sotoscivil
Member
- Μηνύματα
- 67
- Likes
- 220
- Επόμενο Ταξίδι
- ????
- Ταξίδι-Όνειρο
- road trip στις ΗΠΑ
Καλημέρα σε όλη την ταξιδοπαρέα!!!! Το πάσχα το ταξίδι περιλάμβανε βόρεια νησάκια, οπότε οι προορισμοί μας ήταν Δουβλίνο και Εδιμβούργο μαζί με γύρω προορισμούς… και ξεκινάμε…
ΔΟΥΒΛΙΝΟ: άφιξη στο Δουβλίνο.. θα περιγράψω όλα τα αξιοθέατα που είδαμε σαν να έγιναν σε μία μέρα… είχαμε κλείσει στο ξενοδοχείο mespil.. Σε κοντινή απόσταση είναι τα δύο διάσημα μουσεία της πόλης, το εθνικό μουσείο και η πινακοθήκη. Τα επισκεφθήκαμε, ενδείκνυται να πας μία μέρα που θα βρέχει και δεν έχεις κάτι καλύτερο να κάνεις, μην περιμένεις όμως και να ενθουσιαστείς… Μετά συναντήσαμε το πάρκο st stephens green γεμάτο πράσινο με ωραίες λίμνες και αγάλματα. Δίπλα ξεκινά η grafton st, ο κύριος εμπορικός πεζόδρομος της πόλης (έτερος διάσημος πεζόδρομος είναι η o connel st όπου μεσουρανεί το διάσημο spire, ένα τεράστιο γυάλινο σαν καρφί (ΔΕΝ ΤΟ ΧΑΝΕΙΣ), και η henrys st.. Το τέλος του πεζόδρομου οδηγεί στο trinity college, το πιο παλιό πανεπιστήμιο της χώρας και από τα παλιότερα στην Ευρώπη. Μπαίνεις από την δυτική είσοδο την west front και νιώθεις σαν να μεταφέρεσαι σε άλλη εποχή. Δεν χάνεις την παλιά βιβλιοθήκη (η αίθουσα Long room είναι από άλλη εποχή - το βιβλίο του Κελς (το σημαντικότερο χειρόγραφο της χώρας γραμμένο το 800μ.Χ. από Ιρλανδούς μοναχούς) και την αίθουσα των εξετάσεων ενώ χαζεύεις και το κωδωνοστάσιο ύψους 30 μέτρων στην είσοδο. Υπάρχει οργανωμένο tour.
Λίγο πιο δυτικά βρίσκεται το κάστρο του Δουβλίνου με κάποια σημεία ενδιαφέροντος όπως τα κρατικά διαμερίσματα και κάποιες βιβλιοθήκες. Δίπλα ακριβώς ο καθεδρικός ναός του Χριστού ενώ λίγο πιο νότια το έτερο ήμισυ, ο ναός του Αγίου Πατρικίου. Αμφότερα συμπαθητικά… περίμενα βέβαια τον ναό του Αγίου Πατρίκιου σαν προστάτης της χώρας και σαν σύμβολο των Ιρλανδών (βλέπε μέρα Αγίου Πατρίκιου που όλη η Αμερική πρασινίζει από τις φιέστες που οργανώνουν απόγονοι Ιρλανδών μεταναστών) πιο εντυπωσιακό αλλά ντάξει, δεν ήταν ποτέ αυτοκρατορία οι Ιρλανδοί σαν άλλες χώρες οπότε αναμενόμενο..
Πιο δυτικά τώρα, πάντα περπατώντας φθάνουμε στην ζυθοποιία Guinness. όπου σε μία όμορφη ξενάγηση θα δούμε ενδιαφέροντα στοιχεία για την παραγωγή της ενώ θα δοκιμάσουμε και κάποια είδη της. Αξίζει πραγματικά να πιείτε το μεγάλο ποτήρι στο gravity bar που είναι στον τελευταίο όροφο και έχει απίστευτη θέα όλο το Δουβλίνο. Κατάληξη όλης της ημέρας φυσικά το temple bar, μία περιοχή γεμάτη Bar, θέατρα και καφέ ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι κάθε Σάββατο υπάρχει αγορά τροφίμων έως αργά το απόγευμα στην meeting houseware.
Βόρεια από το ποτάμι υπάρχει και το αποστακτήριο Jameson, μία μέτρεια εμπειρία η ξενάγηση από το πιο γνωστό Ιρλανδέζικο ουίσκι (ακριβή είσοδο, δεν τρελλάθηκα…). Πιο ψηλά σε ποιότητα ξενάγησης είναι ένα αποστακτήριο ενός άλλου διάσημου ουίσκι του Teeling Whiskey Distillery του οποίο ο χώρος αλλά και το tour πιθανόν να αξίζουν πιο πολύ. Μετάνιωσα που δεν πήγα σε αυτό…Στο κέντρο υπάρχει επίσης και το μουσείο του Ουίσκι σε περίπτωση που σας ενδιαφέρει.
Μία ξεχωριστή ενότητα είναι οι Ιρλανδέζικες Παμπ. Είναι αυτές που βρίσκονται στο κέντρο, γύρω από το temple bar, είναι σχετικά ακριβές, τουριστικές, έχουν βέβαια live όλη μέρα. Είναι και κάποιες που είναι εκτός κέντρου και πραγματικά η επίσκεψη αυτές είναι μία τρομερή εμπειρία.. πήγα σε δύο, στην the cobblestone που είναι βόρεια από το ποτάμι και στην O'Donoghue's στην οδό Merrion Row 15 που ήταν κοντά στο ξενοδοχείο μας… στην πρώτη είχε φθηνή μπύρα και κάτι που έκανε εντύπωση ήταν το εξής.. όπως έμπαινες μέσα, ήταν μία γωνιά για τους μουσικούς όπου καθόντουσαν καμία 10ριά τύποι με βιολί, πάντσο, φλογέρες κτλ. Οι τύποι αυτοί δεν ήταν του μαγαζιού, έπαιζαν για την πάρτη τους και μετά από κανά 20λεπτο, έφευγαν αυτοί και ερχόντουσαν άλλοι με τις δικές τους παρέες και το δικό τους κέφι και τραγούδια.. αλλά και άσχετοι όπως κάτι Κινέζοι τουρίστες έμπαιναν σφήνα με τις φλογέρες τους στις παρέες και συμμετείχαν στο πάρτη.. όλοι καλοδεχούμενοι, όλοι μέσα στο κέφι.. όμορφες καταστάσεις και ωραία εμπειρία… πάνω κάτω συνέβαινε το ίδιο και στην δεύτερη παμπ που προανέφερα, ερχόταν ο άλλος με την κιθάρα του, την έβγαζε από την θήκη και έμπαινε στην παρέα…
Από εκδρομές πρόλαβα να πάω στην κλασσική όπου βλέπεις τους γκρεμούς του Μόχερ (είναι ένα σημείο που υψώνονται κατακόρυφοι βράχοι πάνω από τις ακτές της Ιρλανδίας στον Ατλαντικό ,οι βράχοι έχουν ύψος 200 μέτρα και μαζί με το καταπράσινο χόρτο πάνω τους (σαν χλοοτάπητας) είναι σαν ζωγραφιά) και την πανέμορφη κωμόπολη Γκαλγουεη, τρομερός πεζόδρομος για βόλτες…
Συνοπτικά, η Ιρλανδία είναι ένας ωραίος προορισμός η ομορφιά της όμως θαρρώ κρύβεται στην επαρχία της.. από το Δουβλίνο θα μου μείνει κυρίως η ατμόσφαιρα στις παμπ ενώ θα ήθελα να είχα περισσότερες μέρες για να γυρίσω την υπαιθρό της και να ανηφορίσω και στα βόρεια να δω το Μπελφαστ, Giant's Causeway, Carrick-A-Rede rope bridge κτλ.. .. φθηνή μπύρα μακριά από τουριστοπεριοχές, σχετικά φθηνό φαγητό αλλά ακριβά ξενοδοχεία εάν θες να μείνεις κάπου αξιοπρεπώς και κεντρικά.. ο κόσμος απίστευτος και ο καιρός είναι ένα στοίχημα… συνεχίζουμε στην επόμενη μας στάσηη..
ΕΔΙΜΒΟΥΡΓΟ: Ξεκινάει η βόλτα μας δυτικά από το σημείο ορόσημο του Δουβλίνου, το διάσημο κάστρο το κυριότερο και ομορφότερο αξιοθέατο της πόλης.. Το εισιτήριο είναι λίγο ακριβό, αλλά αξίζει, η θέα είναι μοναδική. Έχει καθημερινές ξεναγήσεις που είναι υπέροχες και δωρεάν. Σημεία ορόσημα είναι οι φυλακές, η είσοδο και άλλα κτίρια . Δίπλα από το κάστρο είναι το πάρκο princess street garden, καταπράσινο και πανέμορφο.
Συνεχίζουμε παίρνοντας την κύρια οδό της πόλης, την royal mile ένα δρόμο γεμάτο ιστορία. Είδαμε την κάμερα ομπσκούρα , πολύ γέλιο, γίνεσαι πάλι παιδί… ακριβό εισιτήριο αλλά νιώθεις πάλι παιδί… για αυτούς που έχουν μάλιστα και παιδιά, δεν το συζητάω, θα περάσουν απίστευτα.. την εκκλησία του Σαν ζιλ (μπαίνεις και μέσα), το μουσείο συγγραφέων, το σκοτσέζικο κοινοβούλιο και το παλάτι του χόλιρουντ χάουζ (απέξω φαινόταν εντυπωσιακό, δεν μπήκαμε μέσα όμως, βαρεθήκαμε..) Δίπλα είναι το hollyrood abbey παλιό μοναστήρι, Γενικά όλη την παλιά πόλη την εκθειάζουν απίστευτα και διακαίως Ελάχιστα πιο βόρεια είναι η εθνική πινακοθήκη όπου άξιζε η επίσκεψή μας. Είναι δωρεάν η είσοδος. Οπότε μπαίνεις αέρας.. έχει έργα του Βελάσκεθ, του Ελ γκρέκο, του Μονέ κτλ.
Στο κέντρο είναι και το The Scotch Whisky Experience, δεν πήγα γιατί για να πάω Highlands διάλεξα ένα πρακτορείο το hairy coo που είχε και επίσκεψη σε αποστακτηριο.. έχω ακούσει όμως καλά λόγια… Δυτικά είναι και το Edinburgh Gin Distillery ωραία ξενάγηση για την παραγωγή Τζιν.
Γειτονικά επίσης είναι η calton hill ένα σημείο με εκπληκτική θέα όπου αξίζει πραγματικά η ανάβαση ενώ θα δεις και την αποτυχημένη προσπάθεια των Σκοτσέζων να φτιάξουν ένα παρθενώνα. Μην το χάσουμε τον λόφο αυτό αφού είναι σήμα κατατεθέν της πόλης. Πας πιο εύκολα από ότι στο Arthur seat.
Το σημείο όπου μπορείς να δεις όλη την πόλη από ψηλά, να θαυμάσεις την θέα και να βγάλεις τρομερές φώτο εφόσον φυσικά δεν έχει ομίχλη είναι το Arthur seat. Τα σπάει, παρόλη την κούραση δεν το χάνεις για κανένα λόγο.
Τώρα παρά έξω είναι και το βασιλικό ναυτικό όπου βλέπεις τον βρετανικό στόλο. καλό αλλά ακριβό το εισιτήριο
ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ: ΓΙΑ ΨΩΝΙΑ ΚΑΙ ΒΟΛΤΑà princessStreet, για φοιτητικά καφέ και εστιατόρια όπου χτυπάει η καρδιάς της πόλης μετά το απόγευμαà Grassmarket
Εκδρομές: πήρα το hairy coo και διάλεξα όχι την εκδρομή που είναι δωρεάν και δίνεις όσα θέλεις στο τέλος γιατί ήθελα να πάω βαθιά στα highlands οπότε προτίμησα την άλλη που δίνεις 50 λίρες και φθάνεις μέχρι Λοχνες… η εκδρομή αυτή αλλά λίγο πολύ και όλες όσες σε πηγαίνουν στα Highlands αυθημερόν έχουν το αρνητικό ότι είναι πολύ κουραστικές… δεν το μετάνιωσα παρόλο που ήμασταν 14 ώρες στον δρόμο αφού τα τοπία που βλέπεις είναι απείρου κάλλους.. απλά, οι στάσεις είναι λίγες, τα χιλιόμετρα πολλά αλλά τουλάχιστον παίρνεις μια μυρωδιά από την περιοχή… το ιδανικό είναι πάρεις αυτοκίνητο, να μπορείς να οδηγείς στα αριστερά και να το έχεις γενικά αφού οι δρόμοι είναι στενοί και τα λεωφορεία που τρέχουν σαν τρελά να προλάβουν το 14ωρο γολγοθά..
Συνοπτικά το Εδιμβούργο είναι μία όμορφη πόλη, μικρή αρκετά για να την γυρίσεις όλη… Γλασκόβη δεν πήγα, δεν ξέρω εάν έκανα καλά… Τα highlands έχουν μία άγρια ομορφιά, πρέπει να τα δεις, έστω και μέσω αυτού το 14ωρου γολγοθά..
Φυσικά ακολουθεί βιντεάκι στο τέλος… καλά ταξίδια να έχουμε και εις άλλα με υγεία!!!
ΔΟΥΒΛΙΝΟ: άφιξη στο Δουβλίνο.. θα περιγράψω όλα τα αξιοθέατα που είδαμε σαν να έγιναν σε μία μέρα… είχαμε κλείσει στο ξενοδοχείο mespil.. Σε κοντινή απόσταση είναι τα δύο διάσημα μουσεία της πόλης, το εθνικό μουσείο και η πινακοθήκη. Τα επισκεφθήκαμε, ενδείκνυται να πας μία μέρα που θα βρέχει και δεν έχεις κάτι καλύτερο να κάνεις, μην περιμένεις όμως και να ενθουσιαστείς… Μετά συναντήσαμε το πάρκο st stephens green γεμάτο πράσινο με ωραίες λίμνες και αγάλματα. Δίπλα ξεκινά η grafton st, ο κύριος εμπορικός πεζόδρομος της πόλης (έτερος διάσημος πεζόδρομος είναι η o connel st όπου μεσουρανεί το διάσημο spire, ένα τεράστιο γυάλινο σαν καρφί (ΔΕΝ ΤΟ ΧΑΝΕΙΣ), και η henrys st.. Το τέλος του πεζόδρομου οδηγεί στο trinity college, το πιο παλιό πανεπιστήμιο της χώρας και από τα παλιότερα στην Ευρώπη. Μπαίνεις από την δυτική είσοδο την west front και νιώθεις σαν να μεταφέρεσαι σε άλλη εποχή. Δεν χάνεις την παλιά βιβλιοθήκη (η αίθουσα Long room είναι από άλλη εποχή - το βιβλίο του Κελς (το σημαντικότερο χειρόγραφο της χώρας γραμμένο το 800μ.Χ. από Ιρλανδούς μοναχούς) και την αίθουσα των εξετάσεων ενώ χαζεύεις και το κωδωνοστάσιο ύψους 30 μέτρων στην είσοδο. Υπάρχει οργανωμένο tour.
Λίγο πιο δυτικά βρίσκεται το κάστρο του Δουβλίνου με κάποια σημεία ενδιαφέροντος όπως τα κρατικά διαμερίσματα και κάποιες βιβλιοθήκες. Δίπλα ακριβώς ο καθεδρικός ναός του Χριστού ενώ λίγο πιο νότια το έτερο ήμισυ, ο ναός του Αγίου Πατρικίου. Αμφότερα συμπαθητικά… περίμενα βέβαια τον ναό του Αγίου Πατρίκιου σαν προστάτης της χώρας και σαν σύμβολο των Ιρλανδών (βλέπε μέρα Αγίου Πατρίκιου που όλη η Αμερική πρασινίζει από τις φιέστες που οργανώνουν απόγονοι Ιρλανδών μεταναστών) πιο εντυπωσιακό αλλά ντάξει, δεν ήταν ποτέ αυτοκρατορία οι Ιρλανδοί σαν άλλες χώρες οπότε αναμενόμενο..
Πιο δυτικά τώρα, πάντα περπατώντας φθάνουμε στην ζυθοποιία Guinness. όπου σε μία όμορφη ξενάγηση θα δούμε ενδιαφέροντα στοιχεία για την παραγωγή της ενώ θα δοκιμάσουμε και κάποια είδη της. Αξίζει πραγματικά να πιείτε το μεγάλο ποτήρι στο gravity bar που είναι στον τελευταίο όροφο και έχει απίστευτη θέα όλο το Δουβλίνο. Κατάληξη όλης της ημέρας φυσικά το temple bar, μία περιοχή γεμάτη Bar, θέατρα και καφέ ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι κάθε Σάββατο υπάρχει αγορά τροφίμων έως αργά το απόγευμα στην meeting houseware.
Βόρεια από το ποτάμι υπάρχει και το αποστακτήριο Jameson, μία μέτρεια εμπειρία η ξενάγηση από το πιο γνωστό Ιρλανδέζικο ουίσκι (ακριβή είσοδο, δεν τρελλάθηκα…). Πιο ψηλά σε ποιότητα ξενάγησης είναι ένα αποστακτήριο ενός άλλου διάσημου ουίσκι του Teeling Whiskey Distillery του οποίο ο χώρος αλλά και το tour πιθανόν να αξίζουν πιο πολύ. Μετάνιωσα που δεν πήγα σε αυτό…Στο κέντρο υπάρχει επίσης και το μουσείο του Ουίσκι σε περίπτωση που σας ενδιαφέρει.
Μία ξεχωριστή ενότητα είναι οι Ιρλανδέζικες Παμπ. Είναι αυτές που βρίσκονται στο κέντρο, γύρω από το temple bar, είναι σχετικά ακριβές, τουριστικές, έχουν βέβαια live όλη μέρα. Είναι και κάποιες που είναι εκτός κέντρου και πραγματικά η επίσκεψη αυτές είναι μία τρομερή εμπειρία.. πήγα σε δύο, στην the cobblestone που είναι βόρεια από το ποτάμι και στην O'Donoghue's στην οδό Merrion Row 15 που ήταν κοντά στο ξενοδοχείο μας… στην πρώτη είχε φθηνή μπύρα και κάτι που έκανε εντύπωση ήταν το εξής.. όπως έμπαινες μέσα, ήταν μία γωνιά για τους μουσικούς όπου καθόντουσαν καμία 10ριά τύποι με βιολί, πάντσο, φλογέρες κτλ. Οι τύποι αυτοί δεν ήταν του μαγαζιού, έπαιζαν για την πάρτη τους και μετά από κανά 20λεπτο, έφευγαν αυτοί και ερχόντουσαν άλλοι με τις δικές τους παρέες και το δικό τους κέφι και τραγούδια.. αλλά και άσχετοι όπως κάτι Κινέζοι τουρίστες έμπαιναν σφήνα με τις φλογέρες τους στις παρέες και συμμετείχαν στο πάρτη.. όλοι καλοδεχούμενοι, όλοι μέσα στο κέφι.. όμορφες καταστάσεις και ωραία εμπειρία… πάνω κάτω συνέβαινε το ίδιο και στην δεύτερη παμπ που προανέφερα, ερχόταν ο άλλος με την κιθάρα του, την έβγαζε από την θήκη και έμπαινε στην παρέα…
Από εκδρομές πρόλαβα να πάω στην κλασσική όπου βλέπεις τους γκρεμούς του Μόχερ (είναι ένα σημείο που υψώνονται κατακόρυφοι βράχοι πάνω από τις ακτές της Ιρλανδίας στον Ατλαντικό ,οι βράχοι έχουν ύψος 200 μέτρα και μαζί με το καταπράσινο χόρτο πάνω τους (σαν χλοοτάπητας) είναι σαν ζωγραφιά) και την πανέμορφη κωμόπολη Γκαλγουεη, τρομερός πεζόδρομος για βόλτες…
Συνοπτικά, η Ιρλανδία είναι ένας ωραίος προορισμός η ομορφιά της όμως θαρρώ κρύβεται στην επαρχία της.. από το Δουβλίνο θα μου μείνει κυρίως η ατμόσφαιρα στις παμπ ενώ θα ήθελα να είχα περισσότερες μέρες για να γυρίσω την υπαιθρό της και να ανηφορίσω και στα βόρεια να δω το Μπελφαστ, Giant's Causeway, Carrick-A-Rede rope bridge κτλ.. .. φθηνή μπύρα μακριά από τουριστοπεριοχές, σχετικά φθηνό φαγητό αλλά ακριβά ξενοδοχεία εάν θες να μείνεις κάπου αξιοπρεπώς και κεντρικά.. ο κόσμος απίστευτος και ο καιρός είναι ένα στοίχημα… συνεχίζουμε στην επόμενη μας στάσηη..
ΕΔΙΜΒΟΥΡΓΟ: Ξεκινάει η βόλτα μας δυτικά από το σημείο ορόσημο του Δουβλίνου, το διάσημο κάστρο το κυριότερο και ομορφότερο αξιοθέατο της πόλης.. Το εισιτήριο είναι λίγο ακριβό, αλλά αξίζει, η θέα είναι μοναδική. Έχει καθημερινές ξεναγήσεις που είναι υπέροχες και δωρεάν. Σημεία ορόσημα είναι οι φυλακές, η είσοδο και άλλα κτίρια . Δίπλα από το κάστρο είναι το πάρκο princess street garden, καταπράσινο και πανέμορφο.
Συνεχίζουμε παίρνοντας την κύρια οδό της πόλης, την royal mile ένα δρόμο γεμάτο ιστορία. Είδαμε την κάμερα ομπσκούρα , πολύ γέλιο, γίνεσαι πάλι παιδί… ακριβό εισιτήριο αλλά νιώθεις πάλι παιδί… για αυτούς που έχουν μάλιστα και παιδιά, δεν το συζητάω, θα περάσουν απίστευτα.. την εκκλησία του Σαν ζιλ (μπαίνεις και μέσα), το μουσείο συγγραφέων, το σκοτσέζικο κοινοβούλιο και το παλάτι του χόλιρουντ χάουζ (απέξω φαινόταν εντυπωσιακό, δεν μπήκαμε μέσα όμως, βαρεθήκαμε..) Δίπλα είναι το hollyrood abbey παλιό μοναστήρι, Γενικά όλη την παλιά πόλη την εκθειάζουν απίστευτα και διακαίως Ελάχιστα πιο βόρεια είναι η εθνική πινακοθήκη όπου άξιζε η επίσκεψή μας. Είναι δωρεάν η είσοδος. Οπότε μπαίνεις αέρας.. έχει έργα του Βελάσκεθ, του Ελ γκρέκο, του Μονέ κτλ.
Στο κέντρο είναι και το The Scotch Whisky Experience, δεν πήγα γιατί για να πάω Highlands διάλεξα ένα πρακτορείο το hairy coo που είχε και επίσκεψη σε αποστακτηριο.. έχω ακούσει όμως καλά λόγια… Δυτικά είναι και το Edinburgh Gin Distillery ωραία ξενάγηση για την παραγωγή Τζιν.
Γειτονικά επίσης είναι η calton hill ένα σημείο με εκπληκτική θέα όπου αξίζει πραγματικά η ανάβαση ενώ θα δεις και την αποτυχημένη προσπάθεια των Σκοτσέζων να φτιάξουν ένα παρθενώνα. Μην το χάσουμε τον λόφο αυτό αφού είναι σήμα κατατεθέν της πόλης. Πας πιο εύκολα από ότι στο Arthur seat.
Το σημείο όπου μπορείς να δεις όλη την πόλη από ψηλά, να θαυμάσεις την θέα και να βγάλεις τρομερές φώτο εφόσον φυσικά δεν έχει ομίχλη είναι το Arthur seat. Τα σπάει, παρόλη την κούραση δεν το χάνεις για κανένα λόγο.
Τώρα παρά έξω είναι και το βασιλικό ναυτικό όπου βλέπεις τον βρετανικό στόλο. καλό αλλά ακριβό το εισιτήριο
ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ: ΓΙΑ ΨΩΝΙΑ ΚΑΙ ΒΟΛΤΑà princessStreet, για φοιτητικά καφέ και εστιατόρια όπου χτυπάει η καρδιάς της πόλης μετά το απόγευμαà Grassmarket
Εκδρομές: πήρα το hairy coo και διάλεξα όχι την εκδρομή που είναι δωρεάν και δίνεις όσα θέλεις στο τέλος γιατί ήθελα να πάω βαθιά στα highlands οπότε προτίμησα την άλλη που δίνεις 50 λίρες και φθάνεις μέχρι Λοχνες… η εκδρομή αυτή αλλά λίγο πολύ και όλες όσες σε πηγαίνουν στα Highlands αυθημερόν έχουν το αρνητικό ότι είναι πολύ κουραστικές… δεν το μετάνιωσα παρόλο που ήμασταν 14 ώρες στον δρόμο αφού τα τοπία που βλέπεις είναι απείρου κάλλους.. απλά, οι στάσεις είναι λίγες, τα χιλιόμετρα πολλά αλλά τουλάχιστον παίρνεις μια μυρωδιά από την περιοχή… το ιδανικό είναι πάρεις αυτοκίνητο, να μπορείς να οδηγείς στα αριστερά και να το έχεις γενικά αφού οι δρόμοι είναι στενοί και τα λεωφορεία που τρέχουν σαν τρελά να προλάβουν το 14ωρο γολγοθά..
Συνοπτικά το Εδιμβούργο είναι μία όμορφη πόλη, μικρή αρκετά για να την γυρίσεις όλη… Γλασκόβη δεν πήγα, δεν ξέρω εάν έκανα καλά… Τα highlands έχουν μία άγρια ομορφιά, πρέπει να τα δεις, έστω και μέσω αυτού το 14ωρου γολγοθά..
Φυσικά ακολουθεί βιντεάκι στο τέλος… καλά ταξίδια να έχουμε και εις άλλα με υγεία!!!
