tzel.evita
Member
- Μηνύματα
- 9
- Likes
- 44
Το Πάσχα του 2023 αποφασισα να κλεισω εισητηρια για 20-27 Αυγούστου στην Ιταλία. Υποτίθεται αυτο θα ηταν το honeymoon καθώς λογω covid το αποφευγαμε εδω και 2 χρόνια. Τον προορισμό το διάλεξα εγώ, ο άντρας μου δεν μιλάει αγγλικά δεν εχει εξοικειωθεί σε αεροπορικά ταξίδια οποτε το μονο που τον ένοιαζε ήταν να είναι εντός Ευρώπης. Ειχα 8 ημέρες να διαθέσω για διακοπές και η αλήθεια ειναι παιδευτικα πολυ να κάνω την κατανομή ημερών σε καθε περιοχή. Μετα απο συμβουλές φίλων και έρευνες σε ταξιδιωτικά προγράμματα αποφάσισα να διαθέσω 4 βράδια στη Ρωμη 1 στο Σορεντο και 2 στη Νάπολη. Στο πρόγραμμα μου υπηρχε και η Πομπηία ,θα καναμε μια στάση στο δρομο μας για Αμάλφι αλλά ειχε πολύ ζέστη για να παμε σε αρχαιολογικό χώρο και οπως φανηκε καλα που δεν πηγαμε γιατι δε θα προλαβαίναμε να απολαύσουμε την Αμάλφι. Τα αεροπορικά μας εισητηρια ήταν για 20 Αυγούστου από Θεσσαλονίκη για Ρώμη με Aegean 352 €και οι 2 , 140€ οι 2 Νάπολη -θεσσαλονικη Ryanair. Τα καταλύματα μας ήταν το home 103 στη Ρώμη, το Lemon rooms στο Σορέντο και το Dante Rooms στη Νάπολη (σε γενικές γραμμές έμεινα ευχαριστημένη, απλά δεν άξιζε σε κανενα το πρωινό, θα τα βαθμολογούσα γυρω στο 8)
1ημερα. Άφιξη Ρωμη -Κάστρο Αγγέλου
Επιτέλους μετά απο τόσους μηνες προετοιμασίας εφτασε η ωρα των διακοπών. Περιττό να σας πω ότι ολα τα οργάνωσα μονη μου, ο άντρας μου ήταν φιλική συμμετοχή
. Η πτήση μας ηταν αρκετα καλή, αλίμονο με aegean πετουσαμε στα οπα οπα μας ειχαν με τις σαλατες μας τα αναψυκτικά μας, ουτε καταλάβαμε πως πέρασε η ωρα . Προσγειωθηκαμε λοιπον στο Fiumicino και απο εκει πηραμε το λεωφορείο για το Termini στη Ρώμη. Το αεροδρόμιο αρκετα μεγαλο περπατουσαμε κοντα 20 λεπτα για να βγουμε εξω. Αν ειχα περισσοτερο χρονο και δεν ημουν φορτωμενη με πραγματα θα ηθελα να γυρισω τα μαγαζιά αλλα δν πειράζει. Τα εισιτήρια για το λεωφορείο τα ειχαμε κλεισει απο την εφαρμογή get your guide με 6 ευρω το άτομο. Ηταν αρκετα οικονομικό και φτασαμε γρήγορα στη πόλη. Πρωτη μας στάση ηταν στο Mercato centrale εκει ειχε διαφορες εταιρείες φαγητου που διαλεγες τι ηθελες να φας κ καθοσουν οπως στα εμπορικά κέντρα.Δοκιμασαμε trapizzino διασημο Φαστ φουντ απλά θα πω οκ. Ηταν μια γωνια ψωμι και ειχε κρέας με σάλτσα (το χοιρινό που πηρε ο άντρας μ ηταν καλό εγω το έχασα στη μετάφραση κ πηρα καταλάθος με κολοκυθάκια κ γιαούρτι ασχολιαστο ). Έπειτα μετακινουμαστε για να παρουμε μετρο και να παμε στο ξενοδοχείο. Το μετρο ομως ήταν κλειστό μεχρι κ τις 24 Αυγούστου που εμεις θα φεύγαμε εκεινη την ημερα απο τη Ρωμη. Ένιωθα την ατυχία να χτυπά την πόρτα αλλα ελεγα δεν θα την ανοίξω. Να σημειωθεί οτι το προηγούμενο βράδυ πριν φυγουμε με ρωτούσε ενας φίλος μου που θα μεινουμε στη Ρώμη και του ελεγα ειναι απο τη μεριά του Βατικανού ξερω οτι δεν ειναι στο κέντρο αλλα ειναι διπλα σε μετρό και καμαρωνα για την επιλογή μου! Που να το φανταστώ! Πηραμε ταξι, ο ταξιτζής δε μιλούσε σχεδόν καθολου αγγλικα αλλα μετα απο πολλες προσπάθειες κ βοηθεια του ίντερνετ μας πηγε στο δωμάτιο. Το δωματιο αργήσαμε αρκετα να το βρουμε γιατι τα gps μας ειχαν τρελαθεί εντελώς δεν ξερω αν έφταιγε η αλλαγή χώρας κ περπατούσαμε πανω κατω στο δρομο κοντα 1 τεταρτο μεσα στη ζεστη για να το βρούμε. Μετα την ταλαιπωρία μας ασυγκράτητοι βγηκαμε να γνωρίσουμε την περιοχη και τρέξαμε να προλάβουμε το castle di san Angelo. Μπήκαμε μεσα τα εισητηρια ειχαν 16 το άτομο και δεν ειχε ουρά. Μας αρεσε αρκετά ειχε φανταστικη θέα, μακαρι να προλαβαιναμε να καθόμασταν στην καφετέρια που ειχε πανω, ήταν πολύ όμορφη και έβλεπες τη δύση του ηλίου. Μιας και ηταν η πρωτη μερα δεν καθίσαμε να ψάξουμε λεωφορεία και στάσεις , οποτε ρίξαμε αρκετο περπάτημα. Απο εκει πηγαμε για φαγητο σε ενα εστιατόριο που το ειχε γράψει ενας εδω στις ιστορίες το Maccheroni. Ειχε αναφέρει οτι καθε φορα που παει στη Ρώμη το προτιμάει και ήθελα πολυ να το δοκιμάσουμε. Το πρωτο μας γεύμα στην Ιταλια ηταν wow!!! Καθόμασταν μεσα και βλέπαμε τους σεφ στην κουζίνα να μαγειρεύουν. Να ειναι καλα ο άνθρωπος που μας έπεισε να παμε!Έπειτα καναμε μια βολτα στα γραφικά σοκάκια κ την πιάτσα Ναβόνα, ήταν πολυ ομορφη, ειχε αρκετο κοσμο αλλα παρόλαυτα ένιωθες μια ηρεμία. Δεν έβλεπες έντονη νυχτερινή ζωη. Στο δρομο για το δωμάτιο εκανα στάση κ ψώνισα σουβενίρ ο δικος μου γκρινιαξε λιγο του βγηκε η κούραση αλλα πρέπει να ψωνίσω για όλους κτ μικρό. Σημείωση το σουβενίρ στην Ιταλία ήταν αρκετά οικονομικά σε σχέση με αλλες Ευρωπαϊκές χώρες που επισκέφτηκα.
Να σας πω την αληθεια ειχα δει πριν παω πολλες ταξιδιωτικές εκπομπές για να συγκρατήσω καποιες πληροφορίες για ότι εβλεπα, ο δικος μ ελεγε τι τα βλεπεις θα σου φύγει ο ενθουσιασμός ασε να τα δεις απο κοντά. Εγω δε νιώθω οτι μου εφυγε ο ενθουσιασμός ίσα ίσα επειδή το περιμενα με λαχτάρα, όταν τα εβλεπα απο κοντα ημουν τρελαμενη. Αν μπορούσα να μην κοιμάμαι, να μη ξεκουράζομαι και να γυρνάω θα το εκανα.
2μερα. Βατικανό -Τραστέβερε
Ξεκούραστοι πλέον, ξεκινάμε τη μέρα μας ειχαμε κλείσει μέσω της εφαρμογής Get your guide εισητηρια για το Βατικανό με παράκαμψη ουράς. Τα δυο εισητηρια τα πληρωσα 58 , σίγουρα πολυ πιο ακριβά απο ότι τα πουλουσαν εκεί (17 το ενα αν θυμάμαι καλα) αλλα πιστέψτε με ειχε τόσο κοσμο να περιμένουμε στην ουρα που χάρηκα πολύ που εδωσα κατι παραπανω και δεν έκατσα με τις ωρες κατω απο τον ήλιο. Απορώ με αυτούς που ταξιδευουν γκρουπ, τους ειχαν στην ουρα ποσες ωρες. Εμεις στις 3,5 ωρες βγηκαμε οφ, κουραστηκαμε να γυρναμε κ παλι δεν τα ειδαμε τελείως ολα. Απορουσαμε αν ήμασταν με γκρουπ πως θα ηταν. Το Βατικανό ήταν τεράστιο! Για εμένα αξιζει η πινακοθήκη και η Καπέλα Σιξτίνα, ωραια ηταν και τα αλλα αλλα στα αρχαία Ελληνικά ηταν ολα απομιμήσεις δικες μας. Το έγραφαν κιολας αντιγραφο ελληνικων γλυπτων . Ηταν πολυ εντυπωσιακό ολο σαν σύνολο. Απλα μας κούρασε η αλήθεια ειναι, απο ενα σημειο και μετά θελαμε να παμε στη καπελα σιξτινα και επρεπε να περάσουμε απο όλους τους διαδρόμους για να παμε. Το ειχαν κανει σαν τα Τζάμπο, που για να καταλήξεις στα ταμεία περνας απο ολα. Τι και αν ειχε σύντομο δρομο οι σεκιουριταδες σου εκαναν νόημα να ακολουθείς τη σειρα . Αργότερα επιστεφτηκαμε τη βασιλικη το Αγίου Πέτρου που ήταν δίπλα. Δεν ειχαμε βρει δρομο να παμε μεσα απο το Βατικανό οποτε βγηκαμε και μπήκαμε σε ουρα αυτη τη φορα (εκει δεν ειχε skip the line )για τον ναό. Και στα δυο μας πέρασαν απο έλεγχο μεταλλικών αντικειμένων, λογικο με τοσο κοσμο. Της μπροστινης μου που ειχε φορέσει την Άρτα και τα Γιάννενα απο μεταλλικά αντικείμενα δεν σταμάτησε να χτυπάει.Ειχε πολυ γέλιο το ύφος του σεκιουριτά. Ένιωθες οτι και στα δυο που πηγαμε ειχαν πέσει παρα πολλα χρήματα για τις κατασκευές του αλλά παρόλαυτα επειδή δίδασκαν τέχνη δεν σε προκαλούσε αρνητικά. Εντυπωσιασμένοι αλλα και ταυτόχρονα ξεθεωμενοι απο το περπάτημα έπρεπε να κατσουμε καπου κοντα να φαμε. Η πείνα φέρνει τεράστια γκρίνια κ σε συνδυασμό με τη ζεστη γίνεται ακομα μεγαλύτερη. Οπότε αφου η γκρινια του γινόταν ανυπόφορη καθίσαμε στο Hostaria Ago e Lillo. Πηραμε λαζάνια, spaghetti casio e pepe (κρέμα γάλακτος κ πιπέρι) και μια πίτσα ωραιότατα τιμες λογικές για Ρώμη. Μετα γυρισαμε στο δωματιο για να ξεκουραστούμε το καλοκαιρι η ρωμη ειναι δυσκολη λογω ζέστης το ηξερα απο πριν οτι δεν προτείνεται αυτη η εποχή αλλα τοτε βολευε με τις άδειες. Το απόγευμα καναμε βολτα στην Πανέμορφη Τραστέβερε (περιοχη με αρκετες ταβέρνες σαν τα Λαδάδικα της Θεσσαλονίκης ή το Ψυρρή της Αθήνας)και εκει μεσα στη πλατεία μπροστά απο την εκκλησία με τσίμπησε σφήκα. Το τσίμπημα ηταν σχεδόν κατω απο τη μασχαλη απο τη μεριά της πλατης.Για καλη μου τύχη ειχε εκει περα φαρμακείο και πηρα εβαλα κατευθείαν μια κρέμα, ευτυχως δεν εχω αλλεργία. Ήταν αρκετό για να μου χαλάσει για λιγο τη διάθεση καθώς πονούσα αρκετα,το τσίμπημα πρηστηκε και ηταν σαν να εχω συγκαει στη μασχαλη( μα που με βρήκε εκει πέρα). Στη συνέχεια καθίσαμε και φάγαμε στο polpetta ειχε μεσα το μαγαζι εσωτερικό κήπο, ηταν όμορφος χωρος με ησυχία. Ο ποταμος Τιβερης σε εκεινη την περιοχη εχει αλλη ομορφιά αφου διπλα στο ποτάμι εχει στηθει μια μικρη αγορά...Δεν παει να γκρινιαζει ο δικος μου και να μου λεει οτι θα με φέρει αλλη μερα γιατι κουράστηκε...ηξερα οτι δε θα βολευε αλλη μερα ...τωρα ειναι ευκαιρία ελεγα κ ομορφα γλυκά τον τραβούσα. Ημουν διατεθειμένη να κανω και τσαχπινιες προκειμένου να παω να δω τους πάγκους. Πηρα ωραιότατα σκουλαρίκια άξιζε το κράξιμο που άκουσα
. Τέλος, πηγαμε να παρουμε λεωφορείο αλλα τα ημερισια εισητηρια που ειχαμε αγοράσει απο πριν ειχαν χαθεί. Δεν προλαβαν καν να βγαλουν τα χρήματα τους αλλα δεν ηταν εκει το προβλημα. Το προβλημα ήταν οτι δεν ειχαμε απο που να παρουμε εισητηρια και δεν εχουν ολα τα λεωφορεία πανω μηχανημα για να βγάζεις. Αναγκαστηκαμε και παρανομησαμε , ευτυχως ηταν βράδυ οποτε οι πιθανότητες να μας γράψουν ηταν λίγες . Φτασαμε στο ξενοδοχείο, όλα καλά. Εννοείται αυτο που καναμε δε το συνιστούμε σε κανέναν. Παντα εισητηριο!!!
3μερα. Hop on Hop off bus Κολοσσαίο - Βιτοριανο- Καπιτώλιο- Νυχτερινή βολτα στη πιατσα Ναβόνα και στη Φοντάνα
Λεωφορειο
Η Τρίτη μερα ήταν μια απο τις 2 μερες σε ολο το 8ημερο ταξιδι μας που σηκωθηκαμε με το κέφι μας. Παλι πρωί ήταν αλλά δεν ειχα κλείσει τίποτα ετσι ώστε να πρέπει να βιάζομαι. Μετα απο συμβουλη φιλου εκλεισα αυτα τα λεωφορεία με την ανοιχτη οροφή που σε κανουν βολτα στη Ρωμη και βλεπεις τα αξιοθέατα, κατεβαίνεις οπου θελεις και μετα απο λιγο περναει αλλο λεωφορείο της ίδιας εταιρείας σε παίρνει και συνεχίζεις το δρομολόγιο. Ηταν πολυ καλη ιδεα γιατι οντως σε τοσες λίγες μερες δεν θα μπορούσαμε να τα δουμε ολα. Απλα εμεις καναμε λαθος επιλογή. Δυστυχώς ενω στη Ρωμη υπάρχουν πολλοί Ελληνες τουρίστες, στα audio guide δεν περιλαμβάνουν συνηθως τη γλωσσα μας.Ετσι, επιλεξαμε το μοναδικο που ειχε ξεναγηση στα ελληνικά για να καταλαβαίνει και ο άντρας μου παροτι οι κριτικές δεν ηταν τοσο καλές όσο αλλες εταιρείες. Οταν το λεωφορείο ξεκινούσε ηταν ωραια γιατι σε χτυπούσε ο αέρας ,οταν ομως εκανε στάσεις, μπορει να περιμενες και 5 λεπτα στον ήλιο. Επισης η συγκεκριμένη εταιρεία greenlights ειχε τα πιο αραια δρομολόγια σε αντίθεση με αλλες εταιρείες που περνούσαν τα λεωφορεία τους πιο συχνά. Αυτο ειχε ως αποτέλεσμα να έρχονται λεωφορεία γεμάτα και να πρεπει να περιμένουμε αλλα 20 λεπτα το επόμενο. Ακομα τα λεωφορεία της εταιρείας εκτελούσαν τρια διαφορετικά δρομολόγια για να καλυπτει το καθενα μια μερια απο αξιοθέατα εμεις πετυχαίναμε συνεχεια το λεωφορείο που κανει το βασικο δρομολόγιο και το πιο συντομο και οχι τα αλλα που σε πηγαιναν λιγο πιο περα οπως στην πυραμίδα(που τελικα δεν κατάφερα να παω) . Θετική εμπειρία πιστεύω θα ηταν, ναι απλα με αλλο λεωφορείο.
Πρωτη στάση καναμε στο Κολοσσαίο δεν μπήκαμε μεσα. Σίγουρα ηταν πολυ εντυπωσιακό. Εκει εκτυλίχθηκε και ενας καβγάς μπροστα μας, επεσε κ ξύλο μεταξύ ενος μετανάστη που πουλούσε παράνομα νερά και ενος παλικαριού (μαλλον ηταν και ο ιδιοκτήτης της καφετέριας) που άρχισε να φωνάζει να μην πίνουμε το νερο του γιατι εκεινο το νερό σκοτώνει. Α !και ακριβως απο διπλα ενα αυτοκίνητο έβγαζε καπνούς κ έριχναν κουβάδες για να το σβήσουν . Αφου σε δευτερόλεπτο μαζευτηκαν και αλλοι μετανάστες να δουν τι γίνεται και η αστυνομία εμεις οπου φυγει φυγει...Τρωω μια ωραιότατη γλιστρα σε κατι σκαλάκια ...δεν έπεσα ομως κρατήθηκα να ναι καλα ο άντρας μου που ηταν πισω μ και πιαστηκα αποοοο....μπορειτε να φανταστείτε. Ειλικρινά δεν το ηθελα καθόλου. Μετα τον ειχα να γκρινιάζει και να μου τη λεει οτι δεν προσέχω.
Δεύτερη στάση ηταν στο Βιτοριανο ειχε αρκετη ζεστη, μας βγηκε η γλωσσα αλλα τα ανεβηκαμε τα σκαλιά. Το μνημείο αυτο Οι Ιταλοί δεν το αρεσουν, λενε οτι μοιάζει με τούρτα και δεν ταιριάζει στη Ρωμη. Εμενα μου αρεσε...απο εξω ομως . Ειπαμε να καθίσουμε στο αναψυκτήριο πανω το διαφημιζε και ο Δουσης αν θυμαμαι καλα αλλα δεν ειχαν αρκετο κλιματισμό και φυγαμε. Μπορούσαμε να ανεβούμε με ασανσέρ το οποίο ειδαμε οτι κόστιζε 16 το άτομο.. καλα ειναι και τα ποδια ! Και το Βιτοριανο και το Καπιτωλιο που ηταν ακριβως απο διπλα δυστυχώς ειχαν σκαλωσιές και μας το χαλούσαν λιγο.
Αργότερα για απογευματινή βολτα πηγαμε πρωτα να φαμε στην osteria da fortuna. Ήμασταν νηστικοί και περνούσαμε αρκετα. Περιμέναμε λιγο στην ουρα αλλα μιας και ηταν απο τα must επρεπε να να κανουμε υπομονή. Μμμμ δεν αξιζε να πω την αληθεια τοσο οσο το περίμενα. Ηταν ωραιο που τα ζυμαρικα τα φτιαχνε μια γυναικα διπλα απο την ταβέρνα και βλέπαμε οτι ηταν φρέσκα δικά τους, αλλα οι μερίδες του ηταν αρκετα ακριβές πχ 18 το πιάτο τις προηγούμενες μερες ήταν πολυ φθηνότερα τ πιατα και το ίδιο νόστιμα. Επισης καθόμασταν ο ενας διπλα στον αλλον, τα τραπέζια δεν ειχαν καθολου χωρο ανάμεσα, σαν να ειμαστε μια παρέα. Δεν ηταν ωραίο αυτό,περίμεναν πανω απο το κεφάλι μας πόσα ατομα να κάτσουν. Δεν τη προτείνω. Αλλα εκει εφαγα πρωτη φορα suppli με κιμά και μου αρεσε ειναι δικο τους φαγητο στην Ιταλια. Στη συνέχεια καναμε βολτα στο Campo de Fiori και καταλήξαμε για ποτό στην πιάτσα Ναβόνα. Μετα απο πολλα παρακάλια πηγαμε να δουμε τη Φοντάνα το βραδυ. Αλλη ομορφιά το βράδυ φωταγωγημενη.
4μερα. Villa Borghese -Piazza del Popolo- ισπανικά σκαλιά - Φοντάνα ντι Τρέβι- Πάνθεον
Το πρωί της 4ης μερα ειχα κλεισει εισητηρια για να επισκεφθούμε τη Βιλα Borghese Τα εισητηρια τα εκλεισα 78 ευρω τα 2 με skip the line . Εντέλει δεν ειχε καθολου ουρα και τζάμπα πληρωσα διπλα χρηματα. Ο ακουστικος οδηγος που επρεπε να κατεβάσω δεν ηταν καθολου βολικός επρεπε να παρω απο το ταμειο με εξτρα πληρωμη ακουστικά αλλα δεν τ εκανα ...Αυτο που εκανα ηταν να γράφω στο google το όνομα του έργου που μας εντυπωσίαζε και να μαθαίνω καποιες βασικές πληροφορίες.Αχ αυτο το Google πραγματικά το δεξί μας χερι! Είχα ηδη παρει μια λιστα απο πριν με τα σημαντικότερα εργα που υπαρχουν στην πινακοθήκη. Ακομα και στον άντρα μου που δεν ειναι των αρχαίων , των μουσείων κλπ αρεσε. Ειχε πολυ πλακα γιατι προσπαθουσε να δει και αυτος που κοιτάνε τι συμβολίζουν. Στη συνέχεια ηταν η αγαπημένη μου στιγμη της εκδρομής είχα καιρό να ζήσω τετοιο ενθουσιασμό Καναμε βαρκάδα μεσα στη λίμνη στο πάρκο Borghese. 8 ευρω τα 2 ατομα για 20 λεπτα μια χαρα... Ο Χρήστος δεν ηθελε καθόλου να μπει εγω ηδη ειχα παρει θεση στο ταμείο δεν υπήρχε περίπτωση να χάσω αυτη την εμπειρία. Ο άντρας μου διαμαρτύρονταν οτι θα εκανε κουπί μεσα στον ήλιο κ τη ζεστη αλλα του ελεγα ας κανουμε μια βολτα και πανε τη βάρκα στη σκιά. Ειχα Δίκιο! Το μονο σίγουρο! Λοιπον μπαίνω στη βαρκούλα βαζω και το κινητό να παιζει ο sole mio και το ζούσα! Δεν πειράζει που δεν πηγα Βενετία να κανω βαρκάδα με γονδολιερη εκανα στην Ρωμη με τον σύζυγό να κανει κουπί.Στη συνεχεια κατηφορίσαμε για τη piazza del Popolo- επιβλητική με τις δυο εκκλησίες της αλλα οχι τοσο εντυπωσιακές οσο αλλες στο εσωτερικό τους. Περασαμε απο αυτούς του μεγάλους δρόμους με τα μαγαζια και πηγαμε και στην οδό με τις διάσημες μάρκες via corso και via condi αν θυμάμαι καλα. Στη συνέχεια επισκεφθηκαμε τα ισπανικά σκαλιά. Εκεί ο Δουσης ειχε διαφημισει ενα καφε bar Frattina καθίσαμε να ξαποστάσουμε και να πιούμε καφέ. Ακολούθησε η Φοντάνα ντι Τρέβι που δεν άδειαζε από κοσμο. Ειχα ακούσει οτι πρεπει να ξυπνήσεις πολυ νωρις για να βγάλεις εκει ωραια φωτο χωρίς κόσμο...Εεε ενταξει δε θα το εκανα δεν ειμαι καμια διάσημη παρόλαυτα εχει προνοήσει η τεχνολογία και μπορεις να κανεις απο φωτογραφίες αφαίρεση αντικειμένων ή ανθρωπων. Ειχε πολυ κοσμο οντως ...το εριξα τ κερμα μου! Στη συνεχεια πηγαμε να μπουμε στο Πάνθεον και ειχαν βαλει είσοδο 5 ευρω . Περιμέναμε κοντα τεταρτο στην ουρα οταν φτασαμε ομως μεσα για να κόψουμε εισητηριο επειδή ήμασταν ηδη μεσα το βλέπαμε καναμε πισω και φυγαμε. Θα μου πειτε γλιτωσατε τα 10 ευρω και κατι εγινε ...αλλα πραγματικά δεν ένιωθα οτι αν πληρωνα θα εβλεπα κατι παραπάνω. Στη συνεχεια ψωνίσαμε αναμνηστικά και φαγαμε εκει κοντα στο Πάνθεον taverna del seminario. Ωραια ηταν! Παγωτο φαγαμε πολυ ωραιο στη γειτονια του ξενοδοχείου μας και στο Frigidarium. Ετσι κύλησαν γρηγορα οι μερες μας στη Ρωμη την επομενη φυγαμε χαραματα για το Τερμινι να παρουμε πρωινο τρένο για Ναπολη.
Ειπαμε το νερο νεράκι, καλοκαίρι με τόσους βαθμούς κελσίου εννοείται οτι θα γεμιζαμε απο οποια βρυση βρίσκαμε τα νερά μας, ειχαμε δει οτι το νερο στη Ρωμη είναι πόσιμο. Το μπουκαλακι στο σουπερ ειχε 2 ευρω. Οντως ήταν καλό! Μονο στη Ρωμη γεμίζαμε νερά, τις επόμενες μερες επειδή πηγαιναμε σε παραθαλάσσιες περιοχες το φοβομασταν μηπως δε πίνεται και παίρναμε απο σούπερ.
5μερα. Νάπολη-Ραβελο-Ατρανι-Αμαλφι-Ποζιτανο-Σορεντο
Αρκετά νωρίς φύγαμε απο το δωματιο για να είμαστε 6 ωρα στο Τερμινι. Για να εξυπηρετήσουν τον κοσμο του μετρο ειχαν βάλει λεωφορεία που ερχόταν στο λεπτό και εκτελούσαν αυτο το δρομολόγιο μέχρι τον σιδηροδρομικό σταθμό. Είχα κλείσει εισητηρια 7-8:15 Για Ναπολη με την Trenitalia 34 ευρω οι 2. Τα τρένα ηταν υπερσύγχρονα σαν να ανεβαίνουμε σε αεροπλάνο, πολυ καλή οργάνωση.
Το αμαξι Μεγαλη ιστορία (ΑΝ ΔΕΝ ΣΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΠΡΟΣΠΕΡΑΣΕ ΤΗΝ
ΘΑ ΣΕ ΚΟΥΡΑΣΩ)
Μια φιλη μου είχε κλεισει τον Ιουνιο αμαξι απο τη Hertz στη Νάπολη. Ετσι παρα τα αρνητικά σχόλια που διάβασα και εδω και στο google (για την ενοικίαση αυτοκινήτων στη Νάπολη γενικότερα) πηραμε το ρίσκο. Ειχαμε ενημερωθει για τον περιορισμό κυκλοφορίας αυτοκινήτων στην Ακτή της Αμαλφι αναλογα με την πινακιδα του αυτοκινητου και τη μερα (οπως στην Αθήνα) επαιρνα παρα πολλες φορες τηλεφωνο πριν φυγω απο την Ελλαδα για να ζητησω τις καταλληλες πινακίδες και δεν απαντουσαν, όταν αξιωθηκαν να το σηκώσουν τα ειπα προφορικά αλλα ηθελα και ενα email τους για να το εχω και γραπτα , μην γινει και κανενα λαθος στη μετάφραση. Μου εδωσαν ένα mail στο οποιο δεν απαντησαν ποτέ και δεν ξερω καν αν υπηρχε. Ειχα ψαξει και εγω στο ίντερνετ μηπως βρω καποιο αλλο email αλλα σε ενα ακομα που εστειλα παλι απάντηση δεν πήρα. Το αυτοκίνητο το ειχαμε κλείσει 9 το πρωι για να αφήσουμε ενα περιθωριο χρονου μήπως και το τρένο αργούσε.Ηταν ενα Fiat panda για 2 μερες 138 μέσω της επίσημης σελίδας hertz ,+90 η φουλ ασφάλεια τα οποια θα τα δίναμε εκεί μαζι με την εγγύηση.Με το τρένο φτασαμε στην ωρα μας. Ετσι πηγαμε να παραλάβουμε νωρίτερα το αυτοκίνητο σκεφτηκα μιας και δεν ειχα κανει online check in να πηγαινα απο εκει νωρίτερα για τα διαδικαστικά. Ο άνθρωπος μας ζητησε τη καρτα που θα πληρωναμε, προφανως σκεφτηκαμε για να δει οτι ανηκει στον οδηγο (αυτος ομως ειχε κρατήσει όλα τα στοιχεία της κάρτας). Μας ζητησε να πληρωσουμε 324 ευρω για εγγύηση και μας ειπε οτι μολις παραδωσουμε το αυτοκίνητο θα μας τα επιστρέψει.Μεσα ηταν και η ασφάλεια, η φιλη μου ειχε δωσει 150 και ετσι τσινησα λιγο, τα βρήκα πολλά. Αυτη τουλάχιστον τα πηρε και κατευθείαν πισω εμείς ακόμα περιμενουμε να αποδεσμευτούν. Μη μπορώντας να κανουμε αλλιως πληρωσαμε με καρτα τα 324 και λαβαμε κ αποδειξη πρεπει να ηταν κοντα 8μιση. Παμε πιο περα στο παρκινκ να παραλαβουμε το αυτοκινητο και να ενημερωθούμε μας εδωσαν ενα καλο αυτοκινητακι υβριδικο ενω δεν ειχα κλεισει υβριδικό . Κοιταμε τα σημαδια τα καταγραφουμε και με καμερα για να μας δει, παμε να ξεκινησουμε κοιταω τα εγγραφα του αυτοκινητου δεν υπηρχε πουθενα ασφαλεια. Ζητησαμε να μας τη φερουν και μας ειπε να γυρισουμε πισω στο σταθμο και θα ανεβει να μας τη φερει ο υπάλληλος αφου τον παρουμε τηλ. Τον παιρναμε τηλ και παλι ειχαμε δυσκολια στην επικοινωνία μας είπε ότι του ήταν αδύνατο να μας δωσει την ασφάλεια εκεινη τη στιγμη και να παμε να την παρουμε εμεις απο το κατάστημα του Αεροδρομίου!!! Οριστε;;; Θα χάσω εγω ποσο χρονο επειδή ειστε ανεύθυνοι! Του ζητάω να τη στείλουν με μέιλ, και ανάθεμα αν αυτο που μου εστειλε ηταν ασφαλεια! Ηταν απλα ενα χαρτι με τις φωτο του αυτοκινητου και τα σημάδια. Ειπα τον αντρα μου να κανουμε τα στραβά μάτια και 2 μερες ηταν αυτες θα καναμε το σταυρό μας να μη μας σταματήσουν ! Τι να πω??? Με ολη την καθυστέρηση καταντησαμε να φυγουμε καλες 9. Και η Ιστορία δυστυχώς δεν τελειώνει εκεί όταν το επιστρεψαμε μας ειπε οτι τα χρήματα θα τα λαβουμε σε 1-3 εργασιμες , ήμασταν στην ωρα μας και μας καθυστέρησαν διοτι μας ελεγαν οτι απο τα 324 ευρω θα μου επεστρεφαν μονο τα 90 και του εξηγουσα οτι εγω ηθελα κοντα 229 πισω ήταν μεγάλη διαφορά για να το αφησω να περασει ετσι, του εξηγουσα οτι ηδη ειχα πληρωσει αλλα 138 online. Στο τελος εδειξε και καλα οτι το καταλαβε μας εβαλε να υπογραψουμε και φυγαμε. Κυριακή γυρισαμε απο το ταξίδι μας ...Δευτέρα η εταιρεια τους μας χρεωσε ουτε ξερουμε πως αφου δεν ειχαμε περασει την καρτα μας ουτε μας ηρθε έγκριση για την πληρωμη 212 ευρώ!!!ΧΩΡΙΣ ΒΈΒΑΙΑ ΝΑ ΑΠΟΔΕΣΜΕΥΣΕΙ ΤΑ ΠΡΟΗΓΟΎΜΕΝΑ. Μετα πάλι απο πολλα τηλεφωνα το σηκωσαν και μας ειπαν οτι αφου πηραμε το αμαξι νωρίτερα το επιστρεψαμε μιση ωρα αργότερα και μας χρέωσαν αλλη μια μερα , επισης τα χρήματα (229) θα αποδεσμευοταν σε 1-10 εργάσιμες. Η κοροϊδία!!! Κοντεύει μηνας!Ποτέ ξανά ενοικίαση αυτοκινήτου μπορει να ειμαι ακραία αλλα τουλάχιστον σε εμας προκαλεσε αρκετο αγχος και μεγαλη οικονομικη απωλεια (110 ευρω εδωσα μονο σε παρκιν για 2 μερες +138+324+212...με τοσα χρήματα πηγαινα μια ακομα εκδρομή)
Ας συνεχισω με τα ευχάριστα ο δρομος για το Ραβελο που ηταν και η πρωτη μας σταση ήταν καλός. Το Ραβελο ηταν ενα ομορφο γραφικο- τουριστικο χωριουδακι πανω στο βουνο με θεα την Αμάλφι. Εκεί προσπαθησαμε να αποβαλουμε τη σύγχυση μας και να ευχαριστηθουμε το πρωινό μας καφεδακι στην πλατεία απέναντι από την εκκλησία. Το καφε δεν ειχε κατι ιδιαίτερο. Επισκεφτηκαμε τη Βιλα Ρουφουλο που ειχε αρκετους κηπους με θέα για φωτογραφίες. Δυστυχώς γινοταν μια εκδηλωση και οι γνωστοι κηποι απο τις φωτογραφίες ειχαν καλυφθει με εξεδρες. Ειχε 8 ευρω το ατομο, εντάξει αν πας μεχρι εκει δες το οχι οτι θα συγκινηθείς. Το παρκιν με φυλαξη κοστιζε 5 ευρω την ωρα( δεν ειχε περιθωρια να παρκαρεις ελευθερα και πετυχαμε κιόλας να γραφουν ). Ο παρκαδορος όταν ακουσε οτι ειχαμε σκοπο να παμε στην Αμαλφι μας ειπε να αφήσουμε το αυτοκινητο στο parking Luna Rossa στο Ατρανι κοντα 8 λεπτα με τα ποδια απο την Αμάλφι και ηταν υπεροχη διαδρομή . Αξιζει να την περπατήσεις αν και λιγο επικινδυνη γιατι εισαι πανω στο δρομο.Το παρκιν αρκετα μεγαλο χωμενο μεσα στο βουνό, ευτυχως παρκαραμε ευκολα! Καναμε την πρωτη μας βουτιά στο Ατρανι. Εκει συναντησαμε Αθηναιους που μας ειπαν οτι ηταν καλύτερα απο την Αμάλφι. Η παραλια εξω εχει μαυρη αμμο οπως σε ολη την ακτη, λογω του ηφαιστείου φαντάζομαι, και κοτρωνες μέσα ( δε μ αρεσε) αλλά ειχε μια μοναδικη θεα. Ηταν γραφική, Τα νερα ηταν καθαρα. Δε καθισαμε πανω απο μια ώρα και πηγαμε στο Αμαλφι ήταν τοσο ομορφη η διαδρομη που δε σταματησαμε να βγαινουμε φωτογραφίες. Πηγαμε πρωτα βολτα στα σοκακια και στη συνεχεια καθισαμε στη pizzeria donna Stella. Το ειχα δει απο πριν αυτο το μαγαζι ειναι χωμενο στα στενά διπλα απο την πολυκοσμία, αλλα και μονο του με ησυχια, τρωγαμε και ειχαμε να κρεμονται απο πανω μας τα λεμονια σαν κληματαριά σκεφτειτε το…Εκει φαγαμε και Arancini ιταλικο φαγητο σαν το σουπλι, ρυζομπαλα που ειχε μέσα τυριά. Το λεμονι ειχε την τιμητικη του σε αυτα τα μερη οποτε για εμενα ειχα παρει ραβιολια με κρεμα γαλακτος και ξισματα λεμονιου. Ταιριαζε! Εννοείται πως οταν φυγαμε πηραμε απο ενα μαγαζι να δοκιμασουμε τα περιφημα σορμπε λεμονιου που τα βαζουν μεσα σε κουπες μεγαλων λεμονιων, για insta fotos ηταν τελειο, αλλα και 10 ευρω? Πολλα!Αρκετα ξινο για τις γεύσεις μου. Όταν πλησιασαμε την παραλια της Αμαλφι καταλαβαμε για ποιο λόγο οι αλλοι μας ειπαν οτι ειναι καλύτερα στο Ατρανι. Ηταν ο ενας πανω στον άλλον θα φοβομασταν σιγουρα να αφησουμε τα πράγματα μας , η θαλασσα μεσα φαινόταν καλύτερη αλλα τι να το κανεις! Οι φωτο μιλουν απο μονες τους. Next stop Positano, αυτος ηταν και ο λογος που ειχαμε κολλησει να παρουμε αμαξι, θελαμε οπωσδήποτε να κανουμε αυτη την διαδρομή μεσα στους στενούς δρομους και τα τούνελ με θεα απο κατω τη θάλασσα. Ομορφα πράγματα! Ηταν καθημερινή και οι δρομοι δεν ειχαν πολυ κινηση παρα το γεγονος οτι ηταν Αυγουστος. Μολις μπηκαμε στο Ποζιτάνο με ρωτάει ο άντρας μου σε ποιο παρκιν να βαλει το αμάξι. Μμμ απανταω εχει αρκετο αμαξι η περιοχη βαλτο οπου βρεις του λεω . Και μολις μπαινουμε στο χωριό τον κάνει ενας κύριος Ελα Έλα και το δικο μου το χαιβανι μπηκε κατευθείαν ενω ήμασταν ακομα μακρια απο την παραλία και δεν ειχε ρωτήσει καν ποσο κανει η ώρα. Μόλις κατεβαίνουμε μας λενε 10 ευρω η ώρα! Ο Χρήστος ενα καρδιακο το επαθε και δεν ηταν οτι θα μειωνοταν μετα απο 2-3 ωρες το ποσο. Τελοσπαντων πηγαινα με τη λογική οτι ηξερα απο την αρχη οτι ηταν ακριβα δε θα χαλασω τη ζαχαρενια μου… Ξεκιναμε να κατεβουμε προς τη παραλια εχουν περασει ηδη 20 λεπτα και δεν εχουμε φτασει ουτε στο μισο της διαδρομης! Ταυτόχρονα βλεπαμε τους αλλους κατακοπους να ανεβαινουν προς τα πανω. Ο δικος μου αρχισε να γκρινιαζει οτι 1 ωρα για το πηγαινελα δε θα μας εφτανε και οτι αυτος δεν ηθελε να κανει μπανιο οποτε ποιος ο λογο να πηγαιναμε στη παραλία. Αφου μου χαλασε τη διαθεση, σκεφτόμουν κιολας την ανηφόρα μετα γιατί φιτ δεν μας λες. Λεω ας κανουμε εδω γυρω μια βολτα και να κατσουμε καπου για ποτο με θεα! Ναι καλα θα θελαμε Ρωτησαμε να καθίσουμε σε ενα και μας ειπαν οτι για να κάτσεις στα μπροστινα τραπεζια επρεπε να φας, αν ηθελες να πιεις πηγαινες απο τη πανω μερια του δρομου που δεν αξιζε . Εμεις μολις ειχαμε φαει στο Αμαλφι δεν ειχαμε χωρο για αλλο φαι και ετσι καναμε απλα βολτες. Το Ποζιτάνο πολυ γραφικο και ομορφο αλλα αυτες οι ανηφορες ή τα σκαλια για να ανέβεις προς τα πανω ειναι πολυ δυσκολες (ιδανικη προσεγγιση θα ηταν απο την παραλια με κρουαζιερα). Αναχωρησαμε για Σορέντο που θα ηταν και η το ξενοδοχείο μας. Τα ματια μας ειχαν πλημμυρίσει εικόνες αλλά μολις φτασαμε στο δωμάτιο αρχισε να βγαινει η κούραση. Επειδή θα μεναμε μονο ενα βράδυ εκει, εκανα σαν μικρο παιδί που γκρινιαζει για να το πανε βολτα. Ηθελα να δω το δω και βραδυ. Το ξενοδοχείο μας ηταν πολυ κεντρικα και σε 5 λεπτα με τα ποδια εφτανες στη πλατεια του Σορέντο. Ειχε πολυ κοσμο που εβγαινε για βράδυ ενιωθες οτι υπηρχε μια ζωντανια! Τραγουδια και χοροι στο δρομο απο ενα μαγαζι στη πλατεια που εκανε καραοκε παρτυ. Εμεις καθίσαμε για φαγητο στο Fauno bar μας εξεπληξε ευχαριστα με την εξυπηρέτηση του. Εβαζε τον κοσμο που περιμενε να κατσει στο εσωτερικο του μαγαζιου και σου προσφερουν λευκο κρασι μεχρι να σε τακτοποιήσουν . Το βραδυ στο Σορεντο κυλησε ευχαριστα.
6μερα. Κάπρι - Σορέντο -Ναπολη
Φυγαμε νωρις απο το ξενοδοχείο και περπατησαμε ενα 10λεπτο για να παμε στο λιφτ η αλλιως ασανσερ που θα μας κατεβαζε κατω στη μαρινα να παρουμε το πλοίο. Από τα δωμάτια μας είχαν προειδοποιήσει να μη κανουμε αυτη τη διαδρομη με το ποδια διότι ηταν επικίνδυνη περνούσαν πολλά αμάξια. Συμφωνήσαμε καθως βλεπαμε και εμεις το δρόμο. Το λιφτ εξαλου κοστιζε 1,1 η μια μεταβαση. Αφου μας κατεβασε κατω περπατησαμε αναμεσα στην ακτη και σε εξεδρες που ειχαν στηθει για να φιλοξενησουν τους τουρίστες που ηθελαν ομπρελα και ξαπλωστρα. Οι λουόμενοι κατεβαιναν απο την εξεδρα με σκαλιτσες. Η θαλασσα δε φαινόταν καλή και ηταν πολυ κοντα στα πλοία οποτε το νερο μοιριζε ακομα κ σε εμας που δεν βουτηξαμε. Τα εισητηρια για το Κάπρι τα ειχα κλεισει απο την σελιδα της πλοιοκτητριας εταιρείας, δεν ηταν καποια κρουαζιέρα. Ηταν απλα πλοια που μετεφεραν κοσμο. Τα πρωινα εισητηρια πρεπει να τα κλεισεις αρκετα νωρίς, πληρωσαμε 86 ευρω πηγαινε-ελα και οι 2. Καμια ακτοπλοϊκή εταιρία δεν ειχε καλες κριτικές οποτε ειπαμε να παμε παλι μια ωρα νωρίτερα να μας δωσουν κ εντυπα τα εισητηρια ωστε να μην εχουμε θεμα. Προς εκπληξη μας μας ενημερωνουν οτι το δρομολογιο της επιστροφής δε θα πραγματοποιηθει και πρεπει να διαλεξουμε ή να φυγουμε 6 παρα τεταρτο το απόγευμα με το τελευταίο ( που δε θα το ρισκαρα) ή που να φυγουμε μιση ωρα νωρίτερα στις 3 μιση το μεσημέρι. Αυτο θα το αποφασιζαμε εμεις. Τα εισητηρια δεν ειχαν θεσεις ουτε αριθμο οποτε πολλες φορες αν το πλοιο γεμιζε οι κριτικές ελεγαν οτι μπορεί να σε αφήσουν να παρεις το επόμενο. Για αυτο λοιπον επρεπε να φτανουμε νωρίτερα ωστε να ειμαστε safe. Φτάνοντας στη Marina grande στο Καπρι ηταν σαν να φτανω στο λιμανι ενος ελληνικού νησιού καμία διαφορά για εμένα. Επειτα πηραμε το Funicolare (σαν τελεφερικ, οχι εναεριο) για να ανεβουμε στο Καπρι. Εεεενταξει!!! Σοκ! Αααλλος κοσμος. Με το που εβγαινες αντικρυζες την Prada, τα ταξι ηταν καμπριο, το συννεφο ηταν τοσο χαμηλα αναμεσα στα βουνα θαρρείς και θα το αγγιζαμε (λεμε τωρα) ….Απο εκει πηγαμε κατευθείαν να παρουμε το λεωφορείο που θα μας πηγανε στο Ανακαπρι και απο εκει θα πηγαιναμε στο blue grotto (μπλε σπηλια) . Ηξερα οτι ηταν πεταμενα χρηματα, αλλα ηθελα πολυ να παω και ο βαρκαρης μεσα στη σπηλια να τραγουδα Ιταλικα τραγουδια. Ε ειμαι και ρομαντικη ψυχη! Δυστυχώς ομως μας ενημερωνουν οτι το τελευταίο λεωφορείο για να γυρισουμε απο εκει ηταν 12 το μεσημερι. Απαραδεκτο για τουριστικη σεζον σιγουρα το καναν επιτηδες για να δουλεύουν τα ταξι. Αφου εχουμε ηδη παρει τα εισητηρια και εχουμε ξεκινησει με κατεύθυνση προς το Ανακαπρι αντιλαμβανομαστε οτι ο χρονος μας πιεζε αρκετά και θα ήταν καλύτερα να καναμε απλα βολτα στο Ανακαπρι και να πιναμε τον καφε μας. Ετσι και κάναμε, το ανακαπρι ειναι τελειως διαφορετικό απο το Κάπρι, εχει πιο νορμαλ τιμες ειναι σαν ελληνικο νησι, απλα ηταν πανω στο βουνο. Πηγαμε 11 μιση να παρουμε το λεωφορείο, για να μη μεινουμε με τα τελευταία και αγχωθουμε. Τα λεωφορεία ερχόταν ολα γεματα. Αναγκαστηκαμε μοιραστηκαμε το ταξι με ενα ακομα ζευγαρι και πληρωσαμε μεχρι το Κάπρι 25 ευρω ολοι μαζι. Καλα ηταν το περιμενα χειροτερο. Οταν φτασαμε στο Καπρι καναμε βολτες στα στενα σοκακια και περασαμε απο ολα τα πανάκριβα μαγαζια! Δεν ηταν για την τσεπη μας το ξεραμε. Αλλος αερας. Ακομα και το μαγνητακι μπορει να ειχε 8-10 ευρω. Αμαξια δεν κυκλοφορουσαν παρα μονο μηχανακια που κουβαλούσαν βαλίτσες. Καποια στιγμη περναει απο ενα στενο ενα μηχανακι και ο άνθρωπος φαινόταν να εχει κατι δεμενο στη πλατη του ηταν μαυρο και μεγάλο…δεν παει ο νους σας! Και ναι ηταν κασα! Εκει δε χωρούσε με τιποτα νεκροφόρα, την ειχε ορθια στη πλατη του. Μετα απο πολλες βολτες καθισαμε να φαμε στη πλατεια … Οταν κατσαμε το μετανιωσαμε λιγο αλλαααα. Το μικρο νερακι το ειχαν 7 ευρω ( δεν πηρα ειπα θα κανω υπομονη να πιω μετα ) τα πιατα ηταν αρκετα τσιμπημενα και ετσι αποφασισαμε να παρουμε μια πιτσα και μια σαλατα που ηταν τα πιο φτηνα. Αν και φτηνα δε τα ελεγες 16 και 19 ευρω η Μαργαρίτα. Η πιτσα ειναι το φτηνοτερο πραγμα στην Ιταλια πανω απο 10 ευρω τη μαργαρίτα σπάνια την έβλεπες. Στις διακοπες μου δεν ηθελα με τιποτα να κανω τσιγκουνιες αλλα δεν μου αρεσε και να δινω για κατι που δεν αξιζει εβλεπα τις μεριδες ηταν απλα οκ οχι κατι ιδιαίτερο. Πηραμε τα λεμοντσελο μας και τα δωράκια και γυρισαμε στο Σορέντο, καναμε βολτα στα μαγαζια για να παρουμε αναμνηστικά. Στο Σορεντο ειχαμε αφησει το αυτοκίνητο στο παρκινκ του ξενοδοχειου με εξτρα χρεωση αφου ειχε περασει η ωρα του check out κατι που μου εκανε αρνητικη εντυπωση γιατι στη ουσια ειχαμε φτασει απόγευμα το πηραμε την επομενη μερα το απόγευμα ενα 24ωρο και αυτος μας χρεωσε 2 μερες δηλαδη 40 ευρω. Θελω να πιστεύω ότι Ελληνας δε θα το εκανε.
Μπηκαμε στην Νάπολη, ενας πανζουρλισμος, πραγματικα δυσκολη η οδηγηση σε αυτη τη πόλη, κορναρουν με το παραμικρό, τα μηχανακια θεωρουν δεδομενο οτι μπορουν να μπαινουν σε μονοδρομο και δε δινουν προτεραιότητα. Ενα χαος! Ειχαμε σκοπο να παμε να κανουμε μια γυρα τα αξιοθέατα αλλα ο άντρας μου ηθελε να το παει κατευθείαν στο πάρκινγκ δε βασιζόταν να οδηγησει άλλο εκει. Γενικα ειναι καλος και εμπειρος οδηγος φανταστειτε ποσο χαλια ηταν. Η πρωτη εικονα απο τη Νάπολη ηταν τραγικη δεν μας αρεσε καθολου, στενακια που μοιριζουν, σκουπίδια στους δρομους, παλια σπιτια,κρεμουσαν τα ρουχα απο το ενα σπιτι στο αλλο σαν την Κέρκυρα. Μολις ταχτοποιηθηκαμε, πηγαμε στο ιστορικο κεντρο για να φάμε, δεν ειχαμε συγκεκριμένο μαγαζι αυτη τη φορα στο μυαλο μας, ουτε ειχαμε κανει καποια κρατηση. Αφου καθισαμε καπου , ηταν το χειρότερο γευμα που ειχαμε κανει μεχρι εκεινη την ωρα. Και οχι απο αποψη γευσης αλλα εξαιτίας του οτι φωναζαν μεταξυ τους οι σερβιτόροι τις παραγγελίες, ειχε πολυ φασαρία, μιλουσαν δυνατα ειχαν υπερενταση και σου τη μετεδιδαν . Αρκετη βρωμιά στα πλαστικα τραπεζομαντιλα της λαϊκής. Σαν να ηταν αλλος λαος ! Που ειναι οι σικατοι Ιταλοι της Ρωμης;; Φαγαμε και απογοητευμένοι γυρισαμε στο δωματιο μας.
7μερα. Ναπολη
Την επόμενη μερα αφου φαγαμε το πρωινό μας, επιστρεψαμε το αμαξι και απο το σιδηροδρομικό σταθμο πηραμε μετρο για το Municipio. Για κάποιο λογο το μετρο στο σιδηροδρομικό σταθμο ειναι παρα πολυ βαθια στη γη,κατεβηκαμε αρκετες σκαλες (εχω μπει και σε αλλα μετρο καμια σχεση). Εκει ειδαμε το καστρο Castle Nuovo, εντυπωση μας προκαλεσε οτι μεσα στο μετρο υπαρχει η βαση του καστρου. Πριν βγουμε εξω απο το μετρο βλεπαμε ενα πετρινο κτισμα σαν να ειναι το μισο καστρο κατω απο τη γη και οταν βγηκαμε εξω και ειδαμε το καστρο καταλάβαμε οτι μαλλον η Ναπολη δε σέβεται τα αρχαια οσο εμεις στη Θεσσαλονίκη που ακομα το μετρο φτιάχνεται. Στη συνέχεια ανηφορισαμε για την galleria Umberto ηπιαμε καφε σε μια πολυ ομορφη καφετέρια Gran Cafe Cambrinus εκει διπλα ηταν η piazza plebiscito και το Palazzo reale. Τι ωραια ολα μαζι,νοικοκηρεμενα να μη μας τρωνε οι ποδαροδρομοι! Επειτα κανεμε βολτα στα μαγαζια στη via Toledo και επιστρέψαμε για ξεκούραση στο δωμάτιο. Το απογευματακι μετα το φαγητο μας στο tandem (ωραιο ragu) καναμε βολτες στο ιστορικο κέντρο στους γνωστούς ναους της Ναπολης, και να πω την αληθεια ενιωθα οτι εχουν μετατρεψει τη πολη σε τσιρκο παντου σημαιακια παντου κορδελες απο την ομαδα τους grafiti… χαμος!Σας εχω φωτογραφίες. Επειτα επισκεφτηκαμε την αριστοκρατική συνοικία Vomero με το funicolare (οπως ηταν στο Καπρι αλλα η διαδρομη ηταν σε τουνελ) . Εκει επισκεφτηκαμε το castle di san elmo που ειχε θεα το Βεζουβιο και ολη τη Νάπολη το εισητηριο ειχε μονο 3,5 το ατομο οποτε αξιζε.Το καστρο μεσα ηταν ιδανικο για να γυρισουν ταινια. Στη συνεχεια επιστρεψαμε στο κέντρο της Ναπολης και πηραμε μετρο για να παμε παλι στο Municipio. Απο εκει θα ξεκινουσαμε το περπατημα για να βρουμε τη περιφημη παραλια τους . Ενα 20 λεπτο περπατημα και ειχαμε αρχισει να απελπιζόμαστε! Δε βλεπαμε πουθενα καφέ ειχε 2 περίπτερα και ενδιαμεσα λευκες πλαστικες καρεκλες γυρισμενες ωστε να εχουν θεα τη θαλασσα. Αντιαισθητικο ναι! Η χαρα του τζαμπατζή που θελει να τη βγαλει με σπορια κ νερακι, ναι! Δε το βαλαμε κατω και περπατησαμε ως το κάστρο του Αυγού. Εκει ο μυθος λεει οτι στα θεμέλια εθαψαν ενα αυγό και αν ποτε αυτο το αυγο θα σπασει συμφορα θα βρει την πολη. Απο κατω ειχε μια μαρινα με καφετερια και ταβερνάκια! Τελεια! Εδω ειμαστε! Καθισαμε στο bar al barcadero και απολαυσαμε το ποτο μας (τιμες Νορμαλ , γενικα η Ναπολη ηταν φθηνή). Αργότερα επιστρεψαμε με τα ποδια για να δουμε και βραδυ τα αξιοθέατα, εκεινη η μερια της πολης ηταν πιο σικ,υπηρχε ηρεμια στα μαγαζια, καλα εστιατόρια μας αρεσε πολύ σε αντιθεση με το ιστορικο κεντρο , την ισπανικη συνοικία κα. Γουστα ειναι αυτα. Ειχε αρκετη νυχτερινη ζωή! Στη Ναπολη ειχαν αρκετα φαστ food πηραμε και δοκιμασαμε μια ποικιλια απο τις τηγανιτές κροκετες που πουλάνε ( 6 ευρω). Τι το ηθελα. Δε μου αρεσαν καθολου, ηταν αρκετά βαριοί μεσα στη λαδιλα δεν εφαγα πολλα και τα εδωσα στον άντρα μου που απο την αρχη μου ελεγε να μην παρω και μετα αρχισε τα "Στα ελεγα εγω , δεν ακους!" Κλασικαααα.
8μερα. Ναπολη
Τελευταία μέρα και ναι πεθυμησαμε το σπίτι μας αντε να γυρίσουμε!Την προηγούμενη μερα ειχαμε κανει αγωνα δρομου να δούμε ολα τα αξιοθέατα και ετσι ήμασταν χαλαροι να παμε στα μαγαζιά στη via Toledo που ειχαν εκπτωσεις , να παμε για καφε και φαγητό . Ημουν πολυ χαρουμενη που μπορεσα και ειδα οσα περισσότερα μπορουσα, τον αντρα μου αν τον ρωτησετε θα απαντησει οτι δεν χρειαζόταν να τα δουμε ολα με τη μια ας αφηναμε κατι για άλλη φορά! Κατι που δε θα το ρισκαρα γιατι δεν ξερω αν ξαναπαω. Τελικα και η Ναπολη δεν ηταν κακή ειχε και τα ωραια της. Στην υπογεια Ναπολη ειχα κλεισει να παμε αλλά επειδή ειχα δει οτι ηταν πολύ σκοτεινα, με στενα περάσματα και 80% υγρασια το αφησαμε γιατι και οι 2 εχουμε ιγμορίτιδα. Θα ηταν ωραια να πηγαιναμε παντως. Η πτηση μας ηταν το απογευμα και πηγαμε στο αεροδρόμιο με το alibus που πηραμε απο τον σιδηροδρομικό σταθμο Garibaldi, 5 ευρω το ατομο. Το αεροδρόμιο ηταν πολυ κοντα στην πολη.
Τέλος ταξιδιού, ολα καλά, οσο για το αυτοκίνητο σκέφτομαι μολις μου επιστρέψουν τα χρήματα της εγγύησης να κανουμε αμφισβήτηση πληρωμης διοτι οντως δεν εδωσα συγκαταθεση για να μας παρουν τα 212.
.
1ημερα. Άφιξη Ρωμη -Κάστρο Αγγέλου
Επιτέλους μετά απο τόσους μηνες προετοιμασίας εφτασε η ωρα των διακοπών. Περιττό να σας πω ότι ολα τα οργάνωσα μονη μου, ο άντρας μου ήταν φιλική συμμετοχή
. Η πτήση μας ηταν αρκετα καλή, αλίμονο με aegean πετουσαμε στα οπα οπα μας ειχαν με τις σαλατες μας τα αναψυκτικά μας, ουτε καταλάβαμε πως πέρασε η ωρα . Προσγειωθηκαμε λοιπον στο Fiumicino και απο εκει πηραμε το λεωφορείο για το Termini στη Ρώμη. Το αεροδρόμιο αρκετα μεγαλο περπατουσαμε κοντα 20 λεπτα για να βγουμε εξω. Αν ειχα περισσοτερο χρονο και δεν ημουν φορτωμενη με πραγματα θα ηθελα να γυρισω τα μαγαζιά αλλα δν πειράζει. Τα εισιτήρια για το λεωφορείο τα ειχαμε κλεισει απο την εφαρμογή get your guide με 6 ευρω το άτομο. Ηταν αρκετα οικονομικό και φτασαμε γρήγορα στη πόλη. Πρωτη μας στάση ηταν στο Mercato centrale εκει ειχε διαφορες εταιρείες φαγητου που διαλεγες τι ηθελες να φας κ καθοσουν οπως στα εμπορικά κέντρα.Δοκιμασαμε trapizzino διασημο Φαστ φουντ απλά θα πω οκ. Ηταν μια γωνια ψωμι και ειχε κρέας με σάλτσα (το χοιρινό που πηρε ο άντρας μ ηταν καλό εγω το έχασα στη μετάφραση κ πηρα καταλάθος με κολοκυθάκια κ γιαούρτι ασχολιαστο ). Έπειτα μετακινουμαστε για να παρουμε μετρο και να παμε στο ξενοδοχείο. Το μετρο ομως ήταν κλειστό μεχρι κ τις 24 Αυγούστου που εμεις θα φεύγαμε εκεινη την ημερα απο τη Ρωμη. Ένιωθα την ατυχία να χτυπά την πόρτα αλλα ελεγα δεν θα την ανοίξω. Να σημειωθεί οτι το προηγούμενο βράδυ πριν φυγουμε με ρωτούσε ενας φίλος μου που θα μεινουμε στη Ρώμη και του ελεγα ειναι απο τη μεριά του Βατικανού ξερω οτι δεν ειναι στο κέντρο αλλα ειναι διπλα σε μετρό και καμαρωνα για την επιλογή μου! Που να το φανταστώ! Πηραμε ταξι, ο ταξιτζής δε μιλούσε σχεδόν καθολου αγγλικα αλλα μετα απο πολλες προσπάθειες κ βοηθεια του ίντερνετ μας πηγε στο δωμάτιο. Το δωματιο αργήσαμε αρκετα να το βρουμε γιατι τα gps μας ειχαν τρελαθεί εντελώς δεν ξερω αν έφταιγε η αλλαγή χώρας κ περπατούσαμε πανω κατω στο δρομο κοντα 1 τεταρτο μεσα στη ζεστη για να το βρούμε. Μετα την ταλαιπωρία μας ασυγκράτητοι βγηκαμε να γνωρίσουμε την περιοχη και τρέξαμε να προλάβουμε το castle di san Angelo. Μπήκαμε μεσα τα εισητηρια ειχαν 16 το άτομο και δεν ειχε ουρά. Μας αρεσε αρκετά ειχε φανταστικη θέα, μακαρι να προλαβαιναμε να καθόμασταν στην καφετέρια που ειχε πανω, ήταν πολύ όμορφη και έβλεπες τη δύση του ηλίου. Μιας και ηταν η πρωτη μερα δεν καθίσαμε να ψάξουμε λεωφορεία και στάσεις , οποτε ρίξαμε αρκετο περπάτημα. Απο εκει πηγαμε για φαγητο σε ενα εστιατόριο που το ειχε γράψει ενας εδω στις ιστορίες το Maccheroni. Ειχε αναφέρει οτι καθε φορα που παει στη Ρώμη το προτιμάει και ήθελα πολυ να το δοκιμάσουμε. Το πρωτο μας γεύμα στην Ιταλια ηταν wow!!! Καθόμασταν μεσα και βλέπαμε τους σεφ στην κουζίνα να μαγειρεύουν. Να ειναι καλα ο άνθρωπος που μας έπεισε να παμε!Έπειτα καναμε μια βολτα στα γραφικά σοκάκια κ την πιάτσα Ναβόνα, ήταν πολυ ομορφη, ειχε αρκετο κοσμο αλλα παρόλαυτα ένιωθες μια ηρεμία. Δεν έβλεπες έντονη νυχτερινή ζωη. Στο δρομο για το δωμάτιο εκανα στάση κ ψώνισα σουβενίρ ο δικος μου γκρινιαξε λιγο του βγηκε η κούραση αλλα πρέπει να ψωνίσω για όλους κτ μικρό. Σημείωση το σουβενίρ στην Ιταλία ήταν αρκετά οικονομικά σε σχέση με αλλες Ευρωπαϊκές χώρες που επισκέφτηκα.Να σας πω την αληθεια ειχα δει πριν παω πολλες ταξιδιωτικές εκπομπές για να συγκρατήσω καποιες πληροφορίες για ότι εβλεπα, ο δικος μ ελεγε τι τα βλεπεις θα σου φύγει ο ενθουσιασμός ασε να τα δεις απο κοντά. Εγω δε νιώθω οτι μου εφυγε ο ενθουσιασμός ίσα ίσα επειδή το περιμενα με λαχτάρα, όταν τα εβλεπα απο κοντα ημουν τρελαμενη. Αν μπορούσα να μην κοιμάμαι, να μη ξεκουράζομαι και να γυρνάω θα το εκανα.
2μερα. Βατικανό -Τραστέβερε
Ξεκούραστοι πλέον, ξεκινάμε τη μέρα μας ειχαμε κλείσει μέσω της εφαρμογής Get your guide εισητηρια για το Βατικανό με παράκαμψη ουράς. Τα δυο εισητηρια τα πληρωσα 58 , σίγουρα πολυ πιο ακριβά απο ότι τα πουλουσαν εκεί (17 το ενα αν θυμάμαι καλα) αλλα πιστέψτε με ειχε τόσο κοσμο να περιμένουμε στην ουρα που χάρηκα πολύ που εδωσα κατι παραπανω και δεν έκατσα με τις ωρες κατω απο τον ήλιο. Απορώ με αυτούς που ταξιδευουν γκρουπ, τους ειχαν στην ουρα ποσες ωρες. Εμεις στις 3,5 ωρες βγηκαμε οφ, κουραστηκαμε να γυρναμε κ παλι δεν τα ειδαμε τελείως ολα. Απορουσαμε αν ήμασταν με γκρουπ πως θα ηταν. Το Βατικανό ήταν τεράστιο! Για εμένα αξιζει η πινακοθήκη και η Καπέλα Σιξτίνα, ωραια ηταν και τα αλλα αλλα στα αρχαία Ελληνικά ηταν ολα απομιμήσεις δικες μας. Το έγραφαν κιολας αντιγραφο ελληνικων γλυπτων . Ηταν πολυ εντυπωσιακό ολο σαν σύνολο. Απλα μας κούρασε η αλήθεια ειναι, απο ενα σημειο και μετά θελαμε να παμε στη καπελα σιξτινα και επρεπε να περάσουμε απο όλους τους διαδρόμους για να παμε. Το ειχαν κανει σαν τα Τζάμπο, που για να καταλήξεις στα ταμεία περνας απο ολα. Τι και αν ειχε σύντομο δρομο οι σεκιουριταδες σου εκαναν νόημα να ακολουθείς τη σειρα . Αργότερα επιστεφτηκαμε τη βασιλικη το Αγίου Πέτρου που ήταν δίπλα. Δεν ειχαμε βρει δρομο να παμε μεσα απο το Βατικανό οποτε βγηκαμε και μπήκαμε σε ουρα αυτη τη φορα (εκει δεν ειχε skip the line )για τον ναό. Και στα δυο μας πέρασαν απο έλεγχο μεταλλικών αντικειμένων, λογικο με τοσο κοσμο. Της μπροστινης μου που ειχε φορέσει την Άρτα και τα Γιάννενα απο μεταλλικά αντικείμενα δεν σταμάτησε να χτυπάει.Ειχε πολυ γέλιο το ύφος του σεκιουριτά. Ένιωθες οτι και στα δυο που πηγαμε ειχαν πέσει παρα πολλα χρήματα για τις κατασκευές του αλλά παρόλαυτα επειδή δίδασκαν τέχνη δεν σε προκαλούσε αρνητικά. Εντυπωσιασμένοι αλλα και ταυτόχρονα ξεθεωμενοι απο το περπάτημα έπρεπε να κατσουμε καπου κοντα να φαμε. Η πείνα φέρνει τεράστια γκρίνια κ σε συνδυασμό με τη ζεστη γίνεται ακομα μεγαλύτερη. Οπότε αφου η γκρινια του γινόταν ανυπόφορη καθίσαμε στο Hostaria Ago e Lillo. Πηραμε λαζάνια, spaghetti casio e pepe (κρέμα γάλακτος κ πιπέρι) και μια πίτσα ωραιότατα τιμες λογικές για Ρώμη. Μετα γυρισαμε στο δωματιο για να ξεκουραστούμε το καλοκαιρι η ρωμη ειναι δυσκολη λογω ζέστης το ηξερα απο πριν οτι δεν προτείνεται αυτη η εποχή αλλα τοτε βολευε με τις άδειες. Το απόγευμα καναμε βολτα στην Πανέμορφη Τραστέβερε (περιοχη με αρκετες ταβέρνες σαν τα Λαδάδικα της Θεσσαλονίκης ή το Ψυρρή της Αθήνας)και εκει μεσα στη πλατεία μπροστά απο την εκκλησία με τσίμπησε σφήκα. Το τσίμπημα ηταν σχεδόν κατω απο τη μασχαλη απο τη μεριά της πλατης.Για καλη μου τύχη ειχε εκει περα φαρμακείο και πηρα εβαλα κατευθείαν μια κρέμα, ευτυχως δεν εχω αλλεργία. Ήταν αρκετό για να μου χαλάσει για λιγο τη διάθεση καθώς πονούσα αρκετα,το τσίμπημα πρηστηκε και ηταν σαν να εχω συγκαει στη μασχαλη( μα που με βρήκε εκει πέρα). Στη συνέχεια καθίσαμε και φάγαμε στο polpetta ειχε μεσα το μαγαζι εσωτερικό κήπο, ηταν όμορφος χωρος με ησυχία. Ο ποταμος Τιβερης σε εκεινη την περιοχη εχει αλλη ομορφιά αφου διπλα στο ποτάμι εχει στηθει μια μικρη αγορά...Δεν παει να γκρινιαζει ο δικος μου και να μου λεει οτι θα με φέρει αλλη μερα γιατι κουράστηκε...ηξερα οτι δε θα βολευε αλλη μερα ...τωρα ειναι ευκαιρία ελεγα κ ομορφα γλυκά τον τραβούσα. Ημουν διατεθειμένη να κανω και τσαχπινιες προκειμένου να παω να δω τους πάγκους. Πηρα ωραιότατα σκουλαρίκια άξιζε το κράξιμο που άκουσα
. Τέλος, πηγαμε να παρουμε λεωφορείο αλλα τα ημερισια εισητηρια που ειχαμε αγοράσει απο πριν ειχαν χαθεί. Δεν προλαβαν καν να βγαλουν τα χρήματα τους αλλα δεν ηταν εκει το προβλημα. Το προβλημα ήταν οτι δεν ειχαμε απο που να παρουμε εισητηρια και δεν εχουν ολα τα λεωφορεία πανω μηχανημα για να βγάζεις. Αναγκαστηκαμε και παρανομησαμε , ευτυχως ηταν βράδυ οποτε οι πιθανότητες να μας γράψουν ηταν λίγες . Φτασαμε στο ξενοδοχείο, όλα καλά. Εννοείται αυτο που καναμε δε το συνιστούμε σε κανέναν. Παντα εισητηριο!!!
3μερα. Hop on Hop off bus Κολοσσαίο - Βιτοριανο- Καπιτώλιο- Νυχτερινή βολτα στη πιατσα Ναβόνα και στη Φοντάνα
Λεωφορειο
Η Τρίτη μερα ήταν μια απο τις 2 μερες σε ολο το 8ημερο ταξιδι μας που σηκωθηκαμε με το κέφι μας. Παλι πρωί ήταν αλλά δεν ειχα κλείσει τίποτα ετσι ώστε να πρέπει να βιάζομαι. Μετα απο συμβουλη φιλου εκλεισα αυτα τα λεωφορεία με την ανοιχτη οροφή που σε κανουν βολτα στη Ρωμη και βλεπεις τα αξιοθέατα, κατεβαίνεις οπου θελεις και μετα απο λιγο περναει αλλο λεωφορείο της ίδιας εταιρείας σε παίρνει και συνεχίζεις το δρομολόγιο. Ηταν πολυ καλη ιδεα γιατι οντως σε τοσες λίγες μερες δεν θα μπορούσαμε να τα δουμε ολα. Απλα εμεις καναμε λαθος επιλογή. Δυστυχώς ενω στη Ρωμη υπάρχουν πολλοί Ελληνες τουρίστες, στα audio guide δεν περιλαμβάνουν συνηθως τη γλωσσα μας.Ετσι, επιλεξαμε το μοναδικο που ειχε ξεναγηση στα ελληνικά για να καταλαβαίνει και ο άντρας μου παροτι οι κριτικές δεν ηταν τοσο καλές όσο αλλες εταιρείες. Οταν το λεωφορείο ξεκινούσε ηταν ωραια γιατι σε χτυπούσε ο αέρας ,οταν ομως εκανε στάσεις, μπορει να περιμενες και 5 λεπτα στον ήλιο. Επισης η συγκεκριμένη εταιρεία greenlights ειχε τα πιο αραια δρομολόγια σε αντίθεση με αλλες εταιρείες που περνούσαν τα λεωφορεία τους πιο συχνά. Αυτο ειχε ως αποτέλεσμα να έρχονται λεωφορεία γεμάτα και να πρεπει να περιμένουμε αλλα 20 λεπτα το επόμενο. Ακομα τα λεωφορεία της εταιρείας εκτελούσαν τρια διαφορετικά δρομολόγια για να καλυπτει το καθενα μια μερια απο αξιοθέατα εμεις πετυχαίναμε συνεχεια το λεωφορείο που κανει το βασικο δρομολόγιο και το πιο συντομο και οχι τα αλλα που σε πηγαιναν λιγο πιο περα οπως στην πυραμίδα(που τελικα δεν κατάφερα να παω) . Θετική εμπειρία πιστεύω θα ηταν, ναι απλα με αλλο λεωφορείο.
Πρωτη στάση καναμε στο Κολοσσαίο δεν μπήκαμε μεσα. Σίγουρα ηταν πολυ εντυπωσιακό. Εκει εκτυλίχθηκε και ενας καβγάς μπροστα μας, επεσε κ ξύλο μεταξύ ενος μετανάστη που πουλούσε παράνομα νερά και ενος παλικαριού (μαλλον ηταν και ο ιδιοκτήτης της καφετέριας) που άρχισε να φωνάζει να μην πίνουμε το νερο του γιατι εκεινο το νερό σκοτώνει. Α !και ακριβως απο διπλα ενα αυτοκίνητο έβγαζε καπνούς κ έριχναν κουβάδες για να το σβήσουν . Αφου σε δευτερόλεπτο μαζευτηκαν και αλλοι μετανάστες να δουν τι γίνεται και η αστυνομία εμεις οπου φυγει φυγει...Τρωω μια ωραιότατη γλιστρα σε κατι σκαλάκια ...δεν έπεσα ομως κρατήθηκα να ναι καλα ο άντρας μου που ηταν πισω μ και πιαστηκα αποοοο....μπορειτε να φανταστείτε. Ειλικρινά δεν το ηθελα καθόλου. Μετα τον ειχα να γκρινιάζει και να μου τη λεει οτι δεν προσέχω.
Δεύτερη στάση ηταν στο Βιτοριανο ειχε αρκετη ζεστη, μας βγηκε η γλωσσα αλλα τα ανεβηκαμε τα σκαλιά. Το μνημείο αυτο Οι Ιταλοί δεν το αρεσουν, λενε οτι μοιάζει με τούρτα και δεν ταιριάζει στη Ρωμη. Εμενα μου αρεσε...απο εξω ομως . Ειπαμε να καθίσουμε στο αναψυκτήριο πανω το διαφημιζε και ο Δουσης αν θυμαμαι καλα αλλα δεν ειχαν αρκετο κλιματισμό και φυγαμε. Μπορούσαμε να ανεβούμε με ασανσέρ το οποίο ειδαμε οτι κόστιζε 16 το άτομο.. καλα ειναι και τα ποδια ! Και το Βιτοριανο και το Καπιτωλιο που ηταν ακριβως απο διπλα δυστυχώς ειχαν σκαλωσιές και μας το χαλούσαν λιγο.
Αργότερα για απογευματινή βολτα πηγαμε πρωτα να φαμε στην osteria da fortuna. Ήμασταν νηστικοί και περνούσαμε αρκετα. Περιμέναμε λιγο στην ουρα αλλα μιας και ηταν απο τα must επρεπε να να κανουμε υπομονή. Μμμμ δεν αξιζε να πω την αληθεια τοσο οσο το περίμενα. Ηταν ωραιο που τα ζυμαρικα τα φτιαχνε μια γυναικα διπλα απο την ταβέρνα και βλέπαμε οτι ηταν φρέσκα δικά τους, αλλα οι μερίδες του ηταν αρκετα ακριβές πχ 18 το πιάτο τις προηγούμενες μερες ήταν πολυ φθηνότερα τ πιατα και το ίδιο νόστιμα. Επισης καθόμασταν ο ενας διπλα στον αλλον, τα τραπέζια δεν ειχαν καθολου χωρο ανάμεσα, σαν να ειμαστε μια παρέα. Δεν ηταν ωραίο αυτό,περίμεναν πανω απο το κεφάλι μας πόσα ατομα να κάτσουν. Δεν τη προτείνω. Αλλα εκει εφαγα πρωτη φορα suppli με κιμά και μου αρεσε ειναι δικο τους φαγητο στην Ιταλια. Στη συνέχεια καναμε βολτα στο Campo de Fiori και καταλήξαμε για ποτό στην πιάτσα Ναβόνα. Μετα απο πολλα παρακάλια πηγαμε να δουμε τη Φοντάνα το βραδυ. Αλλη ομορφιά το βράδυ φωταγωγημενη.
4μερα. Villa Borghese -Piazza del Popolo- ισπανικά σκαλιά - Φοντάνα ντι Τρέβι- Πάνθεον
Το πρωί της 4ης μερα ειχα κλεισει εισητηρια για να επισκεφθούμε τη Βιλα Borghese Τα εισητηρια τα εκλεισα 78 ευρω τα 2 με skip the line . Εντέλει δεν ειχε καθολου ουρα και τζάμπα πληρωσα διπλα χρηματα. Ο ακουστικος οδηγος που επρεπε να κατεβάσω δεν ηταν καθολου βολικός επρεπε να παρω απο το ταμειο με εξτρα πληρωμη ακουστικά αλλα δεν τ εκανα ...Αυτο που εκανα ηταν να γράφω στο google το όνομα του έργου που μας εντυπωσίαζε και να μαθαίνω καποιες βασικές πληροφορίες.Αχ αυτο το Google πραγματικά το δεξί μας χερι! Είχα ηδη παρει μια λιστα απο πριν με τα σημαντικότερα εργα που υπαρχουν στην πινακοθήκη. Ακομα και στον άντρα μου που δεν ειναι των αρχαίων , των μουσείων κλπ αρεσε. Ειχε πολυ πλακα γιατι προσπαθουσε να δει και αυτος που κοιτάνε τι συμβολίζουν. Στη συνέχεια ηταν η αγαπημένη μου στιγμη της εκδρομής είχα καιρό να ζήσω τετοιο ενθουσιασμό
Καναμε βαρκάδα μεσα στη λίμνη στο πάρκο Borghese. 8 ευρω τα 2 ατομα για 20 λεπτα μια χαρα... Ο Χρήστος δεν ηθελε καθόλου να μπει εγω ηδη ειχα παρει θεση στο ταμείο δεν υπήρχε περίπτωση να χάσω αυτη την εμπειρία. Ο άντρας μου διαμαρτύρονταν οτι θα εκανε κουπί μεσα στον ήλιο κ τη ζεστη αλλα του ελεγα ας κανουμε μια βολτα και πανε τη βάρκα στη σκιά. Ειχα Δίκιο! Το μονο σίγουρο! Λοιπον μπαίνω στη βαρκούλα βαζω και το κινητό να παιζει ο sole mio και το ζούσα! Δεν πειράζει που δεν πηγα Βενετία να κανω βαρκάδα με γονδολιερη εκανα στην Ρωμη με τον σύζυγό να κανει κουπί.Στη συνεχεια κατηφορίσαμε για τη piazza del Popolo- επιβλητική με τις δυο εκκλησίες της αλλα οχι τοσο εντυπωσιακές οσο αλλες στο εσωτερικό τους. Περασαμε απο αυτούς του μεγάλους δρόμους με τα μαγαζια και πηγαμε και στην οδό με τις διάσημες μάρκες via corso και via condi αν θυμάμαι καλα. Στη συνέχεια επισκεφθηκαμε τα ισπανικά σκαλιά. Εκεί ο Δουσης ειχε διαφημισει ενα καφε bar Frattina καθίσαμε να ξαποστάσουμε και να πιούμε καφέ. Ακολούθησε η Φοντάνα ντι Τρέβι που δεν άδειαζε από κοσμο. Ειχα ακούσει οτι πρεπει να ξυπνήσεις πολυ νωρις για να βγάλεις εκει ωραια φωτο χωρίς κόσμο...Εεε ενταξει δε θα το εκανα δεν ειμαι καμια διάσημη παρόλαυτα εχει προνοήσει η τεχνολογία και μπορεις να κανεις απο φωτογραφίες αφαίρεση αντικειμένων ή ανθρωπων. Ειχε πολυ κοσμο οντως ...το εριξα τ κερμα μου! Στη συνεχεια πηγαμε να μπουμε στο Πάνθεον και ειχαν βαλει είσοδο 5 ευρω . Περιμέναμε κοντα τεταρτο στην ουρα οταν φτασαμε ομως μεσα για να κόψουμε εισητηριο επειδή ήμασταν ηδη μεσα το βλέπαμε καναμε πισω και φυγαμε. Θα μου πειτε γλιτωσατε τα 10 ευρω και κατι εγινε ...αλλα πραγματικά δεν ένιωθα οτι αν πληρωνα θα εβλεπα κατι παραπάνω. Στη συνεχεια ψωνίσαμε αναμνηστικά και φαγαμε εκει κοντα στο Πάνθεον taverna del seminario. Ωραια ηταν! Παγωτο φαγαμε πολυ ωραιο στη γειτονια του ξενοδοχείου μας και στο Frigidarium. Ετσι κύλησαν γρηγορα οι μερες μας στη Ρωμη την επομενη φυγαμε χαραματα για το Τερμινι να παρουμε πρωινο τρένο για Ναπολη.Ειπαμε το νερο νεράκι, καλοκαίρι με τόσους βαθμούς κελσίου εννοείται οτι θα γεμιζαμε απο οποια βρυση βρίσκαμε τα νερά μας, ειχαμε δει οτι το νερο στη Ρωμη είναι πόσιμο. Το μπουκαλακι στο σουπερ ειχε 2 ευρω. Οντως ήταν καλό! Μονο στη Ρωμη γεμίζαμε νερά, τις επόμενες μερες επειδή πηγαιναμε σε παραθαλάσσιες περιοχες το φοβομασταν μηπως δε πίνεται και παίρναμε απο σούπερ.
5μερα. Νάπολη-Ραβελο-Ατρανι-Αμαλφι-Ποζιτανο-Σορεντο
Αρκετά νωρίς φύγαμε απο το δωματιο για να είμαστε 6 ωρα στο Τερμινι. Για να εξυπηρετήσουν τον κοσμο του μετρο ειχαν βάλει λεωφορεία που ερχόταν στο λεπτό και εκτελούσαν αυτο το δρομολόγιο μέχρι τον σιδηροδρομικό σταθμό. Είχα κλείσει εισητηρια 7-8:15 Για Ναπολη με την Trenitalia 34 ευρω οι 2. Τα τρένα ηταν υπερσύγχρονα σαν να ανεβαίνουμε σε αεροπλάνο, πολυ καλή οργάνωση.
Το αμαξι Μεγαλη ιστορία (ΑΝ ΔΕΝ ΣΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΠΡΟΣΠΕΡΑΣΕ ΤΗΝ
ΘΑ ΣΕ ΚΟΥΡΑΣΩ)Μια φιλη μου είχε κλεισει τον Ιουνιο αμαξι απο τη Hertz στη Νάπολη. Ετσι παρα τα αρνητικά σχόλια που διάβασα και εδω και στο google (για την ενοικίαση αυτοκινήτων στη Νάπολη γενικότερα) πηραμε το ρίσκο. Ειχαμε ενημερωθει για τον περιορισμό κυκλοφορίας αυτοκινήτων στην Ακτή της Αμαλφι αναλογα με την πινακιδα του αυτοκινητου και τη μερα (οπως στην Αθήνα) επαιρνα παρα πολλες φορες τηλεφωνο πριν φυγω απο την Ελλαδα για να ζητησω τις καταλληλες πινακίδες και δεν απαντουσαν, όταν αξιωθηκαν να το σηκώσουν τα ειπα προφορικά αλλα ηθελα και ενα email τους για να το εχω και γραπτα , μην γινει και κανενα λαθος στη μετάφραση. Μου εδωσαν ένα mail στο οποιο δεν απαντησαν ποτέ και δεν ξερω καν αν υπηρχε. Ειχα ψαξει και εγω στο ίντερνετ μηπως βρω καποιο αλλο email αλλα σε ενα ακομα που εστειλα παλι απάντηση δεν πήρα. Το αυτοκίνητο το ειχαμε κλείσει 9 το πρωι για να αφήσουμε ενα περιθωριο χρονου μήπως και το τρένο αργούσε.Ηταν ενα Fiat panda για 2 μερες 138 μέσω της επίσημης σελίδας hertz ,+90 η φουλ ασφάλεια τα οποια θα τα δίναμε εκεί μαζι με την εγγύηση.Με το τρένο φτασαμε στην ωρα μας. Ετσι πηγαμε να παραλάβουμε νωρίτερα το αυτοκίνητο σκεφτηκα μιας και δεν ειχα κανει online check in να πηγαινα απο εκει νωρίτερα για τα διαδικαστικά. Ο άνθρωπος μας ζητησε τη καρτα που θα πληρωναμε, προφανως σκεφτηκαμε για να δει οτι ανηκει στον οδηγο (αυτος ομως ειχε κρατήσει όλα τα στοιχεία της κάρτας). Μας ζητησε να πληρωσουμε 324 ευρω για εγγύηση και μας ειπε οτι μολις παραδωσουμε το αυτοκίνητο θα μας τα επιστρέψει.Μεσα ηταν και η ασφάλεια, η φιλη μου ειχε δωσει 150 και ετσι τσινησα λιγο, τα βρήκα πολλά. Αυτη τουλάχιστον τα πηρε και κατευθείαν πισω εμείς ακόμα περιμενουμε να αποδεσμευτούν. Μη μπορώντας να κανουμε αλλιως πληρωσαμε με καρτα τα 324 και λαβαμε κ αποδειξη πρεπει να ηταν κοντα 8μιση. Παμε πιο περα στο παρκινκ να παραλαβουμε το αυτοκινητο και να ενημερωθούμε μας εδωσαν ενα καλο αυτοκινητακι υβριδικο ενω δεν ειχα κλεισει υβριδικό . Κοιταμε τα σημαδια τα καταγραφουμε και με καμερα για να μας δει, παμε να ξεκινησουμε κοιταω τα εγγραφα του αυτοκινητου δεν υπηρχε πουθενα ασφαλεια. Ζητησαμε να μας τη φερουν και μας ειπε να γυρισουμε πισω στο σταθμο και θα ανεβει να μας τη φερει ο υπάλληλος αφου τον παρουμε τηλ. Τον παιρναμε τηλ και παλι ειχαμε δυσκολια στην επικοινωνία μας είπε ότι του ήταν αδύνατο να μας δωσει την ασφάλεια εκεινη τη στιγμη και να παμε να την παρουμε εμεις απο το κατάστημα του Αεροδρομίου!!! Οριστε;;; Θα χάσω εγω ποσο χρονο επειδή ειστε ανεύθυνοι! Του ζητάω να τη στείλουν με μέιλ, και ανάθεμα αν αυτο που μου εστειλε ηταν ασφαλεια! Ηταν απλα ενα χαρτι με τις φωτο του αυτοκινητου και τα σημάδια. Ειπα τον αντρα μου να κανουμε τα στραβά μάτια και 2 μερες ηταν αυτες θα καναμε το σταυρό μας να μη μας σταματήσουν ! Τι να πω??? Με ολη την καθυστέρηση καταντησαμε να φυγουμε καλες 9. Και η Ιστορία δυστυχώς δεν τελειώνει εκεί όταν το επιστρεψαμε μας ειπε οτι τα χρήματα θα τα λαβουμε σε 1-3 εργασιμες , ήμασταν στην ωρα μας και μας καθυστέρησαν διοτι μας ελεγαν οτι απο τα 324 ευρω θα μου επεστρεφαν μονο τα 90 και του εξηγουσα οτι εγω ηθελα κοντα 229 πισω ήταν μεγάλη διαφορά για να το αφησω να περασει ετσι, του εξηγουσα οτι ηδη ειχα πληρωσει αλλα 138 online. Στο τελος εδειξε και καλα οτι το καταλαβε μας εβαλε να υπογραψουμε και φυγαμε. Κυριακή γυρισαμε απο το ταξίδι μας ...Δευτέρα η εταιρεια τους μας χρεωσε ουτε ξερουμε πως αφου δεν ειχαμε περασει την καρτα μας ουτε μας ηρθε έγκριση για την πληρωμη 212 ευρώ!!!ΧΩΡΙΣ ΒΈΒΑΙΑ ΝΑ ΑΠΟΔΕΣΜΕΥΣΕΙ ΤΑ ΠΡΟΗΓΟΎΜΕΝΑ. Μετα πάλι απο πολλα τηλεφωνα το σηκωσαν και μας ειπαν οτι αφου πηραμε το αμαξι νωρίτερα το επιστρεψαμε μιση ωρα αργότερα και μας χρέωσαν αλλη μια μερα , επισης τα χρήματα (229) θα αποδεσμευοταν σε 1-10 εργάσιμες. Η κοροϊδία!!! Κοντεύει μηνας!Ποτέ ξανά ενοικίαση αυτοκινήτου μπορει να ειμαι ακραία αλλα τουλάχιστον σε εμας προκαλεσε αρκετο αγχος και μεγαλη οικονομικη απωλεια (110 ευρω εδωσα μονο σε παρκιν για 2 μερες +138+324+212...με τοσα χρήματα πηγαινα μια ακομα εκδρομή)
Ας συνεχισω με τα ευχάριστα ο δρομος για το Ραβελο που ηταν και η πρωτη μας σταση ήταν καλός. Το Ραβελο ηταν ενα ομορφο γραφικο- τουριστικο χωριουδακι πανω στο βουνο με θεα την Αμάλφι. Εκεί προσπαθησαμε να αποβαλουμε τη σύγχυση μας και να ευχαριστηθουμε το πρωινό μας καφεδακι στην πλατεία απέναντι από την εκκλησία. Το καφε δεν ειχε κατι ιδιαίτερο. Επισκεφτηκαμε τη Βιλα Ρουφουλο που ειχε αρκετους κηπους με θέα για φωτογραφίες. Δυστυχώς γινοταν μια εκδηλωση και οι γνωστοι κηποι απο τις φωτογραφίες ειχαν καλυφθει με εξεδρες. Ειχε 8 ευρω το ατομο, εντάξει αν πας μεχρι εκει δες το οχι οτι θα συγκινηθείς
. Το παρκιν με φυλαξη κοστιζε 5 ευρω την ωρα( δεν ειχε περιθωρια να παρκαρεις ελευθερα και πετυχαμε κιόλας να γραφουν ). Ο παρκαδορος όταν ακουσε οτι ειχαμε σκοπο να παμε στην Αμαλφι μας ειπε να αφήσουμε το αυτοκινητο στο parking Luna Rossa στο Ατρανι κοντα 8 λεπτα με τα ποδια απο την Αμάλφι και ηταν υπεροχη διαδρομή . Αξιζει να την περπατήσεις αν και λιγο επικινδυνη γιατι εισαι πανω στο δρομο.Το παρκιν αρκετα μεγαλο χωμενο μεσα στο βουνό, ευτυχως παρκαραμε ευκολα! Καναμε την πρωτη μας βουτιά στο Ατρανι. Εκει συναντησαμε Αθηναιους που μας ειπαν οτι ηταν καλύτερα απο την Αμάλφι. Η παραλια εξω εχει μαυρη αμμο οπως σε ολη την ακτη, λογω του ηφαιστείου φαντάζομαι, και κοτρωνες μέσα ( δε μ αρεσε) αλλά ειχε μια μοναδικη θεα. Ηταν γραφική, Τα νερα ηταν καθαρα. Δε καθισαμε πανω απο μια ώρα και πηγαμε στο Αμαλφι ήταν τοσο ομορφη η διαδρομη που δε σταματησαμε να βγαινουμε φωτογραφίες. Πηγαμε πρωτα βολτα στα σοκακια και στη συνεχεια καθισαμε στη pizzeria donna Stella. Το ειχα δει απο πριν αυτο το μαγαζι ειναι χωμενο στα στενά διπλα απο την πολυκοσμία, αλλα και μονο του με ησυχια, τρωγαμε και ειχαμε να κρεμονται απο πανω μας τα λεμονια σαν κληματαριά σκεφτειτε το…Εκει φαγαμε και Arancini ιταλικο φαγητο σαν το σουπλι, ρυζομπαλα που ειχε μέσα τυριά. Το λεμονι ειχε την τιμητικη του σε αυτα τα μερη οποτε για εμενα ειχα παρει ραβιολια με κρεμα γαλακτος και ξισματα λεμονιου. Ταιριαζε! Εννοείται πως οταν φυγαμε πηραμε απο ενα μαγαζι να δοκιμασουμε τα περιφημα σορμπε λεμονιου που τα βαζουν μεσα σε κουπες μεγαλων λεμονιων, για insta fotos ηταν τελειο, αλλα και 10 ευρω? Πολλα!Αρκετα ξινο για τις γεύσεις μου. Όταν πλησιασαμε την παραλια της Αμαλφι καταλαβαμε για ποιο λόγο οι αλλοι μας ειπαν οτι ειναι καλύτερα στο Ατρανι. Ηταν ο ενας πανω στον άλλον θα φοβομασταν σιγουρα να αφησουμε τα πράγματα μας , η θαλασσα μεσα φαινόταν καλύτερη αλλα τι να το κανεις! Οι φωτο μιλουν απο μονες τους. Next stop Positano, αυτος ηταν και ο λογος που ειχαμε κολλησει να παρουμε αμαξι, θελαμε οπωσδήποτε να κανουμε αυτη την διαδρομή μεσα στους στενούς δρομους και τα τούνελ με θεα απο κατω τη θάλασσα. Ομορφα πράγματα! Ηταν καθημερινή και οι δρομοι δεν ειχαν πολυ κινηση παρα το γεγονος οτι ηταν Αυγουστος. Μολις μπηκαμε στο Ποζιτάνο με ρωτάει ο άντρας μου σε ποιο παρκιν να βαλει το αμάξι. Μμμ απανταω εχει αρκετο αμαξι η περιοχη βαλτο οπου βρεις του λεω . Και μολις μπαινουμε στο χωριό τον κάνει ενας κύριος Ελα Έλα και το δικο μου το χαιβανι μπηκε κατευθείαν ενω ήμασταν ακομα μακρια απο την παραλία και δεν ειχε ρωτήσει καν ποσο κανει η ώρα. Μόλις κατεβαίνουμε μας λενε 10 ευρω η ώρα! Ο Χρήστος ενα καρδιακο το επαθε και δεν ηταν οτι θα μειωνοταν μετα απο 2-3 ωρες το ποσο. Τελοσπαντων πηγαινα με τη λογική οτι ηξερα απο την αρχη οτι ηταν ακριβα δε θα χαλασω τη ζαχαρενια μου… Ξεκιναμε να κατεβουμε προς τη παραλια εχουν περασει ηδη 20 λεπτα και δεν εχουμε φτασει ουτε στο μισο της διαδρομης! Ταυτόχρονα βλεπαμε τους αλλους κατακοπους να ανεβαινουν προς τα πανω. Ο δικος μου αρχισε να γκρινιαζει οτι 1 ωρα για το πηγαινελα δε θα μας εφτανε και οτι αυτος δεν ηθελε να κανει μπανιο οποτε ποιος ο λογο να πηγαιναμε στη παραλία. Αφου μου χαλασε τη διαθεση, σκεφτόμουν κιολας την ανηφόρα μετα γιατί φιτ δεν μας λες. Λεω ας κανουμε εδω γυρω μια βολτα και να κατσουμε καπου για ποτο με θεα! Ναι καλα θα θελαμε Ρωτησαμε να καθίσουμε σε ενα και μας ειπαν οτι για να κάτσεις στα μπροστινα τραπεζια επρεπε να φας, αν ηθελες να πιεις πηγαινες απο τη πανω μερια του δρομου που δεν αξιζε . Εμεις μολις ειχαμε φαει στο Αμαλφι δεν ειχαμε χωρο για αλλο φαι και ετσι καναμε απλα βολτες. Το Ποζιτάνο πολυ γραφικο και ομορφο αλλα αυτες οι ανηφορες ή τα σκαλια για να ανέβεις προς τα πανω ειναι πολυ δυσκολες (ιδανικη προσεγγιση θα ηταν απο την παραλια με κρουαζιερα). Αναχωρησαμε για Σορέντο που θα ηταν και η το ξενοδοχείο μας. Τα ματια μας ειχαν πλημμυρίσει εικόνες αλλά μολις φτασαμε στο δωμάτιο αρχισε να βγαινει η κούραση. Επειδή θα μεναμε μονο ενα βράδυ εκει, εκανα σαν μικρο παιδί που γκρινιαζει για να το πανε βολτα. Ηθελα να δω το δω και βραδυ. Το ξενοδοχείο μας ηταν πολυ κεντρικα και σε 5 λεπτα με τα ποδια εφτανες στη πλατεια του Σορέντο. Ειχε πολυ κοσμο που εβγαινε για βράδυ ενιωθες οτι υπηρχε μια ζωντανια! Τραγουδια και χοροι στο δρομο απο ενα μαγαζι στη πλατεια που εκανε καραοκε παρτυ. Εμεις καθίσαμε για φαγητο στο Fauno bar μας εξεπληξε ευχαριστα με την εξυπηρέτηση του. Εβαζε τον κοσμο που περιμενε να κατσει στο εσωτερικο του μαγαζιου και σου προσφερουν λευκο κρασι μεχρι να σε τακτοποιήσουν . Το βραδυ στο Σορεντο κυλησε ευχαριστα.
6μερα. Κάπρι - Σορέντο -Ναπολη
Φυγαμε νωρις απο το ξενοδοχείο και περπατησαμε ενα 10λεπτο για να παμε στο λιφτ η αλλιως ασανσερ που θα μας κατεβαζε κατω στη μαρινα να παρουμε το πλοίο. Από τα δωμάτια μας είχαν προειδοποιήσει να μη κανουμε αυτη τη διαδρομη με το ποδια διότι ηταν επικίνδυνη περνούσαν πολλά αμάξια. Συμφωνήσαμε καθως βλεπαμε και εμεις το δρόμο. Το λιφτ εξαλου κοστιζε 1,1 η μια μεταβαση. Αφου μας κατεβασε κατω περπατησαμε αναμεσα στην ακτη και σε εξεδρες που ειχαν στηθει για να φιλοξενησουν τους τουρίστες που ηθελαν ομπρελα και ξαπλωστρα. Οι λουόμενοι κατεβαιναν απο την εξεδρα με σκαλιτσες. Η θαλασσα δε φαινόταν καλή και ηταν πολυ κοντα στα πλοία οποτε το νερο μοιριζε ακομα κ σε εμας που δεν βουτηξαμε. Τα εισητηρια για το Κάπρι τα ειχα κλεισει απο την σελιδα της πλοιοκτητριας εταιρείας, δεν ηταν καποια κρουαζιέρα. Ηταν απλα πλοια που μετεφεραν κοσμο. Τα πρωινα εισητηρια πρεπει να τα κλεισεις αρκετα νωρίς, πληρωσαμε 86 ευρω πηγαινε-ελα και οι 2. Καμια ακτοπλοϊκή εταιρία δεν ειχε καλες κριτικές οποτε ειπαμε να παμε παλι μια ωρα νωρίτερα να μας δωσουν κ εντυπα τα εισητηρια ωστε να μην εχουμε θεμα. Προς εκπληξη μας μας ενημερωνουν οτι το δρομολογιο της επιστροφής δε θα πραγματοποιηθει και πρεπει να διαλεξουμε ή να φυγουμε 6 παρα τεταρτο το απόγευμα με το τελευταίο ( που δε θα το ρισκαρα) ή που να φυγουμε μιση ωρα νωρίτερα στις 3 μιση το μεσημέρι. Αυτο θα το αποφασιζαμε εμεις. Τα εισητηρια δεν ειχαν θεσεις ουτε αριθμο οποτε πολλες φορες αν το πλοιο γεμιζε οι κριτικές ελεγαν οτι μπορεί να σε αφήσουν να παρεις το επόμενο. Για αυτο λοιπον επρεπε να φτανουμε νωρίτερα ωστε να ειμαστε safe. Φτάνοντας στη Marina grande στο Καπρι ηταν σαν να φτανω στο λιμανι ενος ελληνικού νησιού καμία διαφορά για εμένα. Επειτα πηραμε το Funicolare (σαν τελεφερικ, οχι εναεριο) για να ανεβουμε στο Καπρι. Εεεενταξει!!! Σοκ! Αααλλος κοσμος. Με το που εβγαινες αντικρυζες την Prada, τα ταξι ηταν καμπριο, το συννεφο ηταν τοσο χαμηλα αναμεσα στα βουνα θαρρείς και θα το αγγιζαμε (λεμε τωρα) ….Απο εκει πηγαμε κατευθείαν να παρουμε το λεωφορείο που θα μας πηγανε στο Ανακαπρι και απο εκει θα πηγαιναμε στο blue grotto (μπλε σπηλια) . Ηξερα οτι ηταν πεταμενα χρηματα, αλλα ηθελα πολυ να παω και ο βαρκαρης μεσα στη σπηλια να τραγουδα Ιταλικα τραγουδια. Ε ειμαι και ρομαντικη ψυχη! Δυστυχώς ομως μας ενημερωνουν οτι το τελευταίο λεωφορείο για να γυρισουμε απο εκει ηταν 12 το μεσημερι. Απαραδεκτο για τουριστικη σεζον σιγουρα το καναν επιτηδες για να δουλεύουν τα ταξι. Αφου εχουμε ηδη παρει τα εισητηρια και εχουμε ξεκινησει με κατεύθυνση προς το Ανακαπρι αντιλαμβανομαστε οτι ο χρονος μας πιεζε αρκετά και θα ήταν καλύτερα να καναμε απλα βολτα στο Ανακαπρι και να πιναμε τον καφε μας. Ετσι και κάναμε, το ανακαπρι ειναι τελειως διαφορετικό απο το Κάπρι, εχει πιο νορμαλ τιμες ειναι σαν ελληνικο νησι, απλα ηταν πανω στο βουνο. Πηγαμε 11 μιση να παρουμε το λεωφορείο, για να μη μεινουμε με τα τελευταία και αγχωθουμε. Τα λεωφορεία ερχόταν ολα γεματα. Αναγκαστηκαμε μοιραστηκαμε το ταξι με ενα ακομα ζευγαρι και πληρωσαμε μεχρι το Κάπρι 25 ευρω ολοι μαζι. Καλα ηταν το περιμενα χειροτερο. Οταν φτασαμε στο Καπρι καναμε βολτες στα στενα σοκακια και περασαμε απο ολα τα πανάκριβα μαγαζια! Δεν ηταν για την τσεπη μας το ξεραμε. Αλλος αερας. Ακομα και το μαγνητακι μπορει να ειχε 8-10 ευρω. Αμαξια δεν κυκλοφορουσαν παρα μονο μηχανακια που κουβαλούσαν βαλίτσες. Καποια στιγμη περναει απο ενα στενο ενα μηχανακι και ο άνθρωπος φαινόταν να εχει κατι δεμενο στη πλατη του ηταν μαυρο και μεγάλο…δεν παει ο νους σας! Και ναι ηταν κασα! Εκει δε χωρούσε με τιποτα νεκροφόρα, την ειχε ορθια στη πλατη του. Μετα απο πολλες βολτες καθισαμε να φαμε στη πλατεια … Οταν κατσαμε το μετανιωσαμε λιγο αλλαααα. Το μικρο νερακι το ειχαν 7 ευρω ( δεν πηρα ειπα θα κανω υπομονη να πιω μετα ) τα πιατα ηταν αρκετα τσιμπημενα και ετσι αποφασισαμε να παρουμε μια πιτσα και μια σαλατα που ηταν τα πιο φτηνα. Αν και φτηνα δε τα ελεγες 16 και 19 ευρω η Μαργαρίτα. Η πιτσα ειναι το φτηνοτερο πραγμα στην Ιταλια πανω απο 10 ευρω τη μαργαρίτα σπάνια την έβλεπες. Στις διακοπες μου δεν ηθελα με τιποτα να κανω τσιγκουνιες αλλα δεν μου αρεσε και να δινω για κατι που δεν αξιζει εβλεπα τις μεριδες ηταν απλα οκ οχι κατι ιδιαίτερο. Πηραμε τα λεμοντσελο μας και τα δωράκια και γυρισαμε στο Σορέντο, καναμε βολτα στα μαγαζια για να παρουμε αναμνηστικά. Στο Σορεντο ειχαμε αφησει το αυτοκίνητο στο παρκινκ του ξενοδοχειου με εξτρα χρεωση αφου ειχε περασει η ωρα του check out κατι που μου εκανε αρνητικη εντυπωση γιατι στη ουσια ειχαμε φτασει απόγευμα το πηραμε την επομενη μερα το απόγευμα ενα 24ωρο και αυτος μας χρεωσε 2 μερες δηλαδη 40 ευρω. Θελω να πιστεύω ότι Ελληνας δε θα το εκανε.
Μπηκαμε στην Νάπολη, ενας πανζουρλισμος, πραγματικα δυσκολη η οδηγηση σε αυτη τη πόλη, κορναρουν με το παραμικρό, τα μηχανακια θεωρουν δεδομενο οτι μπορουν να μπαινουν σε μονοδρομο και δε δινουν προτεραιότητα. Ενα χαος! Ειχαμε σκοπο να παμε να κανουμε μια γυρα τα αξιοθέατα αλλα ο άντρας μου ηθελε να το παει κατευθείαν στο πάρκινγκ δε βασιζόταν να οδηγησει άλλο εκει. Γενικα ειναι καλος και εμπειρος οδηγος φανταστειτε ποσο χαλια ηταν. Η πρωτη εικονα απο τη Νάπολη ηταν τραγικη δεν μας αρεσε καθολου, στενακια που μοιριζουν, σκουπίδια στους δρομους, παλια σπιτια,κρεμουσαν τα ρουχα απο το ενα σπιτι στο αλλο σαν την Κέρκυρα. Μολις ταχτοποιηθηκαμε, πηγαμε στο ιστορικο κεντρο για να φάμε, δεν ειχαμε συγκεκριμένο μαγαζι αυτη τη φορα στο μυαλο μας, ουτε ειχαμε κανει καποια κρατηση. Αφου καθισαμε καπου , ηταν το χειρότερο γευμα που ειχαμε κανει μεχρι εκεινη την ωρα. Και οχι απο αποψη γευσης αλλα εξαιτίας του οτι φωναζαν μεταξυ τους οι σερβιτόροι τις παραγγελίες, ειχε πολυ φασαρία, μιλουσαν δυνατα ειχαν υπερενταση και σου τη μετεδιδαν . Αρκετη βρωμιά στα πλαστικα τραπεζομαντιλα της λαϊκής. Σαν να ηταν αλλος λαος ! Που ειναι οι σικατοι Ιταλοι της Ρωμης;; Φαγαμε και απογοητευμένοι γυρισαμε στο δωματιο μας.
7μερα. Ναπολη
Την επόμενη μερα αφου φαγαμε το πρωινό μας, επιστρεψαμε το αμαξι και απο το σιδηροδρομικό σταθμο πηραμε μετρο για το Municipio. Για κάποιο λογο το μετρο στο σιδηροδρομικό σταθμο ειναι παρα πολυ βαθια στη γη,κατεβηκαμε αρκετες σκαλες (εχω μπει και σε αλλα μετρο καμια σχεση). Εκει ειδαμε το καστρο Castle Nuovo, εντυπωση μας προκαλεσε οτι μεσα στο μετρο υπαρχει η βαση του καστρου. Πριν βγουμε εξω απο το μετρο βλεπαμε ενα πετρινο κτισμα σαν να ειναι το μισο καστρο κατω απο τη γη και οταν βγηκαμε εξω και ειδαμε το καστρο καταλάβαμε οτι μαλλον η Ναπολη δε σέβεται τα αρχαια οσο εμεις στη Θεσσαλονίκη που ακομα το μετρο φτιάχνεται. Στη συνέχεια ανηφορισαμε για την galleria Umberto ηπιαμε καφε σε μια πολυ ομορφη καφετέρια Gran Cafe Cambrinus εκει διπλα ηταν η piazza plebiscito και το Palazzo reale. Τι ωραια ολα μαζι,νοικοκηρεμενα να μη μας τρωνε οι ποδαροδρομοι! Επειτα κανεμε βολτα στα μαγαζια στη via Toledo και επιστρέψαμε για ξεκούραση στο δωμάτιο. Το απογευματακι μετα το φαγητο μας στο tandem (ωραιο ragu) καναμε βολτες στο ιστορικο κέντρο στους γνωστούς ναους της Ναπολης, και να πω την αληθεια ενιωθα οτι εχουν μετατρεψει τη πολη σε τσιρκο παντου σημαιακια παντου κορδελες απο την ομαδα τους grafiti… χαμος!Σας εχω φωτογραφίες. Επειτα επισκεφτηκαμε την αριστοκρατική συνοικία Vomero με το funicolare (οπως ηταν στο Καπρι αλλα η διαδρομη ηταν σε τουνελ) . Εκει επισκεφτηκαμε το castle di san elmo που ειχε θεα το Βεζουβιο και ολη τη Νάπολη το εισητηριο ειχε μονο 3,5 το ατομο οποτε αξιζε.Το καστρο μεσα ηταν ιδανικο για να γυρισουν ταινια. Στη συνεχεια επιστρεψαμε στο κέντρο της Ναπολης και πηραμε μετρο για να παμε παλι στο Municipio. Απο εκει θα ξεκινουσαμε το περπατημα για να βρουμε τη περιφημη παραλια τους . Ενα 20 λεπτο περπατημα και ειχαμε αρχισει να απελπιζόμαστε! Δε βλεπαμε πουθενα καφέ ειχε 2 περίπτερα και ενδιαμεσα λευκες πλαστικες καρεκλες γυρισμενες ωστε να εχουν θεα τη θαλασσα. Αντιαισθητικο ναι! Η χαρα του τζαμπατζή που θελει να τη βγαλει με σπορια κ νερακι, ναι! Δε το βαλαμε κατω και περπατησαμε ως το κάστρο του Αυγού. Εκει ο μυθος λεει οτι στα θεμέλια εθαψαν ενα αυγό και αν ποτε αυτο το αυγο θα σπασει συμφορα θα βρει την πολη. Απο κατω ειχε μια μαρινα με καφετερια και ταβερνάκια! Τελεια! Εδω ειμαστε! Καθισαμε στο bar al barcadero και απολαυσαμε το ποτο μας (τιμες Νορμαλ , γενικα η Ναπολη ηταν φθηνή). Αργότερα επιστρεψαμε με τα ποδια για να δουμε και βραδυ τα αξιοθέατα, εκεινη η μερια της πολης ηταν πιο σικ,υπηρχε ηρεμια στα μαγαζια, καλα εστιατόρια μας αρεσε πολύ σε αντιθεση με το ιστορικο κεντρο , την ισπανικη συνοικία κα. Γουστα ειναι αυτα. Ειχε αρκετη νυχτερινη ζωή! Στη Ναπολη ειχαν αρκετα φαστ food πηραμε και δοκιμασαμε μια ποικιλια απο τις τηγανιτές κροκετες που πουλάνε ( 6 ευρω). Τι το ηθελα. Δε μου αρεσαν καθολου, ηταν αρκετά βαριοί μεσα στη λαδιλα δεν εφαγα πολλα και τα εδωσα στον άντρα μου που απο την αρχη μου ελεγε να μην παρω και μετα αρχισε τα "Στα ελεγα εγω , δεν ακους!" Κλασικαααα.
8μερα. Ναπολη
Τελευταία μέρα και ναι πεθυμησαμε το σπίτι μας αντε να γυρίσουμε!Την προηγούμενη μερα ειχαμε κανει αγωνα δρομου να δούμε ολα τα αξιοθέατα και ετσι ήμασταν χαλαροι να παμε στα μαγαζιά στη via Toledo που ειχαν εκπτωσεις , να παμε για καφε και φαγητό . Ημουν πολυ χαρουμενη που μπορεσα και ειδα οσα περισσότερα μπορουσα, τον αντρα μου αν τον ρωτησετε θα απαντησει οτι δεν χρειαζόταν να τα δουμε ολα με τη μια ας αφηναμε κατι για άλλη φορά! Κατι που δε θα το ρισκαρα γιατι δεν ξερω αν ξαναπαω. Τελικα και η Ναπολη δεν ηταν κακή ειχε και τα ωραια της. Στην υπογεια Ναπολη ειχα κλεισει να παμε αλλά επειδή ειχα δει οτι ηταν πολύ σκοτεινα, με στενα περάσματα και 80% υγρασια το αφησαμε γιατι και οι 2 εχουμε ιγμορίτιδα. Θα ηταν ωραια να πηγαιναμε παντως. Η πτηση μας ηταν το απογευμα και πηγαμε στο αεροδρόμιο με το alibus που πηραμε απο τον σιδηροδρομικό σταθμο Garibaldi, 5 ευρω το ατομο. Το αεροδρόμιο ηταν πολυ κοντα στην πολη.
Τέλος ταξιδιού, ολα καλά, οσο για το αυτοκίνητο σκέφτομαι μολις μου επιστρέψουν τα χρήματα της εγγύησης να κανουμε αμφισβήτηση πληρωμης διοτι οντως δεν εδωσα συγκαταθεση για να μας παρουν τα 212.
.
Last edited:
