Λουκρητία
Member
- Μηνύματα
- 8
- Likes
- 20
- Επόμενο Ταξίδι
- Ιταλία
- Ταξίδι-Όνειρο
- Στην άκρη της γης
Οι δώδεκα φυλές του Ισραήλ και οι πύργοι της Βαβέλ
Και ενώ ο αέρας έξω λυσσομανάει και η βροχή μαστιγώνει αλύπητα τα τζάμια, εγώ από μέσα σιγοτραγουδάω: «Καλοκαιράκι βραδινό μπανάκι…». Και η αλήθεια είναι ότι θέλει πολύ φαντασία να φτιάχνεις καταχείμωνο βαλίτσα με καλοκαιρινά. Άσε τις ανασκαφές στη ντουλάπα για να βρεις τα αεράτα φουστανάκια σου και τα πολύχρωμα μπικίνι. Μέχρι και η απέναντι γειτόνισσα όταν είδε τα απλωμένα φρεσκοπλυμένα κοντομάνικα μπλουζάκια γούρλωσε τα μάτια της και αναφώνησε «Τρελάθηκες κοπελιά!! Πού θα πας με αυτά τα ρουχαλάκια χειμωνιάτικα;». «Byebyeγια Ντουμπάι κυρά Λένη!! Byebyeγια Dubai!!» Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δε θα αποφάσιζα μόνη μου να διαλέξω ένα τέτοιο προορισμό. Πάντα σνόμπαρα τα κοσμοπολίτικα μέρη και τις πολλές πολυτέλειες, αλλά όπως λέει και η παροιμία «Μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα μην πεις!»
Για τη φουκαριάρα τη μάμα μου…
Όλα άρχισαν όταν χτύπησε το τηλέφωνο και ήταν η Κλεοπάτρα, αγαπημένη συνταξιδιώτισσα στην Ουγγαρία και όπως φαίνεται και για πολλά ακόμα ταξίδια. «Πού θα πας για Χριστούγεννα? Ετοιμαζόμαστε με τον πατέρα μου για Ντουμπάι.» «Τρελάθηκες!! Τόσα ωραία μέρη υπάρχουν, εκεί πρέπει να πάμε? Έλα γλυκιά μου σοβαρέψου πάμε ένα Μαρόκο, πάμε μια Αίγυπτο, πάμε όπου θες, αλλά όχι εκεί! Στην καρδιά του κιτς κατά τα σεβαστά αναγνώσματα?! Θεέ, Αλλάχ και Κύριοι!!! Ανένδοτη η Κλεοπάτρα που ήθελε να ζήσει για μια εβδομάδα ως πραγματική βασίλισσα Κλεοπάτρα! Τι να κάνω η δόλια η έρμη με έπεισε, γιατί και εγώ μια μάνα έχω, χήρα που της έταξα ταξίδι και έδωσα υπόσχεση στον εαυτό μου εύθυμη να την κάνω. Για τη φουκαριάρα τη μάνα μου λοιπόν με βόλευε αφάνταστα η κατάσταση, γιατί θα είχα παρέα τη φίλη μου και η μαμά μου κάποιον στην ηλικία της. Και έτσι με ντουμπάραν για Ντουμπάι και ο κύβος ερίφθη:
Φεύγω για Ντουμπάι byeμωρό μου bye
Φεύγω για Ντουμπάι μαζί σου άλλο δεν πάει
Πάω στα εμιράτα να χω ένα χαρέμι
Κι όχι να χω μια για να με τρελαίνει!!!
(γνωστότατο μεταμεσονύχτιο άσμα!!!)
Byebye για Ντουμπάι!!!
Και έτσι με τις βαλίτσες ανά χείρας πήραμε το δρόμο για το γκισέ της Emiratesκαι αφού κάναμε το checkin, περάσαμε τον έλεγχο των διαβατηρίων και βρεθήκαμε στην αίθουσα αναχωρήσεων. Η εταιρεία τυπικότατη στην ώρα, φώναζε ανά ομάδες τους επιβάτες να επιδείξουν την boardingpassγια την επιβίβαση. Ήταν η πρώτη φορά που ταξίδευα με ένα τόσο μεγάλο αεροπλάνο και είχα ακούσει πολλά για την συγκεκριμένη εταιρεία. Όντως δε μας απογοήτεψε. Σε κάθε θέση υπήρχαν σφραγισμένα ακουστικά, μια κουβέρτα και ένα tabletόπου μπορούσες να δεις ταινίες, να παίξεις παιχνίδια, να ακούσεις μουσική και να πληροφορηθείς για τα Η.Α.Ε. Γενικώς το ταξίδι διήρκησε τέσσερεις ώρες και μισή και δε το κατάλαβα καθόλου. Είναι όπως ταξιδεύεις σε ένα ταχύπλοο πλοίο, κάτι που με εντυπωσίασε, γιατί όταν ταξιδεύω Μυτιλήνη-Αθήνα διάρκειας σαράντα λεπτών αισθάνομαι σαν πλατανόφυλλο που αιωρείται στους αιθέρες!
Αποβιβαστήκαμε και όπως σε κάθε ταξίδι στο εξωτερικό είναι η στιγμή που νοιώθω σαν πρόβατο καθώς έχω ένα μόνιμο ανεξήγητο άγχος μη χαθώ. Για το λόγο αυτό σταμπάρω ένα συνταξιδιώτη μου και τον παίρνω κατά πόδας μέχρι να οδηγηθούμε στο χώρο παραλαβής αποσκευών!!!! Ο καθείς με τις φοβίες του!! Το αεροδρόμιο μου φάνηκε αχανές και μάλιστα το επεκτείνουν. Αποτελείται από τρεις τερματικούς σταθμούς και ειδικότερα το Terminal 3 είναι το μεγαλύτερο κτήριο του κόσμου που ισοδυναμεί με 359 γήπεδα ποδοσφαίρου! Αφού διαβήκαμε βουνά, λαγκάδια, πεδιάδες περάσαμε τον έλεγχο διαβατηρίων. Οι υπάλληλοι φορούσαν τις κλασσικές άσπρες φορεσιές τους, που είναι υποχρεωτικές για τους δημόσιους υπαλλήλους. Μας χαμογέλασαν γλυκύτατα, κοίταξαν τη φωτογραφία του διαβατηρίου, μας ξανακοίταξαν κατάματα, ξανά είδαν τη φωτογραφία, σε σημείο που άρχισα να ανησυχώ και να αμφιβάλλω αν είμαι εγώ η ίδια στο διαβατήριο ή κάποια άλλη. Αργότερα έμαθα ότι κατά τον έλεγχο σκανάρουν την ίριδα του ματιού . Αγαπητοί μου, τα δαχτυλικά σας αποτυπώματα μπορείτε να τα αλλάξετε, πλαστικές να κάνετε και να γίνεται ένας νέος MichealJackson, αλλά την ίριδα του ματιού σας δεν μπορείτε να την πειράξετε, γι αυτό αν καταζητήστε μη δοκιμάστε να ταξιδέψτε στα Η.Α.Ε. Από τη στιγμή που εισέρχεστε στα εδάφη τους τα πάντα παρακολουθούνται!
To exchange or not to exchange?
Φτάνοντας στο Ντουμπάι η τοπική ώρα ήταν περίπου δέκα και μισή το βράδυ (δύο ώρες μπροστά από την ώρα Ελλάδος) και σκεφτόμασταν ότι δεν υπάρχει λόγος να βιαστούμε να ανταλλάξουμε χρήματα καθώς ήμασταν αρκετά κουρασμένοι και θα μέναμε στο ξενοδοχείο. Το νόμισμά τους είναι το ντίρχαμ και η ισοτιμία είναι ένα ευρώ περίπου τέσσερα ντίρχαμ, παρόλα αυτά ανταλλάξαμε εκατό ευρώ δηλαδή 400 ντίρχαμ. Ένοιωθα πλούσια, αφού ακόμα δεν είχα συνειδητοποιήσει την αξία του νομίσματός τους και τα τετρακόσια ντίρχαμ μεταφράζονταν στον εγκέφαλό μου ως τετρακόσια ευρώ!!
Επιτέλους φτάνουμε στο ξενοδοχείο μας περιχαρείς και ενθουσιασμένοι. Δίνουμε τα διαβατήρια μας για τις ανάλογες διαπιστεύσεις και ενώ περιμένουμε, ξαφνικά μας πληροφορούν ότι υπάρχει εγγύηση 500 ντίρχαμ τα οποία επιστρέφονται στο checkout. Δεν άκουσα, πώς είπατε? Συγγνώμη γλυκέ μου όλη η περιουσία μου είναι 400 ντιρχαμάκια! Ανένδοτοι! Και εγγύηση για ποιο λόγο? Για να μη σας κουράζω η πολιτική των ξενοδοχείων είναι ότι υπάρχει εγγύηση, η οποία επιστρέφεται τη μέρα που φεύγουμε, αφού γίνει έλεγχος στο δωμάτιο ότι δεν έχει κλαπεί κάτι και δεν έχει γίνει καμιά ζημιά. Το ζήτημα είναι ότι συνήθως όταν αφήνεις το ξενοδοχείο είναι η μέρα που επιστρέφεις και αναγκαστικά πρέπει να τα ξοδέψεις όλα καθώς δε συμφέρει να τα μετατρέψεις πάλι σε ευρώ. Δηλαδή με λίγα λόγια ο κάθε τουρίστας τελευταία μέρα πρέπει να ξοδέψει πάρα πολλά ντίρχαμ . Η καλύτερη λύση είναι να τα χρεώσει στην πιστωτική του κάρτα, γιατί επιστρέφονται πάλι στο ακέραιο.
Παρασκευή γιορτή και σχόλη να ‘ταν η εβδομάδα όλη…
Ξημερώνει και ενώ ο μισός πλανήτης ετοιμάζεται πιει τον καφέ του και να πάει στη δουλειά του, ο υπόλοιπος μισός κοιμάται και χουζουρεύει στο κρεβάτι του. Και μη βιαστείτε να με κρίνετε και πείτε τις γνωστές κοινοτυπίες, ότι με μάγεψε η χλιδή του ξενοδοχείου και με πλάκωσε το πάπλωμα, όχι αγαπητοί μου, απλώς η Παρασκευή για τους μουσουλμάνους είναι ότι και η Κυριακή για εμάς, δηλαδή αργία και αυτό μεταφράζεται ότι τα πάντα είναι κλειστά όπως και οι τράπεζες και δεν μπορώ να κάνω συνάλλαγμα. Ήμουν μια φτωχή πλην τίμια Ευρωπαία στο χλιδάτο εμιράτο του Ντουμπάι! Ο καλός φίλος όμως στην ανάγκη φαίνεται, γι αυτό με ένα εσωτερικό δάνειο από την Κλεοπάτρα, δίχως τόκους και μικρά γράμματα, έλυσα το πρόβλημά μου και ήμουν έτοιμη για την πρώτη βόλτα στην πόλη.
Οι πύργοι της Βαβέλ, η χαρά του αρχιτέκτονα και η λύπη του δικηγόρου
Η βόλτα ξεκίνησε με προορισμό την Ντουμπάι μαρίνα, για έναν πρωινό καφέ προκειμένου να ανοίξει λίγο περισσότερο το μάτι μας. Πρόκειται για ένα τεχνητό κανάλι με θαλασσινό νερό που περνάει ανάμεσα από ουρανοξύστες και καθώς δεν υπάρχουν πολλά μέρη όπου μπορείς να περπατήσεις ενδείκνυται για περατζάδες με θέα τα υπερπολυτελή γιοτ και τους ουρανοξύστες. Εκεί υπάρχει και ο υψηλότερος στριφογυριστός πύργος. Από εδώ και στο εξής η χρήση του υπερθετικού βαθμού θα είναι πολύ συχνή. Μέχρι στιγμής έχουμε αναφέρει το μεγαλύτερο αεροδρόμιο, ο μεγαλύτερος στριφογυριστός και κρατήστε σημειώσεις για πόσα ακόμα. Δε θα σχολιάσω την αρχιτεκτονική και το στυλ, γιατί θεωρώ ότι είναι κάτι πολύ υποκειμενικό, παρά ταύτα ένα δέος για αυτούς τους πύργους της Βαβέλ το νοιώθεις.
Ο υψηλότερος στριφτογυριστός πύργος
Ντουμπάι μαρίνα
Η περιοχή δεν είναι σεισμογενής, αλλά δίνουν μεγάλη σημασία στις κατασκευές καθώς επενδύονται τεράστια ποσά. Οι ουρανοξύστες θεμελιώνονται σε εφέδρανα έτσι ώστε να μειώνονται σε μεγάλο βαθμό οι πιθανότητες κατάρρευσης. (Σκεφτείτε ότι είναι να σαν να έχουμε βάλει ρόδες σε ένα κτήριο και ελατήρια, οπότε σε περίπτωση σεισμού μπορεί να ολισθαίνει, αλλά και να ταλαντώνεται κατακόρυφα σαν ελατήριο.) Επίσης είναι εντυπωσιακό το ότι δεν βλέπεις πουθενά σκουπιδοτενεκέδες με ότι συνεπάγεται αυτό. Στα κτίρια υπάρχει κατάλληλα διαμορφωμένος χώρος όπου τοποθετούνται και σε συγκεκριμένες ώρες περνάνε συνεργεία που τους αδειάζουν. Κάθε όροφος διαθέτει ένα μικρό δωματιάκι όπου συγκεντρώνονται τα σκουπίδια και με κατάλληλο μηχανισμό οδηγούνται στο ισόγειο. Συνεπώς, δε θα δεις το παραμικρό σκουπιδάκι στους δρόμους και ούτε ίχνος από το σινάφι μου! Οι γάτες μάλλον τελούν υπό εξαφάνιση στο Ντουμπάι γιατί δεν είδα ούτε μια! Άσε που δεν υπάρχουν μπαλκόνια. Τι να τα κάνουν οι άνθρωποι όταν κάτι περισσότερο από τους μισούς μήνες του έτους η θερμοκρασία είναι πάνω από 40oC???
Πολεοδομία δεν υπάρχει! Ο παράδεισος και η χαρά του αρχιτέκτονα!!! Συνεπώς δεν χρειάζεται να περιμένεις χρόνια για την έκδοση της οικοδομικής άδειας και να υποστείς την ταλαιπωρία να περάσεις από αναρίθμητες επιτροπές. Μια απλή αίτηση και ο σεΐχης δίνει την έγκριση, καθώς η γη ανήκει μόνο σε αυτόν. Η αποκλειστικότητα αυτή μεταφράζεται επίσης, πως όταν γίνεται κάποιο δημόσιο έργο δεν υπάρχει η γνωστή χρονοβόρα διαδικασία των απαλλοτριώσεων προς λύπη των δικηγόρων!
Πύργος της Βαβέλ Νο 1
(Τρέλα με κορδέλα…)
BurjKhalifa , 828 μέτρα ύψος, 160 όροφοι, 2,909 σκαλιά, το πιο πυραυλοκίνητο ασανσέρ στον κόσμο με 10m/sec!!! Το όνομά του οφείλεται στον Σεΐχη του Αμπού Ντάμπι και πρόεδρο των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων Χαλιφά Μπιν Ζαγέντ Αλ Ναγιάν. Λέγεται, ότι δόθηκε προς τιμήν του για την οικονομική βοήθεια που πρόσφερε στο Ντουμπάι το 2009, όταν ήταν στα πρόθυρα της πτώχευσης. Το σχήμα της κάτοψης είναι Υ και πηγή έμπνευσης είναι το λουλούδι της ερήμου Hymenocallis. Με τη γεωμετρία αυτή μεγιστοποιείται η στατική του επάρκεια και πετυχαίνεται η βέλτιστη θέα προς τον Αραβικό κόλπο από όλες
τις πλευρές του.
Ο σχεδιασμός του έχει σαφείς αναφορές στην ισλαμική αρχιτεκτονική. Η διάταξη των ορόφων είναι ελικοειδής, παραπέμποντας στους σπειροειδής μιναρέδες που όσο ψηλώνουν γίνονται και λεπτότεροι, έτσι ώστε με αυτόν τον τρόπο να επιτυγχάνεται η προστασία από τους δυνατούς ανέμους. Στο κέντρο βρίσκεται ένας εξάπλευρος πυλώνας από οπλισμένο σκυρόδεμα. Ο πρώτος με τον τελευταίο όροφο έχουν διαφορά θερμοκρασίας 6C. Υπάρχουν παρατηρητήρια στον 148 όροφο και στον 125ο όροφο σε ύψος 555μ και 456 μ αντίστοιχα που πρέπει να κλείσετε εισιτήρια για να τα επισκεφτείτε (δεν είναι φτηνά) και καλό θα ήταν να το κάνετε νωρίτερα μέσω internet για να αποφύγετε την αναμονή. Για περισσότερες πληροφορίες ανατρέξτε στην επίσημη ιστοσελίδα του πύργου http://www.burjkhalifa.ae/en/index.aspx. Προσωπικά δεν ανέβηκα, γιατί η θέα από τα υπόλοιπα ξενοδοχεία με κάλυπτε απόλυτα.
Και ενώ το BurjKhalifa μέχρι τώρα κατέχει τον τίτλο του υψηλότερου κτιρίου στον κόσμο, όμως κινδυνεύει να τον χάσει σύντομα, καθώς η Σαουδική Αραβία έχει ανακοινώσει την κατασκευή ουρανοξύστη με 1,000μ ύψος, που αναμένεται να ολοκληρωθεί το 2020!!! Αλί και τρις αλί, δεν μπορεί αυτό να συμβεί , σκέφτονται οι Ντουμπαιανοί . Δεν μπορούμε το ρεκόρ μέσα από τα χέρια μας να χάσουμε, γι’ αυτό νέο πύργο θα φτιάξουμε! Ανεπίσημες πληροφορίες λένε ότι το Ντουμπάι σχεδιάζει νέο ουρανοξύστη που θα έχει 1.5 μίλι ύψος. Τρέλα με κορδέλα!!!
Πύργος της Βαβέλ Νο2
( To πιο ακριβό κοκτέιλ!!!)
Επόμενος σταθμός, ο γνωστός BurjalArab, ο πύργος των Αράβων, που μοιάζει με πανί που ταξιδεύει στη θάλασσα. Μπροστά του υπάρχει άλλο ένα ξενοδοχείο που έχει σχήμα κύματος το JumeirahBeachHotel. Χρειάστηκαν έξι χρόνια για να ολοκληρωθεί και είναι χτισμένος πάνω σε ένα τεχνητό νησί που επικοινωνεί με τη στεριά με μια γέφυρα. Είναι το μοναδικό εφτά αστέρων ξενοδοχείο στον κόσμο και διαθέτει και ελικοδρόμιο. Στα εγκαίνια του προσφέρθηκε το πιο ακριβό κοκτέιλ στον κόσμο με το όνομα «27,321», 27 ήταν ο όροφος που σερβιριζόταν το κοκτέιλ και 321 το ύψος του πύργου. Η τιμή αυτού 27,321 ντίρχαμ! Ένα από τα συστατικά ήταν το ουίσκι Macallan που θεωρείται από τα παλαιότερα (είναι 55 ετών και υπάρχουν μόνο 420 φιάλες στον κόσμο). Το κοκτέιλ σερβιριζόταν σε ποτήρι από χρυσό 18 καρατίων που είχε πάνω το σήμα του ξενοδοχείου και μπορούσε να το πάρει μαζί του ο αγοραστής, συνοδευόμενο από ένα πιστοποιητικό γνησιότητας !! Πότες όλου του κόσμου ενωθείτε, τον οβολό σας να δώστε μήπως και το γευτείτε!!! Εννοείται, ότι για εμάς τον απλό λαουτζίκο η είσοδος στο BurjalArab ήταν απαγορευμένη, καθώς για να εισέλθεις έπρεπε να κάνεις κράτηση σε κάποιο εστιατόριο ή καφέ του ξενοδοχείου, του οποίου οι τιμές του ήταν τσουχτερές. Θα μπορούσα να απαριθμήσω κι άλλους πολλούς πύργους, αλλά δεν έχει νόημα, νομίζω πήρατε μια γεύση.
Ψάχνοντας την μπαχάρ souk!
Πες ο ήλιος, πες οι ουρανοξύστες και τα τεχνολογικά θαύματα, ζαλίστηκα και δεν ξέρω πώς μου κόλλησε στον εγκέφαλο και την αγορά μπαχαρικών την έλεγα μπαχάρ souk. Soukστα αραβικά σημαίνει αγορά, μπαχάρ δε σημαίνει τίποτα, αλλά εγώ επηρεασμένη από το γνωστό κατάστημα μπαχαρικών στην Ευριπίδου τα ένωσα όλα μαζί και έκανα τη μπαχάρ souk!!!! Εδώ μπαχάρ souk, εκεί μπαχάρ souk, τίποτα! Πέντε φορές έκανα το γύρο του Dubaimallγια να βρεθώ στο τέλος μπροστά σε μια αγορά με καταστήματα και εστιατόρια που ονομαζόταν SoukalBahar (προφέρεται σουκ αλ μπαχάρ!), αλλά μπαχαρικά δεν έβλεπα! Απελπισμένη κατευθύνομαι σε ένα ταξιτζή και του δείχνω το χάρτη:A!! Spicysouk! Yespleasecomein! Και επιτέλους φτάσαμε στην αγορά μπαχαρικών που βρίσκεται στην περιοχή Deira.
Δαιδαλώδη στενά, με μικρά μαγαζάκια, τουριστικά αναμνηστικά και μπαχαρικά κάθε είδους από Πακιστάν, Ινδία, Ιράν. Την τιμητική του είχε το περσικό σαφράν και ομολογώ, επειδή το δοκίμασα, ότι μπορείτε να φτιάξετε ένα καταπληκτικό ριζότο. Το σκηνικό ήταν άκρως αντίθετο από την υπόλοιπη πόλη. Εδώ ένοιωθες ότι ήσουν στην Αραβία!
Λίγο πιο πέρα είναι η αγορά χρυσού και εκεί υπάρχει το μεγαλύτερο δαχτυλίδι στον κόσμο! Για την κατασκευή του χρησιμοποιήθηκαν 5.17 kgrπολύτιμων λίθων και 58.7kgrχρυσού. «Το αστέρι της Τάμπα», όπως ονομάζεται κοστίζει σήμερα περίπου 3 εκατ. δολάρια. Προσοχή κατά τη διάρκεια της βόλτας σας θα σας πλευρίσουν πολλοί να σας πουλήσουν διάφορα αμφίβολης ποιότητας και προέλευσης.
(Πάααααρε κόσμε!!!!)
Απέναντι από την περιοχή της Deira είναι η αγορά υφασμάτων στο BurΝτουμπάι. Για να φτάσεις εκεί πρέπει να διασχίσεις το κανάλι Creekμε ένα από τα παραδοσιακά πλεούμενα που ονομάζονται αμπρά. Το εισιτήριο κοστίζει μόνο 1 ντίρχαμ και είναι μία από τις πιο ωραίες βόλτες. Το Ντουμπάι φημίζεται για τα υφάσματα και τους ράφτες του, οπότε μπορείτε να πετύχετε καλές τιμές αν έχετε χρόνο να το ψάξετε.
(και ένα ραφείο!!)
Έρωτες στο ZabeelPalace
Και κάπως έτσι ξεκινούν οι μεγάλες ερωτικές ιστορίες: Μια φορά και έναν καιρό ήταν μια φτωχή Ελληνίδα με απαράμιλλη ομορφιά που βρέθηκε να κάνει διακοπές στο εμιράτο του Ντουμπάι. Καθώς θαύμαζε το παλάτι ZabeelPalace κατοικία του MohammedbinRashidAlMaktoum πρωθυπουργού των Η.Α.Ε. και μονάρχη του Ντουμπάι, εμφανίστηκε πάνω στο άσπρο άλογο του ο πρίγκηπας Hamdan, o δεύτερος γιος από τα 12 παιδιά του σεΐχη με την τωρινή σύζυγό του και ο τρίτος από τα 23 συνολικά παιδιά του! Ο έρωτας ήταν κεραυνοβόλος Η καρδιά της Κλεοπάτρας χτυπούσε δυνατά, καθώς άκουγε τον πρίγκιπα να της απαριθμεί την αμύθητη περιουσία του πατέρα του και να της εξηγεί ότι κάποτε αυτό το παλάτι που το έχτισε ο παππούς του, περιβαλλόταν μόνο από έρημο. Ο πρίγκιπας μιλούσε με πάθος για τα άλογα του πατέρα του, τους γνωστούς επιβήτορες Darley, καθώς και για τους περίφημους στάβλους Godolphin, που κατασκεύασε έξω από το Ντουμπάι. Μιλούσε για το θαύμα που συντελέστηκε σε αυτή τη πόλη, που πριν μια εικοσαετία ήταν μόνο έρημος και τώρα συγκαταλέγεται ανάμεσα στις μεγάλες μητροπόλεις του κόσμου. Οι πρόγονοί του ήταν φτωχοί Βεδουίνοι που τριγύριζαν με τα καραβάνια μέσα στην έρημο. Το 1833 ο προπάππους του MaktomBinnButti της φυλής BaniYas εγκαθίσταται στη χερσόνησο Shindagha στην είσοδο του κόλπου του Ντουμπάι και κηρύσσει την ανεξαρτησία της πόλης από το Άμπου Ντάπι. Έτσι εξελίσσεται σε ένα μεγάλο λιμάνι στην ακτή του περσικού κόλπου με κύρια δραστηριότητα την αλιεία των μαργαριταριών. Το 1966 ανακαλύπτεται πετρέλαιο και το 1971 ιδρύονται τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα για να εξασφαλίσουν αμοιβαία ασφάλεια. Μετά από δεκαπέντε χρόνια εγκαινιάζεται η πρώτη Ελεύθερη Ζώνη JebelAli στην περιοχή του λιμανιού και ξεκινάει η μεγάλη ανοικοδόμηση. Οι Ελεύθερες Ζώνες δημιουργήθηκαν με σκοπό την ενίσχυση των ξένων επενδύσεων. Είναι περιοχές, όπου οι επιχειρήσεις ανήκουν 100% σε ξένους, καθώς παλαιότερα όλες οι εταιρείες έπρεπε να ανήκουν κατά 51% σε υπήκοο των ΗΑΕ. Δεν πληρώνουν φόρους και έχουν απαλλαγή από τελωνειακούς δασμούς, μια χώρα δηλαδή χωρίς Φ.Π.Α και ΕΝΦΙΑ!!! Ο έξυπνος πατέρας του σκέφτηκε, ότι ούτε ή άλλως την έρημο δεν μπορούν να την εκμεταλλευτούν, ας δημιουργήσουν τουλάχιστον τις προϋποθέσεις αυτές , ώστε να έρθουν οι ξένοι να επενδύσουν και να επωφεληθούν από τη διαμονή τους (ενοίκια, καταναλωτικές ανάγκες κ.ο.κ). Και όντως το σχέδιο πέτυχε, αφού το Ντουμπάι αποτελεί φορολογικό παράδεισο και οι ελεύθερες ζώνες συνεχώς πολλαπλασιάζονται.
Η Κλεοπάτρα ανοιγόκλεισε τα μάτια της με αυτά που άκουσε και ο νους της ταξίδεψε σε παλάτια μυθικά με πλήθος υπηρετριών να της κάνουν αέρα. Όμως, όπως σε όλα τα παραμύθια υπάρχει πάντα και ένας κακός λύκος, έτσι και εδώ υπάρχει η πεθερά. Στα ΗΑΕ, η μάνα του γαμπρού διαλέγει τη νύφη, πάει τη βλέπει και δίνει την έγκριση. Ο γαμπρός πρέπει να δώσει προίκα (που λειτουργεί ως παρακαταθήκη σε περίπτωση διαζυγίου), την οποία διαπραγματεύεται με το μέλλον πεθερό του. Ουσιαστικά, πρόκειται για μια συμβολαιογραφική πράξη και όχι για ένα μυστήριο όπως εμάς. Οι Άραβες προς λύπη των δικηγόρων χωρίζουν πολύ απλά. Αρκεί να κοιτάξουν προς τη Μέκκα και να πουν τρεις φορές «σε χωρίζω, σε χωρίζω, σε χωρίζω». Εύκολα πράγματα και γρήγορα!!! Επίσης, μπορούν να πουν το πρώτο «σε χωρίζω» και μετά από χρόνια το δεύτερο (το πρώτο λειτουργεί σαν προειδοποίηση). Στο τρίτο καίγεσαι!!! Οι γυναίκες δεν ζητάνε εύκολα διαζύγιο και συνήθως φροντίζουν να έχουν παντρευτεί μέχρι τα 27.
Η Κλεοπάτρα, αφού ενημερώθηκε για το πώς παντρεύονται οι Άραβες σταμάτησε προς στιγμή να ονειροπολεί και αποφάσισε να στραφεί προς τους δυτικούς πολιτισμούς. Σταματήσαμε για φωτογραφίες στο δρόμο με τα παγώνια (εμείς δεν είδαμε ούτε ένα) που οδηγεί στο ZabeelPalace, ενώ ένα περιπολικό κάθετα στο δρόμο μας υπενθύμιζε μέχρι πού μπορούμε να πλησιάσουμε.
Και ενώ ο αέρας έξω λυσσομανάει και η βροχή μαστιγώνει αλύπητα τα τζάμια, εγώ από μέσα σιγοτραγουδάω: «Καλοκαιράκι βραδινό μπανάκι…». Και η αλήθεια είναι ότι θέλει πολύ φαντασία να φτιάχνεις καταχείμωνο βαλίτσα με καλοκαιρινά. Άσε τις ανασκαφές στη ντουλάπα για να βρεις τα αεράτα φουστανάκια σου και τα πολύχρωμα μπικίνι. Μέχρι και η απέναντι γειτόνισσα όταν είδε τα απλωμένα φρεσκοπλυμένα κοντομάνικα μπλουζάκια γούρλωσε τα μάτια της και αναφώνησε «Τρελάθηκες κοπελιά!! Πού θα πας με αυτά τα ρουχαλάκια χειμωνιάτικα;». «Byebyeγια Ντουμπάι κυρά Λένη!! Byebyeγια Dubai!!» Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δε θα αποφάσιζα μόνη μου να διαλέξω ένα τέτοιο προορισμό. Πάντα σνόμπαρα τα κοσμοπολίτικα μέρη και τις πολλές πολυτέλειες, αλλά όπως λέει και η παροιμία «Μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα μην πεις!»
Για τη φουκαριάρα τη μάμα μου…
Όλα άρχισαν όταν χτύπησε το τηλέφωνο και ήταν η Κλεοπάτρα, αγαπημένη συνταξιδιώτισσα στην Ουγγαρία και όπως φαίνεται και για πολλά ακόμα ταξίδια. «Πού θα πας για Χριστούγεννα? Ετοιμαζόμαστε με τον πατέρα μου για Ντουμπάι.» «Τρελάθηκες!! Τόσα ωραία μέρη υπάρχουν, εκεί πρέπει να πάμε? Έλα γλυκιά μου σοβαρέψου πάμε ένα Μαρόκο, πάμε μια Αίγυπτο, πάμε όπου θες, αλλά όχι εκεί! Στην καρδιά του κιτς κατά τα σεβαστά αναγνώσματα?! Θεέ, Αλλάχ και Κύριοι!!! Ανένδοτη η Κλεοπάτρα που ήθελε να ζήσει για μια εβδομάδα ως πραγματική βασίλισσα Κλεοπάτρα! Τι να κάνω η δόλια η έρμη με έπεισε, γιατί και εγώ μια μάνα έχω, χήρα που της έταξα ταξίδι και έδωσα υπόσχεση στον εαυτό μου εύθυμη να την κάνω. Για τη φουκαριάρα τη μάνα μου λοιπόν με βόλευε αφάνταστα η κατάσταση, γιατί θα είχα παρέα τη φίλη μου και η μαμά μου κάποιον στην ηλικία της. Και έτσι με ντουμπάραν για Ντουμπάι και ο κύβος ερίφθη:
Φεύγω για Ντουμπάι byeμωρό μου bye
Φεύγω για Ντουμπάι μαζί σου άλλο δεν πάει
Πάω στα εμιράτα να χω ένα χαρέμι
Κι όχι να χω μια για να με τρελαίνει!!!
(γνωστότατο μεταμεσονύχτιο άσμα!!!)
Byebye για Ντουμπάι!!!
Και έτσι με τις βαλίτσες ανά χείρας πήραμε το δρόμο για το γκισέ της Emiratesκαι αφού κάναμε το checkin, περάσαμε τον έλεγχο των διαβατηρίων και βρεθήκαμε στην αίθουσα αναχωρήσεων. Η εταιρεία τυπικότατη στην ώρα, φώναζε ανά ομάδες τους επιβάτες να επιδείξουν την boardingpassγια την επιβίβαση. Ήταν η πρώτη φορά που ταξίδευα με ένα τόσο μεγάλο αεροπλάνο και είχα ακούσει πολλά για την συγκεκριμένη εταιρεία. Όντως δε μας απογοήτεψε. Σε κάθε θέση υπήρχαν σφραγισμένα ακουστικά, μια κουβέρτα και ένα tabletόπου μπορούσες να δεις ταινίες, να παίξεις παιχνίδια, να ακούσεις μουσική και να πληροφορηθείς για τα Η.Α.Ε. Γενικώς το ταξίδι διήρκησε τέσσερεις ώρες και μισή και δε το κατάλαβα καθόλου. Είναι όπως ταξιδεύεις σε ένα ταχύπλοο πλοίο, κάτι που με εντυπωσίασε, γιατί όταν ταξιδεύω Μυτιλήνη-Αθήνα διάρκειας σαράντα λεπτών αισθάνομαι σαν πλατανόφυλλο που αιωρείται στους αιθέρες!
Αποβιβαστήκαμε και όπως σε κάθε ταξίδι στο εξωτερικό είναι η στιγμή που νοιώθω σαν πρόβατο καθώς έχω ένα μόνιμο ανεξήγητο άγχος μη χαθώ. Για το λόγο αυτό σταμπάρω ένα συνταξιδιώτη μου και τον παίρνω κατά πόδας μέχρι να οδηγηθούμε στο χώρο παραλαβής αποσκευών!!!! Ο καθείς με τις φοβίες του!! Το αεροδρόμιο μου φάνηκε αχανές και μάλιστα το επεκτείνουν. Αποτελείται από τρεις τερματικούς σταθμούς και ειδικότερα το Terminal 3 είναι το μεγαλύτερο κτήριο του κόσμου που ισοδυναμεί με 359 γήπεδα ποδοσφαίρου! Αφού διαβήκαμε βουνά, λαγκάδια, πεδιάδες περάσαμε τον έλεγχο διαβατηρίων. Οι υπάλληλοι φορούσαν τις κλασσικές άσπρες φορεσιές τους, που είναι υποχρεωτικές για τους δημόσιους υπαλλήλους. Μας χαμογέλασαν γλυκύτατα, κοίταξαν τη φωτογραφία του διαβατηρίου, μας ξανακοίταξαν κατάματα, ξανά είδαν τη φωτογραφία, σε σημείο που άρχισα να ανησυχώ και να αμφιβάλλω αν είμαι εγώ η ίδια στο διαβατήριο ή κάποια άλλη. Αργότερα έμαθα ότι κατά τον έλεγχο σκανάρουν την ίριδα του ματιού . Αγαπητοί μου, τα δαχτυλικά σας αποτυπώματα μπορείτε να τα αλλάξετε, πλαστικές να κάνετε και να γίνεται ένας νέος MichealJackson, αλλά την ίριδα του ματιού σας δεν μπορείτε να την πειράξετε, γι αυτό αν καταζητήστε μη δοκιμάστε να ταξιδέψτε στα Η.Α.Ε. Από τη στιγμή που εισέρχεστε στα εδάφη τους τα πάντα παρακολουθούνται!
To exchange or not to exchange?
Φτάνοντας στο Ντουμπάι η τοπική ώρα ήταν περίπου δέκα και μισή το βράδυ (δύο ώρες μπροστά από την ώρα Ελλάδος) και σκεφτόμασταν ότι δεν υπάρχει λόγος να βιαστούμε να ανταλλάξουμε χρήματα καθώς ήμασταν αρκετά κουρασμένοι και θα μέναμε στο ξενοδοχείο. Το νόμισμά τους είναι το ντίρχαμ και η ισοτιμία είναι ένα ευρώ περίπου τέσσερα ντίρχαμ, παρόλα αυτά ανταλλάξαμε εκατό ευρώ δηλαδή 400 ντίρχαμ. Ένοιωθα πλούσια, αφού ακόμα δεν είχα συνειδητοποιήσει την αξία του νομίσματός τους και τα τετρακόσια ντίρχαμ μεταφράζονταν στον εγκέφαλό μου ως τετρακόσια ευρώ!!
Επιτέλους φτάνουμε στο ξενοδοχείο μας περιχαρείς και ενθουσιασμένοι. Δίνουμε τα διαβατήρια μας για τις ανάλογες διαπιστεύσεις και ενώ περιμένουμε, ξαφνικά μας πληροφορούν ότι υπάρχει εγγύηση 500 ντίρχαμ τα οποία επιστρέφονται στο checkout. Δεν άκουσα, πώς είπατε? Συγγνώμη γλυκέ μου όλη η περιουσία μου είναι 400 ντιρχαμάκια! Ανένδοτοι! Και εγγύηση για ποιο λόγο? Για να μη σας κουράζω η πολιτική των ξενοδοχείων είναι ότι υπάρχει εγγύηση, η οποία επιστρέφεται τη μέρα που φεύγουμε, αφού γίνει έλεγχος στο δωμάτιο ότι δεν έχει κλαπεί κάτι και δεν έχει γίνει καμιά ζημιά. Το ζήτημα είναι ότι συνήθως όταν αφήνεις το ξενοδοχείο είναι η μέρα που επιστρέφεις και αναγκαστικά πρέπει να τα ξοδέψεις όλα καθώς δε συμφέρει να τα μετατρέψεις πάλι σε ευρώ. Δηλαδή με λίγα λόγια ο κάθε τουρίστας τελευταία μέρα πρέπει να ξοδέψει πάρα πολλά ντίρχαμ . Η καλύτερη λύση είναι να τα χρεώσει στην πιστωτική του κάρτα, γιατί επιστρέφονται πάλι στο ακέραιο.
Παρασκευή γιορτή και σχόλη να ‘ταν η εβδομάδα όλη…
Ξημερώνει και ενώ ο μισός πλανήτης ετοιμάζεται πιει τον καφέ του και να πάει στη δουλειά του, ο υπόλοιπος μισός κοιμάται και χουζουρεύει στο κρεβάτι του. Και μη βιαστείτε να με κρίνετε και πείτε τις γνωστές κοινοτυπίες, ότι με μάγεψε η χλιδή του ξενοδοχείου και με πλάκωσε το πάπλωμα, όχι αγαπητοί μου, απλώς η Παρασκευή για τους μουσουλμάνους είναι ότι και η Κυριακή για εμάς, δηλαδή αργία και αυτό μεταφράζεται ότι τα πάντα είναι κλειστά όπως και οι τράπεζες και δεν μπορώ να κάνω συνάλλαγμα. Ήμουν μια φτωχή πλην τίμια Ευρωπαία στο χλιδάτο εμιράτο του Ντουμπάι! Ο καλός φίλος όμως στην ανάγκη φαίνεται, γι αυτό με ένα εσωτερικό δάνειο από την Κλεοπάτρα, δίχως τόκους και μικρά γράμματα, έλυσα το πρόβλημά μου και ήμουν έτοιμη για την πρώτη βόλτα στην πόλη.
Οι πύργοι της Βαβέλ, η χαρά του αρχιτέκτονα και η λύπη του δικηγόρου
Η βόλτα ξεκίνησε με προορισμό την Ντουμπάι μαρίνα, για έναν πρωινό καφέ προκειμένου να ανοίξει λίγο περισσότερο το μάτι μας. Πρόκειται για ένα τεχνητό κανάλι με θαλασσινό νερό που περνάει ανάμεσα από ουρανοξύστες και καθώς δεν υπάρχουν πολλά μέρη όπου μπορείς να περπατήσεις ενδείκνυται για περατζάδες με θέα τα υπερπολυτελή γιοτ και τους ουρανοξύστες. Εκεί υπάρχει και ο υψηλότερος στριφογυριστός πύργος. Από εδώ και στο εξής η χρήση του υπερθετικού βαθμού θα είναι πολύ συχνή. Μέχρι στιγμής έχουμε αναφέρει το μεγαλύτερο αεροδρόμιο, ο μεγαλύτερος στριφογυριστός και κρατήστε σημειώσεις για πόσα ακόμα. Δε θα σχολιάσω την αρχιτεκτονική και το στυλ, γιατί θεωρώ ότι είναι κάτι πολύ υποκειμενικό, παρά ταύτα ένα δέος για αυτούς τους πύργους της Βαβέλ το νοιώθεις.
Ο υψηλότερος στριφτογυριστός πύργος
Ντουμπάι μαρίνα
Η περιοχή δεν είναι σεισμογενής, αλλά δίνουν μεγάλη σημασία στις κατασκευές καθώς επενδύονται τεράστια ποσά. Οι ουρανοξύστες θεμελιώνονται σε εφέδρανα έτσι ώστε να μειώνονται σε μεγάλο βαθμό οι πιθανότητες κατάρρευσης. (Σκεφτείτε ότι είναι να σαν να έχουμε βάλει ρόδες σε ένα κτήριο και ελατήρια, οπότε σε περίπτωση σεισμού μπορεί να ολισθαίνει, αλλά και να ταλαντώνεται κατακόρυφα σαν ελατήριο.) Επίσης είναι εντυπωσιακό το ότι δεν βλέπεις πουθενά σκουπιδοτενεκέδες με ότι συνεπάγεται αυτό. Στα κτίρια υπάρχει κατάλληλα διαμορφωμένος χώρος όπου τοποθετούνται και σε συγκεκριμένες ώρες περνάνε συνεργεία που τους αδειάζουν. Κάθε όροφος διαθέτει ένα μικρό δωματιάκι όπου συγκεντρώνονται τα σκουπίδια και με κατάλληλο μηχανισμό οδηγούνται στο ισόγειο. Συνεπώς, δε θα δεις το παραμικρό σκουπιδάκι στους δρόμους και ούτε ίχνος από το σινάφι μου! Οι γάτες μάλλον τελούν υπό εξαφάνιση στο Ντουμπάι γιατί δεν είδα ούτε μια! Άσε που δεν υπάρχουν μπαλκόνια. Τι να τα κάνουν οι άνθρωποι όταν κάτι περισσότερο από τους μισούς μήνες του έτους η θερμοκρασία είναι πάνω από 40oC???
Πολεοδομία δεν υπάρχει! Ο παράδεισος και η χαρά του αρχιτέκτονα!!! Συνεπώς δεν χρειάζεται να περιμένεις χρόνια για την έκδοση της οικοδομικής άδειας και να υποστείς την ταλαιπωρία να περάσεις από αναρίθμητες επιτροπές. Μια απλή αίτηση και ο σεΐχης δίνει την έγκριση, καθώς η γη ανήκει μόνο σε αυτόν. Η αποκλειστικότητα αυτή μεταφράζεται επίσης, πως όταν γίνεται κάποιο δημόσιο έργο δεν υπάρχει η γνωστή χρονοβόρα διαδικασία των απαλλοτριώσεων προς λύπη των δικηγόρων!
Πύργος της Βαβέλ Νο 1
(Τρέλα με κορδέλα…)
BurjKhalifa , 828 μέτρα ύψος, 160 όροφοι, 2,909 σκαλιά, το πιο πυραυλοκίνητο ασανσέρ στον κόσμο με 10m/sec!!! Το όνομά του οφείλεται στον Σεΐχη του Αμπού Ντάμπι και πρόεδρο των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων Χαλιφά Μπιν Ζαγέντ Αλ Ναγιάν. Λέγεται, ότι δόθηκε προς τιμήν του για την οικονομική βοήθεια που πρόσφερε στο Ντουμπάι το 2009, όταν ήταν στα πρόθυρα της πτώχευσης. Το σχήμα της κάτοψης είναι Υ και πηγή έμπνευσης είναι το λουλούδι της ερήμου Hymenocallis. Με τη γεωμετρία αυτή μεγιστοποιείται η στατική του επάρκεια και πετυχαίνεται η βέλτιστη θέα προς τον Αραβικό κόλπο από όλες
τις πλευρές του.
Ο σχεδιασμός του έχει σαφείς αναφορές στην ισλαμική αρχιτεκτονική. Η διάταξη των ορόφων είναι ελικοειδής, παραπέμποντας στους σπειροειδής μιναρέδες που όσο ψηλώνουν γίνονται και λεπτότεροι, έτσι ώστε με αυτόν τον τρόπο να επιτυγχάνεται η προστασία από τους δυνατούς ανέμους. Στο κέντρο βρίσκεται ένας εξάπλευρος πυλώνας από οπλισμένο σκυρόδεμα. Ο πρώτος με τον τελευταίο όροφο έχουν διαφορά θερμοκρασίας 6C. Υπάρχουν παρατηρητήρια στον 148 όροφο και στον 125ο όροφο σε ύψος 555μ και 456 μ αντίστοιχα που πρέπει να κλείσετε εισιτήρια για να τα επισκεφτείτε (δεν είναι φτηνά) και καλό θα ήταν να το κάνετε νωρίτερα μέσω internet για να αποφύγετε την αναμονή. Για περισσότερες πληροφορίες ανατρέξτε στην επίσημη ιστοσελίδα του πύργου http://www.burjkhalifa.ae/en/index.aspx. Προσωπικά δεν ανέβηκα, γιατί η θέα από τα υπόλοιπα ξενοδοχεία με κάλυπτε απόλυτα.
Και ενώ το BurjKhalifa μέχρι τώρα κατέχει τον τίτλο του υψηλότερου κτιρίου στον κόσμο, όμως κινδυνεύει να τον χάσει σύντομα, καθώς η Σαουδική Αραβία έχει ανακοινώσει την κατασκευή ουρανοξύστη με 1,000μ ύψος, που αναμένεται να ολοκληρωθεί το 2020!!! Αλί και τρις αλί, δεν μπορεί αυτό να συμβεί , σκέφτονται οι Ντουμπαιανοί . Δεν μπορούμε το ρεκόρ μέσα από τα χέρια μας να χάσουμε, γι’ αυτό νέο πύργο θα φτιάξουμε! Ανεπίσημες πληροφορίες λένε ότι το Ντουμπάι σχεδιάζει νέο ουρανοξύστη που θα έχει 1.5 μίλι ύψος. Τρέλα με κορδέλα!!!
Πύργος της Βαβέλ Νο2
( To πιο ακριβό κοκτέιλ!!!)
Επόμενος σταθμός, ο γνωστός BurjalArab, ο πύργος των Αράβων, που μοιάζει με πανί που ταξιδεύει στη θάλασσα. Μπροστά του υπάρχει άλλο ένα ξενοδοχείο που έχει σχήμα κύματος το JumeirahBeachHotel. Χρειάστηκαν έξι χρόνια για να ολοκληρωθεί και είναι χτισμένος πάνω σε ένα τεχνητό νησί που επικοινωνεί με τη στεριά με μια γέφυρα. Είναι το μοναδικό εφτά αστέρων ξενοδοχείο στον κόσμο και διαθέτει και ελικοδρόμιο. Στα εγκαίνια του προσφέρθηκε το πιο ακριβό κοκτέιλ στον κόσμο με το όνομα «27,321», 27 ήταν ο όροφος που σερβιριζόταν το κοκτέιλ και 321 το ύψος του πύργου. Η τιμή αυτού 27,321 ντίρχαμ! Ένα από τα συστατικά ήταν το ουίσκι Macallan που θεωρείται από τα παλαιότερα (είναι 55 ετών και υπάρχουν μόνο 420 φιάλες στον κόσμο). Το κοκτέιλ σερβιριζόταν σε ποτήρι από χρυσό 18 καρατίων που είχε πάνω το σήμα του ξενοδοχείου και μπορούσε να το πάρει μαζί του ο αγοραστής, συνοδευόμενο από ένα πιστοποιητικό γνησιότητας !! Πότες όλου του κόσμου ενωθείτε, τον οβολό σας να δώστε μήπως και το γευτείτε!!! Εννοείται, ότι για εμάς τον απλό λαουτζίκο η είσοδος στο BurjalArab ήταν απαγορευμένη, καθώς για να εισέλθεις έπρεπε να κάνεις κράτηση σε κάποιο εστιατόριο ή καφέ του ξενοδοχείου, του οποίου οι τιμές του ήταν τσουχτερές. Θα μπορούσα να απαριθμήσω κι άλλους πολλούς πύργους, αλλά δεν έχει νόημα, νομίζω πήρατε μια γεύση.
Ψάχνοντας την μπαχάρ souk!
Πες ο ήλιος, πες οι ουρανοξύστες και τα τεχνολογικά θαύματα, ζαλίστηκα και δεν ξέρω πώς μου κόλλησε στον εγκέφαλο και την αγορά μπαχαρικών την έλεγα μπαχάρ souk. Soukστα αραβικά σημαίνει αγορά, μπαχάρ δε σημαίνει τίποτα, αλλά εγώ επηρεασμένη από το γνωστό κατάστημα μπαχαρικών στην Ευριπίδου τα ένωσα όλα μαζί και έκανα τη μπαχάρ souk!!!! Εδώ μπαχάρ souk, εκεί μπαχάρ souk, τίποτα! Πέντε φορές έκανα το γύρο του Dubaimallγια να βρεθώ στο τέλος μπροστά σε μια αγορά με καταστήματα και εστιατόρια που ονομαζόταν SoukalBahar (προφέρεται σουκ αλ μπαχάρ!), αλλά μπαχαρικά δεν έβλεπα! Απελπισμένη κατευθύνομαι σε ένα ταξιτζή και του δείχνω το χάρτη:A!! Spicysouk! Yespleasecomein! Και επιτέλους φτάσαμε στην αγορά μπαχαρικών που βρίσκεται στην περιοχή Deira.
Δαιδαλώδη στενά, με μικρά μαγαζάκια, τουριστικά αναμνηστικά και μπαχαρικά κάθε είδους από Πακιστάν, Ινδία, Ιράν. Την τιμητική του είχε το περσικό σαφράν και ομολογώ, επειδή το δοκίμασα, ότι μπορείτε να φτιάξετε ένα καταπληκτικό ριζότο. Το σκηνικό ήταν άκρως αντίθετο από την υπόλοιπη πόλη. Εδώ ένοιωθες ότι ήσουν στην Αραβία!
Λίγο πιο πέρα είναι η αγορά χρυσού και εκεί υπάρχει το μεγαλύτερο δαχτυλίδι στον κόσμο! Για την κατασκευή του χρησιμοποιήθηκαν 5.17 kgrπολύτιμων λίθων και 58.7kgrχρυσού. «Το αστέρι της Τάμπα», όπως ονομάζεται κοστίζει σήμερα περίπου 3 εκατ. δολάρια. Προσοχή κατά τη διάρκεια της βόλτας σας θα σας πλευρίσουν πολλοί να σας πουλήσουν διάφορα αμφίβολης ποιότητας και προέλευσης.
(Πάααααρε κόσμε!!!!)
Απέναντι από την περιοχή της Deira είναι η αγορά υφασμάτων στο BurΝτουμπάι. Για να φτάσεις εκεί πρέπει να διασχίσεις το κανάλι Creekμε ένα από τα παραδοσιακά πλεούμενα που ονομάζονται αμπρά. Το εισιτήριο κοστίζει μόνο 1 ντίρχαμ και είναι μία από τις πιο ωραίες βόλτες. Το Ντουμπάι φημίζεται για τα υφάσματα και τους ράφτες του, οπότε μπορείτε να πετύχετε καλές τιμές αν έχετε χρόνο να το ψάξετε.
(και ένα ραφείο!!)
Έρωτες στο ZabeelPalace
Και κάπως έτσι ξεκινούν οι μεγάλες ερωτικές ιστορίες: Μια φορά και έναν καιρό ήταν μια φτωχή Ελληνίδα με απαράμιλλη ομορφιά που βρέθηκε να κάνει διακοπές στο εμιράτο του Ντουμπάι. Καθώς θαύμαζε το παλάτι ZabeelPalace κατοικία του MohammedbinRashidAlMaktoum πρωθυπουργού των Η.Α.Ε. και μονάρχη του Ντουμπάι, εμφανίστηκε πάνω στο άσπρο άλογο του ο πρίγκηπας Hamdan, o δεύτερος γιος από τα 12 παιδιά του σεΐχη με την τωρινή σύζυγό του και ο τρίτος από τα 23 συνολικά παιδιά του! Ο έρωτας ήταν κεραυνοβόλος Η καρδιά της Κλεοπάτρας χτυπούσε δυνατά, καθώς άκουγε τον πρίγκιπα να της απαριθμεί την αμύθητη περιουσία του πατέρα του και να της εξηγεί ότι κάποτε αυτό το παλάτι που το έχτισε ο παππούς του, περιβαλλόταν μόνο από έρημο. Ο πρίγκιπας μιλούσε με πάθος για τα άλογα του πατέρα του, τους γνωστούς επιβήτορες Darley, καθώς και για τους περίφημους στάβλους Godolphin, που κατασκεύασε έξω από το Ντουμπάι. Μιλούσε για το θαύμα που συντελέστηκε σε αυτή τη πόλη, που πριν μια εικοσαετία ήταν μόνο έρημος και τώρα συγκαταλέγεται ανάμεσα στις μεγάλες μητροπόλεις του κόσμου. Οι πρόγονοί του ήταν φτωχοί Βεδουίνοι που τριγύριζαν με τα καραβάνια μέσα στην έρημο. Το 1833 ο προπάππους του MaktomBinnButti της φυλής BaniYas εγκαθίσταται στη χερσόνησο Shindagha στην είσοδο του κόλπου του Ντουμπάι και κηρύσσει την ανεξαρτησία της πόλης από το Άμπου Ντάπι. Έτσι εξελίσσεται σε ένα μεγάλο λιμάνι στην ακτή του περσικού κόλπου με κύρια δραστηριότητα την αλιεία των μαργαριταριών. Το 1966 ανακαλύπτεται πετρέλαιο και το 1971 ιδρύονται τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα για να εξασφαλίσουν αμοιβαία ασφάλεια. Μετά από δεκαπέντε χρόνια εγκαινιάζεται η πρώτη Ελεύθερη Ζώνη JebelAli στην περιοχή του λιμανιού και ξεκινάει η μεγάλη ανοικοδόμηση. Οι Ελεύθερες Ζώνες δημιουργήθηκαν με σκοπό την ενίσχυση των ξένων επενδύσεων. Είναι περιοχές, όπου οι επιχειρήσεις ανήκουν 100% σε ξένους, καθώς παλαιότερα όλες οι εταιρείες έπρεπε να ανήκουν κατά 51% σε υπήκοο των ΗΑΕ. Δεν πληρώνουν φόρους και έχουν απαλλαγή από τελωνειακούς δασμούς, μια χώρα δηλαδή χωρίς Φ.Π.Α και ΕΝΦΙΑ!!! Ο έξυπνος πατέρας του σκέφτηκε, ότι ούτε ή άλλως την έρημο δεν μπορούν να την εκμεταλλευτούν, ας δημιουργήσουν τουλάχιστον τις προϋποθέσεις αυτές , ώστε να έρθουν οι ξένοι να επενδύσουν και να επωφεληθούν από τη διαμονή τους (ενοίκια, καταναλωτικές ανάγκες κ.ο.κ). Και όντως το σχέδιο πέτυχε, αφού το Ντουμπάι αποτελεί φορολογικό παράδεισο και οι ελεύθερες ζώνες συνεχώς πολλαπλασιάζονται.
Η Κλεοπάτρα ανοιγόκλεισε τα μάτια της με αυτά που άκουσε και ο νους της ταξίδεψε σε παλάτια μυθικά με πλήθος υπηρετριών να της κάνουν αέρα. Όμως, όπως σε όλα τα παραμύθια υπάρχει πάντα και ένας κακός λύκος, έτσι και εδώ υπάρχει η πεθερά. Στα ΗΑΕ, η μάνα του γαμπρού διαλέγει τη νύφη, πάει τη βλέπει και δίνει την έγκριση. Ο γαμπρός πρέπει να δώσει προίκα (που λειτουργεί ως παρακαταθήκη σε περίπτωση διαζυγίου), την οποία διαπραγματεύεται με το μέλλον πεθερό του. Ουσιαστικά, πρόκειται για μια συμβολαιογραφική πράξη και όχι για ένα μυστήριο όπως εμάς. Οι Άραβες προς λύπη των δικηγόρων χωρίζουν πολύ απλά. Αρκεί να κοιτάξουν προς τη Μέκκα και να πουν τρεις φορές «σε χωρίζω, σε χωρίζω, σε χωρίζω». Εύκολα πράγματα και γρήγορα!!! Επίσης, μπορούν να πουν το πρώτο «σε χωρίζω» και μετά από χρόνια το δεύτερο (το πρώτο λειτουργεί σαν προειδοποίηση). Στο τρίτο καίγεσαι!!! Οι γυναίκες δεν ζητάνε εύκολα διαζύγιο και συνήθως φροντίζουν να έχουν παντρευτεί μέχρι τα 27.
Η Κλεοπάτρα, αφού ενημερώθηκε για το πώς παντρεύονται οι Άραβες σταμάτησε προς στιγμή να ονειροπολεί και αποφάσισε να στραφεί προς τους δυτικούς πολιτισμούς. Σταματήσαμε για φωτογραφίες στο δρόμο με τα παγώνια (εμείς δεν είδαμε ούτε ένα) που οδηγεί στο ZabeelPalace, ενώ ένα περιπολικό κάθετα στο δρόμο μας υπενθύμιζε μέχρι πού μπορούμε να πλησιάσουμε.
