Θα ήθελα να περιγράψω το ταξίδι που έκανα στο Παρίσι τον Ιούλιο.
Είχα πάει για ένα μήνα για να παρακολουθήσω μαθήματα γαλλικής γλώσσας και πολιτισμού.
Ενώ είχα ξαναπάει στο Παρίσι, πριν αρκετά χρόνια βέβαια, πρέπει να πω ότι δεν είχε καμία σχέση η τωρινή μου επίσκεψη με την τότε. Βέβαια βασική διαφορά ήταν ότι τότε πήγαινα γυμνάσιο, είχαμε πάει με γκρουπ και μείναμε μόνο μια εβδομάδα. Όπως ήταν αναμενόμενο είδαμε τα βασικά.
Θα ήθελα να αναφέρω μερικά σημεία της πόλης που είδα τώρα. Καταρχήν τα πάντα ήταν διαφορετικά, ακόμα και αυτά που έιχαμε δει τότε. Πήγα με μια φίλη μου και κάναμε τα πάντα μόνοι μας. Με το που φτάσαμε γυρνούσαμε με τις βαλίτσες στους δρόμους ψάχνοντας ξενοδοχείο.
Είχα βρει μερικά στο ίντερνετ, αλλά δεν είχα κάνει κράτηση. Μείναμε για ένα βράδυ και από την επόμενη μέρα μέναμε στην εστία που ήταν πολύ καλή. Απλά δεν μπορούσε να μας δεχτεί από το πρώτο βράδυ.
Τα μέρη που είδα αυτή τη φορά ήταν τα εξής. Καταρχήν πήγα στις Ινβαλίντ (Invalides), μια τεράστια έκταση, όπου βρίσκεται μια εκκλησία με τον τάφο του Ναπολέοντα. Επισκεφτήκαμε την αγορά Αλ (Halles) και την κοντινή εκκλησία του Αγ. Ευσταθίου, τη συνοικία του Μαρέ με τα παλιά αρχοντικά, το δάσος της Βουλόνης, την πλατεία Βαστίλης με την καινούργια όπερα, το μουσείο Καρναβαλέ ή ιστορίας της Γαλλίας και το μεγάλο παζάρι marchee aux puces. Επίσης ένα από τα ωραιότερα μουσεία που έχω επισκεφτεί είναι το muse d' Orsay, με ιμπρεσιονιστικούς πίνακες. Μου άρεσε περισσότερο από το Λούβρο, καθώς ήταν περισσότερο οργανωμένο. Επίσης πήγαμε μια μέρα στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας Φρανσουά Μιτεράν, από την οποία μείναμε πραγματικά θαμπωμένες. Μια άλλη εξόρμηση ήταν στο νεκροταφείο του Περ Λασέζ, όπου βρίσκονται οι τάφοι του Τζιμ Μόρισον, του Όσκαρ Ουάιλντ, του Μπαλζάκ, του Ντελακρουά, του Μολιέρου, της Εντίθ Πιάφ και άλλων. Τέλος να αναφέρω την περιοχή της Ντεφάνς, όπου μας πήγε μια κοπέλα Ελληνίδα που γνωρίσαμε στην εστία και είναι ένα μέρος στο Παρίσι, που μόνο Παρίσι δεν θυμίζει. Αποτελείται από μεγάλα τζαμένια κτίρια σε διάφορα σχήματα και κτίστηκε επί Μιτεράν για εργασίες της Ευρωπαικής Ένωσης.
Θεωρώ ότι για να πάρεις μια γεύση από ένα μέρος, πρέπει να έχεις αρκετό χρόνο στη διάθεσή σου και να πηγαίνεις μόνος σου (εννοώ ατομικά, χωρίς γκρουπ). Εξάλλου πιστεύω ότι μπορείς να το οργανώσεις μόνος σου και να μην έχεις καμία ανασφάλεια.
Συγγνώμη αν έγινα κουραστική με την περιγραφή αυτή.
Σύντομα θα προσθέσω και μερικές φωτογραφίες.
Είχα πάει για ένα μήνα για να παρακολουθήσω μαθήματα γαλλικής γλώσσας και πολιτισμού.
Ενώ είχα ξαναπάει στο Παρίσι, πριν αρκετά χρόνια βέβαια, πρέπει να πω ότι δεν είχε καμία σχέση η τωρινή μου επίσκεψη με την τότε. Βέβαια βασική διαφορά ήταν ότι τότε πήγαινα γυμνάσιο, είχαμε πάει με γκρουπ και μείναμε μόνο μια εβδομάδα. Όπως ήταν αναμενόμενο είδαμε τα βασικά.
Θα ήθελα να αναφέρω μερικά σημεία της πόλης που είδα τώρα. Καταρχήν τα πάντα ήταν διαφορετικά, ακόμα και αυτά που έιχαμε δει τότε. Πήγα με μια φίλη μου και κάναμε τα πάντα μόνοι μας. Με το που φτάσαμε γυρνούσαμε με τις βαλίτσες στους δρόμους ψάχνοντας ξενοδοχείο.
Είχα βρει μερικά στο ίντερνετ, αλλά δεν είχα κάνει κράτηση. Μείναμε για ένα βράδυ και από την επόμενη μέρα μέναμε στην εστία που ήταν πολύ καλή. Απλά δεν μπορούσε να μας δεχτεί από το πρώτο βράδυ.
Τα μέρη που είδα αυτή τη φορά ήταν τα εξής. Καταρχήν πήγα στις Ινβαλίντ (Invalides), μια τεράστια έκταση, όπου βρίσκεται μια εκκλησία με τον τάφο του Ναπολέοντα. Επισκεφτήκαμε την αγορά Αλ (Halles) και την κοντινή εκκλησία του Αγ. Ευσταθίου, τη συνοικία του Μαρέ με τα παλιά αρχοντικά, το δάσος της Βουλόνης, την πλατεία Βαστίλης με την καινούργια όπερα, το μουσείο Καρναβαλέ ή ιστορίας της Γαλλίας και το μεγάλο παζάρι marchee aux puces. Επίσης ένα από τα ωραιότερα μουσεία που έχω επισκεφτεί είναι το muse d' Orsay, με ιμπρεσιονιστικούς πίνακες. Μου άρεσε περισσότερο από το Λούβρο, καθώς ήταν περισσότερο οργανωμένο. Επίσης πήγαμε μια μέρα στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας Φρανσουά Μιτεράν, από την οποία μείναμε πραγματικά θαμπωμένες. Μια άλλη εξόρμηση ήταν στο νεκροταφείο του Περ Λασέζ, όπου βρίσκονται οι τάφοι του Τζιμ Μόρισον, του Όσκαρ Ουάιλντ, του Μπαλζάκ, του Ντελακρουά, του Μολιέρου, της Εντίθ Πιάφ και άλλων. Τέλος να αναφέρω την περιοχή της Ντεφάνς, όπου μας πήγε μια κοπέλα Ελληνίδα που γνωρίσαμε στην εστία και είναι ένα μέρος στο Παρίσι, που μόνο Παρίσι δεν θυμίζει. Αποτελείται από μεγάλα τζαμένια κτίρια σε διάφορα σχήματα και κτίστηκε επί Μιτεράν για εργασίες της Ευρωπαικής Ένωσης.
Θεωρώ ότι για να πάρεις μια γεύση από ένα μέρος, πρέπει να έχεις αρκετό χρόνο στη διάθεσή σου και να πηγαίνεις μόνος σου (εννοώ ατομικά, χωρίς γκρουπ). Εξάλλου πιστεύω ότι μπορείς να το οργανώσεις μόνος σου και να μην έχεις καμία ανασφάλεια.
Συγγνώμη αν έγινα κουραστική με την περιγραφή αυτή.
Σύντομα θα προσθέσω και μερικές φωτογραφίες.
