Ρωμη 2007...ακομα θυμαμαι τον εαυτο μου,στην πρωτη επαφη με την πολη, να εχει μεινει αφωνος με την ομορφια του ιστορικου κεντρου...απο τοτε κατεχει την πρωτη θεση στην καρδια μου
Το πρωτο πρωτο ταξιδι σαν παιδακι δημοτικου εγινε το 1979 στη βουλγαρια..
Εγω ομως σαν πρωτο μου ταξιδι και .....αρχη της αρρωστιας, θεωρω το 1993 Νικαια-Καννες-Μονακο-Ισπανια....
Εγώ ξεκίνησα αργά τα ταξίδια στο εξωτερικό.. Μόλις τον Ιούλιο του 2009. Με τα φιλαράκια μου σε οργανωμένο (κανείς μας δεν είχε ξαναβγεί εκτός Ελλάδος οπότε είπαμε να πάμε με γκρουπ) Ιταλία (Ρώμη-Φλωρεντία-Σιένα-Πομπηία). Είδαμε τις πόλεις λίγο, και αρκετά τους αυτοκινητόδρομους γκρρρ.
Τον Οκτώβρη του 1998 στη Στοκχόλμη, ταξίδι εκπαιδευτικού χαρακτήρα με καμιά 50αριά συμμαθητές της Β λυκείου και δασκάλους, για να "γνωρίσουμε" το εκπαιδευτικό σύστημα της Σουηδίας. Δε θυμάμαι και πολλά από τα σχολεία που επισκεφτήκαμε, όμως περάσαμε ένα υπέροχο 10ήμερο, στο "εξωτικό" εξωτερικό και από τότε ερωτεύτηκα τα ταξίδια με αεροπλάνο!
Αχ ήταν στο πολυαγαπημένο πια Λονδίνο, που όσες φορές και να το επισκέφτηκα μετά ένιωθα πάντα την ίδια λαχτάρα και προσμονή όπως την πρώτη φόρα.Για να μην πω δηλαδή μεγαλύτερη λαχτάρα!!!!!!
Γιατί : When a man is tired of London, he is tired of life; for there is in London all that life can afford.
Μια πόλη για την οποία δεν φτάνει μια ζωή για να την ευχαριστηθείς!!!!
Το καλοκαίρι του 1982, ήμουν 10 χρόνων και μπήκα πρώτη φορά σε αεροπλάνο για να πάμε Άμστερνταμ. Μείναμε 4-5 μέρες στην Ολλανδία και μετά πήγαμε κρουαζιέρα στον Ρήνο, από Ολλανδία, Γερμανία, Γαλλία και καταλήξαμε στην Ελβετία. Αν και ήμουν μικρή, τα θυμάμαι όλα, αξιοθέατα,μουσεία, φαγητά!Πολύ ωραίο ταξίδι!
Εγώ το μακρινό 1980...(ναι,υπήρχα τότε ) πήγα 1 μήνα στο Λονδίνο,επειδή έπρεπε να κάνει κάποια θεραπεία ο πατέρας μου.Θυμάμαι κάποια πράγματα αμυδρά από τότε...γιαυτό πάω την άλλη βδομάδα για να τα φρεσκάρω
Το 1998 στο Lancaster μέσω Λονδίνου, ολομόναχη, για να συναντήσω τον αδερφό μου. Λόγω πρωινής πτήσης δεν κοιμήθηκα απο το άγχος, πήρα το πρώτο λεωφορείο απο το αεροδρόμιο για Manchester για να μη μπω Λονδίνο και επί 8 ώρες έπινα sparkling water με γεύση ροδάκινου, το μόνο είδος νερού που είχε το λεωφορείο. Έφτασα τελείως αφυδατωμένη και αηδιασμένη. Ακόμη θυμάμαι όμως το κάπνισμα στις πίσω θέσεις του αεροπλάνου με μια γιαγιούλα.