Οδοιπορικό σε ορεινά χωριά Τρικάλων και Άρτας

[Giwrgos10]

Τα εν οίκω…εν δήμω
​

Συνήθως τις μέρες των εορτών τις μοιράζουμε δίκαια και πάντα οικογενειακά. Χριστούγεννα στη μαμά, Πρωτοχρονιά στη πεθερά. Χριστούγεννα στη πεθερά, Πρωτοχρονιά στη μαμά. Τα τελευταία χρόνια είναι αλήθεια ότι θέλουμε ο ερχομός του νέου έτους να μας βρίσκει σε μέρη διαφορετικά. Έτσι λοιπόν, τις φετινές γιορτές, κάναμε εμείς το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι ώστε την παραμονή του 2022 να ταξιδέψουμε χωρίς τύψεις Επιλογή μας; Mια Νεράιδα…

Νεράιδα Τρικάλων – Πως θα πάτε

​

Ξεκινάμε από Θεσσαλονίκη Παρασκευή, παραμονή Πρωτοχρονιάς, το μεσημεράκι μετά τη δουλειά μας. Το αγαπημένο εδώ και χρόνια, βοηθητικό site για τα οδικά ταξίδια που έχουμε κάνει, www.viamichelin.com , μας λέει πως θα χρειαστούμε 4 ώρες οδήγησης για 300 περίπου χλμ και 40€ έξοδα μεταφοράς (διόδια+καύσιμα).

Στάση στα Τρίκαλα
​

Έπειτα από 2:30 ώρες φτάνουμε στα Τρίκαλα. Παραινέσεις φίλου για το πόσο ωραία είναι στολισμένη , μας πείθουν να επισκεφθούμε το κέντρο της.

Ακούμε συνέχεια τον τελευταίο καιρό για τα Τρίκαλα, την πόλη πρότυπο στην καρδιά της Ελλάδος. Βλέπουμε, περπατάμε και γρήγορα καταλαβαίνουμε πως οι τοπικές αρχές με τη βοήθεια των κατοίκων της έχουν κάνει θαυμάσια δουλειά.

Τα αυτοκίνητα σταματάνε πάντα στις διαβάσεις πεζών και σε αφήνουν να περάσεις χωρίς καν να χρειαστεί να τους το ζητήσεις ή να πεταχτείς μπροστά τους! Αυτή η σπάνια (για τα ελληνικά δεδομένα) συνήθεια είναι τρόπος ζωής στα Τρίκαλα.

Φύγαμε για Νεράιδα Τρικάλων​

Κάνουμε μια αναζωογονητική βόλτα στο κέντρο των Τρικάλων. Τρώμε κάτι και ξεκινάμε για τη Νεράιδα Τρικάλων. Μετά από 80 χλμ και 1:40 λεπτά δύσκολης οδήγησης στη νύχτα με αρκετές στροφές, φτάνουμε στη Νεράιδα γύρω στις 21:30 το βράδυ. Αλλάζουμε χρόνο και πάμε να ξεκουραστούμε.

Λίγα λόγια για το χωριό​

Η Νεράιδα χτισμένη σε υψόμετρο 1050 μέτρων είναι το πιο ακριτικό χωριό του Νομού Τρικάλων προς τα δυτικά. Μια ανάσα από το Νομό Άρτας, βρίσκεται σκαρφαλωμένο στις πλαγιές των Ανατολικών Τζουμέρκων. 150 περίπου οι μόνιμοι κάτοικοι της. Ο ήχος της πηγής Γλαβάς με τα ορμητικά του νερά, καθηλωτικός. Το μοναστήρι της Αγίας Κυριακής, η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, ο πλάτανος του Γλαβά, το γεφύρι του Γρεβενίτη είναι μερικά από τα όμορφα σημεία της Νεράιδας που μπορείς να δεις και να φωτογραφίσεις.

Κορυφαία πολιτιστική εκδήλωση των κατοίκων αποτελεί το διήμερο πανηγύρι της Αγίας Παρασκευής (26-27 Ιουλίου). Τη δεύτερη μέρα, λαβαίνει χώρα ο περίφημος παραδοσιακός χορός “το διπλοκάγκελο”, ή όπως τον λένε οι ντόπιοι, “τα Κάγκελα”.

Οι κάτοικοι της Νεράιδας δεν είναι ούτε Βλάχοι, ούτε Σαρακατσαναίοι. Είναι ντόπιοι και ομιλούν τα ελληνικά με τζουμερκιώτικα ιδιώματα και προφορά.

Θεοδώριανα Άρτας​

Τα Θεοδώριανα απέχουν 75 χλμ. από Άρτα, 105 από Γιάννενα μέσω Ιόνιας Οδού και 85 χλμ. από Τρίκαλα. Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να γνωρίζετε ότι αυτός ο ορεινός όγκος είναι ένα απότομο και τραχύ βουνό και θα πρέπει να είστε προετοιμασμένοι για μπόλικες στροφές.

Τα Θεοδώριανα η αλήθεια είναι πως δε τα γνωρίζαμε. Αποφασίσαμε να τα επισκεφτούμε τη 1η του νέου έτους. 20 λεπτά δρόμος από τη Νεράιδα και κάπου στη μέση της διαδρομής αλλάζουμε νομό. Από το Νομό Τρικάλων μπαίνουμε στο Νομό Άρτας. Η διαδρομή είναι όμορφη και σε κάποια σημεία λόγω των πολλών κατολισθήσεων θέλει προσοχή.

Νωρίς το μεσημέρι φτάνουμε στην πλατεία του χωριού. Γνωρίζουμε για τους καταρράκτες της Σούδας και για το Ρέμα Μαρκς. Και τα δυο δε προλαβαίνουμε να τα δούμε. 2 χλμ οδήγησης και άλλα 20 λεπτά περπάτημα σε μια βατή διαδρομή, μας οδηγούν στους πανέμορφους καταρράκτες της Σούδας. Το μονοπάτι έχει καθαριστεί και σηματοδοτηθεί. Στα δύσκολα σημεία υπάρχει σκάλα και κουπαστή. Το θέαμα του διπλού καταρράκτη που σκορπά τα νερά του από ύψος 30 μέτρων είναι μοναδικό και ένα από τα πιο φαντασμαγορικά της Πίνδου.

Βουργαρέλι: To καταπράσινο χωριό της Άρτας
​

Φεύγουμε από τα Θεοδώριανα και αποφασίζουμε να πάμε για φαγητό στο Βουργαρέλι. 45 λεπτά περίπου η διαδρομή. Κατεβαίνουμε από το βουνό και τις πολλές στροφές, πιάνουμε την Εθνική Τρικάλων-Άρτας και ο δρόμος πλέον είναι αισθητά καλύτερος.

Το Βουργαρέλι είναι χτισμένο μέσα στα έλατα σε υψόμετρο 800μ. Σήμα κατατεθέν και ένα από τα ομορφότερα σημεία του, είναι η μεγάλη κεντρική πλατεία. Σ’ αυτή χτυπάει η καρδιά του οικισμού. Λειτουργεί επίσης ως αυλή της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου.

Λίγο πιο πάνω από την πλατεία υπάρχουν οι δύο βρύσες του Βουργαρελίου, η Κρυστάλω και η Αρχόντω. Η παράδοση μάλιστα λέει πως όποιος ξένος πιει νερό από τις πετρόκτιστες αυτές βρύσες, θα παντρευτεί στο χωριό!

Το ιστορικό μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου και η Κόκκινη Εκκλησία είναι δυο από τα ιστορικότερα μνημεία της περιοχής που πρέπει οπωσδήποτε να δει όποιος επισκεφθεί το Βουργαρέλι.

Γυρνάμε Θεσσαλονίκη ή πάμε σε άλλο χωριό;​

Ξημερώνει 2 Ιανουαρίου και πρέπει να αφήσουμε το δωμάτιο. Έχουμε όμως ένα δίλημμα. Να γυρίσουμε Θεσσαλονίκη; Nα μείνουμε ακόμη ένα βράδυ σε κάποιο χωριό τριγύρω; Ένα τηλεφώνημα είναι αρκετό. Υπάρχει διαθεσιμότητα σ΄ ένα αρχοντικό που δείχνει εντυπωσιακό και value για την τιμή του. Ο ξενώνας είναι στην Αθαμανία Τρικάλων . Μιλάμε τηλεφωνικώς με τον ιδιοκτήτη: “Aν έρθετε από Ελάτη – Περτούλι, θα φτάσετε βράδυ. Στο φράγμα της Μεσοράχης πάρτε τον χωματόδρομο για Αρματωλικό. Σε 15χλμ και 45 λεπτά οδήγησης θα φτάσετε στο χωριό μας”. Τηρούμε κατά γράμμα ότι μας είπε. Απολαμβάνουμε μια όμορφη διαδρομή μέσα σε πυκνό ελατόδασος.

* Συνεχίζεται.....

 

• 1
• 2

Επόμενο Κεφάλαιο

1 of 2

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[Giwrgos10]

Στάση στο Γαρδίκι
​

Που θα μας βγάλει άραγε αυτός ο δρόμος; Στη τελευταία στροφή, ξεπροβάλλει μπροστά μας το επόμενο χωριό προς εξερεύνηση. Το ιστορικό Γαρδίκι. Σκαρφαλωμένο σε μια από τις πιο απότομες πλαγιές της Πίνδου, σε υψόμετρο 1000 μέτρων στην αγκαλιά του όρους Κακαρδίτσα, της 9ης ψηλότερης κορυφής στην Ελλάδα (2429μ).

Στην πετρόχτιστη πλατεία, το καφενείο για καλή μας τύχη είναι ανοιχτό και ο καιρός υπέροχος. Δίπλα η παιδική χαρά….ότι πρέπει για ένα ξένοιαστο μεσημεριανό καφεδάκι….

Μας έκανε εντύπωση πως το χειμώνα οι μόνιμοι κάτοικοι είναι μόλις 10 ενώ το καλοκαίρι φτάνουν ως και τις 2000!

Περισσότερες πληροφορίες για το ιδιαίτερο αυτό βλαχόφωνο χωριό θα βρείτε εδώ

Αθαμανία
​

Ο δρόμος που συνεχίζει από το Γαρδίκι, καταλήγει στην Αθαμανία. Πιο πέρα δε πάει. Χτισμένη σε υψόμετρο 940 μέτρων με την χιονισμένη κορυφή της Κακαρδίτσας, εκεί απέναντι, μας κοιτάει επιβλητικά αφ’ υψηλού. Η Αθαμανία είναι το μοναδικό χωριό ως τώρα, για το οποίο βρήκαμε ελάχιστες πληροφορίες στο διαδίκτυο. Το να ταξιδεύεις όμως σ’ ένα μέρος γνωρίζοντας ελάχιστα πράγματα γι’ αυτό είναι κάτι ιδιαίτερο και μας γυρίζει χρόνια πίσω, στην προ ίντερνετ εποχή. Σε περίπτωση λοιπόν που αναζητάτε ηρεμία, φύση, βουνό, δροσιά τότε η Αθαμανία είναι ο ιδανικός προορισμός.

Eπιστροφή με μια έκπληξη
​

Δευτέρα 3 Ιανουαρίου και ήρθε η ώρα της επιστροφής. Ανηφορίζουμε προς Μέτσοβο για να βγούμε Εγνατία Οδό. Περνάμε από την περιοχή του Ασπροποτάμου και η διαδρομή είναι μοναδική. Ανθούσα, Αγία Παρασκευή, Μηλιά, Κατάφυτο, Χαλίκι….

Βλέπουμε την πινακίδα ” προς Χαλίκι”και στρίβουμε αριστερά. Από μια και μοναδική καμινάδα βλέπουμε να βγαίνει καπνός. Πλησιάζουμε. Η πόρτα είναι ανοιχτή. Μπαίνουμε σ’ ένα από τα πιο γραφικά καφενεία που συναντήσαμε ποτέ. Το Λα Βερλίγκα. Ο Χρήστος έχει φτιάξει με πολύ μεράκι ένα ιντερνετικό ραδιόφωνο με βλάχικα τραγούδια : Το LaVerligaRadio



Πίνουμε τον καφέ μας κουβεντιάζοντας με τον Χρήστο. Μας λέει πως είναι η ζωή το χειμώνα σ’ ένα χωριό με 3 μόνιμους κατοίκους. Ναι με 3! Μας λέει ότι επίτηδες δε παίρνει αυτοκίνητο για να μη φεύγει από το χωριό του. Μας λέει για το πόσο του στοίχισε η απώλεια της μητέρας του, πως εγκατέλειψε την Αθήνα και τη δημοσιογραφία, πως το μαγαζί του έγινε στέκι πολλών ντόπιων ….

Ώρα για λίγο χιόνι, φαγητό και επιστροφή
​

Αποχαιρετάμε τον Χρήστο. Απολαμβάνουμε μια μαγευτική διαδρομή 20 χλμ. Χαλίκι – Μέτσοβο. Σημειώστε το. Βλέπουμε μπροστά μας το Μέτσοβο. Στρίβουμε δεξιά για το χιονοδρομικό στο Ανήλιο. Τα παιδιά ζητάνε απεγνωσμένα χιόνι και δε τους χαλάμε το χατίρι. Περνάμε όμορφο χρόνο στο χιονοδρομικό κι έπειτα κατεβαίνουμε στο Μέτσοβο για φαγητό. Στη συνέχεια παίρνουμε το δρόμο της επιστροφής. Ένα πολύ όμορφο τριήμερο με πολλές ορεινές όμορφες εικόνες είχε τελειώσει. Πάμε γι’ άλλα…

Σε 2 μέρη ολοκλήρωσα την εξιστόρηση ενός από τα πιο ωραία ταξίδια που έχουμε κάνει ως τώρα στην Ελλάδα. Απαραίτητη προϋπόθεση για να προτιμήσεις αυτά τα μέρη να μη σ' αρέσει η πολυκοσμία

 

[EviTan]

Υπέροχα τοπία και πολύ ωραία η λακωνική διήγηση σου, για κάποια μέρη που έχω γνωρίσει και αγαπήσει κι εγω τα τελευταία χρόνια!
Βέβαια μπαίνει στην λίστα μου το Λα Βερλίγκα που δεν ήξερα...και ελπίζω να παω σύντομα!!!
Οταν ξαναβρεθείτε στην περιοχή, θα σου προτείνω ένα μέρος που σιγουρα θα σας αρέσει, αφού πληρεί την προϋπόθεση " να μη σ' αρέσει η πολυκοσμία ", η οποία ισχύει και στις δικές μου προτιμήσεις, επι των πλείστων.
Το Στεφάνι (Σκληνιάσα ή Σκλινιάσα στα βλάχικα), είναι από τα πιο όμορφα απομονωμένα χωριά που έχω δει, σε υψόμετρο 1.480 μέτρων,απ'αυτά που γύρω γύρω σε "πνίγει" το σκούρο πράσινο του βουνού, μακρυά από αυτό που κάποιοι έχουν ονομάσει πολιτισμό. Την Σκληνιάσα την βρίσκεις από την διασταύρωση 3χλμ μετά την Κρανιά, και έπειτα έχει διαδρομή 7χμλ μέχρι το χωριό σε βατό δρόμο. Υπάρχει ένα καφενείο/ξενώνας/τσιπουράδικο με υπέροχους διαχειριστές, και μια εκκλησία Αγ. Παρασκευή χτισμένη το 1770.
Α! και το μπαλκόνι στην ταβέρνα του Ζούκη(δεν ξέρω αν έχει επισημη ονομασία το μαγαζί !! ), στην Κρανιά, με θέα όλο το χωριό και τα δύο παλια γεφύρια.

Συγχαρητήρια και για τις φωτογραφίες, με τα χαμογελαστά προσωπα σας!!!

 

[Giwrgos10]

Σ' ευχαριστώ Εύη για τα καλά σου λόγια. Η περιγραφή είναι όπως τα αφηγούμαι στο οικογενειακό μας blog
Δε ξέρω αν θα ξαναπάμε στα κοντά προς εκείνα τα μέρη αλλά βάζουμε το Στεφάνι στη λίστα αν βρεθούμε στα πέριξ κάποια στιγμή μελλοντικά. Να σαι καλά

 

[katkats]

Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες - Ελλάδα