Δανία Στάση Κοπεγχάγη.

[Smaragda53]

"Φεύγουμε από τις ακτές της Δανίας
πέρα μακριά σε ξένες χώρες,
και φθάνουμε στο Νότο, στην Ελλάδα,
με τα καθάρια γαλανά νερά."
Χανς Κρίστιαν ΄Άντερσεν - 1841
αφιερωμένο στον Gelf που μας ταξίδεψε στην Κοπεγχάγη!

 

[giannoula]

Ενας τελειος οδηγος για την πολη με την εγγυηση του @gelf για μια ακομη φορα

 

[fotast]

Όπως είπε και παραπάνω η @giannoula γράφεις (και) καλούς ταξιδιωτικούς οδηγούς πόλης με κατατοπιστικά κείμενα και καλές φωτογραφίες.

 

[p_a_ntou]

Μόλις η Δανία ανέβηκε θέσεις στη Travel wish list μου..

 

[alma]

Αγαπώ πάντα ιστορίες από τον @gelf κι αυτή δεν αποτελεί εξαίρεση φυσικά.

 

[gelf]

Σας ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια (γραπτά).

@Smaragda53, σ' ευχαριστώ πάρα πολύ για την παρέμβασή σου. Εξαιρετικός ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Στο εδάφιο 5 (Nyhavn), έχω αναφέρει και έχω φωτογραφίσει τα κτίρια που έμενε ο συγγραφέας στην προκυμαία Nyhavn και συγκεκριμένα στο κτίριο με τον αριθμό 20 και αργότερα στο κτίριο με τον αριθμό 67. Εκεί έζησε για πολλά χρόνια ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν γράφοντας αρκετά από τα πιο διάσημα παραμύθια του. Φαίνεται ότι το περιβάλλον τον ενέπνεε.

@giannoula, σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σου λόγια (γραπτά). Σε έξι εδάφια τελειώνω την μικρή ιστορία.

@fotast, σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σου λόγια (γραπτά). Και έχουν μεγάλη σημασία γιατί προέρχονται από έμπειρο ταξιδιώτη.

@p_a_ntou. Έχεις δίκιο. Και η Δανία είναι όμορφη χώρα και η Κοπεγχάγη είναι όμορφη πόλη.

@alma, σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια (γραπτά). Είναι τιμή για μένα να διαβάζω καλά λόγια από μια από τις καλύτερες συγγραφείς του φόρουμ.
Γράφω άλλη μια φορά, ότι απολαμβάνω τις εξαιρετικές ιστορίες σου.


Και τώρα η συνέχεια της ιστορίας.




9-Μικρή Γοργόνα της Κοπεγχάγης-Kastellet.

Ένα μεσημέρι μετά τις μπίρες στο Café og Restaurant Ofelia, περπάτησα βορειοανατολικά κατά μήκος του παραλιακού πεζόδρομου Larsens Plads.

με στόχο να φτάσω έως το άγαλμα της Μικρής Γοργόνας και στο φρούριο Καστελέτ. Περπατώντας αφού πέρασα γρήγορα μπροστά από το άγαλμα του Δαυίδ (όψη από τη θάλασσα),

βρέθηκα μπροστά στο άγαλμα "I Am Queen Mary"

ένα άγαλμα επί του παραλιακού πεζόδρομου Larsens Plads, το οποίο κατασκευάστηκε από τις μαύρες καλλιτέχνιδες La Vaughn Belle (από την Καραϊβική και συγκεκριμένα από τις Παρθένες νήσους) και Jeannette Ehlers (από τη Δανία) αφιερωμένο σε μια γυναίκα της Καραϊβικής η οποία κατά τον 19ο αιώνα οδήγησε τους κατοίκους των Παρθένων νήσων της Καραϊβικής σε εξέγερση κατά της δανικής κυριαρχίας. Το άγαλμα εγκαινιάστηκε στις 31-03-2018.
Παρακάτω, η όψη του αγάλματος από τη θάλασσα,

όπου όπως φαίνεται είναι συμμετρικό με το άγαλμα του Δαυίδ, μπροστά από το κτίριο Den Kongelige Afstøbningssamling, της Δυτικής Ινδικής Αποθήκης, το οποίο κατασκευάστηκε τα έτη 1780-1781 με εξωτερικούς τοίχους από κόκκινα τούβλα, κτίριο το οποίο στεγάζει από το έτος 1985 έως σήμερα γκαλερί-τμήμα του Κρατικού Μουσείου Τέχνης.
Αφού παρατήρησα τα αγάλματα και κυρίως το"I Am Queen Mary" και το κτίριο,

συνέχισα να περπατώ κατά μήκος του παραλιακού πεζόδρομου Larsens Plads.

Ξαφνικά και ενώ βρισκόμουν σε ένα ξέφωτο πιάνει μια από τις γνωστές καταιγίδες. Όσοι είμαστε στο χώρο, βάλαμε τα πόδια μας στα αυτιά μας και βρήκαμε ένα υπόστεγο. Κοιταζόμαστε Δανοί και εμείς γελώντας. Ήμασταν βρεγμένοι, λες και είχαμε πέσει στη θάλασσα. Θυμάμαι ότι τα πόδια μου στέγνωσαν τελικά το βράδυ, ύστερα από αρκετές ώρες, όταν ήμουν στην αγαπημένη μου μπιραρία. Και η παρακάτω η όψη από τη θάλασσα (όπου διακρίνονται και τα Royal pavilions).

Κάπου εκεί πίσω είχαμε βρει το σωτήριο υπόστεγο. Όταν η ένταση της βροχής μειώθηκε, βγήκαμε σταδιακά από το υπόστεγο και ο καθένας πήρε το δρόμο του. Εγώ κατευθύνθηκα προς το άγαλμα της Μικρής Γοργόνας, όπως έχει προαναφερθεί.

Στην παραπάνω φωτογραφία φαίνεται ο βαρύς καιρός του απογεύματος εκείνης της ημέρας. Προχωρώντας στο βάθος φάνηκε το άγαλμα της Μικρής Γοργόνας,

ενώ αριστερά διακρινόταν το φρούριο Καστελέτ και η αγγλικανική εκκλησία St Alban's Church.

Προχώρησα αρχικά προς το άγαλμα της Μικρής Γοργόνας.

Το άγαλμα της Μικρής Γοργόνας της Κοπεγχάγης είναι ένα από τα σύμβολα της πόλης και βρίσκετε σε έναν βράχο στο λιμάνι. Είναι εμπνευσμένο από τον χαρακτήρα του ομώνυμου παραμυθιού του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Το άγαλμα, ενώ δεν είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακό και ενώ είναι πολύ μικρό, με μόλις 1,25m ύψος, προσελκύει χιλιάδες επισκέπτες καθημερινά.
Στην παρακάτω φωτογραφία, διακρίνεται το άγαλμα της Μικρής Γοργόνας από τη θάλασσα, καθώς και το πλήθος των τουριστών οι οποίοι το φωτογράφιζαν.

Ο εμπνευστής και χρηματοδότης του αγάλματος ήταν ο Carl Jacobsen, γιος του ιδρυτή της ζυθοποιίας Carlsberg. Η ιδέα, ήρθε καθώς παρακολουθούσε μια παράσταση μπαλέτου στο βασιλικό θέατρο της πόλης. Στην συνέχεια ζήτησε από την πρώτη μπαλαρίνα, Ellen Price, να γίνει το μοντέλο του αγάλματος. Ο δημιουργός Edvard Eriksen δημιούργησε το άγαλμα το οποίο παρουσιάστηκε, για πρώτη φορά, τον Αύγουστο του έτους 1913. Το πρόσωπο ανήκει στην αρχιμπαλαρίνα Ellen Price αλλά τελικά για το σώμα χρειάστηκε να χρησιμοποιηθεί η γυναίκα του δημιουργού, καθώς η Ellen Price δεν ήθελε να εμφανιστεί γυμνή.
Το έργο έχει βανδαλιστεί αρκετές φορές, ενώ από το Μάη έως το Νοέμβρη του έτους 2010, μεταφέρθηκε από το λιμάνι της Κοπεγχάγης στη Σαγκάη. Αφού έμεινα για λίγα λεπτά παρατηρώντας το άγαλμα της Μικρής Γοργόνας,

αποφάσισα να γυρίσω

προς το κέντρο της πόλης.
Προχωρώντας λίγα μέτρα παρατήρησα και πάλι το φρούριο Kastellet και την αγγλικανική εκκλησία St Alban's Church.

To φρούριο Kastellet, πολύ κοντά στο άγαλμα της Μικρής Γοργόνας, είναι ένα φρούριο του 17ου αιώνα και σήμερα είναι δημόσιο πάρκο αναψυχής σε σχήμα αστεροειδές.

Προχώρησα προς το φρούριο Kastellet

και συγκεκριμένα προς την πύλη εισόδου στο φρούριο.

Πριν μπω στο φρούριο και απέναντι από την τάφρο προστασίας του, βρίσκεται η αγγλικανική εκκλησία St Alban's Church.

Η αγγλικανική εκκλησία St Alban's Church, είναι αφιερωμένη στον πρώτο μάρτυρα της Μεγάλης Βρετανίας και της οποίας η κατασκευή ξεκίνησε το έτος 1885 και ολοκληρώθηκε το έτος 1887. Πριν μπω στο φρούριο Kastellet, παρατήρησα ακόμα μια φορά την αγγλικανική εκκλησία από τη γέφυρα σύνδεσης του περιβάλλοντος του κάστρου χώρου με την κεντρική πύλη.

Συνέχισα τον περίπατο και μπήκα από την πύλη εισόδου στο φρούριο Kastellet. Τα κτίρια που βρίσκονται μέσα στο κάστρο, ήταν παλιά στρατώνες.

Μετά την πρώτη εσωτερική βόλτα ανέβηκα στο υψηλό σημείο του φρουρίου, δηλαδή στον περιμετρικό διάδρομο επίβλεψης.

Από τα υψηλά σημεία παρατήρησα την γέφυρα προς την πύλη εισόδου στο κάστρο και το πάρκο που είναι μπροστά από την αγγλικανική εκκλησία St Alban's Church και της περιμετρικής τάφρου, το Churchillparken,

παρατήρησα από ψηλά την αγγλικανική εκκλησία St Alban's Church

και τον καθρεφτισμό της εκκλησίας στα νερά της περιμετρικής τάφρου,

παρατήρησα και το θαλάσσιο κανάλι

και αφού έκανα μια βόλτα περιμετρικά του φρουρίου Kastellet, βγήκα έξω από το φρούριο από την πύλη που είχα μπει.

Στη συνέχεια κατευθύνθηκα προς την εκκλησία, αλλά ήταν κλειστή.
Δίπλα στην αγγλικανική εκκλησία St Alban's Church βρίσκεται το σιντριβάνι Γκέφιον, Gefionspringvandet,

κατασκευασμένο το έτος 1908, με δωρεά του ιδρύματος Carlsberg, για τα πενήντα χρόνια λειτουργίας της γνωστής ζυθοποιίας και το οποίο είναι αφιερωμένο στη σκανδιναβική θεά Gefion. Στο σιντριβάνι, το οποίο ήταν εκτός λειτουργίας για πολλά χρόνια, απαιτήθηκαν εκτεταμένες εργασίες ανακαίνισης με πλέον πρόσφατη, αυτή του έτους 1999 και η οποία ολοκληρώθηκε το έτος 2004.
Αφού η εκκλησία ήταν κλειστή και μετά τη βόλτα γύρω από το σιντριβάνι Gefionspringvandet, άρχισα να κατευθύνομαι προς το κέντρο της πόλης. Πέρασα μέσα από το Churchillparken, ακολούθησα τη λεωφόρο Bredgade, όπου στον αριθμό 68 αυτής βρίσκεται το Μουσείο Τέχνης και Σχεδιασμού της Δανίας,

ένα πολύ αξιόλογο μουσείο, όπου εκτός από τα μόνιμα εκθέματα εκείνη την περίοδο είχε και μια ενδιαφέρουσα θεματική έκθεση. Ενθουσιάστηκα, γιατί αφορούσε σε τομέα που ασχολούμαι. Μπήκα μέσα στην έκθεση και όταν βγήκα κατευθύνθηκα προς το κέντρο και συγκεκριμένα προς μια από τις αγαπημένες μου μπιραρίες.

 

[Smaragda53]

συγκινητική η πρώτη φωτογραφία της μικρής γοργόνας και τελείως διαφορετική από τις συνηθισμένες

 

[thanos75]

συγκινητική η πρώτη φωτογραφία της μικρής γοργόνας και τελείως διαφορετική από τις συνηθισμένες

Θα συμφωνήσω απόλυτα. Πριν πάω στην Κοπεγχάγη το μάλλον μακρινό πια 2011, πολλοί μου έλεγαν οτι η μικρή γοργόνα είναι ένα μικρό άγαλμα και σχολια τύπου σιγά το landmark! Όταν όμως περπάτησα μέχρι σχεδόν το λιμάνι, και είδα και φωτογράφησα το άγαλμα en face, συνειδητοποίησα πως ποτέ δεν είχα δει τη θλίψη τόσο εκφραστικά σμιλευμενη.

 

[gelf]

συγκινητική η πρώτη φωτογραφία της μικρής γοργόνας και τελείως διαφορετική από τις συνηθισμένες

Θα συμφωνήσω απόλυτα. Πριν πάω στην Κοπεγχάγη το μάλλον μακρινό πια 2011, πολλοί μου έλεγαν οτι η μικρή γοργόνα είναι ένα μικρό άγαλμα και σχολια τύπου σιγά το landmark! Όταν όμως περπάτησα μέχρι σχεδόν το λιμάνι, και είδα και φωτογράφησα το άγαλμα en face, συνειδητοποίησα πως ποτέ δεν είχα δει τη θλίψη τόσο εκφραστικά σμιλευμενη.

Συμφωνώ απόλυτα κι εγώ.




10-Ανάκτορα Αμάλιενμποργκ-Frederiks Kirke.

Μια ημέρα ενώ περπατούσα, πάλι, κατά μήκος του παραλιακού πεζόδρομου Larsens Plads, αποφάσισα να περάσω από τους Amalie Garden (Amaliehaven).

Οι Amalie Garden, είναι ένα μικρό πάρκο το οποίο βρίσκεται μεταξύ των ανακτόρων Αμάλιενμποργκ και της προκυμαίας όπου και ο παραλιακός πεζόδρομος Larsens Plads βόρεια της Βασιλικής Σκηνής της Δανίας. Είναι ένα σχετικά νέο πάρκο το οποίο κατασκευάστηκε τη δεκαετία του 1980, στα πλαίσια της ανάπλασης της πόλης, σε χώρο παλαιών ναυπηγείων των αρχών του 19ου αιώνα ιδιοκτησίας ενός πλούσιου πλοιοκτήτη του Lars Larsen, από όπου βγήκε προφανώς και το όνομα του παραλιακού πεζόδρομου Larsens Plads. Τα ναυπηγεία λειτουργούσαν έως το έτος 1870, περίπου. Αφού έκανα μια βόλτα στο μικρό πάρκο,

έφτασα στο κέντρο του, όπου βρίσκεται το σιντριβάνι Fountain of Amalie Gardens by Arnaldo Pomodoro (Ιταλός γλύπτης, ο οποίος έχει δημιουργήσει σε πολλά σημεία του κόσμου όπως Σαν Φρανσίσκο, Δουβλίνο, Νέα Υόρκη κλπ). Από το σημείο αυτό με πρώτο πλάνο το σιντριβάνι, φωτογράφισα και προς το θαλασσινό κανάλι και την Όπερα απέναντι,

προς τη βορειοανατολική πλευρά του πάρκου, πάλι με το σιντριβάνι σε πρώτο πλάνο

και προς τα ανάκτορα Αμάλιενμποργκ και προς τη μαρμάρινη εκκλησία, πάλι με το σιντριβάνι σε πρώτο πλάνο.

Από το κέντρο των κήπων Amalie Garden, ανηφόρισα προς τα ανάκτορα Αμάλιενμποργκ.Τα ανάκτορα Αμάλιενμποργκ, χαρακτηρισμένα ως χειμερινά ανάκτορα και κατασκευασμένα ύστερα από εντολή του βασιλιά Φρειδερίκου V (1723-1766), αποτελούνται από τέσσερα κτίρια σε ρυθμό ροκοκό που στη μέση τους υπάρχει πλατεία οκταγωνικού σχήματος.

Στο κέντρο της πλατείας βρίσκεται το έφιππο άγαλμα του βασιλιά Φρειδερίκου V (κατασκευής 1768-1771), ο οποίος ήταν ο εμπνευστής του συγκροτήματος των ανακτόρων.

Με την κατασκευή του μαρμάρινου Ναού βορειοδυτικά των ανακτόρων προστέθηκε περισσότερη λάμψη στο συγκρότημα των ανακτόρων.

Η Μαρμάρινη Εκκλησία Φρεντερίκς Κίρκε (Frederiks Kirke) αποτελεί ένα από τα χαρακτηριστικότερα αξιοθέατα της Κοπεγχάγης. Σχεδιάστηκε το έτος 1740 από τον φημισμένο αρχιτέκτονα Nokolai Eigtved και αποτελεί τμήμα του ευρύτερου οικοδομικού συμπλέγματος της συνοικίας Frederiksstaden που της οποίας η ανέγερση προοριζόταν για τον εορτασμό του 300ου ιωβηλαίου από την πρώτη στέψη βασιλιά ο οποίος προερχόταν από τον οίκο των Oldenburg.
Οι εργασίες κατασκευής ξεκίνησαν το έτος 1749 με τη θεμελίωση του ναού από τον βασιλιά Φρειδερίκο V, η ολοκλήρωση της κατασκευής κράτησε περισσότερο από 150 χρόνια, όμως το αποτέλεσμα κρίθηκε πολύ καλό έως εξαιρετικό.

Η τελική μορφή του μαρμάρινου Ναού περιλαμβάνει στοιχεία από την εργασία του αρχιτέκτονα Ferdinand Meldahl, ενώ καταλυτική ήταν και η χρηματοδότηση του έργου από τον Carl Frederik Tietgen, μετά από μεσολάβηση του τότε υπουργού οικονομικών της Δανίας Αντρέας Φρέντερικ Κρίγκερ, ο οποίος έδωσε στον Carl Frederik Tietgen το δικαίωμα να τεμαχίσει τα γειτονικά οικόπεδα προς εκμετάλλευση (δηλαδή η αντιπαροχή δεν ήταν δική μας εφεύρεση), με τον όρο να τηρηθεί ο αρχικός σχεδιασμός της εκκλησίας, οπότε τα εγκαίνια του ναού πραγματοποιήθηκαν στις 19 Αυγούστου 1894.
Η εκκλησία διαθέτει το μεγαλύτερο τρούλο της Σκανδιναβίας

και γενικότερα της Βόρειας Ευρώπης, ο οποίος είναι εμπνευσμένος από τον τρούλο της εκκλησίας του Αγίου Πέτρου στο Βατικανό και ο οποίος έχει άνοιγμα 31 μέτρων και στηρίζεται σε 12 μεγάλα υποστυλώματα. Τα χαρακτηριστικά αυτά κατατάσσουν το έργο, ως ένα από τα ορόσημα της πόλης.
Μπήκα μέσα στην εκκλησία. Και το εσωτερικό της είναι πολύ όμορφο.

Στη συνέχεια παρατήρησα τον περίφημο θόλο από την εσωτερική του πλευρά.

Αφού έμεινα λίγα λεπτά στην εκκλησία βγήκα έξω. Πολύ κοντά στη Frederiks Kirke, επί της λεωφόρου Bredgade στον αριθμό 53 βρίσκεται ο ρωσικός ορθόδοξος ναός St. Alexander Nevsky.

Ο ναός Alexander Nevsky ήταν κλειστός, οπότε επέστρεψα και στη διασταύρωση της λεωφόρου Bredgadeμε την οδό Frederiksgade, οδό η οποία συνδέει τη Frederiks Kirke με την πλατεία των ανακτόρων άρχισα να κατηφορίζω προς τα ανάκτορα Αμάλιενμποργκ παρατηρώντας την πλατεία των ανακτόρων, το κέντρο των Amalie Gardens όπου και το σιντριβάνι Fountain of Amalie Gardens by Arnaldo Pomodoro, ενώ στο βάθος στην άλλη πλευρά του θαλάσσιου καναλιού διακρινόταν η Όπερα.

Παρακάτω δυο φωτογραφίες από τη θάλασσα προς το σιντριβάνι, προς τα ανάκτορα Αμάλιενμποργκ και προς τη μαρμάρινη εκκλησία.

Αφού έκανα μια ακόμα βόλτα στους Amalie Gardens, τους αποχαιρέτησα

και προχωρώντας προς το κέντρο της πόλης, σκεπτόμουν σε ποια μπιραρία θα περάσω το υπόλοιπο της ημέρας μου πριν καταλήξω σε ολονυκτία στο αγαπημένο μου jazz bar.

 

[fraulina]

Τι ωραία ιστορία, και τι ωραία η Κοπεγχάγη! Βέβαια εγώ την είχα πετύχει πλήρως χιονισμένη, όλα τα νερά ήταν τελείως παγωμένα, πχ ολόκληρο το κανάλι στο Nyhavn.

 

[athens8]

Ποσες μερες θες για να την γυρισεις??? (οχι τρέχοντας)

 

[gelf]

Ύστερα από πολλούς μήνες που είχα να μπω στο φόρουμ, επανήλθα για να ολοκληρώσω την ιστορία μου.
Για το μακρύ διάστημα της απουσίας μου ευθύνεται κατ' αρχή χρονικά η θερινή ραστώνη και στη συνέχεια οξύτατος επαγγελματικός φόρτος μέσα στο καλοκαίρι. Αν προστεθεί και η κατάθλιψη από την ακύρωση αρκετών ταξιδιών, λόγω του γνωστού ιού συμπληρώνεται το παζλ.
Ευτυχώς που στις αρχές του χρόνου πρόφτασα, έστω και σε δυο δόσεις να κάνω ταξίδια στη Βόρεια και Κεντρική Αμερική, το ένα Καναδάς, Κούβα και το άλλο Παναμάς, Κόστα Ρίκα, Κολομβία, γιατί τώρα δυστυχώς αναβάλω συνεχώς προγραμματισμένα ταξίδια (Ισλανδία τον Απρίλη Μάη, Νότια Αμερική, Ιαπωνία κλπ).
Μόνο κάποια επαγγελματικά ταξίδια δεν ακυρώθηκαν, αν και τα περισσότερα αντικαταστάθηκαν με τηλεδιάσκεψη. Και με ένα από αυτά στάθηκα τυχερός. Θα ήμουν στη Βηρυτό την ημέρα της μεγάλης καταστροφής. Και το ξενοδοχείο στο οποίο συνήθως μένω απείχε μόλις δύο τετράγωνα από το επίκεντρο της καταστροφής.
Κατά τα λοιπά εκτός από την τρέχουσα ιστορία της Κοπεγχάγης είχα προετοιμάσει μια σειρά ιστοριών από πρόσφατα ταξίδια, ιστορίες που είχαν ολοκληρωθεί κατά ένα ποσοστό και συγκεκριμένα:
1. Αζόρες, Μαδέρα με ολίγον από Ηπειρωτική Πορτογαλία (2019), ποσοστό 50%.
2. Αιθιοπία (2019), ποσοστό 30%.
3. Road Trip Καλιφόρνια (2019), ποσοστό 70%. Για την ιστορία αυτή υπάρχει συνοπτική ταξιδιωτική ανταπόκριση.
4. Λίβανος, ποσοστό 50%. Η ιστορία αυτή διαγράφεται γιατί άλλαξαν πολλά, μετά την καταστροφή της Βηρυτού.
5. Καναδάς, Κούβα, (2020) ποσοστό 20%. Για την ιστορία αυτή υπάρχει συνοπτική ταξιδιωτική ανταπόκριση.
6. Παναμάς, Κόστα Ρίκα, Κολομβία, (2020) ποσοστό 40%.
Δεν ξέρω αν θα καταφέρω να ολοκληρώσω κάποια ιστορία από τις παραπάνω, λόγω φόρτου και παράλληλα έλλειψης διάθεσης από την αναβολή/διαδικασίες των σχεδιασθέντων ταξιδιών.

Το σίγουρο είναι ότι θα ολοκληρώσω την τρέχουσα ιστορία, την οποία άλλωστε είχα έτοιμη πριν να ξεκινήσω την ανάρτηση.
Και εν όψει της ολοκλήρωσης της ιστορίας, θέλω να ευχαριστήσω πάρα πολύ τη @fraulina για τα καλά της λόγια (γραπτά) και να συμφωνήσω Κοπεγχάγη για το πόσο όμορφη πόλη είναι η Κοπεγχάγη.
Επίσης αφού ζητήσω συγγνώμη για την καθυστερημένη απάντηση στον (στην) athens8, θεωρώ ότι αν και η ερώτηση απαιτεί υποκειμενική απάντηση, από τις τόσες φορές που έχω βρεθεί στην Κοπεγχάγη πιθανώς 3-4 ημέρες να είναι αρκετές για πρώτη δόση. Και προτείνω μια ολονυχτία στο αγαπημένο μου jazz bar La Fontaine.





11- Κάστρο του Ρόζενμποργκ (Rosenborg Slot)

Ένα απόγευμα αφού είχα πιει τις μπίρες μου στην αγαπημένη μου προκυμαία Nyhavn, αποφάσισα να περπατήσω προς το κάστρο του Ρόζενμποργκ, το οποίο περιβάλλουν εντυπωσιακοί κήποι. Το κέντρο της Κοπεγχάγης, όπως γνωρίζετε είναι μικρό και μπορείς να φτάσεις παντού περπατώντας λίγα λεπτά. Από την προκυμαία Nyhavn μπήκα στην πλατεία Kongens Nytorv και συνέχισα κατά μήκος της οδού Gothersgade. Με μερικές μικρές στάσεις προκειμένου να συμπληρώσω με μια μπίρα και ένα ποτό, έφτασα στη διασταύρωση της οδού Gothersgade με την οδό Kronprinsessegade, όπου βρίσκεται και η μία είσοδος προς τους κήπους του Ρόζενμποργκ. Μπήκα μέσα και περπάτησα στους κήπους.

Ύστερα από μια μικρή βόλτα στο παλαιότερο και το πιο δημοφιλές πάρκο της Κοπεγχάγης έφτασα στο Κάστρο του Ρόζενμποργκ.

Το Κάστρο του Ρόζενμποργκ (Rosenborg Slot) βρίσκεται στο βόρειο κομμάτι του κέντρου της Κοπεγχάγης και είναι ένα Ολλανδικού αναγεννησιακού ρυθμού παλάτι-κάστρο

το οποίο κατασκευάστηκε μεταξύ των ετών 1606 έως 1624, με εντολή του βασιλιά Κρίστιαν ΙV.
Αρχικά κατασκευάστηκε ως θερινή κατοικία όμως χρησιμοποιήθηκε από τους Δανούς βασιλείς ως μόνιμη βασιλική κατοικία, μέχρι περίπου το έτος 1710. Στην συνέχεια χρησιμοποιήθηκε ως προσωρινή κατοικία σε έκτακτες περιόδους, όπως το 1794 όταν το Ανάκτορο Κρίστιανσμποργκ κάηκε ολοσχερώς καθώς και το 1801 κατά τη διάρκεια της Βρετανικής επίθεσης. Από το έτος 1838 το Κάστρο του Ρόζενμποργκ ανήκει στο κράτος και άνοιξε της πύλες του στο κοινό.
Προχώρησα προς το Κάστρο. Περνώντας πάνω από τη γέφυρα διάβασης της προστατευτικής τάφρου, παρατήρησα αρκετά ψάρια στο νερό, μερικά μάλιστα μεγάλου μεγέθους.

Το Κάστρο σήμερα φιλοξενεί ένα μουσείο με βασιλικές συλλογές, όμως εκείνο το απόγευμα η ώρα ήταν περασμένη, είχε κλείσει, οπότε έκανα μια βόλτα θαυμάζοντας από κοντά την εξωτερική εμφάνιση του Κάστρου, αλλά και το όμορφο εξωτερικό περιβάλλον.

Αφού γύρισα γύρω από το Κάστρο βγήκα έξω από τη γέφυρα της τάφρου, έριξα μια ακόμα ματιά στο Κάστρο,

περπάτησα θαυμάζοντας τους πανέμορφους και εντυπωσιακούς κήπους

του παλαιότερου και δημοφιλέστερου πάρκου της Κοπεγχάγης και βγήκα από την πύλη εξόδου στη διασταύρωση της οδού Gothersgade με την οδό Landemærket.

Στο βάθος διακρινόταν ο Στρογγυλός Πύργος της Κοπεγχάγης (Rundetaam). Ακολούθησα την οδό Landemærket προς τον πύργο και προς το κέντρο της πόλης. Σε λίγα βήματα βρίσκεται το Danish Film Institute.

Ως φαν του δανέζικου κινηματογράφου, είχα επισκεφτεί το Ινστιτούτο κάποιες φορές. Εκείνη την Κυριακάτικη απογευματινή ώρα το Danish Film Institute ήταν κλειστό. Προχώρησα προς το κέντρο. Ένα φιλόξενο μπαρ θα υπήρχε και για μένα.