Σκύρος, όχι Σύρος!

[XristinaK]

Και επειδή μου λείπει πολύ φέτος το νησί συνεχώς διαβάζω στο διαδίκτυο γι' αυτό..Ας διαβάσει και όποιος άλλος θέλει...
Σκύρος: απίστευτα κοντά, ακόμα φθηνή και τρομερά νόστιμη:
http://www.lifo.gr/team/peina/58651#comment
Αν πας στην Σκύρο είναι σαν να πηγαίνεις βόλτα στον παράδεισο:
http://popaganda.gr/pas-stin-skiro-ine-san-na-pigenis-volta-ston-paradiso/
Και κάτι πρωτότυπο που θα αναζητήσω στην επόμενη βόλτα μου σε ένα Μπενάκη shop... Μενταγιόν τροχάδια!

(Φωτό από το Facebook της Dolly Boucoyannis)

Και κάτι από τα παλιά:
http://www.inskyros.gr/καλοκαίρι-1953/

Και επειδή ο καύσωνας των τελευταίων ημερών με έχει εξουθενώσει τελειώνω με χειμωνιάτικες φωτό από μια σελίδα που επισκέφθηκα, αν και δε διαθέτω λογαριασμό στο φέισμπουκ..

(Facebook: Skyros Island Friends)

 

[XristinaK]

Τελειώνει το καλοκαίρι, η Σκύρος ακόμη μου λείπει και η αδερφή μου συνεχώς μου στέλνει άρθρα που αφορούν στο νησί...
Πάλι στη Lifo, λοιπόν, λίγα λόγια για τον Αποστόλη και το "καφενείο" του!!!!
«Καφενείο Τ' Αποστόλη» στη Σκύρο - Τίποτα προσποιητό, όλα φτιαγμένα με αγάπη Το φαγητό του Αποστόλη σε ένα νησί που ζει σε άλλες εποχές χωρίς να φωνάζει για αυτό
http://www.lifo.gr/team/taste/59966
(@agalipas, και πάλι ευχαριστώ για τη βοήθειά σου την περσινή!)
Στην πλατεία πρόπερσι...

 

[XristinaK]

http://www.lifo.gr/articles/travel_articles/102713
Για όλους εμάς που αγαπάμε Σκύρο!

 

[karfitsa]

Για όλους εμάς που αγαπάμε Σκύρο!

Φωτογραφία απο το κάστρο το 1933....δεν έχει αλλαξει και πολυ,ε;

 

[XristinaK]

Ο «πιο όμορφος ποιητής της Αγγλίας» που πέθανε στη Σκύρο από το τσίμπημα ενός κουνουπιού.
http://www.lifo.gr/articles/book_articles/156024
Για όποιον τυχερό-τυχερή βρεθεί στο νησί και ενδιαφέρεται να μάθει για τον "όμορφο ποιητή", που λέει και η Lifo!

 

[XristinaK]

Μόλις απόλαυσα βίντεο για την πολυαγαπημένη Σκύρο!
Όποιος έχει χρόνο ας το δει....
Σκύρος: Χειμώνας στο νησί (Η ζωή αλλιώς)
Πόσο μου λείπει η άτιμη....

«Εφυγα τότε και πήγα στις Βόρειες Σποράδες. Το σύντομο αυτό ταξίδι είταν εξίσου γόνιμο και συναρπαστικό όσο και τα παλιά ταξίδια μου στις Κυκλάδες την εποχή της Αργώς. Η Σκύρος μ’ έσωσε. Είταν εκείνο που μου χρειαζότανε παραπάνω από καθετί, το δυνατό μαστίγωμα της ψυχής. Εκεί βρήκα τις Πέτρες και κατόρθωσα να συνειδητοποιήσω εντελώς το τι γινότανε τόσον καιρό στη φαντασία μου και να κλείσω τη σύνθεση.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ το αίσθημα της απόλυτης ελευθερίας που μου έδωσε αυτό το νησί, το κατάξερο και ολόφωτο και τόσο εντατικό, όταν πήγαινα και κολυμπούσα σε μια πανέρημη αμμουδιά, μόνος μες στον ήλιο, τη θάλασσα και τον αέρα. Στιγμές ενθουσιασμού μες στη φύση και τη μοναξιά, ίσως οι πιο μεγάλες...» Γ. Θεοτοκάς