Νεκροταφεια του κοσμου

[katkats]

Και άλλη μια διόρθωση: Η φωτογραφία στο Νο 6 δεν είναι καθόλου από το Sant Michele αλλά από το Cimitero Monumentale di Bonaria στο Cagliari
http://www.comune.cagliari.it/portale/it/scheda_sito.wp?contentId=SIT342
Έψαξα μόνο αυτό γιατί έχω πάει. Μπορεί και οι υπόλοιπες φωτογραφίες να είναι άσχετες. Αξιοπιστία πάνω απ' όλα.

 

[Rosa]

Μα τι ευφυές εκείνο το Κοιμητήριο Merry στον αριθμό δύο! Χάρμα -μεταφραστικού- ιδέσθαι....
{φάε τη σκόνη μου, Χαρούμενο Νεκροταφείο! αμ πώς!}

 

[panpan]

6. Κοιμητήριο του "San Michele"

Και το 6 είναι λάθος.
http://www.comune.cagliari.it/porta...AAC4346D46468799F16A0781265C?contentId=SIT342

edit
υγ
σόρρυ δεν το πρόσεξα
Και άλλη μια διόρθωση: Η φωτογραφία στο Νο 6 δεν είναι καθόλου από το Sant Michele αλλά από το Cimitero Monumentale di Bonaria στο Cagliari

 

[Borealis]

πολύ πετυχημένη λίστα και αυτή

 

[Alexandros_T]

Το παραθαλάσσιο.... https://www.facebook.com/photo.php?...0301434451768.360235.568911767&type=3&theater

 

[Alexandros_T]

το Αφρικανικό... https://www.facebook.com/photo.php?...0519883306768.397557.568911767&type=3&theater

 

[Ivanna Petrovna]

Με αφορμή την επέτειο του θανάτου του Frédéric Chopin (17-10-1849), θα ‘θελα να μοιραστώ μαζί σας την βόλτα που έκανα πριν ενάμιση χρόνο στο κοιμητήριο Pere Lachaise του Παρισιού (το κείμενο που ακολουθεί είναι απόσπασμα από ιστορία που γράφω για την επίσκεψή μου στην Πόλη του Φωτός).

Το επόμενο πρωί, πολύ πρωί, η Ιβάννα έπιασε το χαρτί και το μολύβι του ξενοδοχείου και τα 'βαλε όλα κάτω. Ποια όλα; Μα φυσικά τα αξιοθέατα κι αξιοπερίεργα που είχε βάλει στο μάτι. Ήτανε γραφτό κι από κείνη, αλλά και από τα καιρικά φαινόμενα που της το υπαγόρευαν, να ξεκινήσει την πρώτη της επίσκεψη στην πόλη, με έναν τρόπο κάπως ανορθόδοξο. Πρώτη μέρα στο Παρίσι και πας βόλτα σε νεκροταφείο;; Ω ναι, ειδικά αν έχεις συμβουλάτορα και καθοδηγητή το δελτίο καιρού, που προέβλεπε πιθανότητα βροχών 30% για τη συγκεκριμένη μέρα και πάνω από 60% για τις επόμενες τρεις. Το πράγμα λοιπόν δε σήκωνε αναβολή. Η Ιβάννα ντύθηκε με τα μαύρα πέτσινά της, το μαντήλι της επανάστασης στο λαιμό και ξεχύθηκε στην πρώτη της βόλτα, υπό το φως της μέρας, με πρώτη στάση στις πύλες του Κάτω Κόσμου...στο πασίγνωστο κοιμητήριο Pere Lachaise.

Λίγο πριν την είσοδο στα ενδότερα, απόλαυσε την πρώτη της κρέπα κι έναν café Noisette σε παρακείμενο καφενέ (πρόκειται έναν απ' τους τυπικούς γαλλικούς καφέδες, κι είναι παρόμοιος με τον ιταλικό caffè macchiato). Έξοχα!

Από τα πρώτα κιόλας βήματα, γινόταν αντιληπτό ότι το κοιμητήριο διέθετε μια πρωτόγνωρη οργάνωση. Εκτυπωμένους χάρτες που προμηθευόσουν σε ειδικό γραφείο, πάνω στους οποίους επισημαίνονταν οι τάφοι των πιο διάσημων προσωπικοτήτων, με αριθμό και οδό! Εν μέσω αυτής της περίεργης "πολιτείας", περιφέρονταν και κάποιοι παππούληδες-φύλακες-"κοράκια", πάντα πρόθυμοι (πολλές φορές από μόνοι τους, κι ας μιλούσαν μόνο γαλλικά) να εξυπηρετήσουν, αν δυσκολευόσουν να βρεις τον τάφο του αγαπημένου σου celebrity!

Η Ιβάννα ξεκίνησε την περιήγηση με την ελπίδα να εντοπίσει αρχικά τον τάφο του Chopin

- Frédéric Chopin (1810-1849)

Πορτρέτο του Frédéric Chopin, έργο (1838) του Eugène Delacroix. Κι οι δυό τους μέγιστοι εκπρόσωποι του ρομαντισμού. Ο καθένας στο είδος του...

- Eugène Delacroix (1798-1863), αυτοπροσωπογραφία

Eugène Delacroix (περίπου 1824): Ορφανή στο κοιμητήριο

Στη γειτονιά του Περ Λασέζ κατοικούν αιώνια μερικοί από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες και πνευματικούς ανθρώπους όλων των εποχών. Guillaume Apollinaire, Vincenzo Bellini, Sarah Bernhardt, Molière, Amedeo Modigliani, Yves Montand, Paul Éluard, Marcel Proust, Simone Signoret, Gioacchino Rossini, Louis Gay-Lussac

- Georges Bizet (1838-1875) συνθέτης της πασίγνωστης όπερας Κάρμεν

- Honoré de Balzac (1799-1850)

- Edith Piaf (1915-1963)
ενταφιασμένη μαζί με τον πατέρα της και τον ελληνικής καταγωγής σύζυγό της,
Theophanis Lamboukas (ή Theo Sarapo-Σαγαπώ). Η Piaf απεβίωσε στις 10/10/1963, μια μέρα πριν από τον Ζαν Κοκτώ, με τον οποίον συνδεόταν με μακρόχρονη φιλία.

Εδώ, στο κοιμητήριο Περ Λασέζ, βρίσκεται ένας από τους μεγαλύτερους ροκ σταρ όλων των εποχών...

O Jim Morrison (1943-1971) προκαλεί ακόμα δυνατές συγκινήσεις
στον γυναικείο (και όχι μόνο) πληθυσμό

Η θρυλική, αινιγματική επιγραφή "Κατά τον δαίμονα εαυτού"

Το κάγκελο δεν στάθηκε ικανό να φρενάρει την λατρεία των πιο φανατικών,
για την απαραίτητη αναμνηστική selfie...

Άλλος ένας τάφος που έγινε αντικείμενο -σχεδόν ερωτικής- λατρείας...ποιος ξέρει τι θα γινόταν αν δεν υπήρχε το προστατευτικό τζαμάκι! Είναι η τελευταία κατοικία του Oscar Wilde (1854-1900) και την εποχή που φιλοτεχνήθηκε, εκεί γύρω στο 1909, είχε προκαλέσει σκάνδαλο! (όπως κι ο ίδιος ο Όσκαρ, με τον πολυτάραχο βίο του.)

Αυτή η κοπελιά ερχόταν από μια πόλη της γαλλικής επαρχίας. Θαυμάστρια όχι μόνο του Όσκαρ, αλλά κι ενός άλλου καλλιτέχνη, του Mano Solo, ρώτησε την Ιβάννα αν βρισκόταν εκεί κοντά ο τάφος του. Δυστυχώς για την επαρχιωτοπούλα ο τάφος ήταν μακριά, ευτυχώς για την Ιβάννα τον είχε πετύχει πολύ πιο πριν, της είχε τραβήξει την προσοχή και στάθηκε αφορμή να ψάξει αργότερα για τον Mano και την ιστορία του.

- Mano Solo (1963-2010) (καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Emmanuel Cabut)

Ήταν Γάλλος τραγουδιστής και τραγουδοποιός, γιος του γνωστού σκιτσογράφου Cabu, εργαζόμενου επί σειρά ετών στην σατιρική εφημερίδα Charlie Hebdo. Ο Cabu, σχεδόν 5 χρόνια (παρά 3 μέρες) μετά το θάνατο του γιου του, έμελλε να βρει κι αυτός τραγικό θάνατο κατά τη διάρκεια της πολύνεκρης επίθεσης, στα γραφεία της εφημερίδας....

Ο οικογενειακός τάφος του μεγάλου μόδιστρου Ted Lapidus (1929-2008).


Το κοιμητήριο Περ Λασέζ είναι μια μεταθανάτια γειτονιά του Κάτω κόσμου, που δεν είναι γκέτο ενός και μοναδικού Θεού. Φιλοξενεί πολλές και διαφορετικές θρησκείες, ή και καθόλου. Εδώ αυτοσχεδιάζουμε...

Τάφος βουδιστικός

Παραπομπή στους Φαραώ και τον Όσιρι;;;

Κάποιοι άλλοι, είναι αθεράπευτα ζωόφιλοι...

... ενώ κάποιοι άλλοι έχουν για θρησκεία τα βιβλία

... ή λατρεία για το μπιλιάρδο...

Η μεταθανάτια αχανής πολιτεία (που απαριθμεί πιθανότατα εκατομμύρια κατοίκους) έχει και μια διαφορετική γειτονιά, την ακόμα πιο πυκνοκατοικημένη "συνοικία" του Crématorium - Colombarium.

Πολλοί από τους "κοινούς θνητούς" ξέφευγαν από τη μαύρη "σοβαροφάνεια" και κατήφεια και γέμιζαν χρώμα την αχανή νεκροπολιτεία...

Κάποιοι στο Crématorium βλέπουν τα ραδίκια ανάποδα...

γιατί εκτείνεται και σε υπόγειους χώρους

Το κενοτάφιο της Μαρίας Κάλλας.
(φωτογραφία του Peter Poradisch από Wikipedia)

 

[greco]

Εξαιρετικη δουλεια.Χιλια μπραβο!

 

[aspa]

Πολλή καλή παρουσίαση.Είχα πάει εκεί πριν πολλά χρόνια.Έχει γίνει ευρέως γνωστό . Το επισκέπτονται πολλοί ταξιδιώτες. Είναι καταπληκτικό.
Ευχαριστούμε.

 

[katkats]

Πολύ καλή δουλειά! Ευχαριστούμε.
Πόση ώρα το γύρναγες;

 

[karfitsa]

Παρα πολυ ωραια!!Σε ευχαριστω!

 

[giannismits]

Mα τι να πω...εσύ ξεπέρασες και μέναΦοβερό ρεπορτάζ.
Εγώ το είδα πιο καλλιτεχνικά και φωτογραφικά το θέμα. Δεν εστίασα τόσο σε μεμονομένους τάφους και γλυπτά αλλά πιο σφαιρικά.
Όπως έχω καταθέσει και γραπτώς και φωτογραφικώς το Pere Lachaise το προτιμώ βροχερό, μουντό, σκοτεινό! Βέβαια το κρύο και η βροχή ήταν η αιτία να μην εντοπίσουμε τάφους διασήμων που ήθελα να δω αλλά δεν με πείραξε
Αλήθεια πόση ώρα το γυρίσατε? Εγώ γύρω στα 70 λεπτά και απ'ότι καταλαβαίνω είδα ελάχιστα!