Την ώρα που το αεροπλάνο πλησίαζε, το στρώμα από σύννεφα που απλωνόταν εις το διηνεκές, κάτω από έναν ουρανό απαραβίαστο, σιγοχόρευε στο μυαλό μου η σκέψη ότι ίσως η ζωή κάθε ανθρώπου αξίζει να έχει αυτή την κατάληξη. Μετά από λίγα δευτερόλεπτα οι μουντές σκέψεις φωτίζονταν από το καθάριο φως της Αθήνας και η βουλιμία που έχουν και οι ήρωες του Μπαλζάκ έκανε πραξικόπημα στα μέσα μου. Οι πρωταγωνιστές στα βιβλία του είναι άπληστοι. Όταν κερδίζουν το πρώτο τους εκατομμύριο, σκέφτονται αμέσως τρόπους για να κερδίσουν το δεύτερο. Έτσι είναι και οι ταξιδιώτες. Όταν τελειώνει το ταξίδι, σκέφτονται το επόμενο… Ενώ τα ίχνη της άυπνης νύχτας είχαν αρχίσει να εμφανίζονται πάνω στο πρόσωπο μου, σχεδίαζα το επόμενο ταξίδι όταν στο πρώτο βλέμμα, ένιωσα αυτό το ανέμελο γαργαλητό στο στομάχι. Σαν να παρατηρείς μια γυναίκα με ανόθευτα σκιρτήματα απέναντι σου, έτσι ήταν και η πρώτη ματιά με το travelstories.gr! Love at first sight. Υπάρχει θα πει ο κατ’ επάγγελμα αμφισβητίας, με την αμφιβολία να φωλιάζει στο πρόσωπο του. Υπάρχει αλλά δεν διαρκεί. Όπως τα πάντα φθείρονται στο καθυστερημένο διάβα του χρόνου. Οι αναμνήσεις είναι αυτές που φθείρονται λιγότερο. Ακόμη και στα αχανή βάθη της ζωής μπορεί να μοιάζουν με παλιές ξεθωριασμένες φωτογραφίες αλλά κάνουν πραξικόπημα στο μυαλό σου. Ιδιαίτερα αυτές που προέρχονται από ταξίδια. Με την θέα που απολάμβαναν οι Θεοί από το Μάτσου Πίτσου να είναι ανεξίτηλη στο μυαλό μου σαν τατουάζ(καλά υπερβάλλω γύρισα πριν μια εβδομάδα, αν την είχα ξεχάσει, θα ήμουν στα ‘εγκαίνια’ του αλτσχάιμερ) σας βρίσκω…Θα τα πούμε.