Αλβανία Βοσνία-Ερζεγοβίνη Κροατία Μαυροβούνιο Π.Γ.Δ.Μ. Σλοβενία Οδύσσεια-Ναζί-Μπύρες-Μπάλα-Σταρ-Δράκοι!

[Alex Loco]

Το επόμενο ξημέρωμα σηκώθηκα βλέποντας τους άλλους να κοιμούνται αλλά το κρεβάτι του Τάκη να είναι άδειο! Λέω θα πήγε κάτω στο pc. Άνοιξα το δικό μου pc και έψαξα να βρω για κάποιο εμπορικό κέντρο στη Σλοβενία για να πάμε καθώς εκεί θα έβρισκα σίγουρα κάποιο δώρο για τη Φένια αλλά και κάποιο κασκόλ ομάδας αφού μέσα στη πόλη δεν βρήκα σχεδόν πουθενά εκτός από ένα μαγαζί που ήταν κλειστό την προηγούμενη μέρα. Βρήκα πληροφορίες για ένα τεράστιο εμπορικό από τα μεγαλύτερα στην Ευρώπη! Ξύπνησα τα παιδιά ήρθε και ο Τάκης από κάτω ντυθήκαμε και βγήκαμε να φάμε κάτι πρώτα. Εγώ με το Σπό φάγαμε από ένα φούρνο που ήταν μέσα σε super market και ο Λαζ με το Τάκη πήραν απλά ένα κακάο αφού δεν πείστηκαν από κάτι περιμένοντας το εμπορικό να τους βγάλει ασπροπρόσωπους. έτσι ξεκινήσαμε για το εμπορικό. Είχα μελετήσει καλά τη διαδρομή κι έτσι δεν χάσαμε δευτερόλεπτο στο να ψάχνουμε γιατί το βρήκαμε αμέσως. Ήταν αρκετά μεγάλο με πολλά διαφορετικά μαγαζιά όλων των ειδών.
Ψάχναμε αρκετή ώρα για κάτι όταν ξαφνικά από μακρυά πάνω σε ένα ράφι είδα ένα τεράστιο λούτρινο δράκο!! Είχα πει στη κοπέλα μου ότι η Σλοβενία είναι η χώρα των δράκων και όλο και κάτι που να σχετίζεται με δράκο θα έβρισκα αλλά τίποτα. Επιτέλους ήταν το κατάλληλο δώρο κάτι που θα της άρεσε πολύ. Πήγαμε μέσα να ρωτήσουμε την τιμή και στεναχωρήθηκα πολύ όταν μας είπε ότι κάνει 150 ευρώ. Εγώ είχα κάνει καλή διαχείριση των χρημάτων μου και δεν είχα ξοδέψει πολλά τόσες μέρες αλλά και πάλι είχα πάνω μου περίπου εκατό ευρώ και έμενε μία μέρα ακόμα στο Σαράγιεβο συν τις βενζίνες θα μου μένανε και λεφτά . Αλλά ψάχνοντας παντού δεν έβρισκα τίποτα. Είχε κολλήσει στο κεφάλι μου μέσα ο δράκος. Κάτσαμε σε κάτι σκαλάκια με τα παιδιά και κάνοντας ένα τσιγάρο αποφάσισα να ρίξω τη πρόταση αν μπορούσαν να μου δανείσουν και ας ζήσω χωρίς λεφτά για λίγο ακόμα! Και στο Βέλγιο ήμουν σε ίδια κατάσταση σχεδόν!

Ευτυχώς οι φίλοι μου μ`αγαπάνε και ο Σπο με στήριξε δανείζοντας μου 70 ευρώ για να πάρω το δράκο και να έχω και κάποια λεφτά για να τα καταφέρω! Κι έτσι χαρούμενος αφού δεν κατάφερα να παζαρέψω την τιμή τελικά τα έσκασα χοντρά (για την ηλικία μου και το πορτοφόλι μου!! ) και πήρα το δράκο να φύγουμε. Μετά το μόνο σίγουρο είναι ότι γίναμε η attraction του εμπορικού. Τέσσερις μαντράχαλοι αγκαλιά με ένα δράκο να κυκλοφορούμε. Πραγματικά γυρνούσαν μας κοιτούσαν οι πάντες και γελούσαν!! Ακόμα και στο burger king ου κάτσαμε να φάμε οι υπάλληλοι γελούσαν και μας παίρνανε παραγγελία με το ζόρι! Μάλιστα ο ένας του φόρεσε του δράκου ένα στέμμα που έγραφε burger king και τον έβγαλε φωτογραφία!

Έπειτα φύγαμε και πήγαμε μέσα στη πόλη για να πάρει ο Λαζ ένα zippo που είχε βρει αλλά δεν πήρε μήπως και έβρισκε καλύτερο αλλά τελικά δεν βρήκε και πήγαμε εκεί. Εγώ για κασκόλ ούτε λόγος δεν υπήρχε φράγκο. Και όταν βράδιασε και είχαμε πάρει ότι θέλαμε είπαμε να πάμε γι μια μπύρα δίπλα στο ποτάμι για να απολαύσουμε το τελευταίο μας βράδυ στη μαγευτική Λιουμπλιάνα.

Και αφού περάσαμε ένα ακόμα όμορφο βράδυ γυρίσαμε στα κρεβάτια μας με τη κλασική κούραση και το Λαζ που δεν βγαίνει ποτέ σε μαγαζιά να μας παραπονιέται ότι είμαστε γέροι και πτώματα!! Ξαφνικά αυτός να θέλει να βγει αλλά να του τη χαλάμε! Έτσι κύλησε η νύχτα αφού του τάξαμε έξοδο στη Βοσνία, ήρεμα και ωραία έφτανε το επόμενο ξημέρωμα που θα μας έβρισκε στο δρόμο της επιστροφής με επόμενη στάση το Σαράγιεβο της Βοσνίας!...

 

[Alex Loco]

Και αφού ξημέρωσε ετοιμαστήκαμε πλυθήκαμε ντυθήκαμε και αφήσαμε πίσω μας τη πανέμορφη Λιουμπλιάνα με πρώτο προορισμό το Ζάγκρεμπ έπειτα τα σύνορα με τη Βοσνία και τέλος το Σαράγιεβο που θα μέναμε ένα βράδυ πριν την επιστροφή μας στην Ελλάδα. Με ωραία μουσική και κουβεντούλα το Ζάγκρεμπ ούτε καταλάβαμε πότε το περάσαμε όπως και τα σύνορα Κροατίας Σλοβενίας και φτάσαμε πρωί πάντα στα σύνορα με τη Βοσνία. Αυτή τη φορά θα κατεβαίναμε τη Βοσνία από την δυτική πλευρά μέσω Banja Luka και όχι όπως την ανεβήκαμε. Το τοπίο άλλαζε αμέσως με τα πρώτα χωριά της Βοσνίας να έχουν έντονο το σημάδι του πολέμου των Βαλκανίων της φτώχειας καμία σχέση με την Κροατία και τη Σλοβενία που ήταν καθαρά ευρωπαϊκές.
Φτάνοντας στη Banja Luka μια από τις μεγάλες πόλεις της Βοσνίας δεν υπήρχε κάτι ενθουσιώδες να σου τραβήξει τη προσοχή. Καταλάβαμε ότι όπως η Αλβανία έτσι και η Βοσνία είχαν να περηφανεύονται για τις πρωτεύουσες τους και η Αλβανία για τα παράλια και η Βοσνία για το Mostar που ακούω ότι είναι μαγευτικό. Η διαδρομή ήταν κλασικά μέσα από βουνά και ο ουρανός άρχισε να μαυρίζει. Κι εκεί που κάνανε την εμφάνιση τους οι πρώτες ψιχάλες ξαφνικά γίνανε καρεκλοπόδαρα και μας έκανε να πηγαίνουμε με 50 το πολύ. Κάναμε λίγες στάσεις με σκοπό να φτάναμε όσο πιο νωρίς γινότανε για να βλέπαμε και λίγο από Σαράγιεβο. Βέβαια τα βουνά ήταν γεμάτα στροφές και κυρίως τις κλασικές νταλίκες που δεν πήγαιναν βήμα. Τελικά μετά από ώρες και πολύ κούραση φτάσαμε στο Σαράγιεβο. Το hostel μας ήταν κάπου πάνω στη πλαγιά ενός μεγάλου λόφου που από κάτω έβλεπε ολόκληρη τη πόλη. Είχα γράψει ακριβώς με οδούς τη διαδρομή που έπρεπε να ακολουθούσαμε για να βγούμε πάνω στο λόφο. Δυστυχώς μέχρι ένα σημείο το βρίσκαμε αλλά καταφέραμε να φτάσουμε τόσο ψηλά που άρχισαν να φαίνονται κάτι χωριά και η πόλη να χάνεται.
Καταλάβαμε οτι για μια ακόμα φορά χάσαμε άλλο ένα hostel και είπαμε να μην χάνουμε χρόνο και να μπούμε στο κέντρο για να βρούμε κάπου να μείνουμε. Χάσαμε βέβαια χρόνο με το κλασικό parking και τα περίεργα συστήματα που έχουν σε αυτές τις χώρες. Και επιτέλους βρήκαμε parking και μάλιστα δίπλα στο κέντρο. Ρωτήσαμε δυο τρία για να έχουμε τη πιο φτηνή επιλογή και είπαμε να δοκιμάσουμε και σε ένα τελευταίο. Χτυπήσαμε ένα κουδούνι και μας άνοιξαν. Ανέβηκα εγώ με το Σπο πάνω.

Αρχικά η είσοδος ήταν πολύ παλιά ο διάδρομος κακός και κάτω στο ισόγειο ήταν βρόμικα. Λέμε όπα βρήκαμε που θα μείνουμε αφού αν ήταν και αυτό τσιμπημένο θα μέναμε στο αμάξι στο τέλος! Ανεβήκαμε τη σκάλα και στο βάθος μια πόρτα ανοιχτή. Πλησιάσαμε διστακτικά και μπαίνοντας μέσα τι να δούμε.. Ένα παλικάρι με ροζ παντόφλα να μας κοιτάει. Hellooo είπε με έντονο ενθουσιασμό! Είχαμε μείνει λίγο αλλά προσπαθήσαμε να είμαστε κύριοι. Μας είπε 'οτι είχε διαθέσιμο δωμάτιο αλλά με έξι κρεβάτια και ότι αν βρισκότανε κάποιος να μείνει έπρεπε να τον δεχτούμε στο δωμάτιο κάτι που δεν μας πολύ ένοιαζε. Κατεβαίνοντας να πάρουμε βαλίτσες συζητήσαμε σχετικά με το ιδιοκτήτη και ανεβήκαμε ξανά. Δώσαμε ταυτότητες και κάτσαμε πιάσαμε τη κουβέντα. Ήταν ευγενικός και σωστός με τη δουλειά του. Μας γνώρισε και τη ξαδέρφη του η οποία αργότερα μου έστειλε το θαυμασμό της στο facebook .

Αφού μπήκαμε στο δωμάτιο δεν άργησε να χτυπήσει τη πόρτα μας και να μας πει ότι είχε έρθει ένας διάσημος rock star από τη Κροατία με τη κοπέλα του μαζί από το Zagreb και τα μόνα κρεβάτια ήταν στο δωμάτιο μας. Δεν μας ενόχλησε καθόλου. Αφού βράδιασε πήγαμε και φάγαμε κάτι γευστικότατα hamburgers και πήραμε και λίγα ακόμα για το δωμάτιο. Πριν φάμε πήραμε τα αναμνηστικά που θέλαμε και κάναμε βόλτες στα στενά στο κέντρο που είναι γεμάτα μαγαζιά με φαγητό και πάρα πολύ κόσμο. Σε κάποια στιγμή γέμισα και με νερό το παγούρι μου και ένας μουσουλμάνος μου είπε salam alekum και μου έπιασε τη κουβέντα. Δεν ξέρω από πού έκρινε ότι είμαι κι εγώ μουσουλμάνος Το λυπηρό ήταν ότι φτάσαμε σχετικά αργά και ενώ είχε αξιοθέατα τον πύργο Avaz το μεγαλύτερο ουρανοξύστη των Βαλκανίων και το τούνελ της ελευθερίας όπως λέγεται ένα τούνελ που έσκαψε κάποιος στον πόλεμο για διαφυγή και σήμερα είναι μουσείο δεν καταφέραμε να επισκεφτούμε τίποτα.


Σίγουρα κάποια στιγμή θα ξανά επισκεφτώ την όμορφη Βοσνία γιατί έγινε απλά μια πόλη διαμονής και διαλείμματος από την διαδρομή της επιστροφής. Πιο κουρασμένοι από ποτέ πέσαμε για ύπνο γιατί είχαμε πρωινό ξύπνημα με στάση Μαυροβούνιο για να πάρω κάτι που είχα ξεχάσει και έπειτα στάση Αλβανία να πάρουμε τον αδερφό μου για να γυρίσουμε Θεσσαλονίκη. Δηλαδή 800 χιλιόμετρα μέσα από κακούς δρόμους.Όσο για τον ιδιοκτήτη του balkan hostel αργότερα έψαξα στο nternet και ανακάλυψα ότι είναι και φίρμα στη Βοσνία!!! Μεγάλη συμπαθητική μορφή χωρίς κανένα ίχνος koblex στο πρόσωπο ρατσιστές δεν είμαστε , ίσα ίσα είναι μέγιστος !!!

 

[done]

Μας γνώρισε και τη ξαδέρφη του η οποία αργότερα μου έστειλε το θαυμασμό της στο facebook .

Τα διαβάζει αυτά η Φένια;

 

[Alex Loco]

Ελπίζω όχι ένα αγνό μήνυμα θαυμασμού ήταν εγώ δεν ενέδωσα!!!

 

[done]

Μετά το δράκο και το γεγονός οτι έμεινες χωρίς κασκόλ για χάρη της, συγχωρείσαι πανηγυρικά!

 

[Alex Loco]

Ακόμα κοιτάω το κενό κάτω κάτω στο τοίχο που λείπει το κασκόλ το σλοβένικο αλλά χαλάλι της !! Πολλοί οι πειρασμοί αλλά εγώ κλειστά τα μάτια!

 

[Alex Loco]

Στο πιο πρωινό ξύπνημα που κάναμε στο ταξίδι μας τα μαζέψαμε τόσο γρήγορα που ούτε ο ιδιοκτήτης δεν είχε σηκωθεί. Ευτυχώς το είχαμε πληρώσει από το βράδυ και τη κάναμε. Πήγαμε αλλάξαμε κάποια βοσνικά λεφτά και κρατήσαμε 40 μάρκες δηλαδή 20 ευρώ για να βάλουμε βενζίνη. Αφήνοντας πίσω τους δρόμους του Σαράγιεβο μπήκαμε πολύ γρήγορα στα βουνά ως συνήθως και κάπου εκεί μέσα έγινε και το high light του ταξιδιού! Μέσα στη καρδιά του βουνού και οδεύοντας στα σύνορα ξαφνικά ενώ είμαστε το μοναδικό αμάξι στο στενό μικρό δρόμο βλέπουμε μπροστά μας ένα βεσπάκι. Και επειδή μου έκανε εντύπωση που βρέθηκε βέσπα μέσα στα βουνά που πάει ο τύπος!!! Κοιτάω και πινακίδα και τι να δω.. ελληνική πινακίδα!!!! Αρχίζουμε να πατάμε κόρνες να φωνάζουμε < ρε πατριιιιδααα > και περνώντας δίπλα του τον κοιτάμε και βλέπουμε μια μορφή με κοκκινοπό μούσι και φάτσα Νορβηγού!! Ο τύπος μας χαιρέτησε κουνόντας το χέρι του και μετά τον αφήσαμε πίσω πλησιάζοντας τα σύνορα ενώ ήταν ακόμα γύρω στις 12 το πρωί και πλέον διασχίζαμε το Μαυροβούνιο! Ένας σκανδιναβός πιθανότατα με ελληνική πινακίδα πάνω σε βέσπα στα βουνά της Βοσνίας! Φοβερή μορφή, Οι στροφές και το ποτάμι μένανε πίσω αναμνήσεις όσο πλησιάζαμε τη Ποντγκόριτσα. Εκεί είχαμε τρις στόχους. Πρώτον να φάμε κάτι δεύτερον να βρει ο Λαζ αναπτήρα για τη συλλογή του και τρίτον να ξαναγυρίσουμε στο hostel μας να πάρω αυτό που είχα ξεχάσει αν υπήρχε ακόμα. Δεν βρήκαμε αναπτήρα αλλά φάγαμε καλά.
Έπειτα πήγαμε μέχρι το hostel. Την πρώτη μέρα που είχαμε μείνει εκεί είχα ξεχάσει ένα κουκλάκι που μου είχε κάνει δώρο η κοπέλα μου και το κουβαλούσα μαζί. Αλλά δεν τα παράτησα και πήγα ξανά μετά από εφτά μέρες εκεί και τελικά ευτυχώς η καθαρίστρια το είχε βρει και μου το έδωσε!
Αφήνοντας πολύ γρήγορα πίσω το Μαυροβούνιο οδηγούσαμε ξανά στην Αλβανία οδεύοντας στα Τίρανα για να πάρουμε τον αδερφό μου. Οι δρόμοι η κίνηση και η κούραση μας έκανε να καθυστερήσουμε αλλά τελικά νωρίς το απόγευμα φτάσαμε στα Τίρανα όπου περιμέναμε τον αδερφό μου ο οποίος έσκασε μύτη με τη φίλη του και μια κοπέλα! Ήταν μια κατάσταση που έκανε την εβδομάδα που έκατσε εκεί και αυτή τη στιγμή που μιλάμε είναι ξανά Αλβανία μαζί της!
Τον πήραμε βάλαμε και το δράκο μαζί με τις τσάντες και το αμάξι στη κυριολεξία ήταν πίτα! Διασχίζοντας ξανά βουνά και πάλι βουνά αυτή τη φορά θα πηγαίναμε μέσω Σκοπίων και όχι από Φλώρινα. Πλέον με τη νύχτα να έχει απλωθεί από πάνω μας φτάσαμε στα σύνορα Αλβανίας - Σκοπίων . Εκεί μας είπαν να σταματήσουμε για έλεγχο. Ελέγξανε τα πάντα στο αμάξι ακόμα και ψηλά το σηκώσανε για να δούνε από κάτω.
Και αφού μας απομάκρυναν όλους μπήκανε στο αμάξι με τον οδηγό το Σπό και του ζήτησαν λάδωμα! Όμως επειδή είναι αλάνι δεν μάσησε και τους είπε ότι αφού δεν βρήκαν κάτι λάθος δεν τους δίνει τίποτα. Αν και συνέχισαν να επιμένουν τους είπε ότι δεν δίνει τίποτα . Τελικά αφού δεν τα κατάφεραν μας άφησαν να φύγουμε χωρίς όμως να μας δώσουν ένα βασικό χαρτί που ευτυχώς ο Σπο το κατάλαβε . Αυτοί κάνανε τους Κινέζους αλλά αφού τους πιέσαμε τελικά όλος τυχαίως το βρήκανε!

Έπειτα αφού μπήκαμε στα Σκόπια άρχισαν να έρχονται και τα εμετικά μηνύματα περί αυτοκατορίας Μακεδονίας και ιστορίες! Χλευάσαμε ομαδικά και κατευθυνθήκαμε μέσω Οχρίδας στα σύνορα. Εκεί πάθαμε λίγο πλάκα από μια μικρή πόλη δίπλα στη λίμνη Οχρίδα τη Στρούγγα!Ήταν γεμάτο κόσμο και κυρίως νεολαία! Είχε παντού μαγαζιά και πανέμορφα κορίτσια καλοντυμένα που βγαίναν για ποτό! Νυχτερινή ζωή και η Στρούγγα λοιπόν! Αφού περάσαμε και τη πόλη της Οχρίδας μπήκαμε κλασικά στα βουνά που υπήρχαν ζήτημα 3-4 χωριά μέχρι τη μεγάλη πόλη Bitola. Σε μια διαφορετική στιγμή του ταξιδιού έβαλε ο αδερφός μου ένα cd της Γλυκερίας και βγάλαμε γούστα αν και δεν το συνηθίζαμε! Επιτέλους λίγα χιλιόμετρα από τη Bitola πατήσαμε Ελλάδα κατά τις δύο τη νύχτα. 800 και βάλε χιλιόμετρα είχαν μπει στην ιστορία του jeep και συνεχίζαμε από χωριά της Φλώρινας. Το μαρτύριο δεν είχε τελειώσει. Καταλάθος αφού χαθήκαμε ελαφρώς στο εξωτερικό καταφέραμε να χαθούμε βαριά στην Ελλάδα παίρνοντας λάθος στροφή και μπαίνοντας στη Πτολεμαϊδα!! Σταματήσαμε σε ένα στενό ήπιαμε λίγο νερό ξεπιαστήκαμε κάναμε και ένα τσιγάρο και ξεκινήσαμε για το σπίτι. Εκεί θυμηθήκαμε και τη τυπάρα στα βουνά της Βοσνίας με τη βέσπα και κάναμε πλάκα ότι και καλά θα φτάνει Τίρανα όπου να`ναι

Έπειτα θυμάμαι λίγα καθώς ξύπνησα κοντά στα Μάλγαρα ενώ όλοι κοιμόντουσαν . Μόνο ο ακούραστος Σπο που είχε καταπιεί άπειρα χιλιόμετρα το σανίδωνε για να φτάσουμε επιτέλους. Και τελικά βρεθήκαμε έξω από τα σπίτια μας όταν και ξύπνησαν και οι υπόλοιποι.
Χαιρετηθήκαμε και ανεβήκαμε πάνω. Εγώ το μόνο που έκανα ήταν να κολλήσω τα μαγνητάκια στο ψυγείο και έπεσα νεκρός στη κρεβατάρα μου. Ένα υπέροχο ταξίδι είχε τελειώσει και θα έμενε ανάμνηση για πάντα!!

 

[katkats]

Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές ιστορίες - Ευρώπη

 

[babaduma]

Καταλάθος αφού χαθήκαμε ελαφρώς στο εξωτερικό καταφέραμε να χαθούμε βαριά στην Ελλάδα παίρνοντας λάθος στροφή και μπαίνοντας στη Πτολεμαϊδα!!

Μην το παίρνεις κατάκαρδα. Η σήμανση είναι τόσο χάλια που το περίεργο θα ήταν να μην μπερδευόσασταν. Μη νομίζεις πάντως ότι ήταν και μεγάλη ζημιά. Κι απ'τον νέο δρόμο να πηγαίνατε, 10-15 λεπτά θα κερδίζατε.

 

[NOSTIMON HMAP]

Ωραίο το ταξίδι σας.
Τα κινητά σας δεν είχαν GPS;
Και τις δύο φορές περάσατε από Φλώρινα, την πρώτη που βγήκατε από Κρυσταλλοπηγή βόλευε η Καστοριά.
Jeep, βενζίνη, 5 άτομα+1 δράκος+αποσκευές, ποιο ήταν;

 

[Alex Loco]

Μην το παίρνεις κατάκαρδα. Η σήμανση είναι τόσο χάλια που το περίεργο θα ήταν να μην μπερδευόσασταν. Μη νομίζεις πάντως ότι ήταν και μεγάλη ζημιά. Κι απ'τον νέο δρόμο να πηγαίνατε, 10-15 λεπτά θα κερδίζατε.

Απλά φάγαμε μεγάλη απογοήτευση ειδικά όταν ήμασταν μέσα στα στενά της Πτολεμαίδας αντί για το περιφερειακό!

Ωραίο το ταξίδι σας.
Τα κινητά σας δεν είχαν GPS;
Και τις δύο φορές περάσατε από Φλώρινα, την πρώτη που βγήκατε από Κρυσταλλοπηγή βόλευε η Καστοριά.
Jeep, βενζίνη, 5 άτομα+1 δράκος+αποσκευές, ποιο ήταν;

Μπα είμαστε όλοι της παλιάς σχολής. Σκέψου μόνο ότι το δικό μου μόνο είναι αφής και το gps που έχει θέλει να έχω internet για να το ενεργοποιήσω και δεν είχα. Την πρώτη βγήκαμε από Κρυσταλλοπηγή και στο γυρισμό από κάτι χωριά δεν θυμάμαι κανένα !! Ναι αλλά δεν σκεφτήκαμε την επιλογή της Καστοριάς.

Daihatsu Terrios ήμασταν πίτα μέσα δεν χωρούσαμε να κουνηθούμε και πίσω δεν φαινόταν τίποτα γιατί το τζάμι είχε καλυφθεί από το δράκο και τις αποσκευές!

 

[kabamarou]

Μπράβο σας.Είστε ωραία παρέα που τολμάει για να ζήσει το διαφορετικό.Θα ήθελα να κάνω και εγώ κάτι παρόμοιο αλλά μόνο με την Βουλγαρία το έχω κάνει.
respect και για τον δράκο που πήρες.
Εχω μια απορία. Στην φωτογραφία που είστε μπροστά στην πινακίδα και ο άλλος είναι γυρισμένος πλάτη,κα....ει;