nasos_traveler
Member
- Μηνύματα
- 254
- Likes
- 1.016
- Επόμενο Ταξίδι
- Περού-Σβάλμπαρτ
Λίγο καιρό μετά την επιστροφή μου από το Παρίσι και αφού είχα διαβάσει όσα περισσότερα μπορούσα για το συγκεκριμένο προορισμό από το αγαπημένο μας forum, αποφάσισα ότι πρέπει να προσθέσω και εγώ λίγη από την εμπειρία μου. Η διαμονή μου ήταν για μια βδομάδα. Αεροπορικό εισητήριο είχα κλείσει με aegean στα 110 ευρω και διαμονή σε Airbnb στα 300 ΕΥΡΩ για 8 βράδια 20 λεπτά με τα πόδια από τον Πύργο του Άιφελ στο 7 διαμέρισμα (ποιο κέντρο δεν γίνετε)
Για να κινηθώ με το μετρό έβγαλα μια δεσμίδα των 10 εισιτηρίων αξίας 14 εύρω. Η αγορά ενός εισιτηρίου μεμονωμένα έχει 1,80.
Το εισητήριο του προαστιακού από το αεροδρόμιο Σαρλ ντε Γκωλ προς την πόλη είχε 10,30 ενώ μια διαδρομή για της Βερσαλλίες είχε 3,50.
Για τα μουσεία αγόρασα την κάρτα paris museum pass για 6 μέρες η οποία κόστισε 74 ευρώ και έτσι είχα πρόσβαση σε όλα τα μουσεία του Παρισίου όσες φορές ήθελα εκτός από τον Πύργο του Άιφελ.
http://en.parismuseumpass.com/
Το πλεονέκτημα της κάρτας είναι ότι προσπερνάς πολλές ουρές και έτσι γλιτώνεις πάρα πολύ χρόνο ( Αν και Μάρτιος είδα πολλές ουρές-φαντάζομαι τη θα γίνετε τους καλοκαιρινούς μήνες)
Τα μουσεία και τα μέρη που επισκέφθηκα με την κάρτα και που πρέπει κάποιος να επισκεφθεί όταν πάει στο Παρίσι για πρώτη φορά ήταν
Η Αψίδα του Θριάμβου
Λούβρο
Παναγία των Παρισίων
Εκκλησία Σαν Σαπελ (Κονσιερζερί)
Μουσείο Ορσέ
Πολεμικό Μουσείο + Τύμβος του Ναπολέων
Μουσείο Ροντέν
Μουσείο Πικάσο
Μουσείο/Κεντρο Ζορσζ Πομπιντού
Βερσαλίες
Πάνθεων
1 ημέρα
Έφθασα σχετικά νωρίς το πρωί γύρω στις 11:30 και αφού άφησα τα πράγματα στο δωμάτιο ξεχύθηκα στην πόλη κάνοντας μια τεράστια αναγνωριστική βόλτα. Ξεκίνησα από τον Πύργο του Άιφελ,
Σταμάτησα στο Τροκαντερο. Είναι το καλύτερό μέρος για να βγει κανείς φωτογραφίες με φόντο τον Πύργο του Άιφελ. Προτείνεται να το επισκεφθεί κανείς από το μεσημέρι και μετά που δεν είναι κόντρα ο ήλιος. Ιδανικό σημείο και για νυχτερινές φωτογραφίες ειδικά όταν "παίζουν" τα φώτα του πύργου.
Πέρασα από την Γέφυρα του Αλεξάνδρου ΙΙΙ. Ίσως η σημαντικότερη γέφυρα στο Παρίσι! Χτίστηκε στο τέλος του 19ου αι. και πήρε το όνομα της από το τσάρο Αλέξανδρο Γ’ της Ρωσίας (Γαλλορωσική συμμαχία 1892). Τοξωτή χαλύβδινη γέφυρα διακοσμημένη με χάλκινα, μπρούντζινα και χρυσά αγάλματα (λιοντάρια, νύμφες, φτερωτά άλογα),...
πήγα στην αψίδα του θριάμβου
( εκεί πέτυχα και τα κίτρινα γιλέκα)
περπάτησα τα Ιλίσια πεδία μέχρι την πλατεία κονκορντ,
συνεχεία Λούβρο,
παναγία των Παρισίων
και επιστροφή στον Πύργο του Άιφελ από την μεριά του Σηκουάνα. Αφού χάζεψα τον φωταγωγημένο Αιφελ
( όταν αλλάζει η ώρα και για 5 λεπτά ο πύργος αρχίζει και αναβοσβήνει σαν χριστουγεννιάτικο δέντρο-μην το χάσετε
επέστρεψα στο δωμάτιο για ξεκουράσει.
2 ημέρα
Για αρχή πήγα στην Αψίδα του Θριάμβου
και από κει πήρα το μετρό και πήγα στην περιοχή του Παρισίου που μπορείς να πεις ότι είναι το city του Παρισίου στη La Defense. Εκεί μπορείτε να θαυμάσετε την μεγάλη αψίδα La Grande Arche de La Defense.
Από κει πήρα το μετρό και πήγα Μοναρτη. Δεν είναι μόνο η Βασιλική της Ιερής Καρδιάς , που το κάνει εξαιρετικό σαν προάστιο, αλλά όλα τα σοκάκια, τα νεοκλασικά και κλασικά κτίρια, τα μικρά μαγαζάκια και bistro, οι καλλιτέχνες δρόμου, οι ζωγράφοι αλλά και φυσικά ο λόφος όλα βγάζουν μια μαγευτική ατμόσφαιρα. Η πιο όμορφη και γραφική περιοχή του Παρισίου!. Χρώματα παντού!! Όλο το Παρίσι σε μια συνοικία!!
Εκεί βρίσκετε και η βασιλική της Ιερής Καρδιάς της Μονμάρτης.
Είναι μία εκκλησία στην οποία γίνεται προσευχή για 100 χρόνια ασταμάτητα, 24 ώρες το 24ωρό. Βρίσκεται στην κορυφή του 130 μέτρων ύψους λόφο της Μονμάρτρης ο οποίος είναι ο υψηλότερος του Παρισίου. Η βασιλική της Σακρέ Κερ είναι από τα πιο δημοφιλή σημεία επίσκεψης στο Παρίσι. Η κατασκευή της ξεκίνησε το 1875 και περατώθηκε το 1914. Θεωρείται Ρομανο-βυζαντινού ρυθμού, γεγονός το οποίο έφερε αντιδράσεις όταν υπήρχε η τάση για νεο-μπαρόκ ρυθμό.
Στην περιπλάνηση στην Μονμάρτρη θα ανακαλύψετε τους 2 τελευταίους ανεμόμυλους από την παλιά εποχή που έχουν επιβιώσει .Ο ένας μάλιστα στην βάση του έχει ταβέρνα.
Θα συναντήσετε το σπίτι που έμενε ο Van Gogh,
θα δείτε το καμπαρέ που σύχναζε ο Πικάσο και ο Νταλί,
τον άνθρωπο που περνάει τον τοίχο . Ένα από τα αξιοθέατα στην περιοχή της Μονμάρτρης. Το γλυπτό γνωστό ως ο άνθρωπος που μπορεί να περάσει μέσα από τον τοίχο.
Από κει έφυγα και κατευθύνθηκα προς την ξακουστή όπερα. Συνάντησα το καμπαρέ Μουλεν Ρουζ
Κάποια στιγμή έφτασα και στην όπερα.
Όμορφο, στολισμένο, χρυσοποίκιλτο κτίριο, εντυπωσιάζει τον επισκέπτη! Λέγεται "Γκαρνιέ" από το όνομα του αρχιτέκτονα (Charles Garnier), ο οποίος είχε εντυπωσιαστεί από το δικό μας Παρθενώνα σ' ένα προηγούμενο ταξίδι του στην Αθήνα.
Σχεδόν δίπλα είναι και τα πολυκαταστήματα la faghet οπού πέρασα μια βόλτα,
Τσάμπα πράγμα...!!
Και από κεί έφθασα για την αψίδα του θριάμβου. Είναι η ενδιάμεση από τρεις αψίδες που εκτείνονται κατά μήκος όλου του Παρισίου σε απόλυτη ευθυγράμμιση μεταξύ τους. Έχει υπόγειο τούνελ για να περάσεις τους πολυσύχναστους 12 δρόμους που βρίσκονται τριγύρω. Καλοσυντηρημένη αψίδα με μπόλικη ιστορία. Απο εκεί ξεκινάει η διάσημη Λεωφόρος Champ Elyse..
Μπορείτε να ανέβετε με τα πόδια στην κορυφή, Επιλέξτε να πάτε λίγο πριν από τις 17:00 γιατί εκείνην την ώρα ανάβουν τα φώτα στην λεωφόρο camp Elyssee και στον Πύργο του Αιφελ. Καταπληκτικό θέαμα. Το συναίσθημα να βρίσκεσαι στη κορυφή της δεν περιγράφεται. Εκπληκτική θέα και όμορφα συναισθήματα. Έκατσα περίπου μία ώρα και πιστέψτε με πως δεν ήθελα να φύγω.
Βόλτα στο Τροκαντερό για να δω ξανα τον πύργο βράδυ και σπίτι για ξεκούραση
3 ημέρα
Σήμερα ξεκίνησα με το Λούβρο
Αν και είχε ούρα, με την κάρτα που είχα βγάλει πέρασα αμέσως.
Το επονομαζόμενο και "μητέρα των μουσείων"...πασίγνωστο και πανέμορφο τόσο εξωτερικά όσο και εσωτερικά. Αναρίθμητα εκθέματα, από διαφορετικές εποχές της παγκόσμιας ιστορίας. Ξεχωρίζει η Νίκη της Σαμοθράκης, η Αφροδίτη της Μήλου και η καταστροφή της Χίου του Ντελακρουά κατά τη γνώμη μου. Η Τζοκόντα ok εκεί είναι, αλλά είναι υπερεκτιμημένη κατά τη γνώμη μου και δεν αξίζει η αγωνία και η αναμονή για να της φωτογραφίσεις. Ωραίες αίθουσες με πολύ φως, καλές πληροφορίες για τα εκθέματα. Σίγουρα από τα must visit
Στο Λούβρο έκατσα σίγουρα 6 ώρες και πάλι δεν το είδα όλο.
Αφού πήγα σπίτι και άραξα για καμία ωρίτσα έφυγα κατευθείαν για τον πύργο του Άιφελ.
Πολύ λένε και όντως ισχύει ότι είναι σαν "ξένο" με το υπόλοιπο Παρίσι. Όμως πραγματικά είναι τόσο θεόρατος και επιβλητικός που δεν μπορείς να πεις τίποτα το αρνητικό!Σημείο αναφοράς του Παρισίου και της Γαλλίας όλης. Είτε μέρα είτε νύχτα οι φωτογραφίες του βγαίνουν καταπληκτικές. Το ασανσέρ σε ανεβάζει πολύ γρήγορα στον δεύτερο όροφο όπου έχει την καφετέρια με τις καλές τιμές αναλογικά με του π βρίσκεσαι πάντα!! Αξίζει να πάτε απόγευμα με το φως της μέρας και να περιμένετε μέχρι να ανάψουν τα φώτα! 17€ για να ανέβεις στον δεύτερο όροφο και 25€ για την κορυφή. 18 € αν ανέβεις με τα σκαλιά και μετά ασανσέρ για να ανέβεις στην κορυφή
Λόγω εποχής ( όχι πολύ τουριστικοί ) περίμενα γύρω στην 1 ώρα στον πρώτο έλεγχο. Αφού μπήκα στον κυρίως χώρο είχα να επιλέξω είτε να πάω με το ασανσέρ από την αρχή είτε να πάω από τα σκαλιά μέχρι τον δεύτερο όροφο και απο κεί να πάρω το ασανσέρ για να ανέβω στην κορυφή. Επειδή ή ουρά για το πρώτο ασανσέρ ήταν πολύ μεγάλη και θα περίμενα πάνω απο 1-2 ώρες, ρίσκαρα και πήγα από τα σκαλιά και δεν το μετάνιωσα καθόλου γιατί αφενός ούτε ουρά μεγάλη είχε, ούτε η ανάβαση ήταν δύσκολη και αφετέρου μπορούσα να νιώσω το μνημείο καλύτερα. Αν θα πάτε τολμήστε το να ανεβείτε από τα σκαλιά. Εγώ είχα και την τύχη να ανέβω λίγο πριν νυχτώσει οπότε πρόλαβα το Παρίσι και μέρα και νύχτα.
4 ΉΜΕΡΑ
Για αρχή πήγα στην παναγία των Παρισίων και είμαι πλέον από τους τυχερούς που πρόλαβαν να την δουν πριν καεί.
Οι σκαλωσιές από που ξεκίνησε η φωτιά...
Στην συνέχεια έφυγα και πήγα στον ιερό ναό ή Sainte-Chapelle που ήταν σχεδόν δίπλα.
Από τους καλύτερους ναούς που έχω επισκεφτεί. Τρομερά βιτρό. Είναι δίπλα από το δικαστικό μέγαρο και γι αυτό το λόγο έχει δυο ουρές. Η μια ουρά είναι γι αυτούς που θέλουν πάνε στην εκκλησιά, και μία ουρά για τους πολίτες που περιμένουν να πάνε στο δικαστικό μέγαρό. Γι αυτό προσοχή μην πάτε και περιμένετε σε λάθος ούρα. ( η Ουρά για την εκκλησιά είναι από τα αριστερά και ή ουρά για το δικαστήριο από τα δεξιά)
Είναι πανέμορφα. Μπαίνεις μέσα και υπάρχει ο κάτω χώρος της εκκλησίας με λίγα βιτρό και μετά ανεβαίνεις στενά σκαλοπάτια (όχι πολλά) για να δεις τα εξαιρετικά βιτρό. Είναι πολύ όμορφα, ειδικά όταν σκεφτείς πόσο χρονών είναι η συγκεκριμένη εκκλησία. Εάν είσαστε τυχεροί και έχει ήλιο θα είναι ακόμα πιο όμορφο το θέαμα γιατί μπαίνει ο ήλιος από τα βιτρό και είναι μοναδικό. Δεν υπάρχουν τοίχοι μονό θεόρατα βιτρό για να περικλείουν τον ναό. Αξίζει η επίσκεψη. Είσοδος και εδώ με την κάρτα που είχα βγάλει.
Επόμενος σταθμός το μουσείο d’Orsay
Στεγάζεται στην αποβάθρα σταθμού Orsay (απ'όπου πήρε το όνομα), στην αριστερή όχθη, περίπου απέναντι από το Λούβρο. Είναι πολύ μεγάλο! Έχει κυρίως έργα ζωγραφικής και γλυπτικής 19ου αι. (και αρχών 20ού). Το εισιτήριο 12 ευρώ και η αναμονή είναι μεγάλη δυστυχώς εκτός αν έχεις την κάρτα οπότε μπαίνεις χωρίς αναμονή... Αλλά αν αγαπάτε τον ιμπρεσιονισμό δεν πρέπει να το χάσετε, αφού είναι κυριολεκτικά το σπίτι του! Εδώ είναι μερικοί από τους πιο γνωστούς πίνακες πχ του Ρενουάρ ή του Μανέ που βλέπουμε κατά κόρον σε αφίσες. Το μουσείο περιέχει εκθέματα μοναδικά! Οι πύλες της κολάσεως, οι μπαλαρίνες του Ντεγκά, το λιβάδι με τις παπαρούνες, η αυτο προσωπεία του Βαν Γκονγκ, είναι μόνο μερικά από τα εκθέματα Παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς. Δεσπόζουν οι πίνακες του Βαν Γκονγκ ο οποίος έζησε μια περίοδο της ζωής του κ στο Παρίσι. Από τα κορυφαία η προσωπογραφία του κ η κάμαρα του. Μπορείς να δεις επίσης πίνακες κ άλλων διάσημων ζωγράφων όπως Μονέ, Τουλούζ Λοτρέκ, Ρενουάρ!
Μετά το μουσείο d’Orsay κατευθύνθηκα προς το πολεμικό μουσείο.
Εκπληκτικό μουσείο με σπάνια εκθέματα (μοναδικές πανοπλίες, σπάνια αγχέμαχα και εκηβόλα όπλα από τον Μεσαίωνα, αλλά και ομοιώματα σύγχρονων πυραύλων και ατομικών βομβών). Θα εντυπωσιαστείτε από την τεράστια ποικιλία στολών (κυρίως των Ναπολεονικών Πολέμων) και μην ξεχάσετε (έστω και για ξεκούραση) να παρακολουθήσετε τις καταπληκτικές επαναλαμβανόμενες ολιγόλεπτες ταινίες-ντοκιμαντέρ.
Ακριβώς δίπλα από το μουσείο είναι η εκκλησιά Eglise du Dome, Η εκκλησία είναι πολύ μεγάλη και καταπληκτική και στεγάζει στο κέντρο της την σαρκοφάγο του Ναπολέοντα .
Αφού ξεμπέρδεψα με το πολεμικό μουσείο, επειδή είχα λίγο χρόνο και κουράγιο ακόμα, πήγα στο μουσείο Ροντεν που ήταν σχετικά κόντα. Όλα τα διάσημα γλυπτά του φημισμένου γλύπτη βρίσκονται εδώ, τόσο στον όμορφο κήπο, όπως ο Στοχαστής, αλλά και στο εσωτερικό του μουσείου.
Εκτός από το άγαλμα του "Σκεπτόμενου Ανθρώπου", εντυπωσιακό είναι και το περίφημο "Φιλί" του γλύπτη που καταφέρνει να αποτυπώσει το πάθος των 2 εραστών στο ψυχρό μάρμαρο. και οι πύλες της αβύσσου είναι επίσης εντυπωσιακές.
Ο Ροντέν δημιούργησε έργα τόσο από μπρούτζο, όσο και από μάρμαρο και από πηλό. Ενώ υπήρξε και ικανότατος ζωγράφος και πίνακές του εκτίθενται στο δεύτερο όροφο. Μένεις άναυδος με το τι μπορεί να δημιουργήσει το ανθρώπινο χέρι και μυαλό. Προσπαθήστε να το "χωρέσετε" στο πρόγραμμά σας! Αξίζει.
5 ημέρα.
Πήρα το μέτρο και κατέβηκα στην Βαστίλλη.
Το πρώτο πράγμα που αντικρίζει κάνεις στο κέντρο της πλατείας είναι ο στυλός του Ιουλίου ( όπου είναι αφιερωμένος στην μνήμη όσων φονεύθηκαν στην επανάσταση του Ιουλίου 1830) με το ολόχρυσο άγαλμα του πνεύματος της ελευθερίας στην κορυφή του στύλου. Ο στυλός εμπνεύστηκε από την στήλη του Τραϊανού στην Ρώμη. Κατασκευάστηκε για το λαό και μέχρι σήμερα παραμένει ο τόπος πολίτικων και κοινωνικών εκδηλώσεων. Κάθε χρόνο στις 14 Ιουλίου στην πλατεία ολόκληρη η πόλη γιορτάζει εδώ την Ήμερα της Βαστίλλης, ξεκινώντας τις εορταστικές εκδηλώσεις από τις 13 Ιουλίου με πλήθος πυροτεχνημάτων και οι εκδηλώσεις κορυφώνονται ανήμερα με χορούς και στρατιωτικές παρελάσεις στα Ηλύσια πεδία.
Στον δρόμο μου για το μουσείο του Πικάσο, συνάντησα και την πλατεία των Βοσγείων. Πλας Ρουαγιάλ ή Place des Vosges είναι η πρώτη πλατεία του Παρισίου που κατασκευάστηκε από τον Ερρίκο Δ΄γύρω στο 1609. Σε κάθε πλευρά της πλατείας υπάρχουν 9 συμμετρικά κτίρια και στη μέση μια όμορφη καταπράσινη και καθαρή πλατεία για ξεκούραση και χαλάρωση. Εκεί βρίσκετε και το σπίτι του Βίκτωρ Ουγκό.
Επόμενη στάση το μουσείο του Πικάσο, Φανταστικό μουσείο, κοντά στο Le Marais, συνοικία εκπληκτική και πολύ γραφική εξίσου. Το κτίριο είναι νεοκλασικό με μεγάλες μαρμάρινες σκάλες. Τα έργα του Πικάσο, απλώς τέλεια αλλά όχι αρκετά. Παρόλα αυτά σας συνιστώ ανεπιφύλακτα να επισκεφτείτε το συγκεκριμένο μουσείο! Τα εκθέματα έχουν παραχωρηθεί από την οικογένεια του ζωγράφου ύστερα από οικονομική συμφωνία με την Γαλλική κυβέρνηση ως αντιστάθμισμα για μη καταβολή φόρων.
Στην συνέχεια πήγα στο μουσείο Ζωρζ Πομπιντού. Το μουσείο σύγχρονης τέχνης είναι τεράστιο αλλά το εντυπωσιακότερο είναι η εξωτερική του αρχιτεκτονική με τους σωλήνες σε διάφορα χρώματα και την εξωτερική κυλιόμενη σκάλα που σε οδηγεί στους ορόφους με θέα την μικρή πλατεία από κάτω.
Φιλοξενεί πολλά εκθέματα από πίνακες μέχρι γλυπτά και διάφορα άλλα αντικείμενα, όπως του Μιρό , Πικάσο, Νταλί, Ματίζ.
Αν είστε λάτρης τις μοντέρνας τέχνης τότε να το επισκεφτείτε διαφορετικά θα σας απογοητεύσει ή εναλλακτικά αν έχετε την κάρτα paris museum pass κάντε μια βόλτα για την εμπειρία και μόνο. Ομολογώ ότι υπήρξαν έργα που δεν μου άρεσαν Αλλά κανένα δεν με άφησε αδιάφορο. Και νομίζω αυτός είναι ο σκοπός της Τέχνης.
Από κει έφυγα και πήγα στο Κοιμητήριο Περ Λασέζ -Cemiterio de Pere-Lachaise. Μακάβριο μεν αλλά ενδιαφέρον. Τεράστιος χώρος, χάνεσαι εύκολα. Υπάρχουν πολλά εντυπωσιακά μνήματα και τάφοι πολλών γνωστών καλλιτεχνών. Ο πιο γνωστός απ όλους-και ο λόγος της επίσκεψης μου-ο μεγάλος Jim Morrison. Ο τάφος του ταπεινός, μικρός και στριμωγμένος. Δύσκολα θα τον βρείτε απ τις πινακίδες. Απλά ακολουθήστε τον κόσμο, οι περισσότεροι εκεί πάνε. Πλέον υπάρχουν κάγκελα και δεν μπορείς να πλησιάσεις. Το πιο ενδιαφέρον η επιγραφή στα ελληνικά «ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΔΑΙΜΟΝΑ ΕΑΥΤΟΥ»..
και ό τάφος του Όσκαρ Ουάιλντ.
6 Μέρα
Σηκώθηκα σχετικά νωρίς και πήρα τον προαστιακό για Βερσαλλίες. Επειδή είχα διαβάσει ότι έχει πάρα πολύ αναμονή πήγα και περίμενα μισή ώρα πριν ανοίξει και πάλι είχε ουρά γιατί σκάνε τα γκρουπ με τους Κινέζους. Είναι ένα πραγματικό ανάκτορο!! Είναι πολύ μεγάλο, με πανέμορφα εκθέματα και πολύ εντυπωσιακό και επιβλητικό. Αξίζει να επισκεφθείτε την αίθουσα των καθρεφτών. Εντυπωσιακή!!! Δεν χρειάζεται να ανησυχείτε μήπως προσπεράσετε το συγκεκριμένο δωμάτιο μιας και η διαδρομή μέσα στο παλάτι είναι προκαθορισμένη και σίγουρα θα φτάσετε εκεί. Εντύπωση προκαλούν τα κρεβάτια του βασιλιά και της βασίλισσας, που είναι σχετικά κοντά ως προς το μάκρος (οι ερμηνείες ποικίλλουν). Στην συνέχεια πήγα να δω και τους ξακουστούς κήπους άλλα λόγο της εποχής και λόγω της βροχής δεν κατάφερα να δω τίποτα. Πολλά αγάλματα ήταν καλυμμένα και το σιντριβάνι δεν λειτουργούσε καν ενώ την άνοιξη έχει σόου εκεί. Ήταν απογοητευτικά .
Αφού έφυγα από της Βερσαλλίες, κατέβηκα στην στάση Javel , οπού λίγο ποιό πάνω βρίσκετε το άγαλμα της ελευθερίας σε μικρογραφία όπου κοιτάει προς το άγαλμα που βρίσκετε στην Νεα Υόρκή.
Από κει έφυγα και πήγα στην εκκλησιά του Αγίου Σουλπικίου.!! Όμορφη εξωτερικά, εντυπωσιακότατη εσωτερικά. Μοναδική, πέρα από τις υπέροχες τοιχογραφίες και αγάλματα, έχει μια γραμμή από ορείχαλκο που οδηγεί σε έναν οβελίσκο και είναι ηλιακό ρολόι, ενώ μεγαλοπρεπές και το μουσικό όργανο που διαθέτει. Η κατασκευή αυτής της τεράστιας εκκλησίας άρχισε το 1646 και τελείωσε μετά από έναν αιώνα. Θαυμάστε τις τοιχογραφίες του Ευγένειου Ντελακρουά "Ο Ηλιόδωρος εκδιώκεται από το Ναό" και "Η πάλη του Ιακώβ με τον ΄Άγγελο"
Επόμενος σταθμός το πάνθεων. Πανέμορφο κτίριο με κορινθιακού ρυθμού κίονες. Επιβλητικό εσωτερικό με εξαιρετικές τοιχογραφίες και γλυπτά. Όσο για την κρύπτή του εκεί βρίσκονται οι σαρκοφάγοι του Βολταίρου, του Ρουσσώ, του Βίκτορ Ουγκώ, του Αλέξανδρου Δούμα, της Μαρί και Πέρα Κουτί μεταξύ άλλων, που από μόνο του αποτελεί ενδιαφέρον. Επίσης μπορείτε να δείτε το το μέρος όπου το 1851 ο αστρονόμος Jean Bernard Léon Foucault πραγματοποίησε το πρώτο περίφημο πείραμα του, που αποδεικνύει ότι η γη περιστρέφεται γύρω από τον άξονά της.
Και κάπου δω τελείωσε και αυτή η μέρα
7 ημέρα ( τελευταία)
Επειδή τα περισσότερα τα είχα δει είπα να κάνω μια τελευταία βόλτα στο Παρίσι ξεκινώντας από τον πύργο του Άιφελ, περπάτησα μέχρι την αψίδα του θριάμβου. Από κει περπάτησα όλα τα Ηλύσια πεδία. Τα Ηλύσια πεδία είναι ένα υπέροχο μέρος στο Παρίσι όπου κάποιος μπορεί να θαυμάσει το μεγαλείο της πόλης του φωτός!!!ένας τεράστιος δρόμος με τεράστια πεζοδρόμια όπου κάποιος που περπατά εκεί θεωρεί τον εαυτό του προνομιούχο που έχει την ευκαιρία να ζήσει αυτό το όνειρο!!!υπέροχα μαγαζιά, τίποτα δεν τον ενοχλεί, βλέπει στο βάθος ένα υπέροχο τοπίο λουσμένο στο φως!Αν μια πόλη πρέπει να είναι κάπως ...πρέπει να είναι σαν το Παρίσι και οι δρόμοι των ευρωπαϊκών πόλεων πρέπει να είναι ακριβώς έτσι!!!!
Πλατεία Κονκόρντ ή, σε μετάφραση, πλατεία Ομόνοιας.
Η μεγαλύτερη πλατεία του Παρισίου, σε σχήμα οκταγώνου
Εδώ που, έξαλλος ο γαλλικός λαός, ανέβασε στην γκιλοτίνα όσους θεώρησε δυνάστες. 1119 ήταν όσοι άφησαν την τελευταία τους πνοή ...
Μεταξύ αυτών και η Μαρία Αντουανέτα
Ο οβελίσκος που δεσπόζει ήταν δώρο του δικού μας Μεχμέτ Αλή, 3.200 ετών από τον ναό του Ραμσή ||, και το αποκαλούν συχνά η "καρφίτσα της Κλεοπάτρας”
Λίγο ποιο πάνω ήταν η εκκλησία της Μαγδαληνής. Πρόκειται για Ναό , αφιερωμένο στην Μαρία την Μαγδαληνή, που χτίστηκε σε Κλασικό στιλ την εποχή του Λουδοβίκου XV το 1764, βόρεια από την πλατεία de la Concorde. Εγκαινιάστηκε ως εκκλησία το 1842 , μια λειτουργία που κατέχει ακόμη και σήμερα.
Στο εξωτερικό της έχει 52 κίονες κορινθιακού ρυθμού, ύψους 20 μέτρων η κάθε μία. Τα ανάγλυφα στις μπρούτζινες πόρτες της αντιπροσωπεύουν τις Δέκα Εντολές. Εντυπωσιακό είναι επίσης και το εσωτερικό της εκκλησίας με το άγαλμα της Μαρίας Μαγδαληνής στην Αγία Τράπεζα, που την παρουσιάζει να ανεβαίνει στον ουρανό με την βοήθεια δύο αγγέλων .
Αφού ξανακατέβηκα στην πλατεία κονκορτ, πέρασα από τους κήπους του Κεραμεικού, έφτασα στην μικρή αψίδα που βρίσκετε έξω από το Λούβρο και από κει ανηφόρησα μέχρι την Μονμαρτη .
Στην συνέχεια πήγα για μια τελευταία βόλτα στην παναγία των Παρισίων και από κει ξανά στον Πύργο του Άιφελ για το αντίο.
Για να κινηθώ με το μετρό έβγαλα μια δεσμίδα των 10 εισιτηρίων αξίας 14 εύρω. Η αγορά ενός εισιτηρίου μεμονωμένα έχει 1,80.
Το εισητήριο του προαστιακού από το αεροδρόμιο Σαρλ ντε Γκωλ προς την πόλη είχε 10,30 ενώ μια διαδρομή για της Βερσαλλίες είχε 3,50.
Για τα μουσεία αγόρασα την κάρτα paris museum pass για 6 μέρες η οποία κόστισε 74 ευρώ και έτσι είχα πρόσβαση σε όλα τα μουσεία του Παρισίου όσες φορές ήθελα εκτός από τον Πύργο του Άιφελ.
http://en.parismuseumpass.com/
Το πλεονέκτημα της κάρτας είναι ότι προσπερνάς πολλές ουρές και έτσι γλιτώνεις πάρα πολύ χρόνο ( Αν και Μάρτιος είδα πολλές ουρές-φαντάζομαι τη θα γίνετε τους καλοκαιρινούς μήνες)
Τα μουσεία και τα μέρη που επισκέφθηκα με την κάρτα και που πρέπει κάποιος να επισκεφθεί όταν πάει στο Παρίσι για πρώτη φορά ήταν
Η Αψίδα του Θριάμβου
Λούβρο
Παναγία των Παρισίων
Εκκλησία Σαν Σαπελ (Κονσιερζερί)
Μουσείο Ορσέ
Πολεμικό Μουσείο + Τύμβος του Ναπολέων
Μουσείο Ροντέν
Μουσείο Πικάσο
Μουσείο/Κεντρο Ζορσζ Πομπιντού
Βερσαλίες
Πάνθεων
1 ημέρα
Έφθασα σχετικά νωρίς το πρωί γύρω στις 11:30 και αφού άφησα τα πράγματα στο δωμάτιο ξεχύθηκα στην πόλη κάνοντας μια τεράστια αναγνωριστική βόλτα. Ξεκίνησα από τον Πύργο του Άιφελ,
Σταμάτησα στο Τροκαντερο. Είναι το καλύτερό μέρος για να βγει κανείς φωτογραφίες με φόντο τον Πύργο του Άιφελ. Προτείνεται να το επισκεφθεί κανείς από το μεσημέρι και μετά που δεν είναι κόντρα ο ήλιος. Ιδανικό σημείο και για νυχτερινές φωτογραφίες ειδικά όταν "παίζουν" τα φώτα του πύργου.
Πέρασα από την Γέφυρα του Αλεξάνδρου ΙΙΙ. Ίσως η σημαντικότερη γέφυρα στο Παρίσι! Χτίστηκε στο τέλος του 19ου αι. και πήρε το όνομα της από το τσάρο Αλέξανδρο Γ’ της Ρωσίας (Γαλλορωσική συμμαχία 1892). Τοξωτή χαλύβδινη γέφυρα διακοσμημένη με χάλκινα, μπρούντζινα και χρυσά αγάλματα (λιοντάρια, νύμφες, φτερωτά άλογα),...
πήγα στην αψίδα του θριάμβου
( εκεί πέτυχα και τα κίτρινα γιλέκα)
περπάτησα τα Ιλίσια πεδία μέχρι την πλατεία κονκορντ,
συνεχεία Λούβρο,
παναγία των Παρισίων
και επιστροφή στον Πύργο του Άιφελ από την μεριά του Σηκουάνα. Αφού χάζεψα τον φωταγωγημένο Αιφελ
( όταν αλλάζει η ώρα και για 5 λεπτά ο πύργος αρχίζει και αναβοσβήνει σαν χριστουγεννιάτικο δέντρο-μην το χάσετε
επέστρεψα στο δωμάτιο για ξεκουράσει.
2 ημέρα
Για αρχή πήγα στην Αψίδα του Θριάμβου
και από κει πήρα το μετρό και πήγα στην περιοχή του Παρισίου που μπορείς να πεις ότι είναι το city του Παρισίου στη La Defense. Εκεί μπορείτε να θαυμάσετε την μεγάλη αψίδα La Grande Arche de La Defense.
Από κει πήρα το μετρό και πήγα Μοναρτη. Δεν είναι μόνο η Βασιλική της Ιερής Καρδιάς , που το κάνει εξαιρετικό σαν προάστιο, αλλά όλα τα σοκάκια, τα νεοκλασικά και κλασικά κτίρια, τα μικρά μαγαζάκια και bistro, οι καλλιτέχνες δρόμου, οι ζωγράφοι αλλά και φυσικά ο λόφος όλα βγάζουν μια μαγευτική ατμόσφαιρα. Η πιο όμορφη και γραφική περιοχή του Παρισίου!. Χρώματα παντού!! Όλο το Παρίσι σε μια συνοικία!!
Εκεί βρίσκετε και η βασιλική της Ιερής Καρδιάς της Μονμάρτης.
Είναι μία εκκλησία στην οποία γίνεται προσευχή για 100 χρόνια ασταμάτητα, 24 ώρες το 24ωρό. Βρίσκεται στην κορυφή του 130 μέτρων ύψους λόφο της Μονμάρτρης ο οποίος είναι ο υψηλότερος του Παρισίου. Η βασιλική της Σακρέ Κερ είναι από τα πιο δημοφιλή σημεία επίσκεψης στο Παρίσι. Η κατασκευή της ξεκίνησε το 1875 και περατώθηκε το 1914. Θεωρείται Ρομανο-βυζαντινού ρυθμού, γεγονός το οποίο έφερε αντιδράσεις όταν υπήρχε η τάση για νεο-μπαρόκ ρυθμό.
Στην περιπλάνηση στην Μονμάρτρη θα ανακαλύψετε τους 2 τελευταίους ανεμόμυλους από την παλιά εποχή που έχουν επιβιώσει .Ο ένας μάλιστα στην βάση του έχει ταβέρνα.
Θα συναντήσετε το σπίτι που έμενε ο Van Gogh,
θα δείτε το καμπαρέ που σύχναζε ο Πικάσο και ο Νταλί,
τον άνθρωπο που περνάει τον τοίχο . Ένα από τα αξιοθέατα στην περιοχή της Μονμάρτρης. Το γλυπτό γνωστό ως ο άνθρωπος που μπορεί να περάσει μέσα από τον τοίχο.
Από κει έφυγα και κατευθύνθηκα προς την ξακουστή όπερα. Συνάντησα το καμπαρέ Μουλεν Ρουζ
Κάποια στιγμή έφτασα και στην όπερα.
Όμορφο, στολισμένο, χρυσοποίκιλτο κτίριο, εντυπωσιάζει τον επισκέπτη! Λέγεται "Γκαρνιέ" από το όνομα του αρχιτέκτονα (Charles Garnier), ο οποίος είχε εντυπωσιαστεί από το δικό μας Παρθενώνα σ' ένα προηγούμενο ταξίδι του στην Αθήνα.
Σχεδόν δίπλα είναι και τα πολυκαταστήματα la faghet οπού πέρασα μια βόλτα,
Τσάμπα πράγμα...!!
Και από κεί έφθασα για την αψίδα του θριάμβου. Είναι η ενδιάμεση από τρεις αψίδες που εκτείνονται κατά μήκος όλου του Παρισίου σε απόλυτη ευθυγράμμιση μεταξύ τους. Έχει υπόγειο τούνελ για να περάσεις τους πολυσύχναστους 12 δρόμους που βρίσκονται τριγύρω. Καλοσυντηρημένη αψίδα με μπόλικη ιστορία. Απο εκεί ξεκινάει η διάσημη Λεωφόρος Champ Elyse..
Μπορείτε να ανέβετε με τα πόδια στην κορυφή, Επιλέξτε να πάτε λίγο πριν από τις 17:00 γιατί εκείνην την ώρα ανάβουν τα φώτα στην λεωφόρο camp Elyssee και στον Πύργο του Αιφελ. Καταπληκτικό θέαμα. Το συναίσθημα να βρίσκεσαι στη κορυφή της δεν περιγράφεται. Εκπληκτική θέα και όμορφα συναισθήματα. Έκατσα περίπου μία ώρα και πιστέψτε με πως δεν ήθελα να φύγω.
Βόλτα στο Τροκαντερό για να δω ξανα τον πύργο βράδυ και σπίτι για ξεκούραση
3 ημέρα
Σήμερα ξεκίνησα με το Λούβρο
Αν και είχε ούρα, με την κάρτα που είχα βγάλει πέρασα αμέσως.
Το επονομαζόμενο και "μητέρα των μουσείων"...πασίγνωστο και πανέμορφο τόσο εξωτερικά όσο και εσωτερικά. Αναρίθμητα εκθέματα, από διαφορετικές εποχές της παγκόσμιας ιστορίας. Ξεχωρίζει η Νίκη της Σαμοθράκης, η Αφροδίτη της Μήλου και η καταστροφή της Χίου του Ντελακρουά κατά τη γνώμη μου. Η Τζοκόντα ok εκεί είναι, αλλά είναι υπερεκτιμημένη κατά τη γνώμη μου και δεν αξίζει η αγωνία και η αναμονή για να της φωτογραφίσεις. Ωραίες αίθουσες με πολύ φως, καλές πληροφορίες για τα εκθέματα. Σίγουρα από τα must visit
Στο Λούβρο έκατσα σίγουρα 6 ώρες και πάλι δεν το είδα όλο.
Αφού πήγα σπίτι και άραξα για καμία ωρίτσα έφυγα κατευθείαν για τον πύργο του Άιφελ.
Πολύ λένε και όντως ισχύει ότι είναι σαν "ξένο" με το υπόλοιπο Παρίσι. Όμως πραγματικά είναι τόσο θεόρατος και επιβλητικός που δεν μπορείς να πεις τίποτα το αρνητικό!Σημείο αναφοράς του Παρισίου και της Γαλλίας όλης. Είτε μέρα είτε νύχτα οι φωτογραφίες του βγαίνουν καταπληκτικές. Το ασανσέρ σε ανεβάζει πολύ γρήγορα στον δεύτερο όροφο όπου έχει την καφετέρια με τις καλές τιμές αναλογικά με του π βρίσκεσαι πάντα!! Αξίζει να πάτε απόγευμα με το φως της μέρας και να περιμένετε μέχρι να ανάψουν τα φώτα! 17€ για να ανέβεις στον δεύτερο όροφο και 25€ για την κορυφή. 18 € αν ανέβεις με τα σκαλιά και μετά ασανσέρ για να ανέβεις στην κορυφή
Λόγω εποχής ( όχι πολύ τουριστικοί ) περίμενα γύρω στην 1 ώρα στον πρώτο έλεγχο. Αφού μπήκα στον κυρίως χώρο είχα να επιλέξω είτε να πάω με το ασανσέρ από την αρχή είτε να πάω από τα σκαλιά μέχρι τον δεύτερο όροφο και απο κεί να πάρω το ασανσέρ για να ανέβω στην κορυφή. Επειδή ή ουρά για το πρώτο ασανσέρ ήταν πολύ μεγάλη και θα περίμενα πάνω απο 1-2 ώρες, ρίσκαρα και πήγα από τα σκαλιά και δεν το μετάνιωσα καθόλου γιατί αφενός ούτε ουρά μεγάλη είχε, ούτε η ανάβαση ήταν δύσκολη και αφετέρου μπορούσα να νιώσω το μνημείο καλύτερα. Αν θα πάτε τολμήστε το να ανεβείτε από τα σκαλιά. Εγώ είχα και την τύχη να ανέβω λίγο πριν νυχτώσει οπότε πρόλαβα το Παρίσι και μέρα και νύχτα.
4 ΉΜΕΡΑ
Για αρχή πήγα στην παναγία των Παρισίων και είμαι πλέον από τους τυχερούς που πρόλαβαν να την δουν πριν καεί.
Οι σκαλωσιές από που ξεκίνησε η φωτιά...
Στην συνέχεια έφυγα και πήγα στον ιερό ναό ή Sainte-Chapelle που ήταν σχεδόν δίπλα.
Από τους καλύτερους ναούς που έχω επισκεφτεί. Τρομερά βιτρό. Είναι δίπλα από το δικαστικό μέγαρο και γι αυτό το λόγο έχει δυο ουρές. Η μια ουρά είναι γι αυτούς που θέλουν πάνε στην εκκλησιά, και μία ουρά για τους πολίτες που περιμένουν να πάνε στο δικαστικό μέγαρό. Γι αυτό προσοχή μην πάτε και περιμένετε σε λάθος ούρα. ( η Ουρά για την εκκλησιά είναι από τα αριστερά και ή ουρά για το δικαστήριο από τα δεξιά)
Είναι πανέμορφα. Μπαίνεις μέσα και υπάρχει ο κάτω χώρος της εκκλησίας με λίγα βιτρό και μετά ανεβαίνεις στενά σκαλοπάτια (όχι πολλά) για να δεις τα εξαιρετικά βιτρό. Είναι πολύ όμορφα, ειδικά όταν σκεφτείς πόσο χρονών είναι η συγκεκριμένη εκκλησία. Εάν είσαστε τυχεροί και έχει ήλιο θα είναι ακόμα πιο όμορφο το θέαμα γιατί μπαίνει ο ήλιος από τα βιτρό και είναι μοναδικό. Δεν υπάρχουν τοίχοι μονό θεόρατα βιτρό για να περικλείουν τον ναό. Αξίζει η επίσκεψη. Είσοδος και εδώ με την κάρτα που είχα βγάλει.
Επόμενος σταθμός το μουσείο d’Orsay
Στεγάζεται στην αποβάθρα σταθμού Orsay (απ'όπου πήρε το όνομα), στην αριστερή όχθη, περίπου απέναντι από το Λούβρο. Είναι πολύ μεγάλο! Έχει κυρίως έργα ζωγραφικής και γλυπτικής 19ου αι. (και αρχών 20ού). Το εισιτήριο 12 ευρώ και η αναμονή είναι μεγάλη δυστυχώς εκτός αν έχεις την κάρτα οπότε μπαίνεις χωρίς αναμονή... Αλλά αν αγαπάτε τον ιμπρεσιονισμό δεν πρέπει να το χάσετε, αφού είναι κυριολεκτικά το σπίτι του! Εδώ είναι μερικοί από τους πιο γνωστούς πίνακες πχ του Ρενουάρ ή του Μανέ που βλέπουμε κατά κόρον σε αφίσες. Το μουσείο περιέχει εκθέματα μοναδικά! Οι πύλες της κολάσεως, οι μπαλαρίνες του Ντεγκά, το λιβάδι με τις παπαρούνες, η αυτο προσωπεία του Βαν Γκονγκ, είναι μόνο μερικά από τα εκθέματα Παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς. Δεσπόζουν οι πίνακες του Βαν Γκονγκ ο οποίος έζησε μια περίοδο της ζωής του κ στο Παρίσι. Από τα κορυφαία η προσωπογραφία του κ η κάμαρα του. Μπορείς να δεις επίσης πίνακες κ άλλων διάσημων ζωγράφων όπως Μονέ, Τουλούζ Λοτρέκ, Ρενουάρ!
Μετά το μουσείο d’Orsay κατευθύνθηκα προς το πολεμικό μουσείο.
Εκπληκτικό μουσείο με σπάνια εκθέματα (μοναδικές πανοπλίες, σπάνια αγχέμαχα και εκηβόλα όπλα από τον Μεσαίωνα, αλλά και ομοιώματα σύγχρονων πυραύλων και ατομικών βομβών). Θα εντυπωσιαστείτε από την τεράστια ποικιλία στολών (κυρίως των Ναπολεονικών Πολέμων) και μην ξεχάσετε (έστω και για ξεκούραση) να παρακολουθήσετε τις καταπληκτικές επαναλαμβανόμενες ολιγόλεπτες ταινίες-ντοκιμαντέρ.
Ακριβώς δίπλα από το μουσείο είναι η εκκλησιά Eglise du Dome, Η εκκλησία είναι πολύ μεγάλη και καταπληκτική και στεγάζει στο κέντρο της την σαρκοφάγο του Ναπολέοντα .
Αφού ξεμπέρδεψα με το πολεμικό μουσείο, επειδή είχα λίγο χρόνο και κουράγιο ακόμα, πήγα στο μουσείο Ροντεν που ήταν σχετικά κόντα. Όλα τα διάσημα γλυπτά του φημισμένου γλύπτη βρίσκονται εδώ, τόσο στον όμορφο κήπο, όπως ο Στοχαστής, αλλά και στο εσωτερικό του μουσείου.
Εκτός από το άγαλμα του "Σκεπτόμενου Ανθρώπου", εντυπωσιακό είναι και το περίφημο "Φιλί" του γλύπτη που καταφέρνει να αποτυπώσει το πάθος των 2 εραστών στο ψυχρό μάρμαρο. και οι πύλες της αβύσσου είναι επίσης εντυπωσιακές.
Ο Ροντέν δημιούργησε έργα τόσο από μπρούτζο, όσο και από μάρμαρο και από πηλό. Ενώ υπήρξε και ικανότατος ζωγράφος και πίνακές του εκτίθενται στο δεύτερο όροφο. Μένεις άναυδος με το τι μπορεί να δημιουργήσει το ανθρώπινο χέρι και μυαλό. Προσπαθήστε να το "χωρέσετε" στο πρόγραμμά σας! Αξίζει.
5 ημέρα.
Πήρα το μέτρο και κατέβηκα στην Βαστίλλη.
Το πρώτο πράγμα που αντικρίζει κάνεις στο κέντρο της πλατείας είναι ο στυλός του Ιουλίου ( όπου είναι αφιερωμένος στην μνήμη όσων φονεύθηκαν στην επανάσταση του Ιουλίου 1830) με το ολόχρυσο άγαλμα του πνεύματος της ελευθερίας στην κορυφή του στύλου. Ο στυλός εμπνεύστηκε από την στήλη του Τραϊανού στην Ρώμη. Κατασκευάστηκε για το λαό και μέχρι σήμερα παραμένει ο τόπος πολίτικων και κοινωνικών εκδηλώσεων. Κάθε χρόνο στις 14 Ιουλίου στην πλατεία ολόκληρη η πόλη γιορτάζει εδώ την Ήμερα της Βαστίλλης, ξεκινώντας τις εορταστικές εκδηλώσεις από τις 13 Ιουλίου με πλήθος πυροτεχνημάτων και οι εκδηλώσεις κορυφώνονται ανήμερα με χορούς και στρατιωτικές παρελάσεις στα Ηλύσια πεδία.
Στον δρόμο μου για το μουσείο του Πικάσο, συνάντησα και την πλατεία των Βοσγείων. Πλας Ρουαγιάλ ή Place des Vosges είναι η πρώτη πλατεία του Παρισίου που κατασκευάστηκε από τον Ερρίκο Δ΄γύρω στο 1609. Σε κάθε πλευρά της πλατείας υπάρχουν 9 συμμετρικά κτίρια και στη μέση μια όμορφη καταπράσινη και καθαρή πλατεία για ξεκούραση και χαλάρωση. Εκεί βρίσκετε και το σπίτι του Βίκτωρ Ουγκό.
Επόμενη στάση το μουσείο του Πικάσο, Φανταστικό μουσείο, κοντά στο Le Marais, συνοικία εκπληκτική και πολύ γραφική εξίσου. Το κτίριο είναι νεοκλασικό με μεγάλες μαρμάρινες σκάλες. Τα έργα του Πικάσο, απλώς τέλεια αλλά όχι αρκετά. Παρόλα αυτά σας συνιστώ ανεπιφύλακτα να επισκεφτείτε το συγκεκριμένο μουσείο! Τα εκθέματα έχουν παραχωρηθεί από την οικογένεια του ζωγράφου ύστερα από οικονομική συμφωνία με την Γαλλική κυβέρνηση ως αντιστάθμισμα για μη καταβολή φόρων.
Στην συνέχεια πήγα στο μουσείο Ζωρζ Πομπιντού. Το μουσείο σύγχρονης τέχνης είναι τεράστιο αλλά το εντυπωσιακότερο είναι η εξωτερική του αρχιτεκτονική με τους σωλήνες σε διάφορα χρώματα και την εξωτερική κυλιόμενη σκάλα που σε οδηγεί στους ορόφους με θέα την μικρή πλατεία από κάτω.
Φιλοξενεί πολλά εκθέματα από πίνακες μέχρι γλυπτά και διάφορα άλλα αντικείμενα, όπως του Μιρό , Πικάσο, Νταλί, Ματίζ.
Αν είστε λάτρης τις μοντέρνας τέχνης τότε να το επισκεφτείτε διαφορετικά θα σας απογοητεύσει ή εναλλακτικά αν έχετε την κάρτα paris museum pass κάντε μια βόλτα για την εμπειρία και μόνο. Ομολογώ ότι υπήρξαν έργα που δεν μου άρεσαν Αλλά κανένα δεν με άφησε αδιάφορο. Και νομίζω αυτός είναι ο σκοπός της Τέχνης.
Από κει έφυγα και πήγα στο Κοιμητήριο Περ Λασέζ -Cemiterio de Pere-Lachaise. Μακάβριο μεν αλλά ενδιαφέρον. Τεράστιος χώρος, χάνεσαι εύκολα. Υπάρχουν πολλά εντυπωσιακά μνήματα και τάφοι πολλών γνωστών καλλιτεχνών. Ο πιο γνωστός απ όλους-και ο λόγος της επίσκεψης μου-ο μεγάλος Jim Morrison. Ο τάφος του ταπεινός, μικρός και στριμωγμένος. Δύσκολα θα τον βρείτε απ τις πινακίδες. Απλά ακολουθήστε τον κόσμο, οι περισσότεροι εκεί πάνε. Πλέον υπάρχουν κάγκελα και δεν μπορείς να πλησιάσεις. Το πιο ενδιαφέρον η επιγραφή στα ελληνικά «ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΔΑΙΜΟΝΑ ΕΑΥΤΟΥ»..
και ό τάφος του Όσκαρ Ουάιλντ.
6 Μέρα
Σηκώθηκα σχετικά νωρίς και πήρα τον προαστιακό για Βερσαλλίες. Επειδή είχα διαβάσει ότι έχει πάρα πολύ αναμονή πήγα και περίμενα μισή ώρα πριν ανοίξει και πάλι είχε ουρά γιατί σκάνε τα γκρουπ με τους Κινέζους. Είναι ένα πραγματικό ανάκτορο!! Είναι πολύ μεγάλο, με πανέμορφα εκθέματα και πολύ εντυπωσιακό και επιβλητικό. Αξίζει να επισκεφθείτε την αίθουσα των καθρεφτών. Εντυπωσιακή!!! Δεν χρειάζεται να ανησυχείτε μήπως προσπεράσετε το συγκεκριμένο δωμάτιο μιας και η διαδρομή μέσα στο παλάτι είναι προκαθορισμένη και σίγουρα θα φτάσετε εκεί. Εντύπωση προκαλούν τα κρεβάτια του βασιλιά και της βασίλισσας, που είναι σχετικά κοντά ως προς το μάκρος (οι ερμηνείες ποικίλλουν). Στην συνέχεια πήγα να δω και τους ξακουστούς κήπους άλλα λόγο της εποχής και λόγω της βροχής δεν κατάφερα να δω τίποτα. Πολλά αγάλματα ήταν καλυμμένα και το σιντριβάνι δεν λειτουργούσε καν ενώ την άνοιξη έχει σόου εκεί. Ήταν απογοητευτικά .
Αφού έφυγα από της Βερσαλλίες, κατέβηκα στην στάση Javel , οπού λίγο ποιό πάνω βρίσκετε το άγαλμα της ελευθερίας σε μικρογραφία όπου κοιτάει προς το άγαλμα που βρίσκετε στην Νεα Υόρκή.
Από κει έφυγα και πήγα στην εκκλησιά του Αγίου Σουλπικίου.!! Όμορφη εξωτερικά, εντυπωσιακότατη εσωτερικά. Μοναδική, πέρα από τις υπέροχες τοιχογραφίες και αγάλματα, έχει μια γραμμή από ορείχαλκο που οδηγεί σε έναν οβελίσκο και είναι ηλιακό ρολόι, ενώ μεγαλοπρεπές και το μουσικό όργανο που διαθέτει. Η κατασκευή αυτής της τεράστιας εκκλησίας άρχισε το 1646 και τελείωσε μετά από έναν αιώνα. Θαυμάστε τις τοιχογραφίες του Ευγένειου Ντελακρουά "Ο Ηλιόδωρος εκδιώκεται από το Ναό" και "Η πάλη του Ιακώβ με τον ΄Άγγελο"
Επόμενος σταθμός το πάνθεων. Πανέμορφο κτίριο με κορινθιακού ρυθμού κίονες. Επιβλητικό εσωτερικό με εξαιρετικές τοιχογραφίες και γλυπτά. Όσο για την κρύπτή του εκεί βρίσκονται οι σαρκοφάγοι του Βολταίρου, του Ρουσσώ, του Βίκτορ Ουγκώ, του Αλέξανδρου Δούμα, της Μαρί και Πέρα Κουτί μεταξύ άλλων, που από μόνο του αποτελεί ενδιαφέρον. Επίσης μπορείτε να δείτε το το μέρος όπου το 1851 ο αστρονόμος Jean Bernard Léon Foucault πραγματοποίησε το πρώτο περίφημο πείραμα του, που αποδεικνύει ότι η γη περιστρέφεται γύρω από τον άξονά της.
Και κάπου δω τελείωσε και αυτή η μέρα
7 ημέρα ( τελευταία)
Επειδή τα περισσότερα τα είχα δει είπα να κάνω μια τελευταία βόλτα στο Παρίσι ξεκινώντας από τον πύργο του Άιφελ, περπάτησα μέχρι την αψίδα του θριάμβου. Από κει περπάτησα όλα τα Ηλύσια πεδία. Τα Ηλύσια πεδία είναι ένα υπέροχο μέρος στο Παρίσι όπου κάποιος μπορεί να θαυμάσει το μεγαλείο της πόλης του φωτός!!!ένας τεράστιος δρόμος με τεράστια πεζοδρόμια όπου κάποιος που περπατά εκεί θεωρεί τον εαυτό του προνομιούχο που έχει την ευκαιρία να ζήσει αυτό το όνειρο!!!υπέροχα μαγαζιά, τίποτα δεν τον ενοχλεί, βλέπει στο βάθος ένα υπέροχο τοπίο λουσμένο στο φως!Αν μια πόλη πρέπει να είναι κάπως ...πρέπει να είναι σαν το Παρίσι και οι δρόμοι των ευρωπαϊκών πόλεων πρέπει να είναι ακριβώς έτσι!!!!
Πλατεία Κονκόρντ ή, σε μετάφραση, πλατεία Ομόνοιας.
Η μεγαλύτερη πλατεία του Παρισίου, σε σχήμα οκταγώνου
Εδώ που, έξαλλος ο γαλλικός λαός, ανέβασε στην γκιλοτίνα όσους θεώρησε δυνάστες. 1119 ήταν όσοι άφησαν την τελευταία τους πνοή ...
Μεταξύ αυτών και η Μαρία Αντουανέτα
Ο οβελίσκος που δεσπόζει ήταν δώρο του δικού μας Μεχμέτ Αλή, 3.200 ετών από τον ναό του Ραμσή ||, και το αποκαλούν συχνά η "καρφίτσα της Κλεοπάτρας”
Λίγο ποιο πάνω ήταν η εκκλησία της Μαγδαληνής. Πρόκειται για Ναό , αφιερωμένο στην Μαρία την Μαγδαληνή, που χτίστηκε σε Κλασικό στιλ την εποχή του Λουδοβίκου XV το 1764, βόρεια από την πλατεία de la Concorde. Εγκαινιάστηκε ως εκκλησία το 1842 , μια λειτουργία που κατέχει ακόμη και σήμερα.
Στο εξωτερικό της έχει 52 κίονες κορινθιακού ρυθμού, ύψους 20 μέτρων η κάθε μία. Τα ανάγλυφα στις μπρούτζινες πόρτες της αντιπροσωπεύουν τις Δέκα Εντολές. Εντυπωσιακό είναι επίσης και το εσωτερικό της εκκλησίας με το άγαλμα της Μαρίας Μαγδαληνής στην Αγία Τράπεζα, που την παρουσιάζει να ανεβαίνει στον ουρανό με την βοήθεια δύο αγγέλων .
Αφού ξανακατέβηκα στην πλατεία κονκορτ, πέρασα από τους κήπους του Κεραμεικού, έφτασα στην μικρή αψίδα που βρίσκετε έξω από το Λούβρο και από κει ανηφόρησα μέχρι την Μονμαρτη .
Στην συνέχεια πήγα για μια τελευταία βόλτα στην παναγία των Παρισίων και από κει ξανά στον Πύργο του Άιφελ για το αντίο.
