Σας έχουν κλέψει ποτέ;

[lostre]

Μια απόπειρα κλοπής στην τσάντα της γυναίκας μου είχαμε κατά το ταξίδι μας στη Βαρκελώνη. Ήταν μετά απο παιχνίδι της Μπαρτσελόνα και στα βαγόνια του μετρό γινόταν πανικός, παρόλαυτα και ενώ είχαμε τα μάτια μας δεκατέσσερα, μπόρεσαν να παραβιάσουν το φερμουάρ! Τελικά δεν κατάφεραν να αποσπάσουν τίποτα, καθώς ένα ζακετάκι ήταν πάνω πάνω και δεν άφηνε περιθώρια. Πραγματικά απίστευτοι! Καταλάβαμε ποιοί ήταν, τη στιγμή που βγήκανε απο το βαγόνι. Κρίμα, δεν είχα πρόβλημα να ανακατευτώ με μανούρες και αστυνομίες σε ξένη χώρα. Άκουγα για Βαρκελώνη και δεν πίστευα, παρόλου που έχουν κλέψει και φίλους μου εκεί. Όποιος πάει, πραγματικά το νού του!

 

[tsolias1979]

Εμενα δοξα το Θεο ακομα δεν μας εχουν παρει ακομα κατι αλλα σκεφτομαι με τοσα που λενε γιατην Βαρκελωνη να παρω μερικα παλια πορτοφολια και να τα εχω πισω στην τσεπη απο τα παντελονια αδεια τουλαχιστον αν μας βαλουν στο ματι να παιρνουν αυτα

 

[lostre]

Ούτε εμένα, δόξα το Θεό. Τα πολλά ταξίδια -και όχι μόνο- μου έχουν κολλήσει ένα τίκ, με το οποίο είμαι ανήσυχος (με την καλή έννοια) και συχνά ψάχνομαι αν έχασα κάτι. Κάτι που σημαίνει πως είμαι και πολύ προσεχτικός. Χωρίς να θέλω να αγχώσω τον κόσμο, αυτό που βίωσα ήταν απίστευτο! Και εξηγούμαι....

Μπαίνοντας στο μετρό λέω τη γυναίκα..."προσοχή εδώ, το χέρι πάνω στην τσάντα, γιατί έχει κόσμο"! Για να καταλάβει ο απλός λαός τα όσα είπα παραπάνω. Κι όμως. Παρότι είχε το χέρι της επάνω στην τσάντα, το φερμουάρ είχε ανοίξει! Εδώ θα σας πω το μυστικό τους, καθώς αργότερα όπως είπα, κατάλαβα ποιοί ήταν. Διαβάζεται και σαν ιστοριούλα. "Πάτα με να σε πατώ" το βαγόνι. Τελευταιοι μπαίνουν δυο ζευγάρια, ένα νεαρής ηλικίας και ένα περί τα σαράντα έτη. Φυσικα σαν τελευταίοι έχουν σφηνώσει στην πόρτα, ακριβώς δίπλα μας. Η νεαρά κοπελιά με πλάτη σε μένα και αγκαλιά τον αγαπητικό τον οποίο έχω φάτσα. Τα χέρια κάτω απο το μπουφάν της, την αγκαλιάζει. Εγώ καχύποπτος και με τη σκιά μου, εκτός το ότι κοιτάω γύρω μου κάθε λίγο, τον καρφώνω στα μάτια, καθώς έδειχνε προκλητικός με το να με κοιτάει συνεχώς, αλλά με αφέλεια, χωρίς να δίνει στόχο "κακού". Φυσικά είχε αποσπάσει την προσοχή μου και τα χέρια του ήταν μεγαλύτερα απο το να προσφέρουν μια απλή αγκαλιά! Όπως καταλαβαίνετε, προσοχή, ειδικά σε συνωστισμούς....ο κίνδυνος παραμονεύει απο το πουθενά! Κίνδυνος κλοπής, έτσι; Γιατί κατά τα άλλα, η ζωή στην πόλη κυλάει ομαλά, ο κόσμος είναι σαν την Ελλάδα -στον κόσμο του- και δεν τίθεται θέμα σωματικής ασφάλειας αν δεν προκαλέσεις, ακόμη και στις πιο δύσβατες συνοικίες τις οποίες περπάτησα βράδυ και με γυναίκα! (όχι ότι ήταν στο πρόγραμμα, απλά χάθηκα )

Τσολιάς, αν όντως το επόμενο ταξίδι σου είναι Βαρκελώνη, σου εύχομαι να περάσεις καλα και κάτι τέτοια κείμενα κάνουν το ταξίδι πιο μαγικό! Κρατούν την αδρεναλίνη στα ύψη, αν μη τι άλλο....

 

[HKLEOPATRA]

Δυο φορές στην Ιταλία. Την μια μασ ανοιξαν το αυτοκινητο που ήταν παρκαρισμενο μπροστα στο ξενοδοχειο μασ στο Μιλανο και την αλλη περσι στην Ρωμη μασ πηραν μπροστα απο τα ματια μας την φωτογραφικη μηχανη. Ευτυχως τους ειδε ο συζυγος μου και την πηραμε πισω αφου ομως την ριξανε και της σπασανε το φλας. Για αποζημιωση ουτε συζητηση.δυο φορές η αντιμετώπιση απο την αστυνομία ήταν η ίδια. Ήταν σαν να μας έλεγαν ´ένταξη δεν τρέχει και τίποτά´

 

[doraf]

Εγώ έχω τον άντρα μου...δεν κινδυνεύουμε από τίποτα...(καμία καλή ασφάλεια ζωης???)

 

[osfialgia]

Δυο φορές στην Ιταλία. Την μια μασ ανοιξαν το αυτοκινητο που ήταν παρκαρισμενο μπροστα στο ξενοδοχειο μασ στο Μιλανο και την αλλη περσι στην Ρωμη μασ πηραν μπροστα απο τα ματια μας την φωτογραφικη μηχανη. Ευτυχως τους ειδε ο συζυγος μου και την πηραμε πισω αφου ομως την ριξανε και της σπασανε το φλας. Για αποζημιωση ουτε συζητηση.δυο φορές η αντιμετώπιση απο την αστυνομία ήταν η ίδια. Ήταν σαν να μας έλεγαν ´ένταξη δεν τρέχει και τίποτά´

Αποζημίωση δηλαδη απο ποιον?

 

[echo2011]

Χτες το μεσημέρι ήμουν με τη μητέρα μου στο μετρό της Ρώμης για αλλαγή γραμμής στο termini. Ήξερα για τα πολλά περιστατικά με κλεφτρόνια στη Ρώμη και κυρίως στα μμμ οπότε πάντα ήμουν προσεκτική και στο τσαντακι μου κρατούσα ελάχιστα χρήματα, το ένα απτα δύο μου κινητά, και ταυτότητα (διαβατήριο, χρήματα και δεύτερο κινητό στο ξενοδοχείο).
Είμαστε στις αποβάθρες, το μετρό έχει φτάσει και περιμένουμε μπροστά μπροστά να ανοίξει η πόρτα, έχει αρκετό κόσμο αλλά όχι και χαμό. Εκεί που μιλάω με τη μαμά μου και ανοίγει η πόρτα για να μπούμε νιώθω μια ελαφριά πίεση στο ύψος που έχω το τσαντάκι μου (το οποίο πάντα το είχα μπροστά μου, και κάποιες φορές το κραταγα κιολας όταν είμασταν σε πολύ κόσμο). Πιστεψα πως με ακουμπάει η μαμά μου, αλλά επειδή ήμουν ψιλιασμένη και για τα κλεφτρόνια ακαριαία κοιτάω προς τα κάτω. Και βλέπω να είναι ανοιχτό το τσαντάκι μου και ένα λεπτό, σκουρόχρωμο χέρι με βραχιόλια να είναι μέσα στο τσαντάκι! Εεεεεεεπ φωνάζω, το τραβάω και κοιτάω άγρια πίσω μου!
Όσοι περίμεναν να μπουν στο μετρό από τη πόρτα μας κοκκάλωσαν και κοίταζαν σαν χαμένοι! Το "μακρύ" χέρι ήταν μιας κοπελίτσας γύρω στα 20. Ήταν μελαμψή (αλλά δεν έμοιαζε για τσιγγάνα), καλοντυμένη και με κοιτούσε έντρομη. Εγώ απ'την ταραχή μου μιλάω ελληνικά και φωνάζω "τι μου έκλεψες!!" Σα να κατάλαβε τι ρώτησα και άνοιξε και μου έδειξε τα χέρια της που ήταν άδεια. Χαμηλώνω το βλέμμα για ένα δευτερόλεπτο να δω μέσα στη τσάντα μου αν είχε προλάβει να πάρει τη φωτογραφική μου ή το κινητό μου που ήταν τα μόνα αξίας, και τα είδα εκεί. Πιο πολύ για τη μηχανή με ένοιαζε γιατί ήταν η τελευταία μέρα του ταξιδιού και θα χάναμε όλες μας τις φωτογραφίες.. Μέχρι να σηκώσω τα μάτια μου είχε αρχίσει να τρέχει ανάμεσα στον κόσμο. Όχι ότι θα μπορούσα να κάνω και κάτι απτη στιγμή που δεν είχε προλάβει να πάρει τίποτα..

 

[chris7]

αν όντως το επόμενο ταξίδι σου είναι Βαρκελώνη, σου εύχομαι να περάσεις καλα και κάτι τέτοια κείμενα κάνουν το ταξίδι πιο μαγικό! Κρατούν την αδρεναλίνη στα ύψη, αν μη τι άλλο....

Σήμερα επέστρεψα από Βαρκελώνη.
Πριν ξεκινήσω είχα διαβάσει όλα αυτά για τις κλοπές που γίνονται εκεί και ήμουν πολύ προσεκτικός.
Και όμως και πάλι τα κατάφεραν και μου έκλεψαν χρήματα μέσα από την τσέπη μου.
Ήμασταν στην Barceloneta και πάμε να πάρουμε το Μετρό για το ξενοδοχείο. Στα αυτόματα μηχανήματα των εισιτηρίων μια κοπέλα (πολύ συνηθισμένη) μας ρωτάει αν έχουμε να της κάνουμε "ψιλά" ένα πενηντάευρο.
Δεν είχα αλλά με αυτό τον τρόπο εντόπισε σε ποια τσέπη είχα τα χρήματά μου.
Μπαίνουμε στο Μετρό (είχε ελάχιστο κόσμο) και κατεβαίνουμε μετά από τέσσερις στάσεις. Στη στάση αυτή κατέβηκαν έξι - εφτά άτομα. Πηγαίνουμε στις ηλεκτρικές σκάλες. Μπροστά μας ένας νεαρός μιλάει στο κινητό του. Πίσω του βρίσκεται η γυναίκα μου, μετά εγώ και πίσω μου ένας άλλος κύριος.
Μόλις φτάνουμε στο πάνω μέρος από τις σκάλες ο νεαρός μπροστά μας σκύβει να πάρει το αναπτήρα που του "έπεσε" και έτσι σταματάει τη γυναίκα μου που "πέφτει" πάνω του, εγώ "πέφτω" πάνω στη γυναίκα μου και ο κύριος από πίσω μου "πέφτει" πάνω σε μένα.
Αν και πάντα είχα το χέρι μου μέσα στην τσέπη μου κρατώντας τα χρήματα, εκείνη τη στιγμή το έβγαλα για να πιαστώ από κάπου και να μην πέσω κάτω.
Όταν ανεβήκαμε επάνω στο δρόμο και ξανάβαλα το χέρι μου στην τσέπη "είδα" 'οτι τα χρήματα και οι κάρτες του Μετρό που είχα μαζί είχαν κάνει φτερά. Μεγάλη προσοχή, λοιπόν, στα πάντα όσο αθώα και αν φαίνονται.

 

[Kanel28]

Σήμερα επέστρεψα από Βαρκελώνη.
Πριν ξεκινήσω είχα διαβάσει όλα αυτά για τις κλοπές που γίνονται εκεί και ήμουν πολύ προσεκτικός.
Και όμως και πάλι τα κατάφεραν και μου έκλεψαν χρήματα μέσα από την τσέπη μου.
Μεγάλη προσοχή, λοιπόν, στα πάντα όσο αθώα και αν φαίνονται.

Καλώς ήρθατε και ελπίζω παρ όλη την ατυχία να περάσατε τέλεια . Ολόκληρη επιστήμη τις έχουν κάνει τις κλοπές. Τρομερό σχέδιο και οργάνωση.

 

[chris7]

Καλώς ήρθατε και ελπίζω παρ όλη την ατυχία να περάσατε τέλεια . Ολόκληρη επιστήμη τις έχουν κάνει τις κλοπές. Τρομερό σχέδιο και οργάνωση.

Ευχαριστώ πολύ.
Πράγματι περάσαμε πολύ ωραία και είχαμε πολύ καλό καιρό. Ούτε πολλή ζέστη αλλά ούτε και βροχή.
Μόνο ένα πρωί ψιχάλισε για λίγο.

 

[amorgianos]

Βαρκελώνη , Οκτώβρης του '09 , 4 φίλοι ήμασταν 22 ως 27 αγόρια , 2 φορές πήγαν να μας την 'πέσουν' . . 200 μέτρα απ'το σταθμό του μετρό κοντά στο Καμπ Νου δύο πιτσιρικάδες ένω ήταν μπροστά μας έφυγαν πίσω και άρχισαν να μας ακολουθούν , μπήκαμε γρήγορα μέσα και δεν ακολούθησαν . . 2 μέρες μετά κατεβαίνοντας το λόφο του Μονζουίκ 2 ύποπτες φάτσες γύρισαν πίσω και άρχισαν να μας ακολουθούν όταν κατάλαβαν ότι ήμασταν τουρίστες , το πήρα χαμπάρι , συνεννοήθηκα με την παρέα να σταματήσουμε μόλις δώσω το σύνθημα ( ήταν 2 μέτρα πίσω μας ! ) , με το στοπ μου κοκαλώσαμε κι οι 4 , ο ένας μας προσπέρασε τρέχοντας και χάθηκε μέσα σε ένα σταθμό του μετρό κι ο άλλος μέσα στην κίνηση πέρασε στον απέναντι δρόμο επίσης τρέχοντας ! Στην Πράγα το Γενάρη του '08 με την τότε κοπέλα μου μας πήραν στο κατόπι 2 τύποι στην πλατεία της παλιάς πόλης στο στενάκι δίπλα στην Παναγία του Tyn , πήγαμε γρήγορα σε διάφορα στενάκια , πάντα πίσω μας αυτοί , για καλή μας τύχη βρήκαμε κόσμο έξω από ένα εστιατόριο , χωθήκαμε ανάμεσα τους , μας κοίταξαν για μερικά δευτερόλεπτα και χάθηκαν σε ένα στενό !

 

[nickzark]

Kαλά εγω στην Βαρκελώνη στάθηκα πολύ τυχερός.Ειχαμε πάει στο Καμπ Νου καιμετα στον γνωστο δρόμο ραμπλας .Χαμός απο κόσμο .Κάπου εκει είδα σε μια σακούλα που κρατουσα ένα μεγάλο σχίσιμο απο ξυραφάκι..ελα ντε που εγω μεσα στην σακουλα είχα άλλη μια σακούλα.Και εκει μέσα μια μλπούζα της Μπαρτσελονα.Οποτε δέν έπεσε τίποτα έξω.Ηθελα να ΄δω απο μια μεριά την φάτσα του επίδοξου κλέφτη. Που απο την γεμάτη σακούλα δεν έπεσε τίποτα .Να του πω δε σε χάλασε

Πριν απο χρόνια ομως (1995) στην Αιγυπτο που είχα πάει με την μητέρα μου , είχε αφήσει εκτος τσαντας , σε συρταρι, στο δωμάτιο του ξενοδοχειου κατι μπιτζαμες.ε λες μπιτζαμες ειναι.Σιγα και την αξια τους.Μεταχειρισμενες.Δυστυχως το ρουμ σερβις ομως εκανε σερβις και εμας θα ελεγα και οι μπιτζαμες εκαναν φτερα.Φυσικα και οι Αιγυπτιοι το επαιξαν κινεζοι και δεν έγινε ουτε βρεθηκε τιποτα τελικα.(παλι καλα που η μητερα μου πηρε και δευτερο ζευγαρι μαζι της..)