Ουγγαρία Περπάτημα δίχως τέλος στην Βουδαπέστη!!

[TravelHunter]

Προγραμματίζοντας ένα ταξίδι πολλές φορές ξεχνάμε τους παράγοντες που πρέπει να <<συνωμοτίσουν>> έστω μια φορά ώστε να γίνουν όλα έτσι όπως θέλουμε. Πολλές φορές σκεφτόμαστε ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε όλα αλλά δυστυχώς δεν είναι έτσι. Κάπως έτσι ήταν οι σκέψεις που με περιτριγύριζαν όταν κατάλαβα ότι το ταξίδι που είχα οργανώσει λεπτομερώς για το Παρίσι δυστυχώς δεν θα μπορούσε για άλλη μια φορά να πραγματοποιηθεί. Προσπαθώντας να ξεχαστώ για άλλη μια φορά για την αναβολή του ταξιδιού στην αγαπημένη Πόλη του Φωτός, η οργάνωση ενός άλλου ταξιδιού ήταν η επιθυμητή εξέλιξη.

Κάπως έτσι, για να μην σας ζαλίζω άλλο με το μοιρολόι για το Παρίσι, η Βουδαπέστη ήρθε σαν το <<Παρίσι της Ανατολής>> να με συναρπάσει και να μου αφήσει τα καλύτερα συναισθήματα που θα μπορούσε ένα ταξίδι να δώσει. Το ταξίδι προγραμματίστηκε το καλοκαίρι για τις 12 με 17 του Σεπτέμβρη και η αναμονή όσο βασανιστική και αν ήταν, μας έδωσε αρκετά περιθώρια να βελτιώσουμε το αρχικό μας πρόγραμμα στα μέτρα μας, εεεε για την ακρίβεια όχι τελείως στα μέτρα μας... ​

 

[TravelHunter]

Κάθε αρχή και δύσκολη που λέμε, εε κάπως έτσι άρχισε και το δικό μας ταξίδι στις 12 Σεπτεμβρίου αφήνοντας πίσω την Βέροια με προορισμό την Σαλλλόνικα μαςς.

Η Σαλονικάρα θα ήταν αυτήν την φορά η αφετηρία του ταξιδιού μας, όχι όμως από την κλασσική επιλογή του αεροδρομίου της αλλά με λεωφορείο και κόστος 20€ το άτομο μεταφερθήκαμε στην πρωτεύουσα της γειτονικής Βουλγαρίας από όπου και ήταν η πτήση μας για Βουδαπέστη. Η επιλογή έγινε λόγω οικονομικών αεροπορικών εισιτηρίων, δηλαδή με 15€ το άτομο από το αεροδρόμιο της Σόφιας για το αεροδρόμιο της Βουδαπέστης One Way . Οι τιμές από Θεσσαλονίκη ήταν αυξημένες εκείνο το διάστημα, οπότε απορρίφθηκε, αν και κακώς κατά την γνώμη μου, διότι ως πρώτη φορά στην Βουλγαρία είχα ορισμένες επιφυλάξεις που αποδείχθηκαν και με το παραπάνω.
Αρχικά, το δρομολόγιο που επιλέξαμε ήταν το βραδινό στις 00:30 λόγω της πρωινής μας πτήσης από Σόφια, φτάνοντας λοιπόν στην τοποθεσία όπου ξεκινούσε το δρομολόγιο αντικρίσαμε περίεργες ως επί το πλείστον φάτσες και ψιλοψαρώσαμε αλλά δεν υπήρχε γυρισμός Ήρθε και το λεωφορείο και έγινε χαμός, κάτι βρισίδια στα βουλγάρικα, εμείς να μην ξέρουμε που παν' τα τέσσερα. Ανοίγει λοιπόν ο οδηγός να βάλει και την δικιά μου αποσκευή και βλέπω κάποιον να κοιμάται στις αποσκευές, τι να σκεφτώ μετά εγώ. Τελοσπάντων λέω, ανεβαίνω στο λεωφορείο, ξεκινάμεε... ο οδηγός αποδείχτηκε ξάδερφος του Σουμάχερ, αφού ήταν να φτάσουμε στις 6 και φτάσαμε 4μιση στο μεγαλοπρεπή σταθμό των λεωφορείων της Σόφια Παίρνω και την αποσκευή, ο κύριος στις αποσκευές ακόμη κοιμόταν και να προσπαθούμε να βρούμε τώρα το γραφείο της εταιρείας ταξί "OΚ Supertrans", που τελικά αποδείχτηκε δυσκολότερο από όσο φάνταζε καθώς το γραφείο ήταν μπροστά μας αλλά δεν το βλέπαμε Πολλοί ταξιτζήδες μας προσέγγισαν, αλλά εμείς κάναμε τους ανήξερους, γιατί θέλαμε Official μεταφορά καθώς ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί με τους ταξιτζήδες-τσιμπούρια. Συμφωνούμε με τον υπεύθυνο στην εταιρεία για 15 Λέβα μέχρι το αεροδρόμιο, φορτώνουμε και φύγαμε...
Περνώντας από τους δρόμους της Σόφιας δεν μείναμε και με τις καλύτερες εικόνες, αλλά δεν πολυδώσαμε σημασία. Φτάνουμε και στο αεροδρόμιο Terminal 1 παρακαλώ, ο θεός να το κάνει Terminal... 6 Gates όλο κιόλο και οι πολλές ερωτήσεις από τις Βουλγάρες συνοριακούς μας παραξένεψαν ιδιαίτερα αλλά και πάλι δεν πολυδώσαμε σημασία, καθώς όλοοοο αυτό το <<μαρτύριο>> το τραβήξαμε για την στιγμή που θα βρισκόμαστε στην Βουδαπέστη και θα τα έχουμε αφήσει όλα στο παρελθόν..