Σεϋχέλλες Σεϋχέλλες, Χριστούγεννα 2018 και με το νέο μέλος

[KIKI]

Τέλεια εκδρομή !!

 

[jimakos]

Τέλεια εκδρομή !!

Κάτσε, ακόμη είμαστε στην δεύτερη μέρα!
Που να δεις και τις επόμενες!
Έχουμε άλλες 7!
Αυτή την στιγμή είμαστε στο La dique και αύριο φεύγουμε για Mahe!
Προσπαθώ όσο μπορώ να γραφω για να μην τα ξεχάσω... Αλλά δεν είναι και τόσο εύκολο να είσαι εδώ και να γραφεις κιολας, και να έχεις και ένα bebe μαζί σου!
Αναμένετε την συνεχεια...

 

[buffon85]

τελεια, ζηλευω πολυ, αναμενουμε την συνεχεια

 

[Nikos1986]

Πολύ όμορφη περιγραφή και ονειρικές φωτογραφίες! Πάντα τέτοια ταξίδια (χωρίς βέβαια τους τύπους στην παραλία)!

Όμως...

Αλλά δεν είναι και τόσο εύκολο να είσαι εδώ και να γραφεις κιολας, και να έχεις και ένα bebe μαζί σου!
Αναμένετε την συνεχεια...

Φυσικά family comes first, αλλά κι εμάς εδώ στην Ελλάδα δεν μας λυπάσαι που περιμένουμε τη συνέχεια;

 

[jimakos]

Πολύ όμορφη περιγραφή και ονειρικές φωτογραφίες! Πάντα τέτοια ταξίδια (χωρίς βέβαια τους τύπους στην παραλία)!

Όμως...

Φυσικά family comes first, αλλά κι εμάς εδώ στην Ελλάδα δεν μας λυπάσαι που περιμένουμε τη συνέχεια;

Η συνεχεια θα ερθει πολύ συντομα.
Ήδη στο αεροπλάνο της επιστροφής έγραψα την επόμενη μερα.
Τώρα είμαστε Κωνσταντινούπολη, μόλις φτάσω σπίτι, θα την ανεβασω!
Χρόνια πολλά και καλή χρονιά!

 

[orck]

Καλη χρονια, μας εφτιαξες την ημερα.

Ειναι ο μοναδικος τροπος να "ταξιδεψω" στις Σευχελες.

Οσο διαβαζω την ιστορια σου σκεφτομαι αυτο.

 

[jimakos]

Χρόνια πολλά και καλή χρόνια σε όλους!
Χαρούμενο και δημιουργικό 2019 με υγεία και πολλά ταξίδια!!!

3η μέρα

Praslin - Curieuse

Η μέρα ξημέρωσε και ήταν παραμονή Χριστουγέννων!
Κανείς δεν μας είπε τα κάλαντα αλλά ήρθε η Σίνθια πρωί πρωί να μας πει πως τελικά το tour που είχαμε κλείσει με τον άντρα της τον Ivan, θα γίνει κανονικά γιατί είχαμε κάποιες αμφιβολίες λόγω του καιρού, ότι θα έβρεχε τάχα μου...
Καλά, αυτό με την βροχή το ακούγαμε από την πρώτη μέρα, αλλά ο καλός θεούλης, μέρα που ήταν, έδιωξε μακριά τα συννεφάκια και έτσι θα μας χάριζε άλλη μια ηλιόλουστη και καυτή μέρα!
Το πρωινό σερβιρίστηκε και 8:00 και στις 9:30 ήμασταν στην παραλία που ήταν 3 λεπτά με τα πόδια από το σπίτι, Anse Boudin και εκεί μας περίμενε ο Ivan με την βάρκα του, να μας περάσει απέναντι στο προστατευόμενο νησάκι Curieuse, με τις ελεύθερες χελώνες και τα κρυστάλλινα νερά!

Η εκδρομή αυτή στοίχισε 60€ το άτομο και το ποσό αυτό αναλύεται σε 25€ για την βάρκα, 15€ για την είσοδο - φόρο που πληρώνεις αν θέλεις να πας στο νησί και 20€ για το μπάρμπεκιου που περιλάμβανε curry fish, κοτόπουλο, σαλάτα, αναψυκτικά και φρούτα.
Η βάρκα ξεκίνησε με αργή ταχύτητα, για να μην τρομάξει και ο μικρός, και όλοι μας (εκτός από τον Ivan) κουκουλομένοι με πετσέτες γιατί ο ήλιος δεν αστειευόταν καθόλου...
Σε 15 λεπτά είχαμε φτάσει στο Curieuse!

Το consept έλεγε ως εξής, ο Ivan θα μας άφηνε στην μια πλευρά του νησιού, στο λιμανάκι, εκει θα ήταν και το πάρκο με τις ελεύθερες χελώνες, και εμείς θα έπρεπε αφού αφιερώσουμε ένα δυωράκι στο πάρκο, να περπατήσουμε σε ένα μονοπάτι μέσα στην ζούγκλα για περίπου 40 λεπτά, να περάσουμε από το παλιό λιμάνι και να βγούμε στην άλλη πλευρά του νησιού στην παραλία Anse St Jose, εκεί θα μας περίμενε ένα team ντόπιων, που θα είχε ετοιμάσει το μπάρμπεκιου ώστε να φάμε μεσημεριανό γύρω στις 13:30. Και μετά θα είχαμε ελεύθερο χρόνο να κολυμπήσουμε έως τις 16:00 που θα ερχόταν ο Ivan να μας πάρει και να μας ξαναπάει με την βάρκα στην πλευρά με τις χελώνες, για να κολυμπήσουμε και εκεί, μιας που το πρωί λόγω άμποτης τα νερά ήταν μέχρι το γόνατο, και στις 18:00, με το ηλιοβασίλεμα, επιστροφή πίσω στο Praslin.
Κάπως έτσι και έγινε!
Άφιξη κατά τις 10:00 στο πάρκο με τις χελώνες!
Ενθουσιαστήκαμε και με το μέγεθος, αλλά και με τον αριθμό τους!
Τις ταΐσαμε με φύλα, τις χαϊδέψαμε, τις φωτογραφίσαμε μέχρι που στο τέλος έρχεται ένας αρσενικός χελώνος και την πέφτει σε μια θηλυκιά!
Καλά ε.... Εμπειρία ζωής! Ούτε σε ντοκιμαντέρ να βρισκόμασταν... Αναπαραγωγή της χελώνας του ινδικού Ωκεανού!!!!!

Για πότε πέρασαν δύο ώρες, δεν καταλάβαμε.
Έτσι πήρα τον μικρό αγκαλιά, παστοθήκαμε στα αντιλιακά και ξεκινήσαμε να διασχίσουμε το μονοπάτι για να βρεθούμε στην άλλη πλευρά του νησιού.
Η βλάστηση οργιώδης, παντού καβούρια, μικρά καβούρια και τεράστια καβούρια, το μονοπάτι πότε ανηφορικό με ήλιο και πότε μέσα στην πυκνή βλάστηση με άπειρη σκιά.

Περάσαμε και μερικά γεφυράκια, είδαμε περίεργα φυτά, ιδρώσαμε πολύ αλλά σε 40 λεπτά ήμασταν στην άλλη άκρη σε ένα καταπληκτικό ξέφωτο που στην μια μεριά σε ένα τεράστιο μπάρμπεκιου ψήνανε ψάρια και κοτόπουλα και από την άλλη ξεπρόβαλε η καταγάλανη παραλία !

Με το που φτάσαμε αμέσως ήρθε κάποιος και μας προσκάλεσε να καθήσουμε για φαγητό. Όλα ήταν πεντανόστιμα και στο τέλος οποίος ήθελε μπορούσε να περάσει ξανά από το μπάρμπεκιου για refill!
Με το που τελειώσαμε με το φαγητό, αν και με γεμάτο στομάχι, δεν μπορούσαμε να κρατηθούμε...
Ορμύξαμε στην θάλασσα σαν παιδάκια, λες και ήταν η πρώτη φορά που την αντικρίζαμε.
Τα νερά ήταν υπέροχα και δεν ήθελες να βγεις αλλά το κακό ήταν πως η ώρα ήταν 14:30 και ο ήλιος έκαιγε σαν δαιμονισμένος. Δεν μπορούσες να καθήσεις και πολύ εκτεθειμένος, αν ήθελες να μην φύγεις με εγκάβματα.
Οπότε, είμασταν 5 λεπτά στην θάλασσα, 15 λεπτά κάτω από τους φοίνικες στην σκιά και ξανά μανά.

Είχε και άλλο κόσμο που οι περισσότεροι ήταν εκεί είτε σε γκουπάκια των 10 ατόμων είτε και περισσοτέρων.
Σε λίγη ώρα θα ζούσαμε όμως κάτι μοναδικό.
Η ώρα πήγανε 16:00 και τα γκρουπάκια σιγά σιγά άρχισαν να φεύγουν. Ο Ivan είχε πει πως θα ερχόταν και αυτός στις 16:00 να μας πάρει, αλλά με είχε προειδοποιήσει, αν αργήσω, μην ανχωθείτε, να περιμένετε και θα έρθω.
Με αποτέλεσμα στο τέλος να μείνουμε εντελώς μόνοι μας.
Η αλήθεια είναι πως ανχώθηκα λίγο.
Σε ένα εξωτικό τροπικό νησάκι, στην μέση του πουθενά, εγώ, η γυναίκα μου και ο μικρός...
Και αν δεν έρθει???
Ένιωθα λίγο σαν Survivor!
Μαγικό συναίσθημα!
Η φωτογραφική μηχανή πήρε φωτιά και οι βουτιές δίναν και περνάν!
Κάποια στιγμή κατά τις 17:00 ήρθε και ο Ivan με την βάρκα του!
Μετά μάθαμε πως επίτηδες μας άφησε μόνους...
Είπαμε, εμπειρία!!!!
Φορτωθήκαμε στην βάρκα και σε 10 λεπτά είμασταν στην αρχική παραλία με το πάρκο των χελώνων.
Ο Ivan βγάζει τις μάσκες και τα βατραχοπέδιλα και μας λέει.
Έχετε μια ώρα για snorkeling! Νά την ευχαριστηθείτε, εχει πολύ ζωή κάτω από το νερό.
Εναλάξ λοιπόν μια εγώ, μια η Μαρία (κάποιος έπρεπε να είναι και με τον μικρό) εξερευνήσαμε τον βυθό και είδαμε πολλά τροπικά ψάρια με πολλά χρώματα!
Τα νερά ήταν λίγο θολά, αλλά η ορατότητα ήταν τέτοια που μπορούσες να το απολαύσεις.
18:15 πάνω που σουρούπωνε ήρθε και η ώρα να αφήσουμε πίσω μας το μαγικό Curieuse.
Η διαδρομή της επιστροφής ήταν σύντομη και στις 18:30 ήμασταν στην άλλη πλευρά (Praslin).
Τώρα έπρεπε να κανονίσουμε και το βραδινό!
Χμ..... Μην στεναχωριέστε, θα σας μαγειρέψω εγώ, ειπα!
Στάση στο Supermarket για αγορά πολεμοφοδίων.
Το μενού έλεγε, ρίζι με κάσιους και λουκάνικα!
Εύκολο και γρήγορο!
Τι μέρα και αυτή???
Πόσες εικόνες πια να χωρέσει ένας εγκέφαλος???
Μαγική ημέρα στις μαγικές Σεϋχέλλες!

To be continued...

 

[jimakos]

4η μέρα


Praslin, το νησί
Costanse Lemuria

25/12 και ξημέρωσαν Χριστούγεννα.
Η σημερινή μέρα είχαμε αποφασίσει να είναι πιο χαλαρή, μιας που θα ήταν και η τελευταία στο νησί.
Θέλαμε να γυρίσουμε και λίγο με το αυτοκίνητο και να δούμε και οδικώς τις ομορφιές αυτού του τόπου.
Ξεκινήσαμε να κάνουμε τον γύρο του νησιού με την προοπτική να σταματάμε όπου μας αρέσει για φωτογραφίες και για μπανάκι.
Στα 5 λεπτά με το αυτοκίνητο από το δωμάτιο προς νοτιοανατολικά, ήταν ένα μεγάλο πεντάστερο ξενοδοχείο, το Raffles Seychelles, όπου και κάναμε την πρώτη μας στάση.

Τους ζητήσαμε να μας κάνουν μια ξενάγηση στους χώρους του ξενοδοχείου, γιατί ενδιαφερόμασταν τάχα να διανυκτερεύσουμε εκεί.
Δεν μας το αρνήθηκαν και έτσι με ένα αυτοκινητάκι του golf αρχίσαμε τις βόλτες μέσα στο πολυτελές Resort.

Μου άρεσε αρκετά αλλά το αρνητικό ήταν πως επειδή όλο το ξενοδοχείο ήταν χτισμένο σε μια πλαγιά, είχε πολλές απότομες κατηφόρες και ανηφόρες κάτι που καθιστούσε τις μετακινήσεις με τα πόδια απαγορευτικές.
Είχε ωραία πισίνα και pool bar αλλα η παραλία του ήταν μέτρια.
Ήπιαμε ένα χυμό στο bar και αναχωρήσαμε ενθουσιασμένοι από την χλιδή του Resort αλλά και απογοητευμένοι όταν μάθαμε την τιμή της διανυκτέρευσης... 750€ η νύχτα το πιο φτηνό δωμάτιο, χωρίς πρωινό!!!
Συνεχίσαμε τον δρόμο, περάσαμε από το Cote d'or και κατευθυνθήκαμε προς την Anse la Farine. Ωραία διαδρομή μέσα στην οργιώδη βλάστηση του Praslin!

Συνεχίσαμε προς το λιμάνι του νησιού και αφού φτάσαμε στο πιο νότιο σημείο, πήραμε την ανηφόρα προς τον βορρά και παραλία παραλία φτάσαμε μέχρι το αεροδρόμιο και την άλλη άκρη που ήταν το δεύτερο πεντάστερο ξενοδοχείο του νησιού, το Constance Lemuria golf resort που είχε και δύο καταπληκτικές παραλίες. Την Petite Anse Kerlan από τα δεξιά του και μια άλλη τεράστια από τα αριστερά του, που δεν θυμάμαι το όνομα της.

Ζητήσαμε άδεια από τον σεκιούριτι για να μπούμε μέσα και αφού μας το επέστρεψε παρκάραμε το αυτοκίνητο στον χώρο στάθμευσης των επισκεπτών και με 5 λεπτά περπάτημα ήμασταν μπροστά στο Takamaka Beach bar του ξενοδοχείου!

Βρήκαμε δύο μεγάλα πουφ ελεύθερα κάτω από έναν φοίνικα, απλώσαμε τις πετσέτες μας και λιώσαμε στις ξάπλες!

Η θάλασσα και η παραλία γενικά ήταν εξαιρετική και ήταν η πρώτη φορά που βρισκόμασταν σε μια οργανωμένη παραλία με beach bar τύπου Ελλάδας.
Είπαμε να το εκμεταλλευτούμε και έτσι παραγγείλαμε δύο κοκτέιλ με ρούμι και αργότερα δύο μερίδες φαγητό γιατί μεσημέριασε και αρχίσαμε να πεινάμε!

Όλη η υπόλοιπη ημέρα μας βρήκε αραχτούς στην παραλία, και όταν κάποια στιγμή μας βρήκε ο ήλιος, απλά μεταφερθήκαμε στις ξαπλώστρες που ήταν κυριολεκτικά χωμένες κάτω από τα δέντρα.

Η ώρα πέρασε γρήγορα και λίγο πριν ξεκινήσει να σουρουπώνει είπαμε να πάμε να δοκιμάσουμε και τις σπεσιαλιτέ του εστιατορίου του ξενοδοχείου, με το όνομα Nest.

Μας βρήκε η νύχτα αγναντεύοντας την υπέροχη παραλία από ψηλά με ένα ποτήρι κρασί στο χέρι, σκεφτόμενοι τις μαγικές στιγμές που ζούσαμε.
Γύρω στις 19:30 και αφού είχε νυχτώσει για τα καλά, πήραμε και πάλι το αυτοκίνητο και επιστρέψαμε στο δωμάτιο μας.
Έπρεπε να ξεκινήσουμε να μαζεύουμε τις βαλίτσες διότι την επόμενη μέρα στις 11:30 το πρωί, θα αναχωρούσαμε με το καράβι από το λιμάνι του Praslin με προορισμό το διπλανό La dique.
Είχα διαβάσει πως το La dique είναι πολύ πιο όμορφο ακόμη και από το όμορφο Praslin αλλά τι ισχύει τελικά?

Την απάντηση θα την μάθουμε πολύ σύντομα...

 

[escursione]

Jimako Πολύ ωραία η ιστορία σου για ένα μέρος που το μάθαμε από το τραγούδι της πωλινας και τελικά είναι πανέμορφο. Βλέποντας τις φώτο στα μονοπάτια της ζούγκλας σκέφτηκα ότι θα σου ταίριαζε μια συμμετοχή στο νέο survivor να γνωρίσεις και τον Άγιο Δομήνικο! Αναμένουμε τη συνέχεια, καλή χρονιά με όμορφες ταξιδιωτικές εμπειρίες που μένουν για πάντα..

 

[jimakos]

Jimako Πολύ ωραία η ιστορία σου για ένα μέρος που το μάθαμε από το τραγούδι της πωλινας και τελικά είναι πανέμορφο. Βλέποντας τις φώτο στα μονοπάτια της ζούγκλας σκέφτηκα ότι θα σου ταίριαζε μια συμμετοχή στο νέο survivor να γνωρίσεις και τον Άγιο Δομήνικο! Αναμένουμε τη συνέχεια, καλή χρονιά με όμορφες ταξιδιωτικές εμπειρίες που μένουν για πάντα..

Ειμουν έτοιμος να κλείσω πριν τρία χρόνια εισητήριο για Άγιο Δομίνικο, αλλά τελικα προτιμήσαμε να πάμε SriLanka και Maldives, οπότε ο Αγιος Δομινικος έμεινε στην λίστα των επόμενων ταξιδιών. Κάποια στιγμή θα ερθει και η σειρά του, αλλά σίγουρα όχι στο Survivor. Τα απεχθάνομαι τα reality...

 

[taver]

Άντε πάλι.... Δε λέγεται Άγιος Δομήνικος. Δομηνικανή δημοκρατία (η χωρα) ή Hispaniola (το νησί). Συνεχίστε...

 

[jimakos]

Άντε πάλι.... Δε λέγεται Άγιος Δομήνικος. Δομηνικανή δημοκρατία (η χωρα) ή Hispaniola (το νησί). Συνεχίστε...

Έχεις δίκαιο αλλά για κάποιο λόγο άτυπα, έχει καθιερωθεί ετσι...
Τι να κανουμε?
Σιγά σιγά ελπίζω να μας γίνει συνήθεια η σωστή ονομασια!