Ρουμανία Σιμπίου: χιόνια στο καμπαναριό, που Χριστούγεννα σημαίνει

[Eurotraveler]

Σε κάποια άλλη φάση, να γράψεις και για το Βουκουρέστι για να μου δώσεις τα φώτα σου!!!

Θα ήθελα να γράψεις φουλ για όλα τα μέρη που πήγατε αλλά οκ θα αρκεστώ μόνο στο Σιμπίου.

Το πρόβλημα είναι δυστυχώς αυτό που είπα παραπάνω. Αν περιγράψω και τις 8 μέρες του ταξιδιού, κάπου στα μισά θα κάνω μία πολύ μεγάλη διακοπή. Μετά τα Χριστούγεννα δε θα έχω τόσο χρόνο να γράψω. Παράλληλα έχω και δύο ιστορίες ανολοκλήρωτες και δε θέλω να το διακινδυνεύσω. Επιπλέον, ακριβώς επειδή το Βουκουρέστι δεν ήταν στο αρχικό πρόγραμμα, δεν το έχω μελετήσει τόσο και θα είναι πιο δύσκολο να γράψω για αυτό τόσο λεπτομερώς όσο θα ήθελα. Γι'αυτό συγχωρέστε με. Οι περιοχές που δε θα περιληφθούν όμως στην αφήγηση δε θα μείνουν φωτογραφικά ακάλυπτες.

Ηταν δε το πιο οικονομικο ταξιδι μου ως τωρα.

Σίγουρα θα είναι πολύ οικονομικό ταξίδι.

Πράγματι αρκετά οικονομικό ταξίδι. Ενδεικτικά αναφέρω ότι στη Σινάια μείναμε στις 19 Δεκεμβρίου σε αξιοπρεπέστατο ξενοδοχείο με πολύ καλή εξυπηρέτηση πληρώνοντας 22€ το δίκλινο.
Την περίοδο ανάμεσα στα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά οι τιμές βέβαια ανεβαίνουν σημαντικά, όπως είναι λογικό.

 

[Eurotraveler]

Υ.Γ. Εμένα το Σιμπίου μου άρεσε πιο πολύ απο το Μπρασόβ, αλλά αυτά είναι γούστα

Πηγαινοντας και στα 3, το Σιμπιου και η Σιγκισοαρα ηταν τα μαγευτικοτερα

Δεν ξέρω αλλά από ένστικτο και μόνο το Σιμπίου δεν με τραβάει.

Δε θέλω να κάνω spoil, γι'αυτό και δε θα πω από τώρα αν εμένα μου άρεσε περισσότερο το Μπρασόβ ή το Σιμπίου. Θα το πω στα συμπεράσματα στο τέλος της ιστορίας και ως τότε θα ακούω τις δικές σας απόψεις.
Θα πω μόνο για τη Σιγκισοάρα ότι ήταν μαγευτική!
Πάντως @giannismits καταλαβαίνω εν μέρει τη σκέψη σου για το Σιμπίου, γιατί κι εμένα κάποιες πόλεις πολύ απλά δε με έλκουν. Το Σιμπίου όμως πάντα ήθελα να το δω.

 

[Eurotraveler]

II. Σάξονες και Αυστριακοί

Η περιοχή της Τρανσυλβανίας διαθέτει μια δική της ταυτότητα, εντελώς διακριτή από αυτή των παραδουνάβιων επαρχιών της Μολδαβίας και της Βλαχίας, ένα δε από τα χαρακτηριστικά της ταυτότητας αυτής είναι οι γερμανικές επιρροές. Στο παρόν κεφάλαιο θα προσπαθήσω να εξηγήσω με λίγα λόγια πώς αυτή η επαρχία που παραδοσιακά ανήκει στα Βαλκάνια, προσδέθηκε τόσο έντονα στη Δύση, ώστε να υπήρξε γερμανόφωνη και να αποτυπώθηκε σε αυτή η διαδοχή των αρχιτεκτονικών ρυθμών που κατεξοχήν αναπτύχθηκαν στη Δύση, δηλαδή του ρομανικού, του γοτθικού και του μπαρόκ. Τα στοιχεία που παραθέτω παρακάτω είναι πιθανότατα γνωστά σε πολλούς και άγνωστα σε άλλους, σε κάθε περίπτωση όμως κρίνω ότι είναι χρήσιμα για την καλύτερη ανάγνωση της ιστορίας. Γι' αυτό και αποφάσισα να κάνω αυτή τη σύντομη ιστορική αναφορά πριν ξεκινήσω την εξιστόρηση του ταξιδιού ανά μέρα. Ας δούμε λοιπόν γιατί στο Σιμπίου μιλούσαν -μεταξύ άλλων- γερμανικά.

Σάξονες στην Τρανσυλβανία
Ήδη από τον 9ο αιώνα η περιοχή της Τρανσυλβανίας αποτελούσε τμήμα του Βασιλείου της Ουγγαρίας. Το γεγονός όμως ότι ήταν ένα παραμεθόριο βοεβοδατο σχεδόν ερημωμένο σε συνδυασμό με την εμφάνιση την ίδια εποχή νέων εχθρών στην Ανατολή, όπως των Τατάρων και των Κουμάνων, καταδείκνυε την ανάγκη καλύτερης φύλαξης των ανατολικών συνόρων. Απέναντι στην ανάγκη αυτή ο βασιλιάς της Ουγγαρίας Γκέζα Β' έλαβε την κρίσιμη απόφαση στα μέσα του 12ου αιώνα. Ζήτησε την εγκατάσταση γερμανικών πληθυσμών στην περιοχή της Τρανσυλβανίας, ώστε να επανδρώσουν εκείνοι αυτή την έρημη γη και να συμβάλουν με τον τρόπο αυτό στην προστασία του βασιλείου. Και έτσι έγινε. Γερμανικοί πληθυσμοί έφτασαν στην περιοχή ιδρύοντας αποικίες. Προέρχονταν από τις περιοχές του Μοζέλα και του Ρήνου, καθώς και από άλλες περιοχές της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, έγιναν δε γνωστοί ως Σάξονες της Τρανσυλβανίας. Οι πληθυσμοί που κατέφθασαν στην περιοχή πρώτοι, ίδρυσαν στη περιοχή του σημερινού Σιμπίου το Hermannsdorf, το χωριό του Hermann, που σύντομα απέκτησε γνωρίσματα πόλης και μετονομάστηκε σε Hermannstadt.

Γρήγορα η εγκατάστασή των Σαξόνων στην περιοχή πήρε χαρακτηριστικά μονιμότητας. Και ακόμα κι αν ο σκοπός αυτής της εγκατάστασης, δηλαδή η απόκρουση των εχθρών εξ Ανατολής, δεν επιτεύχθηκε πάντοτε, οι αμυντικές επιχειρήσεις των Σαξόνων είχαν ως αποτέλεσμα έναν αιώνα μετά την άφιξη των πρώτων αποίκων να διαθέτει η Τρανσυλβανία ένα πλήθος από οχυρωμένες εκκλησίες και 7 καλά οχυρωμένες πόλεις. Χάρη σε αυτές έλαβε το γερμανικό της όνομα, Siebenbürgen. Επρόκειτο για τις πόλεις Bistritz (Μπίστριτσα), Hermannstadt (Σιμπίου), Klausenburg (Κλουζ-Ναπόκα, Kronstadt (Μπρασόβ), Mediasch (Μέντιας), Mühlbach (Σέμπες) και Schässburg (Σιγκισοάρα). Από αυτές το Hermannstadt υπήρξε το επίκεντρο του πνεύματος και των τεχνών, αλλά και μια πόλη με έντονη εμπορική δραστηριότητα.

Οι Αυστριακοί και ο Μπρούκενταλ
Με τον τερματισμό του αυστροοθωμανικού πολέμου και τη συνομολόγηση της συνθήκης του Κάρλοβιτς το 1699 η Τρανσυλβανία παραχωρήθηκε στην Αυστρία. Το 1777 ο Μπρούκενταλ (Samuel von Brukenthal) ορίστηκε διοικητής του Πριγκιπάτου της Τρανσυλβανίας, το οποίο εξακολουθούσε να βρίσκεται υπό τον έλεγχο των Αψβούργων. Ευγενικής καταγωγής νομικός, ο Μπρούκενταλ έτρεφε μεγάλη αγάπη για την τέχνη. Και καθώς το Σιμπίου ήταν η πρωτεύουσα της αυστριακής Τρανσυλβανίας, ο Μπρούκενταλ έχτισε εκεί την κατοικία του, ένα παλάτι, στο οποίο συγκέντρωσε ένα μεγάλο αριθμό έργων τέχνης. Υπηρετώντας με οδηγό τη λατινική ρήση "Fidem genusque servabo" ο Μπρούκενταλ ενδιαφέρθηκε έντονα για το γερμανικό πληθυσμό της περιοχής και έκανε το Σιμπίου μια πόλη με έντονη πνευματική και πολιτιστική ζωή.

Ο αυστριακός χαρακτήρας της πόλης διατηρήθηκε όμως ακόμα και μετά την ίδρυση της Αυστροουγγαρίας και την ταυτόχρονη εγκατάσταση του καθεστώτος διπλής μοναρχίας το 1867. Παρότι τότε η Τρανσυλβανία τέθηκε και πάλι υπό ουγγρική διοίκηση, το Σιμπίου παρέμενε μια πόλη της οποίας η γερμανική πληθυσμιακή ομάδα εξακολουθούσε να είναι η πολυπληθέστερη, μια πόλη πολιτιστικά εγγύτερα στη Βιέννη απ' ό,τι στη Βουδαπέστη.

Και αυτή την ψευδαίσθηση Βιέννης αναζητούσα συνεχώς -και πολλές φορές επιτυχώς- κατά τη διάρκεια της παραμονής μου στην πόλη.