travelbreak
Member
- Μηνύματα
- 1.860
- Likes
- 16.083
- Επόμενο Ταξίδι
- ???
- Ταξίδι-Όνειρο
- Υπερσιβηρικός
ΙΣΛΑΝΔΙΑ - ΓΡΟΙΛΑΝΔΙΑ
Πριν από 20 χρόνια περίπου αποφάσισα ότι τα ταξίδια στην Ευρώπη είναι ωραία, σαν όλα τα ταξίδια. Τα ταξίδια όμως σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο έχεις την ελπίδα ότι θα σου δώσουν το κάτι παραπάνω. Γι αυτό την Ευρώπη την αφήσαμε (εγώ και η γυναίκα μου) κυρίως για κάποια τετραήμερα, ως ένα Bonus στην ταξιδιωτική ζωή μας.Η Ισλανδία είναι Ευρωπαϊκή χώρα, αλλά μας φαίνεται τόσο μακρινή που θέλαμε διακαώς να την επισκεφτούμε, σα να βρισκόταν σε άλλη ήπειρο. Όμως βλέποντας και τις τιμές των πρακτορείων τόσο υψηλές, θεωρούσαμε ότι και η ιδιωτική επίσκεψη θα ήταν ανάλογα ακριβή. Η κρίση που πέρασε όμως η χώρα αυτή το 2008 - 2009, μας έδωσε την ιδέα να το ψάξομε (συν κάποιους φίλους που πήγαν και μας ενημέρωσαν ότι το κόστος είναι ανεκτό). Ανακαλύψαμε ότι μπορούσαμε να πάμε αρκετά οικονομικά και το αποφασίσαμε για το καλοκαίρι του 2009.
Πήγαμε δυο ζευγάρια. Κλείσαμε τα αεροπορικά μέσω Λονδίνου για Ρέικιαβικ με κόστος 700 ευρώ. Με το διαδίκτυο επικοινώνησα με 2-3 τοπικά πρακτορεία για να μας κλείσουν την περιήγηση εκεί και προτίμησα το φτηνότερο. Δεν το μετανιώσαμε καθόλου. Μας έδωσε καθαρά και περιποιημένα γενικά δωμάτια με πρωινό σε μικρά ξενοδοχεία έξω από τις πόλεις (εκτός από το Ρέικιαβικ που ήταν στο κέντρο) και ένα μεγάλο αυτοκίνητο που οδηγούσαμε εγώ και ο φίλος μου εναλλάξ. Του ζητήσαμε επίσης και μας έκλεισε την εκδρομή με δύο διανυχτερεύσεις στην Γροιλανδία. Όλα αυτά με 1370 ευρώ. Από αυτά τα 800 ευρώ περίπου ήταν για το ταξίδι στη Γροιλανδία που περιελάμβανε τα πάντα εκτός από τις δραστηριότητες εκεί (που δεν κάναμε και πολλές, γενικότερα στην εκδρομή).
Με μια μέτρια οικονομία στο φαγητό το συνολικό κόστος του ταξιδιού δεν πέρασε τα 2400 ευρώ, την εποχή που τα πρακτορεία ζητούσαν πάνω από 4000. Οι συνολικές διανυχτερεύσεις ήταν 11, από τις οποίες 3 στο Ρέικιαβικ, 6 στην ενδοχώρα και 2 στο Αμμασσαλίκ της Γροιλανδίας. Πάντα δίνω μεγάλη σημασία στα κόστη γιατί αφενός τα θεωρώ σημαντικά και αφετέρου μου αρέσουν τα μαθηματικά. Γι αυτό αναφέρω αρκετές οικονομικές λεπτομέρειες.
Στο Ρέικιαβικ φτάσαμε αργά το βράδυ αλλά στα μέσα Ιουλίου είχε αρκετό φως. Το αεροδρόμιο απέχει από την πόλη κάπου 50 χιλιόμετρα. Από εκεί έχει λεωφορεία που σε μεταφέρουν στο ξενοδοχείο σου. Είναι λίγο τσουχτερό το εισιτήριο, αλλά ήταν μέσα στην τιμή του πράκτορα. Στο ξενοδοχείο νομίζαμε στην αρχή ότι ήταν χαλασμένες οι αποχετεύσεις γιατί μύριζε, αλλά μετά καταλάβαμε ότι το ζεστό νερό ήταν κατευθείαν από τα έγκατα της γης και γι αυτό μύριζε θειάφι. Το κρύο όμως πινόταν μια χαρά σε όλη τη χώρα και έτσι δεν αγοράσαμε καθόλου εμφιαλωμένο.
Ο καιρός ήταν ελληνικός χειμωνιάτικος με θερμοκρασίες από 7 ως 17 βαθμούς Κελσίου. Άρα ήμασταν ντυμένοι με χειμερινά ρούχα κι ας ήταν κατακαλόκαιρο. Οι ντόπιοι βέβαια φορούσα κοντομάνικα.
Οι τιμές στα εστιατόρια ήταν απλησίαστες. Για να πεις ότι τρως ικανοποιητικά έπρεπε να δώσεις τουλάχιστον 30 ευρώ. Εμείς δίναμε το ένα τρίτο από αυτά για να ψωνίσομε από super market και τρώγαμε φουλ σολομούς και σαλαμοτύρια. Μπύρες γιοκ γιατί ήταν πανάκριβες. Ευτυχώς κρατούσαμε 1-2 λίτρα τσικουδιά και είχαμε το κατιτίς μας. Μερικές φορές φάγαμε σε βενζινάδικα πίτσες (το φτηνότερο φαγητό) αλλά και αυτές έκαναν 10 με 15 ευρώ η ατομική.
Την επομένη το πρωί, ουσιαστικά πρώτη μέρα στη χώρα, πήραμε το αυτοκίνητο που είχαμε νοικιάσει και αρχίσαμε να ακολουθούμε το πρόγραμμα που μας είχε φτιάξει το γραφείο, σύμφωνα βέβαια με τις οδηγίες μας. Θα κάναμε το γύρο του νησιού σε έξι μέρες, ξεκινώντας από νοτιοανατολικά και επιστρέφοντας στην πρωτεύουσα από το βορρά.
Αρχικά είδαμε λίγο την πόλη, που δεν μας εντυπωσίασε. Μετά φύγαμε για τον ιστορικό χώρο Pingvellir, ακολούθησε το περίφημο Geyser και η γεωθερμία της περιοχής και τελειώσαμε με τον καταρράκτη Gullfos. Γενικά η χώρα έχει πολλούς υπέροχους καταρράκτες. Θεωρώ ότι σε καταρράκτες είναι από τις καλύτερες εμπειρίες, γιατί τους χαίρεσαι από κάτω, από πάνω και από μέσα. Εννοώ ότι πλησιάζεις όσο κοντά θέλεις. Το βράδυ μείναμε σε ένα μικρό μοτέλ στην εξοχή.
Η στιγμή της έκρηξης.
Τόσο κοντά στον καταρράκτη!
Η επόμενη μέρα ξεκίνησε με τους καταρράκτες SelJarlandsfoss και Skogarfoss. Περπατήσαμε και στον πρώτο μας παγετώνα. Περιπλανηθήκαμε σε κάτι παραλίες με περίεργα βράχια και κοιμηθήκαμε στο χωριό Vik.
Μέσα στην κουρτίνα!
Η επόμενη μέρα ήταν η κύρια μέρα των παγετώνων. Καταπληκτικό θέαμα να τους αντικρίζεις από μακριά και να τους πλησιάζεις, αλλά λίγο δύσκολα να τους φτάνεις. Όμως αν έχει όρεξη για λίγο περπάτημα μερικοί είναι προσιτοί κι εμείς περπατήσαμε σε δύο από αυτούς τουλάχιστον. Και το καλό είναι ότι η πρόσβαση τις περισσότερες φορές είναι χωρίς να πληρώσεις είσοδο. Ελπίζω να μην έχει αλλάξει σήμερα η κατάσταση. Η βόλτα που άξιζε όσο τίποτα ήταν στη λίμνη GlacierLagoon (Jokulsarlon) με μικρό πλοίο (μας φάνηκε ακριβή τότε). Διανυκτέρευση λίγο έξω από το Hofnμε θέα στο βάθος τους παγετώνες.
Αυτή η εικόνα με τους παγετώνες να ξεχύνονται! Τίποτε άλλο.
Μετά κατευθυνθήκαμε λίγο πιο βόρεια στην μικρή πόλη Egilsstadir.
Ακολούθησαν οι καταρράκτες Dettifoss, το φαινόμενο Asbyrgi, το χωριό Husavikπου κάναμε βόλτα με πλοίο και είδαμε φάλαινες και τέλος την λίμνη Myvatn.
Έχουμε φτάσει πια στο βόρειο τμήμα του νησιού και γυρνάμε δυτικά προς το Ρέικιαβικ. Μέρα αφιερωμένη στα ηφαίστεια και τη γεωθερμία. Εκπληκτικό θέαμα. Περνάμε από τη μικρή πόλη Akureyri και καταλήγομε για ύπνο στο Hrutafjordur.
Σήμερα περάσαμε από τις πιο θερμές πηγές της Ευρώπης Deildartunguhverμε θερμοκρασία 97 οC και τους καταρράκτες Hraunfossarκαι Barnafossar. Καταλήξαμε στο Ρέικιαβικ όπου διανυκτερεύσαμε. Προηγουμέμος περάσαμε από την περήφημη Blue Lagoon, κι εγώ δεν έχασα την ευκαιρία να ζήσω την εμπειρία ενός μπάνιου σε αυτήν.
Το τελευταίο μέρος του ταξιδιού ήταν και το πιο ιδιαίτερο, αφού ταξιδέψαμε στην Γροιλανδία. Με πτήση από το Ρέικιαβικ φτάσαμε στα χωμάτινο αεροδρόμιο του Kulusuk. Όταν ίπτασαι πάνω από τις ακτές της Γροιλανδίας είναι υπέροχο να βλέπεις τα παγόβουνα να τριγυρίζουν το νησί. Δεν είχα φανταστεί πόσο έντονο θα ήταν το θέαμα.
Στο Kulusuk μας περίμενε ένα ελικόπτερο για να μας πετάξει μέχρι το Ammassalik (στην ντόπια γλώσσα λέγεται Tasiilaq). Ήταν τα πιο ενδιαφέροντα 10 λεπτά της εκδρομής (και η επιστροφή από την ίδια διαδρομή εννοείται ήταν εξίσου ενδιαφέρουσα). Ο πιλότος μάλιστα έκανε και την πτήση έτσι που να δούμε ό,τι ενδιαφέρον υπήρχε στη διαδρομή. Η πληρωμή της πτήσης αυτής ήταν στο πακέτο της Γροιλανδίας. Αν πηγαίναμε μια παρόμοια εικοσάλεπτη πτήση εκεί ως tour, θα την πληρώναμε πάνω από 200 ευρώ.
Στο Ammassalik μείναμε δύο βραδιές. Για να μην υπάρχει μπέρδεμα αναφέρω ότι και τα μέρη στη Γροιλανδία που πήγαμε, αλλά και όλη η Ισλανδία είναι ακριβώς κάτω από τον αρκτικό κύκλο (που είναι λίγο πάνω από τις 66,5 μοίρες). Τα δύο χωριά στη Γροιλανδία είναι κάπου στις 65,5 μοίρες, όπως και το πιο βόρειο σημείο της Ισλανδίας που επισκεφτήκαμε. Για να περάσουμε τον αρκτικό κύκλο έπρεπε να πάμε 100 χιλιόμετρα πιο βόρεια. Το Ammassalik είναι απίθανο με τους ντόπιους να περιφέρονται κάτω από τον ήλιο (έτυχε και τις δυο μέρες που ήμασταν να έχει απίθανο καιρό) και αν απολαμβάνουν τις βόλτες τους. Το λιμάνι τους είχε μια παλίρροια που έφτανε τα τρία μέτρα. Είχαν ένα μικρό γήπεδο που τα απογέματα έπαιζαν ποδόσφαιρο κανονικές ομάδες. Δεν ξέρω που βρισκόταν τόσοι ντόπιοι ποδοσφαιριστές.
Δυο μέρες εκεί είναι αρκετές διότι για να κάνεις δραστηριότητες στα χιόνια θέλει πολύ χρήμα. Εμείς κάναμε μόνο μια τρίωρη βόλτα με ένα γρήγορο σκάφος στις ακτές που μας έδωσε εικόνες αξέχαστες. Ήταν σίγουρα οι τρεις ώρες που τράβηξα τις περισσότερες φωτογραφίες από οποιαδήποτε άλλη φορά. Όποιος πάει πρέπει να την κάνει τη βόλτα. Τα άξιζε τα 75 ευρώ.
Εδώ αποξηραίνουν φώκιες.
Αυτό το παγόβουνο κουνιόταν.
Αυτό το κόκκινο πλοίο έκανε την ίδια βόλτα αλλά σε πέντε ώρες.
Στην επιστροφή είχαμε το χρόνο να κάνομε βόλτα γύρω από το αεροδρόμιο του Kulusuk. Μόλις είχε αρχίσει να χαλά ο καιρός.
Παγόβουνο (μικρό) που λόγω της άμπωτης έμεινε στην ακτή.
Παγόβουνο από την πτήση της επιστρφής.
Ένα ταξίδι που ευχαρίστως θα το ξανάκανα, όχι τόσο για τη Γροιλανδία που ήταν απίθανη και δεν πρέπει να τη χάσει ο ταξιδιώτης, όμως ό,τι ήταν να δεις το είδες. Θα το έκανα για να δω και να περπατήσω την Ισλανδία, ιδιαίτερα στους παγετώνες.
Last edited:
; Αν ναι, μάλλον και για εμένα η Ισλανδία μόλις ήρθε (πολύ) πιο κοντά
