Πρωτοχρονιάτικο self-drive trip στην Ισλανδία

[Menia21]

01/01/2024 - Καλή χρονιά σε όλους!!!! LOVE MISERY AND YOU WILL BE FINE, διάβασα σε κάποιο φόρουμ για τον χειμώνα στην Ισλανδία. Σήμερα αυτό ταίριαζε απόλυτα. Οι εφαρμογές μου έδειχναν πού υπήρχε πιθανόν πρόβλημα στη διαδρομή μας προς το Νότο. Με ακρίβεια ώρας. Εκανα μια σύγκριση με τα στοιχεία για τον αέρα του Windy και αποφάσισα ότι θα έπρεπε να καθυστερήσουμε λίγο την αναχώρησή μας. Στην περιοχή του Skaftafell έδινε ριπές 11 μποφόρ, δεν το κρύβω ότι ήμουν εγώ που αγχωνόμουν γιατί ο σύζυγος δεν κοίταζε καθόλου τον καιρό, εμπιστευόταν ότι του πω. Επίσης στο Safetravel.is έδινε μωβ δρόμους στα σημεία με τον δυνατό αέρα, δηλαδή very slippery. Επρεπε να παρθεί μια απόφαση. Να αργήσουμε να ξεκινήσουμε. Μετά τις 12 το μεσημέρι οι άνεμοι φεύγανε προς τη θάλασσα. Εβρεχε παγωμένη βροχή, χιονόνερο, πραγματική μιζέρια όμως. Ξεκινήσαμε κατά τις 10.30. Ο δρόμος από το Vik μέχρι το Kirkjubæjarklaustur θα έλεγα ότι ήταν μοναχικός και εν δυνάμει επικίνδυνος. Πηγαίναμε πολύ σιγά, δεν υπήρχε ψυχή, παρακαλούσαμε να δούμε ένα αμάξι να περνάει αλλά τίποτα. Στην αρχή ήταν απλά βρεγμένο το οδόστρωμα, στην εφαρμογή έβλεπα το πότε άλλαζε η κατάσταση του δρόμου σε slippery και προειδοποιούσα το σύζυγο. Ο μαύρος πάγος είναι ο κρυφός εχθρός, τα λάστιχα εύκολα χάνουν πρόσφυση. Ο Νίκος μου είπε ότι δυο φορές το αυτοκίνητο "έφυγε" αλλά το επανέφερε χωρίς φρένο και χωρίς εμείς να το καταλάβουμε και πανικοβληθούμε. Προσπαθούσε να πατάει πάνω στα ίχνη των άλλων αυτοκινήτων, όταν ξέφευγε από τα ίχνη και πατούσε σε χιόνι ή πάγο ακουγόταν ένας ανατριχιαστικός ήχος. Θέλει ψυχραιμία και αργή ταχύτητα. Προχωρούσαμε απελπιστικά αργά, αλλά πραγματικά δεν γινόταν διαφορετικά. Το τοπίο ένας συνδυασμός άσπρου και μαύρου. Πάρτε μια ιδέα.

 

[Menia21]

Το πολύ επικίνδυνο σημείο ήταν στην περιοχή του Öræfi⁩⁦ , μετά από τους παγετώνες Svinafell και Skaftafell. Δυστυχώς ο καιρός δεν μας επέτρεψε να πάμε προς τα εκεί, έβγαλα φωτογραφία και συνεχίσαμε.

Ο αέρας ήταν υποφερτός, το Yellow Alert είχε λήξει και εντυπωσιάστηκα με την ακρίβεια των προβλέψεων. Επόμενη στάση ήταν η Diamond Beach και το Jökulsárlón Glacier Lagoon. Στρίβουμε προς το parking όλο ενθουσιασμό! Παγάκια πάνω στην μαύρη άμμο! Με τρελό αέρα και ανελέητο κρύο! Ξεκολλήσανε τα αυτιά μας, ξυλιάσαμε! Τι ήταν ετούτο? Επρεπε να κατέβουμε, δεν το χάνεις αυτό, αλλά οι συνθήκες ήταν οι χειρότερες σε όλο το ταξίδι! Παρόλα αυτά, ομολογώ ότι αυτή η κακοκαιρία έδινε άλλο τόνο στο τοπίο! Μετά τις γρήγορες φωτογραφίες, μιας και το κρύο ήταν ανυπόφορο, πήγαμε στην απέναντι πλευρά να δούμε το Glacier Lagoon! Κι εκεί η DSLR μας τελείωσε! Τι ζημιά είναι αυτή??? Πρέπει να πάμε επειγόντως στο ξενοδοχείο. Συνέχεια του ταξιδιού προς το Hofn, με βροχή και αέρα. Το ξενοδοχείο μας, υπό άλλες συνθήκες, θα ήταν τέλειο για να δούμε τα Northern Lights, τώρα απλά ακούγαμε τη βροχή να λυσσομανάει.

 

[Menia21]

02/01/2024. Σήμερα επιστρέφουμε προς Vik, αφού πρώτα κάνουμε Crystal Ice Cave Tour. Αμ δε... Με το που ανοίγω το internet στο κινητό βλέπω πρωί πρωί μέηλ από την Hebba, την πράκτορά μας από το www.tour.is. Η εκδρομή ακυρώνεται λόγω δυσμενών καιρικών συνθηκών. The ice caves flooded. Μας προσφέρεται η επιλογή για refund ή να κάνουμε Super Jeep Tour in Black Sand beach. Η εκδρομή ήταν αυτή SUPER JEEP BLACK BEACH TOUR - Glacier Journey . Δεν το σκέφτηκα και πολύ, ο καιρός δεν ήταν καλός, ψιλόβρεχε, τουλάχιστον θα ήμασταν προστατευμένοι μέσα στο Super Jeep. Ξεκινήσαμε για το Hotel Smyrlabjörg, όπου ήταν η βάση τους. Η ώρα ήταν περίπου 09.30 όταν φτάσαμε, δείτε τη μπλεδίλα! Να σας πω κι ένα fun fact, στις γιορτές των Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς οι Ισλανδοί στολίζουν με πολλά φωτάκια τα σπίτια τους, ειδικά άμα είναι πολλά σπίτια ανταγωνίζονται ποιος θα έχει τα πιο φαντασμαγορικά φώτα στην οικία του!

 

[Menia21]

Λοιπόν, αυτή η εκδρομή ήταν το απόλυτο highlight του ταξιδιού μας! Η θεάρα οδηγός μας Laufey ειδοποίησε με μέηλ όλους τους συμμετέχοντες στο Crystal Ice Cave Tour, είτε τους ίδιους είτε τους ταξιδιωτικούς τους πράκτορες, για την ακύρωση λόγω καιρού και για τη δυνατότητα του Super Jeep Tour. Η Hebba ήταν η μόνη που απάντησε. Οπότε το Super Jeep Tour θα ήταν όλο για εμάς μόνο, πριβέ!!! Ο μικρός ακόμα έχει να λέει ότι αυτό του άρεσε περισσότερο! Μας πήγανε στο εγκαταλελειμμένο αεροδρόμιο του Hofn, οδηγώντας μέσα από ιδιωτική έκταση - παραλία (!!!) για την οποία μόνο αυτή η εταιρεία έχει άδεια να μπει μέσα, είδαμε φώκιες, σκηνικά από τον πλανήτη Αρη και μετά περάσαμε στην απέναντι πλευρά σε ένα μυστικό Glacier Lagoon! Τι Jökulsárlón και κοσμοσυρροή, εδώ ήμασταν μόνοι μας να απολαύσουμε το μεγαλείο της φύσης με την ησυχία μας! Η Laufey και ο συνοδηγός Misha μας οδήγησαν με ασφάλεια και κέφι σε μέρη ονειρεμένα και, ναι θα το ξαναπώ, ΕΞΟΡΓΙΣΤΙΚΑ όμορφα! Η εκδρομή κράτησε ένα 3ωρο, πραγματικά την απολαύσαμε και το γεγονός ότι χάσαμε το Crystal Ice Cave Tour είναι από μόνο του λόγος για να ξαναέρθουμε σε αυτόν τον μαγικό τόπο! Θαυμάστε τοπία!

Οστό από sperm whale!

 

[Menia21]

Επιστρέψαμε στο αμάξι μας γύρω στις 13.30 κατενθουσιασμένοι! Ο δρόμος προς το Vik θα ήταν μακρύς και δεν γινόταν να αργοπορήσουμε άλλο. Ο καιρός συνέχιζε τη μιζέρια του, όμως τον ξεγελάσαμε! Εκτός από τη βροχή, δεν υπήρξε κάποια άλλη δυσκολία μέχρι να φτάσουμε στο Hotel Katla πάλι, ο πάγος είχε λιώσει ευτυχώς. Οι μόνες στάσεις που κάναμε ήταν σε έναν κρατήρα ο οποίος βρισκόταν στα δεξιά του δρόμου, γρήγορη φωτογράφιση και δρόμο γιατί έβρεχε, και σε ένα Ν1 για ζεστή σουπίτσα! Ξέχασα να σας πω ότι η DSLR επανήλθε, αφού ζεστάθηκε με σεσουάρ, με τρίψιμο, με βγάλσιμο της μπαταρίας και της κάρτας και ανοικτά τα πορτάκια για να φύγει τυχόν υγρασία! Ξεκούραση στο ξενοδοχείο, μιας και η επόμενη μέρα θα έχει Solheimajokull Glacier Hike για 2,5 ώρες!

 

[Menia21]

Ξημέρωσε η 03/01. Ξημέρωσε είπα? Οχι ακόμα. Φουλ πρωινό και πολύ πρωινή αναχώρηση από το Hotel Katla, μιας και στις 10.00 έπρεπε να είμαστε στο base camp των Icelandic Mountain Guides στον Sólheimajökull glacier. Περίπου μια ώρα οδήγηση. Ο δρόμος και το φως ήταν κάπως έτσι

Ο καιρός θα ήταν αρκετά καλός, γεγονός που μας διευκόλυνε για την περίπου 2,5 ωρών ανάβαση στον παγετώνα. Το 2011 το τοπίο το θυμόμασταν τελείως διαφορετικό, δεν υπήρχε glacier lagoon, ούτε το base camp, μόνο μια ταμπέλα με τα glacier hikes. Ο κόσμος πολύς. Παραλάβαμε τα crampon, αξίνες και κράνη και το γκρουπ ξεκίνησε την κατάβαση προς τον παγετώνα. Τα κράνη φορέθηκαν υποχρεωτικά από την αρχή διότι ξεκολλούσαν βράχια και πέτρες από το βουνό. Εκανε παγωνιά, χρειαστήκαμε full face και hand warmers. Είχαμε δύο οδηγούς, επέμεναν ιδιαίτερα στα θέματα ασφάλειας και να μην φεύγουμε εκτός της "ουράς". Θα την χαρακτήριζα μέτριας δυσκολίας δραστηριότητα, κυρίως γιατί υπήρχαν κάποια παγωμένα σκαλάκια τα οποία για να τα ανέβεις έπρεπε να να κάνεις μεγάλο δρασκελισμό, χωρίς να μπορείς στην ουσία να χρησιμοποιήσεις την αξίνα σαν στήριγμα στους παγωμένους τοίχους του παγετώνα. Επίσης, όταν φτάσαμε στην κορυφή του, η οποία ήταν το απόλυτο παγοδρόμιο, έπρεπε να στηριχθείς πολύ καλά στα crampon διότι οι ριπές του αέρα σε παρέσερναν σαν να βρίσκεσαι σε τσουλήθρα! Σαν εμπειρία μοναδική, την κάναμε την γυμναστική μας για σήμερα! Ο μικρός περιέγραψε την όλη φάση σαν κάτι το εντυπωσιακό και ασυνήθιστο και ο σύζυγος είπε ότι ήθελε κι άλλο!

 

[Menia21]

Φυσικά η μέρα είχε πολύ δρόμο ακόμα! Γύρω στις 13.40 αναχωρήσαμε για Selfoss, θα μέναμε στο Hotel Selfoss, άλλη λατρεία κι αυτό... Η οδήγηση ήταν μια απόλαυση!

 

[Menia21]

Πριν φτάσουμε στο Selfoss, στα δεξιά του δρόμου είναι το Lava Centre LAVA Centre interactive, high-tech exhibition in Iceland | Book Your Ticket . Είχαμε άπλετο χρόνο, έκλεινε στις 17.00, οπότε πληρώσαμε το τσουχτερό εισιτήριο και μπήκαμε. Χρήσιμες πληροφορίες για τα ηφαίστεια της Ισλανδίας, διαδραστική γνώση στην οποία χρησιμοποιήθηκε high-technology, αίθουσα σεισμού με προσομοίωση σεισμού, είχε αρκετό ενδιαφέρον. Στην ταράτσα υπήρχαν ταμπέλες με τα ηφαίστεια που είχαν εκραγεί στο παρελθόν, τα οποία ήταν όλα τριγύρω! Αυτό κι αν ήταν εντυπωσιακό! Στο τέλος είδαμε ταινία εξαιρετικής ποιότητας και χαζέψαμε στο souvenir shop.

 

[Menia21]

Αφιξη στο Hotel Selfoss, πολύ θα ήθελα να είχαμε μείνει άλλη μια βραδιά εδώ! Στολισμένη, γουστόζικη, η μεγαλύτερη πόλη του Νότου. Το ιστορικό κέντρο έχει ανακαινιστεί και μας περιμένει να το ανακαλύψουμε. Πίσω από το ξενοδοχείο βλέπω φωτάκια, ήρθε η ώρα για εξερεύνηση, αφού πρώτα φορέσουμε crampon. Τα πεζοδρόμια είναι σαν γυαλί. Πίσω λοιπόν είναι το νεκροταφείο της πόλης. Η παράδοση λέει στις γιορτές να τιμούνε λαμπρά τους νεκρούς με φωτεινούς σταυρούς! Εντυπωσιακό? Spooky? Φωτάκια και λαμπιόνια παντού! Στα μαγαζιά, στα σπίτια, παντού!!! Μετά τη βόλτα έπεσε πείνα, ακριβώς απέναντι από το ξενοδοχείο είναι το Food Hall του Selfoss, η μανιταρόσουπα ήταν ότι μας έλειπε για να κλείσει όμορφα η μέρα μας! Αν αναρωτιέστε για τα Northern Lights, δεν τα είδαμε, η κούραση νίκησε δυστυχώς.

 

[Menia21]

Πώς κυλάνε έτσι οι μέρες? Πήγε κιόλας 04/01, σήμερα θα εκμεταλλευτούμε στο έπακρο τον καλό καιρό! Πρωινή αναχώρηση για Kerið Crater, να προλάβουμε τα πλήθη, αφού φάμε το σούπερ πρωινό του Hotel Selfoss φυσικά! Στη reception υπήρχαν όλες οι φιγούρες των Yule Lads, θα τις αναζητούσα αύριο στο Reykjavik. Και ο "όρκος" των τουριστών που επισκέπτονται την Ισλανδία: τήρησε όσα αναγράφονται στο Icelandic Pledge και όλα θα πάνε καλά!

 

[Menia21]

Φτάνοντας στον κρατήρα Kerið γύρω στις 10.30 διαπιστώνουμε με χαρά ότι τα μεγάλα λεωφορεία με τουρίστες δεν έχουν εμφανιστεί ακόμα! Φοράμε crampon και κάνουμε τον γύρο του κρατήρα. Το φεγγάρι ήταν στη μια μεριά, στην άλλη μωβ σύννεφα καθώς άρχιζε η ανατολή του ηλίου, τέτοιο σκηνικό δεν έχετε ξαναδεί! Φυσικά και κατεβήκαμε κάτω στον πάτο, χωρίς τα crampon αυτό θα ήταν αδύνατο. Δεν επιχειρήσαμε να πάμε προς το κέντρο του κρατήρα, κάποιοι προφανώς είχανε πάει τις προηγούμενες μέρες και είχαν σκαλίσει τα ονόματά τους, στο πρώτο "κρρρακκ" που ακούσαμε μαζευτήκαμε. Ο πάγος έκανε τους δικούς του ήχους. Η συμβουλή μου είναι, εάν πάτε χειμώνα με περιορισμένο φως, ελάτε όσο το δυνατόν νωρίτερα, στην αρχή της μπλεδίλας. Θα με θυμηθείτε. Είναι φορές που δεν χρειάζεται να πεις πολλά λόγια, μιλάνε από μόνες τους οι φωτογραφίες!

 

[Menia21]

Επόμενη στάση γύρω στο μισάωρο για το πασίγνωστο Geysir. Σε αυτόν τον δρόμο και προς τους καταρράκτες Gullfoss είδαμε τα περισσότερα ατυχήματα. Ισως επειδή ο κόσμος ήταν αισθητά περισσότερος απ' ότι στον ήσυχο Νότο. Πολλά αυτοκίνητα εκτός δρόμου. Ευτυχώς όχι στραπατσαρισμένα, όμως ήταν φανερό ότι είχαν γλυστρήσει.
Ο μικρός περίμενε πώς και πώς να δει το μεγάλο Geysir και να το δείξει στους φίλους του. Εντονη μυρωδιά αυγουλίλας, το μικρό geysir να κοχλάζει, για ένα παιδί ήταν κάτι το πρωτοφανές! Πεντακάθαρος καιρός, πλάγιος ήλιος, συνθήκες ιδανικές για μια ατμοσφαιρική φωτογράφιση.