Ποιο τραγούδι σας ταξιδεύει?

[nena]

λατρευουμε σπανουδακη..

 

[Ivanna Petrovna]

 

[emouli]

Τι φλωριά είναι αυτή ρε @Ivanna Petrovna! Αφού γουστάρεις καλτιές, πάρε μια αξεπέραστη!

Βρίσε με ακόμα αν το θεεεεεες!

 

[Panos_65]

 

[Panos_65]

Συγνώμη αλλά δεν μπόρεσα να κρατηθώ...

 

[paefstra]

@underwater , τι γινεται εδω; Δε νομιζω να ειναι.τυχαιος τοσος Ρακιντζης.

 

[paefstra]

......

 

[underwater]

@underwater , τι γινεται εδω; Δε νομιζω να ειναι.τυχαιος τοσος Ρακιντζης.

Με προκαλείς να κάνω τη συνεισφορά μου!

 

[Ivanna Petrovna]

Βρε @emouli τι να κάνουμε, αυτό το τραγούδι με ταξιδεύει και με συναρπάζει
(με έμφαση στο 2.50-3.10)

Σαν κάτι να ξέρεις εσύ......στο “Δικός σου για πάντα” είχε γίνει Ο χαμός στην συναυλιάρα του Μιχάλη στο Gagarin το 2010, με κάποιους μαλλιάδες και μεταλλάδες (?) να χτυπιούνται μπροστά στη σκηνή

@underwater ήσουν κι εσύ εκεί;

 

[underwater]

@underwater ήσουν κι εσύ εκεί;

Και ναι, ήμουν!

 

[paefstra]

Αποχαιρετώ το ταξιδιάρικο 2015 με το άσμα του Ιεροφαντη της Καψούρας, Βασιλείου Τερλέγκα. Καλά ταξίδια και του χρόνου σε όσους "θέλουν να φύγουν"
"Υπάρχει μια μεγάλη διαφορά αλλά και μια μεγάλη ομοιότητα μεταξύ του "θέλω να φύγω" και "θα φύγω".
Το μεν αποτελείται από μια κύρια πρόταση της οποίας το ρήμα είναι βουλητικό, υποδηλώνει δηλ. επιθυμία ή θέληση, και συνοδεύεται από μια δευτερεύουσα συμπληρωματική πρόταση, το "να φύγω". Με γλωσσολογικούς όρους, το συμπλήρωμα, που είναι σε υποτακτική έγκλιση, εκφράζει μια τροπικότητα (modality), η οποία δείχνει την στάση του ομιλητή και όχι, φευ, μια πραγματικότητα. Πρόκειται για μία δήλωση του λεγομένου irrealis, του μη-πραγματικού. Όπως και οι επιθυμίες μας που δεν είναι πραγματικές.
Με την επανάληψη των υποτακτικών (να ξεφύγω, να σωθώ ν' αλλάξω, να βρω) υπογραμμίζεται στιχουργικά και μουσικά η επιθυμία, για την οποία δεν έχουμε ακόμα ιδέα αν θα πραγματοποιηθεί ή όχι. Και αυτό το άδηλον του μέλλοντος εντείνει την τραγικότητα της επιθυμίας, γιατί το Βούλεσθαι συγκρούεται με το Γίγνεσθαι με έναν τρόπο κοσμογονικό για τον καθένα μας, όπως κοσμογονική ήταν η βούληση του ινδουιστικού Brahman.
Το "θέλω να φύγω" δεν είναι "θα φύγω", δεν είναι καθαρά χρονική δήλωση, δεν είναι κατηγόρημα απλό και ουχί σύνθετο, δεν είναι ένα ξεκάθαρο statement. Κι όμως, ιστορικά, το ‘θα’ προέρχεται από το ‘θέλω ίνα’, και επομένως συνδέεται με την βούληση, με την επιθυμία. Εάν ο μέλλων χρόνος γίνει πραγματικότητα αποτελεί επομένως μια επιβολή της δύναμης για θέληση κατά τα νιτσεϊκά διδάγματα. Συγκρίνετε π.χ. το αγγλικό ‘Ι will‘ που ευθέως συσχετίζεται με το ουσιαστικό ‘will‘ δηλ. ‘θέληση’. Οι γερμανομαθείς θα ξέριυν άλλωστε ότι το ‘ich will‘, συγγενές του αγγλικού, σημαίνει ‘θέλω’.

Έτσι λοιπόν ο Αοιδός των καημών μας τονίζει την αδυναμία της θέλησής μας που δεν είναι πραγματικότητα. Αλλά είναι αυτή η θέληση που ετοιμάζει την πορεία στο μέλλον"
https://www.facebook.com/arxontasvasileiosterlegkas/

 

[makisg]

υποκλίνομαι........