Papia_Mple
Member
Καλησπέρα σας!
Η φετινή Μεγάλη Εβδομάδα ήταν κάτι παραπάνω από ξεχωριστή για μένα, αφού είχα οργανώσει 7 μήνες νωρίτερα ένα 4ήμερο ταξιδάκι στο Εδιμβούργο με τον καλό μου! Για τον συγκεκριμένο προορισμό δεν είχα ακούσει σχεδόν τίποτα πριν..Ωστόσο, σε μια αναζήτηση τον περασμένο Οκτώβριο στο Internet για φθηνά αεροπορικά εισητήρια, έπεσα πάνω στην Easyjet και διαπίστωσα ότι υπάρχει πτήση από Αθήνα για Εδιμβούργο. Απο περιέργεια έβαλα στη φόρμα τις ημερομηνίες του Πάσχα και μου έβγαλε 120 ευρώ το άτομο μετ'επιστροφής! Την άλλη μέρα κιόλας τα είχα κλείσει!!
Όπως καταλαβαίνετε, με 7 μήνες καιρό μπροστά μας, είχαμε όλο το χρόνο να οργανωθούμε καλά για το ταξίδι. Χωρίς να το καταλάβω, έφτασε η μέρα της αναχώρησης! Θα προσπαθήσω λοιπόν να περιγράψω το μαγευτικό ταξίδι μας, όσο πιο αντιπροσωπευτικά μπορώ:
Ημέρα 1η:
Φτάνουμε στο Ελ. Βενιζέλος με 30 βαθμούς, καλοκαιρινή ζέστη. Δίνουμε αποσκευές και περιμένουμε. Η πτήση κρατάει 4.30 ώρες, είναι μεγαλούτσικο ταξίδι, αλλά η ώρα περνάει τόσο ευχάριστα στο αεροπλάνο! Φτάνουμε στο Εδιμβούργο στις 16:00 τοπική ώρα και από το παραθυράκι του αεροπλάνου βλέπω τον βροχερό προορισμό μας να πλησιάζει όλο και περισσότερο κοντά μας... Μόλις κατεβαίνουμε από το αεροπλάνο συνειδητοποιώ ότι κάνει πολύ πολύ κρύο!! Βάζουμε μπουφάν και παίρνουμε το αστικό λεωφορείο που στοιχίζει 6.50 λίρες μετ' επιστροφής και κάνει στάση σχεδόν έξω από το ξενοδοχείο μας. Στη διαδρομή παίρνουμε μια πρώτη εντύπωση από τα κουκλίστικα σπιτάκια στα προάστια του Εδιμβούργου, και η περιέργειά μου έχει χτυπήσει κόκκινο! Θέλω να τα δω όλα! Αφού αφήνουμε τα πράγματα στο ξενοδοχείο, το οποίο είναι αξιοπρεπέστατο και βρίσκεται σε μια πολύ ήρεμη γειτονιά (Western Coates), βγαίνουμε αμέσως για την πρώτη αναγνωριστική βόλτα. Μας ξαφνιάζει η τόση ερημιά, και καθώς κοντά στο ξενοδοχείο μας γίνονται έργα στους δρόμους, το τοπίο κάθε άλλο παρά τουριστικό και όμορφο το λες. Μετά από 10 μόλις λεπτά περπάτημα και με τον παγωμένο αέρα να τρυπάει κόκαλα, φτάνουμε στην Princess Street, και τότε....καταλαβαίνουμε αμέσως το λόγο που ήρθαμε. Η πιο υπέροχη θέα της πόλης είναι μπροστά μας: το κάστρο ψηλά, δίπλα μας οι καταπράσινοι κήποι της Princess Street, και στο βάθος η εξαιρετική Παλιά Πόλη. Όπου και να γυρίσεις το βλέμμα μαγεύεσαι πραγματικά. Εμείς κατευθυνόμαστε στην Νέα Πόλη και περπατάμε με κόντρα άνεμο τον πεζόδρομο της Rose Street με τα όμορφα καφέ και εστιατόρια και φτάνουμε στην George Street, όπου καθόμαστε να τσιμπήσουμε κάτι και να πιούμε μια μπύρα. Η βόλτα μας όμως δε σταματάει εκεί. Κατευθυνόμαστε στην Παλιά Πόλη και στο περίφημο Royal Μile. Διασχίζουμε τη γέφυρα Waverley και από κάτω μας είναι ο σιδηροδρομικός σταθμός. Σ'αυτή την πόλη όλα είναι τόσο κοντά, τόσο ανθρώπινα και εύκολα! Φτάνουμε σούρουπο στο Royal Mile και περπατάμε λιγάκι, μέχρι που αρχίζει να βρέχει και μπαίνουμε στην πρώτη pub που συναντάμε. Εκεί, ο συνδυασμός κρύου και κούρασης μας κάνει να δοκιμάσουμε τα πιο παράξενα ουίσκι (με γεύση σοκολάτας, φρούτων, καπνιστά κτλ).. Εξαντλημένοι πια, παίρνουμε το λεωφορείο και γυρνάμε στο δωμάτιο για ύπνο...
Ημέρα 2η:
Το είχαμε αποφασίσει από πριν ότι η πρώτη μας μέρα στη Σκωτία θα ήταν αφιερωμένη στα Highlands και φυσικά είχαμε κλείσει από πριν το ολοήμερο tour. Μετά από πολλή σκέψη, καταλήξαμε να επιλέξουμε τη μεγαλύτερη εκδρομή, αυτή που πάει μέχρι τη λίμνη Loch Ness και το Inverness αν και μας είχαν πει ότι είναι και η πιο κουραστική. Ξυπνάμε στις 7 λοιπόν, παίρνουμε ταξί και στις 8 είμαστε στο Royal Mile, μέσα στο πολυτελέστατο και καθαρότατο λεωφορειάκι των www.timberbush-tours.co.uk. Να σημειώσω ότι τα ταξί με παραξένεψαν πολύ, καθώς υπάρχει διαχωριστικό τζάμι μεταξύ οδηγού-επιβατών, τα καθίσματα είναι καρό επενδυμένα και οι πόρτες ξεκλειδώνουν μόνο όταν καταβάλλεις τα χρήματα! Άγνωστα πράγματα για εμάς...
Η εκδρομή μας ξεκινάει και αρχικά εντυπωσιαζόμαστε με τον οδηγό, ο οποίος είναι αυθεντικός Σκοτσέζος με κιλτ και σκοτσέζικη προφορά, την οποία εγώ τουλάχιστον λατρεύω, αν και δεν καταλαβαίνω όλα όσα λένε! Η εκδρομή στα Highlands στοιχίζει 41 λίρες/άτομο, κρατάει 12 ώρες και, αν και κουραστική, σας την προτείνω ασυζητητί, αξίζει σίγουρα τον κόπο και το χρόνο σας. Τα τοπία εναλλάσσονται συνεχώς, έτσι το ενδιαφέρον μένει αμείωτο..Κάθε 2 λεπτά εμφανίζεται και ένα νέο ουράνιο τόξο, και ίσως είναι το μοναδικό μέρος όπου θα δείτε ολόκληρα ουράνια τόξα! Απλά υπέροχα! Σε κάθε στάση τρώμε υπέροχα φρεσκοψημένα κρουασάν, ψωμάκια, πίτες και ό,τι άλλο μπορείτε να φανταστείτε! Ο οδηγός δε σταματάει να μας λέει ιστορίες για τα κάστρα και τις λίμνες της Σκωτίας, με ύφος και προφορά αφηγητή σε ταινία Το χιούμορ του είναι πραγματικά ξεκαρδιστικό, και πριν προλάβουμε να το καταλάβουμε, φτάνουμε στη λίμνη Loch Ness. Επιλέγουμε να κάνουμε την "κρουαζιέρα" μέσα στη λίμνη με καραβάκι, η οποία κρατάει περίπου 1 ώρα. Έχω να σας πω ότι η λίμνη είναι μια λίμνη σαν όλες τις άλλες, μην περιμένετε να δείτε κάτι ξεχωριστό, αλλά σίγουρα αξίζει σαν εμπειρία. Το κρύο είναι πραγματικά τσουχτερό και βρέχει, οπότε το τοπίο γίνεται πιο μυστηριώδες και γοητευτικό..Φεύγουμε από τη λίμνη και οδεύουμε προς το Inverness, την πρωτεύουσα των Highlands, από όπου και θα πάρουμε το δρόμο της επιστροφής. Έχουν περάσει ήδη 8 ώρες! Το Inverness δεν λέει κάτι σαν πόλη, δεν αξίζει δηλαδή να σταματήσεις. Στο δρόμο της επιστροφής κλείνουν τα μάτια από την κούραση, και, μέσα από τις ιστορίες του οδηγού μας, κοιμόμαστε καμιά ωρίτσα. Η τελευταία μας στάση είναι σε ένα πανέμορφο χωριουδάκι, το Pitlochry, στο οποίο σταματάμε για 20 λεπτά περίπου. Τελικά, φτάνουμε πίσω στο Εδιμβούργο στις 8.3ο, και ακόμα είναι μέρα! Δε νιώθουμε πολλή κούραση, έτσι αποφασίζουμε να φάμε κάτι στο Royal Mile και να συνεχίσουμε με βολτίτσες.. Στο Εδιμβούργο αυτή την εποχή νυχτώνει κατά τις 9.30, οπότε θέλαμε να αξιοποιήσουμε όλη τη μέρα. Μετά από πολλές βόλτες και πολλές φωτογραφίες, έρχεται η ώρα να επιστρέψουμε στο ξενοδοχείο για έναν βαθύ ύπνο..
Ημέρα 3η:
Η μέρα προβλέπεται υπέροχη και γεμάτη, καθώς ο ήλιος λάμπει και το κρύο έχει μειωθεί αισθητά. Ωστόσο, φοράμε ρούχα σε "στρώσεις", για παν ενδεχόμενο. Ξεκινάμε με προορισμό το Κάστρο του Εδιμβούργου, το κυριότερο και ομορφότερο αξιοθέατο της πόλης. Μπαίνουμε αμέσως στο Κάστρο, χωρίς να περιμένουμε καθόλου σε ουρά. Το εισιτήριο είναι λίγο ακριβό (16 λίρες), αλλά αξίζει. Στο Κάστρο παραμένουμε για 2 ώρες περίπου, η θέα είναι μοναδική και ο καιρός μας βοήθησε πολύ. Βγαίνοντας από το Κάστρο και ξεκινώντας να περπατάμε στο Royal Mile, στα δεξιά μας βλέπουμε το Μουσείο του Ουίσκι http://www.scotchwhiskyexperience.co.uk/, στο οποίο είχαμε προγραμματίσει να πάμε. Μπαίνουμε λοιπόν και περνάμε την επόμενη 1 ώρα ανάμεσα σε χιλιάδες μπουκάλια ουίσκι, γεύσεις, χρώματα και αρώματα που δεν είχαμε φανταστεί ποτέ! Ακολουθεί η επίσκεψη στο κατάστημα του μουσείου, από όπου φυσικά προμηθευόμαστε ουίσκι και σουβενίρ σε πολύ καλές τιμές. Η ποικιλία είναι τόσο μεγάλη, που θέλεις σίγουρα άλλη μια ώρα μέσα στο κατάστημα για να διαλέξεις αυτό που σου αρέσει. Ένας απολαυστικός καφές σε ένα από τα δεκάδες Starbucks που συναντάς σε κάθε γωνία της πόλης επιβάλλεται, και έτσι, δίνουμε στους εαυτούς μας ένα 2ωρο διάλειμμα για ξεκούραση Σε ένα στενό του Royal Mile, σε ένα δισκοπωλείο, προμηθεύομαστε εισητήρια για το Beltane, τη γιορτή που γίνεται κάθε χρόνο 30 Απριλίου για τον ερχομό της άνοιξης. Το εισητήριο κοστίζει 10 λίρες. Μετά από πολλές βόλτες ακόμη, στις 8 ακριβώς είμαστε έξω από το Calton Hill, το γνωστό λόφο της πόλης όπου θα γίνει η γιορτή. Εκεί βρίσκεται και η περίφημη ημιτελής απομίμηση του Παρθενώνα. Περιμένουμε σε μια ουρά 1 χιλιομέτρου περίπου, όπου συμβαίνει το εξής απίστευτο: Κανένας δεν σπρώχνει τον άλλο και κανένας δεν παραπονιέται! Ανήκουστο για εμάς..
Η θέα από το λόφο στην πόλη είναι πολύ όμορφη καθώς πλησιάζει το ηλιοβασίλεμα. Μόλις νυχτώσει, η γιορτή αρχίζει. Ομάδες μεταμφιεσμένων χορεύουν με φωτιές, σε ρυθμούς κρουστών. Χιλιάδες κόσμος γύρω μας. Τα happenings με τις φωτιές απλώνονται σε όλο το λόφο. Είναι απλά μαγευτικά. Δυστυχώς, το τσουχτερό κρύο δε μας αφήνει να κάτσουμε παραπάνω από 2 ώρες, και έτσι παίρνουμε το δρόμο της επιστροφής με τα πόδια, με το μυαλό γεμάτο όμορφες εικόνες. Άλλη μια μέρα φτάνει στο τέλος της.
Ημέρα 4η:
Είναι η τελευταία μέρα στο μαγευτικό Εδιμβούργο και αποφασίζουμε να δούμε όσα δεν είδαμε. Η βόλτα στα μαγαζιά της Princess Street επιβάλλεται, και παρατηρούμε ότι έχει εκπτώσεις και πολύ καλές ευκαιρίες σε ορισμένα καταστήματα. Από τη γέφυρα Waverley, παίρνουμε το λεωφορειάκι Majestic, το οποίο στοιχίζει 13 λίρες/άτομο, πάει στη Νέα Πόλη και κάνει διάφορες στάσεις. Περνάει κάθε 20 λεπτά, έτσι μπορείς να σταματήσεις κάπου και σε 20 λεπτά να πάρεις το επόμενο, με το ίδιο φυσικά εισιτήριο (διαρκεί 24 ώρες). Επιλέγουμε λοιπόν τον Βοτανικό Κήπο, φανταστική έκταση με χιλιάδες φυτά, λουλούδια, πράσινο πράσινο πράσινο....Δυστυχώς το κρύο και η βροχή δε μας επιτρέπουν να το γυρίσουμε όλο, και έτσι επισκεπτόμαστε το καφέ του, για να τσιμπήσουμε κάτι και να πιούμε ένα καφέ. Περιττό να σας πω πως ό,τι φάγαμε ήταν απλά ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ! Κεκάκια, κρουασανάκια, ψωμάκια με τυρί που τα ονομάζουν scones και φυσικά τα παραδοσιακά κουλουράκια βουτύρου shortbread, τα οποία κάτι μου λέει ότι θα σας συνοδέψουν και κατά την επιστροφή στην Ελλάδα, όπως και εμάς! Παίρνουμε λοιπόν ξανά το λεωφορειάκι μας και σταματάμε αυτή τη φορά στο Holyrood Palace, στο οποίο μένει η βασιλική οικογένεια όταν είναι στο Εδιμβούργο. Εξωτερικά πολύ όμορφο, δεν μπήκαμε όμως μέσα.Ξαναπαίρνουμε το λεωφορειάκι μας και φτάνουμε πάλι εκεί όπου ξεκινήσαμε. Η βόλτα στο Royal Mile έχει γίνει πια καθιερωμένη και ο τέλειος καιρός βοηθάει πάρα πολύ. Μετά από πολύ περπάτημα, φτάνουμε στην Grassmarket, τη γειτονιά όπου θα βρείτε πάρα πολλά φοιτητικά καφέ και εστιατόρια. Εκεί χτυπάει η καρδιά της πόλης μετά το απόγευμα. Τρώμε ένα νοστιμότατο burger και καθόμαστε σε ένα κουκλίστικο bar επάνω στο Royal Mile, με εκατοντάδες επιλογές whisky. Τα πρώτα cocktail με whisky μας ενθουσιάζουν, έστι συνεχίζουμε ακάθεκτοι, θέλουμε να δοκιμάσουμε όλες τις ξεχωριστές γεύσεις. Η ώρα περνάει, και ξαφνικά διαπιστώνουμε ότι στο μαγαζί παίζει ζωντανή σκοτσέζικη μουσική. Περιττό να σας πω ότι καθίσαμε 4 ώρες εκεί, με ωραία μουσική, γελαστούς ανθρώπους και υπέροχα ποτά και γλυκά για όλα τα γούστα. Αργότερα, μάθαμε ότι το συγκεκριμένο bar ψηφίστηκε whisky bar of the year! Αργά το βράδυ, γυρνάμε στο ξενοδοχείο με βαριά καρδιά, αφού δε θέλουμε να φύγουμε με τίποτα!
Ημέρα 5η:
Η μέρα της επιστροφής έχει φτάσει και αφού μαζεύουμε τα πράγματά μας, πάμε για την τελευταία μας βόλτα στο κέντρο της πόλης. Μετά από μια μεγάλη και χορταστική βόλτα στους κήπους της Princess Street, καθόμαστε για καφέ στα Starbucks της Princess Street, τα οποία είναι στον πρώτο όροφο, έχοντας πιάτο απέναντί μας το Κάστρο. Αμέσως μετά παίρνουμε το λεωφορείο για το αεροδρόμιο, και σε ένα τέταρτο φτάνουμε στην είσοδο των "Αναχωρήσεων". Στις 9 ώρα Ελλάδας, αποβιβαζόμαστε στο Ελ. Βενιζέλος. Το ταξίδι μας έχει τελειώσει...
Έχω να πω ότι το Εδιμβούργο είναι ένα μαγευτικό μέρος, το οποίο θα επιδιώξω να επισκεφθώ ξανά όσο το συντομότερο, με υπέροχους ανθρώπους, γελαστούς, κεφάτους, με πολύ χιούμορ και κόκκινα μάγουλα (προφανώς από το κρύο), οι οποίοι δε διστάζουν να σε βοηθήσουν όπου και όποτε χρειαστείς, με απίστευτη προθυμία. Η ατμόσφαιρα αυτής της πόλης είναι σπάνια, το μυστήριο που αποπνέει την κάνει μοναδική. Η ζωή εκεί είναι ακριβή, αλλά υπάρχουν και οικονομικές επιλογές. Πάρτε ζεστά ρούχα όποια εποχή του χρόνου και αν πάτε, γιατί εκεί...you never know! Εκεί όλα είναι ήρεμα, αρμονικά, δεν θα ακούσετε ποτέ φωνές και κορναρίσματα, οι δρόμοι είναι πεντακάθαροι και τα σπίτια πανέμορφα! Ελπίζω να βοήθησα όποιον σκέφτεται να πάει στην πρωτεύουσα της Σκωτίας. Θα με θυμηθείτε, αξίζει οπωσδήποτε το μαγικό Εδιμβούργο!!!
Η φετινή Μεγάλη Εβδομάδα ήταν κάτι παραπάνω από ξεχωριστή για μένα, αφού είχα οργανώσει 7 μήνες νωρίτερα ένα 4ήμερο ταξιδάκι στο Εδιμβούργο με τον καλό μου! Για τον συγκεκριμένο προορισμό δεν είχα ακούσει σχεδόν τίποτα πριν..Ωστόσο, σε μια αναζήτηση τον περασμένο Οκτώβριο στο Internet για φθηνά αεροπορικά εισητήρια, έπεσα πάνω στην Easyjet και διαπίστωσα ότι υπάρχει πτήση από Αθήνα για Εδιμβούργο. Απο περιέργεια έβαλα στη φόρμα τις ημερομηνίες του Πάσχα και μου έβγαλε 120 ευρώ το άτομο μετ'επιστροφής! Την άλλη μέρα κιόλας τα είχα κλείσει!!
Όπως καταλαβαίνετε, με 7 μήνες καιρό μπροστά μας, είχαμε όλο το χρόνο να οργανωθούμε καλά για το ταξίδι. Χωρίς να το καταλάβω, έφτασε η μέρα της αναχώρησης! Θα προσπαθήσω λοιπόν να περιγράψω το μαγευτικό ταξίδι μας, όσο πιο αντιπροσωπευτικά μπορώ:
Ημέρα 1η:
Φτάνουμε στο Ελ. Βενιζέλος με 30 βαθμούς, καλοκαιρινή ζέστη. Δίνουμε αποσκευές και περιμένουμε. Η πτήση κρατάει 4.30 ώρες, είναι μεγαλούτσικο ταξίδι, αλλά η ώρα περνάει τόσο ευχάριστα στο αεροπλάνο! Φτάνουμε στο Εδιμβούργο στις 16:00 τοπική ώρα και από το παραθυράκι του αεροπλάνου βλέπω τον βροχερό προορισμό μας να πλησιάζει όλο και περισσότερο κοντά μας... Μόλις κατεβαίνουμε από το αεροπλάνο συνειδητοποιώ ότι κάνει πολύ πολύ κρύο!! Βάζουμε μπουφάν και παίρνουμε το αστικό λεωφορείο που στοιχίζει 6.50 λίρες μετ' επιστροφής και κάνει στάση σχεδόν έξω από το ξενοδοχείο μας. Στη διαδρομή παίρνουμε μια πρώτη εντύπωση από τα κουκλίστικα σπιτάκια στα προάστια του Εδιμβούργου, και η περιέργειά μου έχει χτυπήσει κόκκινο! Θέλω να τα δω όλα! Αφού αφήνουμε τα πράγματα στο ξενοδοχείο, το οποίο είναι αξιοπρεπέστατο και βρίσκεται σε μια πολύ ήρεμη γειτονιά (Western Coates), βγαίνουμε αμέσως για την πρώτη αναγνωριστική βόλτα. Μας ξαφνιάζει η τόση ερημιά, και καθώς κοντά στο ξενοδοχείο μας γίνονται έργα στους δρόμους, το τοπίο κάθε άλλο παρά τουριστικό και όμορφο το λες. Μετά από 10 μόλις λεπτά περπάτημα και με τον παγωμένο αέρα να τρυπάει κόκαλα, φτάνουμε στην Princess Street, και τότε....καταλαβαίνουμε αμέσως το λόγο που ήρθαμε. Η πιο υπέροχη θέα της πόλης είναι μπροστά μας: το κάστρο ψηλά, δίπλα μας οι καταπράσινοι κήποι της Princess Street, και στο βάθος η εξαιρετική Παλιά Πόλη. Όπου και να γυρίσεις το βλέμμα μαγεύεσαι πραγματικά. Εμείς κατευθυνόμαστε στην Νέα Πόλη και περπατάμε με κόντρα άνεμο τον πεζόδρομο της Rose Street με τα όμορφα καφέ και εστιατόρια και φτάνουμε στην George Street, όπου καθόμαστε να τσιμπήσουμε κάτι και να πιούμε μια μπύρα. Η βόλτα μας όμως δε σταματάει εκεί. Κατευθυνόμαστε στην Παλιά Πόλη και στο περίφημο Royal Μile. Διασχίζουμε τη γέφυρα Waverley και από κάτω μας είναι ο σιδηροδρομικός σταθμός. Σ'αυτή την πόλη όλα είναι τόσο κοντά, τόσο ανθρώπινα και εύκολα! Φτάνουμε σούρουπο στο Royal Mile και περπατάμε λιγάκι, μέχρι που αρχίζει να βρέχει και μπαίνουμε στην πρώτη pub που συναντάμε. Εκεί, ο συνδυασμός κρύου και κούρασης μας κάνει να δοκιμάσουμε τα πιο παράξενα ουίσκι (με γεύση σοκολάτας, φρούτων, καπνιστά κτλ).. Εξαντλημένοι πια, παίρνουμε το λεωφορείο και γυρνάμε στο δωμάτιο για ύπνο...
Ημέρα 2η:
Το είχαμε αποφασίσει από πριν ότι η πρώτη μας μέρα στη Σκωτία θα ήταν αφιερωμένη στα Highlands και φυσικά είχαμε κλείσει από πριν το ολοήμερο tour. Μετά από πολλή σκέψη, καταλήξαμε να επιλέξουμε τη μεγαλύτερη εκδρομή, αυτή που πάει μέχρι τη λίμνη Loch Ness και το Inverness αν και μας είχαν πει ότι είναι και η πιο κουραστική. Ξυπνάμε στις 7 λοιπόν, παίρνουμε ταξί και στις 8 είμαστε στο Royal Mile, μέσα στο πολυτελέστατο και καθαρότατο λεωφορειάκι των www.timberbush-tours.co.uk. Να σημειώσω ότι τα ταξί με παραξένεψαν πολύ, καθώς υπάρχει διαχωριστικό τζάμι μεταξύ οδηγού-επιβατών, τα καθίσματα είναι καρό επενδυμένα και οι πόρτες ξεκλειδώνουν μόνο όταν καταβάλλεις τα χρήματα! Άγνωστα πράγματα για εμάς...
Η εκδρομή μας ξεκινάει και αρχικά εντυπωσιαζόμαστε με τον οδηγό, ο οποίος είναι αυθεντικός Σκοτσέζος με κιλτ και σκοτσέζικη προφορά, την οποία εγώ τουλάχιστον λατρεύω, αν και δεν καταλαβαίνω όλα όσα λένε! Η εκδρομή στα Highlands στοιχίζει 41 λίρες/άτομο, κρατάει 12 ώρες και, αν και κουραστική, σας την προτείνω ασυζητητί, αξίζει σίγουρα τον κόπο και το χρόνο σας. Τα τοπία εναλλάσσονται συνεχώς, έτσι το ενδιαφέρον μένει αμείωτο..Κάθε 2 λεπτά εμφανίζεται και ένα νέο ουράνιο τόξο, και ίσως είναι το μοναδικό μέρος όπου θα δείτε ολόκληρα ουράνια τόξα! Απλά υπέροχα! Σε κάθε στάση τρώμε υπέροχα φρεσκοψημένα κρουασάν, ψωμάκια, πίτες και ό,τι άλλο μπορείτε να φανταστείτε! Ο οδηγός δε σταματάει να μας λέει ιστορίες για τα κάστρα και τις λίμνες της Σκωτίας, με ύφος και προφορά αφηγητή σε ταινία Το χιούμορ του είναι πραγματικά ξεκαρδιστικό, και πριν προλάβουμε να το καταλάβουμε, φτάνουμε στη λίμνη Loch Ness. Επιλέγουμε να κάνουμε την "κρουαζιέρα" μέσα στη λίμνη με καραβάκι, η οποία κρατάει περίπου 1 ώρα. Έχω να σας πω ότι η λίμνη είναι μια λίμνη σαν όλες τις άλλες, μην περιμένετε να δείτε κάτι ξεχωριστό, αλλά σίγουρα αξίζει σαν εμπειρία. Το κρύο είναι πραγματικά τσουχτερό και βρέχει, οπότε το τοπίο γίνεται πιο μυστηριώδες και γοητευτικό..Φεύγουμε από τη λίμνη και οδεύουμε προς το Inverness, την πρωτεύουσα των Highlands, από όπου και θα πάρουμε το δρόμο της επιστροφής. Έχουν περάσει ήδη 8 ώρες! Το Inverness δεν λέει κάτι σαν πόλη, δεν αξίζει δηλαδή να σταματήσεις. Στο δρόμο της επιστροφής κλείνουν τα μάτια από την κούραση, και, μέσα από τις ιστορίες του οδηγού μας, κοιμόμαστε καμιά ωρίτσα. Η τελευταία μας στάση είναι σε ένα πανέμορφο χωριουδάκι, το Pitlochry, στο οποίο σταματάμε για 20 λεπτά περίπου. Τελικά, φτάνουμε πίσω στο Εδιμβούργο στις 8.3ο, και ακόμα είναι μέρα! Δε νιώθουμε πολλή κούραση, έτσι αποφασίζουμε να φάμε κάτι στο Royal Mile και να συνεχίσουμε με βολτίτσες.. Στο Εδιμβούργο αυτή την εποχή νυχτώνει κατά τις 9.30, οπότε θέλαμε να αξιοποιήσουμε όλη τη μέρα. Μετά από πολλές βόλτες και πολλές φωτογραφίες, έρχεται η ώρα να επιστρέψουμε στο ξενοδοχείο για έναν βαθύ ύπνο..Ημέρα 3η:
Η μέρα προβλέπεται υπέροχη και γεμάτη, καθώς ο ήλιος λάμπει και το κρύο έχει μειωθεί αισθητά. Ωστόσο, φοράμε ρούχα σε "στρώσεις", για παν ενδεχόμενο. Ξεκινάμε με προορισμό το Κάστρο του Εδιμβούργου, το κυριότερο και ομορφότερο αξιοθέατο της πόλης. Μπαίνουμε αμέσως στο Κάστρο, χωρίς να περιμένουμε καθόλου σε ουρά. Το εισιτήριο είναι λίγο ακριβό (16 λίρες), αλλά αξίζει. Στο Κάστρο παραμένουμε για 2 ώρες περίπου, η θέα είναι μοναδική και ο καιρός μας βοήθησε πολύ. Βγαίνοντας από το Κάστρο και ξεκινώντας να περπατάμε στο Royal Mile, στα δεξιά μας βλέπουμε το Μουσείο του Ουίσκι http://www.scotchwhiskyexperience.co.uk/, στο οποίο είχαμε προγραμματίσει να πάμε. Μπαίνουμε λοιπόν και περνάμε την επόμενη 1 ώρα ανάμεσα σε χιλιάδες μπουκάλια ουίσκι, γεύσεις, χρώματα και αρώματα που δεν είχαμε φανταστεί ποτέ! Ακολουθεί η επίσκεψη στο κατάστημα του μουσείου, από όπου φυσικά προμηθευόμαστε ουίσκι και σουβενίρ σε πολύ καλές τιμές. Η ποικιλία είναι τόσο μεγάλη, που θέλεις σίγουρα άλλη μια ώρα μέσα στο κατάστημα για να διαλέξεις αυτό που σου αρέσει. Ένας απολαυστικός καφές σε ένα από τα δεκάδες Starbucks που συναντάς σε κάθε γωνία της πόλης επιβάλλεται, και έτσι, δίνουμε στους εαυτούς μας ένα 2ωρο διάλειμμα για ξεκούραση
Σε ένα στενό του Royal Mile, σε ένα δισκοπωλείο, προμηθεύομαστε εισητήρια για το Beltane, τη γιορτή που γίνεται κάθε χρόνο 30 Απριλίου για τον ερχομό της άνοιξης. Το εισητήριο κοστίζει 10 λίρες. Μετά από πολλές βόλτες ακόμη, στις 8 ακριβώς είμαστε έξω από το Calton Hill, το γνωστό λόφο της πόλης όπου θα γίνει η γιορτή. Εκεί βρίσκεται και η περίφημη ημιτελής απομίμηση του Παρθενώνα. Περιμένουμε σε μια ουρά 1 χιλιομέτρου περίπου, όπου συμβαίνει το εξής απίστευτο: Κανένας δεν σπρώχνει τον άλλο και κανένας δεν παραπονιέται! Ανήκουστο για εμάς.. Η θέα από το λόφο στην πόλη είναι πολύ όμορφη καθώς πλησιάζει το ηλιοβασίλεμα. Μόλις νυχτώσει, η γιορτή αρχίζει. Ομάδες μεταμφιεσμένων χορεύουν με φωτιές, σε ρυθμούς κρουστών. Χιλιάδες κόσμος γύρω μας. Τα happenings με τις φωτιές απλώνονται σε όλο το λόφο. Είναι απλά μαγευτικά. Δυστυχώς, το τσουχτερό κρύο δε μας αφήνει να κάτσουμε παραπάνω από 2 ώρες, και έτσι παίρνουμε το δρόμο της επιστροφής με τα πόδια, με το μυαλό γεμάτο όμορφες εικόνες. Άλλη μια μέρα φτάνει στο τέλος της.
Ημέρα 4η:
Είναι η τελευταία μέρα στο μαγευτικό Εδιμβούργο και αποφασίζουμε να δούμε όσα δεν είδαμε. Η βόλτα στα μαγαζιά της Princess Street επιβάλλεται, και παρατηρούμε ότι έχει εκπτώσεις και πολύ καλές ευκαιρίες σε ορισμένα καταστήματα. Από τη γέφυρα Waverley, παίρνουμε το λεωφορειάκι Majestic, το οποίο στοιχίζει 13 λίρες/άτομο, πάει στη Νέα Πόλη και κάνει διάφορες στάσεις. Περνάει κάθε 20 λεπτά, έτσι μπορείς να σταματήσεις κάπου και σε 20 λεπτά να πάρεις το επόμενο, με το ίδιο φυσικά εισιτήριο (διαρκεί 24 ώρες). Επιλέγουμε λοιπόν τον Βοτανικό Κήπο, φανταστική έκταση με χιλιάδες φυτά, λουλούδια, πράσινο πράσινο πράσινο....Δυστυχώς το κρύο και η βροχή δε μας επιτρέπουν να το γυρίσουμε όλο, και έτσι επισκεπτόμαστε το καφέ του, για να τσιμπήσουμε κάτι και να πιούμε ένα καφέ. Περιττό να σας πω πως ό,τι φάγαμε ήταν απλά ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ! Κεκάκια, κρουασανάκια, ψωμάκια με τυρί που τα ονομάζουν scones και φυσικά τα παραδοσιακά κουλουράκια βουτύρου shortbread, τα οποία κάτι μου λέει ότι θα σας συνοδέψουν και κατά την επιστροφή στην Ελλάδα, όπως και εμάς! Παίρνουμε λοιπόν ξανά το λεωφορειάκι μας και σταματάμε αυτή τη φορά στο Holyrood Palace, στο οποίο μένει η βασιλική οικογένεια όταν είναι στο Εδιμβούργο. Εξωτερικά πολύ όμορφο, δεν μπήκαμε όμως μέσα.Ξαναπαίρνουμε το λεωφορειάκι μας και φτάνουμε πάλι εκεί όπου ξεκινήσαμε. Η βόλτα στο Royal Mile έχει γίνει πια καθιερωμένη και ο τέλειος καιρός βοηθάει πάρα πολύ. Μετά από πολύ περπάτημα, φτάνουμε στην Grassmarket, τη γειτονιά όπου θα βρείτε πάρα πολλά φοιτητικά καφέ και εστιατόρια. Εκεί χτυπάει η καρδιά της πόλης μετά το απόγευμα. Τρώμε ένα νοστιμότατο burger και καθόμαστε σε ένα κουκλίστικο bar επάνω στο Royal Mile, με εκατοντάδες επιλογές whisky. Τα πρώτα cocktail με whisky μας ενθουσιάζουν, έστι συνεχίζουμε ακάθεκτοι, θέλουμε να δοκιμάσουμε όλες τις ξεχωριστές γεύσεις. Η ώρα περνάει, και ξαφνικά διαπιστώνουμε ότι στο μαγαζί παίζει ζωντανή σκοτσέζικη μουσική. Περιττό να σας πω ότι καθίσαμε 4 ώρες εκεί, με ωραία μουσική, γελαστούς ανθρώπους και υπέροχα ποτά και γλυκά για όλα τα γούστα. Αργότερα, μάθαμε ότι το συγκεκριμένο bar ψηφίστηκε whisky bar of the year! Αργά το βράδυ, γυρνάμε στο ξενοδοχείο με βαριά καρδιά, αφού δε θέλουμε να φύγουμε με τίποτα!
Ημέρα 5η:
Η μέρα της επιστροφής έχει φτάσει και αφού μαζεύουμε τα πράγματά μας, πάμε για την τελευταία μας βόλτα στο κέντρο της πόλης. Μετά από μια μεγάλη και χορταστική βόλτα στους κήπους της Princess Street, καθόμαστε για καφέ στα Starbucks της Princess Street, τα οποία είναι στον πρώτο όροφο, έχοντας πιάτο απέναντί μας το Κάστρο. Αμέσως μετά παίρνουμε το λεωφορείο για το αεροδρόμιο, και σε ένα τέταρτο φτάνουμε στην είσοδο των "Αναχωρήσεων". Στις 9 ώρα Ελλάδας, αποβιβαζόμαστε στο Ελ. Βενιζέλος. Το ταξίδι μας έχει τελειώσει...
Έχω να πω ότι το Εδιμβούργο είναι ένα μαγευτικό μέρος, το οποίο θα επιδιώξω να επισκεφθώ ξανά όσο το συντομότερο, με υπέροχους ανθρώπους, γελαστούς, κεφάτους, με πολύ χιούμορ και κόκκινα μάγουλα (προφανώς από το κρύο
), οι οποίοι δε διστάζουν να σε βοηθήσουν όπου και όποτε χρειαστείς, με απίστευτη προθυμία. Η ατμόσφαιρα αυτής της πόλης είναι σπάνια, το μυστήριο που αποπνέει την κάνει μοναδική. Η ζωή εκεί είναι ακριβή, αλλά υπάρχουν και οικονομικές επιλογές. Πάρτε ζεστά ρούχα όποια εποχή του χρόνου και αν πάτε, γιατί εκεί...you never know! Εκεί όλα είναι ήρεμα, αρμονικά, δεν θα ακούσετε ποτέ φωνές και κορναρίσματα, οι δρόμοι είναι πεντακάθαροι και τα σπίτια πανέμορφα! Ελπίζω να βοήθησα όποιον σκέφτεται να πάει στην πρωτεύουσα της Σκωτίας. Θα με θυμηθείτε, αξίζει οπωσδήποτε το μαγικό Εδιμβούργο!!!Attachments
Last edited by a moderator:
