Eva Dreamer
Member
Καλησπέρα σε όλους..
Είναι η πρώτη μου ταξιδιωτική ιστορία για αυτό να είστε επιεικής μαζί μου! χιχι!
Να αναφέρω ότι τα προηγούμενα ταξίδια που έκανα στο εξωτερικό ήταν με το σχολείο οπότε στην ουσία αυτό ήταν το πρώτο ανεξάρτητο ταξίδι μου. Όπως καταλαβαίνετε λοιπόν υπήρχε μπόλικη αγωνία και ενθουσιασμός για αυτό το παρθενικό ταξίδι.
Από μικρό παιδάκι είχα μία τρέλα με τα ταξίδια για αυτό σαν πρωτοετής φοιτήτρια πανεπιστημίου και σαν ενήλικας πλέον είπα να ανοίξω επιτέλους τα φτερά μου στο συννεφάκι ονείρου που γράφει πάνω του 'ταξίδια". Με μία καλή μου φίλη ψάχναμε διάφορα οικονομικά πακέτα για καμιά δύο βδομάδες και το ιδανικό για εμάς βρέθηκε! Κλείσαμε για έναν αγαπημένο προορισμό....την Ρώμη. Θα πηγαίναμε για έξι ημέρες-πέντε διανυκτερεύσεις και την μία ημέρα θα την αφιερώναμε στην μοναδική Φλωρεντία. Ο μήνας που πραγματοποιήθηκε το ταξίδι ήταν Νοέμβρης.
Ας αρχίσει το παραμύθι λοιπόν! Γιατί μέσα στο μυαλό μου περί παραμυθιού πρόκειται!.....
1η ημέρα:
Πετούσαμε περίπου τρεις το μεσημέρι. Πρώτη φορά στο αεροπλάνο και μεγάλος μου φόβος οι πτήσεις οπότε όπως φαντάζεστε είχα γίνει άσπρη από το άγχος. Περάσαμε ελέγχους κ.τ.λ. και με τα πολλά έφτασα στην θέση μου. Χάζευα τους αεροσυνοδούς μπας και ξεχαστώ λιγάκι αλλά τίποτα..ήρθε η ώρα της απογείωσης και εκεί έγινε κάτι το αναπάντεχο για εμένα. Όχι μόνο δεν φοβόμουν όσο έπαιρνε ύψος το αεροπλάνο αλλά αντιθέτως άρχισα να ενθουσιάζομαι με την πρωτόγνωρη θέα για εμένα και να μην ξεκολλάω το πρόσωπο μου από το παράθυρο.
Όλα καλά ευτυχώς με το αεροπλάνο...προσγειωθήκαμε στην Ρώμη και κάπου εκεί ξεκινάνε τα καλύτερα.
Το πρώτο πράγμα που κάναμε ήταν να πάμε φυσικά στο ξενοδοχείο μας, να κάνουμε το check in μας, να αφήσουμε τα πράγματα μας και βεβαίως να φρεσκαριστούμε για την πρώτη μας γνωριμία με την Ρώμη. Ο ταξιδιώτης που έχω μέσα μου επέμενε ,πως δεν έπρεπε το πρώτο πράγμα που θα κάνω στην Ρώμη, να είναι να επισκεφτώ το Κολοσσαίο κι όμως κέρδισε ο τουρίστας που κρύβω επίσης μέσα μου και μόλις βγήκα από το ξενοδοχείο πληκτρολόγησα στο gps μου την λέξη Colosseum. Σε λίγη ώρα βρέθηκα στο Κολοσσαίο και η αλήθεια είναι πως έμεινα με το στόμα ανοιχτό..μεγαλεπήβολο και σίγουρα τεράστιο. Νομίζω όμως πως η Ρώμη είναι πολλά περισσότερα από αυτό του το αξιοθέατο, έχει πολλά περισσότερα να επιδείξει. Το γυρίσαμε γύρω γύρω το Κολοσσαίο, το απαθανατίσαμε με πολλά κλικ
και επειδή η ώρα είχε φτάσει σχεδόν 9 το βράδυ αποφασίσαμε να πάμε να φάμε κάτι επιτέλους.
Σκεφθήκαμε ότι το πρώτο βράδυ μας στην Αιώνια Πόλη θα του άρμοζε να το θυμόμαστε με μία γνήσια Ιταλική πίτσα.
Περπατήσαμε λοιπόν και βρήκαμε ένα όμορφο μαγαζάκι. Εγώ παράγγειλα μία μαργαρίτα και την περίμενα με ανυπομονησία. Δεν ικανοποίησε είναι η αλήθεια τις προσδοκίες μου αλλά ήταν διαφορετική και ένα κλικ πιο νόστιμη από τις δικές μας.
Με την γεύση της πίτσας και της κούρασης έκλεισε η πρώτη μας μέρα...ξενοδοχείο και ύπνος αφού η επόμενη μέρα θα ξεκινούσε από πολύ πρωί .
Φυσικά τα πολλά έγιναν τις επόμενες ημέρες.....
Είναι η πρώτη μου ταξιδιωτική ιστορία για αυτό να είστε επιεικής μαζί μου! χιχι!
Να αναφέρω ότι τα προηγούμενα ταξίδια που έκανα στο εξωτερικό ήταν με το σχολείο οπότε στην ουσία αυτό ήταν το πρώτο ανεξάρτητο ταξίδι μου. Όπως καταλαβαίνετε λοιπόν υπήρχε μπόλικη αγωνία και ενθουσιασμός για αυτό το παρθενικό ταξίδι.
Από μικρό παιδάκι είχα μία τρέλα με τα ταξίδια για αυτό σαν πρωτοετής φοιτήτρια πανεπιστημίου και σαν ενήλικας πλέον είπα να ανοίξω επιτέλους τα φτερά μου στο συννεφάκι ονείρου που γράφει πάνω του 'ταξίδια". Με μία καλή μου φίλη ψάχναμε διάφορα οικονομικά πακέτα για καμιά δύο βδομάδες και το ιδανικό για εμάς βρέθηκε! Κλείσαμε για έναν αγαπημένο προορισμό....την Ρώμη. Θα πηγαίναμε για έξι ημέρες-πέντε διανυκτερεύσεις και την μία ημέρα θα την αφιερώναμε στην μοναδική Φλωρεντία. Ο μήνας που πραγματοποιήθηκε το ταξίδι ήταν Νοέμβρης.
Ας αρχίσει το παραμύθι λοιπόν! Γιατί μέσα στο μυαλό μου περί παραμυθιού πρόκειται!.....
1η ημέρα:
Πετούσαμε περίπου τρεις το μεσημέρι. Πρώτη φορά στο αεροπλάνο και μεγάλος μου φόβος οι πτήσεις οπότε όπως φαντάζεστε είχα γίνει άσπρη από το άγχος. Περάσαμε ελέγχους κ.τ.λ. και με τα πολλά έφτασα στην θέση μου. Χάζευα τους αεροσυνοδούς μπας και ξεχαστώ λιγάκι αλλά τίποτα..ήρθε η ώρα της απογείωσης και εκεί έγινε κάτι το αναπάντεχο για εμένα. Όχι μόνο δεν φοβόμουν όσο έπαιρνε ύψος το αεροπλάνο αλλά αντιθέτως άρχισα να ενθουσιάζομαι με την πρωτόγνωρη θέα για εμένα και να μην ξεκολλάω το πρόσωπο μου από το παράθυρο.
Όλα καλά ευτυχώς με το αεροπλάνο...προσγειωθήκαμε στην Ρώμη και κάπου εκεί ξεκινάνε τα καλύτερα.
Το πρώτο πράγμα που κάναμε ήταν να πάμε φυσικά στο ξενοδοχείο μας, να κάνουμε το check in μας, να αφήσουμε τα πράγματα μας και βεβαίως να φρεσκαριστούμε για την πρώτη μας γνωριμία με την Ρώμη. Ο ταξιδιώτης που έχω μέσα μου επέμενε ,πως δεν έπρεπε το πρώτο πράγμα που θα κάνω στην Ρώμη, να είναι να επισκεφτώ το Κολοσσαίο κι όμως κέρδισε ο τουρίστας που κρύβω επίσης μέσα μου και μόλις βγήκα από το ξενοδοχείο πληκτρολόγησα στο gps μου την λέξη Colosseum. Σε λίγη ώρα βρέθηκα στο Κολοσσαίο και η αλήθεια είναι πως έμεινα με το στόμα ανοιχτό..μεγαλεπήβολο και σίγουρα τεράστιο. Νομίζω όμως πως η Ρώμη είναι πολλά περισσότερα από αυτό του το αξιοθέατο, έχει πολλά περισσότερα να επιδείξει. Το γυρίσαμε γύρω γύρω το Κολοσσαίο, το απαθανατίσαμε με πολλά κλικ
και επειδή η ώρα είχε φτάσει σχεδόν 9 το βράδυ αποφασίσαμε να πάμε να φάμε κάτι επιτέλους.
Σκεφθήκαμε ότι το πρώτο βράδυ μας στην Αιώνια Πόλη θα του άρμοζε να το θυμόμαστε με μία γνήσια Ιταλική πίτσα.
Περπατήσαμε λοιπόν και βρήκαμε ένα όμορφο μαγαζάκι. Εγώ παράγγειλα μία μαργαρίτα και την περίμενα με ανυπομονησία. Δεν ικανοποίησε είναι η αλήθεια τις προσδοκίες μου αλλά ήταν διαφορετική και ένα κλικ πιο νόστιμη από τις δικές μας.
Με την γεύση της πίτσας και της κούρασης έκλεισε η πρώτη μας μέρα...ξενοδοχείο και ύπνος αφού η επόμενη μέρα θα ξεκινούσε από πολύ πρωί .
Φυσικά τα πολλά έγιναν τις επόμενες ημέρες.....
