ph2
Member
- Μηνύματα
- 74
- Likes
- 11
- Ταξίδι-Όνειρο
- Αργεντινή
Τι να πώ για αυτό το ταξίδι.Ας το πάρουμε λοιπόν από την αρχή:Πτήση με την νέα Ολυμπιακή για Βουκουρέστι(πρώτη πρωινή 62ευρώ με επιστροφή).Αφού πρωσγειωθήκαμε λοιπόν περιμέναμε το αυτοκίνητο που νοικιάσαμε απο την Ρουμάνικη εταιρεία Autonom.Πολύ φτηνή και αξιόπιστη.Ξεκινήσαμε λοιπόν για μπράσωβ.Έχοντας μελετήσει πολλούς οδηγούς και διαβάζοντας τις ιστορίες από το φόρουμ αποφασίσαμε να κάνουμε μια μικρή στάση στη Σινάια και να δούμε το εκπληκτικό κάστρο του Πέλες.Το κάστρο κλειστό λόγω εποχής εσωτερικά και αποφασίσαμε απλά να το φωτογραφήσουμε εξωτερικά.Εκεί έπρεπε να πληρώσουμε τον φύλακα για να μας αφήσει.Με παζάρι μας πήρε μόνο 5 ευρώ αλλά πραγματικά άξιζε.Αφήνοντας πίσω τη Σινάια συνεχίσαμε για το Μπράσωβ.Ο καιρός σύμμαχος με απίστευτη λιακάδα κάνοντας τα βουνά να λάμπουν.Μπαίνοντας στο Μπράσωβ το απόλυτο ξενέρωμα.Η κούραση πλέον εμφανής και οι άχαρες οικοδομές μας απογοήτευσαν.Συνεχίζοντας το δρόμο ψάχνοντας την παλιά πόλη και την μαύρη εκκλησία η μεγάλη ανατροπή.Η πόλη άρχισε να μεταμορφώνετε σε ένα κόσμημα το οποίο σε μετέφερε πίσω στον 14-15ο αιώνα.Αφού αφήσαμε τα πράγματα στο ξενοδοχείο έγινε η πρώτη εξόρμηση στην πόλη με τα γραφικά σοκάκια και καφέ που μας εντυπωσίασαν.Το ελληνικό στοιχείο παντού αφού είδαμε όλες τις ελληνικές τράπεζες(Πειραιώς, Εμπορική, Αγροτική)καθώς και την cosmote με τον Γερμανό.Όσο νύχτωνε ο χαμηλός φωτισμός της πόλης,η ομίχλη και το βουνό από πάνω έκανε το σκηνικό μυστηριώδες.Την επόμενη μέρα αφού πήραμε το πρωινό μας ξεκινήσαμε για το περίφημο κάστρο του Δράκουλα στο Μπραν.Στο δρόμο αφού φάγαμε μια κλήση(ευτυχώς δεν την πληρώσαμε επειδή ήμασταν τουρίστες)κάναμε μια στάση στο Ράσνοβ να δούμε το κάστρο.Η πόλη συμπαθητική και ο κόσμος πολύ φιλόξενος.Ολοι προσπαθούσαν να μας βοηθήσουν(επειδή μας έβλεπαν με τον χάρτη)μιλώντας μας Ρουμάνικα και ελάχιστα σπαστά αγγλικά.Αφού είδαμε το κάστρο φύγαμε για το Μπραν.Το κάστρο χτισμένο σε βράχο όχι όμως τόσο εντυπωσιακό και άπειρους μικροπωλητές κάτω να πωλούν οτιδήποτε έχει σχέση με τον Δράκουλα.Αφού εξερευνήσαμε τη περιοχή επιστροφή στην βάση μας το Μπράσωβ και ανάβαση με το τελεφερίκ στην κορυφή του βουνού για να θαυμάσουμε την εκπληκτική θέα της πόλης από ψηλά.Την επομένη το πρωί ξεκινήσαμε για Σιγκισοάρα την πόλη που γεννήθηκε ο Τέπες.Η διαδρομή απίστευτη με άμαξες στον δρόμο ανάμεσα στα βουνά που θύμιζε ένα φτωχό αλλά συνάμα γραφικό τοπίο.Η παλιά πόλη στο λόφο όπως φαινόταν από το δρόμο απλά τέλεια.Ανεβήκαμε από τον πύργο του ρολογιού και βγήκαμε στο σπίτι που γεννήθηκε ο Δράκουλας που τώρα είναι εστιατόριο.Το μόνο άσχημο ήταν ότι πεζοδρομούσαν την κεντρική πλατεία και γινόταν ο χαμός.Αυτό φυσικά δεν μας πτόησε και εξερευνήσαμε όλη την παλιά πόλη.Νωρίς το μεσημέρι φύγαμε για Σιμπίου.Φυσικά στο δρόμο κάναμε και την καθιερωμένη παράκαμψη και στάση σε ένα οχυρωμένο μοναστήρι παγκοσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της Ουνέσκο στο Μπιερτάν.Πραγματικά πρώτη φορά έβλεπα κάτι τέτοιο στο λόφο ενός μικρού και φτωχικού χωριού.Αργά το απόγευμα φτάσαμε στο Σιμπίου.Τι να πω για αυτήν την πόλη.Υπέροχη πραγματικά με Χριστουγιενιάτικη ατμόσφαιρα.Η πλατεία με το στολισμένο δέντρο το παγοδρόμιο και την μικρή αλλά πολύ ωραία χριστουγιενιάτικη αγορά μας έβαλε στο πνεύμα τον Χριστουγέννων.Εδώ είχε πολύ περισσότερους τουρίστες και οι κεντρικοί δρόμοι γεμάτοι από κόσμο δημιουργούσανε μια πολύ ζωντανη πόλη.Αφού μείναμε 2 βράδυα και χορτάσαμε την πόλη ήρθε η μέρα που έπρεπε να αποχωριστούμε την Ρουμανία.Η πτήση ήταν 9:30 το βράδυ και έτσι ξεκινήσαμε το πρωί από το Σιμπίου.Όλοι οι οδηγοί λέγανε ότι η πιο όμορφη διαδρομή για να πας Βουκουρέστι είναι από τα Ορη Φαγκάρας.Έτσι αποφασίσαμε αφού είχαμε πολύ χρόνο μπροστά μας να ακολουθήσουμε αυτήν τη διαδρομή.Αρχίσαμε λοιπόν την ανάβαση σε μια εκπληκτική διαδρομή με φιδίσιους δρόμους και φτάσαμε στο Μπαλέα όπου και μας είπαν ότι εδώ από 1 Νοεμβρίου μέχρι 1 Ιουλίου ο δρόμος είναι κλειστός για την κορυφή.Αφού ψιλοαπογοητευτήκαμε μας είπαν ότι στο Μπαλέα υπάρχει το τηλεφερίκ που σε ανεβάζει στην κορυφή του βουνού σε μια παγωμένη λίμνη.Χωρίς δεύτερη σκέψη το πήραμε και ανεβήκαμε στα χιονισμένα βουνά μπροστά στη λίμνη.Εκεί το τοπίο ήταν καθαρά Αλπικό και πήγαμε στο σαλέ για σουπίτσα και καφεδάκι.Ο χρόνος άρχισε να μας πιέζει και έτσι αφού μάθαμε ότι για Βουκουρέστι ήταν περίπου 5 ώρες από την Εθνική τους ξεκινήσαμε την κατάβαση από τα υπέροχα βουνά.Γύρω στις 7 ήμασταν Βουκουρέστι όπου η κίνηση ήταν ανυπόφορη και άρχισα να φοβάμαι ότι θα χάσουμε την πτήση.Τελικά φτάσαμε στο Οτοπένι και επιβιβαστήκαμε στο αεροπλάνο για την επιστροφή μας στην πολύβοη Αθήνα.Το μόνο σίγουρο είναι ότι παρά την κούραση γέμισα με απίστευτες εικόνες και ενέργεια περιμένοντας το επόμενο ταξίδι για το Μόναχο
Link: MobileMe Gallery
Link: MobileMe Gallery
Πολύ ωραία η περιγραφή σου. Τις ίδιες πανέμορφες εικόνες γνώρισα κι εγώ δυο μήνες πριν. Και σε άλλα με υγεία
