Η ΜΑΙΡΗ
New Member
- Μηνύματα
- 1
- Likes
- 9
- Ταξίδι-Όνειρο
- Η.Π.Α, ΙΑΠΩΝΙΑ
Αγαπητέ panpan,Σου είχε απαντήσει ο Γιώργος .
Πολλοί έχουν την εντύπωση ότι ο συνοδός είναι εύκολη δουλειά,λόγω των ταξιδιών.
Πλανώνται πλάνην οικτράν.
Είμαι στον χώρο του τουρισμού 3 δεκαετίες,είχα αρχίσει και εγώ σαν συνοδός και σήμερα
είμαι ξεναγός και ιδιοκτήτης τουριστικού γραφείου εκτός Ελλάδος.
Κάθε ημέρα έρχονται αρκετά βιογραφικά στο γραφείο από άτομα με πείρα στο τουρισμό,που
μιλάνε διάφορες γλώσσες,με δίπλωμα οδήγησης.
Όπως καταλαβαίνεις αν χρειαζόμουν κάποιο άτομο σίγουρα θα προτιμούσα τον πεπειραμένο.
Πως θα αντιδρούσες σε ένα ατύχημα πελάτη;Κάταγμα,χέρι,πόδι,θάνατο,νοσοκομεία,
σύλληψη για κλοπή.Αυτά μου έχουν συμβεί,μπορείς να τ'αντέξεις;
Είμαι άτομο με υπευθυνότητα και πρόθυμο να μάθει. Δεν είμαι κάνα βλαμμένο που ήθελε να γίνει μοντέλο σήμερα, ηθοποιός αύριο και συνοδός μεθαύριο. Και όμως αυτά βλέπω στην Ελλάδα να έχουν τις καλύτερες δουλειές και εγώ ακόμη να ψάχνομαι (και αυτούς που έχουν μέσον και γνωστούς). Τι πρέπει να κάνω δηλ. σύμφωνα με σένα για να μου δοθεί μια ευκαιρία; Εσύ μπορεί ΤΩΡΑ να έχεις εμπειρία 3 δεκαετιών στον χώρο γτ κάποιος θέλησε να σε προσλάβει και να σου δείξει για να μάθεις τη δουλειά. Όσα έμαθες εσύ, δε γίνεται να τα μάθει άλλος κανείς; Όσοι έχουν πείρα γεννήθηκαν με αυτή; Εσύ πώς τα έμαθες; Εσύ πώς τα χειρίστηκες την πρώτη φορά που σου έτυχαν όλα αυτά που αναφέρεις; Γιατί αν όλα τα επαγγέλματα στηρίζονταν μόνο σε όσους είχαν πείρα θα είχαν εκλείψει προ πολλού γιατί πολύ απλά θα πέθαιναν οι συγκεκριμένοι άνθρωποι. Τι προτείνεις λοιπόν να κάνω; Είμαι καταδικασμένη σε ανεργία επειδή δε γεννήθηκα με πείρα όπως και κανένας άλλος; Όταν κάποτε έψαχνα δουλειά ως πωλήτρια με απέρριπταν λόγω απειρίας. Μετά έγινα κράχτης, ταμίας και πωλήτρια σε τουριστικο και ήμουν η καλύτερη όλων. Το ίδιο και στη μετάφραση και στην ταυτόχρονη διερμηνεία και σε όλα. Σε αυτήν την ελεεινή χώρα που ζω, για κακή μου τύχη, δε μου δίνονται ευκαιρίες να αποδείξω τι αξίζω. Πώς προτείνεις να το αντιπαρέλθω αυτό; Τι πρέπει να κάνω; Δεν προλαβαίνω να γίνω αλλοδαπή για να μου δώσουν δουλειά ως πράκτική σε ξενοδοχεία ή στην Πλάκα. Δεν είμαι κάτω από 29. Είμαι Ελληνίδα, μορφωμένη, πολυταξιδεμένη με όρεξη για δουλειά και πάαααααααααααααααααρα πολύ εξυπνάδα. Και όμως έχουν οι μπούφοι, τα βύσματα, οι που... και οι τρελές δουλειά και εγώ δεν έχω. Ειλικρινά μπορεί κάποιος να μου προτείνει κάτι; Αυτήν τη στιγμή δεν μπορώ να φύγω στο εξωτερικό. Αυτήν τη στιγμή μόνο εντός Αττικής και τριγύρω μπορώ να ψάξω για δουλειά. Στο μέλλον, ναι θα ήθελα πάλι να φύγω για τα ξένα για να δουλέψω εκεί γτ δε φοβάμαι τη δουλειά. Τι να κάνω όμως; Τι θα με συμβούλευες panpan? Έχω πιο πολλά προσόντα από όλους, μου κόβει, δεν αφήνω πελάτη να φύγει και να μην ψωνίσει και όμως προτιμάται το κάθε χαμένο 20 ετών που κοιμάται ολόρθο. Τι να κάνω πια;;; Πέσμου ειλικρινά τι να κάνω, συμβούλεψέ με!!! (Το μήνυμα αυτό δεν έχει καμία πρόθεση να προσβάλλει καανέναν, απλά έχω βγει από τα ρούχα μου γιατί η αναξιοκρατία σε αυτήν τη χώρα είναι πια αηδιαστική! Με τη χώρα τα έχω, δεν τα'χω με κανέναν άλλο, αλλά αυτήν τη συγκεκριμένη στιγμή ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟ να φύγω γτ δεν έχω λεφτά στην άκρη!)