Σκοτεινός Τουρισμός

[Φώτης/Ταξιδιωτης]

Ένας κλάδος που πιστεύω οτι ακόμα η χώρας μας δεν τον έχει εκμεταλλευτεί ΚΑΘΟΛΟΥ. Ομως έχει μέλλον καλές προοπτικές .Μην παρεξηγηθώ. Δεν απευθύνεται σε σκοτεινούς και κακούς ανθρώπους αλλά σε όλους. Στο τόπο αυτό που είναι αντικείμενο τουρισμού έγιναν κάτι πολύ φριχτό που οδήγησε σε θάνατο πολλών ανθρώπων. Αλλά εφόσον μάθουμε καλά τα γεγονότα μπορούμε να διδαχτούμε ώστε να αποφύγουμε να το πάθουμε στο μέλλον.

Γνωστά παραδείγματα(μέρη) αποτελούν το σημείο 0 στη Νέα Υόρκη , το Αουσβιτς , Τσερνομπίλ , Χιροσίμα , Πνομ Πεν , και βεβαίως σημεία ματρου τουρισμού είναι διάφορα νεκροταφεία, παλιές φυλακές κ.α.

Στην Ελλάδα γνωστά σημεία είναι η Μακρόνησος η Γυάρος {στο οποίο ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ να πας} και η Σπιναλόγκα.Υπάρχουν βέβαια και πολλά άλλα.

Μπορεί να είναι και μια εμπειρία. Λόγου χάρη η μετακίνηση/τουρ στο Βόρειο Μεξικό όπου σαν δείχνουν πως μετακινούνται παράνομα μετανάστες απο το Μεξικό στις Ηπα ή διαμονή σε φυλακή στη ανατολική Λετονία ή βόλτα με πούλμαν στη Φουκουσίμα εκεί οπου το 2011 έγινε το τσουνάμι και η πυρηνική έκρηξη.

Μπορεί να αποτελεί και μια επίσκεψη σε μια μόνο χώρα που δεν ειναι αναγνωρισμένη παρα απο ελάχιστες χώρες όπως η Αμπχατζία.

Αν θέλετε ας μοιραστούμε εμπειρίες και εντυπώσεις σε αυτό το νήμα.

 

[evaT]

'Εχω επισκεφτεί κάποια από αυτά που ανέφερες. Πολλοί αποφεύγουν γιατί δεν το αντέχουν, άλλοι έχουν διαφορετική ταξιδιωτική φιλοσοφία .

Εγώ έχω να πω πως ως απόφοιτος Σχολής Τουριστικών Επιχειρήσεων, υπάρχει πολύ αξιόλογο πρόγραμμα μεταπτυχιακών και διδακτορικών σπουδών ακριβώς επάνω στο θέμα του Σκοτεινού Τουρισμού.
Προσωπικά με ενδιαφέρει.

 

[McElk]

Στη γειτονική Βουλγαρία: Μπούζλουντζα (Βουλγαρικά: Бузлуджа)

Πήγα το 2016.
Δεν κατάφερα να μπω μέσα, όλα τα κρυφά ανοίγματα ήταν σφραγισμένα με σιδηρογωνιές.

και ο κατάλογος ανά χώρα όπου αναφέρεται: Buzludzha - Dark Tourism - the guide to dark travel destinations around the world

 

[Φώτης/Ταξιδιωτης]

Στο Νετφλιξ υπάρχει και μια ενδιαφέρουσα σειρά το Dark Tourist παρότι αδιάφορος ο Νεο Ζηλανδός παρουσιαστής είναι αρκετά συναρπαστική που αξίζει να τη παρακολουθήσει κανείς. Παει καιρός που τα είδα αλλά διαβάζοντας την περίληψη μπορείτε να δείτε ενα φεστιβαλ βουντού στο Μπενιν , βόλτα σε μια πόλη μόνο με λευκούς στη Νότια Αφρική , σκηνοθετημένο πέρασμα συνόρων στο Μεξικό καθαρισμού ενοσ μουμοποιημένο πτώμα στη Ινδονησία κ.α.

 

[MarieAries]

Μια επίσκεψη στη Συρία και έχεις έτοιμο διδακτορικό. @evaT

Χώρα μουσείο πλέον, καθαρά για dark tourism

 

[evaT]

Στο Νετφλιξ υπάρχει και μια ενδιαφέρουσα σειρά το Dark Tourist παρότι αδιάφορος ο Νεο Ζηλανδός παρουσιαστής είναι αρκετά συναρπαστική που αξίζει να τη παρακολουθήσει κανείς. Παει καιρός που τα είδα αλλά διαβάζοντας την περίληψη μπορείτε να δείτε ενα φεστιβαλ βουντού στο Μπενιν , βόλτα σε μια πόλη μόνο με λευκούς στη Νότια Αφρική , σκηνοθετημένο πέρασμα συνόρων στο Μεξικό καθαρισμού ενοσ μουμοποιημένο πτώμα στη Ινδονησία κ.α.

Ετοιμάζομαι να τη δω κ επανέρχομαι!

@MarieAries ως Συρία δεν ξέρω αν θα φτάσω όμως πηγα Άουσβιτς, Zero Point, Βερολίνο στο τείχος, Σεράγεβο σε 2,3 υπόγες της Kgb σε διάφορες χώρες κ στα περάσματα του Ταλίν.
Όταν με το καλό γίνει ξανά επισκέψιμη θα πάω Ουκρανία και στο Τσερνομπίλ που έχω έντονες παιδικές μνήμες από τα χρονικά του ατυχήματος.

 

[MarieAries]

υπόγες της Kgb σε διάφορες χώρες κ στα περάσματα του Ταλίν.

Αλήθεια? Πήγες κι εκεί?

 

[McElk]

Ένα άλλο μέρος που βρέθηκα ήταν το 2011 ο οικισμός Pyramiden στo Svalbard. Οικισμός – φάντασμα που εγκαταλείφθηκε ξαφνικά υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες το 1998.

Pyramiden - Dark Tourism - the guide to dark travel destinations around the world

Ένα καραβάκι έκανε τη διαδρομή από το Longyearbyen τρείς φορές την εβδομάδα. Όλα τα κτήρια (εκτός από ένα που λειτουργούσε ως ξενοδοχείο και ένα πολιτιστικό κέντρο όπου γινόταν κάποιες εργασίες συντήρησης) ήταν κατάκλειστα με σανίδες καρφωμένες στα κουφώματα των ισογείων.

Μετά 6 χρόνια είχε πάει στο μέρος ο taver αλλά στις φωτογραφίες του είδα ότι έλλειπαν οι σανίδες, μερικά κτίρια ήταν ανακαινισμένα και η διαδρομή από το λιμάνι στον οικισμό γινόταν με λεωφορείο αντί με τα πόδια. Ίσως προετοιμάζουν το μέρος ώστε να το εκμεταλλευτούν τουριστικά πιο συστηματικά.

 

[Vito]

Πριν απο 2 μέρες επέστρεψα από τη Λιβερία μετά από ένα ταξίδι 4 μηνών στη Γκάνα, την Ακτή Ελεφαντοστού και τη Λιβερία.
Εάν κάποιος ενδιαφέρεται για ongoing dark καταστάσεις και όχι απλά για κτίρια του παρελθόντος που σχετίζονται με "dark tourism" γεγονότα, θα πρέπει να επισκεφτεί τη Λιβερία!
Μιλάμε για μια χώρα που πέρασε από τους πιο παρανοϊκους εμφύλιους πολέμους που έληξε το 2003. Σκεφτείτε ότι έχουν καταγραφεί μέχρι και περιστατικά κανιβαλισμού.

Κατά την παραμονή μου στη χώρα με φιλοξενησαν στην μεγαλύτερη και πιο επικίνδυνη παραγκούπολη της χωρα; (και από τις πιο επικίνδυνες της Αφρικής), γνώρισα και έκανα παρέα με κεφάλια των συμμοριών. Μια από αυτες τις συμμορίες μου την επέσε την πρωτη μέρα καθώς πηγαινα στο σημείο συνάντησης που είχα με το παιδί που θα με φιλοξενούσε στην παραγκούπολη και κόσμος προσπαθούσε να με φυγαδέψει.
Επισης, επισκέφτηκα χωριό μέσα στο τροπικό δάσος και συνάντησα τη μοναδική επιζήσασα του χωριού η οποία ήταν παρούσα στην σφάγη που έγινε κατά τη διάρκεια του εμφύλιου πολέμου,
βρηκα διαφορα σημαντικά κτίρια σε διάφορες πολεις, χωριά ή στα δάση κατεστραμμένα κατά τη δάρκεια του πολέμου. Στα βορεια συνορα με Γουινέα, κατάφερα να πάω σε ένα απομακρυσμένο στρατόπεδο, όπου στρατολογούσαν μικρά παιδια (τις περισσότερες φορές τα επαιρναν με τη βία από τις οικογένειες τους) και μετά την εκπαιδευση τα έριχναν στον πόλεμο εχοντας στην κατοχή τους μόνο ενα όπλο και ναρκωτικά, χωρίς φαγητό χωρίς τίποτα αλλό. Οπότε αυτά ήταν υπέυθυνα για να βρούνε την τροφή τους (Φανταστείτε με τι φρικιαστικό τρόπο γινόταν αυτό).
Γνώρισα ενα 40άρη ο οποιος ήταν child soldier κατά τη διάρκεια του πολέμου. Σκεφτείτε τι ψυχολιγικά καθώς και κοινωνική, οικογενειακή περιθωριοποίηση του έχει αφήσει όλο αυτό.
Διεσχισα για πόσες μερες τις δύσκολές ζουγκλες της χώρας (για την ακριβεια την προηγούμενη εβδομάδα) και σε ένα χωριό βρέθηκα σε ένα συγκλονιστικό γεγονός. Ενας 22χρόνος είχε αυτοκτονήσει μολις μερικές ώρες πριν βρεθω στο σημείο. Το παιδί είχε κρεμαστεί με ένα σχοινί και το σώμα βρισκόταν κάτω στο πάτωμα ακριβώς στο σημειο που έγινε η αυτοκτονία όλες αυτες τις ωρες γιατι ο πατέρας δεν είχε τα χρηματα για να το πάρουν από το σημείο και να κανουν την κηδεία. Οταν εδωσα χρημάτα στον αλκολικό πατέρα για να βρει αμάξι, να παρει το αψυχο σώμα και να κηδέψει το παιδί του, αυτός εξαφανίστηκε και ήπιε τα χρήματα σε ένα μπαρ.
...και διάφορες αλλές dark ιστορίες, δυστυχώς!

 

[MarieAries]

Πριν απο 2 μέρες επέστρεψα από τη Λιβερία μετά από ένα ταξίδι 4 μηνών στη Γκάνα, την Ακτή Ελεφαντοστού και τη Λιβερία.
Εάν κάποιος ενδιαφέρεται για ongoing dark καταστάσεις και όχι απλά για κτίρια του παρελθόντος που σχετίζονται με "dark tourism" γεγονότα, θα πρέπει να επισκεφτεί τη Λιβερία!
Μιλάμε για μια χώρα που πέρασε από τους πιο παρανοϊκους εμφύλιους πολέμους που έληξε το 2003. Σκεφτείτε ότι έχουν καταγραφεί μέχρι και περιστατικά κανιβαλισμού.

Κατά την παραμονή μου στη χώρα με φιλοξενησαν στην μεγαλύτερη και πιο επικίνδυνη παραγκούπολη της χωρα; (και από τις πιο επικίνδυνες της Αφρικής), γνώρισα και έκανα παρέα με κεφάλια των συμμοριών. Μια από αυτες τις συμμορίες μου την επέσε την πρωτη μέρα καθώς πηγαινα στο σημείο συνάντησης που είχα με το παιδί που θα με φιλοξενούσε στην παραγκούπολη και κόσμος προσπαθούσε να με φυγαδέψει.
Επισης, επισκέφτηκα χωριό μέσα στο τροπικό δάσος και συνάντησα τη μοναδική επιζήσασα του χωριού η οποία ήταν παρούσα στην σφάγη που έγινε κατά τη διάρκεια του εμφύλιου πολέμου,
βρηκα διαφορα σημαντικά κτίρια σε διάφορες πολεις, χωριά ή στα δάση κατεστραμμένα κατά τη δάρκεια του πολέμου. Στα βορεια συνορα με Γουινέα, κατάφερα να πάω σε ένα απομακρυσμένο στρατόπεδο, όπου στρατολογούσαν μικρά παιδια (τις περισσότερες φορές τα επαιρναν με τη βία από τις οικογένειες τους) και μετά την εκπαιδευση τα έριχναν στον πόλεμο εχοντας στην κατοχή τους μόνο ενα όπλο και ναρκωτικά, χωρίς φαγητό χωρίς τίποτα αλλό. Οπότε αυτά ήταν υπέυθυνα για να βρούνε την τροφή τους (Φανταστείτε με τι φρικιαστικό τρόπο γινόταν αυτό).
Γνώρισα ενα 40άρη ο οποιος ήταν child soldier κατά τη διάρκεια του πολέμου. Σκεφτείτε τι ψυχολιγικά καθώς και κοινωνική, οικογενειακή περιθωριοποίηση του έχει αφήσει όλο αυτό.
Διεσχισα για πόσες μερες τις δύσκολές ζουγκλες της χώρας (για την ακριβεια την προηγούμενη εβδομάδα) και σε ένα χωριό βρέθηκα σε ένα συγκλονιστικό γεγονός. Ενας 22χρόνος είχε αυτοκτονήσει μολις μερικές ώρες πριν βρεθω στο σημείο. Το παιδί είχε κρεμαστεί με ένα σχοινί και το σώμα βρισκόταν κάτω στο πάτωμα ακριβώς στο σημειο που έγινε η αυτοκτονία όλες αυτες τις ωρες γιατι ο πατέρας δεν είχε τα χρηματα για να το πάρουν από το σημείο και να κανουν την κηδεία. Οταν εδωσα χρημάτα στον αλκολικό πατέρα για να βρει αμάξι, να παρει το αψυχο σώμα και να κηδέψει το παιδί του, αυτός εξαφανίστηκε και ήπιε τα χρήματα σε ένα μπαρ.
...και διάφορες αλλές dark ιστορίες, δυστυχώς!

Σε περιμένουμε Θεσσαλονικη να μας τα πεις από κοντά αγαπημένε Μαυριτανέ

 

[mariath]

Πριν απο 2 μέρες επέστρεψα από τη Λιβερία μετά από ένα ταξίδι 4 μηνών στη Γκάνα, την Ακτή Ελεφαντοστού και τη Λιβερία.
Εάν κάποιος ενδιαφέρεται για ongoing dark καταστάσεις και όχι απλά για κτίρια του παρελθόντος που σχετίζονται με "dark tourism" γεγονότα, θα πρέπει να επισκεφτεί τη Λιβερία!
Μιλάμε για μια χώρα που πέρασε από τους πιο παρανοϊκους εμφύλιους πολέμους που έληξε το 2003. Σκεφτείτε ότι έχουν καταγραφεί μέχρι και περιστατικά κανιβαλισμού.

Κατά την παραμονή μου στη χώρα με φιλοξενησαν στην μεγαλύτερη και πιο επικίνδυνη παραγκούπολη της χωρα; (και από τις πιο επικίνδυνες της Αφρικής), γνώρισα και έκανα παρέα με κεφάλια των συμμοριών. Μια από αυτες τις συμμορίες μου την επέσε την πρωτη μέρα καθώς πηγαινα στο σημείο συνάντησης που είχα με το παιδί που θα με φιλοξενούσε στην παραγκούπολη και κόσμος προσπαθούσε να με φυγαδέψει.
Επισης, επισκέφτηκα χωριό μέσα στο τροπικό δάσος και συνάντησα τη μοναδική επιζήσασα του χωριού η οποία ήταν παρούσα στην σφάγη που έγινε κατά τη διάρκεια του εμφύλιου πολέμου,
βρηκα διαφορα σημαντικά κτίρια σε διάφορες πολεις, χωριά ή στα δάση κατεστραμμένα κατά τη δάρκεια του πολέμου. Στα βορεια συνορα με Γουινέα, κατάφερα να πάω σε ένα απομακρυσμένο στρατόπεδο, όπου στρατολογούσαν μικρά παιδια (τις περισσότερες φορές τα επαιρναν με τη βία από τις οικογένειες τους) και μετά την εκπαιδευση τα έριχναν στον πόλεμο εχοντας στην κατοχή τους μόνο ενα όπλο και ναρκωτικά, χωρίς φαγητό χωρίς τίποτα αλλό. Οπότε αυτά ήταν υπέυθυνα για να βρούνε την τροφή τους (Φανταστείτε με τι φρικιαστικό τρόπο γινόταν αυτό).
Γνώρισα ενα 40άρη ο οποιος ήταν child soldier κατά τη διάρκεια του πολέμου. Σκεφτείτε τι ψυχολιγικά καθώς και κοινωνική, οικογενειακή περιθωριοποίηση του έχει αφήσει όλο αυτό.
Διεσχισα για πόσες μερες τις δύσκολές ζουγκλες της χώρας (για την ακριβεια την προηγούμενη εβδομάδα) και σε ένα χωριό βρέθηκα σε ένα συγκλονιστικό γεγονός. Ενας 22χρόνος είχε αυτοκτονήσει μολις μερικές ώρες πριν βρεθω στο σημείο. Το παιδί είχε κρεμαστεί με ένα σχοινί και το σώμα βρισκόταν κάτω στο πάτωμα ακριβώς στο σημειο που έγινε η αυτοκτονία όλες αυτες τις ωρες γιατι ο πατέρας δεν είχε τα χρηματα για να το πάρουν από το σημείο και να κανουν την κηδεία. Οταν εδωσα χρημάτα στον αλκολικό πατέρα για να βρει αμάξι, να παρει το αψυχο σώμα και να κηδέψει το παιδί του, αυτός εξαφανίστηκε και ήπιε τα χρήματα σε ένα μπαρ.
...και διάφορες αλλές dark ιστορίες, δυστυχώς!

Θα είχε πολύ ενδιαφέρον αν έγραφες μια ιστορία με τις εμπειρίες σου απ' αυτό το ταξίδι!

 

[evaT]

και διάφορες αλλές dark ιστορίες, δυστυχώς

Αυτό δεν είναι σκοτεινός τουρισμός είναι ντοκιμαντέρ του Νational Geographic!