Αλβανία Π.Γ.Δ.Μ. Ο γύρος των Πρεσπών σε ... 4 ημέρες. (Άνοιξη 2019)

[vasiliss]

2η ημέρα: … Πόγραδετς - Μπίτολα.

Πάμε λοιπόν για το Πόγραδετς.
Στο σημείο αυτό του σχεδιασμού είχα ένα δίλημμα. Για να φτάσουμε στην Μπίτολα, υπάρχουν δύο συνοριακά περάσματα. Το πρώτο και μακρύτερο, ήταν αυτό που τελικά κάναμε, με πέρασμα από το Πόγραδετς. Το δεύτερο ήταν να ακολουθήσουμε τον παραλίμνιο δρόμο της Μεγάλης Πρέσπας από την πλευρά της Αλβανίας και να περάσουμε από άλλο συνοριακό πέρασμα. Έτσι θα είχαμε την ευκαιρία να δούμε την λίμνη και από αυτή την πλευρά και ίσως, αν βρίσκαμε τρόπο, να επισκεφτούμε το νησάκι του Αγίου Παύλου, που βρίσκεται από αυτή την πλευρά της λίμνης. Τελικά υπερίσχυσε η πρώτη επιλογή, όχι τόσο λόγο του Πόγραδετς, όσο γιατί ήθελα να περάσουμε από το πάσο στο εθνικό πάρκο Γκαλιτσίτσα, για το οποίο είχα διαβάσει πολύ καλά λόγια.

Σε μία ώρα περίπου λοιπόν είχαμε φτάσει στο παραλίμνιο Πόγραδετς, όπου και συναντήσαμε ένα μικρό κυκλοφοριακό κομφούζιο.

Εκτός από τους ντόπιους και πολλοί κάτοικοι των γειτονικών χωρών είχαν επιλέξει το μέρος αυτό για να περάσουν την Πρωτομαγιά τους. Με δυσκολία βρήκαμε να παρκάρουμε κοντά στο πάρκο Drilon το οποίο λόγω της ημέρας ήταν γεμάτο κόσμο.

Είναι ένα καταπράσινο μέρος με εστιατόρια και καφέ, λιμνούλες και ποταμάκι, κύκνους και βαρκούλες, όπου κανείς μπορεί να περάσει ευχάριστα μερικές ώρες ή και γιατί όχι να κάνει και την φωτογράφιση του γάμου του.

Εμείς δεν καθίσαμε πολύ, φοβούμενοι μήπως συναντήσουμε μεγάλη κίνηση στο συνοριακό πέρασμα, το οποίο ευτυχώς περάσαμε σχετικά γρήγορα.

Στο δρόμο για Οχρίδα υπήρχε επίσης μεγάλη κίνηση, καθώς πολύς επίσης κόσμος είχε προτιμήσει να περάσει την ημέρα του στο St Naum. Ευτυχώς, όταν στρίψαμε για το εθνικό πάρκο Γκαλιτσίτσα ήμασταν σχεδόν μόνοι, οπότε μπορέσαμε να κάνουμε αρκετές στάσεις και να απολαύσουμε την εξαιρετική αυτή διαδρομή.

Λίγο πριν την κορυφή, υπάρχει χώρος παρατήρησης με παγκάκια και ξυλόφουρνο παρακαλώ, για να φουρνίσεις κανένα αρνί;;; Πάντως κάποιοι τον είχαν ανάψει και έψηναν μπριζόλες και λουκάνικα. Εμείς αρκεστήκαμε σε ότι είχαμε φέρει μαζί μας ελπίζοντας ότι θα μας κεράσουν κανένα κοψίδι, αλλά δεν!!!!

Φτάνοντας στην κορυφή συναντήσαμε και λίγα χιόνια, ενώ το τοπίο και η βλάστηση κατηφορίζοντας προς την Μεγάλη Πρέσπα, αλλάζει.

Κινηθήκαμε παραλιμνίως, αλλά δεν σταματήσαμε καθόλου γιατί ο χρόνος μας πίεζε.
Τα δωμάτιά μας ήταν ακριβώς δίπλα στον ναό του Αγίου Δημητρίου, οπότε λίγο πριν βραδιάσει βγήκαμε βόλτα στον πεζόδρομο Shirok sokak, ο οποίος ήταν ψιλοέρημος. Κάναμε μερικές βόλτες, μπήκαμε σε μερικά μαγαζιά για φαγητό τα οποία και αυτά ήταν άδεια και στο τέλος καταλήξαμε στην πιτσαρία Metro, η οποία όντως είχε την πίτσα με το μέτρο (διάμετρο) και φάγαμε πολύ καλή και οικονομική πίτσα.

Στην πρώτη μας επαφή με την Μπίτολα δεν μπορώ να πω ότι ενθουσιαστήκαμε, καθώς η ερημιά που επικρατούσε στο κέντρο της πόλης μας απογοήτευσε λίγο. Περιμέναμε λοιπόν την επόμενη για να την δούμε με το φως της ημέρας και να έχουμε ολοκληρωμένη εικόνα.

 

[vasiliss]

Ημέρα 3η: Bitola - Νυμφαίο - Ψαράδες

Είπαμε να δώσουμε και μία δεύτερη ευκαιρία στην πόλη και να περπατήσουμε στην πόλη εκτός του κύριου πεζόδρομου.
Ξεκινάμε λοιπόν νωρίς - νωρίς από τον άγιο Δημήτριο που είναι δίπλα μας,

τον πύργο του ρολογιού,

το Yeni τζαμί και το Ishak Chelebi τζαμί που και τα δύο είναι κλειστά,

το αποκαρδιωτικά εγκαταλειμμένο Μπεζεστένι,

και την παλιά αγορά στην άκρη της οποίας βρίσκεται η λαϊκή αγορά.

Επιστρέφουμε στον πεζόδρομο Shirok sokak για τα τελευταία ψώνια,

και τελικά μαζευόμαστε και αναχωρούμε για Ελλάδα.

Δεν είχα υπολογίσει πόσο κοντά στα σύνορα είναι η πόλη και έτσι φτάσαμε χωρίς να το καταλάβουμε και να βάλουμε καύσιμα στα αυτοκίνητα.

Ο επόμενος στόχος μας είναι το καταφύγιο της αρκούδας, ο γνωστός Αρκτούρος λίγο έξω από το Νυμφαίο.
Δυστυχώς εμπιστευόμαστε τους χάρτες της Google που μας οδηγούν εκεί από το χωριό Φλάμπουρο, (αρκετά όμορφο παρεμπιπτόντως), όπου όμως διαπιστώνουμε ότι ο δρόμος για το καταφύγιο είναι χωματόδρομος. Δεν το ρισκάρουμε να συνεχίσουμε, οπότε επιστρέφουμε πίσω και χάνουμε πολύτιμο χρόνο που θα μας στοιχίσει αυτό αργότερα.

Αφήνουμε τα αυτοκίνητα στο Νυμφαίο (ο περιφερειακός δρόμος είναι κλειστός) και παίρνουμε το μονοπάτι για το καταφύγιο (περίπου 15 λεπτά)

Ο ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ είναι μία αστική, μη κυβερνητική και μη κερδοσκοπική, περιβαλλοντική οργάνωση που ιδρύθηκε το 1992 κι έχει ως στόχο την προστασία της άγριας πανίδας και του φυσικού περιβάλλοντος στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Αφορμή της ίδρυσής του ήταν η ανάγκη εύρεσης άμεσης λύσης στο τότε διαρκώς αυξανόμενο πρόβλημα της αιχμαλωσίας αρκούδων αλλά και λύκων.

Προσπερνάμε το κέντρο ενημέρωσης που βρίσκεται στην παλιά Νίκειο σχολή

και με βήμα ταχύ ακολουθούμε τα παιδιά που βιάζονται να φτάσουν και σχεδόν τρέχουν.

Το εισιτήριο είναι στα 6€ για τους μεγάλους και 4€ για τα παιδιά μέχρι τα 12, έχει διάρκεια μία εβδομάδα και με αυτό μπορεί κανείς να επισκεφτεί επίσης, το κέντρο ενημέρωσης στο Νυμφαίο και το καταφύγιο του λύκου που βρίσκεται περίπου μισή ώρα από εκεί στο χωριό Αγραπιδιές. Η ξενάγηση γίνεται κάθε μία ώρα.
Πρώτα γίνεται μία μικρή ενημέρωση για τη λειτουργία του Αρκτούρου και τα ζώα που φιλοξενούνται και έπειτα περπατάς σε μία μικρή περιφραγμένη διαδρομή όπου μπορείς να δεις κυρίως τα νεότερα ζώα.

Ο μικρός Μανώλης (θαρρώ) είχε σκαρφαλώσει στο δέντρο και με άνεση ακροβάτη - παρά τα κιλά του - απολάμβανε να φρέσκα φύλλα που είχαν μόλις φυτρώσει.

Οι αρκούδες είναι μοναχικά ζώα, οπότε είναι χωρισμένα σε ξεχωριστούς χώρους, ανάλογα με τον χαρακτήρα του το καθένα. Η ενημέρωση και η ξενάγηση ήταν πολύ ενδιαφέρουσα, αν και τα παιδιά μας απογοητεύτηκαν λίγο, γιατί περίμεναν ότι θα δουν πάρα πολλές αρκούδες και όχι μόνο 3-4. Οπότε τώρα που έμαθαν ότι το καταφύγιο του λύκου ήταν σχετικά κοντά, πήραν σχεδόν τρέχοντας τον δρόμο της επιστροφής για να προλάβουμε.

Στο κέντρο ενημέρωσης όμως μας είπαν ότι δεν υπήρχε περίπτωση να προλάβουμε την ξενάγηση, έτσι καθίσαμε εκεί για να ακούσουμε όσα ενδιαφέροντα είχαν να πουν για την αρκούδα.

Μετά από μία μικρή βόλτα στο χωριό,

αργά το απόγευμα βάλαμε πλώρη για τον τελευταίο προορισμό της ημέρας, το χωριό Ψαράδες στη Μεγάλη Πρέσπα, όπου και θα διανυκτερεύαμε.

Αφού τακτοποιηθήκαμε στον ξενώνα μας, βγήκαμε μία μικρή βόλτα για να απολαύσουμε τη δύση του ήλιου πίσω από τα βουνά της Αλβανίας.

Οι αγελάδες μόνες τους σιγά σιγά επέστρεφαν από τη βοσκή στο μαντρί τους

κι εμείς μετά από μια μεγάλη βόλτα δίπλα στη λίμνη,

ψάξαμε να βρούμε τον αδερφό του ιδιοκτήτη του ξενώνα μας, για να κανονίσουμε την αυριανή επίσκεψη στα ασκηταριά της λίμνης.

Επειδή το χωριό έχει κυρίως ημερήσιο τουρισμό, τα περισσότερα μαγαζιά σιγά σιγά έκλειναν κι εμείς βρεθήκαμε στη μία από τις δύο ανοιχτές ταβέρνες, τη Συντροφιά.
Τώρα για το φαγητό στη Συντροφιά τι να πω, μόνο μια λέξη: εξαιρετικό. Νόστιμα πιάτα με ντόπια προϊόντα, μεγάλες μερίδες και καλές τιμές. Ήταν το καλύτερο εστιατόριο στο οποίο φάγαμε αυτές τις ημέρες.

Έτσι μετά από ένα γλυκό και μια μικρή νυχτερινή βόλτα, επιστρέψαμε στα δωμάτιά μας για να κάνουμε την τελευταία διανυκτέρευση του ταξιδιού μας.

 

[mariath]

Επειδή το χωριό έχει κυρίως ημερήσιο τουρισμό, τα περισσότερα μαγαζιά σιγά σιγά έκλειναν κι εμείς βρεθήκαμε στη μία από τις δύο ανοιχτές ταβέρνες, τη Συντροφιά.
Τώρα για το φαγητό στη Συντροφιά τι να πω, μόνο μια λέξη: εξαιρετικό. Νόστιμα πιάτα με ντόπια προϊόντα, μεγάλες μερίδες και καλές τιμές. Ήταν το καλύτερο εστιατόριο στο οποίο φάγαμε αυτές τις ημέρες.

Έτσι μετά από ένα γλυκό και μια μικρή νυχτερινή βόλτα, επιστρέψαμε στα δωμάτιά μας για να κάνουμε την τελευταία διανυκτέρευση του ταξιδιού μας.

Στη Συντροφιά φάγαμε και μεις και ενθουσιαστήκαμε με το φαγητό τους. Φάγαμε και αλλού ψάρια της λίμνης αλλά εκεί ήταν απίστευτα νόστιμα και καλομαγειρεμένα καθώς και ό,τι άλλο φάγαμε.
Υποθέτω ότι μείναμε και στον ίδιο ξενώνα αν κρίνω από τις φωτογραφίες...

 

[vasiliss]

Στη Συντροφιά φάγαμε και μεις και ενθουσιαστήκαμε με το φαγητό τους. Φάγαμε και αλλού ψάρια της λίμνης αλλά εκεί ήταν απίστευτα νόστιμα και καλομαγειρεμένα καθώς και ό,τι άλλο φάγαμε.
Υποθέτω ότι μείναμε και στον ίδιο ξενώνα αν κρίνω από τις φωτογραφίες...

Ήταν ένα ζευγάρι που το συναντούσαμε παντού όπου κι αν πηγαίναμε από τον Αρκτούρο και μετά, αλλά δεν ήσασταν εσείς, γιατί όπως είπαμε
"η συνάντηση άργησε μια μέρα..."

Οπότε φαντάζομαι ότι ίσως κάνατε κι εσείς τη βαρκάδα με τον Πέτρο;;

 

[mariath]

Ήταν ένα ζευγάρι που το συναντούσαμε παντού όπου κι αν πηγαίναμε από τον Αρκτούρο και μετά, αλλά δεν ήσασταν εσείς, γιατί όπως είπαμε
"η συνάντηση άργησε μια μέρα..."

Οπότε φαντάζομαι ότι ίσως κάνατε κι εσείς τη βαρκάδα με τον Πέτρο;;

Τη βαρκάδα την είχαμε συζητήσει αλλά την ώρα που είχαμε κανονίσει έβρεχε και δεν μπορέσαμε να το κάνουμε. Γενικά μας έβρεξε αρκετά τις δύο μέρες που μείναμε.
Ναι, η συνάντηση άργησε μια μέρα Εμείς είμασταν δύο οικογένειες με τρία μικρά παιδάκια...

 

[vasiliss]

Ημέρα 4η: Ψαράδες - Άγιος Αχίλλειος - Άγιος Γερμανός.

Σήμερα είναι η ημέρα της επιστροφής και τη μισή ημέρα που έχουμε στη διάθεσή μας είπαμε να την αφιερώσουμε στα τρία αυτά χωριά των Πρεσπών.

Ο βαρκάρης μας, ο Πέτρος, μας πρότεινε να μην ξεκινήσουμε πολύ πρωί λόγω του κρύου.
Έτσι με την ησυχία μας φάγαμε πρωινό, μαζέψαμε, φορτώσαμε, κάναμε μια μικρή βόλτα και πήγαμε να τον βρούμε στο παντοπωλείο - καφέ που έχει προς την είσοδο του χωριού.
Η βαρκάδα αυτή, που ήταν η μεγάλης διάρκειας, κοστίζει 30€ για μέχρι 4 άτομα κι από εκεί και πάνω 7,5€ για κάθε επιπλέον άτομο. Εμάς μας πήρε για 6 άτομα 40€. Από ότι είδα, υπάρχουν αρκετοί που κάνουν αυτή τη διαδρομή, φαντάζομαι με παρόμοιες τιμές.

Κατά τις 9:30 λοιπόν μπήκαμε στην βάρκα και ξεκινήσαμε προσεγγίζοντας στα βράχια όπου ήταν χτισμένα παλαιότερα τα ασκηταριά, από τα οποία όμως ελάχιστα έχουν απομείνει.

(Όπως π.χ. η παρακάτω εικόνα, που με πείσμα αντιστέκεται στις καιρικές συνθήκες)

Έπειτα πλησιάσαμε στο σημείο που βρίσκονται τα σύνορα που χωρίζουν τις τρεις χώρες, μας μίλησε για τα πουλιά που δυστυχώς για εμάς θα “πλημμύριζαν” την λίμνη στα τέλη του Μάη και κατευθυνθήκαμε προς το ασκηταριό της Παναγίας της Ελεούσας που είναι και το καλύτερα διατηρημένο και συντηρημένο και βρίσκεται κοντά στα σύνορα με την Αλβανία.

Για να φτάσεις στον χώρο της εκκλησία πρέπει να ανέβεις περίπου διακόσια;; σκαλιά. Η εκκλησία σώζεται σε καλή κατάσταση με πλούσια αγιογράφηση, χρονολογείται από το 1400 περίπου, ενώ από τα κελιά των μοναχών ελάχιστα πράγματα έχουν πλέον σωθεί.

Επιστρέφουμε στην βάρκα και παίρνουμε σιγά σιγά τον δρόμο για το λιμανάκι του χωριού.

Επόμενη κοντινή στάση είναι το νησάκι του Αγίου Αχιλλείου, που βρίσκεται στη Μικρή Πρέσπα. Το νησάκι αυτό έγινε εύκολα προσπελάσιμο με την κατασκευή μιας πλωτής πεζογέφυρας πριν από 18 περίπου χρόνια.

Ο οικισμός έχει λίγα σπίτια, περίπου 20 κατοίκους αλλά πολλά ελεύθερα οικόσιτα ζώα. Κότες, πάπιες, χήνες, σκύλους, γουρούνια, αγελάδες με τα μοσχαράκια τους

και πολλές κατσίκες που προτιμούν να τριγυρνούν και σκαρφαλώνουν στα ερείπια του ναού του Αγίου Αχιλλείου. Όπως καταλαβαίνετε ήταν η χαρά των παιδιών μας που όση ώρα μείναμε εκεί δεν έκαναν τίποτα άλλο από να κυνηγούν και να ταΐζουν τα κατσίκια και τα μοσχαράκια του νησιού, και να βγάζουν selfie μαζί τους.

Ξεκινήσαμε την βόλτα μας κατευθυνόμενοι προς τον ναό του Αγίου Γεωργίου, όπου βρίσκεται και το νεκροταφείο του χωριού, έπειτα πήγαμε μέχρι τον Άγιο Αχίλλειο,

ανηφορίσαμε τον λόφο προς τα ερείπια των άλλων εκκλησιών

και καταλήξαμε στους Αγίου Αποστόλους, την εκκλησία που βρίσκεται στον λόφο ακριβώς πάνω από τα σπίτια του χωριού.

Έτσι καταλήξαμε στο καφέ εστιατόριο για να πιούμε έναν καφέ πριν αποχωρήσουμε για τον τελευταίο προορισμό της ημέρας αλλά και όλου του ταξιδιού, τον Άγιο Γερμανό.

Ο Άγιος Γερμανός είναι ένα “μεσόγειο” χωριό, λίγο μεγαλύτερο από τα υπόλοιπα δύο, με όμορφα πέτρινα σπίτια

και το κύριο αξιοθέατο, τον μικρό βυζαντινό ναό του με τις υπέροχες αγιογραφίες του.

Δεν ξέρω πως τους ήρθε και ποιος τους άφησε να χτίσουν τον νέο μεγαλύτερο ναό κολλητά με τον παλιό, αλλά νομίζω ήταν μεγάλο λάθος.

Τέλος κατευθυνθήκαμε προς τον παλιό νερόμυλο, ο οποίος ήταν κλειστός εκείνη την ώρα.
Χαζέψαμε για λίγο τη φύση, το ποταμάκι και το κτίσμα

και αποφασίσαμε τελικά με βαριά καρδιά ότι έφτασε η ώρα να φύγουμε.
Χαιρετηθήκαμε με την κουμπάρα γιατί ο τελικός προορισμός του καθενός ήταν διαφορετικός και έτσι παίρνοντας τον δρόμο του γυρισμού, το πήραμε απόφαση ότι και αυτή η περιήγησή μας είχε ουσιαστικά μόλις τελειώσει.

(Ένα μικρό κεφάλαιο ακόμη και τέλος.)

 

[vasiliss]

Επίλογος

Όλη αυτή η διαδρομή που κάναμε ήταν πολύ ενδιαφέρουσα και κάθε μέρος, άλλο πολύ και άλλο λιγότερο, είχε κάτι να μας δώσει. Πέρα από τα χιλιόμετρα του πήγαινε και της επιστροφής, οι υπόλοιπες διαδρομές κύλησαν όμορφα και ξεκούραστα - βαρόμετρο για εμάς είναι οι αντιδράσεις των παιδιών μας, τα οποία δεν παραπονέθηκαν καθόλου.

Τρία είναι όμως τα μέρη που κυρίως με γοήτευσαν:
Η Κορυτσά: Δεν της το είχα και ίσως γι’ αυτό μου έκανε τόσο μεγάλη εντύπωση και μου έμεινε περισσότερο στο μυαλό από τα υπόλοιπα μέρη που είδαμε στις δύο γειτονικές χώρες. Τελικά έχει ενδιαφέρον και ζωντάνια, άνετα περνάς μία ευχάριστη ημέρα εκεί με πολλές βόλτες και γιατί όχι και μία διανυκτέρευση.

Ψαράδες: Είχαμε περάσει πάλι πριν μερικά χρόνια από το χωριό αυτό. Και τότε μου άρεσε, αλλά τώρα με την διανυκτέρευση, τη βαρκάδα στη λίμνη και το εξαιρετικό φαγητό στη Συντροφιά, μου φάνηκε φανταστικό. Λίγες ημέρες αργότερα φαντάζομαι ότι θα ήταν ακόμη καλύτερα γιατί από ότι μας είπαν η λίμνη γεμίζει με υδρόβια πουλιά όλων των ειδών.

Άγιος Αχίλλειος: Δεν είχαμε προλάβει να τον επισκεφτούμε στην προηγούμενη εξόρμησή μας. Πανέμορφο νησάκι, ιδανικό για όμορφες βόλτες στη φύση, ηρεμία και αγνάντεμα. Σίγουρα θα ήταν ωραία να κάναμε μία διανυκτέρευση κι εδώ, ποιός ξέρει, ίσως μιαν άλλη φορά.

Η άνοιξη βέβαια πάντα χαρίζει άλλο χρώμα στη φύση, ενδείκνυται για μεγάλες βόλτες και μια αίσθηση ευφορίας σε πλημμυρίζει αυτή την εποχή όπου κι αν πας.

Οι Πρέσπες βέβαια έχουν πολλά ακόμη να δεις, οπότε ίσως κάποτε καταφέρουμε να κάνουμε ακόμη έναν κύκλο γύρω από αυτές, αφιερωμένο αποκλειστικά και μόνο στις λίμνες.

Αυτά τα ολίγα λοιπόν, με το μυαλό στο μεγάλο road trip του καλοκαιριού - το οποίο ελπίζω τελικά να καταφέρουμε να το κάνουμε και να μην αναβληθεί λόγω εκτάκτων προβλημάτων.

Στα ενδιάμεσα έχουμε κι ένα σύντομο πέρασμα από το Λονδίνο και ονειρευόμαστε μεγαλύτερα και μακρινότερα ταξίδια.

Ευχαριστίες και καλά ταξίδια σε όλους.

Η ιστορία μου τελείωσε, οπότε όποιος moderator θέλει ας την μεταφέρει στις ολοκληρωμένες.

 

[Sassenach77]

Λίγες ημέρες αργότερα φαντάζομαι ότι θα ήταν ακόμη καλύτερα γιατί από ότι μας είπαν η λίμνη γεμίζει με υδρόβια πουλιά όλων των ειδών.

Να πάτε στο Δελτα του Δούναβη, αν σας αρέσουν αυτού του είδους οι δραστηριότητες! Και μετά θα περιμένω όμορφες φωτογραφίες!!!!
Πολύ όμορφη εκδρομή!

 

[vasiliss]

Να πάτε στο Δελτα του Δούναβη, αν σας αρέσουν αυτού του είδους οι δραστηριότητες! Και μετά θα περιμένω όμορφες φωτογραφίες!!!!
Πολύ όμορφη εκδρομή!

Σε ευχαριστώ πολύ @Sassenach77

Να πάτε στο Δελτα του Δούναβη, αν σας αρέσουν αυτού του είδους οι δραστηριότητες!

Και αυτό έχει μπει στα προσεχώς, τα οποία βέβαια είναι τόσα πολλά που δεν ξέρω πότε και τι θα προλάβουμε.
Καλά να περάσεις κι εσύ στο όμορφο ταξίδι που ετοιμάζεις

 

[katkats]

Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες - Ευρώπη

 

[katkats]

Πολύ ωραία η εκδρομή σας! Σύντομη και περιεκτική, αλλά ταυτόχρονα πλούσια σε εικόνες και εμπειρίες. Εύχομαι καλά επόμενα ταξίδια!

 

[vasiliss]

Πολύ ωραία η εκδρομή σας! Σύντομη και περιεκτική, αλλά ταυτόχρονα πλούσια σε εικόνες και εμπειρίες. Εύχομαι καλά επόμενα ταξίδια!

Σε ευχαριστώ πολύ @katkats για τα καλά σου λόγια.
Καλό καλοκαίρι και καλά ταξίδια και σε εσένα.