panpan
Member
- Μηνύματα
- 7.056
- Likes
- 28.441
Ήλπιζα να μου απαντήσεις το δεύτερο.Οπότε θ'αναγκαστώ να σου πω την διαδρομήΚαι τα 2 θα με ενδιεφερε...
μου που για πολλούς μπορεί να είναι πληκτική γιαυτό ας το προσπεράσουν χωρίς
να το διαβάσουν.
Λόγω της δουλειάς μου γνώρισα και γνωρίζω συνέχεια πολύ κόσμο.
Οι γνωριμίες αυτές μου άνοιξαν πολλές πόρτες.Έκανα επενδύσεις που απέφεραν
πάρα πολλά.
Την δεκαετία του 90 σε ένα ταξίδι μου σ'ένα νησί (δεν θάθελα να αναφέρω πιο,κάποιοι φίλοι μου εδώ στο φόρουμ ξέρουν) κάνω την πρώτη μου επένδυση
σε κατοικία,παρ'όλου που ήμουν ενάντια στην ιδιοκτησία.
Η αλαζονεία όμως σαν κακός σύμβουλος με ωθεί κάποια στιγμή να αρχίσω
να αγοράζω χωράφια για να δημιουργήσω (χτίσω)το δικό μου σπίτι.
Βέβαια έχοντας την οικονομική άνεση δεν ήθελα ότι κι ότι γιαυτό πήρα συνολικά
40 στρ. κι άρχισα να χτίζω το δικό μου σπίτι.(Είπαμε αλαζονεία)
Βέβαια βλακωδώς δεν ήθελα κάτι νορμάλ αλλά μου είχε μπει η ιδέα να κάνω το
μεγαλύτερο σπίτι ή έστω ένα από τα μεγαλύτερα σπίτια της Θεσσαλονίκης.
Δίπλα από το σπίτι μου ήθελα να κάνω μια φάρμα με ζώα που ήταν το όνειρο
μου από παιδί.
Παρατάω την δουλειά μου και αφοσιώνομαι στην κατασκευή του σπιτιού και
της φάρμας.
Σπίτι τεράστιο,με κήπους και γέφυρες,ναι γέφυρες που έπρεπε να περάσεις
από την γέφυρα πάνω από τον εσωτερικό κήπο για να πας στο σαλόνι.
Με τζάκια τεράστια.
Με εσωτερική και εξωτερική πισίνα.
Με κουζίνα τεράστια
Εδώ η γυναίκα μου με την μάνα μου και 4 από τα σκυλιά μου.(το τέταρτο είναι
κάτω από το τραπέζι)
Κάποια στιγμή αυτό σταματά να με γεμίζει.Ναι είμαι περίεργος άνθρωπος.
Το συζητάω με την γυναίκα μου και τις λέω ότι θέλω να τα παρατήσω όλα αυτά
και ν'αρχίσω πάλι από την αρχή,αν είναι δυνατόν από το μηδέν.
Με κοίταξε στα μάτια για να διερευνήσει αν λέω αλήθεια και σε κλάσμα δευτερολέπτου είπε οκ.
Ήθελα να φύγω,δεν ήξερα που και γιατί,απλά ήθελα να φύγω.
Μετά από πολύ σκέψη αποφασίζω για Βαρκελώνη,δεν θυμάμαι γιατί,έτσι απλά.
Προτού φύγω επιστρέφω στην παλιά μου δουλειά και ενεργοποιώ τις επαφές μου.
Η σελίδα Ελλάδα για μένα σιγά-σιγά τελείωνε και το βιβλίο έφτανε στο τέλος του.
Κάνω μερικά ταξίδια στην Βαρκελώνη και επανασυνδέομαι με τους συνεργάτες μου.
Ήθελα να μπω σε μονόδρομο και όχι σε κυκλική πλατεία και να γυρίσω πίσω
γι΄αυτό πουλάω ότι μπορούσα να πουλήσω,τα περισσότερα τα χάρισα σε φίλους μου και την κοπάνησα.
Φτάνοντας στην Ισπανία είχα ένα πλεονέκτημα.
Είχα εξασφαλισμένη δουλειά για έξη μήνες.Το διάστημα αυτό ήταν αρκετό για να
προσαρμοστούμε ή αν δεν μας άρεσε να φεύγαμε.
Το πρώτο σπίτι ήταν προσωρινό.Μας περίμενε μέχρι να βρούμε κάτι καλύτερο
η αν δεν προσαρμοζόμασταν να μην είχαμε μπλεξίματα με συμβόλαια.
Ήταν από αυτά τα ενοικιαζόμενα διαμερισματάκια ενός συνεργάτη μου που τα
νοικιάζεις να κάνεις μια εβδομάδα διακοπές,άντε το πολύ δύο,αλλά όχι και να
μείνεις και μήνα.Ήταν ένα σοκ για όλους μας.
Έπρεπε να βρω μεγαλύτερο και μόνιμο σπίτι.
Εδώ αρχίζουν οι δυσκολίες.
Για να βρεις κάποιο αξιοπρεπές σπίτι,μόνο από μεσίτη που σημαίνει δύο
ενοίκια εγγύηση,ένα το τρέχον προκαταβολή και ένα μηνιάτικο για τον μεσίτη.
Άρα μιλάμε για ένα τριχίλιαρο γι αρχή.Αλλά αυτό ήταν το εύκολο.
Το δύσκολο ήταν ότι έπρεπε να πας στον μεσίτη την φορολογική σου δήλωση
για να πει το οκ και να γίνουν τα συμβόλαια.Η να εγγυηθεί κάποιος από εκεί
ότι θα αναλάβει την πληρωμή του ενοικίου αν θα αφήσω φέσι και φύγω.
Έφαγα πολλές πόρτες μέχρι να βρω σπίτι να εγκατασταθώ.
Κάποια στιγμή μετά από 4 μήνες βρίσκω ένα που εκπλήρωνε οριακά τα μίνιμουμ
στάνταρ που είχα βάλει και κάνω συμβόλαιο για πέντε χρόνια με ρήτρα να πληρώσω κάποιο ποσό αν ήθελα να φύγω πιο μπροστά.
Στα τριάμισι χρόνια άλλαξα,αλλά αυτό είναι άλλο κεφάλαιο.
Baba Το κελάρι μου δεν το έχω φωτό δυστυχώς.
Σόρρυ αν σας κούρασα.
