Ουγγαρία Πρώτη φορά εξωτερικό - Χριστούγεννα '15 στην Βουδαπέστη

[taksidiara psuxi]

Ο χώρος του εστιατορίου ήταν αρκετά ιδιαίτερος. Αρχικά σχηματίζεται ένας διάδρομος όπου σε κάθε μεριά, μεγάλα ξύλινα βαρέλια φιλοξενούν από ένα τραπέζι μέσα και έτσι μπορείς να δειπνήσεις κατά κάποιο τρόπο απομονωμένος. Έπειτα τραπέζια κανονικά όπως έχουμε συνηθίσει και η πίστα με τους μουσικούς. Μας υποδέχθηκε ένας κύριος, μάλλον ο υπεύθυνος, ο οποίος επιβεβαίωσε την κράτηση και μας οδήγησε στο τραπέζι μας. Μόλις καθίσαμε μας ενημέρωσε για το τι περιλαμβάνει το μενού, την τιμή και μας ρώτησε αν συμφωνούμε. Στα 35€ το άτομο λοιπόν μας παρείχαν πρώτο πιάτο (σούπα γκούλας), ένα κυρίως (κοτόπουλο, πάπια και σνίτσελ με συνοδεία από μία σαλάτα με πλιγούρι), τοπικό γλυκό και απεριόριστο κρασί. Τα πιάτα ήταν όλα πεντανόστιμα, η τιμή θεωρήσαμε αρκετά λογική για ρεβεγιόν και η εξυπηρέτηση άψογη.

Μετά από λίγη ώρα ξεκινάει να γεμίζει το διπλανό τραπέζι και με χαρά διαπιστώσαμε ότι ήταν ένα γκρουπ Ελλήνων από Θεσσαλονίκη. Εννοείτε και έγιναν οι απαραίτητες συστάσεις μόλις κατάλαβαν ότι είμαστε συμπατριώτες! Στο υπόλοιπο μαγαζί όπως μάθαμε ήταν ένα group Τούρκων γύρω στα 10 άτομα και μία παρέα 6 ατόμων από Γερμανία. Δεν έλλειψαν και οι συζητήσεις για το τι θα λένε οι Γερμανοί που εν μέσω κρίσης είμαστε διακοπές!!! Τα αστεία έδιναν και έπαιρναν και η αλήθεια είναι ότι χαρήκαμε πολύ που είχαμε και άτομα να ανταλλάξουμε απόψεις σχετικά με την πόλη και αυτά που είδαμε.

Σε ότι αφορά τους παραδοσιακούς χορούς, μπορώ να πω απέχουν αρκετά από τους δικούς μας. Οι χορευτές έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους αλλάζοντας συνεχώς κοστούμια και ανεβάζοντας άτομα από το μαγαζί για να κάνουν και αυτοί κάποιες φιγούρες. Εννοείτε πως δεν την γλίτωσα μιας και καθόμασταν πρώτο τραπέζι πίστα. Δεν ξέρω αν όλη αυτή η προσέγγιση θεωρείτε τουριστική πάντως ήταν αρκετά διασκεδαστικό όλο το εγχείρημα! Περίπου στις 23:30 η γιορτή έφτασε προς το τέλος της και εμείς πλήρως χορτασμένοι και ικανοποιημένοι αναζητήσαμε ξανά την στάση για το λεωφορείο. Αλλά επειδή ο Έλληνας όπου και να πάει κάνει την διαφορά, στο ξενοδοχείο γυρίσαμε με λεωφορείο αλλά με του γκρουπ από την Θεσσαλονίκη, καθώς οι άνθρωποι είχαν την ευγενική πρόθεση να μας γυρίσουν στο κέντρο για να μην περιμένουμε τέτοια ώρα την συγκοινωνία!

Την επόμενη μέρα είχαμε πρωινό ξύπνημα καθώς είχαμε κλείσει εισιτήρια για τον «Καριοθραύστη». Πέσαμε λοιπόν για ύπνο γεμάτοι εικόνες και ανυπομονησία για την επόμενη μέρα…..

 

[taksidiara psuxi]

Αφού ξυπνήσαμε νωρίς και τσακίσαμε το πρωϊνό ετοιμαστήκαμε για την Όπερα. Οι οδηγίες από το google maps μας έβγαζαν την διαδρομή περίπου 30 λεπτά με τα πόδια. Αποφασίσαμε λοιπόν να περπατήσουμε, για να περιηγηθούμε έτσι και στις γειτονιές. Η παράσταση ήταν στις 11:00 και φύγαμε από το ξενοδοχείο στις 10:00. Πραγματικά απολαύσαμε την διαδρομή. Χειμωνιάτικο σκηνικό, λίγος κόσμος, κατοικίες και μικρά μαγαζάκια που ξεφύτρωναν.... Ήταν το κάτι άλλο. Φυσικά για άλλη μία φορά η τοποθεσία του ξενοδοχείου μας έβγαλε ασπροπρόσωπους. Σε 20 λεπτάκια ήμασταν εκεί με χαλαρό περπάτημα.

Διαβάζοντας τόσο ωραία λόγια για το κτίριο της Όπερας θεώρησα ότι θα ήταν μία ωραία εμπειρία να δούμε τον Καρυοθραύστη που παιζόταν λόγω Χριστουγέννων. Είχα κλείσει λοιπόν εισιτήρια για την παράσταση με 10€ περίπου τα 2 άτομα, στον εξώστη εννοείτε που ήταν και τα πιο οικονομικά. Αυτό που με προβλημάτιζε όμως ήταν αν θα βλέπαμε αν όχι καλά, ικανοποιητικά. Παρόλο που τα έκλεισα Σεπτέμβρη, τα περισσότερα εισιτήρια είχαν ήδη εξαντληθεί. Είχαν μείνει θέσεις στους εξώστες και κυρίως σε κάθε διάζωμα από την δεύτερη σειρά και μετά, στην πλατεία (αλλά ήταν πάνκριβα) και σε κάποια κουπέ (αν τα λέω καλά). Προσπάθησα να αναζητήσω ρεαλιστικές φωτογραφίες ώστε να κατανοήσω την δομή του θεάτρου, όπως και τυχόν tips από άλλους τουρίστες. Τελικά μετά από ψάξιμο κλείνω τις θέσεις μας. Στην φωτογραφία που σας βγάζω θα δείτε το βελάκι του υπολογιστή. Εκεί ακριβώς είναι που καθήσαμε.

Αν μπορώ να πω λοιπόν tips για την επιλογή θέσεων και ειδικά για εξώστη είναι : 1) Αφήστε 2 θέσεις κενές από την αρχή την σειράς και μετά κλείστε τα δικά σας. (αυτό ισχύει για τις θέσεις που ξεκινάνε από την σκηνή κ συνεχίζουν προς το κέντρο) Ο λόγος; Μπορεί αντί για την σκηνή να βλέπετε το πίσω μέρος από τον προβολέα και θα σας κόβει την θέα. 2) Ο εξώστης αξίζει ακόμα και αν είσαι πλάι. Αρκεί να είναι η πρώτη σειρά διότι ακουμπάς στην κουπαστή και βλέπεις πολύ καλά όλη την παράσταση και δεν χάνεις τίποτα. Έτσι ακριβώς ήταν οι δικές μας θέσεις! (και να χάσεις πχ ένα πολύ μικρό μέρος από το σκηνικό πχ στην δεξιά πλευρά υπάρχουν τηλεοράσεις για να δεις τις λεπτομέρειες) 3) Να πάτε νωρίτερα με τα εισιτήρια εκτυπωμένα. Οδηγίες εννοείτε θα σας στείλουν και από το site την ώρα που το αγοράζετε. 4) Η είσοδος για τον εξώστη βρίσκεται έξω από το κτήριο, σε μία πόρτα πλαϊνή η οποία δεν είχε κάποια σήμανση οπότε να είστε υποψιασμένοι. 5)Τέλος θα σας έλεγα να ντυθείτε ¨καλά". Εγώ πήγα με τζιν και ξενέρωσα. Οι ντόπιοι ήταν τόσο καλοντυμένοι και νομίζω ότι ο χώρος ¨απαιτεί¨ καλύτερο ένδυμα. Βέβαια αυτό είναι υποκειμενικό.

Όσο για την παράσταση μείναμε εντυπωσιασμένοι και όντως ήταν πολύ καλύτερο να διαθέσουμε τα χρήματα μας εκεί από το να πληρώσουμε για απλή ξενάγηση. Το κτήριο εσωτερικά και εξωτερικά ήταν το κάτι άλλο.... Πραγματικά εκείνη την μέρα νιώσαμε γιορτές!!!! Συνέχεια έχει το New York Cafe.....

 

[taksidiara psuxi]

Το New York Cafe φημίζεται για τον διάκοσμο του. Τόση πολυτέλεια, τόσες λεπτομέρειες μαζεμένες σε ένα κτίριο σίγουρα σου προκαλούν θαυμασμό! Συμπτωματικά βρισκόταν και αυτό στο δίπλα από το ξενοδοχείο και για ακόμη μία φορά μακαρίζαμε την τύχη μας. Πήγαμε λοιπόν μετά από την παράσταση για να απολαύσουμε ένα ζεστό καφεδάκι! Φτάνοντας εκεί περιμένεις από τους σερβιτόρους να σε εξυπηρετήσουν και να σε τοποθετήσουν σε τραπεζάκι. Με συνοπτικές διαδικασίες και με ξινισμένο ύφος μας οδήγησαν σε τραπεζάκι για 2 άτομα (ούτε πόντο μεγαλύτερο) πίιιιισω πίσω στο μαγαζί. Αμέσως καταλάβαμε ότι δεν έχουν και σε μεγάλη εκτίμηση τους τουρίστες και ότι κοιτάζουν να τους ξεπετάξουν. Δεν πτοηθήκαμε όμως και παραγγείλαμε 2 cappuccino δίνοντας μόλις 15€ (τύφλα να χει το Zonars). Αφού βγάλαμε φωτογραφίες, συζητήσαμε για την παράσταση και για το πρόγραμμα της ημέρας.

Αποφασίσαμε να επιστρέψουμε στο ξενοδοχείο γιατί είχαμε ξεμείνει από μπαταρία και να επιστρέψουμε στο κέντρο λίγο αργότερα για απογευματινή βόλτα και φαγητό!

Στις φωτό θα δείτε: 1. Το κτίριο της όπερας εσωτερικά και εξωτερικά καθώς και το φινάλε της παράστασης. 2. Το New York Cafe.

Αφού οργανωθήκαμε κατευθυνθήκαμε προς Vörösmarty tér. Εκεί πέσαμε πάνω στο γνωστό Cafe Gerbeaud. Η αλήθεια είναι ότι μας πέρασε από το μυαλό να πάμε για γλυκάκι αλλά μόλις είδαμε τους πάγκους τρέξαμε να δοκιμάσουμε Langos.

Μου θύμισε την ζύμη από τηγανόψωμα που σε συνδυασμό με αυτά που έβαζες πάνω έμοιαζε και λίγο με πίτσα. Ξεκινήσαμε να τρώμε αλλά μέσα σε 5 λεπτά όλα τα υλικά κρυστάλλωναν. Για να μην τα φάμε "κατεψυγμένα" καταφύγαμε στα ξύλινα κλειστά σπιτάκια που είχαν για τον κόσμο. Στην συνέχεια αποφασίσαμε να περπατήσουμε όλη την Vaci προκειμένου να φτάσουμε έως την κλειστή αγορά. Μπορεί να μην την ήταν ανοιχτή λόγω των ημερών, έστω όμως και έτσι έπρεπε να δούμε το κτίριο.

Τελειώνοντας την ιστορία αρκετούς μήνες μετά την επίσκεψη και έχοντας επιστρέψει και από Βαρκελώνη θέλω να τονίζω ποοοσο πολλούς Έλληνες είδαμε εκεί. Στην Βαρκελώνη είδαμε 3 με το ζόρι. Κατεβαίνοντας την Vaci συναντήσαμε ένα ζευγάρι Ελλήνων που μόλις είχαν φτάσει. Αφού τους δώσαμε ότι πληροφορίες μπορέσαμε συνεχίσαμε τον περίπατο μας! Αφού περπατήσαμε αρκετά και νιώσαμε το αεράκι να παγώνει, σημάδι ότι φτάνουμε προς τον Δούναβη, βρεθήκαμε σε μια ωραία "έκπληξη". Μαγαζιά με σουβενιρ πάνω στην Vaci. (οπως την κατεβαίναμε στο δεξί μας χέρι) με σουβενιρ - μαγνητάκια κτλ με 1 -2 ευρώ! Ανάσταση!!!!! Βλέπαμε τα άλλα μαγαζιά που τα πουλούσαν 6 -7 ευρώ και λέγαμε ήμαρτον! Φυσικά του δώσαμε και κατάλαβε, ψωνίσαμε τα δωράκια μας και συνεχίσαμε. Φτάσαμε έως την κεντρική αγορά και θαυμάσαμε το τεράστιο και μεγαλοπρεπή κτίριο που εννοείτε ήταν και αυτό στολισμένο.

Αφού τσεκάραμε το ωράριο και βεβαιωθήκαμε ότι δεν θα την πετύχουμε ανοιχτή κατά την παραμονή μας φύγαμε. Το μάτι μου έπεσε με μία κυρία όπου λίγα μέτρα πιο πάνω μοίραζε φυλλάδια. Η Κυρία με παραδοσιακή φορεσιά και φούστα μέσα στο ψοφόκρυο μου θύμισε (δεν ξέρω γιατί) την φιγούρα από την μπάμπουσκα! Την πλησίασα και πήρα φυλλάδιο. Αμέσως βάλθηκε να μου δείξει ότι το εστιατόριο που διαφημίζει είναι ακριβώς δίπλα από την αγορά και ότι μόλις στρίψω θα το δω! Η αλήθεια είναι ότι το langos καλό αλλά τι να σου κάνει, ήδη πεινούσα! Οι τιμές δελεαστικές. Με 2 ευρώ το ποτήρι το κρασί και 2,5 την γκούλας δεν ήθελα και πολύ. Αφού τσεκάραμε συνοπτικά τις κριτικές στο ίντερνετ πήγαμε μέσα σε ένα μαγαζάκι τόσο ζεστό τόσο χουχουλιάρικο! Με έναν κυριούλη που έπαιζε σαντούρι, ένιωθες ότι είσαι σε άλλη εποχή! Η σούπα πεντανόστιμη!!!!!! Ζεστή ζεστή ότι έπρεπε! Το μαγαζί είναι το Pipa étterem a Mesterek Konyhája. (έτσι το βρήκα στο google) και είναι όπως βλέπεις την κεντρική αγορά το στενό αριστερά. Με κάτι φιγούρες από μάγειρες απ έξω! Με μόλις 7 ευρώ λογαριασμό φάγαμε πολύ πολύ νόστιμα!

Με ένα ζεστό κρασάκι στο χέρι συνεχίσαμε την βόλτα μας στις όχθες πια του Δούναβη. Εκείνο το βράδυ με τα πολλά και τα λίγα καταλήξαμε να φτάσουμε ποδαράτοι έως την Βασιλική του Αγίου Στεφάνου. Αφού περπατήσαμε κατά μήκος της όχθης μέχρι την Γέφυρα των Αλυσίδων ανεβήκαμε τον στολισμένο δρόμο Zrinyi u όπου εκείνη την ώρα μάζευαν τους πάγκους τους άλλοι μικροπωλητές! Θαυμάσαμε την πανέμορφη Εκκλησία και βαδίσαμε προς το μετρό γιατί πλέον ήμασταν ψόφιοι!

 

[taksidiara psuxi]

Στις φωτό θα δείτε:
1. Το διάσημο Gerbeaud
2. Την κεντρική αγορά στολισμένη.
3. Το εσωτερικό από το μαγαζί που φάγαμε
4. Την Βασιλική του Αγίου Στεφάνου στολισμένη
5. Το εσωτερικό από το μετρό

 

[taksidiara psuxi]

Φτάνοντας στην τελευταία μέρα παραμονής μας, κατά την συνήθεια ξυπνήσαμε νωρίς για να φάμε πρωινό! Πόσες φορές δεν το 'χω λαχταρήσει, ειδικά τις αυγόφετες και τις πατάτες φούρνου!!!!

Ξεκινήσαμε την ημέρα με επίσκεψη στην πλατεία ηρώων. Σύντομη αναδρομή στην ιστορία μέσω του ίντερνετ και συνέχεια της βόλτας μας. Να προσθέσω εδώ ότι η έλλειψη ταξιδιωτικού οδηγού ή εκτυπωμένων σημειώσεων ήταν ένα θέμα. Η πρόσβαση στο ίντερνετ ανά πάσα στιγμή δεν ήταν εύκολη καθώς δεν είχαμε πάντα το τέλειο σήμα, επίσης χάναμε χρόνο στο να βρούμε το κατάλληλο site που θα μας παρέχει ικανοποιητικές πληροφορίες για το κάθε μνημείο που βλέπαμε. Σίγουρα λοιπόν η καλή οργάνωση σε αυτό το κομμάτι ήταν απαραίτητη για το επόμενο ταξίδι μας. Σε πολύ κοντινή απόσταση ήταν μία πίστα πατινάζ όπου αρχάριοι και μη έκαναν την προσπάθεια τους. Έπειτα βρεθήκαμε στο πάρκο της πόλης Városliget όπου είχε φορέσει για τα καλά τα χειμωνιάτικα του. Η ομίχλη, τα πεσμένα φύλλα, τα τεράστια γυμνά δέντρα... Όλο το σκηνικό μάλλον με ταινία έμοιαζε παρά με πραγματικότητα. Κάναμε ένα περίπατο όσο το επέτρεπαν οι συνθήκες. Το πρόγραμμα περιελάμβανε επίσκεψη στο κάστρο της Βούδας. Οπότε βάλαμε τον πλοηγό για να δούμε την καλύτερη λύση για την συγκοινωνία. Πολύ σύντομα βρήκαμε στάση μπροστά μας όπου το λεωφορείου οδηγούσε πάρα πολύ κοντά στην είσοδο.

Να και κάτι άλλο που μου έκανε εντύπωση! Το δίκτυο των συγκοινωνιών. Πόσο πολύ καλά οργανωμένες γραμμές, με τρομερή σύνδεση. Ανά πάσα στιγμή όσο και να έχεις απομακρυνθεί πάντα κάποιο λεωφορείο θα εξυπηρετεί είτε για μετρό είναι για άλλη ανταπόκριση γραμμής η οποία όμως δεν θα έκανε αιώνες να περάσει!

Αφού διασχίσαμε την λεωφόρο Αndrássy και έχοντας την ευκαιρία να θαυμάσουμε τα καταστήματα και ότι άλλο, μέσα από την άνεση και κυρίως την ζεστασιά του λεωφορείου φτάσαμε στην πλευρά της Βούδας. Αφού ρίξαμε μία ματιά στην ταμπέλα - χάρτη για το τι θα βρούμε πάνω στο κάστρο βγάλαμε εισιτήρια για το ξύλινο τελεφερικ! Αν δεν με απατά η μνήμη μου υπάρχει και συγκοινωνία που ανεβαίνει επάνω (βρήκα απο το ίντερνετ τα εξής: Με τη γραμμή Μ2 του μετρό θα σταματήσετε στη Moszkva tér. Από εκεί μπορείτε να περπατήσετε να χρησιμοποιήσετε το λεωφορείο 16Α που θα σας πάει στο κάστρο σε 4 στάσεις.) Εμείς διαλέξαμε το τελεφερίκ διότι ήταν πιο γραφικό. Τέλος να προσθέσω ότι υπάρχει η δυνατότητα προσέγγισης με τα πόδια από μονοπάτι.

Ανεβαίνοντας πάνω το πρώτο πράγμα που αντικρίσαμε ήταν η φρουρά (η οποία για να είμαι ειλικρινής δεν θυμάμαι τι ακριβώς ήταν, πέρασε καιρός βλεπετε...) συνεχίσαμε θαυμάζοντας τα ωραία παρτέρια και την θέα. Η ομίχλη δεν μας επέτρεπε να δούμε πολλά από την μεριά της Πέστης αλλά σε συνδυασμό με τα κτίρια έδινε ένα μυστηριακό ύφος σε όλο το σκηνικό! Συνεχίσαμε με την εκκλησία του Αγίου Ματθαίου και το κάστρο των Ψαράδων. Υπήρχαν αρκετά κτήρια μέσα αλλά πολλά είχαν επιγραφή μόνο στην γλώσσα τους και έτσι μείναμε με την απορία. Μετά το καφεδάκι που αποφασίσαμε να πιούμε πήραμε τον δρόμο της επιστροφής αυτή την φορά από το μονοπάτι. Μπροστά μας βρήκαμε κάτι σαν action park και βαλθήκαμε να δοκιμάσουμε τις δυνατότητες μας στην τοξοβολία. Το σκηνικό έμοιαζε πολύ σαν από ταινία του Ρομπέν τον Δασών!!!!

Και αφού δεν είχαμε περπατήσει αρκετά όλες τις μέρες περάσαμε στην μεριά της Πέστης με τα πόδια και μέσω της γέφυρας των αλυσίδων! Σαν τελευταίο μας βράδυ κάναμε ένα πέρασμα από την Vaci φάγαμε τις απαραίτητες σουπίτσες μας (μία γκούλας και μία άλλη με φασόλια με κρέας η οποία ήταν καταπληκτική) και πήραμε γλυκό του Δούναβη για να γίνει ο αποχωρισμος πιο γλυκός και προσεγγίσαμε το κοινοβούλιο! Τι μαγική εικόνα, ειδικά η πλατεία απο την πάνω μεριά στολισμένη και μέσα στην ομίχλη....... Ανεπανάληπτες εικόνες! Αφού είχε πάει σχεδόν 12 πήγαμε προς το μετρό......

Η επόμενη μέρα μας βρήκε με βαριά καρδιά στο αεροπλάνο......

Συνοψίζοντας η Βουδαπέστη ήταν μία ιδανική επιλογή ειδικά για ταξιδιώτες που κάνουν τα πρώτα τους βήματα σε ταξίδια στο εξωτερικό. Μαζεμένη πόλη, θεωρώ ότι ήταν αρκετά ξεκάθαρο στο τι θα πρέπει να δούμε, με μία ομορφιά έξω από τα δικά μας δεδομένα και με χαμηλό Budget. Αν με ρωτούσε κάποιος για τον ιδανικό χρόνο παραμονής, θα έλεγα 4 μέρες. Καθώς θα ήθελα μία μέρα να μην ξυπνήσω τόσο νωρίς και να μπορέσω να αναζητήσω νυχτερινή ζωή. Φαινομενικά μπορεί να μην έχει τρελό Night life αλλά εκτός από κάτι stages που πετύχαμε με νεολαία και αρκετή μπύρα πήρα το μάτι μας κάτι ωραία μπαράκια με cocktails τύπου restaurant bars. (κοντά στην Βασιλική του Αγίου Στεφάνου). Σε γενικές γραμμές όμως και για πρώτη φορά έμεινα ενθουσιασμένη!

 

[taksidiara psuxi]

Τελευταίες φωτογραφίες. Παρακάτω θα δείτε:

1. Τα πλατεία Ηρώων.
2. Την πίστα πατινάζ που σας ανέφερα
3. Το Πάρκο
4. Ο "χάρτης" για το κάστρο της Βούδας
5. Η φρουρά που σας ανέφερα
6. Ο πύργος των ψαράδων
7. Η εκκλησία του Αγίου Ματθαίου
8. Ο Ρομπέν μου
9. Η γέφυρα των Αλυσίδων
10. Το κοινοβούλιο

 

[katkats]

Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες - Ευρώπη

 

[Fileas Fog]

Καλησπέρα!Μήπως θα μπορούσες να μου πεις από ποιο site έκλεισες εισιτήρια για την όπερα στη Βουδαπέστη?

 

[taksidiara psuxi]

Καλησπερα

Καλησπέρα!Μήπως θα μπορούσες να μου πεις από ποιο site έκλεισες εισιτήρια για την όπερα στη Βουδαπέστη?

Καλησπέρα!!! Λοιπον αυτό είναι το site http://www.opera.hu/?lan=en. Δεξιά έχει ένα ημερολόγιο που μπορείς να δεις ανά ημερομηνία τι παραστάσεις έχει. Θα δεις κάποια σύμβολα. Αυτά που έχουν το Ο είναι και οι παραστάσεις που στεγάζονται στο κλασικό κτήριο της όπερας. Πρόσεξε γιατί έχει και παραρτήματα!

 

[Fileas Fog]

Ευχαριστώ πολύ για την απάντηση!Να σε ρωτήσω και κάτι άλλο?Ισχύει ότι τις ημέρες των εορτών τα εμπορικά καταστήματα είναι ανοιχτά μέχρι τις 6.00 μμ?Εμείς θα είμαστε εκεί από τις 26 έως 30 Δεκέμβρη!

 

[taksidiara psuxi]

Ειμεις ειχαμε παει στην καρδια των εορτων κ δεν πετυχαμε ουτε την αγορα ανοιχτη. Θα βρειτε απ εξω αναρτημενο το εορταστικο ωραριο λειτουργιας της.

Εσεις ομως θεωρω οτι τα καταστηματα θα τα βρειτε και ανοιχτα τις μερες που ειστε εκει. Για το ωραριο δεν γνωριζω κ πολλα. Ολο το "προβλημα" ειναι 24 25 26 αν τα θυμαμαι καλα. Προσεξτε που θα παρετε σουβενιρ. Ειναι πανακριβα παντου.

 

[Fileas Fog]

Καλησπερα
Ευχαριστώ πολύ!!!!!!!!!!!!


Καλησπέρα!!! Λοιπον αυτό είναι το site http://www.opera.hu/?lan=en. Δεξιά έχει ένα ημερολόγιο που μπορείς να δεις ανά ημερομηνία τι παραστάσεις έχει. Θα δεις κάποια σύμβολα. Αυτά που έχουν το Ο είναι και οι παραστάσεις που στεγάζονται στο κλασικό κτήριο της όπερας. Πρόσεξε γιατί έχει και παραρτήματα!