Πώς ταξιδεύουμε

[varsa]

Φίλε Mio, αυτό που συνέβη στη συγγενή σου θα μπορούσε να γίνει οπουδήποτε στον κόσμο μας.. Οσο για μένα, πιστεύω μου είναι οτι «όποιου του μέλλει να πνιγεί ποτέ του δεν πεθαίνει». Άλλωστε, νοιώθω ότι κινδυνεύω περισσότερο στη χώρα μου.. (και μάλιστα όχι από τρομοκράτες!..)
Ολους σας ευχαριστώ (dancing queen, Ερση, Κικι) που κάνατε την κρουαζιέρα ένα ονειρεμένο σκοπό για μένα.
V.Z., με ταξίδεψες ήδη με τις εικόνες σου από τις όχθες στην ιστορία σου!
Τελικά δε μοιάζει και τόσο βαρετή μια κρουαζιέρα!!!
Έστω και χωρίς το Renataκι μου

θα με θυμηθεις... δεν θα ειναι βαρετη. Αρκει να εισαι χαλαρη και ευδιαθετη και τιποτα δεν θα σε χαλασει... με το καλο να φυγεις
αααα! να παρεις κανα μπουφανακι για τις νύχτες γιατι εμαθα οτι τετοια εποχη εχει την ψυχρουλα του την νυχτα... παρε και ενα ωραιο σαιτ:
Eine Reise nach Γ„gypten mit dem Γ?gyptischen Fremdenverkehrsamt

 

[KIKI]

εχει δικιο η v.s. για τη ψυχρα τα βραδυα.
Εκανα τη κρουαζιερα Δεκεμβριο και ενω κατα τη διαρκεια της ημερας στις εκδρομες εκανε ζεστη ,τα βραδυα στο καταστρωμα που ειναι ησυχα και απολαυστικα εκανε λιγο κρυο..
Το θυμηθηκα γιατι ξεγελαστηκα λογω Αιγυπτου (ζεστη κτλ) και αναγκαστηκα να αγορασω πιο ζεστα ρουχα για το βραδυ....

 

[boubou]

Λίγο αργά, αλλά ας πούμε κι εμείς την άποψή μας...

Κυρίες και κύριοι το σημαντικό θέμα είναι να υπάρχει το χρήμα και ο χρόνος για να φύγεις (ΠΡΟΣΟΧΗ, η σειρά αναγραφής δεν είναι τυχαία... ). Αν υπάρχουν αυτά, ο καθένας έχει μετά τον τρόπο του!

Εμείς προτιμούμε το αυτοκίνητο! Την αίσθηση ελευθερίας και περιπέτειας που σου δίνει! Αλλά και όσα ζεις στη διαδρομή! Δεν μπορεί να το αντιληφθεί κάποιος που δεν έχει βιώσει το δρόμο, αλλά υπάρχει μία ιδιότυπη σύμπνοια στους ταξιδευτές και αυτό για μενα το κάνει ακόμη πιο γοητευτικό! Είναι φοβερό το πόσο πρόθυμος είναι ο καθένας να βοηθήσει τον άγνωστο άλλο!

Και μία λύση για το όντως ακριβό πλοίο: Δε θέλω να υιοθετούμε τα κωλύματα των πολλών εδώ μέσα!!!! Υπάρχει και δρόμος, για να φτάσει κάποιος στην Κεντρική Ευρώπη... Δεν είναι μονόδρομος η θάλασσα... Και απεγκλωβιστείτε από τις Κασσάνδρες. Πέρυσι περάσαμε με citroen C3 1.100 κυβικών εκατοστών όλη την πρώην Γιουγκοσλαβία και γυρίσαμε τη μισή Αυστρία!

Μακάρι να είχαμε άλλες πέντε ημέρες και φέτος να πηγαίναμε Παρίσι με το αυτοκίνητο... Αλλά... Καταραμένε χρόνε...

 

[Vitonas]

Ταξίδι να 'ναι και άς είναι με ότι μέσο σε βγάζει στο προορισμό σου.

Έχω γυρίσει όλη τη Δυτική Ευρώπη με αυτοκίνητο, τότε αναγκαστικά μέσω Πάτρας - Ανκώνας, λόγω πολέμου στη Γιουγκοσλαβία, και είναι πάντα συναρπαστικό. Χρειάζεται να έχεις μια καλή παρέα απο 4 άτομα (έτσι μόνο συμφέρει οικονομικά) και άνετο αυτοκίνητο.

Ένα απο τα πιο ωραία μου ταξίδια ήταν από τη Κρήτη στο Γιβλατάρ με αυτοκίνητο και μόνος μου. Το καλό ήταν ότι κανόνιζα το προγραμμά μου όπως ήθελα και σταματούσα όπου ήθελα. Είμαι αρκετά κοινωνικός και έκανα καλές παρέες. Το ταξίδι είχε διαρκέσει 1 μήνα.

Τα τελευταία χρόνια όμως που έχω αρχίσει τα πιο μακρινά ταξίδια, το αεροπλάνο είναι μονόδρομος και μετά ανάλογα τον προορισμό. Να βρεθείς πχ στην Κεντρική Αμερική και να ταξιδέψεις με τα πολύχρωμα (πρώην Αμερικάνικα σχολικά) λεωφορεία, είναι από μόνο του μια μοναδική εμπειρία.

 

[tai]

Αν σε γοητεύει η διαδρομή και θες να δεις τι υπάρχει ανάμεσα απο τον τοπο σου και τον προορισμό σου, τοτε το αεροπλάνο, το αποφεύγεις οσο το δυνατόν.

Το τρένο?
φασαριόζικο λίγο.
ειναι καλό, γιατι σου δίνει την δυνατότητα να δεις τμήματα της υπαίθρου που δεν μπορείς με αλλο μέσο.


Οδικώς όμως, βλέπεις-ζεις την διαδρομή

Το αυτοκίνητο?
καλό και ξεκούραστο, μεν, αλλα βλέπεις το τοπίο μεσα απο την οθόνη του παρμπρίζ.

ΑΛΛΑ

Με την μηχανή!!!

Αχχχ!!

Με την μηχανή , βλέπεις, μυρίζεις, αισθάνεσαι, νιώθεις, τα πάντα!

Σταματάς εκεί, που το πούλμαν δεν εχει στάση,
εκεί που με το αυτοκίνητο δεν χωράς,
ακόμα και εκεί που απαγορεύεται το πάρκινγκ (για λίγο έστω)

όπου θες τελος πάντων,

για να θαυμάσεις το Χ τοπίο απο την ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ οπτική γωνία.

για τον τουρίστα ειναι το πιο αισθαντικό μέσο.
για τον άνθρωπο που πάει διακοπές (και οχι τουρισμό), είναι το πιο κουραστικό.

Οπότε, περι ορέξεως κολοκιθόπητα
smile

 

[latina]

ας πω κεγω την γνωμη μου για το θεμα!!το αγαπημενο μου μεταφορικο μεσο ειναι σιγουρα το αυτοκινητο!αλλα δυστυχως δεν σε παει παντου!!
ακολουθει το αεροπλανο(οκ εχω πεταξει ουκ ολιγες φορες, αλλα ακομη φοβαμαι λιγουλακι..ειναι αυτη η αισθηση οτι αμα γινει μια στραβη, δεν μπορεις να κανεις τιποτα..αλλα απο την αλλη αν ειναι να σου τυχει η στραβη, μπορει να σου τυχει οπουδηποτε, ακομη και πεζος να σαι!!)!το μεγαλυτερο ατου του ειναι οτι εξοικονομεις χρονο!
επεται στις προτιμησεις μου το τρενο!ειναι μεν αργο μεσο, αλλα την διαδρομη την απολαμβανω πολυ!
υστατη λυση μου ειναι παντα το πλοιο!υποφερω απο ναυτιες και αν εχει εστω και λιγο κυμα τυραννιεμαι κανονικοτατα!!!γιαυτο και αποφευγω τις κρουαζιερες..!!το καλοκαιρι για να παω στα νησια, επιλεγω παντα το πιο γρηγορο πλοιο, για να κανω το μαρτυριο μου οσο γινεται πιο συντομο!!!