Στον κεντρικό τομέα της πόλης που περικλείεται από τη διχάλα του ποταμού Ιλλ δεν κυκλοφορούσαν αυτοκίνητα. Υπήρχε έλεγχος της αστυνομίας στις γέφυρες και σε μας που περνούσαμε με τα βαλιτσάκια ζήτησαν να δουν την κράτηση του ξενοδοχείου. Σε πολλά σημεία υπήρχαν ομάδες ενόπλων φρουρών.
Είχαμε κράτηση για γεύμα στο Restaurant Gurtlerhoft για τις 13.30 και καθώς είχαμε καθυστερήσει με τα τραίνα πήγαμε κατ’ ευθείαν με τα βαλιτσάκια μας αφήνοντας το δωμάτιο για μετά. Μας δώσαν ένα άνετο τραπέζι 6 ατόμων με άφθονο χώρο για να βολέψουμε τις αποσκευές.
Το κότσι που παρήγγειλα είχε άφθονο λαρδί πράγμα που δεν με δυσαρέστησε - τουναντίον, οι συνταξιδιώτισσες μου όμως βρήκαν τα φαγητά ιδιαίτερα λιπαρά (με αποτέλεσμα να φάω και μέρος από τις δικές τους μερίδες!)
Το δωμάτιο στο Life Cathedrale – Place Gutenberg δεν γινόταν να είναι πιο κεντρικό! Σαν να λέμε το Μεγάλη Βρετανία στο Σύνταγμα. Η τιμή του στα ύψη αλλά μην ξεχνάμε ότι Στρασβούργο τα Χριστούγεννα ισοδυναμεί με Μύκονο το Δεκαπενταύγουστο με ότι συνεπάγεται αυτό από τιμές! Τα πάντα από αξιοθέατα και Christmas Markets ήταν ακτινωτά το πολύ στα 15 λεπτά χαλαρά με τα πόδια.
Δείπνο στο Maison Kammerzell δίπλα στον Καθεδρικό. (έτσι για να έχουμε να λέμε γιατί από φαγητά δεν ήταν κάτι το εξαιρετικό) Οικία Καμερζέλ - Βικιπαίδεια
Βόλτα στην περιοχή Petit France
Γλυκάκι θέλαν οι κυρίες πριν πάμε για ύπνο και έτσι ξαναπήγαμε στο Maison Kammerzell όπου το ισόγειο λειτουργούσε σαν καφέ. Εγώ πήρα ένα μαρτίνι το οποίο στο λογαριασμό δεν το είχαν χρεωμένο. Έκανα την πάπια.
Πρωί για καφέ στο Caquette – Salon de the. Τίποτα το ιδιαίτερο. Δίπλα στο Christmas Market της Place Broglie.
Βόλτα στα κανάλια.
Με τραίνο στην πόλη Haguenau για λίγες ώρες το μεσημέρι.
Δεν μας εντυπωσίασε ιδιαίτερα ούτε σαν πόλη ούτε το Christmas Market της. Το πιο περίεργο που είδαμε ήταν το Musée du bagage (μουσείο βαλίτσας!!!). Μας σύστησαν την Patisserie Maxim για πιττάκια και γλυκά. Οι συνταξιδιώτισσες μου διαμαρτυρόταν «Αφήσαμε το γάμο και πήγαμε για πουρνάρια» Επιστροφή άρον-άρον στο Στρασβούργο νωρίς το απόγευμα.
Για βραδινό στο Christmas Market της Place Cleber. Από μισή φραντζόλα περιχυμένη με λιωμένο τυρί ρακλέτ και κομμάτια λουκάνικου και μια μπύρα στα όρθια, έχοντας για τραπέζι ένα κρασοβάρελο.
Σέρνοντας τα βαλιτσάκια πρωί στο Σιδ. σταθμό και τραίνο για Κολμάρ. Μας υποδέχτηκε το νεαρό ζευγάρι Δ και Β (κόρη και γαμπρός της συνταξιδιώτισσας) που μένουν μόνιμα Ζυρίχη και θα μας ξεναγούσαν για το υπόλοιπο ταξίδι γνωρίζοντας τα μέρη σαν … τη τσέπη τους, που λέει ο λόγος.
Περιπλάνηση στο κέντρο της πόλης– Μικρή Βενετία με ψιλόβροχο και διάλλειμα για καφεδάκια και συνοδευτικά.
Τις καρδούλες της φωτογραφίας τις κρεμούσαν παλιά έξω από τα σπίτια όπου υπήρχε κοπέλα της παντρειάς ώστε να ενημερώνονται οι επίδοξοι μνηστήρες!
Περιμέναμε κάπου 20 λεπτά στην ουρά έξω από το καφέ Au Croissant Dore δίπλα στον Καθεδρικό Ναό
Με το αμάξι για το χωριό Riquewihr. Άπειροι επισκέπτες, λεωφορεία κλπ – δυσκολευτήκαμε για παρκινγκ.
Το χωριό διαδραμάτισε ρόλο στα τέλη του Β' ΠΠ
Είχε ήδη νυχτώσει όταν φτάσαμε στο χωριό Kaysersberg.
Μετά τη βόλτα καθίσαμε στο μικροζυθοποιείο - μπυραρία Brasserie Bisaiguë για μια ανάπαυλα.
Επιστροφή στο Κολμάρ
Δείπνο σε ένα από τα ελάχιστα ρεστοράν που δεχόταν κρατήσεις για τις μέρες αυτές. Πήρα πάλι κότσι αλλά απογοητεύτηκα. Δεν είχε ίχνος από λίπος όπως αυτό του Στρασβούργου – όλο ψαχνό! Είχε όμως νοστιμότατη τραγανή πέτσα!
Όταν φτάσαμε ξενοδοχείο στη Ζυρίχη (Placid Hotel Design & Lifestyle) είχαν ήδη περάσει τα μεσάνυχτα.
Μετά από ένα πλουσιότατο πρωινό που απολαύσαμε στο σπίτι του ζευγαριού στην κεντρική περιοχή της Ζυρίχης βγήκαμε να γνωρίσουμε την πόλη. Εγώ με την συμβία είχαμε ξανάρθει, αλλά πριν πολλά χρόνια - δεν θυμόμασταν τίποτα.
Από τον λόφο Lindenhof το ποτάμι Limmat
Σε πολλά ρολόγια καμπαναριών το IV συμβολίζεται ως IIII. Αυτό για να μην συγχέεται το IV με το V (ώρα που σχολάγαν οι εργαζόμενοι)
Διάλλειμα για καφέ στο Cafe & Contitorei 1842. Αρτοποιείο του προπερασμένου αιώνα.
Προτού καθιερωθεί η ονομασία των οδών πολλά κτίρια είχαν δική τους ονομασία. Εδώ "Σπίτι στο Καμπαναριό"
Εδώ έμενε ο Γκαίτε.
Πλατεία με κτίρια συντεχνιών. Εδώ το μέγαρο της συντεχνίας των δικηγόρων.
Μέγαρο της συντεχνίας των μηχανικών. Σαν να λέμε το Τεχνικό Επιμελητήριο.
Δεν πλήρωσε το προεδρείο στους τεχνίτες τα συμφωνηθέντα και αυτοί τους έκαναν τα πρόσωπα σαν κλόουν!
Από εδώ αρχίζει η λίμνη της Ζυρίχης.
Χριστουγ. αγορά.
Παιδάκια τραγουδούν σε εξέδρα σαν χρ. δέντρο. Ψιλόβροχο.
Πάρκο εκδηλώσεων στο κρατικό μουσείο.
Χριστ. αγορά μέσα στο κτίριο του σιδ. σταθμού.
Ρεστοράν για το τελευταίο δείπνο.
Επιστρέφοντας αργά το βράδυ από τους ερημικούς δρόμους.