Προτάσεις για βιβλία

[tripakias]

Έχουν γυριστεί και διάφορες ταινίες για το Enigma και τον Turing ! Αν θυμάμαι καλά η τελευταία είναι με τίτλο "The imitation game" και είναι μία πάρα πολύ ωραία ταινία!!!

Δεν το ειδα "the imitation game" γιατι λενε πως μπορει να βασιζεται στη ζωη του Turing αλλα στην ουσια ειναι μυθοπλασια και οχι βιογραφια. Ισως θα επρεπε να τη δω καποια στιγμη για να εχω αποψη αλλα φοβαμαι μην νευριασω με κατι.

 

[fotast]

Ξεκίνησε πιλοτικά το Ηλεκτρονικό Αναγνωστήριο της Εθνικής Βιβλιοθήκης.Με 2500 τίτλους βιβλίων e-books.

http://ereading.nlg.gr/el/οδηγιες-εγγραφης

 

[interted]

Μόλις τελείωσα και προτείνω:

In the Time of Madness: Indonesia on the Edge of Chaos - Richard Lloyd Parry

Από την έφοδο στα γραφεία του δημοκρατικού κόμματος της αντιπολίτευσης το 1996, μέχρι την ανεξαρτησία του Ανατολικού Τιμόρ το 1999, η πτώση του επί 31 χρόνια δικτάτορα της Ινδονησίας Σουχάρτο συνοδεύτηκε από γεγονότα που συγκλόνισαν. Η Ινδονησία βρέθηκε στο χείλος της οικονομικής καταστροφής, με φυλετικούς πολέμους, εξεγέρσεις, εμφυλίους και ντροπιαστικές καταστάσεις που όλως περιέργως περάσαν στα ψιλά και πολλοί αγνοούμε (π.χ. περιστατικά ανθρωποφαγίας ή τον ρόλο των Ηνωμένων Εθνών στο Α.Τιμόρ).

Ο Richard Lloyd Parry ήταν νεαρός ρεπόρτερ που βρέθηκε στην καρδιά των γεγονότων ως αυτόπτης μάρτυρας. Μου άρεσε η ακριβής περιγραφή περιστατικών, το γεγονός ότι δεν κρύβει τα προσωπικά του δράματα που παρουσιάζονται με ωμή ειλικρίνεια (από επικύνδυνες καταστάσεις για τον ίδιο και τους γύρω του, μέχρι ερωτικές απογοητεύσεις που παραλίγο να του κοστίσουν). Το καλύτερο όμως είναι πως προσπαθεί να συνδέσει όλα με σύντομες αναδρομές στην ιστορία, τις δοξασίες και την νοοτροπία των Ινδονήσιων, που αισθάνεσαι ότι μαθαίνεις κάτι παραπάνω για την χώρα (και την ανθρώπινη φύση γενικότερα) από μια σειρά γεγονότων βίας. Δεν είναι αυτό που λέμε page-turner, αλλά αξίζει την προσπάθεια.

 

[nikosmat7]

Για όποιον αγαπάει τον Βαρουφάκη (χαχαχα): Θεωρία Παιγνίων του ίδιου!

Δεν ειναι κακό (το αντίθετο) και είναι και χρήσιμο και σε όποιον νομίζει ότι η Θεωρία Παιγνίων είναι μόνο οι κουλοχέρηδες στα καζίνο (που βασικά πίσω από τα καζίνο κρύβεται ολόκληρη επιστήμη και καλό είναι για όποιον ενδιαφέρεται να διαβάσει περισσότερα π.χ. εδώ: https://el.wikipedia.org/wiki/Θεωρία_παιγνίων ή εδώ https://gr.casino.guru/stratigiki-video-poker)

Άντε και καλή μέρα 25! (έτσι χαιρετιούνται οι βαρουβαφικοί?)

 

[interted]

Να προτείνω άλλο ένα Αγγλόφωνο μαζί με λίγες ταξιδιωτικές πληροφορίες:

Nathaniel's Nutmeg - Giles Milton

Σήμερα τα Νησιά Μπάντα των Μολούκων είναι σχεδον ξεχασμένα. Ακολουθεί περιγραφή λίγο μετά το 1997 που έπεσε το μοναδικό Τσέζνα, που τα συνέδεε με τον υπόλοιπο κόσμο, λόγω μουσώνα:

"Ένα ζευγάρι μαγαζιά, μια αγορά ψαριών, δύο δρόμοι και δύο αυτοκίνητα. Μια περιπλάνηση στην πόλη φανερώνει μια Ολλανδική εκκλησία (οι δείκτες στο ρολόι της κολλημένοι στις 5:03, την ακριβή ώρα της Ιαπωνικής εισβολής κατά τον 2ο Παγκόσμιο), μια χούφτα ετοιμόρροπων Ολλανδικών βιλών και την οικία του πρώην Ολλανδού διοικητή η οποία σήμερα βρίσκεται άδεια και εγκαταλειμμένη, οι μπαρόκ πολυέλαιοι χάνουν αργά την λάμψη του κρυστάλλου τους." Ορατό το οχυρό Μπελτζίκα στο βράχο πάνω από το λιμάνι, κάποτε απόρθητο, εκτός ίσως από τους ηφαιστειακούς βράχους που πετούσε το όρος Άπι με την τέλεια κωνική μορφή μέσα στην θάλασσα. Ενώ στο Μπελτζίκα έχει γίνει λίφτινγκ, τα υπόλοιπα πενταγωνικά οχυρά που χτίστηκαν 4 αιώνες πριν βρίσκονται διαλυμένα μέσα στην βλάστηση διασπαρμένα στα άλλα νησάκια του αρχιπελάγους. Και στο πιο απομακρυσμένο νησάκι, το Ρουν, "ο μοναδικός ξύλινος καταυλισμός μοιάζει κοιμισμένος με τους λίγους ψαράδες κατοίκους να μην έχουν καμία γνώση της ιστορίας του τόπου τους". Μόνο η "μεθυστική και αποχαυνωτική" μυρωδιά από τα δέντρα του μοσχοκάρυδου θυμίζει κάτι από το ένδοξο παρελθόν.

Το βιβλιο λεει την ιστορια του αρχιπέλαγους αυτου που ήταν το μοναδικό σημείο που καλλιεργούνταν μοσχοκάρυδα, το αντικείμενο του πόθου για κάθε Ευρωπαίο έμπορο τον 16ο και 17ο αιώνα, αφού το μοσχοκάρυδο (που σήμερα χρησιμοποιείται μόνο στην μπεσαμέλ ή για αν αρωματίσει το βρασμένο κρασί) ήταν το πανφάρμακο, ένδειξη αριστοκρατικού στάτους. Αν και καθαρά ιστορικό, διαβάζεται πολύ εύκολα, κυρίως επειδή τα γεγονότα είναι από μόνα τους συναρπαστικά: αναζητήσεις στις βόρειες θάλασσες από τραγικους εξερευνητές όπως ο Χάντσον, η ιστορία της πρώτης επαφής με ιθαγενείς στο Μανχάταν και πως πηρε αυτο το ονομα του, παραστάσεις Σέξπηρ γύρω από το Κέρας της Αφρικής απο παραξενους Αγγλους, γεύματα με κυνηγούς κεφαλών στο Σουλαουέζι, οι συγκρούσεις Πορτογαλων, Ισπανων, Άγγλων και Ολλανδων και προδοσίες με θυματα τους ντόπιους, η τελικη ανταλλαγη του Ρουν με το Μανχαταν που αλλαξε την Ιστορια και βέβαια η ιστορία του Ναθάνιελ... Μοναδικο ψεγαδι ειναι οτι οι λεπτομέρειες ειναι απο την Αγγλικη πλευρα και ίσως πρεπει καποιες φορες να ψάξεις παραπάνω για την Ολλανδική πλευρά για αντικειμενική αποψη.

 

[Marlen123]

Είναι πολύ καλός ο Giles Milton γενικά. Το συγκεκριμένο δεν το έχω διαβάσει.
Υπάρχει στα ελληνικά;

Να προτείνω άλλο ένα Αγγλόφωνο μαζί με λίγες ταξιδιωτικές πληροφορίες:

Nathaniel's Nutmeg - Giles Milton

Σήμερα τα Νησιά Μπάντα των Μολούκων είναι σχεδον ξεχασμένα. Ακολουθεί περιγραφή λίγο μετά το 1997 που έπεσε το μοναδικό Τσέζνα, που τα συνέδεε με τον υπόλοιπο κόσμο, λόγω μουσώνα:

"Ένα ζευγάρι μαγαζιά, μια αγορά ψαριών, δύο δρόμοι και δύο αυτοκίνητα. Μια περιπλάνηση στην πόλη φανερώνει μια Ολλανδική εκκλησία (οι δείκτες στο ρολόι της κολλημένοι στις 5:03, την ακριβή ώρα της Ιαπωνικής εισβολής κατά τον 2ο Παγκόσμιο), μια χούφτα ετοιμόρροπων Ολλανδικών βιλών και την οικία του πρώην Ολλανδού διοικητή η οποία σήμερα βρίσκεται άδεια και εγκαταλειμμένη, οι μπαρόκ πολυέλαιοι χάνουν αργά την λάμψη του κρυστάλλου τους." Ορατό το οχυρό Μπελτζίκα στο βράχο πάνω από το λιμάνι, κάποτε απόρθητο, εκτός ίσως από τους ηφαιστειακούς βράχους που πετούσε το όρος Άπι με την τέλεια κωνική μορφή μέσα στην θάλασσα. Ενώ στο Μπελτζίκα έχει γίνει λίφτινγκ, τα υπόλοιπα πενταγωνικά οχυρά που χτίστηκαν 4 αιώνες πριν βρίσκονται διαλυμένα μέσα στην βλάστηση διασπαρμένα στα άλλα νησάκια του αρχιπελάγους. Και στο πιο απομακρυσμένο νησάκι, το Ρουν, "ο μοναδικός ξύλινος καταυλισμός μοιάζει κοιμισμένος με τους λίγους ψαράδες κατοίκους να μην έχουν καμία γνώση της ιστορίας του τόπου τους". Μόνο η "μεθυστική και αποχαυνωτική" μυρωδιά από τα δέντρα του μοσχοκάρυδου θυμίζει κάτι από το ένδοξο παρελθόν.

Το βιβλιο λεει την ιστορια του αρχιπέλαγους αυτου που ήταν το μοναδικό σημείο που καλλιεργούνταν μοσχοκάρυδα, το αντικείμενο του πόθου για κάθε Ευρωπαίο έμπορο τον 16ο και 17ο αιώνα, αφού το μοσχοκάρυδο (που σήμερα χρησιμοποιείται μόνο στην μπεσαμέλ ή για αν αρωματίσει το βρασμένο κρασί) ήταν το πανφάρμακο, ένδειξη αριστοκρατικού στάτους. Αν και καθαρά ιστορικό, διαβάζεται πολύ εύκολα, κυρίως επειδή τα γεγονότα είναι από μόνα τους συναρπαστικά: αναζητήσεις στις βόρειες θάλασσες από τραγικους εξερευνητές όπως ο Χάντσον, η ιστορία της πρώτης επαφής με ιθαγενείς στο Μανχάταν και πως πηρε αυτο το ονομα του, παραστάσεις Σέξπηρ γύρω από το Κέρας της Αφρικής απο παραξενους Αγγλους, γεύματα με κυνηγούς κεφαλών στο Σουλαουέζι, οι συγκρούσεις Πορτογαλων, Ισπανων, Άγγλων και Ολλανδων και προδοσίες με θυματα τους ντόπιους, η τελικη ανταλλαγη του Ρουν με το Μανχαταν που αλλαξε την Ιστορια και βέβαια η ιστορία του Ναθάνιελ... Μοναδικο ψεγαδι ειναι οτι οι λεπτομέρειες ειναι απο την Αγγλικη πλευρα και ίσως πρεπει καποιες φορες να ψάξεις παραπάνω για την Ολλανδική πλευρά για αντικειμενική αποψη.

 

[interted]

Υπαρχει τελικα: https://www.protoporia.gr/o-dromos-ton-mpacharikon-p-153862.html?osCsid=j49v5mh4puilvle5mv8094qc02

Ποιο αλλο προτεινεις απο τον ίδιο;

 

[Marlen123]

Δυστυχώς είναι εξαντλημένο στην Πρωτοπορία...
Από τον ίδιο θα πρότεινα το "Χαμένος Παράδεισος: Σμύρνη" & το "Βόλφραμ: ένα αγόρι στον πόλεμο".

Υπαρχει τελικα: https://www.protoporia.gr/o-dromos-ton-mpacharikon-p-153862.html?osCsid=j49v5mh4puilvle5mv8094qc02

Ποιο αλλο προτεινεις απο τον ίδιο;

 

[interted]

http://library.hau.gr/cgi-bin-EL/egwcgi/40462/showfull.egw/1+0+2+full (ή search στο http://library.hau.gr)
αν εισαι Αθηνα

 

[Marlen123]

http://library.hau.gr/cgi-bin-EL/egwcgi/40462/showfull.egw/1+0+2+full (ή search στο http://library.hau.gr)
αν εισαι Αθηνα

Ευχαριστώ πολύ, αλλά.δεν είμαι από Αθήνα...

 

[Rosa]

Το ΔιαβάΖΩ συλλέγει βιβλία για τους ασθενείς των Αντικαρκινικών Νοσοκομείων την Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2018, ώρα 9:00-18:00 στον σταθμό Μετρό «Κεραμεικός».
Χαρίστε το αγαπημένο σας βιβλίο και δώστε δύναμη σε έναν ασθενή.

 

[gelf]

Επειδή αρχειοθετούσα φωτογραφίες από ταξίδι στο Μαρόκο, θυμήθηκα δύο βιβλία σχετικά:

1. "Οι Φωνές του Μαρακές", του νομπελίστα συγγραφέα Elias Kanetti.

2. "Τα Αστέρια του Σίντι Μουμέν" ένα πολυβραβευμένο αριστούργημα από τον συγγραφέα Mahi Binebine.