Οι "Τρεις Εκκλησιές"

[soudianos]

Μια μικρη διορθωση .. το "κερας μουρι" λεγεται μπουρουνι και η σπηλια μεσα στο βραχο "κωλοβρεχτης" γιατι πολυ απλα τα πιο παλια χρονια για να περασεις στην περα παραλια επρεπε να βραχεις μεχρι τον πωπο και η σπηλια ητανε στη σταθμη της θαλασσας .. τα τελευταια χρονια ομως που εχει πεσει η σταθμη της θαλασσας,οποτε δεν υπαρχει αυτο το προβλημα και η σπηλια ειναι μια απιστευτη οαση δροσιας .. τις καλυτερες μας παρεες εχουμε κανει εκει τα καλοκαιρινα βραδια

ευχαριστώ Ορέστη, Κωλοβρέχτης πράγματι λέγεται.
Μπουρούνι ή Κέρας το Μουρί πιο επίσημα, σύμφωνα με το κ. Ζαχάρη, χωριανό σου συντ. εκπ. που θα τον αναφέρω παρακάτω. γιατί εδώ δεν πρόκειται για ένα απρόσωπο μέρος για μπάνια, αποκτάς γνωριμίες, δεν σε αφήνουν να φύγεις, μάλιστα με 15 χιλ. μας πρότειναν αγορά εξοχικού!!!
όλες τις μέρες στη σπηλιά τη βγάζαμε, αλλιώς θαχαμε πάθει εγκαύματα

 

[soudianos]

Μπορεί το μέρος πολεοδομικά να μην έχει τη μορφή χωριού, αλλά λίγο - πολύ όλοι οι λουόμενοι στην παραλία, που δεν είναι πάνω από 50-60, είναι γνωστοί, έχουν παραθεριστικές κατοικίες, έρχονται από τα γύρω χωριά αλλά κι από το Ηράκλειο μαζί με συγγενείς ή φίλους. . Ξένους τουρίστες δε βλέπουμε αυτές τις μέρες εκτός από δύο ζευγάρια ηλικιωμένων.

Η ατμόσφαιρα είναι φιλική , οικογενειακή. Είναι σαν μια μεγάλη παρέα και ο επισκέπτης από την πόλη που για πρώτη φορά έρχεται σ΄ αυτή την άκρη της Κρήτης θα κάνει εύκολα γνωριμίες ή θα βρει γνωστούς. Μας συνέβησαν και τα δύο. Βρήκα παλιούς συνάδελφους που έχουν εξοχικό, μένουν και τον χειμώνα τότε που οι κάτοικοι δεν υπερβαίνουν τα 15 άτομα. Εξοχικό εδώ δεν σημαίνει κάποια βιλίτσα. Είναι μια τετράγωνη παλιά κατασκευή από τσιμέντο, κολλημένη με άλλες και το μόνο που διαθέτει επί πλέον είναι η τσιμεντόστρωτη κι’ αυτή αυλή, άντε και κάποια λεμονιά μέσα, και ένα εξωτερικό ντους. Αυτό το τελευταίο το έχουν όλα τα σπίτια απ’ έξω.

Το καλύτερο μέρος για να γνωρίσετε τους κατοίκους ενός χωριού, είναι η εκκλησία. Ξεκινάμε την επόμενη νωρίς το πρωί για το φαράγγι, και πλησιάζοντας στην εκκλησία της Παναγίας (μια από τις τρεις εκκλησίες), ακούσαμε λειτουργία και μπαίνουμε μέσα. Ήταν η γιορτή της Αγ. Μαρίνας, και στο χωριό Βόννη αρκετά χιλιόμετρα απ΄ εδώ προς το Ηράκλειο, είναι η εικόνα θαυματουργός …απ΄ ότι λένε , γίνεται εκεί το μεγαλύτερο πανηγύρι της Κρήτης, του οποίου οι προετοιμασίες ξεκινούν δέκα μέρες πριν και τελειώνουν πέντε μέρες μετά.
Μαζί με το παπά και τον ψάλτη που εξεπλάγησαν με την παρουσία δυο αγνώστων στην λειτουργία, όλοι-όλοι είμαστε έξη άτομα και σε μισή ώρα κατά τις 0930 τελειώνει. Μας δίνεται τώρα η ευκαιρία για συστάσεις, Αυτή η ασυνήθιστη για τις διακοπές μας μικρή εκτροπή, μου βγήκε πολύ χρήσιμη καθότι έκανα την γνωριμία με τον συνταξιούχο δάσκαλο από το χωριό Πύργος, και πήρα πολλές πληροφορίες για την περιοχή που βρισκόμαστε. Μάλιστα έχει γράψει και βιβλίο για τις «Τρεις εκκλησιές»[1] από το οποίο πήρα μερικά ιστορικά και ηθογραφικά στοιχεία για την περιγραφή μου. Καλωσόρισμα επίσης από την πρόεδρο του πολιτιστικού συλλόγου του χωριού, που δεν μπορεί να λείπει από μια εκκλησιαστική εκδήλωση…και πρόσκληση για καφεδάκι στο σπίτι της στην παραλία. Το καφεδάκι κανονίστηκε για την ώρα επιστροφής από το φαράγγι, κι έτσι με καπέλα και νερά ξεκινάμε.

Βαδίζουμε στον κεντρικό δρόμο με την πλάτη μας στη θάλασσα, και που είναι όπως προανέφερα η απόληξη του φαραγγιού του Αμπά. Χαραγμένο μονοπάτι δεν υπάρχει, πεζοπορούμε στο βυθό του φαραγγιού συχνά πάνω σε ποταμίσια άμμο, κι ανάμεσα σε πικροδάφνες. Προσπαθούμε να πλησιάσουμε όσο πιο βαθιά περισσότερο κοντά στο σημείο που χύνονται οι καταρράχτες. Οι πλαγιές του φαραγγιού ορθώνονται κάθετα πάνω απ’ τα κεφάλια μας προσφέροντας μας μπόλικη σκιά και δροσιά. Σε κάποιο σημείο βρισκόμαστε μπροστά σένα βράχο αλλά το ανεβαίνουμε εύκολα. Κατόπιν άλλος βράχος, κι εδώ τον παρακάμπτομαι αναβαίνοντας με τα τέσσερα. Ένας τρίτος μεγαλύτερος με ίσια επιφάνεια μας κλείνει την στενή είσοδο κι είναι αδύνατο να τον παρακάμψουμε. Κοιτάζοντας ψηλά από ένα άνοιγμα του φαραγγιού βλέπω τις πρώτες κορυφές των βράχων που πάνω τους βρίσκονται οι καταρράχτες και δεν φαίνονται να είναι μακριά μας. Τη μεγαλύτερη κι ίσως όλη τη διαδρομή που είναι δυνατόν να περπατηθεί την έχουμε κάνει. Συνολικός χρόνος πορείας μια ώρα και ένα τέταρτο. Χαράζω το σήμα… το travelstories πάνω στην ίσια επιφάνεια του βράχου, και κάνουμε μεταβολή για την επιστροφή. Σε όλη αυτή τη σημερινή μας πορεία δεν συναντούμε άλλους πεζοπόρους.

Η πρόεδρος του πολιτιστικού μας περιμένει στο σκεπαστό μπαλκονάκι του σπιτιού της που είναι κολλητά με αυτό των φίλων μου. Είναι πάνω στη άμμο, λίγα μόνο μέτρα από τα ντους των λουομένων. Κρύο νερό, καφεδάκι, σπιτίσια κουλουράκια, γλυκά κουταλιού στα τραπεζάκια με τα χειροποίητα πετσετάκια στρωμένα πάνω τους. Το καλύτερο είναι η ευχάριστη παρέα, οι συζητήσεις για τα παλιά, και η ενημέρωση για τον οικισμό.
Aνάμεσα στα θετικά στοιχεία ξέχασα να αναφέρω ότι στο «Κεράς το Μουρί» ή Μπουρούνι όπως λέγεται αλλιώς, στη νότια του πλευρά όπου μπορείτε να πάτε κολυμπώντας υπάρχουν βράχοι με ένα πανέμορφο πράσινο χρώμα.

Οι «Τρεις Εκκλησιές» παρόλο την οικοδομική ασχήμια είναι μια παραθαλάσσια περιοχή μακριά από το συνωστισμό των τουριστικών περιοχών, και προσφέρει ηρεμία και ξεκούραση. Το μόνο που θα πρέπει να ενημερωθεί ο επισκέπτης πριν πάει, είναι το δελτίο ανέμων!!! Ας ελπίζουμε ότι η ασφαλτόστρωση του δρόμου δεν θα αλλοιώσει τα χαρακτηριστικά της.

[1]« Οι Τρεις Εκκλησιές των Αστερουσίων» Ζαχ. Δ. Καλοχριστιανάκης

 

[soudianos]

Η παραλία. Στη αρχή βλέπουμε τα νερά του φαραγγιού που χύνονται το χειμώνα, στη μέση ο βράχος με τον Κωλοβρέχτη, και δεξιά στην άκρη ο Βοϊδομάτης

 

[orestcrete]

Μερικες φωτογραφιες απο Τρεις Εκκλησιες και τις γυρω περιοχες

 

[kalspiros]

Καταγγέλλω (αν και μετά τα σημερινά με τους πυρομανείς, τους κωλομπαράδες και τον Κίμων αυτό που θα πω θα ακουστεί σαν πταίσμα) τον τύπο που έκτισε στην παραλία των Τριών Εκκλησιών!!

Ναι..

Τι σας λέω τώρα. Λοιπόν οι Τρεις Εκκλησιές είναι ένας «σκάρτος» οικισμός με πρόσβαση από χωματόδρομο 15 χιλιομέτρων. Άρα όπως καταλαβαίνετε δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα να πάτε. Κι όμως! Επάνω στην παραλία, χωρίς δρόμο πρόσβασης, εκτός οικισμού Τριών Εκκλησιών, ο τύπος που αναφέρω έχτισε (κρατηθείτε) ΕΞΑΩΡΟΦΟ!!!

 

[soudianos]

Ευχαριστούμε για την πληροφορία Σπύρο.
τώρα καινούργιο είναι;;σε ποιο μέρος της παραλίας;;
απορώ πωσ τον αφήσανε οι ντόπιοι

 

[kalspiros]

Άσε Αντώνη! Δράμα! βρίσκεται τέρμα ανατολικά στις άκρες του οικισμού! Είναι ένα εξάμβλωμα προσθήκη στην προσθήκη συνολικού ύψους 18 μέτρων (όντας εξαώροφο!) Δεν έχω και φωτογραφικά ντοκουμέντα να τον ξεμπροστιάσω τον ατσίγγανο!

 

[_antonis_]

Άσε Αντώνη! Δράμα! βρίσκεται τέρμα ανατολικά στις άκρες του οικισμού! Είναι ένα εξάμβλωμα προσθήκη στην προσθήκη συνολικού ύψους 18 μέτρων (όντας εξαώροφο!) Δεν έχω και φωτογραφικά ντοκουμέντα να τον ξεμπροστιάσω τον ατσίγγανο!

Πραγματικά, πρέπει κάποιος να στείλει φωτογραφία να δούμε! Είμαι πολύ περίεργος... Πήγαινα αρκετά συχνά εκεί, καθώς ένας απο τους πολύ καλούς κρητικούς συμφοιτητές έχει εξοχικό. Απορώ τι, που και πώς...

 

[MIAT]

Λογικά σε καμιά 10-15 ρια ημέρες εκτος απροόπτου θα έχετε το φωτογραφικό ντοκουμέντο που ζητάτε!!

 

[soudianos]

Λογικά σε καμιά 10-15 ρια ημέρες εκτος απροόπτου θα έχετε το φωτογραφικό ντοκουμέντο που ζητάτε!!

κανόνισε Μαράκι. το αυτό που θυμάμαι ήταν ένα μισοτελειωμένο με ορόφους σε κείνο το σημείο. δεν ξέρω αν πρόκειται για το ίδιο

 

[_antonis_]

Λογικά σε καμιά 10-15 ρια ημέρες εκτος απροόπτου θα έχετε το φωτογραφικό ντοκουμέντο που ζητάτε!!

Μη μας ξεχάσεις!

Έχω την περιέργεια να δώ...

 

[kalspiros]

δε σας παρεξηγώ, κι εγώ στην αρχή δεν το είχα προσέξει καθώς ακριβώς πίσω του ορθώνεται ένας κάθετος βράχος άρα μπορεί να μην το παρατηρήσετε. όπως είπα, τέρμα ανατολικά (δεξιά όπως έχετε τη θάλασσα πίσω σας) ακριβώς δίπλα από έναν άλλο μονοκόμματο τεράστιο βράχο όπου στην κορυφή του (ώ ναι) έχουν κι εκεί χτίσει σπίτι... Οικιστικό υπερθέαμα... Απ' ότι μου είπε η φίλη που έχει σπίτι κάτω, τον χειμώνα το κύμα σκάει στις αυλές των σπιτιών άρα καθίστανται μη προσβάσιμα...