aspa
Member
- Μηνύματα
- 580
- Likes
- 1.568
- Επόμενο Ταξίδι
- Κολομβία
- Ταξίδι-Όνειρο
- Γυρος του κοσμου
Σιμπίου η Σινισοάρα ?
Μια άλλη εκδρομή που αναβλήθηκε ήταν η αιτία να προγραμματίσω αυτή την εκδρομή στην κοντινή Ρουμανία. Ιδιαίτερα με παρέσυραν και τα σχόλια από το φόρουμ για τις ομορφιές της γειτονικής αυτής χώρας.
Το εισιτήριο όχι ιδιαίτερα φθηνό αφού το έκλεισα 10 ημέρες πριν το ταξίδι,169ευρώ, οι πτήσεις όμως βολικές χάρις στο συνδυασμό tarom-oa. 27-7-11 έως 3-8-11.
Η αρχική σκέψη να γυρίσουμε όλη τη Ρουμανία απορρίφθηκε γρήγορα μιας και οι 8 μέρες δεν έφθαναν για όλες τις διαδρομές.
Το πρόγραμμα βγήκε 2μ Brasov, 1μ Sibiu, 1μ Sighisoara, 1μ Suceava 1μ Bucuresti και την ενδιάμεση νύχτα σε βαγκόν λι στο τραίνο.
Με πρωινή πτήση από το Ελ Βενιζέλος φθάσαμε με τη φίλη μου τη Μαρία στο Βουκουρέστι κατά τις 12 το μεσημέρι. Η αίθουσα των αφίξεων λίγο απογοητευτική, απ ότι είδα αργότερα έχουν φτιάξει μόνο την αίθουσα αναχωρήσεων. Περιμέναμε ένα λεωφορείο να μας πάει στο σταθμό του τραίνου λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα περίπου τρία τέταρτα, ο σταθμός χωρίς πινακίδες στη μέση του πουθενά, το δρομάκι που ανέβαζε στο σταθμό δεν χωρούσε το βανάκι που έκανε χρέη λεωφορείου να στρίψει και αυτό μας ανέβασε με την όπισθεν, λίγο πρωτόγονα πράγματα. Το εισιτήριο 7.5lei (4 lei= 1 euro). Ο υπαίθριος αυτός σταθμός ήταν γεμάτος κορομηλιές, όπως και όλη η χώρα ήταν γεμάτη με δέντρα και φρούτα του δάσους, φυσικά δοκιμάσαμε μερικά, όσο περιμέναμε το τραίνο.
Συνάλλαγμα κάναμε λίγο για τα πρώτα έξοδα στο αεροδρόμιο στο χώρο ενοικιάσεως αυτοκινήτων.
Ήταν το πιο ακριβό συνάλλαγμα όλης της εκδρομής.
Από το σταθμό του τραίνου το gara nord στο κέντρο της πόλης έφευγε και το τραίνο για το Brasov (2 ώρες-12lei). Το ταξίδι μας πανέμορφο, τα τοπία που εναλλάσσονταν το ένα ήταν πιο όμορφο από το άλλο. Τα απέραντα κίτρινα λιβάδια εξαιτίας των ανθισμένων ήλιων, έδιναν τη θέση τους στη πλούσια βλάστηση και στα οπωροφόρα δέντρα, γεμάτα καρπούς αυτή την εποχή, τα ποτάμια και τα δάση. Τοοο τοπίο όλο και πιο όμορφο με αποκορύφωμα την περιοχή γύρω από τη Sinaia (το περίφημο χειμερινό θέρετρο, με πολύ καλή υποδομή για σκι που βρίσκεται σε υψόμετρο 900μ στη κοιλάδα Prahova στους πρόποδες τωΟρέωνων Bucegi, τα όρη αυτά
συναγωνίζονται τα όρη Tara της Σλοβακίας η τις Άλπεις στα μονοπάτια και τις ορεινές διαδρομές . Εκεί και το κάστρο του Peles). Η Ρουμανία είναι μια χώρα καταπράσινη, με πολλά δάση , ποτάμια και λίμνες.
Μετά από 2 ώρες , μαγεμένες από τη διαδρομή, φθάσαμε στο Brasov. Με λίγη ταλαιπωρία βρήκαμε το ξενοδοχείο (είχε τρία κτίρια και δεν πήγαμε από την αρχή στο σωστό), που αποδείχτηκε πολύ καλή επιλογή.
Όσα είχα ακούσει για τη πόλη είναι λίγα μπροστά στην ομορφιά της. Μια μεσαιωνική πόλη διατηρημένη, με μια όμορφη πλατεία, αρκετά τουριστική, με εξαιρετική φυσική θέση. Τα τείχη της πόλης βρίσκονται στους πρόποδες ενός λόφου. Τα έλατα σχηματίζουν ένα δάσος στην άκρη της και επιτρέπουν στους κατοίκους να απολαμβάνουν απίθανους περιπάτους . Εκεί έχει και ένα τελεφερίκ που σε ανεβάζει στη κορυφή του λόφου. Το χρώμα της πόλης, τα παλιά κτίρια οι πύργοι τα σοκάκια σε φέρνουν πίσω σε άλλες εποχές, στο μεσαίωνα. Πολύ ωραία η βόλτα γύρω από τα τείχη της πόλης, στη Biata Sfatului τη κεντρική πλατεία με τις μπαρόκ προσόψεις των κτιρίων και τα ζωντανά υπαίθρια καφέ.
Αξιοθέατα πάρα πολλά το Μέγαρο του Κοινοβουλίου με το πύργο του σαλπιγκτή, η γοτθική Μαύρη Εκκλησία η οποία απέκτησε το όνομά της από μια πυρκαγιά, η πινακοθήκη στο Museul Etnografic ,το φρούριο Cetatea στο λόφο,η πύλη Schei, η Ορθόδοξη εκκλησία του Αγ Νικολάου, κλπ
Το ξενοδοχείο μας μια πανσιόν πρόσφατα ανακαινισμένη στο τελευταίο όροφο ενός διατηρητέου με 39ε το δίκλινο, κεντρικότατη με εξοπλισμό κουζίνας και 2 τραπεζαρίες. Το συστήνω ανεπιφύλακτα (ambient-residence). To λεωφορείο 2 η 51 το συνδέει με το σταθμό, ενώ στο κέντρο της πόλης πας με τα πόδια.
Το φαγητό μας στη πόλη όπως άλλωστε και σε όλη τη χώρα εξαιρετικό. Πήγαμε στο Bella casa ένα παλιό κελάρι στο υπόγειο του ομώνυμου ξενοδοχείου στη κεντρική πλατεία. Υπέροχο σέρβις στο πετρόκτιστο κελάρι με τα μικρά δωματιάκια που σέρβιρε νοστιμότατο φαγητό, σε τιμές λογικότατες. Παρόλο το τουριστικό του πράγματος αξίζει μια επίσκεψη έστω και για ένα ποτό στο μπαρ. Άλλη μια επιλογή για φαγητό είναι μια ταβέρνα -ψησταριά με παραδοσιακό φαγητό που πηγαίνουν και οι ντόπιοι. Έχει τροβαδούρους που τραγουδούν από τραπέζι σε τραπέζι, χύμα κρασί πολύ καλό, σου θυμίζει ελληνική ταβέρνα. Οδός Castanilor στη διασταύρωση με τη λεωφόρο Maluii . Miditei -sarmale -mix grill & red wine. O λογαριασμός 15ε 2άτομα.
Το Brasov είναι η έκτη μεγαλύτερη πόλη της Ρουμανίας. Έχει σιδηροδρομικό σταθμό και δύο σταθμούς λεωφορείων autogara1 στο σιδ σταθμό και autogara 2 στη στάση stadion Tineretului (λεωφ12&22 από το κέντρο).
Poiana Brasov λεωφορείο ν20 από τη κεντρική λεωφ Eroilor (6 lei). Σε 30λεπτά είμαστε στο κυριότερο χειμερινό θέρετρο για σκι της Ρουμανίας. Έχετε και την επιλογή του ταξί (40lei). Το τελεφερίκ (16 lei) σε ανεβάζει στο ψηλότερο σημείο απ όπου απολαμβάνεις τη θέα της πόλης και των Καρπαθίων. Οι δραστηριότητες που μπορείς να κάνεις εκεί είναι πολλές, πεζοπορία, ιππασία, το χειμώνα βόλτα με έλκηθρο η να χρησιμοποιήσετε την σάουνα και την πισίνα του hotel Alpin. Εμείς φάγαμε υπέροχα γλυκά , ήπιαμε καφέ και αγοράσαμε curtos ψημένο ζυμάρι στα κάρβουνα με ζάχαρη και ξηρούς καρπούς.
Φυσικά δεν παραλείψαμε και μια επίσκεψη στο κάστρο Bran, το λεγόμενο κάστρο του δράκουλα.
Αν εξαιρέσουμε τη υπέροχη φύση δεν είναι κάτι ιδιαίτερο. Ειδικά αν ταξιδεύεις πολύ, έχεις δει και ωραιότερα κάστρα. Στους διάφορους πάγκους όμως η φίλη μου βρήκε καπνιστά τυριά από αγρότες που τα πουλούσαν. Το λεωφορείο για εκεί φεύγει από το σταθμό 2. Το τραίνο δεν εξυπηρετεί γιατί αφήνει μακριά.
Την Τρίτη μέρα συνεχίσαμε για Fagaras. Το λεωφορείο κάνει 1 ώρα (10 lei). Μια μικρή πόλη που σε οδηγεί στα ομώνυμα βουνά. Έχει ένα κάστρο στο κέντρο της πόλης με τάφρο γύρω γύρω. Η επίσκεψη στη πόλη αξίζει μόνο αν θες να επισκεφθείς τα βουνά και την λίμνη Balea, γιαυτό όμως πρέπει να έχεις αυτοκίνητο. Εμείς μετά το κάστρο επισκεφθήκαμε την κλειστή αγορά και πήραμε τι άλλο τυριά από τους παραγωγούς της περιοχής. Ήταν εκπληκτικά, βουτυράτα.
Το πρόγραμμά μας μετά είχε Sibiu. Επειδή όμως το δρομολόγιο ήταν αργά αποφασίσαμε να πάρουμε ταξί. Υποτίθεται ότι κάναμε συμφωνία για 120lei αλλά ο ταξιτζής μόλις φτάσαμε 20 χιλ πριν το κέντρο της πόλης με καταρρακτώδη βροχή μας είπε ότι θέλει άλλα 30 να μας πάει στο κέντρο της πόλης, και φυσικά του τα δώσαμε.
Sibiu μια πόλη που την ομορφιά της δεν μπορείς να την περιγράψεις. Αυτή η πόλη έχει μια μαγεία ένα μυστήριο, είναι ένα ζωντανό παραμύθι. Είτε περπατάς στη Piata Mare είτε στη Piata Mica είτε στα στενά σοκάκια με τις στοές και τα σκαλιά, νιώθεις να σε παρακολουθούν πολλά ζευγάρια μάτια από τις στέγες των σπιτιών, των οποίων τα παράθυρα μοιάζουν με μισόκλειστα βλέφαρα. Το συναίσθημα που σου δημιουργείται είναι πολύ έντονο, και σε γεμίζει μυστήριο. Είναι μια πόλη με πολυτάραχη ιστορία, έντονο ιστορικό ενδιαφέρον και επιπλέον απαλλαγμένη από τις ορδές των τουριστών που πηγαίνουν στο γειτονικό Brasov. Επίσης η παλιά πόλη είναι η μεγαλύτερη και η πιο καλοδιατηρημένη της Ρουμανίας. Η Nicolae Balcescu ο κύριος πεζόδρομος της είναι γεμάτος εντυπωσιακά κτίρια και ιστορικά μνημεία.
Ο καλύτερος τρόπος να το ανακαλύψεις είναι να περπατήσεις όλο το πεζόδρομο μέχρι τη μεγάλη πλατεία. Ο Πύργος του Συμβουλίου στο κέντρο της πλατείας σου δίνει τη δυνατότητα να δεις όλη τη πόλη από τη κορυφή του, περνάμε τη Καθολική εκκλησία για να φτάσουμε στο Buseul Brukenthal που στεγάζει την σπουδαιότερη συλλογή πινάκων της χώρας, λίγο αριστερότερα είναι το ιστορικό μουσείο, η Ευαγγελική Εκκλησία. Για να φτάσετε στη κάτω πλευρά της πόλης κατεβείτε τη σκάλα (χρονολογείται από το 13 αιώνα) η διασχίστε την γέφυρα του ψεύτη (Podul minciunilor) στην Piata Mica. Η σιδερένια αυτή γέφυρα έχει ένα θρύλο, αν κάποιος πάνω στη γέφυρα πει ψέματα θα γκρεμιστεί μαζί με τη γέφυρα, φαίνεται ότι κανείς δεν λέει ψέματα σε αυτή τη πόλη γιατί η γέφυρα στέκει ακόμα στη θέση της. Στη μικρή πλατεία είναι το Φαρμακευτικό μουσείο. Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει και ο Ορθόδοξος Καθεδρικός ναός που είναι κτισμένος σύμφωνα με τα πρότυπα της Αγίας Σοφίας. Στην δεξιά πλευρά του πεζόδρομου δίπλα στα παλιά τείχη της πόλης κατά μήκος ενός ήσυχου πάρκου βρίσκονται όμορφα κτίρια που στεγάζουν το Μουσείο φυσικής ιστορίας, την αίθουσα συναυλιών Τhalia κλπ. Το καλύτερο απ όλα όμως είναι να περιπλανηθείς στα δρομάκια ,να παρατηρήσεις τα παλιά σπίτια με τις ανθισμένες αυλές, να περάσεις μέσα από τις στοές που σχηματίζονται, να ανέβεις και να κατέβεις τα σκαλοπάτια που σε οδηγούν σε διάφορα σημεία της πόλης, να αισθανθείς ότι βρίσκεσαι για λίγο σε άλλη εποχή. Στην αρχή του πεζόδρομου απέναντι από τη λεωφόρο πολλά κτίρια καλοδιατηρημένα στεγάζουν το νοσοκομείο, υπηρεσίες και άλλα.
Το ξενοδοχείο που μείναμε ένα κλασικό ibis που βρίσκεται στην αρχή του πεζόδρομου, δηλ στο κέντρο της πόλης, με 35ε το δίκλινο. Το λεωφορείο 2 από το ξενοδοχείο σε κατεβάζει στο σταθμό της πόλης απ όπου φύγαμε για τον επόμενο προορισμό την Sighisoara.
Η πόλη βρίσκεται στη καρδιά της Τρανσυλβανίας μικρή οχυρωμένη πόλη στη περιοχή των συνόρων μεταξύ της Λατινικά προσανατολισμένης Κεντρικής Ευρώπης και του Βυζαντινού Ορθόδοξου πολιτισμού της Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Όλη η παλιά πόλη μέσα στα τείχη, με θέα σε μια στροφή του ποταμού Tirvana.
Δύο ώρες η απόσταση με το τραίνο για την ξεχασμένη από το χρόνο αυτή πόλη, που αυτό το Σαββατοκύριακο φιλοξενούσε το ετήσιο μεσαιωνικό φεστιβάλ.
Το ξενοδοχείο Hotel Binderburi, το τελευταίο που βρήκα λόγω της ημέρας αποδείχτηκε το καλύτερο, 5 αστέρια 68ε και ακριβώς έξω από τα τείχη. Πήγαμε με ταξί από το σταθμό (8 lei).
Για φαγητό συστήνουμε ανεπιφύλακτα το Rustic, ένα εστιατόριο που είναι ανοικτό από το πρωί και έχει καλό φαγητό σέρβις και ωραίο περιβάλλον, βρίσκεται στο κεντρικό δρόμο της πόλης έξω από τα τείχη.
Είμαστε πολύ τυχερές που βρεθήκαμε εκεί αυτό το Σαββατοκύριακο. Όλη η πόλη γιόρταζε. Είχαν έρθει κάτοικοι από άλλες πόλεις ντυμένοι με στολές της εποχής του μεσαίωνα, χόρευαν τραγουδούσαν, έπαιζαν όργανα. Άλλοι έκαναν τοξοβολία, άλλοι ξιφομαχία, άλλοι έπαιζαν θεατρικές παραστάσεις, όλη η πόλη ένα πανηγύρι. Κάποιοι έβραζαν σε κάτι μεγάλα καζάνια γάλα η νερό με καλαμποκάλευρο και το πουλούσαν στους επισκέπτες. Φυσικά το δοκιμάσαμε όπως και curtos.
Στη παλιά πόλη, η οποία φωλιάζει σε ένα πανέμορφο λοφώδες εξοχικό τοπίο περιτριγυρισμένη από τα τείχη του κάστρου, μπορείς να μπεις μόνο από 2 εισόδους. Έντεκα πύργοι ορθώνονται περήφανοι κατά μήκος των τειχών,. Εσωτερικά βρίσκουμε όμορφες εκκλησίες, άθικτες από το χρόνο. Η εκκλησία on the hill του Αγ Νικολάου ,για να πας πρέπει να ανέβεις μια ξύλινη σκάλα από 175 σκαλοπάτια πού στεγάζεται από μια ξύλινη οροφή φτιαγμένη το 1642 , η Δομινικανή εκκλησία, η ορθόδοξη, η καθολική, η εκκλησία των λεπρών. Ακόμη βλέπεις παλιά αρχοντικά του 16αιώνα και λιθόστρωτα δρομάκια, για όμορφους περιπάτους. Ο μεγαλύτερος πύργος ο πύργος του ρολογιού στεγάζει και το αρχαιολογικό μουσείο, από τη κορυφή του μπορείς να δεις την εκπληκτική θέα της πόλης, άλλοι πύργοι όπως των γουνοποιών,των κρεοπωλών των υποδηματοποιών, των ραφτών, των κονσερβοποιών, σώζονται άλλοι λιγότερο, άλλοι περισσότερο καλά. Αναφέρονται στις εμπορικές συντεχνίες που αναπτύχθηκαν εδώ. Η πόλη κατάφερε να επιζήσει μετά από 2 επιδημίες πανώλης, δύο μεγάλες πυρκαγιές, και ένα μεγάλο σεισμό το 1838. Μέσα στο κάστρο έχει μόνιμους κατοίκους καθώς και πανσιόν, καφέ, εστιατόρια, καταστήματα με είδη δώρων. Εκεί είναι και το σπίτι που γεννήθηκε ο κόμης δράκουλας, που τώρα είναι καφέ- εστιατόριο.
Από τη μαγευτική αυτή πόλη όμως έπρεπε να φύγουμε. Επιστρέψαμε στο Brasov, απ όπου θα ταξιδέψουμε όλη νύχτα με το τραίνο για τη βορεινή Suceava 7.30 ώρες. Το εισιτήριο έκανε 75lei. Δυστυχώς δεν βρήκαμε βαγκόν λι, αλλά στο κουπέ μας δεν ήρθε κανείς άλλος επιβάτης και έτσι κοιμηθήκαμε μέχρι το πρωί.
Στις 8 το πρωί είμαστε στο continental suceava ένα συμπαθητικό ξενοδοχείο στο κέντρο της πόλης, περίπου 1 τέταρτο από το σταθμό με ταξί (15 lei), όπου πολύ ευγενικά μας έκαναν checkin, και μας έκλεισαν μια μονοήμερη εκδρομή στα μοναστήρια της Bucovina(ξύλο οξιάς) . Η εκδρομή έκανε 130lei ο καθένας. Το ξενοδοχείο χρέωσε για τη διαμονή 39lei.
Οταν οργάνωνα την εκδρομή δεν είχα συμπεριλάβει αυτή τη πόλη. Από το φόρουμ με έπεισαν να επισκεφθώ τα μοναστήρια της περιοχής. Η επιλογή αυτή αποδείχτηκε καταπληκτική.
Η περιοχή της Suceava βόρεια της Ρουμανίας είναι διάσπαρτη από ένα πλήθος μοναστηριών. Ο Στέφανος ο Μέγας ο οποίος ονομάστηκε και αθλητής του Χριστού, μαζί με το γιο του Πέτρου Ράρες κατασκεύασαν οχυρά μοναστήρια σε όλη τη περιοχή. Πολλά από αυτά άντεξαν στο χρόνο και τους πολέμους. Τα μοναστήρια έχουν χαρακτηριστεί μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς. Οι τοιχογραφίες των μοναστηριών αυτών είναι ένα μοναδικό θέαμα. Εκτός από το εσωτερικό των μοναστηριών αυτών έχουν αγιογραφηθεί και όλοι οι εξωτερικοί τοίχοι. Η αγιογραφία δεν είναι μια αλλά πολλές παραστάσεις η μία δίπλα στην άλλη παρουσιάζοντας μια μοναδική εικόνα. Σε πολλά από αυτά οι εργασίες αποκατάστασης συνεχίζονται, είδαμε ειδικούς τεχνίτες να πλένουν κομματάκι κομματάκι τις τοιχογραφίες που χρειάζονται ατελείωτες ώρες για να αποκαλυφθούν. Hiumor-Voronet-Moldavia-Gucevita μερικά από αυτά που επισκεφθήκαμε. Τα μοναστήρια στη περιοχή είναι ατελείωτα, είδαμε ένα χάρτη με άπειρες κουκκίδες που αντιστοιχούσαν
στη θέση τους στη περιοχή της Bucovina. Είναι εξαιρετικά δύσκολο να τα επισκεφτείς όλα. Έχουν είσοδο 3lei και δεν επιτρέπονται οι φωτογραφίες, εκτός αν πληρώσεις για αυτό. Μείναμε εντυπωσιασμένες από την επίσκεψη αυτή.
Η πόλη της Suceava είναι μια βιομηχανική μικρή επαρχιακή πόλη, με πολλές εκκλησίες, όπως άλλωστε και όλη η Ρουμανία, ένας ξεναγός μας είπε ότι τα τελευταία χρόνια κτίστηκαν 400 νέες εκκλησίες στη Ρουμανία, ένα πολύ όμορφο λόφο που έχει πάνω ένα κάστρο και μια ήσυχη πλατεία, όπου και το Δημαρχείο, ένα μουσείο και μερικά παλιά κτίρια.
Την επόμενη μέρα φύγαμε για τον τελευταίο προορισμό του ταξιδιού το Βουκουρέστι. Αποφασίσαμε να φύγουμε με λεωφορείο, 7.30 ώρες και 75 lei. Στη Ρουμανία έχει πολλές ιδιωτικές εταιρείες μεταφορών. Βρήκαμε 1 που μας βόλευε η ώρα και φύγαμε. Στη διαδρομή περάσαμε από το Faldiseui το Roman, το Bacou, το Busau.
Το Βουκουρέστι είναι μια διαφορετική Ρουμανία. Σε καμία από τις χώρες που έχω πάει μέχρι τώρα δεν έχω δει τόση διαφορά μεταξύ της πρωτεύουσας και της επαρχίας. Η πρωτεύουσα εξελίσσεται σε μια μεγαλούπολη, ενώ στην επαρχία κυκλοφορούν ακόμη κάρα.
Το ξενοδοχείο μας το Ηello κοντά στο gara nord και στο σταθμό του μετρό, καθαρό, λιτό με 35lei
μας εξυπηρέτησε πολύ, ιδιαιτέρως για να φύγουμε για το αεροδρόμιο.
Ρωτήσαμε πια είναι η κεντρική πλατεία Unirii μας είπαν και βρεθήκαμε στο Γκάζι, ακριβώς όπως στην Αθήνα μαζεμένες παμπ, καφέ, σουβλατζίδικα, εστιατόρια ανάμεσα στα σοκάκια της παλιάς πόλης, με τα πανέμορφα ιστορικά κτίρια.
Τα ερείπια της παλιάς πριγκιπικής αυλής του Τσέπες, η μεγάλη λευκή εκκλησία, η εκκλησία της Σταυρουπόλεως, ένα κτίσμα που προστατεύεται από την Unesco, το Εθνικό ιστορικό μουσείο που έχει μια εξαιρετική συλλογή από χρυσά κοσμήματα και πολύτιμους λίθους, το Βασιλικό παλάτι, το Μέγαρο του κοινοβουλίου, είναι πολλά από τα αξιοθέατα της πόλης. Εμείς πήγαμε και στα βόρεια της πόλης στην πλατεία Βικτωρίας. Από εκεί ξεκινάει η Soseaua Kiseleff μια δενδροφυτεμένη οδός που διασχίζει την πιο πολυτελή περιοχή της πόλης . Πολυτελείς βίλες και σπίτια δεξιά και αριστερά του δρόμου που οδηγεί μέχρι την αψίδα του Θριάμβου. Λίγο μετά είναι το μουσείο χωριό (Muzeul Satului) το οποίο περιλαμβάνει 300 ξύλινα σπιτάκια, εκκλησίες και αγροικίες σε φυσικό μέγεθος που συγκεντρώθηκαν εδώ από τα 1936. Το μουσείο περιβάλλεται από το πάρκο Herastrau με τους εκπληκτικούς κήπους του και τη λίμνη όπου μπορείς να κάνεις βαρκάδα. Είναι νομίζω το πιο όμορφο σημείο της πόλης για βόλτα και ξεκούραση. Η γνώμη μου είναι ότι το Βουκουρέστι είναι μια όμορφη καταπράσινη πόλη με πολλά αξιοθέατα. Έχει πολλά πράγματα να δεις και να κάνεις.
Η ώρα της επιστροφής είχε φτάσει. Μία χώρα, μια ιστορία, μια επίσκεψη έφτασε στο τέλος της. Ποτέ δεν φτάνει μία επίσκεψη για να γνωρίσεις μια χώρα, πάντα αφήνεις μια πιθανότητα στην άκρη του μυαλού σου να ξαναπάς να δεις περισσότερα, έχουμε εξάλλου αφήσει το δέλτα του Δούναβη που πρέπει να δούμε. Η Ρουμανία είναι μια πανέμορφη χώρα καταπράσινη, κοντινή σε εμάς, οικονομική ακόμα, όλο το ταξίδι κόστισε 450ε, που είναι εύκολο να πας ακόμη και για ένα τριήμερο. Σίγουρα θα ξαναπάμε.
_____________________________________________________________
photo by wikipedia.org
Ο κάτοχος των πνευματικών δικαιωμάτων αυτού του έργου, το παραδίδει ως κοινό κτήμα. Αυτό ισχύει σε όλο τον κόσμο.
Μια άλλη εκδρομή που αναβλήθηκε ήταν η αιτία να προγραμματίσω αυτή την εκδρομή στην κοντινή Ρουμανία. Ιδιαίτερα με παρέσυραν και τα σχόλια από το φόρουμ για τις ομορφιές της γειτονικής αυτής χώρας.
Το εισιτήριο όχι ιδιαίτερα φθηνό αφού το έκλεισα 10 ημέρες πριν το ταξίδι,169ευρώ, οι πτήσεις όμως βολικές χάρις στο συνδυασμό tarom-oa. 27-7-11 έως 3-8-11.
Η αρχική σκέψη να γυρίσουμε όλη τη Ρουμανία απορρίφθηκε γρήγορα μιας και οι 8 μέρες δεν έφθαναν για όλες τις διαδρομές.
Το πρόγραμμα βγήκε 2μ Brasov, 1μ Sibiu, 1μ Sighisoara, 1μ Suceava 1μ Bucuresti και την ενδιάμεση νύχτα σε βαγκόν λι στο τραίνο.
Με πρωινή πτήση από το Ελ Βενιζέλος φθάσαμε με τη φίλη μου τη Μαρία στο Βουκουρέστι κατά τις 12 το μεσημέρι. Η αίθουσα των αφίξεων λίγο απογοητευτική, απ ότι είδα αργότερα έχουν φτιάξει μόνο την αίθουσα αναχωρήσεων. Περιμέναμε ένα λεωφορείο να μας πάει στο σταθμό του τραίνου λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα περίπου τρία τέταρτα, ο σταθμός χωρίς πινακίδες στη μέση του πουθενά, το δρομάκι που ανέβαζε στο σταθμό δεν χωρούσε το βανάκι που έκανε χρέη λεωφορείου να στρίψει και αυτό μας ανέβασε με την όπισθεν, λίγο πρωτόγονα πράγματα. Το εισιτήριο 7.5lei (4 lei= 1 euro). Ο υπαίθριος αυτός σταθμός ήταν γεμάτος κορομηλιές, όπως και όλη η χώρα ήταν γεμάτη με δέντρα και φρούτα του δάσους, φυσικά δοκιμάσαμε μερικά, όσο περιμέναμε το τραίνο.
Συνάλλαγμα κάναμε λίγο για τα πρώτα έξοδα στο αεροδρόμιο στο χώρο ενοικιάσεως αυτοκινήτων.
Ήταν το πιο ακριβό συνάλλαγμα όλης της εκδρομής.
Από το σταθμό του τραίνου το gara nord στο κέντρο της πόλης έφευγε και το τραίνο για το Brasov (2 ώρες-12lei). Το ταξίδι μας πανέμορφο, τα τοπία που εναλλάσσονταν το ένα ήταν πιο όμορφο από το άλλο. Τα απέραντα κίτρινα λιβάδια εξαιτίας των ανθισμένων ήλιων, έδιναν τη θέση τους στη πλούσια βλάστηση και στα οπωροφόρα δέντρα, γεμάτα καρπούς αυτή την εποχή, τα ποτάμια και τα δάση. Τοοο τοπίο όλο και πιο όμορφο με αποκορύφωμα την περιοχή γύρω από τη Sinaia (το περίφημο χειμερινό θέρετρο, με πολύ καλή υποδομή για σκι που βρίσκεται σε υψόμετρο 900μ στη κοιλάδα Prahova στους πρόποδες τωΟρέωνων Bucegi, τα όρη αυτά
συναγωνίζονται τα όρη Tara της Σλοβακίας η τις Άλπεις στα μονοπάτια και τις ορεινές διαδρομές . Εκεί και το κάστρο του Peles). Η Ρουμανία είναι μια χώρα καταπράσινη, με πολλά δάση , ποτάμια και λίμνες.
Μετά από 2 ώρες , μαγεμένες από τη διαδρομή, φθάσαμε στο Brasov. Με λίγη ταλαιπωρία βρήκαμε το ξενοδοχείο (είχε τρία κτίρια και δεν πήγαμε από την αρχή στο σωστό), που αποδείχτηκε πολύ καλή επιλογή.
Όσα είχα ακούσει για τη πόλη είναι λίγα μπροστά στην ομορφιά της. Μια μεσαιωνική πόλη διατηρημένη, με μια όμορφη πλατεία, αρκετά τουριστική, με εξαιρετική φυσική θέση. Τα τείχη της πόλης βρίσκονται στους πρόποδες ενός λόφου. Τα έλατα σχηματίζουν ένα δάσος στην άκρη της και επιτρέπουν στους κατοίκους να απολαμβάνουν απίθανους περιπάτους . Εκεί έχει και ένα τελεφερίκ που σε ανεβάζει στη κορυφή του λόφου. Το χρώμα της πόλης, τα παλιά κτίρια οι πύργοι τα σοκάκια σε φέρνουν πίσω σε άλλες εποχές, στο μεσαίωνα. Πολύ ωραία η βόλτα γύρω από τα τείχη της πόλης, στη Biata Sfatului τη κεντρική πλατεία με τις μπαρόκ προσόψεις των κτιρίων και τα ζωντανά υπαίθρια καφέ.
Αξιοθέατα πάρα πολλά το Μέγαρο του Κοινοβουλίου με το πύργο του σαλπιγκτή, η γοτθική Μαύρη Εκκλησία η οποία απέκτησε το όνομά της από μια πυρκαγιά, η πινακοθήκη στο Museul Etnografic ,το φρούριο Cetatea στο λόφο,η πύλη Schei, η Ορθόδοξη εκκλησία του Αγ Νικολάου, κλπ
Το ξενοδοχείο μας μια πανσιόν πρόσφατα ανακαινισμένη στο τελευταίο όροφο ενός διατηρητέου με 39ε το δίκλινο, κεντρικότατη με εξοπλισμό κουζίνας και 2 τραπεζαρίες. Το συστήνω ανεπιφύλακτα (ambient-residence). To λεωφορείο 2 η 51 το συνδέει με το σταθμό, ενώ στο κέντρο της πόλης πας με τα πόδια.
Το φαγητό μας στη πόλη όπως άλλωστε και σε όλη τη χώρα εξαιρετικό. Πήγαμε στο Bella casa ένα παλιό κελάρι στο υπόγειο του ομώνυμου ξενοδοχείου στη κεντρική πλατεία. Υπέροχο σέρβις στο πετρόκτιστο κελάρι με τα μικρά δωματιάκια που σέρβιρε νοστιμότατο φαγητό, σε τιμές λογικότατες. Παρόλο το τουριστικό του πράγματος αξίζει μια επίσκεψη έστω και για ένα ποτό στο μπαρ. Άλλη μια επιλογή για φαγητό είναι μια ταβέρνα -ψησταριά με παραδοσιακό φαγητό που πηγαίνουν και οι ντόπιοι. Έχει τροβαδούρους που τραγουδούν από τραπέζι σε τραπέζι, χύμα κρασί πολύ καλό, σου θυμίζει ελληνική ταβέρνα. Οδός Castanilor στη διασταύρωση με τη λεωφόρο Maluii . Miditei -sarmale -mix grill & red wine. O λογαριασμός 15ε 2άτομα.
Το Brasov είναι η έκτη μεγαλύτερη πόλη της Ρουμανίας. Έχει σιδηροδρομικό σταθμό και δύο σταθμούς λεωφορείων autogara1 στο σιδ σταθμό και autogara 2 στη στάση stadion Tineretului (λεωφ12&22 από το κέντρο).
Poiana Brasov λεωφορείο ν20 από τη κεντρική λεωφ Eroilor (6 lei). Σε 30λεπτά είμαστε στο κυριότερο χειμερινό θέρετρο για σκι της Ρουμανίας. Έχετε και την επιλογή του ταξί (40lei). Το τελεφερίκ (16 lei) σε ανεβάζει στο ψηλότερο σημείο απ όπου απολαμβάνεις τη θέα της πόλης και των Καρπαθίων. Οι δραστηριότητες που μπορείς να κάνεις εκεί είναι πολλές, πεζοπορία, ιππασία, το χειμώνα βόλτα με έλκηθρο η να χρησιμοποιήσετε την σάουνα και την πισίνα του hotel Alpin. Εμείς φάγαμε υπέροχα γλυκά , ήπιαμε καφέ και αγοράσαμε curtos ψημένο ζυμάρι στα κάρβουνα με ζάχαρη και ξηρούς καρπούς.
Φυσικά δεν παραλείψαμε και μια επίσκεψη στο κάστρο Bran, το λεγόμενο κάστρο του δράκουλα.
Αν εξαιρέσουμε τη υπέροχη φύση δεν είναι κάτι ιδιαίτερο. Ειδικά αν ταξιδεύεις πολύ, έχεις δει και ωραιότερα κάστρα. Στους διάφορους πάγκους όμως η φίλη μου βρήκε καπνιστά τυριά από αγρότες που τα πουλούσαν. Το λεωφορείο για εκεί φεύγει από το σταθμό 2. Το τραίνο δεν εξυπηρετεί γιατί αφήνει μακριά.
Την Τρίτη μέρα συνεχίσαμε για Fagaras. Το λεωφορείο κάνει 1 ώρα (10 lei). Μια μικρή πόλη που σε οδηγεί στα ομώνυμα βουνά. Έχει ένα κάστρο στο κέντρο της πόλης με τάφρο γύρω γύρω. Η επίσκεψη στη πόλη αξίζει μόνο αν θες να επισκεφθείς τα βουνά και την λίμνη Balea, γιαυτό όμως πρέπει να έχεις αυτοκίνητο. Εμείς μετά το κάστρο επισκεφθήκαμε την κλειστή αγορά και πήραμε τι άλλο τυριά από τους παραγωγούς της περιοχής. Ήταν εκπληκτικά, βουτυράτα.
Το πρόγραμμά μας μετά είχε Sibiu. Επειδή όμως το δρομολόγιο ήταν αργά αποφασίσαμε να πάρουμε ταξί. Υποτίθεται ότι κάναμε συμφωνία για 120lei αλλά ο ταξιτζής μόλις φτάσαμε 20 χιλ πριν το κέντρο της πόλης με καταρρακτώδη βροχή μας είπε ότι θέλει άλλα 30 να μας πάει στο κέντρο της πόλης, και φυσικά του τα δώσαμε.
Sibiu μια πόλη που την ομορφιά της δεν μπορείς να την περιγράψεις. Αυτή η πόλη έχει μια μαγεία ένα μυστήριο, είναι ένα ζωντανό παραμύθι. Είτε περπατάς στη Piata Mare είτε στη Piata Mica είτε στα στενά σοκάκια με τις στοές και τα σκαλιά, νιώθεις να σε παρακολουθούν πολλά ζευγάρια μάτια από τις στέγες των σπιτιών, των οποίων τα παράθυρα μοιάζουν με μισόκλειστα βλέφαρα. Το συναίσθημα που σου δημιουργείται είναι πολύ έντονο, και σε γεμίζει μυστήριο. Είναι μια πόλη με πολυτάραχη ιστορία, έντονο ιστορικό ενδιαφέρον και επιπλέον απαλλαγμένη από τις ορδές των τουριστών που πηγαίνουν στο γειτονικό Brasov. Επίσης η παλιά πόλη είναι η μεγαλύτερη και η πιο καλοδιατηρημένη της Ρουμανίας. Η Nicolae Balcescu ο κύριος πεζόδρομος της είναι γεμάτος εντυπωσιακά κτίρια και ιστορικά μνημεία.
Ο καλύτερος τρόπος να το ανακαλύψεις είναι να περπατήσεις όλο το πεζόδρομο μέχρι τη μεγάλη πλατεία. Ο Πύργος του Συμβουλίου στο κέντρο της πλατείας σου δίνει τη δυνατότητα να δεις όλη τη πόλη από τη κορυφή του, περνάμε τη Καθολική εκκλησία για να φτάσουμε στο Buseul Brukenthal που στεγάζει την σπουδαιότερη συλλογή πινάκων της χώρας, λίγο αριστερότερα είναι το ιστορικό μουσείο, η Ευαγγελική Εκκλησία. Για να φτάσετε στη κάτω πλευρά της πόλης κατεβείτε τη σκάλα (χρονολογείται από το 13 αιώνα) η διασχίστε την γέφυρα του ψεύτη (Podul minciunilor) στην Piata Mica. Η σιδερένια αυτή γέφυρα έχει ένα θρύλο, αν κάποιος πάνω στη γέφυρα πει ψέματα θα γκρεμιστεί μαζί με τη γέφυρα, φαίνεται ότι κανείς δεν λέει ψέματα σε αυτή τη πόλη γιατί η γέφυρα στέκει ακόμα στη θέση της. Στη μικρή πλατεία είναι το Φαρμακευτικό μουσείο. Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει και ο Ορθόδοξος Καθεδρικός ναός που είναι κτισμένος σύμφωνα με τα πρότυπα της Αγίας Σοφίας. Στην δεξιά πλευρά του πεζόδρομου δίπλα στα παλιά τείχη της πόλης κατά μήκος ενός ήσυχου πάρκου βρίσκονται όμορφα κτίρια που στεγάζουν το Μουσείο φυσικής ιστορίας, την αίθουσα συναυλιών Τhalia κλπ. Το καλύτερο απ όλα όμως είναι να περιπλανηθείς στα δρομάκια ,να παρατηρήσεις τα παλιά σπίτια με τις ανθισμένες αυλές, να περάσεις μέσα από τις στοές που σχηματίζονται, να ανέβεις και να κατέβεις τα σκαλοπάτια που σε οδηγούν σε διάφορα σημεία της πόλης, να αισθανθείς ότι βρίσκεσαι για λίγο σε άλλη εποχή. Στην αρχή του πεζόδρομου απέναντι από τη λεωφόρο πολλά κτίρια καλοδιατηρημένα στεγάζουν το νοσοκομείο, υπηρεσίες και άλλα.
Το ξενοδοχείο που μείναμε ένα κλασικό ibis που βρίσκεται στην αρχή του πεζόδρομου, δηλ στο κέντρο της πόλης, με 35ε το δίκλινο. Το λεωφορείο 2 από το ξενοδοχείο σε κατεβάζει στο σταθμό της πόλης απ όπου φύγαμε για τον επόμενο προορισμό την Sighisoara.
Η πόλη βρίσκεται στη καρδιά της Τρανσυλβανίας μικρή οχυρωμένη πόλη στη περιοχή των συνόρων μεταξύ της Λατινικά προσανατολισμένης Κεντρικής Ευρώπης και του Βυζαντινού Ορθόδοξου πολιτισμού της Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Όλη η παλιά πόλη μέσα στα τείχη, με θέα σε μια στροφή του ποταμού Tirvana.
Δύο ώρες η απόσταση με το τραίνο για την ξεχασμένη από το χρόνο αυτή πόλη, που αυτό το Σαββατοκύριακο φιλοξενούσε το ετήσιο μεσαιωνικό φεστιβάλ.
Το ξενοδοχείο Hotel Binderburi, το τελευταίο που βρήκα λόγω της ημέρας αποδείχτηκε το καλύτερο, 5 αστέρια 68ε και ακριβώς έξω από τα τείχη. Πήγαμε με ταξί από το σταθμό (8 lei).
Για φαγητό συστήνουμε ανεπιφύλακτα το Rustic, ένα εστιατόριο που είναι ανοικτό από το πρωί και έχει καλό φαγητό σέρβις και ωραίο περιβάλλον, βρίσκεται στο κεντρικό δρόμο της πόλης έξω από τα τείχη.
Είμαστε πολύ τυχερές που βρεθήκαμε εκεί αυτό το Σαββατοκύριακο. Όλη η πόλη γιόρταζε. Είχαν έρθει κάτοικοι από άλλες πόλεις ντυμένοι με στολές της εποχής του μεσαίωνα, χόρευαν τραγουδούσαν, έπαιζαν όργανα. Άλλοι έκαναν τοξοβολία, άλλοι ξιφομαχία, άλλοι έπαιζαν θεατρικές παραστάσεις, όλη η πόλη ένα πανηγύρι. Κάποιοι έβραζαν σε κάτι μεγάλα καζάνια γάλα η νερό με καλαμποκάλευρο και το πουλούσαν στους επισκέπτες. Φυσικά το δοκιμάσαμε όπως και curtos.
Στη παλιά πόλη, η οποία φωλιάζει σε ένα πανέμορφο λοφώδες εξοχικό τοπίο περιτριγυρισμένη από τα τείχη του κάστρου, μπορείς να μπεις μόνο από 2 εισόδους. Έντεκα πύργοι ορθώνονται περήφανοι κατά μήκος των τειχών,. Εσωτερικά βρίσκουμε όμορφες εκκλησίες, άθικτες από το χρόνο. Η εκκλησία on the hill του Αγ Νικολάου ,για να πας πρέπει να ανέβεις μια ξύλινη σκάλα από 175 σκαλοπάτια πού στεγάζεται από μια ξύλινη οροφή φτιαγμένη το 1642 , η Δομινικανή εκκλησία, η ορθόδοξη, η καθολική, η εκκλησία των λεπρών. Ακόμη βλέπεις παλιά αρχοντικά του 16αιώνα και λιθόστρωτα δρομάκια, για όμορφους περιπάτους. Ο μεγαλύτερος πύργος ο πύργος του ρολογιού στεγάζει και το αρχαιολογικό μουσείο, από τη κορυφή του μπορείς να δεις την εκπληκτική θέα της πόλης, άλλοι πύργοι όπως των γουνοποιών,των κρεοπωλών των υποδηματοποιών, των ραφτών, των κονσερβοποιών, σώζονται άλλοι λιγότερο, άλλοι περισσότερο καλά. Αναφέρονται στις εμπορικές συντεχνίες που αναπτύχθηκαν εδώ. Η πόλη κατάφερε να επιζήσει μετά από 2 επιδημίες πανώλης, δύο μεγάλες πυρκαγιές, και ένα μεγάλο σεισμό το 1838. Μέσα στο κάστρο έχει μόνιμους κατοίκους καθώς και πανσιόν, καφέ, εστιατόρια, καταστήματα με είδη δώρων. Εκεί είναι και το σπίτι που γεννήθηκε ο κόμης δράκουλας, που τώρα είναι καφέ- εστιατόριο.
Από τη μαγευτική αυτή πόλη όμως έπρεπε να φύγουμε. Επιστρέψαμε στο Brasov, απ όπου θα ταξιδέψουμε όλη νύχτα με το τραίνο για τη βορεινή Suceava 7.30 ώρες. Το εισιτήριο έκανε 75lei. Δυστυχώς δεν βρήκαμε βαγκόν λι, αλλά στο κουπέ μας δεν ήρθε κανείς άλλος επιβάτης και έτσι κοιμηθήκαμε μέχρι το πρωί.
Στις 8 το πρωί είμαστε στο continental suceava ένα συμπαθητικό ξενοδοχείο στο κέντρο της πόλης, περίπου 1 τέταρτο από το σταθμό με ταξί (15 lei), όπου πολύ ευγενικά μας έκαναν checkin, και μας έκλεισαν μια μονοήμερη εκδρομή στα μοναστήρια της Bucovina(ξύλο οξιάς) . Η εκδρομή έκανε 130lei ο καθένας. Το ξενοδοχείο χρέωσε για τη διαμονή 39lei.
Οταν οργάνωνα την εκδρομή δεν είχα συμπεριλάβει αυτή τη πόλη. Από το φόρουμ με έπεισαν να επισκεφθώ τα μοναστήρια της περιοχής. Η επιλογή αυτή αποδείχτηκε καταπληκτική.
Η περιοχή της Suceava βόρεια της Ρουμανίας είναι διάσπαρτη από ένα πλήθος μοναστηριών. Ο Στέφανος ο Μέγας ο οποίος ονομάστηκε και αθλητής του Χριστού, μαζί με το γιο του Πέτρου Ράρες κατασκεύασαν οχυρά μοναστήρια σε όλη τη περιοχή. Πολλά από αυτά άντεξαν στο χρόνο και τους πολέμους. Τα μοναστήρια έχουν χαρακτηριστεί μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς. Οι τοιχογραφίες των μοναστηριών αυτών είναι ένα μοναδικό θέαμα. Εκτός από το εσωτερικό των μοναστηριών αυτών έχουν αγιογραφηθεί και όλοι οι εξωτερικοί τοίχοι. Η αγιογραφία δεν είναι μια αλλά πολλές παραστάσεις η μία δίπλα στην άλλη παρουσιάζοντας μια μοναδική εικόνα. Σε πολλά από αυτά οι εργασίες αποκατάστασης συνεχίζονται, είδαμε ειδικούς τεχνίτες να πλένουν κομματάκι κομματάκι τις τοιχογραφίες που χρειάζονται ατελείωτες ώρες για να αποκαλυφθούν. Hiumor-Voronet-Moldavia-Gucevita μερικά από αυτά που επισκεφθήκαμε. Τα μοναστήρια στη περιοχή είναι ατελείωτα, είδαμε ένα χάρτη με άπειρες κουκκίδες που αντιστοιχούσαν
στη θέση τους στη περιοχή της Bucovina. Είναι εξαιρετικά δύσκολο να τα επισκεφτείς όλα. Έχουν είσοδο 3lei και δεν επιτρέπονται οι φωτογραφίες, εκτός αν πληρώσεις για αυτό. Μείναμε εντυπωσιασμένες από την επίσκεψη αυτή.
Η πόλη της Suceava είναι μια βιομηχανική μικρή επαρχιακή πόλη, με πολλές εκκλησίες, όπως άλλωστε και όλη η Ρουμανία, ένας ξεναγός μας είπε ότι τα τελευταία χρόνια κτίστηκαν 400 νέες εκκλησίες στη Ρουμανία, ένα πολύ όμορφο λόφο που έχει πάνω ένα κάστρο και μια ήσυχη πλατεία, όπου και το Δημαρχείο, ένα μουσείο και μερικά παλιά κτίρια.
Την επόμενη μέρα φύγαμε για τον τελευταίο προορισμό του ταξιδιού το Βουκουρέστι. Αποφασίσαμε να φύγουμε με λεωφορείο, 7.30 ώρες και 75 lei. Στη Ρουμανία έχει πολλές ιδιωτικές εταιρείες μεταφορών. Βρήκαμε 1 που μας βόλευε η ώρα και φύγαμε. Στη διαδρομή περάσαμε από το Faldiseui το Roman, το Bacou, το Busau.
Το Βουκουρέστι είναι μια διαφορετική Ρουμανία. Σε καμία από τις χώρες που έχω πάει μέχρι τώρα δεν έχω δει τόση διαφορά μεταξύ της πρωτεύουσας και της επαρχίας. Η πρωτεύουσα εξελίσσεται σε μια μεγαλούπολη, ενώ στην επαρχία κυκλοφορούν ακόμη κάρα.
Το ξενοδοχείο μας το Ηello κοντά στο gara nord και στο σταθμό του μετρό, καθαρό, λιτό με 35lei
μας εξυπηρέτησε πολύ, ιδιαιτέρως για να φύγουμε για το αεροδρόμιο.
Ρωτήσαμε πια είναι η κεντρική πλατεία Unirii μας είπαν και βρεθήκαμε στο Γκάζι, ακριβώς όπως στην Αθήνα μαζεμένες παμπ, καφέ, σουβλατζίδικα, εστιατόρια ανάμεσα στα σοκάκια της παλιάς πόλης, με τα πανέμορφα ιστορικά κτίρια.
Τα ερείπια της παλιάς πριγκιπικής αυλής του Τσέπες, η μεγάλη λευκή εκκλησία, η εκκλησία της Σταυρουπόλεως, ένα κτίσμα που προστατεύεται από την Unesco, το Εθνικό ιστορικό μουσείο που έχει μια εξαιρετική συλλογή από χρυσά κοσμήματα και πολύτιμους λίθους, το Βασιλικό παλάτι, το Μέγαρο του κοινοβουλίου, είναι πολλά από τα αξιοθέατα της πόλης. Εμείς πήγαμε και στα βόρεια της πόλης στην πλατεία Βικτωρίας. Από εκεί ξεκινάει η Soseaua Kiseleff μια δενδροφυτεμένη οδός που διασχίζει την πιο πολυτελή περιοχή της πόλης . Πολυτελείς βίλες και σπίτια δεξιά και αριστερά του δρόμου που οδηγεί μέχρι την αψίδα του Θριάμβου. Λίγο μετά είναι το μουσείο χωριό (Muzeul Satului) το οποίο περιλαμβάνει 300 ξύλινα σπιτάκια, εκκλησίες και αγροικίες σε φυσικό μέγεθος που συγκεντρώθηκαν εδώ από τα 1936. Το μουσείο περιβάλλεται από το πάρκο Herastrau με τους εκπληκτικούς κήπους του και τη λίμνη όπου μπορείς να κάνεις βαρκάδα. Είναι νομίζω το πιο όμορφο σημείο της πόλης για βόλτα και ξεκούραση. Η γνώμη μου είναι ότι το Βουκουρέστι είναι μια όμορφη καταπράσινη πόλη με πολλά αξιοθέατα. Έχει πολλά πράγματα να δεις και να κάνεις.
Η ώρα της επιστροφής είχε φτάσει. Μία χώρα, μια ιστορία, μια επίσκεψη έφτασε στο τέλος της. Ποτέ δεν φτάνει μία επίσκεψη για να γνωρίσεις μια χώρα, πάντα αφήνεις μια πιθανότητα στην άκρη του μυαλού σου να ξαναπάς να δεις περισσότερα, έχουμε εξάλλου αφήσει το δέλτα του Δούναβη που πρέπει να δούμε. Η Ρουμανία είναι μια πανέμορφη χώρα καταπράσινη, κοντινή σε εμάς, οικονομική ακόμα, όλο το ταξίδι κόστισε 450ε, που είναι εύκολο να πας ακόμη και για ένα τριήμερο. Σίγουρα θα ξαναπάμε.
_____________________________________________________________
photo by wikipedia.org
Ο κάτοχος των πνευματικών δικαιωμάτων αυτού του έργου, το παραδίδει ως κοινό κτήμα. Αυτό ισχύει σε όλο τον κόσμο.
