Γαλλία Πρόγραμμα ανταλλαγής μαθητών - Το πρώτο μας ταξίδι!

[eva kas]

Προγραμμα ανταλλαγης μαθητων
Το πρωτο μας ταξιδι......


νοεμβρης 1996,η βομβα σκαει!!!εχουμε επιλεχτει σαν σχολειο για ενα προγραμμα ανταλλαγης μαθητων αναμεσα στην Ελλαδα και την Γαλλια.
Ποιοι θα ηταν αυτοι που θα πηγαιναν?ανχος,τρεξιμο και προσπαθεια να αποδειξουμε ποιοι μπορουν να τα καταφερουν.
Αυτο που πρεπε να γινει ηταν να παρουσιασουμε καποιες εργασιες μας με θεμα την Ελλαδα σε εκεινους,χωρις κατι αλλο συγκεκριμενο.
Η δουλεια ξεκινα,να βρεθουν τα θεματα που θα παρουσιαστουν και να επιλεγουν ποιοι θα ταξιδεψουν τελικα.συνεχεις συζητησεις και συμβουλια για να καταλυξουμε.

Μαρτης 1997
Το ραντεβου ηταν για τις 6 στο σχολειο μας,το 4ο γενικο λυκειο χανιων.
Θα πηγαιναμε να παραλαβουμε τα Γαλλακια μας,οπως τα αποκαλουσαμε απο το αεροδρομιο και θα περνουσαμε 12 μερες μαζι τους!καλο ηταν αυτο η’ κακο?
Θα δειξει η πορεια.....
Θα επρεπε να κοιμαμαι για 12 μερες με ενα αγνωστο για μενα μεχρι τοτε κοριτσι,θα τ επερνα μαζι μου στο σχολειο,θα το πηγαινα οπου πηγαινα συμπερασμα.....θα αποκτουσα μια «ουρα»!


Σεπτεμβρης 1997
Τα σχολεια ανοιγουν,αγιασμος,καινουριοι καθηγητες,καινουρια βιβλια αλλα εμεις το χαβα μας!σε 5 μερες φευγαμε!τι μας ενοιαζε αν θα καναμε αρχαια,κειμενα,μαθηματικα η’ γυμναστικη.....οι βαλιτσες ειχαν κατεβει και γεμιζαν σιγα σιγα.
Σουσουρο στο σχολειο για το ποσο τυχεροι ειμασταν.....και εμεις αλλο που δεν το θελαμε!ολοι ασχολουνταν μαζι μας!

Σεπτεμβρης 17 μερα Τεταρτη (αν δεν κανω λαθος),η μεγαλη ωρα εφτασε!
Πρωι πρωι,παρολο την νυστα μας κανεις δεν αργησε......... και σιγα μην αργουσε.....
Επιβιβαση στην 1η πρωινη πτηση της ολυμπιακης για Αθηνα,2 ωρες αναμονη στο Ελληνικο τοτε και επιβιβαση παλι για το Orly στο παρισι!
Το προγραμμα ειχε 5 μερες παρισι οπου θα μεναμε σε ξενοδοχειο και αλλες 7 στο σπιτι των Γαλλακιων μας.
Φτανουμε κατα το μεσημερακι,περνουμε αποσκευες και με την βοηθεια των καθηγητων μας κατευθυνομαστε προς την εξοδο οπου μας περιμενει το πουλμαν μας.
Μετα απο καμια ωριτσα να ‘μαστε στην πολη του φωτος!στην πολη των ερωτευμενων!στην πολη της αναγγενησης και του πολιτισμου!
Φτανουμε στο ξενοδοχειο,το ονομα του δεν νομιζω οτι το θυμαμαι,περιμενουμε να μας δωσουν τα δωματια μας.Ηδη εχουμε αποφασισει ποιοι θα μοιραζονται καθε δωματιο,3 παιδια σε καθε δωματιο.ραντεβου στις 4.30 το απογευμα για τον 1ο μας περιπατο στο Παρισι!

Η πρωτη εκπληξη:

Τα δωματια μας!απιθανα!το καθενα διαφορετικο,οσο πιο πανω οροφο τοσο καλυτερα!την πατησαν αυτοι που εμειναν στον δευτερο......ισα ισα που χωρουσαν,ενω στα δικα μας,αφθονος χωρος και για να χωρεψουμε!
Το δικο μας? 2 υπνοδωματια,2 τουαλετες,γραφειο,δορυφορικη τι αλλο μπορουσαμε να θελαμε?
Κανουμε μπανιο στα γρηγορα,αλλαζουμε ρουχα και να ‘μαστε ετοιμοι να οργωσουμε τα παντα!κατεβαινουμε για το ραντεβου με τους καθηγητες μας και .....

 

• 1
• 2
• 3

Επόμενο Κεφάλαιο

1 of 3

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[dimosf]

Πολύ καλό Για συνέχισε!! Μου θυμίζεις το αντίστοιχο ταξίδι μου στο Λονδίνο. Μόνο που ήμουν καθηγητής και συνόδευα με άλλους 3 συναδέλφους 31 πιτσιρίκια 12 και 13 χρόνων. Ήταν το μακρινό 1999. Φοβερή εμπειρία!!

 

[eva kas]

Η δευτερη εκπληξη:

Ερχονται οι καθηγητες μας με μια στιβα χαρτια,μας ησυχαζουν και μας ανακοινωνουν:
«παρτε απο ενα χαρτη του παρισιου,το κοκκινο βελος ειναι το ξενοδοχειο μας,σε αυτο το σημειωμα υπαρχουν διεθυνση και στοιχεια του ξενοδοχειου μας,μια τηλεκαρτα για τον καθενα σε περιπτωση που σας χρειαστει και τα κινητα μας τηλεφωνα.οποιος θελει μπορει να παει οπου θελει»
Σκεφτηκαμε οτι αυτοι μαλλον πλακα μας κανουν.......σιγα!αληθεια ελεγαν!Μας αφηναν μονους μας να παμε οπου θελαμε αν δεν θελαμε να τους ακουλουθησουμε......
Σιγα μην φευγαμε απο διπλα τους!!!!Μοιαζαμε σαν τα χωριατακια που τα πας στον πολιτισμο και τα παρατας και απο το αποτελεσμα μαλλον καλα επραξαν γιατι καμια μερα δεν φυγαμε χωρις τους συνοδους καθηγητες μας......

Ξεκιναμε λοιπον ολοι μαζι με τα ποδια για μια βολτα κοντα απο το ξενοδοχειο μας το οποιο βεβαια ηταν πανω σε ενα κεντρικο δρομο του Παρισιου.....το αποτελεσμα ηταν να περπατησουμε πανω απο 10 χιλιομετρα
εκεινη την μερα.
Κατα τις 9 το βραδυ αρχισαμε να διαμαρτηρομαστε και επιστρεψαμε στο ξενοδοχειο οπου πασαμε ξερα!


2η μερα:

Το ραντεβου ηταν στις 8.30 στην ρεσεψιον μετα απο ενα καλο πρωινο!
Νομιζω οτι απο τους 23 μας μαλλον μονο 2-3 ετρωγαν πρωινο και στο σπιτι τους,οι υπολοιποι γνησιοι Ελληνες!Εκεινη την μερα η κοπελα που γεμιζε τον μπουφε τα τρελαθηκε ,δεν προλαβαινε να τον γεμιζει και αδειαζε!στο τελος απο οτι μας ειπαν οι καθηγητες εγιναν παραπονα απο την διευθυνση του ξενοδοχειου για το ποσο τρωγαμε......

Λοιπον,η ωρα εφτασε!Το λεωφορειο μας περιμενε απο ξω για αναχωρηση,επιβιβαση και........αυτο δεν ηταν λεωφορειο αυτοηταν λιμουζινα!ειχε σαλονι στην γαλαρια με τραπεζι για τους καφεδες μας Α ρε αμα εισαι χωριατακι ολα σου φαινονται too much!
Το λεωφορειο μας περνα απο την αψιδα του θριαμβου,περναμε απο την ακριβοτερο δρομο του Παρισιου-δεν θυμαμαι το ονομα παρα μονο την αντιπροσωπια της Jaguar-
και συνεχιζουμε προς τον πυργο του Αιφελ.Εκει μας αφηνει για να συνεχισουμε με τα ποδια την εξερευνηση μας!

Εισητηρια εχουμε βγαλει ηδη απο την Ελλαδα για ολα τα μερη που θα επισκεφτομασταν,να’ναι καλα οι καθηγητες τα ειχαν φροντισει ολα!

Ο πυργος του Αιφελ απλα τεραστιος!μια σιδηροκατασκευη απιστευτη και εμεις τοσο μα τοσο μικροι μπροστα του.....περνουμε το ανσασερ μπαινουμε ολοι μεσα και εκει που φωναζουμε,σκληριζουμε κτλ ακουμε εναν ανθρωπο σε απταιστα ελληνικα να μας ρωτα «παιδια απο ποιο μερος της Ελλαδας ειστε?» απλωθηκε μια απολυτη σιωπη,δεν πιστευαμε οτι θα βλεπαμε εναν ελληνα (ειπαμε ηταν το πρωτο ταξιδι μας....τωρα πια το συνηθισα!) του απαντανε οι καθηγητες μας και αρχιζουμε να τον βομβαδιζουμε με οτι ερωτηση μας κατεβαινε,ευτυχως ο ανθρωπος ηταν καλοβολος και μας ανεχτηκε μεχρι να σταματησει το ανσασερ!Αλλαγη ανσασερ και φτανουμε στην κορυφη του πυργου,οπου χαζεψαμε την θεα,βγαλαμε δεκαδες φωτογραφιες με φοντο ολο το Παρισι ωσπου ηρθε η ωρα να φυγουμε.
Η συνεχεια θα ειχε ποδαροδρομο και μαλιστα πολυ...........
Δεν θυμαμαι ακριβως την σειρα των αξιοθεατων που επιστεφτηκαμε εκεινη την μερα και την επομενη αλλα το σιγουρο ειναι οτι δεν ξεχασαμε κανενα!
Παναγια των παρισιων,Μονμαρτη,Πομπιντου,Λουβρος,Βερσαλλιες,οποια αλλη εκκλησια συναντησαμε την τιμησαμε,χαζεψαμε στα παρκα οπου καναμε και πικ νικ με κονσερβες.......
Γυρισαμε ολους τους κεντρικους δρομους,περασαμε απο το πασιγνωστο μουλεν ρουζ αλλα δεν μπηκαμε δυστηχως....ειμασταν μικρα βλεπεις......

 

[pattyyy]

Αχ τι όμορφα τα λες! Μου θύμησες τα ταξίδια μου στη Γερμανία και στην Ελβετία σε αντίστοιχες μαθητικές φάσεις! Σε τέτοιου είδους ταξίδια βιώνεις την πόλη από διαφορετική οπτική γωνία! Σίγουρα αποτελούν αξέχαστη εμπειρία!

 

[eva kas]

Αχ τι όμορφα τα λες! Μου θύμησες τα ταξίδια μου στη Γερμανία και στην Ελβετία σε αντίστοιχες μαθητικές φάσεις! Σε τέτοιου είδους ταξίδια βιώνεις την πόλη από διαφορετική οπτική γωνία! Σίγουρα αποτελούν αξέχαστη εμπειρία!

οντως ειναι πολυ διαφορετικη φαση και χαιρομαι που την εζησα!

 

[latina]

αχ..καπως ετσι ηταν και για μενα τα ταξιδια ανταλλαγων..3 φορες πηρα μερος σε τετοια προγραμματα και ολα ειναι χαραγμενα στο μυαλο μου και δεν θα τα ξεχασω ποτε..ειδικα το σημειο που σας αφησαν μονους δινοντας σας μονο την διευθυνση του χοτελ, μου εφερε στο μυαλο αναλογα σκηνικα απο τα δικα μου ταξιδια..ποση εντυπωση μας ειχε κανει και εμας αυτη η απροσμενη "ελευθερια"!!σε ευχαριστω για οσα μου θυμισες!!

 

[eva kas]

αχ..καπως ετσι ηταν και για μενα τα ταξιδια ανταλλαγων..3 φορες πηρα μερος σε τετοια προγραμματα και ολα ειναι χαραγμενα στο μυαλο μου και δεν θα τα ξεχασω ποτε..ειδικα το σημειο που σας αφησαν μονους δινοντας σας μονο την διευθυνση του χοτελ, μου εφερε στο μυαλο αναλογα σκηνικα απο τα δικα μου ταξιδια..ποση εντυπωση μας ειχε κανει και εμας αυτη η απροσμενη "ελευθερια"!!σε ευχαριστω για οσα μου θυμισες!!

και φαντασου οτι οι περισσοτεροι απο εμας ειμασταν παιδια που ειχαμε πολυ ελευθερια και ποτε οι γονεις μας δεν μας απαγορευσαν να παμε οπουδηποτε θελαμε......αλλα πριν φυγουμε θυμαμαι την μανα μου να μου λεει :"κανονισε μην τους τρελανεις τους ανθρωπους......και να κανεις οτι σου λενε!" επειδη με ηξερε!

 

[eva kas]

Πηγαμε σε κατι τεραστια εργοστασια σαμπανιας που μας εδειξαν ολη την διαδικασια παραγωγης,ειδαμε χιλιαδες μπουκαλια διαφορετικης χρονολογιας και βεβαια φεραμε στην Ελλαδα πολλες μα παρα πολλες σαμπανιες για ολους τους συγγενεις,τοτε δεν ειχαμε προβλημα με τα κιλα απο οτι θυμαμαι.......
Αυτο που μου εκανε εντυπωση σε ενα απο αυτα τα εργοστασια ειναι οτι ειχε στην αιθουσα αναμονης ενα τοσο μεγαλο βαρελι που ηθελε 100 βοδια για να το τραβανε,το ειχαν φτιαξει πολυ παλια και τωρα για το μονο που χρησιμευε ηταν να διακοσμει την εισοδο!

Και η μεγαλη μερα που ολοι περιμεναμε εφτασε!Επισκεψη στην ντισνευλαντ!!!
Τι να πρωτοπεριγραψω απο εκει......οταν μπηκαμε οι καθηγητες μας εδωσαν ραντεβου για το απογευμα και χαθηκαμε ο καθενας σε διαφορετικη μερια.
Ευτυχως υπηρχε και αυτο το τρενακι να μας πηγαινει απο τοπο σε τοπο γιατι νομιζω οτι δεν θα προλαβαιναμε να δουμε τιποτα.
Μπηκαμε σε ολα τα παιχνιδια,ψωνισαμε οτι περιεργο βλεπαμε,βγαλαμε πολλες φωτογραφιες,τρεχαμε μηπως και προλαβουμε τα παντα αλλα δεν........
Ο χρονος τελειωσε και ηρθε το απογευμα που επρεπε να φυγουμε ,τοτε μονο ανακαλυψα οτι δεν ειχα παει ουτε στο σπιτι της χιονατης,ουτε στην περιοχη της αλικης στην χωρα των θαυματων και βεβαια ουτε στο μισο παρκο παρολο το τρεξιμο....
Επιστροφη στο ξενοδοχειο και.........παρτυ!!!καθε βραδυ αφου δεν βγαιναμε να παμε σε κανενα μπαρακι αναγκαστικα μαζευομασταν σε ενα απο αυτα τα «μικρα» δωματια-καθε βραδυ και σε αλλο- και καναμε παρτυ!
Καποια απο τα παιδια που ηταν μαζι μας ηταν φιλοι μας απο πριν την εκδρομη αλλα παλι δεν τα ξεραμε καθολου γιατι ηταν οι «σπασικλες» του σχολειου που διαβαζαν συνεχεια και δεν εβγαιναν ποτε εξω τα διαλλειμματα και ποτε δεν μας ακολοθυουσαν στα διαφορα που καναμε.
Στο ταξιδι ομως αυτο υπηρχε ενα περιεργο δεσιμο με ολους!ολοι ειμασταν σαν να γνωριζομασταν χρονια,μας αρεσε που ειμασταν μαζι και περνουσαμε τελεια ολοι μαζι!

Συνεχεια.........περασαν οι 5 μερες στο Παρισι και ηρθε η ωρα να επισκεφτουμε αυτους που φυλοξενησαμε πριν απο λιγους μηνες!
Φτανουμε σε μια πολη στην επαρχια, 90 χμ απο το Παρισι ψηλα σε ενα λοφο, με το ονομα Château-Thierry.Ειχαμε ραντεβου σε μια πλατεια με τους φιλους μας τους γαλλους,τους γονεις τους,το διευθυντη του σχολειου και ενα τσουρμο αλλους ανθρωπους.
Ηταν Σαββατο απογευμα ,ο καθενας μας βρηκε τον «δικο» του γαλλο και φυγαμε προς αγνωστη και διαφορετικη κατευθυνση.Εμενα η δικη μου γαλλιδα ειχε ερθει με τον πατερα της και την φιλεναδα της που θα φιλοξενουσε την κολλητη μου και φυγαμε μαζι.Μπηκαμε στο αμαξι και αρχισαμε να απομακρυνομαστε τοσο που αρχισα να ανησυχω.........οχι για την ασφαλεια μου αλλα για το οτι δεν θα μπορω να βλεπω τους φιλους μου ολη την ωρα-βλεπετε νομιζα οτι ολοι θα μεναμε σε ενα χωριο κοντα ο ενας στον αλλο αλλα που........- το χωριο που θα εμενα εγω ηταν 25 χμ απο το Château-Thierry και η κολλητη μου θα ηταν η μοναδικη που θα εμενε καπως κοντα μου,μονο 9 χμ αποσταση!Σοκ εγω!!!!!!!!!!!!
Φτανουμε στο σπιτι βραδυ,μου δειχνουν το δωματιο που θα εμενα και μετα απο μια γρηγορη ξεναγηση στο σπιτι καθησαμε για το δειπνο,παπια με κρεμα γαλακτος ειχαν μαγειρεψει,μμμμμμμ τελειο!!!!μετα που εφαγα και εσκασα αποχωρησα λογω κουρασης!
Κυριακη πρωι,ξυπναω κατα τις 9 και κατεβαινω να δω που ειναι ολοι μιας και ακουγα φασαρια.Το σπιτι ηταν μεζονετα και εγω κοιμομουν στην σοφιτα,ειχε μια τεραστια αυλη με πισινα και βρισκοταν στην μεση μιας κοιλαδας καταπρασινης γεματης σταφυλλια και καποια δεντρα που και που πανηψηλα!απιστευτη περιοχη!
Απεναντι μας σε μεγαλη αποσταση υπηρχε ενα χτηριο που οπως μου ειπε ο μπαμπας της κοπελας ηταν αποστακτηριο σαμπανιας!Αντε παλι σκεφτηκα,τυχερη ειμαι παλι θα παμε να δοκιμασουμε μια ακομα διαφορετικη σαμπανια!
Μπηκα στην κουζινα οπου ηταν η μητερα της Μαριας (ετσι λεγανε την γαλλιδα μου) και μαγειρευε,θα ειχαμε τραπεζι το μεσημερι λογω της αφηξης μου..........
Θα ερχοντουσαν καποιοι συγγενεις απο το Παρισι,καποιοι γειτονες και τα αδελφια της Μαριας.ολοκληρο πανηγυρι δηλαδη και ολα αυτα για να με δουν,λες και ειμαι κανενα αξιοθεατο...........αλλα τι να πεις......
Αυτη η γιαγια της ομως θα μου μεινει αξεχαστη,μια γιαγια 93 χρονων,ισα ισα που μπορουσε να περπατησει και προσπαθουσε να ανεβει τις σκαλες μονη της οποτε καθε φορα που το επιχειρουσε ευτυχως βρισκομουν απο πισω της και την επιανα την ωρα που εχανε την ισοροπια της και παντα με ευχαριστουμε ,με φιλουσε και με γεμιζε με ευχες,7 μερες το ιδιο πραγμα.....μιλουσα και γαλλικα οποτε μπορουσαμε να συνεννοηθουμε!
Το φαγητο το μεσημερι για αλλη μια φορα τελειο,ξεκινησαν με πιατελες τυριων και κρασι,μετα σαλατα (μονη της κλασικα) και μετα Παεγια με αλλο κρασι φυσικα!!!!!καθολου γαλλικο φαγητο αλλα δεν με ενοιαζε καθολου, ηταν πεντανοστημο!και απο οτι θα καταλαβατε ειμαι και παμφαγο......
Το τραπεζι τελειωσε και ειπαν να με πανε μεχρι το αποσταχτηριο να δω την διαδικασια,καναμε μια βολτα στο χωριο και μετα πηγαμε για υπνο γιατι την επομενη θα επρεπε να ξυπνησουμε 5,30 το πρωι??????
Αυτο θα ηταν βαρβαρο αλλα τετοια ωρα σηκωνονταν ολοι για να πανε στο σχολειο και στις δουλειες τους και εγω επρεπε να παω σχολειο!και να δω τους φιλους μου που μου ελειψαν,ασε που ηθελα να μαθω πωε τα περασαν αυτοι απο την ωρα που χωριστηκαμε,α ρε κακουργα τεχνολογια δεν ειχες αναπτυχθει ακομα να εχουμε κινητα να τα λεμε.....

 

[soudianos]

Ti όμορφες αναμνήσεις!!!!

σου εύχομαι να πας και ερωτευμένη!!!!!!!!!!

 

[latina]

και φαντασου οτι οι περισσοτεροι απο εμας ειμασταν παιδια που ειχαμε πολυ ελευθερια και ποτε οι γονεις μας δεν μας απαγορευσαν να παμε οπουδηποτε θελαμε......αλλα πριν φυγουμε θυμαμαι την μανα μου να μου λεει :"κανονισε μην τους τρελανεις τους ανθρωπους......και να κανεις οτι σου λενε!" επειδη με ηξερε!

καλα ναι, αλλα αλλο η ελευθερια εδω και αλλο εκει!!απλα δεν το περιμενεις!
και εμενα κατι τετοια πετυχημενα μου λεγε η μαμα στο αεροδρομιο και ειχε και το αγχος μηπως και δεν μου αρεσε εκει και ηθελα να γυρισω..καλα..εγω ηθελα να μεινω εκει..τα δακρυα που εριχνα παντα πριν την επιστροφη στην
ελλαδα δεν υπηρχαν!

 

[SARAH]

Κάτι παρόμοιο έκανα εγώ με τους μαθητές μου στη Σλοβενία...το τι κλάμα έριξαν όλα μαζί-παιδιά από 7 χώρες-την τελευταία μέρα αποχαιρετισμού δεν λέγεται...όμως χάρηκα πολύ για τα όμορφα συναισθήματα που ένιωσαν και τις εμπειρίες που αποκόμισαν μέσω αυτής της διαδικασίας...Όχι ότι για μένα ήταν κάτι συνηθισμένο!!!

 

[vagantos]

Να σαι καλά evakas
Πολύ χάρηκα που η ιστορία είναι γραμμένη από μαθήτρια.
Επιχείρησα να πείσω και τις δικές μου να γράψουν για το περσινό ταξίδι στη Σουηδία ( Ούμεο - Στοκχόλμη) , αλλά χωρίς επιτυχία ( δεν επέμεινα και πολύ).
Για το προσφατο ταξίδι στην Ισπανία ( Σαμπατέλ - Βαρκελώνη), κακώς ,δεν τους ζήτησα να γράψουν.
Απο την αλλαγή συμπεριφοράς και τις αντιδράσεις των παιδιών, εύκολα διαπιστώνει κανεις το κέρδος από αυτά τα ταξίδια.