Αζερμπαϊτζάν Αρμενία Ναγκορνο Καραμπαχ: Ουτε Πόλεμος, Ουτε Ειρήνη

[dim kyr]

Οχι φίλε μου. Δεν θα σου μιλήσω για την Ρώμη. Οχι... ούτε για το Λονδινο,
ούτε καν για την Ουγγαρία. Συγχώρεσέ με....
Ουτε για Ραιαν μπορω να σου πω, ούτε για ελληνικά νησιά, ούτε για χειραποσκευες, αλλά ούτε
και για το που να φας καλύτερα στο Παρίσι. Δεν μπορω να σου συστησω το καλυτερο εστιατοριο,
ουτε και το καλυτερο νησί για "διακοπές με το αγορι σου". Ειναι φτωχές ως ανυπαρκτες οι γνώσεις μου και θέλω να δειξεις κατανόηση.
Σε αυτην την ιστορια δεν θα διαβασεις προτασεις για τα φθηνοτερα αεροπορικά, τα υπέροχα μουσεια, και για τα συντριβανια της Ιταλίας. Εχεις δικιο να εξάπτεσαι, αλλά δεν μπορω να βοηθήσω.
Δεν θα σε κάνω σοφότερο ως προς τα εδεσματα της Αυστριας ή της Ισπανίας. Και εγω πενίας ειμαι στο αντικείμενο.

Ουδεμια πρόταση δεν θα λάβεις για εκπτωτικά κουπόνια και μίλια. Μην μου κρατάς κακία, απλά
δεν κατεχω...
Αν διαβασεις το κειμενο
που ακολουθεί
όμως, θα λαβεις μέρος σε ενα κατασκοπικό παιχνίδι , σε εναν πόλεμο και σε
μια χωρίς διέξοδο διαμάχη.
Θα δεις με τα ιδια σου τα μάτια το μισος μεταξυ δυο χωρων για μια χουφτα βουνά.
θα επισκεφτεις μια πολη-φάντασμα, και θα βρεθείς σε ένα τόπο τοσο δα που ένας πετρελαικος
γιγαντας και μια χώρα κατατρεγμένων συνθλίβονται και σκοτωνονται.
Τανκς, στρατιωτες, αστυνομευση, προβλημα με φωτογραφηση, φιμε τζάμια, περαιτερω ελεγχος
σε συνορα, καχυποψια και απαγορευσεις. Αλλά και αεροδρομια στοιχειά που δεν λειτουργησαν ποτε υπό τον φόβο βομβαρδισμού, ανθρωποι έτοιμοι να πιάσουν όπλο ανα πάσα στιγμή και φυσικά.... μίσος... πολύ μίσος. Παρόμοιο, μόνο μεταξύ Αμπχάζιων και Γεωργιανών έχω δει.

Γιατί τι είναι η πατρίδα μου? μην ειναι οι κάμποι μη τα βουνα? Στην συγκεκριμενη περιπτωση
τα βουνα.
Θα περπατησουμε στα ερειπια της στοιχειωμενης αζερικης πόλης του Αγκνταμ, θα διανυσουμε την
ζώνη πρωτης γραμμής και θα γνωρισουμε το Στεπανακερτ. Θα δουμε κουφάρια βομβαρδισμενων
κτηριων και θα καταλάβουμε το μισος που κρύβεται αναμεσα στους δυο λαους:Τους Αζερους και
τους Αρμενιους. Επισκέφτηκα και τα δυο αντιμαχόμενα στρατόπεδα στο ιδιο ταξίδι: Το
να επισκεφτεις μόνο την μια χώρα ή μονο την άλλη το θεωρω ημιτελές και μονοδιάστατο. Ουδεμια
-ή έστω μικρή- αξία εχει να περπατησεις μονο την μια πλευρα: Το συγκεκριμένο ταξίδι ειχε ενα
διττό χαρακτηρα, "δικαστικό" και ως γνωστο ο δικαστης πρεπει να εξεταζει τις απόψεις και
τα επιχειρηματα και των δυο πλευρων αντικειμενικα και αμεροληπτα.

Μπηκαμε πρωτα στο Αζερμπαιζαν και μετα μέσω Γεωργιας στο Ναγκορνο Καραμπαχ.
Συγκριναμε,
παρατηρησαμε , φωτογραφησαμε (με μεγαλη διακριτικοτητα και προσοχη, γιατι δεν αστειευονται),
επισκεφτηκαμε τα μερη που μενουν οι προσφυγες και απο τις δυο χωρες ,
αν και το ενδιαφερον εστιαζεται κυριως στις φαβέλες στο Μπακού,
και καταληξαμε: Ουτε Πόλεμος, Ουτε Ειρηνη

Λοιπόν....
Φορα αλέξισφαιρο: Ο πολεμος ξεκινησε.........

 

[interted]

Ευγε για την σωστή επιλογή τόπου διακοπών!

Θυμάμαι να διαβάζω για το μέρος με αφορμή την ποδοσφαιρική ομάδα Qarabag, αν δεν κάνω λάθος είναι πρόσφυγες από την περιοχή που πήγαν στο Μπακού.

 

[orestcrete]

Πριν μια εξαετια που ημασταν στην Αρμενια, μας λεγανε η μερια των Αρμενιων οτι εαν και εφοσον κολλησεις την βιζα σου για Ναγκορνο Καραμπαχ στο διαβατηριο σου απο την Αρμενικη μερια τοτε αυτοματως γινεσαι persona non grata στη μερια του Αζερμπαιτζαν και σου απαγορευεται η εισοδος στη χωρα.

Ισχυει κατι τετοιο;

 

[underwater]

Όπως πάντα περιμένω με περίσσιο ενδιαφέρον και ενθουσιασμό!

 

[interted]

Χμμμ.... βλέπω η Dim μας προπονεί καλά για τον πόλεμο με ασκήσεις υπομονής.

 

[KonstantinosAlyona]

Τα αλεξίσφαιρα είναι βαριά, όσο τα φοράμε και περιμένουμε... Δράση, παρακαλώ.

 

[travelbreak]

Ε! ! Είναι κανείς εδώ;
@dim kyr μας ξέχασες;

 

[dim kyr]

Πέθανε. Εξαφανίστηκε. Και εγω θλίβομαι. Και δεν υπαρχει δικαίωση για τους ηττημενους, αλλά και ούτε δόξα για τους νικητές. Γιατί η νίκη απαιτει ανδρεία και στην συγκεκριμένη περίπτωση ηταν Δαβιδ και Γολιάθ. Πήγα κάποτε. Πήρα και βιζα στην "Πρεσβεια".

Ταξίδεψα 7 ωρες και κατι ψιλά μεσα σε μια μαρσρουτκα μονο και μόνο για να δω τα μάτια της . Ηταν πράγματι τα βουνά της. Και το πείσμα της. Αλλά η δυναμη της ψυχής δεν φτανει πια. Και φύγανε. Ξανά και ξανά. Κυνηγημένοι και χωρις την φυσικη πατρίδα τους. Και εγω θυμάμαι. Την επίπληξη απο κάποιο ηλικιωμενο γιατί άναψα τσιγαρο στο δρόμο. Την άρνηση να μας δωσουν δωματιο σε ξενοδοχειο. Την βροχή. Τις κατσαρίδες στο δωμάτιο. Τα ποντίκια στο ταβάνι. Σκληροί. Βουνίσιοι. Γαλουχημένοι στον πόλεμο. Ετοιμοι ανα πάσα στιγμη να εγκαταλείψουν.

Πήγα και Αγκνταμ. Εσκυβα μέσα στο αυτοκίνητο του Γιούρα μη τυχόν και μας πετυχει καμιά αδέσποτη σφαίρα. Επισκέφτηκα και Σουσα. Καλά... αυτη σκοτωθηκε νωρίς. Τζαμιά. εκκλησίες, όλα κουβάρι. Και ο πολιτισμός? Δεν υπάρχει. Για να υπάρξει πολιτισμός , πρέπει να πρυτανευει η λογική, η σύνεση και η απλή κατανόηση της διαφορετικότητας.

Θλίβομαι.

3-4 ημέρες πριν παω στο Στεπανακερτ, ήμουν στον "εχθρό". Αζερμπαιτζαν. Φωτογραφιζα τις φαβέλες οπου ζουσαν οι διωγμενοι Αζεροι από τον πρωτο πόλεμο. Μετά επισκέφθηκα την πόλη του Σουμκαιτ. Εχουμε πόλεμο, μου είπαν, μην φωτογραφίζεις. Μην φωτογραφίζεις. Εχουμε πόλεμο. Πόλεμο. Κι ακόμα δεν υπήρχε εισβολή. Τι να πρωτοθυμηθώ? Στα σύνορα οι Αρμένιοι όταν είδαν στο διαβατηριο αζερικη βίζα μας αντιμετωπισαν σαν εχθρους.

Αχ... βρε Ναγκόρνο.... θα μου λείψεις.

Συνεχίζουμε. Επόμενος στοχος η Αμπαχαζια.

Αντιο Ναγκορνο και σε ευχαριστω. Σε ευχαριστω πολύ . Μακάρι να... Μακάρι Να.

 

[travelbreak]

Πολύ περίεργα αυτά που συνέβησαν τις τελευταίες μέρες στην περιοχή.
Περίμενα μια αντίδραση από την Αρμενία και αντ' αυτού οι Αρμένιοι λένε ότι ανοίγουν τα σπίτια τους για τους πρόσφυγες.
Από τις "μεγάλες δυνάμεις" καμία ευαισθησία. Για το Κόσοβο όμως δείχνουν ένα άλλο ενδιαφέρον.
Το 2018 επισκέφτηκα κι εγώ το Ναγκόρνο Καραμπάχ, κι ένιωσα από τη μια την εγκατάλειψη στην ύπαιθρο κι από την άλλη έβλεπα λιμουζίνες στο Στεπανακέρτ.
Φοβάμαι ότι το πρόβλημα αφορά όλη την Αρμενία. Θα το δούμε στο μέλλον.

 

[fenia42]

Πολύ περίεργα αυτά που συνέβησαν τις τελευταίες μέρες στην περιοχή.
Περίμενα μια αντίδραση από την Αρμενία και αντ' αυτού οι Αρμένιοι λένε ότι ανοίγουν τα σπίτια τους για τους πρόσφυγες.
Από τις "μεγάλες δυνάμεις" καμία ευαισθησία. Για το Κόσοβο όμως δείχνουν ένα άλλο ενδιαφέρον.
Το 2018 επισκέφτηκα κι εγώ το Ναγκόρνο Καραμπάχ, κι ένιωσα από τη μια την εγκατάλειψη στην ύπαιθρο κι από την άλλη έβλεπα λιμουζίνες στο Στεπανακέρτ.
Φοβάμαι ότι το πρόβλημα αφορά όλη την Αρμενία. Θα το δούμε στο μέλλον.

Λυπάμαι αλλά δεν είναι καθόλου έτσι τα πράγματα. Ψάξε να δεις τη στάση της κυβέρνησης της Αρμενίας. Η Αρμενία είχε δυο φορές την ευκαιρία να λύσει αναίμακτα το θέμα και δε το έκανε, παρά χρονοτριβούσε και περίμενε παρέμβαση Ρωσίας και Πούτιν. Οι «μεγάλες δυνάμεις» που αναφέρεις ποιες είναι; Γιατί να τα βάλει ο Πούτιν με το Αζερμπαιτζαν που πίσω του κρύβετε η Τουρκία ; Επειδή κάποτε η Αρμενία ήταν κομμάτι της ΕΣΣΔ; Όσο βοήθησε την Αρμενία, τη βοήθησε . Αλλά και η ίδια η κυβέρνηση της Αρμενίας «σνομπάρει» τη ρωσική επιβολή.
Όταν ο Αρμένιος πρωθυπουργός αποφεύγει να τηρήσει τις αναίμακτες συμφωνίες που κατά καιρούς προτείνονται, τότε στο τέλος την πληρώνουν οι άμαχοι. Και εκτός αυτού γύρισε πρώτος την πλάτη στη Ρωσία. Καλά τα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαίμε και οι αλησμόνητες πατρίδες, αλλά η ξεροκεφαλιά μπορεί να αποβεί μοιραία. Και πάντα την πληρώνει ο λαός.
Ο Πασινιαν πρώτος έδιωξε τους Ρώσους, αφήνοντας εκκρεμείς τους Αρμένιους του Καραμπάχ, επειδή έψαχνε συμμαχίες στην Ευρώπη. «Ήταν στρατηγικό λάθος» είπε και έπρεπε να ζητήσει τη βοήθεια της Ευρώπης.

Το Κόσοβο δεν έχει καμία σχέση. Αν με κάτι μπορεί να συγκριθεί η απάντηση των Αζέρων στο Καραμπαχ, αυτό είναι η Μεγάλη Ιδέα του Βενιζέλου που έφερε τη Μικρασιατική καταστροφή.

Για την Αμπχαζια δε νομίζω να περιμένουμε κάτι τέτοιο. Οι Αμπχάζιοι όσο έχω μιλήσει μαζί τους και αποφανθεί, έχουν στραφεί ξεκάθαρα στην πλευρά της Ρωσίας, νιώθουν Ρώσοι, μιλάνε ρωσικά και σίγουρα βολεύει τους πάντες αυτή η εν μέρει αυτονομία και η μη αναγνώριση ανεξαρτησίας.

 

[travelbreak]

Λυπάμαι αλλά δεν είναι καθόλου έτσι τα πράγματα. Ψάξε να δεις τη στάση της κυβέρνησης της Αρμενίας.

Δε νομίζω να είπα εγώ κάτι διαφορετικό από αυτό που λες. Απλά δεν έκανα την ανάλυση που έκανες εσύ.

Το Κόσοβο δεν έχει καμία σχέση.

Η αναφορά μου στο Κόσοβο έχει να κάνει με τη συμπεριφορά των Αμερικάνων αυτές τις μέρες στη συγκέντρωση σέρβικου στρατού στα σύνορα με το Κόσοβο.

 

[Hayate]

Πρόλαβα πήγα λίγους μήνες πριν αρχίσουν οι πρώτες εχθροπραξιες...Κάποιες μαρσουρτκες φεύγανε σε ακανονιστες ώρες απο τον κεντρικό σταθμό λεωφορείων του Ερεβαν. Προτίμησα στο πήγαινε να πάω με μια παρέα Αρμενίων που έφευγε με αυτοκίνητο. Shared taxis τα λέμε στο χωριό μου. Ήμουν το πέμπτο μέλος και ως ο μοναδικός ξένος προφανώς κάθισα πίσω θέση, μεσαίο κάθισμα. Αγγλικα δεν,η μόνη επικοινωνια με τον Σαμουελ στα αριστερά μου ήταν οταν περάσαμε τη μεγάλη λίμνη της Αρμενίας, τη δείχναμε και λέγαμε '' Σεβαν''. Πολλές ώρες μεσα στα βουνά με συνεχείς στροφές.Σε κάποιο σημείο '' σύνορα''.Με κατεβασαν ευγενικα και με περιμεναν κανα τεταρτακι να πάρω τη βίζα μου(αυτο το εξτρα χαρτακι που ελεγε Republic of Artsakh).Λιγο αργότερα άρχισε να πλαταινει ο δρόμος, φτάναμε στην πρωτεύουσα .. Επιτέλους λεω είχε λιγο συνέχεια όμως η ολη ιστορία. Αρχικά πέρασα μια βόλτα απο ενα στρατοπεδο, ήθελαν να ελέγξουν το backpack μου.Εκ των υστέρων κατάλαβα οτι ηταν γενική οδηγία να περνάνε οι ξένοι πρώτα απο κει. Επόμενη στάση το ας πούμε υπουργείο εξωτερικών για να κάνω register. Χτύπησα το κουδούνι, μου άνοιξε ανώτατο μέλος της κυβέρνησης, τουλάχιστον έτσι μου συστήθηκε. Δεν χρειαζόταν να περάσεις μου είπε εχει αλλάξει η διαδικασία αρκεί το χαρτάκι που σου δώσανε στα σύνορα. Παρόλα αυτά μου το ζήτησε και στη συνέχεια μου εδωσε οδηγίες πως να παω στο ξενοδοχείο που ειχα κλείσει τηλεφωνικά...
Κατά την πρώτη έξοδο μου στο Στεπανακερτ είδα μια καθαρά δυτική κοινωνία,παιδάκια να παίζουν στο δρομο αστειευομενα ότι πάνε να σου βάλουν τρικλοποδια, κοπελίτσες με φορεματακια να ''αναζητούν'' τη καλύτερη δυνατή πόζα για το instagram, μια ή δυο hispterαδικιες καφετέριες με φαντάζομαι τους πιο intellectual, cool τύπους και τύπισσες, μοντερνα εστιατόρια και εμπορικά μαγαζιά αλλά από την άλλη και αρκετά κτίρια αφημένα στην τύχη τους.. Το επόμενο τριημερο οι εμπειρίες πολλές και δυνατές, ισως κάποτε γράψω κάποια ιστορία, δε θέλω να κάνω '' κατάληψη '' εδω.. Απλά κάθε φορά που διαβάζω κατι για τις εξελίξεις πάει το μυαλό μου σε εκείνες τις μέρες και σε κάποιες φιλιες που έκανα κατά τη διαμονή μου και ήθελα να μοιραστώ δυο πρώτες εικόνες που είχα..