Αίγυπτος Πυρετός στον Νείλο

[saudade]

Εισαγωγή​

Από τη νότια Κρήτη όπως χαζεύεις το Λιβυκό πέλαγος, αν συνεχίσεις όσο πάει το μάτι σου προς τον Νότο μετά από περίπου 350 χιλιόμετρα -όσο απέχει και η Αθήνα προς το Βορρά- θα συναντήσεις τις σκονισμένες χώρες που κρύβουν καλά τα μυστικά τους ακόμα και σήμερα. Αν δεν φτάσεις στη Λιβύη, θα φτάσεις σίγουρα στην Αίγυπτο, τη χώρα της ερήμου που ποτίζεται από τον μεγαλύτερο ποταμό του κόσμου, τον Νείλο. Είναι η χώρα που θα σε κάνει να μετανιώσεις που δεν δήλωσες στο μηχανογραφικό σου το Αρχαιολογικό κι εσύ θα αρκεστείς να το παίξεις χομπίστας εξερευνητής για λίγες ημέρες. Οι πυραμίδες της Γκίζας, το Μεγάλο Αρχαιολογικό Μουσείο του Καϊρου, το Λουξορ και οι τάφοι των Βασιλέων, είναι must για οποιονδήποτε εξερευνητή αλλά πέρα από αυτά υπάρχει μια πληθώρα μνημείων όπως η Κοιλάδα των Ευγενών, η Κοιλάδα των Βασιλισσών και το χωριό των Εργατών στο οποίο οι εργάτες και οι καλλιτέχνες όταν δεν διακοσμούσαν τους τάφους των Φαραώ, έφτιαχναν και ζωγράφιζαν τους δικούς τους τάφους, στους οποίους θα δεις τοιχογραφίες με ζωηρά χρώματα άνω των 3000 ετών. Θα φτάσεις στα σύνορα με το Σουδάν για να δεις από κοντά έναν από τους πιο επιβλητικούς ναούς που έχεις δει ποτέ, τον οποίο παρήγγειλε ο Ραμσής Β΄ αφιερώνοντάς τον στον εαυτό του πρωτίστως και δευτερευόντως στη σύζυγό του Νεφερτάρι και λίγο στα παιδιά του, α ναι και στους θεούς. Αν έχεις ακόμα δυνάμεις και κάνεις χίλια χιλιόμετρα προς τα βόρεια στις εκβολές του Νείλου θα εξερευνήσεις την πλανεύτρα Αλεξάνδρεια και το ξεθωριασμένο ελληνικό στοιχείο της. Εμείς πήγαμε σε όλα αυτά κι άλλα πολλά και όταν λέω εμείς εννοώ η @zozac κι εγώ. Κάθε μέρα δίναμε σκληρές μάχες με τους ντόπιους σώμα με σώμα, χωρίς guide, για να καταφέρουμε να φτάσουμε σε αυτά τα μνημεία, προσπαθώντας να αποφύγουμε κάθε είδους πονηριά. Αυτή η ιστορία έχει κείμενα και φωτογραφίες από το ταξιδιωτικό ημερολόγιό της @zozac αλλά και το δικό μου, είναι μια σύμπραξη. Καλώς ήρθες λοιπόν σε άλλη μια ταξιδιωτική ιστορία για την Αίγυπτο που αρχίζει από την πρωτεύουσά της και όπως λένε οι ντόπιοι κάθε φορά που θα σε αντικρίζουν:

“Welcome to Cairo’’​

Πρακτικά​

Πριν ξεκινήσει η αφήγηση λίγα λόγια για τα πρακτικά. Το ταξίδι μας στην Αίγυπτο πραγματοποιήθηκε τον Νοέμβριο του 2024, διήρκησε 17-18 ημέρες και η διαδρομή ήταν η εξής: Κάιρο - Ασουάν (με επίσκεψη στο Αμπου Σιμπελ) - Λοuξορ - Κάιρο - Αλεξάνδρεια - Κάιρο. Η Αίγυπτος είναι πάρα πολύ οικονομική χώρα και σε συνδυασμό με το ότι κι εμείς ταξιδεύουμε low budget μας βγήκε αρκετά οικονομικά. Η αφετηρία μας ήταν το Ηράκλειο, οπότε κλείσαμε πτήσεις με ανταπόκριση μέσω Αθήνας στα 240 ευρώ το άτομο (flex ναύλος). Το ότι υπάρχει απευθείας πτήση Αθήνα Κάιρο είναι μεγάλη τύχη. Πήραμε δύο εσωτερικές πτήσεις στην Αίγυπτο, Κάιρο - Ασουαν 63 ευρω με Nile Air και Λουξορ - Κάιρο 35 ευρώ Εgypt Air.
Για ξενοδοχεία αυτό που θέλαμε ήταν ιδιωτικό μπάνιο, να είναι κεντρικά και σχετικά καθαρά. Για 18 βράδια δώσαμε 147,5 ευρώ το άτομο. Στα εισιτήρια των μουσείων χαλάσαμε αρκετά χρήματα, για τους ξένους είναι τσιμπημένες τιμές αλλά αξίζουν, δώσαμε πάνω από 110 ευρώ το άτομο. Λοιπά έξοδα για μεταφορές, φαγητά και προσωπική χρήση περίπου 300-400 το άτομο. Άρα ένα ταξίδι 18 ημερών στην Αίγυπτο μας κόστισε λίγο λιγότερο από 1000 ευρώ το άτομο, τα πάντα όλα!

 

[eco05140]

οοοοοο επιτέλους! αναμένουμε την ιστορία και λεπτομέρειες! έχω μία Ασουαν που με περιμένει!

 

[saudade]

ΗΜΕΡΑ 1 ΚΑΙΡΟ
Welcome to cairo

Κάιρο, μια πόλη πισωγύρισμα στο χρόνο, μια από τις πιο ιδιαίτερες πρωτεύουσες του κόσμου που βρίσκεται σε λιγότερο από μιάμιση ώρα από την Αθήνα με εξωφρενικό πληθυσμό κοντά στα 25 εκατομμύρια. Όταν προσγειωθήκαμε αγοράσαμε μια κάρτα sim Orange για ιντερνετ και κλήσεις γύρω στα 7 ευρώ. Ανοίγοντας η πόρτα του αεροδρομίου μας πλησίασαν ταξιτζήδες για να μας προσφέρουν cheap taxi γύρω στα 15 ευρώ. Εμείς είχαμε κατεβάσει την εφαρμογή uber γιατί θέλαμε να αποφύγουμε την υπερχρέωση. Το ξενοδοχείο μας βρίσκεται στο κέντρο κοντά στην πλατεία Ταχριρ, δηλαδή για μια απόσταση 20 χιλιομέτρων με την εφαρμογή πληρώσαμε 3,20 ευρώ ενώ οι ταξιτζήδες μας πρόσφεραν πενταπλάσιες τιμές.

Η κίνηση απίστευτη, λωρίδες υπήρχαν μόνο θεωρητικά κι ο καθένας έκανε προσπεράσεις απ’ όπου κι όποτε ήθελε. Κόρνες παντού και κάθε στιγμή ακόμη και όταν δεν υπάρχει λόγος, τετρακάβαλο στα μηχανάκια και κράνη άφαντα. Η βενζίνη κοστίζει γύρω στα 30 λεπτά. Τα λεωφορεία είναι βανάκια από το '80 χωρίς πόρτες. Όμως η πρώτη στιγμή που καταλάβαμε ότι βρισκόμασταν σ’εναν εντελώς άλλο κόσμο ήταν όταν είδαμε τη θέα από την ταράτσα του ξενοδοχείου. Ένα χάος από ψηλά καφέ κτίρια, δορυφορικές και σκόνη.

Κοιμηθήκαμε σε ένα βασικό δωμάτιο υπό ήχους ιμάμη και κόρνας και ξυπνήσαμε νωρίς το απόγευμα να πάμε για φαγητό. Σήμερα η μέρα δεν έχει κάτι στο πρόγραμμα Κλασικά κίνηση, τα φανάρια δεν τα υπολόγιζε κανείς και μας πήρε αρκετή ώρα να διασχίσουμε τρέχοντας ένα μεγάλο δρόμο. Κάθε φορά που καταφέρναμε να περάσουμε το δρόμο νιώθαμε υπερένταση. Φαγητό στο εστιατόριο Taboula στο Garden City όπου υπάρχουν οι περισσότερες πρεσβείες. Ήταν ακριβό εστιατόριο γιατί δώσαμε 8 ευρώ το άτομο. Αντικρίσαμε από κοντά αυτό το μεγάλο ποτάμι που για χιλιάδες χρόνια δίνει ζωή στο μέρος αυτό. Περιήγηση στο κέντρο κοντά στην πλατεία Ταχριρ, στη γέφυρα Qasr El Nil που ενώνει την Ταχριρ με το Ζαμαλεκ και μετά πορεία προς πλατεία Talaat Harb.

Μόνο και μόνο το να περπατάς στο Κάιρο, γεμίζεις με εικόνες, συμβαίνουν γύρω σου ένα εκατομμύριο πράγματα ταυτόχρονα. Και να πούμε επίσης ότι παρόλο που γινόταν χαμός γύρω μας, δεν νιώθαμε ανασφάλεια. Οι άνθρωποι μας φαινόταν πιο χαρούμενοι από τους δυτικούς παρά το χάος των δρόμων, τη φτώχεια και τις συνθήκες διαβίωσης .

Καταλήξαμε για τσάι και ναργιλέ σε ένα δρόμο που είχαν βγάλει πλαστικές καρέκλες, δηλαδή καφετέρια. Πληρώσαμε για δύο τσαι και ναργιλέ 2 ευρώ (100 λίρες). Μετά πήραμε από ένα τίμιο μίνι μάρκετ 2 μεγάλα νερά, 2 πατατάκια και μία σοκοφρέτα με 1 ευρώ συνολικά.