Καμπότζη Στη χώρα των Χμερ: αξιολάτρευτη ΚΑΜΠΟΤΖΗ !!!!

[anlazar]

Για εξήγα το αυτό λίγο γιατί με ενδιαφέρει... αναφέρεσαι στα lounge σαλόνια που πληρώνεις, ή είναι άλλες αίθουσες δωρεάν;
Η βίζα πόσο έκανε;

Όχι...απλώς έχουν μερικές αίθουσες - "ησυχαστήρια" με καρέκλες δίκην κρεβάτια (πεσμένες προς τα πίσω) όπου μπορείς να ξαπλώσεις με ησυχία....είναι δωρεάν...όχι και ότι πιο βολικό αλλα τη δουλειά τους την κάνουν με μεγάλη επιτυχία! Η βίζα δεν θυμάμαι πόσο έκανε...κάπου κοντά στα 25 Ε νομίζω...

 

[melissokomos]

Μια νέα ιστορία ξεκινά… στα βάθη της ΝΑ Ασίας… 3 τρελοί νέοι και 1 τρελή νεαρή, όλους τους με αστείρευτη ταξιδιωτική δίψα (και σχεδόν όλοι με πλούσια ταξιδιωτική εμπειρία) σε μια χώρα τροπική, εξωτική, παρθένα (ανεξερεύνητη ακόμη από τα μεγάλα πλήθη των Ευρωπαίων, όχι όμως βέβαια από αυτό το παγκόσμιο κακό που ακούει στο όνομα Κινεζόφατσα… συγχωρέστε με για το ρατσισμό !!!), μυστικιστική, πνευματική αλλά και τρομερά βασανισμένη από την πρόσφατη ιστορία της… Καλώς ήρθατε στη δική μου Καμπότζη !!!

Βήμα 1ο: εξεύρεση εισιτηρίου… φτηνού εισιτηρίου !! Δύσκολο πράγμα για την μακρινή Πνομ Πενχ όπου οι πτήσεις των μεγάλων αεροπορικών εταιρειών είναι ελάχιστες και μόνο με ανταπόκριση. Ας όψεται η συμπαθέστατη όπως αποδείχτηκε Qatarairways που έχει αναδείξει το Qatar σε μείζονα αεροπορικό κόμβο τελευταία και το εισιτήριο ευρέθη !! Όχι φτηνό (δεδομένου και του σχετικά όψιμου booking) και σίγουρα όχι βολικό δεδομένου ότι απαιτεί πτήση Αθήνα – Ντόχα (σχεδόν 18 ώρες αναμονή εκεί… εντάξει μεταξύ μας οι 18 ώρες στην Ντόχα ήταν άκρως ελκυστική πρόταση για την πρώτη και ίσως και τελευταία γνωριμία με το Κατάρ !!!!) κι από εκεί Ντόχα-Χο Τσι Μινχ (ναι του Βιετνάμ !!…αλλά μόνο για έναν μίνι ανεφοδιασμό, να εφοδιάστουμε με μερικούς Χμερ μωρέ!! ) κι από εκεί μετά άλλα 40min πτήση προς Πνομ Πενχ.

Βήμα 2ο: ΠΕΤΑΜΕΕΕΕΕ !!!!!!

Κι εδώ να κάνω μια αναγκαστική μα χαλαρωτική προσγείωση - στάση στο Κατάρ (άλλωστε το αεροπλάνο μας σταμάτησε εκεί με το ζόρι, χωρίς να θέλουμε… τα είπαμε !!!) πριν πάμε στο κυρίως στορυ το οποίο περιλαμβάνει πολλά !! Και ναούς και μοναχούς και αρχαία και φοίνικες και μανγκρόβια και τροπικές καταιγίδες και κύματα και τυρκουάζ νερά… ουφ !!! Τελικά τα ταξίδια είναι εμπειρίες ζωής!

Ντόχα λοιπόν…. μια πρωτεύουσα απίστευτα βαρετή, αδιάφορη και μονότονη… Μπορεί να έφταιγαν οι μόνο 18 ώρες επαφής – χωρίς δείγμα νυχτερινής διασκέδασης (αναρωτιέμαι αν έχει), η έλλειψη ουσιαστικής επαφής με ντόπιους (αναρωτιέμαι x 2 αν έχει) ή/και η σχετική αδιαφορία που μου βγάζει η Μέση Ανατολή (προσωπικό σχόλιο… δεν είναι και Μεξικάραααα !!!), πάντως αν δεν πήγαινα ποτέ ξανά στη Ντόχα ούτε θα μου έλειπε, ούτε θα της έλειπα !!! Προσγειωθήκαμε στο αεροδρόμιο λοιπόν, εξαιρετικά σύγχρονο και καινούριο (τόσο που το τρενάκι στο terminal έκανε ακόμη δοκιμαστικές διαδρομές), πανομοιότυπα τα terminal (στην αρχή μπορεί να χάσετε τον προσανατολισμό σας), σύγχρονα μαγαζιά, που και που κανένας χουρμάς για να ξεγελαστούμε με γεύσεις ανατολής, μερικές βολικές αίθουσες για να ξαπλώσεις (quiet rooms) και αυτό ήταν… βίζα 24ωρης παραμονής με συνοπτικές και εύκολες διαδικασίες και φύγαμε για Ντόχα !!!

View attachment 140012 View attachment 140013

Σύγχρονοι δρόμοι, μεγάλα αμάξια και φτάσαμε στο ξενοδοχείο για μια μικρή μα αναγκαία ξεκούραση 3 -4 ωρών !!! Και βγαίνουμε στην αραβική πρωτεύουσα… Εντύπωση Νο.1: Δεν κάνει ζέστη !! Μα φυσικά Νοέμβριο μήνα δεν είναι η hot season οπότε περπατάς ανετότατα στο δρόμο. Εντύπωση Νο.2: Παρακμιακά μαγαζιά παντού, αρκετά ετοιμόρροπα κτίρια αλλά πολύ μα πολύ περισσότερα εργοτάξια !! Οικοδομικός οργασμός με χιλιάδες ξενόφερτους εργαζόμενους…

View attachment 140014

View attachment 140015

Kαι πάμε στο πρώτο αξιοθέατο της πόλης (από τα ελάχιστα της πόλης και υποθέτω της χώρας) το Souq Wakif… μια περιοχή που θυμίζει παζάρι ανατολής (όχι κάτι θεαματικό), αρκετά μαγαζιά με σουβενίρ, μερικά δαιδαλώδη δρομάκια, ανατολίτικα κτίρια και εστιατόρια με φαγητά ανατολής. Για κάποιον με πρακτικά μηδαμινή εμπειρία σε Μέση Ανατολή είναι μια συμπαθητική πρώτη επαφή. Ωραίο φαγητό (ταμπουλέ και τα σχετικά), μερικά αδιάφορα σιροπιαστά (που να δοκιμάσουν αυτοί τα δικά μας !! και σε αυτό δεν δέχομαι αμφισβήτηση!!) και μέσα σε λίγη ώρα έχεις γυρίσει πρακτικά όλο το Souq, ο κεντρικός δρόμος του οποίου σε βγάζει στην παραλία !!!

View attachment 140025

View attachment 140026

View attachment 140027

View attachment 140044

View attachment 140045

View attachment 140046

View attachment 140028

Φοίνικες, γκαζόν και μια παραλία (Corniche) σχεδόν 10km περιμένει τους αθλητικούς Καταριανούς όσο και ξένους επιχειρηματικούς τύπους να κάνουν το τρεξιματάκι τους τουλάχιστον τώρα που δεν βράζει ο τόπος (μεταξύ μας ζήτημα να έτρεχε ένας, δύο σε όλη την παραλία… τα πετροδόλλαρα είναι το ζήτημα… ποιος τρέχει τώρα μωρέ για βόλτες και γυμναστικές) !! Στη μία άκρη της παραλιακής το «στολίδι» της Ντόχα, το μουσείο της Ισλαμικής Τέχνης. Αρκετά μοντέρνο, ενδιαφέροντα εκθέματα για τους ενδιαφερόμενους (προφανώς σχεδόν τίποτα από το Κατάρ), ωραία θέα (προς το επιχειρηματικό κέντρο με τους ουρανοξύστες) για να πιείς τον καφέ στην καφετέρια του μουσείου και φύγαμε για την παραλιακή.

View attachment 140029

View attachment 140030

View attachment 140033

View attachment 140032

View attachment 140016

View attachment 140035

View attachment 140034

View attachment 140037

Φωτογραφία στο άγαλμα – στρείδι με το μαργαριτάρι μέσα (για να θυμίζει την αραβική χλιδή) και ολίγα km πεζοπορίας παρά τη θάλασσα (είπαμε δεν θα γίνουμε και Καταριανοί να τρέξουμε όλα τα 10km). Συμπαθητική πεζοπορία, ευχάριστη ατμόσφαιρα… και απέναντι - στην άλλη άκρη της παραλιακής η θέα με τους ουρανοξύστες της Ντόχα !! Και πριν προλάβουμε να ξεθεωθούμε, ταξάκι αραβικό (με ινδό οδηγό παραπονούμενο πως το Ντουμπάι πληρώνει καλύτερα) και φτάνουμε στους ουρανοξύστες.

View attachment 140038

View attachment 140039

View attachment 140040

View attachment 140041

Κλασσικές φωτογραφίες κάτω και μπροστά από τους ουρανοξύστες μερικοί εκ των οποίων αρκετά φουτουριστικοί και….that’s all !!! Παρατηρητήρια δεν υπάρχουν γιατί είναι όλο επιχειρήσεις, θέα απ’ότι πληροφορηθήκαμε έχεις μόνο στο πολύ χαμηλότερο Sheraton (που δεν πήγαμε) αλλά μέχρι να κάνουμε όλα αυτά είχε ήδη νυχτώσει !!!

View attachment 140042

View attachment 140043

Πίσω λοιπόν στην αρχή της παραλιακής για το θέαμα με τους φωτισμένους ουρανοξύστες ! Ωραίες χρωματικές εναλλαγές (παρόμοιο θέαμα με αυτό της Σαγκάης…. είπαμε… μεγάλη ταξιδιωτική εμπειρία!) κι η ώρα της επιστροφής πλησιάζει.

View attachment 140050

View attachment 140051

View attachment 140052

View attachment 140053

Άλλη μια βολτούλα στο Souq για τις τελευταίες αραβικές λιχουδιές, ξενοδοχείο και πίσω στο αεροδρόμιο (μεταξύ μας χορτάτοι από Κατάρ γιατί δεν έμειναν και συγκλονιστικά πολλά πράγματα να δούμε την επόμενη φορά που θα έρθουμε αν μας αξιώσει πρώτα το πορτοφόλι μας και μετά η Qatar!!!). Το αεροπλάνο της Qatar γεμάτο με Ασιατόφατσες ετοιμάζεται λοιπόν να πετάξει ακόμη μακρύτερα…

View attachment 140017

View attachment 140018

View attachment 140047

View attachment 140048

View attachment 140049

Άνετη πτήση, ελάχιστες αναταράξεις, εξοργιστικά λίγο φαγητό για τόσο μεγάλη πτήση (η μόνη άσχημη εντύπωση αλλά μόνο στον πηγαιμό) και αναγκαστική προσγείωση σε Χο Τσι Μινχ... Μια κλεφτή θέα από Βιετνάμ, νέα απογείωση και ξάφνου λασπουριά, ποτάμια και αγροχώραφα. Μόλις προσγειωθήκαμε στην Πνομ Πένχ και είναι ήδη βαθύ μεσημέρι !! Καλησπέρα Καμπότζη !!!

Προσγείωση λοιπόν στο αεροδρόμιο της Πνομ Πενχ κι έκδοση βίζας on arrival (μπορείτε να βγάλετε και ηλεκτρονική βίζα από το αντίστοιχο site) με συνοπτικές διαδικασίες… καλό είναι να έχετε αμερικάνικα δολλάρια για τη βίζα (το ακριβές ποσό μου διαφεύγει) ειδάλλως οι αυστηροί Καμποτζιανοί υπάλληλοι των εκδοτηρίων βίζας θα σας ζητήσουν ευρώ που θα σας τα επιστρέψουν σε δολλάρια (όχι σε Καμποτζιανό ριέλ – το εθνικό νόμισμα) που θα σας τα ξαναπάρουν στο επόμενο γκισέ… μια αναστάτωση χωρίς λόγο (και χωρίς να σας συμφέρει καμία ισοτιμία-συναλλαγή) δηλαδή για να τελειώσετε και να βγείτε στην έξοδο και να βιώσετε το χαρακτηριστικό κλίμα των τροπικών… ΖΕΣΤΗ !!! ΥΓΡΑΣΙΑ !!! ΖΕΣΤΗ !!! ΥΓΡΑΣΙΑ !!!

Και ξεκινάμε για το κέντρο. Δύο οι λύσεις… το ταξί (εύκολο, γρήγορο, άνετο, με κλιματιστικό και σχετικά φτηνό) και για αυτούς που θέλουν να ζήσουν κατευθείαν την Καμποτζιανή εμπειρία το τουκ τουκ ! Ναι, αυτό το μηχανοκίνητο οχηματάκι που απαντάται παντού στην ΝΑ Ασία που είναι πολύ πιο φτηνό αλλά αν είστε πολλά άτομα με πολλές βαλίτσες και έχει και πολύ ζέστη ούτε κατά διάνοια ! Χώρια που θα πάρει πολύ ώρα να φτάσετε στο κέντρο της πόλης…

Άφιξη λοιπόν στο boutique hotel που είχαμε κλείσει (εδώ να κάνω μια μικρή παρένθεση και να δηλώσω ότι η Πνομ Πενχ είναι από τα μέρη με την καλύτερη "value for money accommodation" που έχω επισκεφτεί με πολύ καλά καταλύματα σε εξαιρετικά φτηνές τιμές). Γρήγορο ντουζάκι, λίγη ξεκούραση και κατευθείαν έξοδο καθότι ήδη είχε νυχτώσει και η κούραση είχε αγγίξει επικίνδυνα σημεία… Πρώτη στάση για φαγητό στο προτεινόμενο από το Ευαγγέλιο (ε χμ…lonely planet ήθελα να πω) εστιατόριο Romdeng. Σε έναν όμορφο χώρο με προσιτές τιμές και κατεξοχήν ευρωπαικό κοινό η πρώτη γνωριμία με την Καμποτζιανή κουζίνα στέφθηκε με επιτυχία καθώς όχι μόνο δοκιμάσαμε το εθνικό τους πιάτο amok (ψάρι μαγειρεμένο σε φύλλα μπανανιάς με καρύδα και άλλα μπαχαρικά) μαζί με άλλα ΝΑ ασιατικά καλούδια αλλά και ως πιο τολμηροί γευτήκαμε και τις διάσημες Καμποτζιανές ταραντούλες (deep fried tarantulas)!!! Εντάξει, για χόρταση δεν είναι, αισθητικά είναι αποκρουστικές αλλά παραδόξως γευστικά δεν ήταν και τόσο άσχημες! Bέβαια όταν το φαγητό συνδυάζεται με τη διάσημη Καμπoτζιανή μπύρα Angkor τότε μέχρι και οι ταραντούλες απογειώνονται !!!

View attachment 140010

View attachment 140011

Με τα στομάχια γεμάτα κι ενώ έχει νυχτώσει για τα καλά ήρθε η ώρα για την πρώτη βόλτα στη νυχτερινή Πνομ Πενχ… και πιο καλύτερο σημείο από την παραλιακή λεωφόρο, το κεντρικό δρόμο δηλαδή δίπλα στον παραπόταμο Tonle Sap, αυτόν που εκατοντάδες χιλιόμετρα πιο βόρεια καταλήγει στην ομόνυμη λίμνη Tonlse Sap, τη μεγαλύτερη λίμνη γλυκού νερού της χώρας αλλά και όλης της ΝΑ Ασίας, σπίτι για 90.000 Καμποτζιανές ψυχές που ζουν σε 170 υδάτινα χωριά, σημαντικότατο βιολογικό οικοσύστημα μα και ο κύριος προμηθευτής φρέσκου ψαριού για πάνω από το μισό Καμποτζιανό πληθυσμό (κλείνει το μικρό μάθημα, περισσότερες πληροφορίες στο lonely planet αλλά και στο διαδίκτυο).

View attachment 140019

View attachment 140020

Νομίζω 20 δολάρια για την βίζα συν μία φωτογραφία.

 

[Yorgos]

Πες μου ότι κάνεις πλάκα... δεν έχω φάει αθλιότερο street food!

Ρε hydronetta θα μας τρελάνεις... Δε νομίζω να έχω "γνωρίσει" άνθρωπο τόσο ταξιδεμένο με τον οποίο να έχω ΤΟΣΟ αντίθετα γούστα. Αλλά σε αγαπώ.

Σόρυ για το οφ τόπικ.

 

[anlazar]

H 3η ημέρα στο βασίλειο ξημέρωσε κι εμείς ορεξάτοι αναχωρoύμε για ένα ταξίδι στην ιστορία αυτής της ταλαιπωρημένης χώρας... Τουκ τουκ και πάλι (το απόλυτα αναγκαίο μέσο μεταφοράς στην πρωτεύουσα είτε σας αρέσει είτε όχι) και πρώτος μας σταθμός το μουσείο (πρώην φυλακή S-21) Tuol Sleng.

Εδώ ξεκινάει η πρώτη επαφή με την ιστορία των κόκκινων Χμερ. Η ιστορία πάντα επαναλαμβάνεται, τα καθεστώτα ανατρέπονται και έτσι το όχι πολύ μακρινό 1975, το τότε καθεστώς της Καμπότζης ανετράπη (χάριν συντομίας οι λεπτομέρειες του παρελθόντος παραλείπονται) και στην εξουσία της χώρας ηγήθηκαν οι Ερυθροί Χμερ και ο αρχηγός τους Pol Pot. Η πολιτική και ιδεολογία ήταν απλή...Σκοτώστε όλους τους μορφωμένους και σπουδαγμένους, δάσκαλους, επιστήμονες, καλλιτέχνες, καταργείστε τις τέχνες, τη λογοτεχνία, τη λυρική σκηνή, τα θέατρα, τα ταχυδρομεία, διασπάστε τις οικογένειες και εξορίστε τα μέλη τους στην ύπαιθρο, από την μία άκρη της χώρας ως την άλλη. Εκεί υποβάλλετέ τους σε καταναγκαστική και εξουθενωτική εργασία 12-15 ώρες την ημέρα μέχρι τελικής πτώσεως με ελάχιστες μερίδες ρύζι την ημέρα. Στα επόμενα 3 χρόνια, 8 μήνες και 20 ημέρες της κυριαρχίας των Ερυθρών Χμερ είναι άγνωστο πόσοι ακριβώς Καμποτζιανοί πέθαναν. Οι υπολογισμοί θέλουν 1.000.000 - 3.000.000 ψυχές να πέθαναν είτε από ασιτία, είτε από αρρώστιες είτε από τις μαζικές σφαγές του καθεστώτος. Αυτά τα λίγα στοιχεία λοιπόν για ένα από τα πιο φριχτά και απάνθρωπα καθεστώτα της παγκόσμιας ιστορίας (όλα τα υπόλοιπα ιστορικά στοιχεία γύρω από αυτό το καθεστώς που αιματοκύλισε τη χώρα υπάρχουν στο διαδίκτυο και τα βιβλία και είναι διαθέσιμα σε όλους δίνοντας τροφή για ανάγνωση και σκέψη). Το 1975 λοιπόν το σχολείο Tuol Svay Prey καταλήφθηκε από τις δυνάμεις του Pol Pot και μετατράπηκε στη διάσημη φυλακή S-21. Σύντομα η φυλακή αναδείχτηκε στο μεγαλύτερο κρατητήριο - βασανιστήριο της χώρας. Όλοι οι αιχμάλωτοι στοιβάζονταν σε αθλιότατες συνθήκες στα υποτυπώδη, στενότατα κελιά (ενδεικτικά τους έβρεχαν με λάστιχο μία φορά το μήνα - τι ζηλευτό μπάνιο...) και από εκεί προωθούνταν στα πεδία εκτέλεσης του Choeung Ek. Περίπου 17.000 άτομα - κρατούμενοι της φυλακής S-21 διακινήθηκαν προς τα πεδία εκτέλεσης, πολλοί δε (οι πιθανοί κατάσκοποι και εχθροί κατά του καθεστώτος) βασανίστηκαν με απάνθρωπους και φριχτούς τρόπους, όπως απεικονίζεται στα εκθέματα του μουσείου και όπως πολύ στωικά περιέγραψε ο ξεναγός (ο οποίος έχοντας ζήσει την εποχή των Ερυθρών Χμερ είχε και αυτός ιστορίες να διηγηθεί από μέλη της οικογένειάς του που δεν ξαναβρήκε ποτέ...).

Περίεργα συναισθήματα και ψυχοπλακωτικές σκέψεις για τα εγκλήματα που μπορεί να διαπράξει ο άνθρωπος...μα πρέπει να συνεχίσουμε το ταξίδι στη σκληρή ιστορία της Καμπότζης με το επόμενο αξιοθέατο...τα πεδία εξόντωσης - εξολόθρευσης - θανάτου του Choeung Ek. Το πολύ περιεκτικό και καλό audio tour ανα χείρας και πάμε να κάνουμε στάσεις σε όλα τα σημεία επεξήγησης...και οι φρικιαστικές περιγραφές συνεχίζονται...τρομακτικοί οι τρόποι εξολόθρευσης των ανθρώπων. Μιας και οι σφαίρες σπάνιζαν και ήταν φτιαγμένες από ακριβά υλικά, δοκάρια, τσεκούρια και ότι άλλα εργαλεία είχαν στην κατοχή τους οι Ερυθροί Χμερ, τα χρησιμοποιούσαν πάνω στο κεφάλι των αιχμαλώτων για να τους επιφέρουν το θάνατο. Από την οργή τους δεν γλίτωναν ούτε τα παιδιά όπως μαρτυρούν τα σημάδια στα δέντρα και τα κρανία που βρέθηκαν στην περιοχή...Κι όλα αυτά υπό την εκκωφαντική μουσική του προπαγανδιστικού τραγουδιού του καθεστώτος προκειμένουν να "κρύβονται" τα ουρλιαχτά και οι φωνές. Πάρα πολλές οι περιοχές της μαζικής εκταφής, ακόμη περισσότερα τα κρανία και τα απομεινάρια των ανθρώπων που πέθαναν και ένα μεγάλο γιατί... ουφ πολύ ψυχοπλακωθήκαμε...αλλά "ευτυχώς" κάπου εδώ ήρθε και το τέλος στην ιστορική διαδρομή της αιματοβαμμένης Καμπότζης...σύντομο τέλος μα περιεκτικό, συμπυκνωμένο σε μία μέρα....και τα καλύτερα θα έρθουν...

Αφήνουμε λοιπόν πίσω μας το παρελθόν και ώρα για ένα από τα τελευταία μνημεία που θα δούμε στην Πνομ Πενχ, το Wat Ounalom. Ναός - σύμπλεγμα και κατά τον οδηγό τα "κεντρικά" της Καμποτζιανής βουδιστικής αδερφότητας ! Όμορφος ο ένας ναός στο εξωτερικό του αλλά και το εσωτερικό του, ακόμη πιο όμορφη η "τουριστική" φωτογραφία με το συμπαθέστατο μοναχό ντυμένο με την τυπική πορτοκαλί φορεσιά, τα εκθέματα στους πάνω ορόφους μάλλον δεν τα βρήκαμε όπως φάνηκε εκ των υστέρων, τα κεντρικά γραφεία ήταν μάλλον κλειστά (για εμάς λόγω ώρας;; για το κοινό γενικά;...who cares...εμάς δεν μας πειράζει καθόλου !!!

Είχε αρχίζει ήδη να απογευματιάζει για τα καλά και είχαμε ανάγκη από χαλάρωση...και τι καλύτερο από μια μαγευτική κρουαζιέρα στον ποταμό Tonle Sap !!! Πολυάριθμα καραβάκια ξεκινάνε από την παραποτάμια ζώνη κι έτσι λοιπόν κι εμείς αρπάξαμε ένα απο αυτά και ξυχηθήκαμε ανοικτά του ποταμού μέχρι τη συμβολή με το διάσημο Μεκόνγκ...Πολύ όμορφη βόλτα, ωραία θέα της πόλης και ακόμη πιο μαγικό το ηλιοβασίλεμα προσδίδοντας ένα λαμπερό πορτοκαλοκοκκινοχρυσαφοκίτρινο φλεγόμενο φόντο στη μυστυριώδη, ανατολίτισσα Πνομ Πενχ !! Όλο δικό σας...

Αποζημιωμένοι από την απογευματινή μας βόλτα πατάμε και πάλι έδαφος Καμπότζης, ο ήλιος έχει δύσει, η κούραση έχει αρχίσει να συσσωρεύεται όμως ....για στάσου... γάμος αλα Καμποτζιανά;;; Είναι δυνατόν να πέσαμε πάνω σε γάμο και να είμαστε απρόσκλητοι;; Κατευθείαν νόημα στη νύφη για να βγούμε κι εμείς φωτογραφία μαζί της (εντάξει μπορεί να μην φορούσαμε τα καλά μας αλλά μια νότα εξωτικής ευρωπαικής ομορφιάς τη δώσαμε στους νεόνυμφους !!!!) και ικανοποιημένοι όσο δεν πάει από τη φανταστική, σουβενιριακή φωτο μας συνεχίζουμε τη βόλτα...

πέρασμα από ένα Καμποτζιανό πανηγύρι με μεζεδάκια και άλλα καλούδια και...

για στάσου (νούμερο 2)...θεατρική παράσταση δίπλα στο Εθνικό Μουσείο από τους νεαρούς, ταλαντούχους ηθοποιούς - χορευτές του Cambodian Living Arts ;; Δεν χάνεται όπως δεν θα πρέπει να το χάσετε και όσοι επισκεφτείτε την Πνομ Πενχ !!! Εξαιρετική παράσταση με αντιπροσωπευτικούς τοπικούς χορούς από όλη τη χώρα, ωραίες μουσικές, "άσχημες" Καμποτζιανές χορεύτριες (προφανώς κοροιδευτικό!!!), ναι το κοινό ήταν μόνο τουρίστες αλλά το όλο θέαμα δεν έμοιαζε καθόλου φτηνό - τουριστικό... Απολαύστε και μερικές φωτογραφίες...

Η παράσταση τελείωσε...η νύχτα έχει πέσει για τα καλά...η κούραση χτυπάει πορτοκαλί αλλά είναι Σαββατόβραδο και το nightlife στην Πνομ Πενχ δεν θα το χάσουμε...όπως η φλεγόμενη δύση στην κρουαζιέρα έτσι και η νύχτα μας φλέγεται σε ένα από τα μεγαλύτερα κλαμπάκια της πρωτεύουσας...Heart of darkness λοιπόν, παράξενο όνομα, ξέφρενη διασκέδαση με ντόπιους και ξένους, φοβερή η ντισκομπάλα στην πίστα και μιας και τα ποδαράκια μας (και πολύ περισσότερο η ψυχή μας) αντέχουν δώσαν χώρο στο χορό...και κάπως έτσι ένα μεγάλο Καμποτζιανό ξενύχτι ήρθε στο τέλος του...επιστροφή στο ξενοδοχείο κατά το ξημέρωμα για λίγες ώρες ύπνου καθότι την επομένη αποχαιρετούμε την πρωτεύουσα και ετοιμαζόμαστε για τα καλύτερα...Siem Reap και Angkor Wat σου ερχόμαστε !!!

 

[anlazar]

Μετά από ένα μεγάλο κενό λόγω τι άλλο… διαβάσματος (άτιμε όρκε στον Ιπποκράτη !!!) ήρθε η ώρα να μεταφερθούμε στο βορρά της Καμπότζης και συγκεκριμένα στην πόλη SiemReap. Μεθυσμένοι λοιπόν και άυπνοι από την προηγούμενη νύχτα στην πρωτεύουσα, επιβιβαζόμαστε στο βανάκι της Giant Ibis για να μας μεταφέρει στο σταθμό με το δικό της λεωφορείο. Εξαιρετικές οι πρώτες εντυπώσεις καθώς η εταιρεία έχει υπηρεσία pickup από πολλά ξενοδοχεία και δυνατότητα ηλεκτρονικής κράτησης του εισιτηρίου το οποίο κοστίζει 15$. Και βγαίνουμε στην Καμποτζιανή επαρχία !!! Τέρμα τα μηχανάκια και η κοσμοσυρροή !!! Τη θέση τους κατέλαβαν οι ορυζώνες, τα «Καμποτζιανά» φοινικάκια και τα χωριουδάκια…

Ενδιάμεση στάση για φαγητό-τουαλέτα σε εστιατόριο με μεγάλη λιμνούλα και ευχάριστο περιβάλλον, αρκετός ύπνος και μετά από… 6.5 ώρες ταξίδι βρίσκεστε στη Siem Reap !!!

Είχε νυχτώσει για τα καλά την ώρα που φτάσαμε, είχε ρίξει και μια τροπική βροχούλα, αλλά ευτυχώς ο τουκ-τουκάς του ξενοδοχείου μας μπόρεσε να μας χωρέσει όλους με τις βαλίτσες στο όχημα και έτσι σύντομα βρισκόμασταν σε ένα ακόμη εξαιρετικό για τα λεφτά του ξενοδοχείο. Η κούραση είχε ήδη εμφανιστεί (κυρίως με την ιδέα του πρωινού ξυπνήματος της επόμενης ημέρας) αλλά αυτό δεν μας πτοεί για την πρώτη νυχτερινή βόλτα - γνωριμία με την πρωτεύουσα του βορρά. Τουκ τουκ λοιπόν και κατευθείαν για την καρδιά της πόλης Siem Reap, τη διάσημη Pub street !! Πρώτη εντύπωση ;;; Θα έλεγα κακή !!! Πολλοί τουρίστες και μαγαζιά με πολύ μα πάρα πολύ δυνατή μουσική ιδανική για να χτυπιέσαι .... λίγο οι νέον διαφημίσεις, λίγο τα ποτά, λίγο η μουσική, το όλο σκηνικό μοιάζει αρκετά φτηνό είναι η αλήθεια… αλλά αν προχωρήσετε λίγο παραπέρα θα ανταμειφθείτε με ωραία εστιατόρια με νόστιμο φαγητό, ένα όμορφο ποτάμι με όμορφα στολισμένες γέφυρες και μια πολύ μεγάλη αγορά για σουβενίρ. Εντάξει, για να λέμε την αλήθεια δεν χρειάζεσαι και κάτι άλλο στη Siem Reap. Η πραγματική σταρ είναι ΑΔΙΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΑ η AngkorWat και σε αυτό θα πρέπει να επικεντρωθείτε !!! Δείπνο λοιπόν σε προτεινόμενο εστιατόριο με πολύ νόστιμο φαγητό και κατευθείαν για ύπνο γιατί η επόμενη ημέρα έχει πολλά…. και ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΑ !!!!!

Από τη ρεσεψιόν του ξενοδοχείου κλείνουμε το ξεναγό + οδηγό (ναι το ξέρω… εκμετάλλευση θα μου πείτε αλλά δυστυχώς λόγω του τόσο σφιχτού προγράμματος αλλά και της νυχτερινής μας άφιξης στην πόλη δεν υπήρχε χρόνος για πολύ ψάξιμο του θέματος) και είμαστε έτοιμοι για πρωινό ξύπνημα…. Σε λίγες ωρίτσες δηλαδή… στις 4:00 το πρωί γιατί πρέπει να δούμε την ανατολή του ηλίου πίσω από τη μεγαλοπρεπή Angkor Wat !!! Με τόση χαρά ομολογουμένως δεν έχω ξυπνήσει ούτε για να πάω στη δουλειά και ας πηγαίνω και αργότερα… είναι αυτή η μαγεία του ταξιδιού που σου δίνει κάθε φορά τη δύναμη να κάνεις πράγματα που δεν θα έκανες ποτέ στη βάση σου !! χαχα!!! Angkor Wat καλημέρα...

 

[anlazar]

Καλημέρα Angkor Wat !!!! Τι να πεις τώρα για την Angkor Wat…Για τους περισσότερους είναι ο λόγος που έρχονται στην Καμπότζη. Και όχι αδίκως θα έλεγα… Μεγαλειώδης, μεγαλοπρεπής, επιβλητική, μυστικιστική, συναρπαστική, η Angkor Wat θα πρέπει σίγουρα να συμπεριλαμβάνεται σε κάθε ταξίδι στην Καμπότζη !!! Κι ας ξεκινήσουμε την εξερεύνησή της... πρώτα όμως 2 βασικές ερωτήσεις - απαντήσεις.

Ερώτηση 1η και η πιο σημαντική: πόσες ημέρες να αφιερώσω στην Angkor Wat;; Με 3 ημέρες νομίζω είστε εντάξει. Για παραπάνω θεωρώ πως είναι μόνο για ταξιδιώτες με αρχαιολογικό και θρησκευτικό ενδιαφέρον. Βέβαια έχει πάρα πολλά μέρη τριγύρω που αξίζουν να αφιερώσετε παραπάνω ημέρες και τα οποία δεν προλάβαμε να δούμε αλλά πιστεύω με 3 ημέρες έχετε καλύψει ένα πολύ μεγάλο κομμάτι. Από την άλλη με μία ημέρα απλά δεν βγαίνει και είναι κρίμα. Πολύ κρίμα !!!! Εμείς αφιερώσαμε 2 γεμάτες ημέρες από τα χαράματα μέχρι αργά το απόγευμα και νομίζω άλλη μία ημέρα θα χρειαζόταν οπωσδήποτε. Οπότε αυτό που μπορείτε να κάνετε είναι να βγάλετε την κάρτα/pass 3 ημερών και να είστε οκ. Κάρτα 2 ημερών δεν υπάρχει και ούτε συμφέρει να βγάλετε ημερήσιο πάσο για 2 ημέρες χωριστά (1+1) γιατί είναι ακριβότερο.
Ερώτηση 2η: πότε να δω συγκεκριμένα μνημεία; Με την ανατολή ή με τη δύση; Υπάρχει ολόκληρη ανάλυση στο lonely planet αλλά και στο διαδίκτυο για το πότε είναι πιο «μαγικά» να δείτε τα διάφορα μνημεία σε σχέση με τον ήλιο και πώς να γλιτώσετε τους πολλούς τουρίστες. Επειδή όμως επιστήμονες δεν θα γίνουμε και είμαστε σε ΤΑΞΙΔΙ (ευπρόσδεκτες μεν οι πληροφορίες και οι συμβουλές), εν τέλει όποια στιγμή και να πάτε πιστεύω θα είναι μαγικά…. Εμείς αυτό που κάναμε και το συνιστώ είναι να δείτε τουλάχιστον την ανατολή του ηλίου στην Angkor Wat, τον πιο γνωστό ναό του συμπλέγματος Angkor. Όχι ότι με τη δύση βέβαια δεν είναι εξίσου όμορφη. Απλώς τα χαράματα είναι κάπως πιο… μαγικά.
Ερώτηση 3η: ποια στιγμή της ημέρας κάποια μνημεία έχουν λιγότερους τουρίστες; Τα πιο γνωστά… ΠΟΤΕ !!!!!! Μα ΠΟΤΕ !!! ΔΥΣΤΥΧΩΣ, ΔΥΣΤΥΧΩΣ, ΔΥΣΤΥΧΩΣ τα: Angkor Wat, Angkor Thom, Bayon, Ta Prohm είναι πλημμυρισμένα από τουρίστες από νωρίς το πρωί, κατά τη διάρκεια της κουφόβρασης του μεσημεριού και μέχρι να απογευματιάσει. Και τι τουρίστες….τους χειρότερους! Κινεζάκια, κορεατάκια, γιαπωνεζάκια με τα tablet τους….ουφ !!! Και μάλιστα ημέρα Δευτέρα-Τρίτη που πήγαμε εμείς…. Δεν θα ήθελα να ήξερα τι γίνεται τα Σαββατοκύριακα…. Οπότε προσοχή !! Η συμβουλή μου είναι τουλάχιστον να πάτε καθημερινές και όχι ΣΚ !

Καλημέρα λοιπόν και πάλι Angkor Wat! Βάρβαρο, πολύ βάρβαρο πρωινό ξύπνημα μέσα στα άγρια σκοτάδια για να πάμε να δούμε την ανατολή του ηλίου… Τουκ-τουκάς, ξεναγός και εμείς κατευθυνόμαστε για την είσοδο του αρχαιολογικού χώρου (τουκ τουκά για να σας πάει στους ναούς μπορείτε να βρείτε οπουδήποτε μέσα στην πόλη ή και στο ξενοδοχείο. Το πιο σωστό είναι να τον πληρώσετε για το σύνολο των ημερών που θα πάτε και για να σας πηγαίνει-περιμένει όλη μέρα στα μνημεία γιατί οι αποστάσεις είναι ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ. Μη τυχόν και διανοηθείτε ότι θα περπατάτε από ναό σε ναό… Τώρα για ξεναγό μπορεί να σας το κανονίσει το ξενοδοχείο ή να βρείτε στο σημείο της εισόδου στον αρχ. χώρο. Φιλική συμβουλή: καλύτερα να τα έχετε κλείσει όλα από την προηγούμενη ημέρα για να μη χάνετε χρόνο κι επίσης ζητήστε ο ξεναγός σας να μιλάει όσο το δυνατόν καλύτερα αγγλικά… θα μου πεις αμα δεν τον ακούσεις από πριν τι να σου κάνουν οι διαβεβαιώσεις και οι διαπιστεύσεις…στην Καμπότζη είσαι). Φτάνουμε λοιπόν στην είσοδο του αρχαιολογικού χώρου….εμείς και άλλοι χιλιάδες που επίσης ξύπνησαν από τα άγρια χαράματα. Βγάζουμε τα εισιτήρια (3 ήμερο πάσο) με πολύ συνοπτικές διαδικασίες και βουρ για να δούμε την ανατολή. Περνάμε την πρώτη τάφρο και να σου άξαφνα αυτή η μαγική εικόνα της Angkor Wat με τις κορυφές της να ξεπροβάλλουν…. Μαγικό !!! Απόκοσμο !!! Εμείς και άλλοι πολλοί τουρίστες (το επαναλαμβάνω) στοιβαζόμαστε σε όποια πέτρα, κοτρόνα και στύλο υπάρχει (ευτυχώς που οι χώροι είναι μεγάλοι και επομένως δεν νιώθεις τόσο την πολυκοσμία) και περιμένουμε το ζεστό μας ήλιο… Οι εικόνες και το συναίσθημα είναι ανεπανάληπτα. Από το βάθος ακούγονται κάποιοι μοναχοί να τραγουδούν, ο ήλιος χαρίζει στον ουρανό πανέμορφα χρώματα, η Angkor Wat καθρεφτίζεται στις λιμνούλες μπροστά της και εμείς εκεί...Να ζούμε την εμπειρία. Εκεί είναι που λες ότι άξιζε το ταξίδι και κάθε ταξίδι στην άλλη άκρη της γης…

Μετά από αμέτρητα φωτογραφικά κλικ ήρθε λοιπόν η ώρα να ακούσουμε το ξεναγό μας… Τι να ακούσεις δηλαδή… τα αγγλικά του ήταν τόσο Καμποτζιανά που έπρεπε να κάθεσαι μπροστά από το αυτί του μπας και καταλάβαινες κάτι. Βοήθησε λίγο και ο οδηγός-βιβλίο βέβαια και βγήκε μια άκρη… Angkor Wat λοιπόν… ο ναός - πόλη, η μητέρα όλων των ναών, το μεγαλύτερο θρησκευτικό κτίριο στον κόσμο, η επί γης αναπαράσταση του Όρους Meru-ο Όλυμπος/κατοικία θεών των Ινδουιστών, το εθνικό σύμβολο της Καμπότζης, το επίκεντρο του πολιτισμού των Χμέρ και πηγή εθνικής υπερηφάνειας… ουφ… τόσο σημαντική είναι η Angkor Wat !!! Ας δούμε και λίγες λεπτομέρειες… Ο ναός βλέπει προς τη δύση, πράγμα διόλου τυχαίο καθώς η δύση συμβολίζει την κατεύθυνση προς το θάνατο και γεγονός το οποίο οδήγησε στην αρχική αντίληψη ότι η Angkor Wat κατασκευάστηκε για να αποτελέσει ταφικό μνημείο. Ο θεός Vishnu ωστόσο σχετίζεται συχνά με τη δύση στην Ινδουιστική θρησκεία και έτσι τελικά πιστεύεται ότι η Angkor Wat χρησίμευε και ως ναός και ως μαυσωλείο του διάσημου βασιλιά-θεού Suryavarman II (ο οποίος βέβαια δεν θάφτηκε ποτέ εκεί γιατί σκοτώθηκε σε μια μάχη μακριά). Άλλο χαρακτηριστικό της Angkor Wat είναι οι διάσημες παραδείσιες/θεικές νύμφες αλλιώς apsaras. Πάνω από 3000 apsaras έχουν χαραχτεί στους τοίχους του συγκροτήματος, κάθε μία από αυτές μοναδική και με 37 διαφορετικά χτενίσματα παρακαλώ (πιο άσχετη πληροφορία πεθαίνεις!). Οι χωροκατακτητικές διαστάσεις της Angkor Wat αντιπροσωπεύουν το πέρασμα των 4 εποχών της Ινδουιστικής κοσμοθεωρίας. Έτσι λοιπόν ο τουρίστας προχωρώντας από έξω, την τάφρο και προς τα μέσα και τον κεντρικό πύργο ταξιδεύει μεταφορικά προς τα πίσω, στην πρώτη εποχή δημιουργίας του σύμπαντος. Επίσης η Angkor Wat αποτελεί και ένα αντίγραφο του διαστήματος σε μινιατούρα! Ο κεντρικός πύργος είναι το Όρος Meru που αναφέραμε προηγουμένως, με τους γύρω μικρότερους πύργους-κορυφές να περιβάλλονται από τις ηπείρους (τις αυλές) και τους ωκεανούς (την τάφρο). Και τι μεγαλείο πια…. !!!! Σύμφωνα με τις επιγραφές, 300.000 χτίστες και 6.000 ελέφαντες εργάστηκαν μανιωδώς για χρόνια για να τη χτίσουν !!! Ένδοξη Angkor Wat ήρθε η ώρα να αποκαλυφθείς στις φωτογραφίες !!!!

 

[va5ilis]

Πολύ ωραία η περιγραφή και ακόμα πιο ωραίες οι φωτογραφίες. Διαβαζω την ιστορία σου στο λεωφορείο από phnom Penh στη siem reap. Πολλούς χαιρετισμούς από την υπέροχη Cambodia.