Νεκροταφεια του κοσμου

[depy!!!]

Ξέρεις για πιο λόγο; Δεν το έχω ξαναδει αυτό στη Ελλάδα....

Δεν ξέρω, αλλά μου άρεσε πολύ. Πιο αρμονικό με το περιβάλλον. Το μάρμαρο χρησιμοποιείται τόσο πολύ που σε πνίγει.

 

[Sam-chal]

Marlow ( έξω από το Λονδίνο ).

 

[Dina Z]

Ο καλός μου δεν καταλαβαίνει τι βρίσκω στα νεκροταφεία οπότε δεν μπαίνουν πάντα στο πρόγραμμα. Στο Μιλάνο λίγες ημέρες πριν, με την κολλητή, δεν θα έχανα την ευκαιρία!!!

 

[chris7]

Mersch Λουξεμβούργο

 

[buffon85]

Guatemala, Chichicastenango

 

[thanosth]

Νεκροταφείο Βογομίλων, Νέα Χαλκηδόνα Θεσσαλονίκης

Οι Βογόμιλοι ήταν μια χριστιανική αίρεση που είχε τις αρχές της στη Βουλγαρία του 9ου αιώνα. Εξαπλώθηκαν σε όλη τη Βαλκανική χερσόνησο. Στην Ελλάδα εντοπίζονται μικρές κοινότητες Βογομίλων στη βόρεια Ελλάδα και κυρίως στην περιοχή της Πέλλας. Τα ίχνη τους χάνονται κάπου στον 12ο αιώνα ή σύμφωνα με άλλους μελετητές στον 15ο αιώνα όπου εμφανίζονται οι τελευταίες κοινότητες στη Βοσνία.
Το μοναδικό μάλλον απομεινάρι τους στον ελλαδικό χώρο είναι το νεκροταφείο έξω από τη Νέα Χαλκηδόνα Θεσσαλονίκης. Δίπλα σε ένα μικρό εκκλησάκι και τα ερείπια ενός μιναρέ, σε ένα χορταριασμένο χωράφι υπάρχουν γύρω στους 10-15 κέλτικους σταυρούς. Άλλοι είναι σπασμένοι, άλλοι μισοθαμένοι στο χώμα και ελάχιστοι στέκουν όρθιοι. Το αξιοπερίεργο είναι ότι δεν υπάρχει καμία σήμανση προς τον χώρο, καμία ταμπέλα, τίποτα πουθενά.

View attachment 319331
View attachment 319332
View attachment 319333
View attachment 319334

Το επισκέφτηκα την περασμένη Κυριακή.
Αν κ επίσημα είναι αρχαιολογικός χωρος, καμία πινακίδα με πληροφορίες για το νεκροταφείο.

 

[thanosth]

"... ερείπια ενός μιναρέ"

 

[chris7]

Νυμφαίο Φλώρινας

 

[Klair]

Αστυπάλαια​

Το βρεφικό νεκροταφείο της Αστυπάλαιας είναι το μοναδικό στον κόσμο, η προέλευση του οποίου χάνεται μέσα στους αιώνες της ιστορίας και στους θρύλους της Μεσογείου.

Αποκαλύφθηκε το 1995, έπειτα από διερευνητική ανασκαφή σε οικόπεδο στην περιοχή της Κυλίνδρας, στη Χώρα της Αστυπάλαιας. Οι πρώτες διερευνητικές τομές ανέδειξαν ένα εύρημα μεγάλης αρχαιολογικής, ανθρωπολογικής και ιστορικής αξίας: πληθώρα αγγείων με εγχυτρισμένα μωρά (θαμμένα σε αγγεία, η λέξη προέρχεται από τη χύτρα).

Τα ευρήματα χρονολογούνται από τη γεωμετρική περίοδο έως και τους ελληνιστικούς χρόνους. Μέχρι στιγμής έχουν καταγραφεί πάνω από 3.000 αρχαία αγγεία με σκελετούς μωρών. Το νεκροταφείο δεχόταν θνησιγενή νεογνά και βρέφη μέχρι δύο ετών, τα οποία σύμφωνα με το έθιμο τοποθετούνταν μέσα σε αγγεία, τα οποία θεωρούνταν ότι προφύλασσαν τα βρέφη όπως η μήτρα. Τα αγγεία θάβονταν σε εξέδρες, το ένα δίπλα στο άλλο.

Τα πιο παλιά αγγεία είναι υδρίες με γραπτή διακόσμηση και χρονολογούνται στην ύστερη γεωμετρική εποχή. Τα αγγεία της αρχαϊκής περιόδου είναι πολύ περισσότερα από τα γεωμετρικά, με σπάνια μοτίβα, ενώ υπάρχει πολύ μεγάλος αριθμός αμφορέων ποικίλων σχημάτων και προελεύσεων: Σάμου, Χίου, Θάσου, Κω, Ρόδου, Κνίδου, Κλαζομενών, ακόμη και τύπου Χαναάν - Παλαιστίνης. Το νεκροταφείο πιθανολογείται ότι βρισκόταν κοντά σε Ιερό της Ειλειθυίας, κόρης του Δία και της Ήρας, που ήταν η προστάτιδα της λοχείας και των επιτόκων. Το ιερό δεν έχει αποκαλυφθεί μέχρι σήμερα.

Για την τοποθέτηση του βρέφους μέσα στο αγγείο διανοιγόταν συνήθως μια οπή στο κοίλο μέρος του, η οποία στη συνέχεια καλυπτόταν με το κομμάτι που είχε αποκοπεί ή με κάποιο όστρακο ή λίθο. Η πλέον συνηθισμένη θέση του σώματος στο εσωτερικό του σκεύους ήταν με τα πόδια προς τον πυθμένα και το κεφάλι προς τον λαιμό του, ο οποίος σφραγιζόταν με λίθο. Όταν χρησιμοποιούνταν ευρύστομα αγγεία για την ταφή, ο εγχυτρισμός του βρέφους γινόταν κανονικά από το στόμιο του αγγείου, και σπανίως από τον πυθμένα του.

Η κτέριση των βρεφών με μικρογραφικά εργαλεία (λεπίδες οψιανού, ξέστρα κ.λπ.) και σε μια περίπτωση με λίθινη χάντρα, αλλά και του άμεσου περιβάλλοντος με κοχύλια (πορφύρες, κώνους κ.λπ.) δείχνει ένα τελετουργικό σύνθετο, που περιελάμβανε πυρές με καρπούς (σταφύλι, σιτάρι, αμύγδαλα, κριθάρι, φακή, ελιές) και κατανάλωση κρέατος αιγοπροβάτων, δηλαδή προσφορές φαγητού στα νεκρά παιδιά ή επιτόπια κατανάλωση (επιτάφια γεύματα) από τους συγγενείς.

Από την έως τώρα μελέτη του σκελετικού υλικού του νεκροταφείου προκύπτει ότι οι εγχυτρισμοί αφορούσαν κατά κανόνα θνησιγενή νεογνά –σε ποσοστό που ξεπερνά το 75% των συνολικών ταφών. Υπάρχουν επίσης ελάχιστοι εγχυτρισμοί μεγαλύτερων βρεφών και νηπίων και ορισμένα παραδείγματα με δίδυμα.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι στον αρχαίο κόσμο, τα βρέφη και τα νεογνά (λόγω της μεγάλης θνησιμότητας) δεν θεωρούνταν κανονικά μέλη της κοινωνίας και για τον λόγο αυτό δεν λάμβαναν τις ίδιες τιμές με αυτές των ενηλίκων. Σύμφωνα, μάλιστα, με τον Πλούταρχο τα πολύ μικρά παιδιά δεν δέχονταν σπονδές ούτε φροντίδα στους τάφους τους, καθώς η νομοθεσία το απαγόρευε (Σύμφωνα με έρευνα της αρχαιολόγου Μαρίας Μιχαλάκη-Κόλλια και σχετικό της άρθρο στα «Δωδεκανησιακά Χρονικά»). Από την έρευνα όμως έχει διαπιστωθεί ότι υπήρχε τελετουργική καύση σπόρων, που μαζί με τα κοχύλια, τη χάντρα και τα εργαλεία, διαμορφώνουν έναν εθιμικό ορίζοντα ταφικών πρακτικών.

Η πληθώρα των εγχυτρισμένων βρεφών και η μεγάλη χρονική έκταση που καταλαμβάνουν τα ευρήματα μαρτυρούν τη σπουδαιότητα της Αστυπάλαιας κατά την αρχαιότητα ως κόμβου στρατηγικής σημασίας. Πιθανολογείται ότι θάβονταν εδώ βρέφη από όλη τη Μεσόγειο, εικασία που μένει να επιβεβαιωθεί από την ανθρωπολογική έρευνα.

Αν και ο ενταφιασμός βρεφών και παιδιών μέσα σε μεγάλα αγγεία είναι ένα ταφικό έθιμο που υπήρχε σε πολλές περιοχές της Μεσογείου, όχι μόνο στους ιστορικούς αλλά και στους προϊστορικούς χρόνους, η μοναδικότητα της Κυλίνδρας έγκειται στο χαρακτηριστικό ότι αποτελεί χώρο ταφής αποκλειστικά για νεογνά και βρέφη, τα περισσότερα από τα οποία πέθαναν κατά τη γέννησή τους, με μεγάλη πυκνότητα ταφών και διάρκεια χρήσης.

Στο αρχαιολογικό μουσείο στον Πέρα Γιαλό εκτίθενται αγγεία εγχυτρισμών γεωμετρικής και αρχαϊκής περιόδου.

Πηγή πληροφοριών:Το βρεφικό νεκροταφείο της Αστυπάλαιας - Kallichoron Art Boutique Hotel

 

[Dina Z]

Το βρεφικό νεκροταφείο της Αστυπάλαιας είναι το μοναδικό στον κόσμο, η προέλευση του οποίου χάνεται μέσα στους αιώνες της ιστορίας και στους θρύλους της Μεσογείου.

Πολύ ωραία η αναφορά σου -όπως πάντα- καλή μου Klair και εξαιρετικά ενδιαφέρουσα.
Ευχαριστούμε

 

[chris7]

Σλοβενία

 

[apodrasi]

Παλιό εγκαταλελειμμένο κοιμητήριο στο χωριό Callander, την "πύλη εισόδου" στα Highlands της Σκωτίας. Πριν 200 χρόνια, το πολυγωνικό κτίριο είχε ενδιαφέρουσα χρήση: τις κρύες και υγρές νύχτες, μέσα από αυτό φύλαγαν οι συγγενείς - ή και ξένοι επί πληρωμή - τα φρεσκοθαμμένα πτώματα, για να μην εκταφούν από ληστές πτωμάτων προκειμένου να τα παραδώσουν με το αζημείωτο στις ιατρικές σχολές, για μαθήματα ανατομίας ή για έρευνα. Σήμερα τα παράθυρά του έχουν σφραγιστεί. Το πλέον ανατριχιαστικό, βέβαια, είναι πως στις αρχές του 19ου αιώνα, στα στενά του Εδιμβούργου πραγματοποιούνταν φόνοι ακριβώς για τον συγκεκριμένο σκοπό. Σε πολλά κοιμητήρια της εποχής υπάρχουν τέτοιοι πύργοι ελέγχου, ενώ σε άλλα βρίσκουμε κτίρια σιδερόφρακτα, μέσα στα οποία εναπέθεταν τα πτώματα για έξι τουλάχιστον εβδομάδες, ώστε να αλλοιωθούν αρκετά και να είναι άχρηστα πλέον στις ιατρικές. Μετά ακολουθούσε η ταφή.