Σίφνος ΣΙΦΝΟΣ-Που να μείνω;;;

[psilos3]

Στη Σίφνο βρήκα 2 καταλύματα το ένα στην περιοχή του Κάστρου και το άλλο στο Πλατύ γιαλό , που προτεινετε? Να σημειωθει οτι τελικα κατα 90% θα πάρουμε το αμάξι μαζί.

Το Κάστρο είναι καταπληκτικός οικισμός, μοναδικής Κυκλαδίτικης ομορφιάς.
Μεταξύ των δύο σίγουρα εκεί κατά τη γνώμη μου, εφόσον έχετε αμάξι Απολλωνία & Αρτεμώνας είναι δίπλα.

 

[Eiriniever]

Το Κάστρο είναι καταπληκτικός οικισμός, μοναδικής Κυκλαδίτικης ομορφιάς.
Μεταξύ των δύο σίγουρα εκεί κατά τη γνώμη μου, εφόσον έχετε αμάξι Απολλωνία & Αρτεμώνας είναι δίπλα.

Σε ευχαριστω πολυ για την απαντηση! Απλά σκευτομαι πως στον πλατυ γιαλό ειναι η παραλια διπλα .... δεν χρειαζετε να φορτονουμε να ψαχνουμε παρκιν κτλ. Ακομα σκεφτομαι πως το βράδυ ενδυκνετε για περίπατο?

 

[psilos3]

Απλά σκευτομαι πως στον πλατυ γιαλό ειναι η παραλια διπλα .... δεν χρειαζετε να φορτονουμε να ψαχνουμε παρκιν κτλ

Τι να σου πω, γούστα είναι αυτά, αν θέλεις να είσαι δίπλα στη θάλασσα στη διαμονή σου είναι απολύτως κατανοητό. Μια άποψη έδωσα, αν χρειάζεστε την άμεση πρόσβαση στη παραλία είναι λογικό.
Έτσι κι αλλιώς το βράδυ θα κατευθύνεστε προς Απολλωνία όπως και να χει, όλη η κίνηση του νησιού είναι εκεί και κατόπιν στον Αρτεμώνα.

Εγώ μια φορά αν είχα την επιλογή να μείνω εδώ, δε θα το σκεφτόμουν καθόλου:

 

[alma]

Εξαρτάται τι θέλετε να κάνετε.Ο Πλατύς Γυαλός βολεύει πολύ αν θες να είσαι πάνω στη θάλασσα και να έχεις δίπλα μαγαζιά για brunch,πρωινό, μεσημεριανό,βραδινό κλπ., καθώς και μερικά μαγαζιά με πήλινα.Οπότε αν βαριέσαι να οδηγήσεις μια μέρα τα έχεις όλα κοντά.

Από την άλλη το Κάστρο είναι γνωστό για τη θέα του και έχει πιο πολύ νυχτερινή ζωή, μπαρ,καφε...Και μαγαζιά με ρούχα,αντικείμενα κλπ.

 

[paefstra]

Εχω μεινει 3 φορες στο Giannakas Studios στον Πλατυ Γιαλο, πολυ ευχαριστη διαμονη, πιο φθηνα εκτος booking. Ομως απο χρονο σε χρονο το χωριο ηταν και πιο ψοφιο το βραδυ. Τα λεωφορεια βολευαν για τη χωρα αλλα οχι αργα το βραδυ. Αν εισαι με πολυ μικρα παιδια βολευει.

 

[coco_]

Εχω μεινει 3 φορες στο Giannakas Studios στον Πλατυ Γιαλο, πολυ ευχαριστη διαμονη, πιο φθηνα εκτος booking. Ομως απο χρονο σε χρονο το χωριο ηταν και πιο ψοφιο το βραδυ. Τα λεωφορεια βολευαν για τη χωρα αλλα οχι αργα το βραδυ. Αν εισαι με πολυ μικρα παιδια βολευει.

Στο ίδιο είχα μεινει κ εγω! Πολυ τίμια διαμονή αλλα ο Πλατυς Γυαλος παραηταν τουριστικος για τα γουστα μας κ παρότι ήμασταν με μικρο παιδι μονο για υπνο πηγαιναμε.
Αν το μπατζετ βγαινει νομίζω ο Αρτεμωνας είναι το πιο όμορφο μερος για διαμονη.

 

[Sam-chal]

Αν θέλετε ησυχία, ηρεμία και θάλασσα ενδείκνυται ο Φάρος.

 

[Smaragda53]

Για εμένα προσωπικά οι Καμάρες μαζί με τον Πλατύ Γιαλό και το Βαθύ είναι οι καλύτερες παραλίες του νησιού.

Θυμάμαι ακόμα όταν περιμέναμε στην αποβάθρα το πλοίο για να φύγουμε, παρόλο που είχε βάθος αρκετά μέτρα, έβλεπες το βυθό πεντακάθαρα. Μου έκανε φοβερά μεγάλη εντύπωση αυτό...

εμείς πηγαίναμε αριστερά από το λιμάνι και περιμέναμε να σαλπάρει το πλοίο για να πηδήξουμε στα απόνερα, εκεί γινόταν το μεγάλο γλέντι, νερά πεντακάθαρα
αν έχεις αυτοκίνητο, το καλύτερο μέρος να μείνεις είναι ο Αρτεμώνας, διαφορετικά Απολλωνία κάπως απόμερα, άλλωστε όλα δίπλα σου είναι

Γιατί όχι στο Κάστρο; (σοβαρή ερώτηση)

Το Κάστρο είναι πολύ ωραίο για βόλτα το δειλινό, αλλιώς είναι πολύ ζεστό και πνιγηρό μέρος. Το ηλιοβασίλεμα όμως είναι τέλεια, συνδυασμένο με βόλτα στο εκκλησάκι των 7 Μαρτύρων, στην Παναγιά την Πουλάτη και φαγητό στην παραλία Σεράλια με φεγγάρι. Υπάρχει κι ένα ωραίο μπαρ στο Κάστρο που κάθεσαι στα σκαλάκια κι αγναντεύεις.
Για μένα ασυζητητί το καλύτερο μέρος για να μείνει κανείς είναι ο Αρτεμώνας. Από τον μέσα δρόμο απέχει 10 λεπτά περπάτημα από την Απολλωνία, αν θέλει κανείς να πάει εκεί για νυχτερινή βαβούρα. Αλλιώς ο Αρτεμώνας έχει τα πάντα με πολύ μεγαλύτερη ησυχία και γραφικότητα. Εννοείται δεν πάμε Αύγουστο.
Υπάρχουν πολλά πεζοπορικά μονοπάτια που αξίζουν τον κόπο και μην παραλείψετε πανηγύρια όπου και να τα βρείτε! Καθώς και τα διάφορα μοναστήρια που αγναντεύουν το πέλαγος.

 

[Smaragda53]

Σίγουρα όχι Καμάρες.
Προσωπικά πιστεύω ότι η καλύτερη επιλογή στη Σίφνο είναι ο Αρτεμώνας.
Πανέμορφος οικισμός, ψηλά, αραιά, με ιδιαίτερο χρώμα και ησυχία.
Πολύ κοντά στην Απολλωνία για να πας με τα πόδια, για το φαγητό & το ποτό σου.
Επίσης έναρξη αρκετών γραμμών λεωφορείων για τη περίπτωση που δεν εχεις μεταφορικό μέσο.

Σίφνος 1960. Μας φιλοξενούν στον Αρτεμώνα, κατεβαίνουμε με μουλάρι τα παιδιά, με τα πόδια οι μεγάλοι στις Καμάρες, μπαίνουμε στη βάρκα και πάμε σε κάποιο ερημικό μοναστήρι (νομίζω στον ΄Αγιο Φίλιππα). Εκεί οι προσκυνητές αφήνουν λάδι και διάφορα άλλα στην κοινή κουζίνα, οι μαμάδες τηγανίζουν πατάτες, κόβουν σαλάτες, τα παιδιά με τους μπαμπάδες κάνουμε βουτιές και βλέπουμε δελφίνια, τρώμε στη στεγασμένη βεράντα αγναντεύοντας το πέλαγος, γυρνάμε τραγουδώντας και ξανά μουλάρι και ποδαράτο μέχρι τον Αρτεμώνα.
Σίφνος 1980. Δειλινό στη Χρυσοπηγή, οι γυναίκες ανάβουν κεριά και ψέλνουν μόνες τους, βγάζουν από τα καλάθια ένα σωρό μεζέδες, να και τα ούζα, καθόμαστε όλοι στην πεζούλα, το μελτέμι φυσάει, βγαίνει και το φεγγάρι. Τι άλλο να θες?
Βέβαια εμείς πηγαίναμε καλοκαίρι για ένα μήνα κι όλα ήταν χαρούμενα, η ζωή τους όμως εκεί πρέπει να ήταν πολύ σκληρή τον υπόλοιπο χρόνο, οπότε δεν παραπονιέμαι για την πρόοδο και τον κλιματισμό και τα λεωφορεία και τον τουρισμό και τον θόρυβο που φέρνουν, "η ζωή αλλάζει δίχως να κοιτάζει τη δική σου μελαγχολία", αλλά θα θυμάμαι πάντα τον απόηχο απ΄το τραγούδι στη βάρκα του γυρισμού.

 

[patsman]

Εμείς είχαμε μείνει στην ανοιχτωσιά πάνω από το Κάστρο, δηλαδή είχαμε θέα στο Κάστρο και στη θάλασσα. Εννοείται πως είχαμε αμάξι για μετακινήσεις προς Απολλωνία, Αρτεμώνα, παραλίες κ.λπ.

 

[Sam-chal]

Ανατολή στον Αγ. Ραφαήλ, πάνω από τον Φάρο.

 

[paefstra]

Σίφνος 1960. Μας φιλοξενούν στον Αρτεμώνα, κατεβαίνουμε με μουλάρι τα παιδιά, με τα πόδια οι μεγάλοι στις Καμάρες, μπαίνουμε στη βάρκα και πάμε σε κάποιο ερημικό μοναστήρι (νομίζω στον ΄Αγιο Φίλιππα). Εκεί οι προσκυνητές αφήνουν λάδι και διάφορα άλλα στην κοινή κουζίνα, οι μαμάδες τηγανίζουν πατάτες, κόβουν σαλάτες, τα παιδιά με τους μπαμπάδες κάνουμε βουτιές και βλέπουμε δελφίνια, τρώμε στη στεγασμένη βεράντα αγναντεύοντας το πέλαγος, γυρνάμε τραγουδώντας και ξανά μουλάρι και ποδαράτο μέχρι τον Αρτεμώνα.
Σίφνος 1980. Δειλινό στη Χρυσοπηγή, οι γυναίκες ανάβουν κεριά και ψέλνουν μόνες τους, βγάζουν από τα καλάθια ένα σωρό μεζέδες, να και τα ούζα, καθόμαστε όλοι στην πεζούλα, το μελτέμι φυσάει, βγαίνει και το φεγγάρι. Τι άλλο να θες?
Βέβαια εμείς πηγαίναμε καλοκαίρι για ένα μήνα κι όλα ήταν χαρούμενα, η ζωή τους όμως εκεί πρέπει να ήταν πολύ σκληρή τον υπόλοιπο χρόνο, οπότε δεν παραπονιέμαι για την πρόοδο και τον κλιματισμό και τα λεωφορεία και τον τουρισμό και τον θόρυβο που φέρνουν, "η ζωή αλλάζει δίχως να κοιτάζει τη δική σου μελαγχολία", αλλά θα θυμάμαι πάντα το τραγούδι στη βάρκα του γυρισμού.

Στις πρωτες μου διακοπες φοτητρια εκει στα 90s θυμαμαι τα εξης:
Δεν υπηρχαν ξενωνες με ενοικιαζομενα παρα ελαχιστοι. Μας περιμαζεψε ζαχαροπλαστης συνταξιουχος μην κοιμηθουμε στον δρομο και μας εδωσε δωματιο ενα παραπηγμα διπλα στο σπιτι του με δικο του μπανιο ο,τι να ναι. Ειχε τα κλειδια της εκκλησιας απεναντι τιμητικα γιατι η κορη του σπουδαζε με υποτροφια του ΙΚΥ στην Αμερικη και τον 15Αυγουστο οργανωσε το πανηγυρι και βοηθουσαμε κερνωντας γλυκα. Μας ειπε να λεμε οτι ειμαστε ανηψιες του γιατι νοικιαζε μαυρα. Τον ακουγαμε που φωναζε τη γυναικα του το πρωι "αγαπη μου" και γελουσαμε.
Τα μεσημερια εμενες πεινασμενος αν δεν ετρωγες ως τις 3 γιατι οι ντοπιοι κανανε σιεστα.
Φεραμε πολλα λεφτα πισω γιατι ολα ηταν παμφθηνα και δεν ειχαμε πως να τα φαμε, εφοσον δεν πιναμε ιδιαιτερα.