφήσει να περάσουν τα μεγαλύτερα σκάφη που διέρχονται του ποταμού. Είναι ένα πολύ δημοφιλές μέρος για τους λάτρεις της φωτογραφίας ιδιαίτερα κατά τις νυκτερινές ώρες όταν ανάβουν τα 1200 φώτα της. Σχεδίαζα λοιπόν κι εγώ, να είμαστε εδώ στο σούρουπο για να την πετύχουμε αναμμένη. Έπρεπε όμως να περιμένουμε λίγη ώρα ώστε να βραδιάσει τελείως και να ανάψουν τα λαμπάκια της. Κι ενώ πάντα σχεδιάζω την παραμικρή λεπτομέρεια και πάντα περιμένω τα απαθανατίσω τα highlights, αυτή τη φορά δεν περίμενα. Δεν σκέφτηκα καν να περιμένουμε κάποια λεπτά για τη φωταγώγηση. Δεν ξέρω γιατί αλλά το μετάνιωσα.
Έτσι είναι με τα αναμμένα λαμπάκια της!
Έτσι λοιπόν, εμέις την είδαμε άνευ αναμμένων φώτων και την περάσαμε για να βρεθούμε στην απέναντι όχθη του Άμστελ. Amstel και κανάλι Prinsengracht
Henrick de Keijserbrug στην Achtergracht
Από τη στάση Frederiksplein πήραμε το τραμ 10 και κατεβήκαμε Leidseplein
Αυτή η πρώτη μέρα ήταν η πιο γεμάτη στο Άμστερνταμ που είδαμε τα πιο σημαντικά και όμορφα σημεία ενδιαφέροντος της πόλης. Ήταν εξαιρετικές οι διαδρομές μας και άκρως γραφικές ανάμεσα στα κανάλια αλλά εξακολουθούσα να νιώθω πως η πόλη δεν με κέρδισε. Στην Leidseplein πήραμε τη δόση μας από τις απαίσιες χασισομυρωδιές που ήταν διάχυτες παντού και με το τραμ 2 επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο μας.
Και επειδή είμαστε party animals βγήκαμε για βράδυ σε μπυραρία που κι αυτή έκλεινε στις 12! Με το τραμ 2 κατεβήκαμε στην πλατεία Spui. Περπατήσαμε λίγα λεπτά μέχρι την Herengracht 319 και πήγαμε στην Proeflokaal A. van Wees. Το μαγαζί είναι μια κλασική ολλανδική παμπ με ξύλινα βαρέλια και ζεστή ατμόσφαιρα. Ήπιαμε τις μπύρες μας συνοδεία ενός πλατό με τυριά, αλλαντικά και κροκέτες και κάπως έτσι έξαλλα κλείσαμε το δεύτερο βράδυ μας στο Άμστερνταμ.
Το γραφικό κανάλι Reguliersgracht που περνά μέσα από τα τρία κεντρικά κανάλια του Άμστερνταμ Prinsengracht, Keizersgracht και Herengracht και 7 γέφυρες στην ευθεία, μας χάρισαν μια εξαιρετική διαδρομή, και αυτό που την έκανε ακόμα πιο ωραία ήταν πως επιτέλους ο καιρός άνοιξε και ο ήλιος εμφανίστηκε δειλά. Είναι το καλύτερο σημείο για πολλά φωτογραφικά θέματα και ειδικά το βράδυ είναι ότι καλύτερο. Δυστυχώς δεν το επισκεφτήκαμε τη νύχτα αλλά ακόμα και το απόγευμα ήταν πανέμορφη η βόλτα. Μπορεί το Άμστερνταμ να μοιάζει παντού το ίδιο, όμως αυτή η γειτονιά διαφέρει γιατί πολύ απλά είναι πιο όμορφη και γραφική από τα υπόλοιπα κανάλια. Θα αφήσω να μιλήσουν οι φωτογραφίες!
Και δεν είναι μόνο τα κανάλια και οι γέφυρες. Τα κτίρια στις όχθες των καναλιών, είναι από τα πιο καλοδιατηρημένα και πιο εντυπωσιακά σε όλο το Άμστερνταμ!
Ο Rose βρήκε τη χαρά του σ’ αυτές τις υπαίθριες τουαλέτες της πόλης. Άνετα και χωρίς να ψάχνει απεγνωσμένα! Εγώ τις βρήκα εκτός από χρήσιμες και ευφάνταστες!
Λίγο πριν την πλατεία Rembrandtplein
Στο τέλος της Reguliersgracht φτάσαμε στην μικρή πλατεία Rembrandt. Είναι μια πλατεία που μου άρεσε και σίγουρα τη θεωρώ την πιο ‘’ζεστή’’ πλατεία στο Άμστερνταμ. Μικρά καφέ και ξενοδοχεία γύρω από την τετράγωνη πλατεία και μαρμάρινα παγκάκια μπροστά από το σήμα κατατεθέν της πλατείας, το άγαλμα του Rembrand από τον οποίο πήρε το όνομά της, και την 3D απεικόνιση του πιο διάσημου έργου του χρονολογίας 1642, την Νυχτερινή Περίπολο.
Ο σημαντικός Ολλανδός ζωγράφος και χαράκτης του 17ου αιώνα, Rembrandt Harmenszoon van Rijn συγκαταλέγεται μεταξύ των κορυφαίων ζωγράφων όλων των εποχών. Το άγαλμα του Ρέμπραντ έγινε το 1852 αλλά μεταφέρθηκε στο κέντρο της πλατείας το 1896. Τα χάλκινα γλυπτά μπροστά στο άγαλμα του Ρέμπραντ, που αναπαριστούν το διάσημο έργο του Νυχτερινή περίπολος (De Nachtwacht), εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στην πλατεία το 2006 στον εορτασμό για τα 400α γενέθλια του Ρέμπραντ.
Όπως μπορείτε να διακρίνεται ακριβώς πίσω, είναι το κτίριο που στεγάζει τα κεντρικά γραφεία του κολοσσού που ονομάζεται booking.com!
Το ότι η πλατεία Rembrandt φημίζεται για την νυχτερινή της ζωή με τα καλύτερα και πιο δημοφιλή κλαμπ του Αμστερνταμ, όπως επίσης ότι έχει έναν μεγάλο αριθμό από καφετέριες, μπαρ παμπ και γκέι μπαρ δεν μπορώ να το επιβεβαιώσω αλλά για να το λένε έτσι θα είναι. Οπότε αν είστε της έξαλλης ζωής ή τέλος πάντων είστε κοντά στην πλατεία το βράδυ ξέρετε τι να κάνετε. Εμείς αρκεστήκαμε στο απογευματινό χάζι.
Ο Rose είναι έτοιμος να αγοράσει και να καταβροχθίσει πατάτες με τσένταρ σε χωνάκι!
Και είμαστε την τελική ευθεία για την ολοκλήρωση της περιήγησης μας. Απέμεινε το τελευταίο κομμάτι του κέντρου, που το κατατάσσω στο top3 των ωραιότερων σημείων για περίπατο και φωτογραφία στο Άμστερνταμ. Από την πλατεία Rembrandt, συνεχίζουμε στην Reguliersbreestraat και λίγα μέτρα μετά στην Muntplein .
Η πλατεία Muntplein ήταν ουσιαστικά η αφετηρία μας για την κυκλική πορεία που ακολουθήσαμε. Μια μικρή διαδρομή που όμως μας αποκάλυψε πολλά εξαιρετικά όμορφα σημεία των καναλιών. Η πλατεία είναι στην πραγματικότητα μια γέφυρα, που διασχίζει το κανάλι Singel στο σημείο που εκβάλλει στον ποταμό Amstel . Όλες οι γέφυρες στην Άμστερνταμ είναι αριθμημένες, και της Muntplein φέρει τον αριθμό 1. Στην πλατεία Muntplein βρίσκεται ο πύργος Munttoren που ήταν κάποτε μέρος μιας από τις τρεις κύριες πύλες της μεσαιωνικής πόλης του Άμστερνταμ.
Από τη γέφυρα Doelensluis, το κανάλι Rokin
Πριν συνεχίσουμε την διαδρομή μας, περάσαμε από το Cafe de Jaren πάνω στην Nieuwe Doelenstraat που όμως έχει μπαλκόνι δίπλα στον ποταμό Άμστελ. Το καφέ είναι από τα πιο φημισμένα στην πόλη, και επειδή ίσως δεν θα ξαναπερνούσαμε από το σημείο είπαμε να μη χάσουμε την ευκαιρία για μια στάση και μια μπύρα. Σίγουρα το ιδανικό είναι να έχει ήλιο και ζέστη και να καθίσεις στη βεράντα του, αλλά μη τα θέλουμε όλα δικά μας. Κι απ’ τις μεγάλες τζαμαρίες μια χαρά θέα είχαμε και εσωτερικά το μαγαζί είναι ένας πολύ ωραίος χώρος.
Από τη Nieuwe Doelenstraat φτάσαμε στη γέφυρα Aluminiumbrug
Από την Aluminiumbrug είχαμε θέα το κανάλι Kloveniersburgwal και στο βάθος το De Waag
και από την άλλη μεριά τον ποταμό Άμστελ
Όταν περάσαμε την μικρή γέφυρα, στην απέναντι όχθη είδαμε το πίσω μπαλκόνι του Cafe de Jaren που ήμασταν λίγα λεπτά πριν.
Aluminiumbrug / Γέφυρα αλουμινίου
Η συνέχεια της Aluminiumbrug είναι η οδός Staalstraat με τη Staalmeestersbrug, τη γέφυρα που διασχίζει το κανάλι Groenburgwal και που είναι γνωστή και ως γέφυρα της αγάπης για τις κλειδαριές που βάζουν οι ερωτευμένοι! Το μέρος είναι από τα πιο γραφικά σημεία που συναντήσαμε στο Άμστερνταμ.
Από τη γέφυρα της αγάπης (Staalmeestersbrug), είναι γνωστή και η θέα προς το κανάλι με φόντο τον πύργο της εκκλησίας Zuiderkerk. Όμως ο πύργος ήταν καλυμμένος με σκαλωσιές οπότε έχανε μέρος της ομορφιάς του το τοπίο.
Συνεχίζουμε ευθεία στην Staalstraat και συναντάμε μια άλλη γεφυρα την Ir. B. Bijvoetbrug
Την διασχίσαμε κι αυτή και φτάσαμε στην απέναντι μεριά στο κανάλι Zwanenburgwal που ενώνεται με τον ποταμό Amstel, σε μια εξαιρετική τοποθεσία στην εβραϊκή συνοικία. Εκεί βρίσκεται το μνημείο Spinoza, προς τιμην του Ολλανδού Εβραίου φιλόσοφου Baruch Spinoza που έγινε γνωστός για τις ιδέες του σχετικά με την ελευθερία της έκφρασης, της ανοχής και της ελευθερίας της θρησκείας. Το κείμενο στο μνημείο του γράφει ''O σκοπός του κράτους είναι η ελευθερία''.
Μπορεί σχεδόν όλη τη μέρα ο καιρός να ήταν μουντός και συννεφιασμένος, όμως έστω αυτός ο αδύναμος απογευματινός ήλιος μας χάρισε ένα πολύ όμορφο ηλιοβασίλεμα στον ποταμό που διασχίζει το Άμστερνταμ, τον ποταμό Άμστελ.
Εκεί δίπλα στον Άμστελ, βρίσκεται η Εθνική Λυρική Σκηνή. Στην πίσω μεριά του κτιρίου της Όπερας στην Waterlooplein βρίσκεται μια από τα μεγαλύτερες και παλαιότερες υπαίθριες αγορές παλιών αντικειμένων στο Άμστερνταμ που εκείνη την ώρα ήταν φυσικά κλειστή και δυστυχώς δεν μπορέσαμε να την επισκεφτούμε.
Συνεχίσαμε ευθεία στην όχθη του Άμστελ, και η πρώτη γέφυρα που συναντήσαμε ήταν η ιστορική Blauwbrug που μου θύμισε ολίγον τι την Pont Alexandre III του Παρισιού! Και πράγματι είναι εμπνευσμένη από τη συγκεκριμένη παριζιάνικη γέφυρα. Η Blauwbrug που συνδέει τις πλατείες Rembrandtplein και Waterlooplein, χτίστηκε το 1883 και το όνομά της το πήρε από την μπλε ξύλινη γέφυρα του 17ου αιώνα που υπήρχε στην ίδια θέση με την υπάρχουσα γέφυρα.
Από την παραποτάμια διαδρομή του Άμστελ, λίγα μέτρα μετά περάσαμε την ξύλινη Walter Suskindbrug που μπορεί να φαίνεται παλιά αλλά έχει κατασκευαστεί μόλις το 1972 και είναι ένα αντίγραφο ενός τύπου γέφυρας που ήταν συνηθισμένο κατά τον 16ο αιώνα.
Το Μουσείο Hermitage
Και φτάνουμε στην πιο φίρμα γέφυρα του Άμστερνταμ την Magere Brug
Magere Brug μεταφράζεται ''Λεπτή γέφυρα'', και δόθηκε αυτό το όνομα λόγω του πλάτους της αρχικής γέφυρας που κτίστηκε το 1691. Η υπάρχουσα γέφυρα χτίστηκε το 1934 και από το 2003, χρησιμοποιείται μόνο από πεζούς και ποδηλάτες. Η Magere brug ανοίγει πολλές φορές την ημέρα για να αφήσει να περάσουν τα μεγαλύτερα σκάφη που διέρχονται του ποταμού. Είναι ένα πολύ δημοφιλές μέρος για τους λάτρεις της φωτογραφίας ιδιαίτερα κατά τις νυκτερινές ώρες όταν ανάβουν τα 1200 φώτα της. Σχεδίαζα λοιπόν κι εγώ, να είμαστε εδώ στο σούρουπο για να την πετύχουμε αναμμένη. Έπρεπε όμως να περιμένουμε λίγη ώρα ώστε να βραδιάσει τελείως και να ανάψουν τα λαμπάκια της. Κι ενώ πάντα σχεδιάζω την παραμικρή λεπτομέρεια και πάντα περιμένω τα απαθανατίσω τα highlights, αυτή τη φορά δεν περίμενα. Δεν σκέφτηκα καν να περιμένουμε κάποια λεπτά για τη φωταγώγηση. Δεν ξέρω γιατί αλλά το μετάνιωσα.
Έτσι είναι με τα αναμμένα λαμπάκια της!
Έτσι λοιπόν, εμέις την είδαμε άνευ αναμμένων φώτων και την περάσαμε για να βρεθούμε στην απέναντι όχθη του Άμστελ. Amstel και κανάλι Prinsengracht
Henrick de Keijserbrug στην Achtergracht
Από τη στάση Frederiksplein πήραμε το τραμ 10 και κατεβήκαμε Leidseplein
Αυτή η πρώτη μέρα ήταν η πιο γεμάτη στο Άμστερνταμ που είδαμε τα πιο σημαντικά και όμορφα σημεία ενδιαφέροντος της πόλης. Ήταν εξαιρετικές οι διαδρομές μας και άκρως γραφικές ανάμεσα στα κανάλια αλλά εξακολουθούσα να νιώθω πως η πόλη δεν με κέρδισε. Στην Leidseplein πήραμε τη δόση μας από τις απαίσιες χασισομυρωδιές που ήταν διάχυτες παντού και με το τραμ 2 επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο μας.
Και επειδή είμαστε party animals βγήκαμε για βράδυ σε μπυραρία που κι αυτή έκλεινε στις 12! Με το τραμ 2 κατεβήκαμε στην πλατεία Spui. Περπατήσαμε λίγα λεπτά μέχρι την Herengracht 319 και πήγαμε στην Proeflokaal A. van Wees. Το μαγαζί είναι μια κλασική ολλανδική παμπ με ξύλινα βαρέλια και ζεστή ατμόσφαιρα. Ήπιαμε τις μπύρες μας συνοδεία ενός πλατό με τυριά, αλλαντικά και κροκέτες και κάπως έτσι έξαλλα κλείσαμε το δεύτερο βράδυ μας στο Άμστερνταμ.
Last edited: