Γαλλία Πως είναι στα Γαλλικά το φθηνό; Αφιέρωμα στις πόλεις της Γαλλίας.

[Señor_Nada]

Paris (μέρος 7ο η επιστροφή!)

Σχεδόν ένα χρόνο μετά τα ποστς για το Παρίσι επιστρέφω στην κορυφαία πόλη αυτής της χώρας για να συμπληρώσω ακόμα κάποια μέρη που δεν θέλω να λείπουν από την περιγραφή της. Ένας χρόνος πέρασε και η άποψη μου για την πόλη παραμένει ίδια. Τουριστικά την έχω πολύ ψηλά αλλά για τόπο διαμονής, εργασίας κλπ δεν μου αρέσει. Μια άποψη που έχω γενικά για τη Γαλλία. Μαζί με την Ιταλία είναι οι 2 αγαπημένες μου χώρες τουριστικά, δεν υπάρχει άλλη χώρα που να μπορεί έστω να τις πλησιάσει. Ακόμα και τα τριτοτέταρτα μέρη τους μου αρέσουν περισσότερο από τα πρωτοκλασσάτα μέρη άλλων χωρών. Στο που θα ήθελα ιδανικά να μένω αλλάζει το πράγμα. Είναι πολύ πιθανό λοιπόν το 2024 να αποχαιρετήσω αυτή τη χώρα. Δεν είμαστε όμως εδώ γι'αυτό!

Θα είναι 2 τα νέα ποστς. Δεν έχει νόημα να συνεχίσω με χρονολογική σειρά. Εξάλλου σε κάποιες περιπτώσεις θέλω απλά να ποστάρω φωτογραφίες για μέρη που έχω κάνει ήδη αναφορές. Θα είναι ανακατεμμένα τα μέρη, όπως μου βγει. Θα ξεκινήσω με αυτά που θεωρώ πιο δυνατά.

Fontainebleau

Δικαιολογημένα μπορείτε να πείτε ότι κλέβω γράφοντας για το Fontainebleau που απέχει γύρω στα 70 χλμ από το κέντρο του Παρισιού. Δεν έχετε άδικο αλλά φαντάζομαι ότι αν θέλετε να το επισκεφθείτε θα το κάνετε με βάση το Παρίσι. Καλό είναι να γνωρίζετε ότι αν θέλετε να πάτε με τα μμμ θα έχει αίμα, δάκρυα και σίγουρα ιδρώτα. Θα πρέπει να πάρετε το τοπικό τρένο transilien (συμπεριλαμβάνεται στη navigo) μέχρι το σταθμό Fontainebleau-Avon κι από εκεί ή να πάρετε το τοπικό λεωφορείο που πιθανότατα θα είναι τιγκαρισμένο, αλλά θα σας αφήσει πολύ κοντά στο κάστρο ή να περπατήσετε γύρω στα 40 λεπτά. Pick your poison.

Το κάστρο του Fontainebleau αποτελεί μνημείο Ουνέσκο και κατά τη γνώμη μου αξίζει και με το παραπάνω επίσκεψη. Μάλιστα ήταν στα μέρη που σκεφτόμουν να προσθέσω για το που να πάω στη Γαλλία. Αποφάσισα να μην το συμπεριλάβω λόγω της πολυπλοκότητας να πας με τα μμμ. Αν έχετε αμάξι πάντως πριν μετακινηθείτε προς την Blois σας προτρέπω να κάνετε μια στάση στο Fontainebleau.

Το κάστρο αυτό υπήρχε ήδη από τον μεσαίωνα. Ο François ο πρώτος είναι αυτός που είχε την ιδέα να το μεταμορφώσουν σε Αναγεννησιακό στυλ. Σας παραπέμπω στο ποστ που έγραψα για τη Γαλλική αναγέννηση και τις μεταγραφές Ιταλών καλλιτεχνών στη Γαλλία. Μάλιστα ο François είχε φέρει στο κάστρο και τον πίνακα με τη Mona Lisa! Από εδώ πέρασαν όλοι οι μεγάλοι βασιλιάδες της Γαλλίας.

Εξωτερικά δεν μπορώ να πω ότι ενθουσιάστηκα.

Εσωτερικά όμως είναι καταπληκτικό.

Είναι το κάστρο της Γαλλίας στο οποίο διασώζονται τα περισσότερα έπιπλα, υπολογίζονται σε πάνω από 1500. Μα μισό λεπτό, εδώ δεν έζησαν μέχρι κι ο mr μπούτιας και η Αντουανέτα; Πως σώθηκε από τη Γαλλική επανάσταση; Μην ανησυχείτε, σημαντικά έργα τέχνης όπως πίνακες που απεικόνιζαν τους βασιλιάδες έγιναν στάχτη, απλά αποφάσισαν να μετατρέψουν κάποια δωμάτια σε σχολείο και άφησαν το κτίριο στην ησυχία του. Αργότερα όταν το επισκέφθηκε ο Ναπολέων I, του άρεσε πάρα πολύ και είπε να το ξαναμετατρέψουν σε παλάτι, στο οποίο αργότερα έζησε κι ο Ναπολέων III. Μάλιστα σε αυτό το κάστρο διασώζεται το μοναδικό δωμάτιο του θρόνου του Ναπολέοντα. Εδώ καθόταν ο κώλος του.

Το μοναδικό κομμάτι του μεσαιωνικού κάστρου που διασώζεται σήμερα είναι μια πύλη. Ήταν ολόκληρη καλλυμένη και γίνονταν εργασίες αποκατάστασης, αδύνατον να την δεις. Το ακόμα χειρότερο είναι ότι οι κήποι για τους οποίους φημίζεται ήταν όλοι προσωρινά κλειστοί. Κάτι που δεν αναγραφόταν στο site. Κρίμα.

Από το Fontainebleau μεταφερόμαστε στι Βερσαλλίες. Όχι δεν θα γράψω πάλι για το παλάτι, ότι ήταν να πω το είπα, έπεσε μαζί με όλα τα άλλα και ίσως να αδικήθηκε αλλά αυτά έχει η ζωή. Θέλω να μιλήσω για την περίφημη αίθουσα που θεμελιώθηκε η Γαλλική επανάσταση, la salle du jeu de paume. Ένα από τα τραγικά λάθη που είχα γράψει είναι ότι βρίσκεται στον κήπο του Tuileries. Κάντε πως δεν το διαβάσετε, η αίθουσα βρίσκεται στις Βερσαλλίες πολύ κοντά στο κάστρο. Οι εργασίες αποκατάστασης ολοκληρώθηκαν μόλις το 2022 και πλέον μπορείτε να την επισκεφθείτε δωρεάν μόνο τα ΣΚ μεταξύ 14:00-18:30. Αν βρεθείτε στις Βερσαλλίες τις ημέρες και ώρες που είναι ανοιχτή και δεν περάσετε μια βόλτα, φοβάμαι ότι δεν μπορούμε να παραμείνουμε φίλοι.

Α και μιας και το φερε η κουβέντα για τη Γαλλική επανάσταση, η φυλακή στη Βαστίλλη καταστράφηκε αλλά έχει απομείνει ένα μικρό κομμάτι απ'τα θεμέλια που είναι ορατό σήμερα. Βρίσκεται στην πλατεία Henri Galli. Αν βρεθείτε προς τα κει ρίξτε μια ματιά.

Παραμένουμε λίγο έξω απ'το Παρίσι για να αναφέρω ότι επισκέφθηκα και το εσωτερικό του καθεδρικού στο Saint Denis. Τον καθεδρικό που γεννήθηκε το γοτθικό στυλ. Μια γνώριμη εικόνα θα έλεγα.

Η ιδιαιτερότητα του ναού είναι ότι εδώ βρίσκονται οι τάφοι πολλών βασιλιάδων. Αυτός του Henri II και της Catherine de Medici ειδικά είναι πολύ εντυπωσιακός. Υπάρχει αναλυτική επεξήγηση με την ιστορία του ναού αλλά δεν μπορώ να θυμηθώ αν ήταν μόνο στα Γαλλικά ή είχε και Αγγλικά. Ενδιαφέρουσα επίσκεψη. Εδώ αγάλματα μνημεία για το Louis XVI και την Αντουανέτα με τα κεφάλια ακόμα στη θέση τους.

Chocolaterie Menier

Ας μείνουμε εξώ απ'το Παρίσι για λίγο ακόμα. Αυτό το θέμα το άνοιξα για να ποστάρω για μέρη που είτε δεν είχα βρει κάτι στο φόρουμ είτε υπήρχαν λίγες πληροφορίες. Μια τέτοια περίπτωση είναι η σοκολατερί του Menier. O Menier πουλούσε φαρμακευτικά προϊόντα με βάση την σοκολάτα. Την σοκολάτα εκείνη την εποχή την πουλούσαν στα φαρμακεία. Το 1856 ο Menier είχε την ιδέα να σχεδιάσει την σοκολάτα στη μορφή ταμπλέτας που γνωρίζουμε μέχρι σήμερα και να την πουλάει σαν γλυκό. Προφανώς μιλάμε για πολυτέλεια της εποχής. Το κτίριο από το οποίο ξεκίνησαν όλα υπάρχει ακόμα και φυσικά οι Γάλλοι έχουν επαναφέρει τις εγκαταστάσεις όσο πιο πιστά γίνεται στην τότε εποχή. Οι εγκαταστάσεις είναι επισκέψιμες μόνο για 2 Σάββατα του μήνα και σε συγκεκριμένες ώρες με υποχρεωτική ξενάγηση που είναι στα Γαλλικά. Το εισιτήριο κοστίζει 9ε. Δεν χρειάζεται να πω ότι τα εισιτήρια εξαφανίζονται. Το highlight είναι το κτίριο που ονομάζεται μύλος, λόγω των υδρόμυλων που λειτουργούσαν ακριβώς από κάτω του. Το κτίριο βρίσκεται μέσα σε ποτάμι. Μπορείτε να το δείτε κι από ένα κοντινό πάρκο, αν φυσικά η γέφυρα δεν είναι κλειστή όπως καλή ώρα.

Στο πάρκο κάποτε είχε αρκούδες πίσω από αυτά τα κελιά. Ευτυχώς όχι πλέον. Άντε Τσέχοι και Ελβετοί και στα δικά σας!

Πλέον στο πάρκο υπάρχουν οικόσιτα ζώα, σκίουροι και τα συναφή. Είναι καταπληκτικό ότι ακόμα και μπροστά απ'τα μαντριά με τα γιδοπρόβατα και τα γαϊδούρια είχαν ταμπέλες που εξηγούσαν τι είδη ζώων βλέπεις. Είναι καταπληκτικό το πως παρουσιάζουν την χώρα τους. Περπατάς σε μια πόλη τους κι ακόμα κι αν δεν έχεις ιδέα που βρίσκεσαι θα δεις ταμπέλες που θα σου εξηγούν τα πάντα, συχνά μόνο στα Γαλλικά είναι η αλήθεια αλλά και πάλι είναι σημαντικό στοιχείο πολιτισμού και θα έπρεπε να είναι παράδειγμα προς μίμηση.

Προφανώς η ουσία είναι η σοκολατερί. Ακολούθησα την ξενάγηση και ομολογώ ότι μου άρεσε αρκετά. Το κτίριο-μύλος είναι υπέροχο. Πως βλέπουμε σε ταινίες κάποιο παραμύθι και σκεφτόμαστε σιγά μην είναι οι βιομηχανίες και τα εργοστάσια τόσο όμορφα στην πραγματική ζωή; Ε καμιά φορά η πραγματική ζωή ξεπερνάει τα παραμύθια.

Η ξενάγηση περιλαμβάνει επίσκεψη στους εσωτερικούς χώρους κι αν έχει καλό καιρό και στάσεις έξω. Όπου καλός καιρός σημαίνει να μην βρέχει, το πόσο κρύο έχει δεν επηρεάζει το πλάνο όπως μαρτυρά η εικόνα της γυναίκας στην παραπάνω φωτογραφία που έχει γατζωθεί στο κασκόλ της σαν να απειλείται η ζωή της. Η ξενάγηση κρατάει γύρω στις 2 ώρες.

Νομίζω ότι και αυτό άνοιξε πρόσφατα σαν επισκέψιμος χώρος. Πλέον οι εγκαταστάσεις και η επωνυμία Mernier έχουν περάσει στη Néstle, η οποία χρησιμοποιεί κανονικά τους χώρους και απ'ότι κατάλαβα θα ξανακάνει λειτουργικούς τους χώρους, ενώ θα προστεθεί και ξενοδοχείο και εστιατόριο στον χώρο. Θέλουν να το εκμεταλλευτούν τουριστικά και πιστεύω πως αξίζει. Το μέρος είναι βγαλμένο από άλλη εποχή. Στο τέλος της ξενάγησης μας έδωσε να δοκιμάσουμε σοκολάτα Mernier που πωλείται ακόμα από τη Néstle. Ήταν σκέτη σοκολάτα η οποία γενικά δεν μου αρέσει. Μου πικρίζει. Να έχει τόση ζάχαρη και να πικρίζει το θεωρώ κοροϊδια, καλύτερα να φάω κανονικό γλυκό.

Οι υπόλοιπες εγκαταστάσεις είναι επίσης όμορφες.

Ευτυχώς υπήρχε γέφυρα εντός του χώρου και είδα τον μύλο απ'την μεριά που ήθελα.

Οι εγκαταστάσεις βρίσκονται στην περιοχή Noisiel. Υπάρχει σταθμός του rer A 20 με 30 λεπτά απόσταση με τα πόδια. Υπάρχει σταθμός λεωφορείου ακριβώς μπροστά από τις εγκαταστάσεις.

Στην οικογένεια Menier ανήκει κι ένα καστράκι. Ίσως να το έχετε ακουστά, έχω γράψει γι'αυτό. Είναι το Chenonceau! Ένα απ'τα πιο επισκέψιμα, πιο διάσημα και για μένα το ομορφότερο κάστρο της Γαλλίας είναι ιδιωτικό και τους ανήκει. Αν βρεθείτε στο πάρκο Monceau είναι πολύ πιθανό να δείτε ένα εντυπωσιακό κτίριο που θα σας τραβήξει το βλέμμα. Είναι το hôtel Menier που ω τι έκπληξη τους ανήκει επίσης. Δεν είναι επισκέψιμο.

Γύρω απ'το πάρκο Monceau θα δείτε όμορφα αριστοκρατικά κτίρια αφού παραδοσιακά εκεί έμεναν αριστοκράτες.

Εκεί βρίσκονται και τα γραφεία της ρόλεξ.

Είναι ωραία για βόλτα από εκεί και με λιγότερη απο τη γνωστή βαβούρα του Παρισιού.

Μιας και σε αυτό το ποστ έπιασα κυρίως τα μέρη εκτός Παρισιού, ας συμπεριλάβω και 2 φώτο που χρωστάω για τη Montmartre και είναι κρίμα να της αφήσω εκτός τόπικ.

Η πρώτη είναι το υπέροχο κτίριο του καμπαρέ au lapin agile που λειτουργεί ακόμα στο στυλ παλιού καμπαρέ με πιάνο και μια τραγουδίστρια. Δεν το έχω επισκεφθεί, το κτίριο εξωτερικά είναι φοβερό.

Και ακριβώς απέναντι το αμπέλι της Montmartre με το κατα γενική ομολογία -πλην Παριζιάνων- κρασί ξύδι του.

Να επαναλάβω ότι στη Montmartre ο χρόνος που τρώτε στην place du Tertre είναι χαμένος χρόνος.

 

[chris7]

Ζωγράφισες πάλι.
Ευχαριστούμε.

 

[Señor_Nada]

Paris (μέρος 8ο και τελευταίο, αυτή τη φορά το εννοώ!)

Με αυτό το ποστ θα κλείσω με όσα πράγματα ήθελα να αναφερώ για το Παρίσι. Επιστρέφουμε στο κέντρο της πόλης και θα ξεκινήσω με μια έκπληξη. Στα πλαίσια ενός συνεδρίου που συμμετείχα μας πήγαν δωρεάν βόλτα στο Σηκουάνα με πλοίο. Ίσως το γράφω εκ του ασφαλούς επειεδή ήταν δωρέαν η βόλτα, τα φαγητά και η σαμπάνια(!), μου άρεσε αρκετά το event.

Βλέπεις το Παρίσι από μια άλλη ματιά. Εδώ περνώντας κάτω απ'τη γέφυρα pont Alexandre III, ένα δώρο του τσάρου Alexandre III που συμβολίζει τη φιλία Γαλλίας-Ρωσίας και περασμένα ξεχασμένα η εισβολή του Ναπολέοντα στη Ρωσία και η πανωλεθρία που έπαθαν οι Γάλλοι. Είναι ίσως η πιο όμορφη γέφυρα του Παρισιού.

To τουρ με το φαγοπότι κράτησε πολύ ώρα, ούτε που κατάλαβα πότε φτάσαμε στη Νέα Υόρκη.

Υπάρχουν συνολικά 8 αγάλματα της ελευθερίας στο Παρίσι. Έχω ποστάρει ήδη ένα ακόμα (φώτο από το μουσείο Orsay). Αυτό στην αποπάνω φώτο είναι το μεγαλύτερο και ήταν ένα δώρο των ΗΠΑ στη Γαλλία. Βρίσκεται στη νησίδα Île aux Cygnes.

Δεν θέλω να σας πάρω στο λαιμό μου για το τουρ στο Σηκουάνα. Το συγκεκριμένο άξιζε και έτυχε και καλός καιρός. Για τα Bateaux-Mouches δεν έχω ακούσει καλά λόγια.

Μέσα από το πλοίο είδα την καλύτερη θέα προς τη σιδεροκατασκεύη.

Μιλώντας για τη σιδεροκατασκεύη, αν βρεθείτε σε εκείνα τα μέρη είναι καλή ευκαιρία να περάσετε μια βόλτα από το σπίτι του Balzac. Είναι ανοιχτό όλες τις ημέρες εκτός Δευτέρας και η είσοδος είναι δωρεάν. Κλασσικά όμορφο σπίτι που ξεχνάς ότι είσαι στο Παρίσι.

Μεταφερόμαστε στην περιοχή quartier latin που έχω αφήσει κάτι εκκρεμότητες. Το πανεπιστήμιο της Σορβόννης είναι ένα από τα πιο γνωστά πανεπιστήμια παγκοσμίως. Το έτος ίδρυσης του είναι το 1150. Περιλαμβάνει τμήματα που καλύπτουν και θετικές και θεωρητικές επιστήμες κι έχει σπουδαίους απόφοιτους επιστήμονες. Το κεντρικό κτίριο είναι επισκέψιμο στην διάρκεια των journées du patrimoine και της fête de la science. Οι journées du patrimoine ή μέρες πολιτιστικής κληρονομιάς που υπάρχουν πλέον σε μπόλικες Ευρωπαϊκές πόλεις είναι ένα δρώμενο που ξεκίνησε από τη Γαλλία. Έχω κάνει ήδη μια αναφορά σε αυτές σε προηγούμενο ποστ για το Παρίσι. Φέτος επισκέφθηκα το πανεπιστήμιο της Σορβόννης κι έχω να πω ότι ήταν εξαιρετική επιλογή. Όχι μονο επειδή το ίδιο το κτίριο αξίζει αλλά επειδή δεν είχε καθόλου ουρά! Δεν ξέρω τι θαύμα ήταν αυτό.

Ένας λιτός χώρος θα έλεγε κανείς.

Το highlight είναι το αμφιθέατρο του. Πολύ ψαρωτικό να γίνεται απονομή πτυχίων εδώ.

Εντός του πανεπιστημιακού χώρου υπάρχει και μια εκκλησία. Το γοτθικό στυλ έχει φύγει πλέον απ'την μόδα και έχει επικρατήσει το Αναγεννησιακό. Εντός της εκκλησίας βρίσκεται το κενοτάφιο του Richelieu που θεωρείται ένας από τους ιδρυτές του σύγχρονου Γαλλικού κράτους.

Η πρώτη γυναίκα καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο της Σορβόννης ήταν η Marie Curie ή Skłodowska αν προτιμάτε κάτι πιο εύηχο. Γεννημένη στην Πολωνία, φοίτησε στο πανεπιστήμιο του Παρισιού και τελικά έγινε η πρώτη γυναίκα που κατέκτησε βραβείο Νόμπελ. Μάλλον καλύτερα βραβεία Νομπελ, αφού πήρε και αυτό της φυσικής και αργότερα της χημείας! Το εργαστήριο της διασώζεται και πλέον είναι γνωστό ως μουσείο Curie. Eίναι επισκέψιμο δωρεάν από Τετάρτη μέχρι Σάββατο 1-5. Αν διαβάσετε όλο αυτό το τόπικ απ'την αρχή θα προσέξετε ότι αν και η Γαλλία είναι μια ακριβή χώρα, τα πολιτιστικά αξιοθέατα είναι φτηνά. Είναι πολύ σημαντικό αυτό και είμαι σίγουρος ότι σε βάθος χρόνου είναι ο λόγος που οι Γάλλοι δίνουν τόσο μεγάλη βάση στον πολιτισμό. Έχω ζήσει και σε άλλες χώρες, έχω γνωρίσει άτομα από όλο τον κόσμο, πουθένα δεν έχω συνναντήσει τόση αγάπη για τις τέχνες όσο στους Γάλλους.

Είναι πολύ μικρό το μουσείο, ακόμα κι αν έχει ουρά δεν θα αργήσετε λογικά να μπείτε. Εντός του χώρου θα βρείτε αναλυτικές πληροφορίες για τα πειράματά της. Μάλιστα με επιστημονικούς όρους κάτι που δεν περίμενα.

Το εργαστήριο της.

Ακριβώς από πίσω είναι το πάρκο που έβλεπε απ'το δωμάτιο του γραφείου της. Έχουν βάλει την προτομή της και του άντρα της.

Επιμένω επιστημονικά/λογοτεχνικά και σας ενημερώνω ότι η εθνική βιβλιοθήκη (BNF) στην τοποθεσία Richelieu έχει ανοίξει από το 2022 μετά από 12 χρόνια εργασιών αποκατάστασης. Η κεντρική αίθουσα είναι ανοιχτή για όλους και δωρεάν. Μπορείτε να πάρετε ένα βιβλίο και να διαβάσετε χωρίς πρόβλημα, αν βρείτε θέση φυσικά. Συνδυάζεται εύκολα με Palais Royale και τις στοές για τα οποία έχουν βγάλει κάλλους τα δάχτυλα μου να γράφω!

Στο Παρίσι υπάρχει μουσείο του φιλέλληνα ζωγράφου Delacroix. Νομίζω ότι μαζί με εισιτήριο για το Λούβρο περιλαμβάνεται δωρεάν επίσκεψη στο μουσείο του. Πίνακες του Delacroix μπορείτε να δείτε τσάμπα και σε κάποιες εκκλησίες του Παρισιού. Εδώ θα κάνω ένα τυχαίο ταγκ στον @taver. Σε καμία περίπτωση δεν του έλεγα ότι στη Marais υπάρχει ένας "κρυφός" πίνακας του Delacroix κι ενώ είδαμε σε ποια εκκλησία βρίσκεται και είπαμε είναι μακριά ας μην πάμε, μετά από λίγο βρεθήκαμε ακριβώς έξω απ'την εκκλησία και δεν μπήκαμε μέσα. Όχι κάτι τέτοιο δεν συνέβη. Είναι απλά ένα τυχαίο ταγκ.

Η εκκλησία Saint-Paul-Saint-Louis χτίστηκε τον 17ο αιώνα και είναι η πρώτη εκκλησία του Παρισιού στην οποία είπαν νισάφι με το γοτθικό στυλ, τώρα αρχίζει το μπαρόκ εν ρολ.

Πολύ πιθανό να έχετε περάσει από έξω. Αν μπείτε μέσα θα δείτε κι ένα Delacroix.

Κάτι που δεν ανέφερα για τη συνοικία Le Marais είναι ότι έχει όμορφες μικρές πλατείες, κοντά στη Saint-Paul-Saint-Louis θα δείτε μία τέτοια.

Στη Le Marais βρίσκονται επίσης τα μόνα μεσαιωνικά κτίρια του Παρισιού με τις ξύλινες γραμμές. Είναι μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού.

Ένα από αυτά είναι επισκέψιμο, το Maison d'Ourscamp. Πιο συγκεκριμένα μπορείτε να δείτε το κελάρι του και λίγο από τους υπόλοιπους χώρους. Έχει υποχρεωτική ξενάγηση στα Γαλλικά. Δεν το προτείνω, τουλάχιστον για την ώρα, γιατί εκεί μέσα είναι κανονικό εργοτάξιο. Ξενέρωσα τελείως. Δεν φαινόταν τίποταμ τα πάντα ήταν καλλυμένα, δεν έχω ούτε μία φωτογραφία. Εδώ μια φώτο του εξωτερικού μέρους.

Στο μεσαίωνα μας πήγες; Κάτι πιο σύγχρονο δεν έχεις να μας πεις; Που να πάμε για Χριστουγεννιάτικο κλίμα; Δεν με προσέχατε, τα έχω γράψει αυτά Jardin des Tuileries, galerie Lafayette, place Vendôme. Σας χαλάει αυτή η πολυκοσμία; Γιατί δεν πάτε μια βόλτα απ'το village royal να ρίξετε μια ματιά στα φτωχομάγαζα;

Εκεί κοντά είναι επίσης οι γνωστοί στολισμοί που ίσως να έχετε να δει στα σόσιαλς.

Και το καλοκαίρι τι κάνουμε; Ε το καλοκαίρι πηγαίντε αράξτε στις ξαπλώστρες της παραλίας του Παρισιού.

Αν τύχει και βρεθείτε στο Παρίσι στις 21 Ιουνίου έχετε μεγάλη τύχη και ατυχία ταυτόχρονα. Είναι η γιορτή της μουσικής, άλλο ένα δρώμενο που ξεκίνησε απ'το Παρίσι. Έχει δωρεάν συναυλίες σε όλες τις πλατείες/δρόμους/μαγαζιά που μπορείτε να φανταστείτε.

Από Γαλλικές χορωδίες:

Μέχρι μεταλ συγκινήσεις:

Η ατυχία του να βρεθείτε μια τέτοια μέρα στο Παρίσι είναι η απίστευτη πολυκοσμία. Είναι αδύνατον να πας από ένα σημείο στο άλλο. Πρέπει να βρεις μια συναυλία που να σου αρέσει και να μείνεις εκεί. Ειδικά στην περιοχή γύρω απ'το chatelet που έχει πολλές συναυλίες τα πράγματα είναι ασφυκτικά.

Παρόλο που έχει τέτοια πολυκοσμία την έχω τιμήσει και τις 2 χρονιές που ήμουν εδώ. Σε αντίθεση με την εθνική γιορτή στις 14 Ιουλίου που ρίχνουν τα πυροτεχνήματα από τον πύργο του Eiffel. Έκανα το λάθος να πάω στη Montmartre και μετάνιωσα την ώρα και τη στιγμή. Απίστευτο στριμωξίδι για να (μη) δω μερικά πυροτεχνήματα. Ποτέ ξανά.

Κάπου εδώ ολοκληρώθηκε το κομμάτι του Παρισιού. Γνωρίζω πως έχει κι άλλα πράγματα η πόλη, αλλά νομίζω ότι αυτά είναι αρκετά. Πιστεύω ότι είναι φανερή η διαφορά με τις υπόλοιπες Γαλλικές πόλεις, ακόμα κι αν δεν έχετε πάει. Πάμε για άλλα!

 

[varioAthens]

Απο τις καλυτερες ιστοριες!

 

[Señor_Nada]

Αν και τη Reims την επισκέφθηκα πρώτη φορά στις αρχές του περασμένου Φλεβάρη σκεφτόμουν να την αφήσω για το τελευταίο (έστω και προσωρινά) ποστ του τόπικ. Το σκεπτικό μου ήταν μαζί με την πόλη να γράψω γιατί ήρθα στη Γαλλία και γιατί παρέμεινα. Άλλαξα γνώμη όμως γιατί 1) θα ξέφευγα απ΄τον αρχικό σκοπό του τόπικ και 2) και σημαντικότερο σιγά μην κλείσω με αυτό το ξενέρωτο μέρος! Προτιμώ η (ίσως) προσωρινή τελεία να μπει με αξιόλογα μέρη και όχι με μισοριξιές.

Την Reims την επισκέφθηκα την πρώτη φορά σαν προσκεκλημένος του τότε αφεντικού μου που είχε μόλις πάρει μόνιμη διοικητική θέση με έδρα την πόλη και μου πρότεινε συμβόλαιο για 3 χρόνια εκεί. Με κάλεσε λοιπόν να γνωρίσω την υπόλοιπη ομάδα του και να δω και την πόλη. Αυτό ήταν το λάθος του! Με το που είδα την πόλη ήξερα απ΄το πρώτο λεπτό ότι δεν υπήρχε περίπτωση να πάω. Στη Γαλλία αν έχεις συμβόλαιο ορισμένου χρόνου με ιδιωτική εταιρεία, στο τέλος του συμβολαίου σου είναι υποχρεωμένη να σου δώσει ένα μπόνους του 10% όλου σου του συμβολαίου. Το μπόνους δηλαδή πέρα απ'το μισθό σου πάει ανάλογα και με τα χρόνια που δούλεψες. Παίρνεις δηλαδή ένα αρκετά μεγάλο ποσό μαζεμένο στο τέλος. Το πλάνο μου ήταν απλό, παίρνω τα λεφτά από την δουλειά μου στο Παρίσι και φεύγω ταξίδι (Μεξικό/Γουατεμάλα ήταν οι πρώτοι στόχοι) μέχρι όσο πάει. Μια μέρα που κοιτούσα για εισιτήρια ακούω μια φωνή στο κεφάλι μου να μου λέει "έχω δει το μέλλον señor nada, θα πας τις διακοπές σου και η όλη διαδικασία να δίνεις συνεντεύξεις όσο είσαι σε διακοπές θα είναι μια παρωδία, θα γυρίσεις και θα πεις δεν βαριέσαι ας πάω στη Reims και μετά τον πρώτο μήνα θα χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο". Μου φαινόταν τόσο κακό το σενάριο να ζήσω στη Reims που θυσίασα ένα ταξίδι που ίσως να μου έδινε το δίπλωμα του ταξιδιώτη! Αποκλείεται να πέρναγα τις εξετάσεις του ταξιδευτή, δεν υπήρχε περίπτωση να κάτσω πάνω από 9 μήνες.

Ας γράψω όμως γιατί η Reims δεν μου αρέσει ούτε τουριστικά.

Reims

Η ανεπίσημη πρωτεύουσα της περιοχής της Champagne και η πιο μεγάλη της πόλη. Φημολογείται ότι υπήρξε επίσης η πρωτεύουσα της Gallia Belgica τα ρωμαϊκά τα χρόνια. Αν απορούσατε γιατί εμείς την αποκαλούμε Γαλλία, ορίστε η απάντηση σας. Σήμερα είναι κατα κύριο λόγο γνωστή για την παραγωγή σαμπάνιας της με τις κάβες της να ανήκουν στη λίστα της Ουνέσκο, ενώ επίσης έχει άλλη μία είσοδο στη λίστα με την τρίαδα καθεδρικός - παλάτι Tau - αββαείο Saint-Remi.

Θα ξεκινήσω κατευθείαν με τα αρνητικά. Το βράδυ η κατάσταση ήταν έρημη πόλη που πήγαν όλοι; Οκ δεν ήταν βράδυ Σαββάτου αλλά τέτοια ερημιά στην κεντρική πλατεία Drouet d'Erlon;

Τα μπαρ είχαν κόσμο, δεν ήταν άδεια αλλά ήταν στο Γαλλικό στυλ των μπαρ που ο κόσμος πάει με την παρέα του και κουβεντιάζει. Θα μου πείτε αυτό κάνουμε και στην Ελλάδα. Ναι, σύμφωνοι αλλά αν είσαι μετανάστης θέλεις λίγο παραπάνω τζέρτζελο για να γνωρίζεις κόσμο.

Το πρωί μην φανταστείτε ότι ήταν πολύ καλύτερα τα πράγματα. Η ρόδα ασχολίαστη.

Κοντά στην πλατεία υπάρχει μια στοά του φτωχού. Μόνο κατάθλιψη μπορεί να προκαλέσει.

Όπως έγραψα ήταν μια σημαντική πόλη στην περίοδο της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Υπάρχουν κάποια σχετικά αξιοθέατα στην πόλη. Το πιο διάσημο είναι η Porte de Mars, η ρωμαϊκή αψίδα με το μεγαλύτερο μήκος στον κόσμο σήμερα. Αρκετά καλή περίπτωση αν και την πρώτη φορά που την επισκέφθηκα είχε κάτι σκαλωσιές.

Δεν πειράζει σκέφτηκα, την επόμενη φορά ίσως την δω χωρίς τις σκαλωσιές. Η επόμενη φορά:

Έτσι ήταν τον περασμένο Δεκέμβρη αλλά νομίζω θα παραμείνει με αυτό το κάλλυμα για αρκετό καιρό.

Το άλλο ρωμαϊκό αξιοθέατο είναι η cryptoportique, ένας υπόγειος χώρος που αποθήκευαν τα σιτηρά τους. Είναι επισκέψιμος δωρεάν μόνο τους καλοκαιρινούς μήνες. Επισκέφθηκα την πόλη χειμώνα και τις δύο φορές και δεν είχα την δυνατότητα να μπω μέσα.

Υπάρχει ακόμα μία ρωμαϊκή πύλη που ίσως να μην την προσέξετε καν καθώς περπατάτε. Να ναι καλά οι Γάλλοι που σε όλα τα σημεία ενδιαφέροντος έχουν κάποια πινακίδα με επεξήγηση.
Η Porte Bazée:

Έχει μερικά ωραία κτίρια εδώ κι εκεί αλλά για Γαλλία το κέντρο της πόλης το βρίσκω αδιάφορο. Επίσης εξαντλείται πάρα πολύ γρήγορα. Εννοείται πως έχει μουσεία, όπερα, θέατρα, αυτά είναι αυτονόητα.

Δεν έχει έλλειψη αξιοθέατων, απλά για το δικό μου γούστο η βόλτα στην πόλη είναι αδιάφορη παρόλο που έχει αξιοθέατα. Δεν ξέρω πως το κατάφερε αυτό.

Το πιο διάσημο αξιοθέατο της είναι φυσικά ο καθεδρικός της. Ένας εντυπωσιακός καθεδρικός που χτίστηκε με γνώμονα τον καθεδρικό της Laon (για την οποία θα διαβάσετε στη συνέχεια του ποστ). Έχει επίσης ιστορική αξία για τη Γαλλία αφού εδώ έγιναν πολλές στέψεις βασιλιάδων. Μία απ'τις πιο γνωστές ήταν αυτή του Charles VII που είχε στο πλάι του την Jeanne d'Arc. Αυτή η στέψη αποτελεί γιορτή για την πόλη τον Ιούλιο. Κάποιοι κακοπροαιρέτοι το αποκαλούν κακόγουστο καρναβάλι. Δεν είμαι ένας από αυτούς! Την Jeanne d'Arc την τιμούν στην πόλη με αγάλματα. Είναι πραγματικά επιβλητικός καθεδρικός.

Αυτό που είχε πολύ ενδιαφέρον για μένα είναι ότι ενώ ο ναός υπέστη μεγάλες καταστροφές κατά την διάρκεια του 1ου ΠΠ, κατά την διάρκεια της αποκατάστασης έχουν κάνει κάποιες μοντερνιές. Πιο χαρακτηριστικά είναι τα μοντέρνα βιτρό. Δεν περίμενα να δω κάτι τέτοιο σε ιστορικό ναό.

Κολλητά στον καθεδρικό βρίσκεται το παλάτι Tau, η φτωχική κατοικία του τότε αρχιεπισκόπου. Σήμερα αποτελεί μουσείο το οποίο δεν κατάφερα να δω. Δεν εννοώ τον εσωτερικό του χώρο αλλά ούτε καν τον εξωτερικό αφού είναι όλος καλλυμένος για εργασίες αποκατάστασης.

Πήγα μια βόλα και από το αββαείο Saint-Remi. Αυτό ευτυχώς ήταν επισκέψιμο. Πέφτει μακριά απ'το κέντρο αλλά υπάρχουν λεωφορεία και τραμ στην πόλη. Η επίσκεψη στο εσωτερικό του είναι δωρεάν και με ιστορικές επεξηγήσεις. Δεν ενθουσιάστηκα.

Αυτό που με ενθουσίασε ήταν ο περιβάλλοντας χώρος που είχε κάτι τείχη σαν απομεινάρια μοναστηριού. Ήμουν σίγουρος ότι κάτι ήταν αυτό και όντως τελικά, όπως ανέφερε μια πινακίδα, το αββαείο απλωνόταν σε μεγαλύτερη έκταση αλλά κατα την διάρκεια της Γαλλικής επανάστασης γνώρισε την οργή του λαού. Σήμερα φαίνονται τα τμήματα που σώθηκαν. Αυτές οι ιστορικές πινελιές είναι που με ενθουσιάζουν στη Γαλλία.

Δεν επισκέφθηκα κάποια κάβα για σαμπάνια, για τις δικές μου προτεραιότητες κάτι τέτοιο είναι χαμένος χρόνος. Έχει μπόλικες στην πόλη και μεγάλες μάρκες και μικρούς παραγωγούς. Σε όσα σημεία έχει κάβα υπάρχει πινακίδα από τον δήμο με αναλυτική επεξήγηση πότε ξεκίνησε η παραγωγή κλπ. Θα έλεγα ότι αν σας ενδιαφέρει η σαμπάνια τότε η πόλη είναι καλή περίπτωση από την άποψη ότι έχει και κάποια αξιοθέτα να το συνδυάσετε. Αν η σαμπάνια είναι αδιάφορη για εσάς πιστεύω ότι ούτε τα αξιοθέατα της είναι τόσο ενδιαφέροντα για να την επισκεφθείτε και σίγουρα δεν έχει την ομορφιά που έχουν συνήθως οι Γαλλικές πόλεις. Για ζωντάνια ούτε λόγος φυσικά.

Laon

Μεταφερόμαστε μόλις 60κάτι χιλιόμετρα βόρεια της Reims, αλλάζουμε όμως περιοχή. Η Laon βρίσκεται στην περιοχή Hauts-de-France, που αν διαβάσετε τα ποστς που έχω κάνει για άλλες πόλεις της περιοχής δεν έχω σε εκτίμηση τουριστικά. Αν και η Laon είναι από τις καλές περιπτώσεις δεν κατάφερε να μου αλλάξει τη συνολική εντύπωση που έχω για την Hauts-de-France.

Η Laon λόγω της εξαιρετικής τοποθεσίας πάνω σε λόφο ήταν μια σημαντική πόλη κατά την διάρκεια του μεσαίωνα. Είναι φανερό ότι πρόκειται για παλιά πόλη λόγω των στενών δρόμων και σε πολλές περιπτώσεις την παντελή έλλειψη πεζοδρομίων.

Έχει πάρα πολλά θεόστενα σοκάκια που σε παραπέμπουν σε άλλη εποχή.

Η Laon είναι μία από τις πόλεις με τα περισσότερα προστατεύμενα κτίρια στη Γαλλία. Θα βαρεθείτε να βλέπετε πινακίδες monument historique. Εδώ το παλιό νοσοκομείο του 17ου αιώνα.

Το κτίριο που ξεχωρίζει στην πόλη και το βλέπεις σχεδόν από όπου κι αν είσαι είναι ο καθεδρικός της.

Όπως έγραψα ήδη ο καθεδρικός αποτέλεσε το μοντέλο για τον καθεδρικό στη Reims. Μου άρεσε περισσότερο αυτός της Laon. Αυτό που σου τραβάει το βλέμμα είναι τα αγάλματα των ζώων που βρίσκονται στην πρόσοψη. Αν είναι να χτίσεις καθεδρικό χωρίς άγαλμα ιπποπόταμου καλύτερα να μην τον χτίσεις καθόλου.

Ο καθεδρικός της Laon αποτελεί στάση για ένα από τα μονοπάτια προς το Σαντιάγο ντε Κομποστέλα. Συγκεκριμένα γι'αυτό που ξεκινά από την Κολωνία.

Το εσωτερικό του ναού είχε κάτι το αξιοσημείωτο αλλά όχι για καλό. Ήταν κλασσικός γοτθικός ναός, στις κολώνες του υπήρχαν οι γνωστές καφρίλες. Νομίζω δεν έχω ξαναδεί κάτι τέτοιο στη Γαλλία.

Κολλητά στον καθεδρικό βρίσκεται το παλάτι που ζούσε κάποτε ο επίσκοπος.

Το μακρινό 1112 η κοινότητα σκότωσε τον επίσκοπο και τους ακολούθους του και κατέστρεψε ένα κομμάτι του παλάτιου και του καθεδρικού. Μιλάμε πολύ πριν την Γαλλική επανάσταση. Αυτό ο λαός έχει την επανάσταση στο αίμα του! Το φοβερό είναι ότι τέτοιες ιστορικές πληροφορίες τις βλέπεις σε ταμπέλες στην πόλη. Έχουν μπει στον κόπο να τις μεταφράσουν στα Αγγλικά! Αξίζουν συγχαρητήρια! Πραγματικά γιατί δεν τους αντιγράφουν όλες οι χώρες;

Τα τείχη στην άνω πόλη διατηρούνται ακόμα στο μεγαλύτερο τμήμα της, μαζί με κάποιες πύλες που έχουν διατηρηθεί.

Εντός των τειχών βρίσκεται η citadelle της, το οχυρωμένο τμήμα της δηλαδή. Στο υπόγειο της οποίας βρίσκεται το μουσείο με την ιστορία της πόλης. Δεν το επισκέφθηκα για να σας πω αν αξίζει. Εννοείται πως υπάρχει και ξεχωριστό μουσείο τέχνης και αρχαιολογίας. Αλίμονο!

Ο εμπορικός της δρόμος Châtelaine είναι αρκετά ωραίος και πλακόστρωτος.

Το κομμάτι της κάτω πόλης εκτός των τειχών δεν είναι άξιο σχολιασμού. Καταστράφηκε στον 2ο ΠΠ και σήμερα είναι αρκετά άχαρο. Το ανέβασμα στην άνω πόλη πρέπει να σημειωθεί ότι είναι πολύ κουραστικό με εκατοντάδες σκαλιά.

Το κακό που έχει αυτή η πόλη είναι ότι εξαντλείται πολύ γρήγορα και γι'αυτό το λόγο για τα δικά μου κριτήρια δεν αξίζει ταξίδι μέχρι εκεί για τόσο μικρό μέρος. Αν είναι στο δρόμο σας πάντως για μια στάση και μια βόλτα θεωρώ ότι είναι καλή περίπτωση.

 

[Señor_Nada]

Απ'τη Βουργουνδία είχα δει μόνο την Dijon. Είχα στο μυαλό μου κάποια μέρη ακόμα που ήθελα να δω στην περιοχή, χωρίς να καίγομαι ιδιαίτερα. Όσο πέρναγε ο καιρός ήμουν σίγουρος ότι δεν θα ξαναπάω στην περιοχή τουλάχιστον στο κοντινό μάλλον. Θα έπρεπε να σκάσει απ'το πουθενά κάτι πολύ καλό που δεν το είχα υπολογίσει για να μου αλλάξει την άποψη και αυτό ακριβώς συνέβη.

Autun

Το μέρος που με έκανε να αλλάξω κάποια πλάνα μου και ξαναέβαλε τη Βουργουνδία στο παιχνίδι. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Οι Γαλάτες, οι οποίοι ήταν μια κέλτικη φυλή, ζούσαν στο μεγαλύτερο τμήμα που γνωρίζαμε σήμερα ως Γαλλία. Τον μακρινό 1ο αιώνα πΧ, είχαν χτίσει στη Βουργουνδία μια πόλη που θεωρούνταν υπόδειγμα γαλατικής πόλης, την Bibracte. Αυτή η πόλη αποτελούσε την "πρωτεύουσα" της περιοχής μέχρι να τους κατακτήσουν οι Ρωμαίοι και να μεταφέρουν τη νέα "πρωτεύουσα" στην Augustodonum ή όπως την γνωρίζουμε σήμερα Autun.

Παρόλο που βρίσκεται πολύ κοντά στις πιο τουριστικές πόλεις της Βουργουνδίας όπως η Beaune και η Dijon μπορείς να πεις ότι δεν υπάρχει στον χάρτη. Έμαθα για την ύπαρξη της πόλης μόλις πριν μερικούς μήνες, ενώ ενδεικτικό είναι ότι ψάχνοντας στο φόρουμ δεν βρήκα ούτε μια αναφορά σε αυτήν.

Η διαδρομή οδικώς είναι μέσα από όμορφα χωριά της Βουργουνδίας και απέραντους αμπελώνες. Η πόλη είναι χτισμένη σε λόφο και ακόμα κι από μακριά μπορείς να καταλάβεις ότι πρόκειται για μεσαιωνικού στυλ πόλη.

Φυσικά όπως πάντα σε αυτές τις πόλεις ξεχωρίζει ο καθεδρικός ο οποίος έχει τις χαρακτηριστικές σκεπές της Βουργουνδίας.

Γύρω απ'τον καθεδρικό υπάρχουν πλακόστρωτα δρομάκια με παλιά αρχοντικά και μεσαιωνικά σπίτια.

Αυτό το κομμάτι αν και όμορφο, η αλήθεια είναι ότι είναι πολύ μικρό. Εδώ μία απ'τις παλιές πύλες προς την πόλη.

Λίγο έξω απ'το κέντρο οι εικόνες είναι πιο μοντέρνες, κρατώντας όμως το καλόγουστο στυλ που περιμένεις να δεις στη Γαλλία.

Η στοά Balthus.

Παρόλο το ιστορικό παρελθόν της, σήμερα κατοικείται από γύρω στους 13 χιλιάδες νοματαίους. Υπάρχουν οι χωριάτικες μυρωδιές του καμμένου ξύλου, των μαντριών κλπ στην ατμόσφαιρα. Αυτό φυσικά δεν αποκλείει το μέρος από το να έχει ένα τεράστιο όμορφο θέατρο δίπλα στο δημαρχείο. Μα τι αχνοφαίνεται εκεί στο βάθος;

Προφανώς η Γαλλία έχει πολύ πιο εντυπωσιακές μεσαιωνικές πόλεις. Δεν υπήρχε περίπτωση να πήγαινα για να δω απλά τα παραπάνω. Έχω μια μεγάλη αδυναμία τουριστικά, τις πόλεις ή χωριά που έχουν μνημεία μιας άλλης εποχής, που απλά κάνεις τη βόλτα σου και τα βλέπεις. Ενθουσιάζομαι στη σκέψη ότι πριν χιλιάδες χρόνια κάποιοι έχτισαν κάτι τόσο μεγαλειώδες που οι επόμενες γενιές το σεβάστηκαν ή ήταν τόσο μπροστά απ'την εποχή του που αντί να το καταστρέψουν εξακολουθούσαν να το χρησιμοποιούν. Ακόμα κι αν το κατέστρεψαν και πλέον βλέπεις τα συντρίμμια, αυτή η εξέλιξη της ιστορίας είναι κάτι μοναδικό που ούτε οι αρχαιολογικοί χώροι δεν μπορούν να μου προκαλέσουν τέτοια συναισθήματα.

Πριν μερικούς μήνες λοιπόν συζητούσα με Γάλλους για τα μέρη που έχω δει στη Γαλλία και όπως κάνω πάντα σε τέτοιες συζητήσεις εκθείαζα το επικό αμφιθέατρο στην Orange και τη Vienne. Τότε μου είπαν αν σου αρέσει αυτό το στυλ δες και την περίπτωση της Autun. Qu'est que c'est Autun ρε μάγκες; Πρώτη φορά το ακούω αυτό το μέρος και νόμιζα ότι έχω διαβάσει όσα περισσότερα μπορούσα για μέρη στη Γαλλία. Η "Ρώμη της Βουργουνδίας" μου απάντησαν που ομολογώ ότι με έκανε να γελάσω. Ψάχνοντας βέβαια μετά κατάλαβα γιατί το είπαν. Οι Ρωμαίοι όντως ήθελαν να φτιάξουν μια τοπική πρωτεύουσα εκεί.

Τα μεσαιωνικά τείχη της πόλης χτίστηκαν πάνω στα Ρωμαϊκά τείχη ή ήταν η επέκταση τους. Ρωμαϊκά τείχη έτσι να βρίσκονται διάσπαρτα βλέπεις σε πολλά σημεία της πόλης.

Ακόμα και σπίτια βλέπεις να έχουν χτιστεί κολλητά στα ερείπια Ρωμαϊκών ναών. Αν και το παρακάτω είναι ιδιωτικός χώρος, εννοείται οι Γάλλοι έχουν τοποθετήσει πινακίδα που εξηγει την ιστορία και απεικονίζει το ναό ολοκληρωμένο.

Η πόλη διαθέτει δύο Ρωμαϊκές πύλες την Saint-André.

Και την porte d'Arroux, που παίρνει το όνομά της από το ποτάμι που περνάει από την περιοχή. Η πύλη αυτή αποτελεί και την καλύτερη είσοδο προς την πόλη.

Στην πόλη υπάρχει και μεγάλο Ρωμαϊκό αμφιθέατρο που μαζί με άλλα δύο μνημεία της πόλης είναι από τα πρώτα μνημεία της Γαλλίας που κρίθηκαν ιστορικά και προστατεύονται από το μακρινό 1840! Το αμφιθέατρο πάντως δεν είναι καθαρισμένο καλά.

Το δεύτερο από τα τρία αυτά ιστορικά μνημεία βρίσκεται λίγο έξω απ΄την πόλη, στο χωριουδάκι Couhard πάνω σε ένα λόφο. Από εκεί είναι τραβηγμένη η πρώτη φώτο. Εκεί βρίσκεται η πυραμίδα της Couhard, χτισμένη τον 1ο αιώνα μΧ, δεν είναι ξεκάθαρο για ποιο λόγο χτίστηκε αφού μέσα ήταν άδεια, την τρύπα που βλέπετε την άνοιξαν κάπου στον μεσαιώνα για να δουν τι έχει μέσα. Στο πάτο της πυραμίδας βρέθηκε μια πλακέτα με Ρωμαϊκό και Ελληνικό κείμενο! Από εκεί συμπέραιναν ότι μάλλον είχε χτιστεί για να τιμήσει νεκρούς, ίσως σαν κενοτάφιο. Μου έκανε εντύπωση που ήταν εντελώς απροστάτευτο και είχε απλά πινακίδες μην σκαρφαλώνετε.

Το τρίτο και τελευταίο από τα τρία μνημεία που ανέφερα είναι και αυτό που φαίνεται στο βάθος στη φώτο με το δημαρχείο και το θέατρο. Το highlight της πόλης κατά τη γνώμη μου. O ναός του Janus.

Η ονομασία του δόθηκε επειδή πίστευαν ότι ο ναός είναι αφιερωμένος στο θεό Janus των Ρωμαίων. Αυτό όμως τελικά δεν έχει αποδειχθεί και μάλιστα απ'ότι φαίνεται το πιθανότερο σενάριο είναι ότι το ναό τον έχτισαν οι Γαλάτες για δικό τους θεό και αργότερα τον μετέτρεψαν οι Ρωμαίοι σε δικό τους ναό. Μου έκανε εντύπωση και εδώ ότι δεν προστατεύοταν καθόλου κι είχε απλά πινακίδα μην σκαρφαλώνετε.

Το εντυπωσιακό του πράγματος φυσικά είναι το μεγεθός του και ότι έχουν διασωθεί τόσο ψηλά κομμάτια από τις 2 πλευρές του. Όπως και στην περίπτωση του αμφιθέατρου στην Orange και στις αρένες της Arles και της Nîmes, ο ναός χρησιμοποιήθηκε σαν φρούριο στη διάρκεια του μεσαίωνα και γι'αυτό διατηρήθηκε. Τα τείχη του ξεπερνούν τα 20 μέτρα. Εδώ μαζί με ανθρώπους για να έχετε μια καλύτερη εικόνα του όγκου του.

Η πόλη διαθέτει αρχαιολογικό μουσείο, το οποίο όμως θα παραμείνει κλειστό μέχρι το 2026 για ριζικές αλλαγές στο χώρο.

Για μένα η Autun μπαίνει σε άλλη κατηγορία πόλης και ότι και να μου πείτε για άλλες πόλεις της Βουργουνδίας, το άχαστο μέρος για μένα είναι αυτό. Βγαίνει με μονοήμερη από Beaune ή Dijon αν έχετε αμάξι ή αν έχετε ποδήλατο (έχει πολλές ανηφορές και ελάχιστους ποδηλατόδρομους). Αν είστε με τα πόδια δύσκολα μάλλον θέλει και διανυκτέρευση αν θέλετε να επισκεφθείτε όλα τα μνημεία γιατί οι αποστάσεις είναι μεγάλες.

Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι η Bibracte απέχει γύρω στα 30 χλμ από την Autun και σήμερα αποτελεί αρχαιολογικό χώρο και συγκεκριμένα το πιο "ολοκληρωμένο" Γαλατικό χωριό που μπορείς να δεις. Δεν το έχω επισκεφθεί για να γράψω περισσότερα.

Beaune

Την Beaune την είχα απορρίψει πριν κανά 2 χρόνια που είχα βρεθεί στην περιοχή. Ήμουν πολύ αρνητικός με το μέρος γιατί μου έδινε την αίσθηση ότι δεν έχει τίποτα που θα με ενθουσίαζε. Αποφάσισα να του δώσω μια ευκαιρία επειδή διάβαζα καλά σχόλια στο φόρουμ. Τελικά μάλλον έπρεπε να εμπιστευτώ το ένστικτο μου! Όχι σε καμία περίπτωση δεν είναι άσχημη πόλη. Έχει ένα όμορφο κέντρο με τα γραφικά μαγαζάκια και τους πλακόστρωτους δρόμους που περιμένεις να δεις.

Η ατραξιόν της πόλης είναι το hôtel Dieu, ένα νοσοκομείο που ιδρύθηκε το 1443 και είναι ότι πιο όμορφο-χορταστικό έχω δει στο στυλ της Βουργουνδίας. Πραγματικά πανέμορφο κτίριο.

Μαζί με το εισιτήριο περιλαμβάνεται audioguide και η συμβουλή μου είναι να το αξιοποιήσετε. Έχει πολλές λεπτομέρειες που ίσως να μην τις προσέξετε. Αν ακολουθήσετε το audioguide η επίσκεψη στο χώρο διαρκεί περίπου μια ώρα. Το τρίπτυχο με την τελική κρίση είναι ένα απ΄τα highlights της επίσκεψης. Σχεδιασμένο τον 15ο αιώνα, δεν το εντόπισαν κατά την διάρκεια της Γαλλικής επανάστασης και όταν αργότερα το βρήκαν το μετέφεραν στο μουσείο του Λούβρου για να αποκαταστήσουν τα χρώματα του και να έχουμε το σημερινό εντυπωσιακό αποτέλεσμα.

Η επίσκεψη στο χώρο τελειώνει με εκτενή αναφορά στα κρασιά της πόλης. Στη Beaune θα βλέπετε παντού κάβες και dégustation. Το αυθεντικό dégustation σημαίνει δωρεάν δοκιμή! Αν ζητάνε λεφτά κάτι δεν πάει καλά. Λίγο έξω απ΄την πόλη υπάρχει ένα κτίριο αφιερωμένο στα κρασιά το cité du vin, κάτι αντίστοιχο που έχει η Dijon και η Bordeaux.

Δεν έφαγα εκεί αλλά απ'το λίγο που είδα τις τιμές μου φάνηκαν καλές για Γαλλία. Το μέρος ήταν νεκρό! Σε βαθμό που νόμισα ότι είναι κλειστό! Οι φώτο που ποστάρω είναι από Κυριακή πρωί και απόγευμα. Η πόλη δεν είχε καθόλου σφιγμό, αυτό που λέμε η εγχείρηση πέτυχε ο ασθενής απεβίωσε.

Δίπλα στο hôtel Dieu υπάρχει αγορά. Οι παρευρισκόμενοι δεν γέμιζαν ούτε ταξί με τον ταξιτζή μαζί.

Η περιοχή πέρα απ'τα κρασιά φημίζεται και για τη μουστάρδα της. Στη Beuane έχετε την ευκαιρία να επισκεφθείτε ένα εργοστάσιο οικογενειακής επιχείρησης που λειτουργεί και σαν μουσείο, το Edmond Fallot.

Επειδή ξαναεπισκέφθηκα την Dijon με μερικές εβδομάδες διαφορά, η ζωντάνια μεταξύ των δύο πόλεων μου φαίνεται πολύ μεγάλη. Η Beaune για μένα είναι απλά για ένα πέρασμα να δοκιμάσετε κανά κρασί να δείτε το hôtel Dieu κι έξω απ'την πόρτα. Η Dijon πιστεύω ότι είναι πολύ καλύτερη περίπτωση για βάση και εξερεύνηση της περιοχής.

Θεωρώ ότι και να μην είχα δει την Beaune δεν θα έχανα κάτι.

Lorient

Ώπα! Τι ξεκάρφωτο είναι τώρα αυτό! Που κολλάει μια πόλη της Bretagne σε αυτό το ποστ; Είχα σχεδιάσει να γράψω για αυτήν μαζί με Carnac και Quimper αλλά αφού γράφω χωρίς πλάνο μπροστά μου το ξέχασα. Σκεφτόμουν δεν πειράζει όταν το θυμηθείς θα γράψεις και έφτασε αυτή η ώρα. Βασικά το μόνο που θέλω να γράψω είναι ότι είναι η δεύτερη πόλη της Γαλλίας (η Calais η άλλη αξιομνημόνευτη) για την οποία δεν έχω ούτε μία φώτο! Βρέθηκα από σπόντα στην πόλη και αδυνατούσα να πιστέψω πόσο ανύπαρκτη είναι. Μην σταματήσετε ούτε για κατούρημα!

 

[Señor_Nada]

Ήρθε η ώρα μετά από πολλά ποστς να επιστρέψουμε στην Προβηγκία. Στην περιοχή που έχει τα περισσότερα Ρωμαϊκά αρχαία που μπορείτε να σήμερα δείτε στη Γαλλία και όπως θα διαβάσετε στο σημερινό ποστ τον πιο εκτεταμένο Ρωμαϊκό αρχαιολογικό χώρο.

Saint-Rémy-de-Provence

Όπως πάντα θα ξεκινήσω με την πιο ενδιαφέρουσα, για τα γούστα μου, πόλη ή μάλλον καλύτερα χωριό αφού έχει λιγότερους από 10.000 κατοίκους. Η γενέτειρα του Νοστράδαμου είναι σήμερα ένα ήσυχο μέρος που προσφέρει τις εικόνες που περιμένεις να δεις στην Προβηγκία. Σπίτια ή δρομάκια που νομίζεις ότι είναι σκηνικά από ταινία και ότι στο μέρος ζουν ηθοποιοί.

Κτίριο χτισμένο στα παλιά τείχη της πόλης.

Το 1889 φτάνει στην πόλη ο Vincent Van Gogh αφού έχει κόψει το αυτί του. Μπήκε οικειοθελώς στο νοσοκομείο-μοναστήρι Saint-Paul de Mausole όπου παρέμεινε για ένα χρόνο ζωγραφίζοντας σε αυτό το διάστημα 150 πίνακες. Το μοναστήρι βρίσκεται περίπου 1,5 χιλιόμετρο μακριά απ'το Saint-Rémy και είναι επισκέψιμο. Ο δρόμος απ'το χωριό μέχρι το μοναστήρι ονομάζεται Avenue Vincent Van Gogh και σε όλη την διαδρομή έχουν τοποθετήσει ταμπέλες με πίνακες του και γράμματα που έστελνε σε συγγενείς και φίλους όσο ζούσε στο Saint-Rémy. Θα το γράψω ακόμα μια φορά κι ας γίνομαι κουραστικός, η παρουσίαση που κάνουν οι Γάλλοι στα πολιτιστικά στοιχεία ενός τόπου είναι ασυναγώνιστη. Αν είσαι υπουργός πολιτισμού απλά πας ένα ταξίδι στη Γαλλία, βλέπεις τι έχουν κάνει και το ΑΝΤΙΓΡΑΦΕΙΣ.

Είμαι εντελώς άσχετος από ζωγραφική αλλά μόνο που βλέπω τα χρώματα που χρησιμοποιούσε ο Van Gogh αμέσως μου έρχεται στο μυαλό η Προβηγκία και σαν εικόνα και σαν συναίσθημα. Δεν το επισκέφθηκα το μοναστήρι, μόνο εξωτερικά το είδα. Στο κλασσικό στυλ της περιοχής.

Προφανώς δεν πήγα μέχρι εκεί για να δω εξωτερικά το μοναστήρι-νοσοκομείο. Γνώριζα ότι μερικά μέτρα πιο κάτω βρίσκονται δύο μνημεία που είναι και αυτά από τα πρώτα που κρίθηκαν ιστορικά και προστατεύονται από το 1840, les Antiques. Είναι τελείως απροστάτευτα και αυτά.

Το μαυσωλείο είναι ένα από τα πιο καλοδιατηρημένα Ρωμαϊκά μνημεία που μπορείς να δεις σήμερα.

Μπορεί να αναγνώριζαν την αξία των μνημείων από το 16ο αιώνα κιόλας αλλά δεν είχαν πάρει χαμπάρι ότι μερικά μέτρα μακριά βρισκόταν κρυμμένη ολόκληρη πόλη η Glanum. Ο εκτενέστερος Ρωμαϊκός αρχαιολογικός χώρος της Γαλλίας. Πανοραμική φώτο από το λόφο που βρίσκεται εντός του αρχαιολογικού χώρου.

Η πόλη ιδρύθηκε από Γαλάτες οι οποίο λόγω εμπορικών συναλλαγών με τους Έλληνες (θυμηθείτε ότι η Marseille ήταν Ελληνική αποικία) έφεραν πλούτο στην πόλη και επηρεάστηκαν αρχιτεκτονικά απ'το Ελληνιστικό στυλ, όπως μαρτυρούν πχ τα ερείπια αυτής της κατοικίας.

Το πηγάδι με τα σκαλοπάτια που έχει την ονομασία "dromos".

Έχει ενδιαφέρον ότι στις εργασίες αποκατάστασης συμμετέχει και το ίδρυμα Stavros Niarchos όπως μας ενημερώνουν οι πληροφορίες πριν την είσοδο στον χώρο. Θα ήθελα να ήμουν από μια μεριά όταν σε κάποια παρουσίαση ειπώθηκε το Niarchos με Γαλλική προφορά. Πρέπει να κατέληξε στο νοσοκομείο όποιος/α το είπε.

Για τέτοια μέρη δεν έχει νόημα να με ρωτάτε αν αξίζουν επίσκεψη. Όσο με ρωτάτε, έχω πάει ήδη στο ταμείο να σας αγοράσω εισιτήριο.

Τα ευρήματα του αρχαιολογικού χώρου Glanum βρίσκονται στο μουσείο hôtel de Sade, το οποίο όταν βρέθηκα στην πόλη ήταν προσωρινά κλειστό δυστυχώς.

Για τα δικά μου κριτήρια αυτό το μέρος δεν χάνεται αν βρεθείτε στην Προβηγκία. Απέχει γύρω στα 30 χιλιόμετρα από την Avignon η οποία πιστεύω είναι η πόλη κλειδί για ταξίδι στην Προβηγκία είτε σκοπεύετε να μετακινηθείτε με τα μμμ είτε με δικό σας όχημα. Arles, Orange, Saint-Rémy είναι σε απόσταση βολής και στην Avignon υπάρχει νυχτερινή ζωή και ωραία μαγαζιά για να φάτε, να πιείτε και να γλεντήσετε. Θα ξεκινάγα να χτίζω το ταξίδι μου στην περιοχή από την Avignon.

Aix-en-Provence

Μία από τις πιο εύκολα να προφέρεις πόλη της Γαλλίας. Λες απλά ένα Εξ και ξεμπερδεύεις. Όπως και στην περίπτωση της Autun, οι Γαλάτες είχαν ιδρύσει την πόλη Entremont (σήμερα μπορείς να δεις τα ερείπια της), τους κατέκτησαν οι Ρωμαίοι και μετακινήθηκαν λίγο νοτιότερα σε ένα μέρος με φυσικές πηγές την Aquae Sextiae ή Aix-en-Provence σήμερα ή σκέτο Εξ για τους φίλους. Μια από τις πρώτες πόλεις που επαναστάτησαν αφού από τον 15ο αιώνα και για περίπου 2 αιώνες αρνιόντουσταν τη μοναρχία. Αυτό άλλαξε όταν ήταν στα πράγματα ο γνωστός και μη εξαιρετέος Louis XIV και η πόλη απέκτηση νομοθετική και εκκλησιαστική εξουσία. Τότε άρχισε να αλλάζει και η μορφή της πόλης και απο μεσαιωνική άρχισε να γίνεται πιο αριστοκρατική με την πληθώρα των hôtels να την χαρακτηρίζει σήμερα.

Και εκκλησίες.

Φυσικά με τον ερχομό της Γαλλικής επανάστασης ο ρόλος των hôtels ή των παλατιών άλλαξε. Γενικά αν βλέπετε κάποιο διοικητικό κτίριο ή μουσείο στη Γαλλία να μοιάζει με παλάτι είναι ασφαλές να συμπεράνετε ότι κάποτε όντως ήταν παλάτι και ύστερα ήρθε η Γαλλική επανάσταση.

Όπως φαίνεται στην αποπάνω φώτο διαφημίζεται από τώρα το φεστιβάλ της πόλης τον Ιούλιο. Η Εξ είναι διάσημη για τα καλοκαιρινά φεστιβάλ της είτε με μουσική στο δρόμο είτε με όπερα στο δρόμο που είναι και αυτό που διαφημίζει το από πάνω πόστερ.

Το άλλο πράγμα που την χαρακτηρίζει είναι οι πολλές ανοιχτές αγορές της τις οποίες συνναντάς σε διάφορες πλατείες της.

Ή στον κεντρικό πεζόδρομο cours Mirabeau που έχει πάρει το όνομα του από ένα από τους ηγέτες της Γαλλικής επανάστασης που σπούδασε στην πόλη. Ο Mirabeau έχει μπει στο Πάνθεον του Παρισιού.

Θα έλεγα ότι είναι από τις εξαιρέσεις της Γαλλίας που βλέπεις όμορφες πλατείες.

Η Εξ πρέπει να ήταν κάτι σαν την Avignon όπως μαρτυρά ένα πύργος και μικρό κομμάτι των τειχών της που φαίνεται σήμερα.

Τελικά έχει ένα πιο μοντέρνο στυλ που λόγω των χρωμάτων της μου θύμισε την Metz.

Η Εξ είναι ένα απ'τα μέρη που θα κάνω μια εξαίρεση και θα προτείνω ένα μέρος για να φάτε. Είναι το la brocherie και είναι ένα απ'τα μαγαζιά στη Γαλλία που έχω φάει το πιο νόστιμο κρέας στα κάρβουνα, το προτείνω με τη τεράστια υποσημείωση να παραγγείλετε τουλάχιστον medium, δεν εγγυώμαι τις θα σας έρθει αν παραγγείλετε well done. Μια μπριζόλα, ένα ποτήρι κρασί, ένα προφιτερόλ (καταπληκτικό, στο Γαλλικό στυλ καμία σχέση με τον Ελληνικό τραγέλαφο) κι ένας καφές γύρω στα 40ε. Στη Γαλλία για τέτοια τιμή τους σφιχταγγαλιάζεις όταν πληρώνεις.

https://www.tripadvisor.fr/Restaura...ches_du_Rhone_Provence_Alpes_Cote_d_Azur.html

Το ερώτημα βέβαια είναι αν αξίζει επίσκεψη στην πόλη. Είναι σίγουρα μια όμορφη πόλη. Το ερώτημα για μένα είναι πόσες ημέρες διαθέτετε κι αν είναι στο δρόμο σας. Αν είναι στο δρόμο σας είναι καλή περίπτωση για στάση και βόλτα. Αν πέσετε και σε κάποιο φεστιβάλ, πιστεύω ότι αξίζει να μείνετε να το δείτε. Σε κάθε περίπτωση είναι μια ζωντανή πόλη. Προσωπικά όμως δεν θα έκανα ταξίδι επί τούτου. Δεν έχει κάποιο δυνατό αξιοθέατο και ναι μεν είναι όμορφη αλλά όχι στο βαθμό μιας Montpellier πχ που θα λεγα ότι δεν χάνεται.

 

[Señor_Nada]

Monaco

Αυτό είναι σκάνδαλο! Το πριγκηπάτο είναι μια ανεξάρτητη κυρίαρχη χώρα! Ναι οκ ας μου κάνουν μήνυση και οι 5 Μονεγάσκοι που υπάρχουν! Η σύνδεση με τη Γαλλία είναι μεγάλη και πιστεύω ότι έχει ενδιαφέρον να υπάρχει μαζί με τις Γαλλικές πόλεις και να γίνουν κάποιες συγκρίσεις.

Η μικρότερη σε έκταση χώρα στον κόσμο ή δεύτερη μικρότερη αν μετράτε και το Βατικανό λέγεται ότι πήρε την ονομασία του από Έλληνες που εγκαταστάθηκαν στην περιοχή και της έδωσαν την ονομασία Μονοϊκός. Παρόλο που βρίσκεται μέσα στη Γαλλία, αποτέλεσε μέρος της για πολύ μικρό διάστημα μετά την πρώτη φάση της Γαλλικής επανάστασης και ανεξαρτητοποιήθηκε πάλι όταν ήταν στα πράγματα ο Ναπολέοντας. Οι καλές σχέσεις με την Γαλλία φυσικά υπήρχαν και μέχρι σήμερα υπάρχει συμφωνία για την άμυνα της χώρας. Στη χώρα κατοικούν περισσότεροι μετανάστες από τους Μονεγάσκους, με τους Γάλλους να αποτελούν την πλειοψηφία. Οι Γάλλοι είναι οι μόνοι που πληρώνουν φορολογία αν εργάζονται στο Μονακό και είναι ένας νόμος που πέρασε ο de Gaulle για να μην πάει η μισή Γαλλία να ζήσει στο Μονακό. Η γλώσσα που συνναντάς είναι κυρίως τα Γαλλικά, αν και έχουν την δική τους διάλεκτο που θυμίζει Ιταλικά. Δεν έχεις πρόβλημα να συννενοηθείς στα Αγγλικά. Έπεσα και σε υπάλληλους που δεν γνώριζαν καλά Γαλλικά.

Βρίσκεται στην αγαπημένη μου τοπογραφία που συνδυάζει λόφους με θάλασσα. Ο καλύτερος συνδυασμός στη χειρότερη εκτέλεση.

Έχει λιγότερους από 40.000 κατοίκους και είναι λες κι έχουν στριμωχτεί όλοι στη θάλασσα. Ένιωσα το συναίσθημα να με πνίγει το μέρος.

Οι εικόνες που έβλεπα σε σπίτια, μαγαζιά, ανθρώπους είναι οι εικόνες που βλέπεις σε μια ακριβή συνοικία, με την διαφορά ότι εδώ είναι έτσι όλη η πόλη/χώρα. Σαν να ζουν σε άλλο πλανήτη.

Η ανοιχτή αγορά και το πόστερ με την πορεία των αγροτών έμοιαζε με ξένη εικόνα.

Το πιο όμορφο κομμάτι της χώρας ήταν η παλιά πόλη του Μονακό που βρίσκεται πάνω σε ένα λοφίσκο που περιλαμβάνει τα περισσότερα διοικητικά κτίρια καθώς και το παλάτι του πρίγκηπα.

Λόγω της τοποθεσίας του έχεις θέα στο λιμάνι Fontvieille. Για μένα αυτό είναι ένα κιτς θέαμα. Στο βάθος φαίνονται και οι χαρακτηριστικές αψίδες του μοναδικού γηπέδου της χώρας Louis II.

Από την άλλη μεριά φαίνεται το μεγάλο λιμάνι της χώρας το Hercule που πήρε το όνομά του από τον Ηρακλή στα πλαίσια της διεθνούς καριέρας που εκάνε όπως μπορεί να είχατε δει στη σειρά που έδειχνε το σταρ. Μέχρι και σε καζίνο είχε πάει!

Αναπνεύστε ανάπτυξη!

Η παλιά πόλη έχει κρατήσει ένα παλιό στυλ με χρωματιστά σπίτια που θυμίζουν Ιταλία ή νότια Γαλλία αλλά στο υπερβολικά καλογυαλισμένο. Το Μονακό γενικά είναι ότι πιο καλογυαλισμένο έχω δει. Ακόμα και η πόλη του Λουξεμβούργου μοιάζει με αχούρι μπροστά του. Έχει ενδιαφέρον από τη μία, από την άλλη όχι ευχαριστώ θα προτιμήσω την Ιταλία και τη νότια Γάλλια.

Ακόμα κι ο καθεδρικός λαμποκοπάει.

Καλογυαλισμένο είναι και στις υπόλοιπες συνοικίες που είδα. Είναι σε πιο μοντέρνο στυλ που σε καμία περίπτωση δεν με ενθουσιάζει.

Και τα εμπορικά τους είναι σε άλλη φάση.

Το Μονακό είναι συνυφασμένο με το gran prix. Υπάρχουν σχετικά αγάλματα οδηγών σε διάφορα σημεία του πριγκηπάτου. Δεν έχω ασχοληθεί με το τι σχετικά εκθέματα μπορείτε να δείτε καθώς προτιμώ να βλέπω τη μπογιά στον τοίχο να στεγνώνει παρά φόρμουλα.

Πέρα απ'το gran prix, το Μονακό είναι παγκοσμίως γνωστό για το καζίνο που βρίσκεται στη συνοικία Monte Carlo. Η συνεισφορά του καζίνου στη χώρα είναι πάρα πολύ σημαντική. Το Μονακό δεν ήταν πάντα σε καλή οικονομική κατάσταση και λόγω του μικρού μεγέθους του δεν ήταν εύκολο να αναπτυχθεί με αποτέλεσμα να φτάσει κοντά στην χρεωκοπία. Η δημιουργία του καζίνου, του λιμανιού και των ξενοδοχείων έδωσε ώθηση στο πριγκηπάτο να γίνει ένας παιχνιδότοπος για τους πλούσιους και σήμερα είναι ένας από τους φορολογικούς παράδεισους που τραβάει τις εταιρείες να την έχουν για έδρα τους.

Το καζίνο του Μόντε Κάρλο εξακολουθεί να ανήκει κυρίως στο κράτος όπως γενικά ο τζόγος αφού η συγκεκριμένη ως επί το πλείστον κρατική εταιρεία έχει το μονοπώλιο. Τι να τους κάνεις τους φόρους μετά;

Το καζίνο άνοιξε το 1865.

Το καζίνο ανοίγει στις 14:00 αλλά η είσοδος επιτρέπεται και το πρωί απλά για να το δεις. Μάλιστα η είσοδος στην κεντρική αίθουσα είναι δωρεάν.

Μπορείς να επισκεφθείς και τις υπόλοιπες αίθουσες πληρώνοντας το εισιτήριο των 18ε και μετά τις 14:00 μπορείς να επιστρέψεις στο καζίνο με το ίδιο εισιτήριο για να τζογάρεις κιόλας. Εκτός αν είσαι πολίτης του Μονακό και τότε σου απαγορεύεται το τζογάρισμα στο καζίνο από το νόμο. Αρχίζοντας να βλέπω πως λειτουργεί αυτή η χώρα, καταλαβαίνω ότι κάποιοι πολύ έξυπνοι άνθρωποι πήραν πολύ έξυπνες αποφάσεις με γνώμονα την ανθρώπινη βλακεία. Σε αυτούς τους βλάκες ανήκω κι εγώ που πλήρωσα το αντίτιμο των 18ε για να δω το εσωτερικό του καζίνου ενώ δεν υπήρχε περίπτωση να τζογάρω ούτε ένα ευρώ. Δηλαδή τι περίμενα να δω στις αίθουσες; Μην είστε βλάκας σαν εμένα, μην δώσετε τα 18ε!

Λίγο πιο μακριά από το καζίνο θα βρείτε την παραλία Larvotto. Μια μικρή παραλία με κόσμο να αθλείται να κάνει βόλτες και φυσικά απαίσια κτίρια.

Αν και το θεωρώ ένα από τα πιο κιτς μέρη που έχω επισκεφθεί, σίγουρα θα το πρότεινα για μια έστω ολιγόωρη επίσκεψη. Έχει ενδιαφέρον. Είναι σαν ένα μέρος που ζει σε γυάλα σε σχέση με τον υπόλοιπο πλανήτη. Να πω επίσης ότι αν και έχει την φήμη του ακριβού μέρους, τουλάχιστον στο φαγητό οι τιμές που είδα ήταν παρόμοιες με τις γαλλικές. Δεν λέω ότι είναι φθηνό μέρος, αλλά ότι η Γαλλία είναι ακριβή.

Grenoble

Μοιάζει λίγο ξεκάρφωτη η Grenoble σε αυτό το ποστ, θα ταίριαζε περισσότερο να γράψω για τη Nice. Επειδή η Nice μου άρεσε πάρα πολύ θα την κρατήσω για το τελευταίο (προσωρινά ή για πάντα) ποστ μόνη της.

Η Grenoble είναι η μεγαλύτερη σε πληθυσμό πόλη στην περιοχή των Άλπεων συμπεριλαμβανομένων των άλλων χωρών με πόλεις όπως το Innsbruck στην Αυστρία και το Bolzano στην Ιταλία. Επειδή έχω επισκεφθεί στο παρελθόν αυτές τις 2 πόλεις θα κάνω κάποιες συγκρίσεις μαζί τους γιατί η Grenoble λόγω τοποθεσίας και αρχιτεκτονικής είναι σε παρόμοιο στυλ.

Το 2013 έφτασα κοντά στο να πάω να ζήσω στην πόλη κάνοντας μεταπτυχιακό. Θυμάμαι που συζητούσα με παιδιά που είχαν πάει για εράσμους τα προηγούμενα χρόνια και μου έλεγαν ότι είναι αρκετά ζωντανή πόλη. Πράγματι, το επιβεβαιώνω, αν και ο καιρός ήταν χάλια είχε πολύ κίνηση.

Η βόλτα στο κέντρο μου θύμισε πολύ το Bolzano, σε πιο άσχημη εκδοχή.

Από την μία υπήρχαν εικόνες σαν την αποπάνω και μερικά μέτρα μακριά το σκηνικό ήταν τελείως Γαλλικό. Σαν να βλέπεις εικόνες από δύο διαφορετικές πόλεις.

Η κλειστή αγορά της γύρω από σπίτια που θυμίζουν άλλη πόλη.

Το κτίριο για τις τουριστικές πληροφορίες έχει ενδιαφέρον.

Το 1968 η Grenoble διοργάνωσε τους χειμερινούς Ολυμπιακούς αγώνες όπου είχαν την τρομερή ιδέα να παρατήσουν το υπέροχο κτίριο που βρισκόταν το δημαρχείο και να φτιάξουν ένα νέο καινούριο αίσχος. Μέσα στα πιο άσχημα Γαλλικά δημαρχεία εύκολα. Λίγο καλύτερο από αυτό της Bourges.

Η Grenoble βρίσκεται σε πολύ ωραία τοποθεσία με βουνά γύρω της και ποτάμι να την διασχίζει. Το κομμάτι δίπλα στον ποταμό δεν με ενθουσίασε. Τα καλώδια που φαίνονται είναι από το τελεφερίκ που σε ανεβάζει στον απέναντι λόφο (φυσικό πάρκο Chartreuse) για θέα.

Το ανέβασμα στο λόφο που βρίσκεται το οχυρό της Bastille ήταν το highlight της πόλης για μένα. Η Grenoble από ψηλά με τις σφαίρες-τελεφερίκ που σε ανεβάζουν στο λόφο.

Είναι πολύ ωραία η θέα από εκεί. Σαν θέα και τοπίο πάντως μου άρεσε αρκετά περισσότερο αυτό στην Innsbruck.

Εδώ η θέα από την άλλη μεριά που φαίνεται και η κορυφή Mont Blanc στο βάθος αριστερά.

Είναι ένας προορισμός για φυσιολάτρες, θα δείτε πολλούς τουρίστες να πηγαίνουν για trekkings, πολλοί να αθλούνται κλπ, είναι σε τέτοιο στυλ. Δεν ανήκω σε αυτή την κατηγορία και ίσως να μην μπορώ να εκτιμήσω πραγματικά ένα τέτοιο μέρος. Επίσης απ'ότι κατάλαβα είναι χιππιδομαγνήτης που εδώ κι αν δεν ανήκω σε αυτή την κατηγορία.

Πάνω στο λόφο έχει μια σπηλιά που οι πληροφορίες μου λένε ότι διοργανώνονται και πάρτι εκεί.

Προσοχή αν μπείτε μέσα γιατί έχει υγρασία και οι πέτρες γλιστράνε πολύ. Ειδικά στην έξοδο.

Η Grenoble ίσως σας φανεί παράξενο αλλά είναι μία απ'τις πόλεις με τη μεγαλύτερη εγκληματικότητα στη Γαλλία. Δεν είδα κάτι παράξενο πέρα από μερικές σπασμένες βιτρίνες αλλά δεν κινήθηκα στα προάστια που νομίζω είναι το πρόβλημα.

Η εικόνα που μου άφησε η πόλη είναι γενικά μια παραξενιά. Σαν να έχουν ενωθεί διαφορετικά κομμάτια μεταξύ τους.

Για τους φυσιολάτρες φαντάζομαι είναι καλή περίπτωση, έχει και τη ζωντάνια της. Το φαγητό έχει Ιταλικές επιρροές και είναι από τα πιο εύκολα μέρη στη Γαλλία για να φας. Προσωπικά προτιμώ Annecy, Innsbruck και Bolzano συγκριτικά ασυζητητί.

 

[Señor_Nada]

Σαν χθες μου φαίνεται να ανοίγω αυτό το τόπικ κι έχουν περάσει σχεδόν 3 χρόνια. Η παραμονή μου στη Γαλλία έχει σχεδόν ολοκληρωθεί, σε λιγότερο από 2 βδομάδες αποχωρώ. Σε αυτό το διάστημα δεν θα δω κάτι καινούριο, θα κάνω μόνο μια μίνι επίσκεψη στο Στρασβούργο. Είναι πολύ πιθανό να αργήσω να ξαναγράψω σε αυτό το τόπικ και ίσως να μην τύχει να ξαναγράψω για άλλη πόλη. Η αλήθεια είναι ότι είδα τα περισσότερα πράγματα που ήθελα να δω στη χώρα. Δεν ξέρω αν και πότε θα επιστρέψω να δω κάτι καινούριο. Πιο πιθανό βλέπω να επιστρέφω σε γνωστά αγαπημένα μέρη. Ο χρόνος θα δείξει. Για την ώρα βάζω μια τελεία με μία από τις πιο ενδιαφέρουσες Γαλλικές πόλεις που έχω επισκεφθεί.

Nice

Άλλο ένα μέρος στο οποίο είχαν εγκατασταθεί Έλληνες και η σημερινή του ονομασία προκύπτει απ'το Νίκαια που του είχαν προσδώσει. Ύστερα ήρθαν οι Ρωμαίοι και αργότερα για μεγάλο χρονικό διάστημα η Nice ήταν μέρος του βασιλείου της Σαρδηνίας. Ενώθηκε με τη Γαλλία το 1860. Οι Ιταλικές επιρροές στην πόλη είναι φανερές στα κτίρια, στην κουζίνα και θα έλεγα και στην προφορά. Μιλάνε τα πιο καθαρά Γαλλικά που έχω ακούσει. Είναι σαν τους ξεφεύγει λίγο Ιταλική προφορά. Αν θέλετε να πάτε σε ένα μέρος για να μάθετε ή να εξασκήσετε τα Γαλλικά σας πιστεύω ότι είναι η καλύτερη περίπτωση για αρχή. Δεν είναι η "σωστή" προφορά αλλά σίγουρα η πιο εύκολη, τουλάχιστον που έχω ακούσει εγώ. Ένας από τους βασικούς λόγους που ήθελα να φύγω από τη Γαλλία είναι η γλώσσα. Χαίρομαι που έχω φτάσει σε επίπεδο να επικοινωνώ στα Γαλλικά ενώ όταν ήρθα στη χώρα δεν ήξερα λέξη αλλά με κούρασε να είμαι υποχρεωμένος να τα χρησιμοποιώ στην επαγγελματική και ακόμα περισσότερο στην προσωπική μου ζωή. Στη Nice είναι η πρώτη φορά που αισθάνθηκα σίγουρος για τα Γαλλικά μου. Όλο αυτό γκρεμίστηκε μετά από λίγο καιρό που επικοινώνησα με ανθρώπους στη Δουνκέρκη και νόμιζα ότι μιλάνε Κινέζικα!

Η Nice είναι άλλη μία Γαλλική πόλη που έχει καταχωρηθεί στη λίστα της Ουνέσκο. Βρίσκεται στην αγαπημένη μου τοπογραφία θάλασσα-λόφος που σε αντίθεση με το Μονακό δεν μου φαίνεται κιτς αλλά καλόγουστη.

Η θέα της παραλίας και της παλιάς πόλης από το λόφο colline du château:

Από την άλλη μεριά του λόφου φαίνεται το λιμάνι Lympia που συνδέει την πόλη με την Κορσική. Ένα ταξίδι που να συνδυάζει Nice με Κορσική το βρίσκω πολύ καλή ιδέα και μπορεί να το πραγματοποιήσω στο μέλλον. Είναι ένας από τους λόγους που δεν μπαίνει οριστικό τέλος στο τόπικ. Το θέαμα του λιμανιού το βρίσκω πολύ πιο καλόγουστο απ'το αντίστοιχο του Μονακό.

Ο λόφος τιμάει τις Ελληνικές ρίζες της πόλης με ένα μικρό αφιέρωμα στην Ομήρου Οδύσσεια στα σκαλοπάτια.

Η παραλία της δεν μου άρεσε γιατί είναι με χαλίκι, προτιμώ την άμμο. Μου άρεσε όμως η βόλτα στην promenade des Anglais. Σε αστικό παραλιακό κομμάτι μάλλον ότι καλύτερο έχω δει στη Γαλλία, χωρίς να πω ότι τρελάθηκα. Έχει και πολλά μπαρ στη σειρά αν είστε του αθλήματος.

Ακριβώς από πίσω από την Promenade βρίκεται μια ανοικτή αγορά στην οποία μπορείτε να βρείτε και street food.

Η κουζίνα τους είναι μεσογειακή με αρκετές ομοιότητες με την Ιταλική κουζίνα. Δύο από τα κλασσικά φαγητά που θα βλέπετε είναι η socca και η pissaladière. Η socca είναι τηγανίτα με ρεβυθάλευρο, ίσως να σας έχει συστηθεί στα Ιταλικά ως farinata. Η pissaladière είναι πίτσα πιο κοντά στο Ελληνικό στυλ απ'ότι στο Ιταλικό. Ένα απ'τα βασικά της υλικά είναι τα καραμελωμένα κρεμμύδια, αν έχετε φάει τάρτα με καραμελωμένα κρεμμύδια φανταστείτε παρόμοια γεύση. Δεν ακούγεται καλό αλλά πιστέψτε με είναι! Στην ανοικτή αγορά θα βρείτε ένα κιόσκι που έχει καλή socca και pissaladière το chez Theresa. Έχει και μαγαζί που κάθεσαι στην παλιά πόλη. Πήγα μετά από προτροπή μέλους του φόρουμ που ζει και βασιλεύει στην πόλη. Το εγκρίνω κι εγώ, επίσης δεν πίστευα στα αυτιά μου με τις τιμές για την ποσότητα του φαγητού (για Γαλλία πάντα).

Η Nice φημίζεται για το καρναβάλι της. Έχει ένα από τα μεγαλύτερα στη Γαλλία αν όχι το μεγαλύτερο. Επισκέφθηκα την πόλη την πρώτη βδομάδα του Φλεβάρη και υπήρχαν κάποιοι στολισμοί. Το κακό για μένα ήταν ότι είχαν στήσει εξέδρα στην πλατεία Masséna και έκρυβαν τα όμορφα κτίρια της.

Η πλατεία είναι αρκετά μεγάλη, φτάνει μέχρι το συντριβάνι με το άγλμα του θεού Απόλλωνα.

Γύρω απ'την πλατεία έχει πολλούς παράδρομους με μαγαζιά, εστιατόρια, μπαρ κλπ. Είναι ωραία για βόλτα και εκεί. Είχε πολύ κίνηση, είναι από τις πιο ζωντανές Γαλλικές πόλεις που έχω επισκεφθεί.

Από την πλατεία Masséna ξεκινά κι ένας συμπαθητικός πεζόδρομος-πάρκο, promenade du Paillon.

Αν συνεχίσετε στον πεζόδρομο μέχρι το τέλος θα φτάσετε στην επίσης όμορφη πλατεία Garibaldi. Η Nice έχει μερικές απ'τις πιο όμορφες πλατείες που έχω δει στη χώρα. Μάλλον για αυτό ευθύνεται η Ιταλική επιρροή.

Τα κτίρια γύρω απ'την πλατεία έχουν καμάρες.

Παράλληλα με την promenade du Paillon βρίσκεται το πιο όμορφο κομμάτι της πόλης, η παλιά πόλη vieille ville. Αυτό που χαρακτηρίζει την συνοικία είναι τα χρωματιστά κτίρια και τα στενά δρομάκια. Σε σημεία που έβλεπες μπουγάδες μου θύμισε τη Νάπολι αν ήταν περιποιημένη-νοικοκυρεμένη.

Ψηλά φαίνονται κάτι απλωμένα ρούχα. Πιο μαζεμένα από Νάπολι φυσικά.

Σε καμία περίπτωση πάντως δεν τη λες καλογυαλισμένη αυτή τη συνοικία.

Πέρα από τις όμορφες συνοικίες για βόλτα, η Nice έχει αρκετά μουσεία και μια αρχαιολογική κρύπτη παρόμοια με αυτή μπροστά απ'το Λούβρο. Δυστυχώς δεν είχα χρόνο να τα επισκεφθώ. Πήγα απλά μια βόλτα απ'το πάρκο Cimiez για να δω τα Ρωμαϊκά ερείπια που υπάρχουν στην πόλη. Δυστυχώς απαγορεύοταν η είσοδος λόγω εργασιών. Κρατάτε σκορ για το πόσα μέρη έχω πετύχει κλειστά; Γιατί εγώ το έχω χάσει!

Πήγα επίσης μια βόλτα από τη Ρωσική ορθόδοξη εκκλησία Saint Nicholas, τη μεγαλύτερη εκκλησία τέτοιου τύπου στη δυτική Ευρώπη. Έχω την αίσθηση ότι στην πόλη μένουν αρκετοί Ρώσοι. Η εκκλησία φυσικά έχει ενδιαφέρον, λάβετε υπόψιν σας αν θέλετε να την επισκεφθείτε ότι βρίσκετε μακριά από τα υπόλοιπα σημεία ενδιαφέροντος. Εμένα πάντως θα μου μείνει αξέχαστη αφού με το που πέρασα την πόρτα της αυλής έφαγα μια επική τούμπα, φίλησα το πάτωμα που λένε!

Αυτό που δεν ήθελα με τίποτα να χάσω και δεν το έχασα ήταν η παλαιολιθική σπηλιά grotte du Lazaret. Η ονομασία της δόθηκε απ'το l'homme du Lazaret ένα είδος ανθρώπου που ζούσε στην περιοχή πριν τους Νεάρτενταλ! Εννοείται πως έχουν κάνει καταπληκτική δουλειά κι εδώ οι Γάλλοι. Υπάρχει αναλυτική ιστορική αναδρομή απ'τα προϊστορικά χρόνια μέχρι να φτάσεις στη σπηλιά. Η είσοδος είναι δωρεάν! Βλέπεις μερικά εργαλεία και απολιθώματα ζώων που βρέθηκαν στη σπηλιά. Έχει υποχρεωτική ξενάγηση που την ακούς από μεγάφωνα και 3d προβολές στα τειχώματα που δείχνουν την εξέλιξη της σπηλιάς με τα χρόνια. Έχουν κάνει φανταστική δουλειά. Στην παρακάτω φώτο φαίνεται το μέρος που αράζανε. Όχι δεν είχαν χτίσει αυτοί το κτίσμα δίπλα, αυτό το έχτισε ο Γάλλος που έκανε τις ανασκαφές για να φυλάει τα κρασιά του

Προφανώς το καραπροτείνω αυτό το μέρος. Έχει κι ένα μίνι μουσείο λίγο πιο δίπλα το οποίο επίσης έχει ελεύθερη είσοδο αν θέλετε να δείτε τα κρανία των προγόνων μας.

Επίσης αξίζει βόλτα από εκείνα τα μέρη γιατί βρίσκεται σε λόφο με ωραία θέα προς την πόλη.

Για μένα η Nice μπαίνει στο μικρό κλαμπ Γαλλικών πόλεων που και μόνες τους αξίζουν ταξίδι (πάντα υποκειμενικά οι άλλες είναι οι Lyon, Bordeaux, Nîmes, Strasbourg και φυσικά Paris). Το γεγονός ότι μπορεί να συνδυαστεί με Μονακό, Ιταλία, Προβηγκία, Κορσική και πάει λέγοντας την τοποθετεί σε μία απ'τις κορυφαίες επιλογές κατα τη γνώμη μου για ταξίδι στη χώρα.

 

[gkalla]

Είναι πολύ πιθανό να αργήσω να ξαναγράψω σε αυτό το τόπικ και ίσως να μην τύχει να ξαναγράψω για άλλη πόλη.

Ντάξει, δεν πειράζει. Έχεις όμως να γράψεις για κωμοπόλεις, μεγάλα και μικρά χωριά και οικισμούς.
Αν γίνει έτσι θα σε συγχωρέσουμε!

 

[paefstra]

Σαν χθες μου φαίνεται να ανοίγω αυτό το τόπικ κι έχουν περάσει σχεδόν 3 χρόνια. Η παραμονή μου στη Γαλλία έχει σχεδόν ολοκληρωθεί, σε λιγότερο από 2 βδομάδες αποχωρώ. Σε αυτό το διάστημα δεν θα δω κάτι καινούριο, θα κάνω μόνο μια μίνι επίσκεψη στο Στρασβούργο. Είναι πολύ πιθανό να αργήσω να ξαναγράψω σε αυτό το τόπικ και ίσως να μην τύχει να ξαναγράψω για άλλη πόλη. Η αλήθεια είναι ότι είδα τα περισσότερα πράγματα που ήθελα να δω στη χώρα. Δεν ξέρω αν και πότε θα επιστρέψω να δω κάτι καινούριο. Πιο πιθανό βλέπω να επιστρέφω σε γνωστά αγαπημένα μέρη. Ο χρόνος θα δείξει. Για την ώρα βάζω μια τελεία με μία από τις πιο ενδιαφέρουσες Γαλλικές πόλεις που έχω επισκεφθεί.

Nice

Άλλο ένα μέρος στο οποίο είχαν εγκατασταθεί Έλληνες και η σημερινή του ονομασία προκύπτει απ'το Νίκαια που του είχαν προσδώσει. Ύστερα ήρθαν οι Ρωμαίοι και αργότερα για μεγάλο χρονικό διάστημα η Nice ήταν μέρος του βασιλείου της Σαρδηνίας. Ενώθηκε με τη Γαλλία το 1860. Οι Ιταλικές επιρροές στην πόλη είναι φανερές στα κτίρια, στην κουζίνα και θα έλεγα και στην προφορά. Μιλάνε τα πιο καθαρά Γαλλικά που έχω ακούσει. Είναι σαν τους ξεφεύγει λίγο Ιταλική προφορά. Αν θέλετε να πάτε σε ένα μέρος για να μάθετε ή να εξασκήσετε τα Γαλλικά σας πιστεύω ότι είναι η καλύτερη περίπτωση για αρχή. Δεν είναι η "σωστή" προφορά αλλά σίγουρα η πιο εύκολη, τουλάχιστον που έχω ακούσει εγώ. Ένας από τους βασικούς λόγους που ήθελα να φύγω από τη Γαλλία είναι η γλώσσα. Χαίρομαι που έχω φτάσει σε επίπεδο να επικοινωνώ στα Γαλλικά ενώ όταν ήρθα στη χώρα δεν ήξερα λέξη αλλά με κούρασε να είμαι υποχρεωμένος να τα χρησιμοποιώ στην επαγγελματική και ακόμα περισσότερο στην προσωπική μου ζωή. Στη Nice είναι η πρώτη φορά που αισθάνθηκα σίγουρος για τα Γαλλικά μου. Όλο αυτό γκρεμίστηκε μετά από λίγο καιρό που επικοινώνησα με ανθρώπους στη Δουνκέρκη και νόμιζα ότι μιλάνε Κινέζικα!

Η Nice είναι άλλη μία Γαλλική πόλη που έχει καταχωρηθεί στη λίστα της Ουνέσκο. Βρίσκεται στην αγαπημένη μου τοπογραφία θάλασσα-λόφος που σε αντίθεση με το Μονακό δεν μου φαίνεται κιτς αλλά καλόγουστη.

Η θέα της παραλίας και της παλιάς πόλης από το λόφο colline du château:

View attachment 454082

Από την άλλη μεριά του λόφου φαίνεται το λιμάνι Lympia που συνδέει την πόλη με την Κορσική. Ένα ταξίδι που να συνδυάζει Nice με Κορσική το βρίσκω πολύ καλή ιδέα και μπορεί να το πραγματοποιήσω στο μέλλον. Είναι ένας από τους λόγους που δεν μπαίνει οριστικό τέλος στο τόπικ. Το θέαμα του λιμανιού το βρίσκω πολύ πιο καλόγουστο απ'το αντίστοιχο του Μονακό.

View attachment 454083

Ο λόφος τιμάει τις Ελληνικές ρίζες της πόλης με ένα μικρό αφιέρωμα στην Ομήρου Οδύσσεια στα σκαλοπάτια.

View attachment 454088

Η παραλία της δεν μου άρεσε γιατί είναι με χαλίκι, προτιμώ την άμμο. Μου άρεσε όμως η βόλτα στην promenade des Anglais. Σε αστικό παραλιακό κομμάτι μάλλον ότι καλύτερο έχω δει στη Γαλλία, χωρίς να πω ότι τρελάθηκα. Έχει και πολλά μπαρ στη σειρά αν είστε του αθλήματος.

View attachment 454090

Ακριβώς από πίσω από την Promenade βρίκεται μια ανοικτή αγορά στην οποία μπορείτε να βρείτε και street food.

View attachment 454091

Η κουζίνα τους είναι μεσογειακή με αρκετές ομοιότητες με την Ιταλική κουζίνα. Δύο από τα κλασσικά φαγητά που θα βλέπετε είναι η socca και η pissaladière. Η socca είναι τηγανίτα με ρεβυθάλευρο, ίσως να σας έχει συστηθεί στα Ιταλικά ως farinata. Η pissaladière είναι πίτσα πιο κοντά στο Ελληνικό στυλ απ'ότι στο Ιταλικό. Ένα απ'τα βασικά της υλικά είναι τα καραμελωμένα κρεμμύδια, αν έχετε φάει τάρτα με καραμελωμένα κρεμμύδια φανταστείτε παρόμοια γεύση. Δεν ακούγεται καλό αλλά πιστέψτε με είναι! Στην ανοικτή αγορά θα βρείτε ένα κιόσκι που έχει καλή socca και pissaladière το chez Theresa. Έχει και μαγαζί που κάθεσαι στην παλιά πόλη. Πήγα μετά από προτροπή μέλους του φόρουμ που ζει και βασιλεύει στην πόλη. Το εγκρίνω κι εγώ, επίσης δεν πίστευα στα αυτιά μου με τις τιμές για την ποσότητα του φαγητού (για Γαλλία πάντα).

View attachment 454092

Η Nice φημίζεται για το καρναβάλι της. Έχει ένα από τα μεγαλύτερα στη Γαλλία αν όχι το μεγαλύτερο. Επισκέφθηκα την πόλη την πρώτη βδομάδα του Φλεβάρη και υπήρχαν κάποιοι στολισμοί. Το κακό για μένα ήταν ότι είχαν στήσει εξέδρα στην πλατεία Masséna και έκρυβαν τα όμορφα κτίρια της.

View attachment 454093

Η πλατεία είναι αρκετά μεγάλη, φτάνει μέχρι το συντριβάνι με το άγλμα του θεού Απόλλωνα.

View attachment 454094

Γύρω απ'την πλατεία έχει πολλούς παράδρομους με μαγαζιά, εστιατόρια, μπαρ κλπ. Είναι ωραία για βόλτα και εκεί. Είχε πολύ κίνηση, είναι από τις πιο ζωντανές Γαλλικές πόλεις που έχω επισκεφθεί.

View attachment 454095

Από την πλατεία Masséna ξεκινά κι ένας συμπαθητικός πεζόδρομος-πάρκο, promenade du Paillon.

View attachment 454096

Αν συνεχίσετε στον πεζόδρομο μέχρι το τέλος θα φτάσετε στην επίσης όμορφη πλατεία Garibaldi. Η Nice έχει μερικές απ'τις πιο όμορφες πλατείες που έχω δει στη χώρα. Μάλλον για αυτό ευθύνεται η Ιταλική επιρροή.

View attachment 454097

Τα κτίρια γύρω απ'την πλατεία έχουν καμάρες.

View attachment 454098

Παράλληλα με την promenade du Paillon βρίσκεται το πιο όμορφο κομμάτι της πόλης, η παλιά πόλη vieille ville. Αυτό που χαρακτηρίζει την συνοικία είναι τα χρωματιστά κτίρια και τα στενά δρομάκια. Σε σημεία που έβλεπες μπουγάδες μου θύμισε τη Νάπολι αν ήταν περιποιημένη-νοικοκυρεμένη.

View attachment 454099

Ψηλά φαίνονται κάτι απλωμένα ρούχα. Πιο μαζεμένα από Νάπολι φυσικά.

View attachment 454101

Σε καμία περίπτωση πάντως δεν τη λες καλογυαλισμένη αυτή τη συνοικία.

View attachment 454102

Πέρα από τις όμορφες συνοικίες για βόλτα, η Nice έχει αρκετά μουσεία και μια αρχαιολογική κρύπτη παρόμοια με αυτή μπροστά απ'το Λούβρο. Δυστυχώς δεν είχα χρόνο να τα επισκεφθώ. Πήγα απλά μια βόλτα απ'το πάρκο Cimiez για να δω τα Ρωμαϊκά ερείπια που υπάρχουν στην πόλη. Δυστυχώς απαγορεύοταν η είσοδος λόγω εργασιών. Κρατάτε σκορ για το πόσα μέρη έχω πετύχει κλειστά; Γιατί εγώ το έχω χάσει!

View attachment 454103

Πήγα επίσης μια βόλτα από τη Ρωσική ορθόδοξη εκκλησία Saint Nicholas, τη μεγαλύτερη εκκλησία τέτοιου τύπου στη δυτική Ευρώπη. Έχω την αίσθηση ότι στην πόλη μένουν αρκετοί Ρώσοι. Η εκκλησία φυσικά έχει ενδιαφέρον, λάβετε υπόψιν σας αν θέλετε να την επισκεφθείτε ότι βρίσκετε μακριά από τα υπόλοιπα σημεία ενδιαφέροντος. Εμένα πάντως θα μου μείνει αξέχαστη αφού με το που πέρασα την πόρτα της αυλής έφαγα μια επική τούμπα, φίλησα το πάτωμα που λένε!

View attachment 454104

Αυτό που δεν ήθελα με τίποτα να χάσω και δεν το έχασα ήταν η παλαιολιθική σπηλιά grotte du Lazaret. Η ονομασία της δόθηκε απ'το l'homme du Lazaret ένα είδος ανθρώπου που ζούσε στην περιοχή πριν τους Νεάρτενταλ! Εννοείται πως έχουν κάνει καταπληκτική δουλειά κι εδώ οι Γάλλοι. Υπάρχει αναλυτική ιστορική αναδρομή απ'τα προϊστορικά χρόνια μέχρι να φτάσεις στη σπηλιά. Η είσοδος είναι δωρεάν! Βλέπεις μερικά εργαλεία και απολιθώματα ζώων που βρέθηκαν στη σπηλιά. Έχει υποχρεωτική ξενάγηση που την ακούς από μεγάφωνα και 3d προβολές στα τειχώματα που δείχνουν την εξέλιξη της σπηλιάς με τα χρόνια. Έχουν κάνει φανταστική δουλειά. Στην παρακάτω φώτο φαίνεται το μέρος που αράζανε. Όχι δεν είχαν χτίσει αυτοί το κτίσμα δίπλα, αυτό το έχτισε ο Γάλλος που έκανε τις ανασκαφές για να φυλάει τα κρασιά του

View attachment 454114

Προφανώς το καραπροτείνω αυτό το μέρος. Έχει κι ένα μίνι μουσείο λίγο πιο δίπλα το οποίο επίσης έχει ελεύθερη είσοδο αν θέλετε να δείτε τα κρανία των προγόνων μας.

Επίσης αξίζει βόλτα από εκείνα τα μέρη γιατί βρίσκεται σε λόφο με ωραία θέα προς την πόλη.

View attachment 454118

Για μένα η Nice μπαίνει στο μικρό κλαμπ Γαλλικών πόλεων που και μόνες τους αξίζουν ταξίδι (πάντα υποκειμενικά οι άλλες είναι οι Lyon, Bordeaux, Nîmes, Strasbourg και φυσικά Paris). Το γεγονός ότι μπορεί να συνδυαστεί με Μονακό, Ιταλία, Προβηγκία, Κορσική και πάει λέγοντας την τοποθετεί σε μία απ'τις κορυφαίες επιλογές κατα τη γνώμη μου για ταξίδι στη χώρα.

Και για τους μουσειοπληκτους εχει μουσειο Μαρκ Σαγκαλ που επιτελους ξεφευγει απο την συνηθη δραστηριοτητα της Προβηγκιας παραδιπλα "εχει Βαν Γκογκ", που για μενα ειναι λογος ταξιδιου.

 

[Señor_Nada]

Και για τους μουσειοπληκτους εχει μουσειο Μαρκ Σαγκαλ που επιτελους ξεφευγει απο την συνηθη δραστηριοτητα της Προβηγκιας παραδιπλα "εχει Βαν Γκογκ", που για μενα ειναι λογος ταξιδιου.

Δεν ξέρω αν αναφέρεσαι σε συγκεκριμένη πόλη αλλά και στην Προβηγκία τους Γάλλους ζωγράφους προωθούν περισσότερο κι απ'τον Βαν Γκογκ. Γενικά στη Γαλλία πήγαν να ζήσουν πολύ καλλιτέχνες αλλά απ' όσο έχω προσέξει τους Γάλλους έχουν στην πρώτη γραμμή. Ειδικά μιλώντας, για τους λάτρεις της ζωγραφικής πάντως δεν πρέπει να υπάρχει ούτε μια πόλη χωρίς μουσείο καλών τεχνών. Είναι το στανταρακι.