Παγκόσμια Ημέρα Αυτισμού 2 Απριλίου

[PopiTzil]

Ο αυτισμός είναι μια αναπτυξιακή διαταραχή που εμποδίζει τα άτομα να κατανοούν σωστά όσα βλέπουν, ακούν και γενικά αισθάνονται. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα στις κοινωνικές σχέσεις, την επικοινωνία και τη συμπεριφορά τους. Είναι μία εκ γενετής διαταραχή του εγκεφάλου, που επηρεάζει τον τρόπο που ο εγκέφαλος χρησιμοποιεί τις πληροφορίες. Έρευνες υποδεικνύουν ένα νευρολογικό πρόβλημα, που επηρεάζει εκείνα τα τμήματα του εγκεφάλου, τα οποία επεξεργάζονται τη γλώσσα και τις πληροφορίες, που δίνουν οι αισθήσεις. Τα άτομα με αυτισμό έχουν εξαιρετική δυσκολία στην εκμάθηση γλώσσας και την ανάπτυξη κοινωνικών δεξιοτήτωνκαι τις διαπροσωπικές σχέσεις με άλλους ανθρώπους. Εμφανίζεται πολύ πιο συχνά στα αγόρια, σε μια αναλογία 3-4 αγόρια προς 1 κορίτσι. Υπολογίζεται ότι 535.000 άνθρωποι σ' όλο τον κόσμο πάσχουν από αυτισμό.

 

[hydronetta]

Δυστυχώς η συχνότητα βάσει των διευρισμένων κριτηρίων φθάνει 1 στα 160 παιδιά. Γενικά τα αυτιστικά άτομα δεν είναι αυτό που συχνά έχουμε στο μυαλό μας: ένα παιδί στο κόσμο του (διαταραχή στην επικοινωνία) με συνοδό νοητική υστέρηση. Πολλοί αυτιστικοί κάνουν οικογένεια και έχουν επιτυχημένη επαγγελματική καριέρα! Πρόκειται για κλινικό φάσμα παρά για μια οντότητα.

 

[PopiTzil]

Συμφωνώ, για αυτό βέβαια θεωρώ ότι ο όρος "παιδί με αυτισμό" είναι πιο σωστός από πολλές απόψεις από ότι ο όρος "αυτιστικό παιδί"

 

[KLEOPATRA]

Το αυτιστικο φασμα εχει διευρυνθει τοσο πολυ τις τελευταιες δεκαετιες ωστε να περιλαμβανει απο ατομα με απλες δυσκολιες στην κοινωνικη αλληλεπιδραση και τις διαπροσωπικες επαφες ,ατομα με υψηλη λειτουργικοτητα ,Aspergers ..μεχρι περιπτωσεις βαρεως αυτισμου.

 

[meli]

Ειναι ακριβως οπως τα λεει η Κλεοπατρα.
Ειναι πολλες μορφες και μεγαλο το φασμα. Οπως και ναχει,ειναι ανεξηγητο ακομα το πως και γιατι δημιουργειται,και μη ανιχνευσιμο.
Ειναι μεγαλη κουβεντα,απλως παιρνει βελτιωση,με μεγαλη προσπαθεια απο τους γονεις.

 

[KLEOPATRA]

Ειναι οντως ανεξηγητο και μη ανιχνευσιμο .Καποιες υποθεσεις απο επιστημονες αναφερουν γονιδιακες και κληρονομικες αιτιες ,κυριως απο τη μερια της μητερας .Εχουν ενοχοποιηθει και καποια φαρμακα ή εμβολια ,χωρις ομως να ειναι κατι αποδεικτεο.
Η επιστημη ακομα μελετα το θεμα.
Οι ειδικοι παιδαγωγοι-λογοθεραπευτες και εργοθεραπευτες δηλωνουν πως ο αυτισμος δεν θεραπευεται αλλα βελτιωνεται.Το κατα ποσο θα βελτιωθει εχει να κανει με το ποσο εγκαιρα θα υπαρξει διαγνωση και εναρξη των θεραπευτικων συνεδριων,τη δουλεια που θα γινει..εννοειται την τεραστια προσπαθεια των γονιων,καθως και ποσο μπορει να αποδεχθει,ανταποκριθει ,συνεργαστει σε αυτα και ο θεραπευομενος.

 

[PopiTzil]

Ο αυτισμός όπως δυστυχώς και πολλές άλλες διαταραχές δεν θεραπεύονται αλλά βελτιώνονται αισθητά. Όπως ανέφερε και η KLEOPATRA το σημαντικό είναι η έγκαιρη και έγκυρη διάγνωση και η άμεση παρέμβαση από τους ειδικούς. Φυσικά μεγάλη σημασία έχει το πως θα χειριστούν οι γονείς μια τέτοια κατάσταση, το πόσο συνεργάσιμο θα είναι το παιδί (ή ενήλικας) και η καλή χημεία που θα δημιουργηθεί ανάμεσα στον θεραπευτή και στον θεραπευόμενο

 

[hydronetta]

Εχουν ενοχοποιηθει και καποια φαρμακα ή εμβολια ,χωρις ομως να ειναι κατι αποδεικτεο.

Eίχαν υπάρξει ανακοινώσεις για το MMR (Ιλαράς-Ερυθράς-Παρωτίτιδας) όμως πλέον το θέμα θεωρείται λήξαν. Δεν ενοχοποιείται.
Ο καλύτερος προγνωστικός παράγοντας στο αυτιστικό φάσμα είναι ή έγκαιρη διάγνωση και πρώιμη παρέμβαση καθώς και η ανάπτυξη λόγου/ομιλίας. Άλλωστε στις περισσότερες περιπτώσεις οι γονείς θα φέρουν το παιδί τους στον αναπτυξιολόγο διότι έχει καθυστερήσει να μιλήσει και φαίνεται να τους αγνοεί όταν του μιλούν.
Δυστυχώς επειδή οι θεραπευτικές παρεμβάσεις είναι χρόνιες και συχνά λόγω της φύσης της διαταραχής δεν οδηγούν σε πλήρη "αποκατάσταση" όπως προσδοκούν οι γονείς, 'εχουν αναπτυχθεί αμφίβολες μέθοδοι με δίαιτες, συμπληρώματα διατροφής, υπερβαρικό οξυγόνο χωρίς να λείπουν τα πανταχού παρόντα και τα πάντα θεραπεύοντα βλαστοκύτταρα...

 

[KLEOPATRA]

Ο καλύτερος προγνωστικός παράγοντας στο αυτιστικό φάσμα είναι ή έγκαιρη διάγνωση και πρώιμη παρέμβαση καθώς και η ανάπτυξη λόγου/ομιλίας. Άλλωστε στις περισσότερες περιπτώσεις οι γονείς θα φέρουν το παιδί τους στον αναπτυξιολόγο διότι έχει καθυστερήσει να μιλήσει και φαίνεται να τους αγνοεί όταν του μιλούν.

Ακριβως αυτο.
Εχω 2 αντιθετα παραδειγματα στο περιβαλλον μου επ αυτου :
1. Γονεις που ξεκινησαν δουλεια με το παιδι τους απο τα 2,5 και τωρα το παιδι ειναι 8 και παρακολουθει σχολειο με μονο 3 ωρες τμημα ενταξης την εβδομαδα,σχετικα καλο στα μαθηματα με φιλους ,κοινωνικο περιγυρο κλπ
2.Γονεις που αφησαν το παιδι τους μεχρι τα 4,5 λεγοντας "εε αργουν να μιλησουν ορισμενα παιδια κ να αναπτυχθουν,αστο θα μιλησει...θα ξετριφτει..." και αρχισαν τις θεραπειες στα 5.Τωρα το παιδι ειναι 7 αλλα δεν εχει κατακτησει το λογο πληρως και δεν παει σε κανονικο σχολειο.
Βεβαια να διευκρινισω προς αποφυγη παρεξηγησεων οτι στα παραπανω παραδειγματα σιγουρα δεν παιζει ρολο μονο η εγκαιροτητα της παρεμβασης,αλλα εννοειται οι δυνατοτητες και η ανταποκριση του καθε παιδιου .

 

[hydronetta]

Θα συμφωνήσω, κανένα αυτιστικό παιδί δεν είναι ίδιο με ένα άλλο. Μερικά έχουν πολύ καλό δυναμικό και μπορούν μέσω της παρέμβασης να μάθουν αρκετά πράγματα που τα καθιστούν απόλυτα λειτουργικά στο σχολείο και στην ενήλικο ζωή.
Επίσης η ποιότητα της παρεμβασης έχει πολύ μεγάλη σημασία

 

[Hyada]

Έχω άτομο με aspergers στην οικογένειά μου, η διάγνωση δεν έγινε έγκαιρα και οι γονείς του δεν το χειρίστηκαν καθόλου καλά, καθώς αγνοώντας αυτό το σύνδρομο για χρόνια, κατηγορούσαν το παιδί γιατί είναι έτσι όπως είναι, πιέζοντάς το σε βασανιστικό βαθμό να γίνει όπως τα άλλα παιδιά.

 

[hydronetta]

Έχω άτομο με aspergers στην οικογένειά μου, η διάγνωση δεν έγινε έγκαιρα και οι γονείς του δεν το χειρίστηκαν καθόλου καλά, καθώς αγνοώντας αυτό το σύνδρομο για χρόνια, κατηγορούσαν το παιδί γιατί είναι έτσι όπως είναι, πιέζοντάς το σε βασανιστικό βαθμό να γίνει όπως τα άλλα παιδιά.

Δυστυχώς δεν μου επιτρέπεται να σχολιάσω μια τέτοια συμπεριφορά. Ειδικά στο Asperger η αποδοχή εκ μέρους των γονέων είναι αρκετά δύσκολη καθώς οι διαταραχές δεν είναι τόσο εκσεσημασμένες όπως στον αυτισμό. Ελπίζω τουλάχιστον να αποδέχθηκαν κάποιας μορφής παρέμβαση