Μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς UNESCO που έχουμε επισκεφθεί.

[Klair]

ΤΟΥΡΚΙΑ

Πέργαμος και το πολυεπίπεδο πολιτιστικό τοπίο της (2014)
Pergamon and its Multi-Layered Cultural Landscape

Η ιστορία της πόλης αρχίζει στις αρχές του 4ου αιώνα π.Χ. και μέχρι την εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου δεν ήταν ιδιαίτερα σημαντική. Κατά τη διάρκεια της εκστρατείας εξελίχθηκε σε μια από τις σημαντικότερες πόλεις της Μυσίας. Στα 293 π.Χ. ο βασιλιάς Λυσίμαχος ασφάλισε στο οχυρό του λόφου τους θησαυρούς του και ανέθεσε στον στρατηγό του Φιλέταιρο να τους φυλάει. Ο Φιλέταιρος, μετά τον θάνατο του Λυσίμαχου και με τα 9.000 τάλαντα των θησαυρών, ένα ποσό τεράστιο για την εποχή του, ίδρυσε το μικρό κρατίδιο της Περγάμου, που το κράτησε μέχρι τον θάνατό του. Ο Άτταλος Α΄, ο απόγονός του, χρησιμοποίησε το μεγαλύτερο μέρος του θησαυρού για να εξωραΐσει την Πέργαμο κι ο Ευμένης Β΄, ο διάδοχός του, έχτισε ένα πλήθος ναών και δημόσιων κτιρίων ανάμεσά τους και τον βωμό της Περγάμου.

Η Πέργαμος καταλήφθηκε από τους Ρωμαίους και έγινε το μεγαλύτερο εμπορικό, πολιτικό και στρατιωτικό κέντρο της ρωμαϊκής επαρχίας της Ασίας. Η Βιβλιοθήκη της ήταν από τις μεγαλύτερες του κόσμου, αλλά ο Αντώνιος χάρισε τα βιβλία της στη βασίλισσα της Αιγύπτου, την Κλεοπάτρα. Στην Πέργαμο άκμασε και ο διάσημος γιατρός της αρχαιότητας Γαληνός. Μετά την επανάσταση των Περγαμηνών κατά των Ρωμαίων (88) και την επανάσταση του Μακρίνου, δολοφόνου του Καρακάλλα (117), η Πέργαμος απογυμνώθηκε από τα αξιολογότερα μνημεία τέχνης, τα οποία μεταφέρθηκαν στη Ρώμη. Τον 7ο αιώνα έγινε βυζαντινή επαρχία και στα 1401 καταστράφηκε εντελώς από τον Ταμερλάνο και έμεινε για έναν αιώνα έρημη και ακατοίκητη, μέχρι που στα 1450 οι Τούρκοι ξανάχτισαν την πόλη στους πρόποδες του λόφου.

Η επίσκεψη έγινε το 2010 και αδυνατώ να βρω τις φωτογραφίες του Αρχαιολογικού χώρου, οπότε ζητώ τη συνδρομή σας για τη συμπλήρωση του οπτικού υλικού. Βρήκα όμως τις φωτογραφίες από το μουσείο και τις παραθέτω:

 

[Klair]

ΤΣΕΧΙΑ

Το ιστορικό κέντρο της Πράγας (1992)
Historic Centre of Prague

Η Πράγα είναι μια από τις πιο όμορφες πόλεις της Ευρώπης όσον αφορά τη θέση της και στις δύο όχθες του ποταμού Μολδάβα, το αστικό της τοπίο με τα πιο διάσημα σπίτια και τα παλάτια, που είναι διάσπαρτα από πύργους αλλά και από τα μεμονωμένα κτίριά της. Το ιστορικό κέντρο αντιπροσωπεύει μια υπέρτατη εκδήλωση του Μεσαιωνικού αστικού οικισμού (η Νέα Πόλη του Αυτοκράτορα Καρόλου Δ΄ που χτίστηκε ως η Νέα Ιερουσαλήμ). Έχει σωθεί από οποιεσδήποτε αστικές ανανεώσεις μεγάλης κλίμακας ή μαζικές κατεδαφίσεις και έτσι διατηρεί τη συνολική διαμόρφωση, το μοτίβο και τη χωρική του σύνθεση. Τα αρχιτεκτονικά έργα της Πράγας της Γοτθικής Περιόδου (14ος και 15ος αιώνας), του Υψηλού Μπαρόκ του 1ου μισού του 18ου αιώνα και του ανερχόμενου μοντερνισμού μετά το έτος 1900, επηρέασαν την ανάπτυξη της αρχιτεκτονικής της Κεντρικής Ευρώπης.

Κατά τη διάρκεια των 1100 ετών ύπαρξής της, η ανάπτυξη της Πράγας μπορεί να τεκμηριωθεί στην αρχιτεκτονική έκφραση πολλών ιστορικών περιόδων και των μορφών τους. Η πόλη είναι πλούσια σε εξαιρετικά μνημεία από όλες τις περιόδους της ιστορίας της. Ιδιαίτερης σημασίας είναι το Κάστρο της Πράγας, ο Καθεδρικός Ναός του Αγίου Βίτου, η πλατεία Hradčany μπροστά από το Κάστρο, το Παλάτι Valdštejn στην αριστερή όχθη του ποταμού, η Γοτθική Γέφυρα του Καρόλου, η Ρωμανική Ροτόντα του Αγίου Ρόδου, τα γοτθικά τοξωτά σπίτια γύρω από την πλατεία της Παλιάς Πόλης, η Εκκλησία της Παναγίας μπροστά από το Týn, η Υψηλή Γοτθική Εκκλησία του Αγίου Ιακώβου στην Παλιά Πόλη (Staré Mĕsto), η Πρώιμη Γοτθική λεγόμενη Παλαιά-Νέα Συναγωγή στην Εβραϊκή Συνοικία (Josefov), τα κτίρια του 19ου αιώνα και το μεσαιωνικό σχέδιο της Νέας Πόλης (Nové Mĕsto).

Ήδη από τον Μεσαίωνα, η Πράγα έγινε ένα από τα κορυφαία πολιτιστικά κέντρα της Χριστιανικής Ευρώπης. Το Πανεπιστήμιο της Πράγας, που ιδρύθηκε το 1348, είναι ένα από τα πρώτα στην Ευρώπη. Το περιβάλλον του Πανεπιστημίου κατά το τελευταίο τέταρτο του 14ου αιώνα και τα πρώτα χρόνια του 15ου αιώνα συνέβαλε, μεταξύ άλλων, στο σχηματισμό ιδεών του κινήματος Hussite (εθνικό ή θρησκευτικό κίνημα μεταρρύθμισης) που αντιπροσώπευε στην πραγματικότητα τα πρώτα βήματα της Ευρωπαϊκής Μεταρρύθμισης. Ως μητρόπολη πολιτισμού, η Πράγα συνδέεται με εξέχοντα ονόματα στην τέχνη, την επιστήμη και την πολιτική, όπως ο Charles IV, Petr Parléř, Jan Hus, Johannes Kepler, Wolfgang Amadeus Mozart, Franz Kafka, Antonín Dvořák, Albert Einstein, Edvard Beneš (συν-ιδρυτής του Συνδέσμου των Εθνών) και του Václav Havel.

 

[alma]

Αρχαιολογικός χώρος Φιλίππων

Εντάχθηκε στον κατάλογο της Unesco το 2016.
Είναι ο σημαντικότερος αρχαιολογικός χώρος της Ανατολικής Μακεδονίας. Οι πρώτοι οικιστές ήταν άποικοι από τη Θάσο, που ίδρυσαν την πόλη με το όνομα Κρηνίδες. Ο Φίλιππος ο Β , διαβλέποντας την οικονομική και στρατηγική σημασία της πόλης την κατέλαβε, την οχυρώσε και της έδωσε το όνομά του: Φίλιπποι. Στα ελληνιστικά χρόνια η πόλη απέκτησε το τείχος της, το θέατρο, δημόσια οικοδομήματα και ιδιωτικές κατοικίες. Μετά τη μάχη των Φιλίππων (το 42 π.Χ) μετατράπηκε σε ρωμαϊκή αποικία και αποικίστηκε από Ρωμαίους βετεράνους στρατιώτες, δύο φορές.

Πολύ σημαντική χρονολογία υπήρξε το έτος 49 ή 50 μ.Χ., όταν ο Απόστολος Παύλος επισκέφθηκε τους Φιλίππους και ίδρυσε την πρώτη Χριστιανική Εκκλησία της Ευρώπης. Το γεγονός αυτό ανάδειξε την πόλη σε μητρόπολη του Χριστιανισμού.

Κατά τους Βυζαντινούς χρόνους, μεταξύ του 963 με 969 μ.Χ., ανοικοδομούνται τα τείχη της πόλης και κτίζονται οι πύργοι και το τείχος της ακρόπολης.
Κατά τον 7ο αιώνα οι φυσικές καταστροφές και επιδρομές ανάγκασαν τον πληθυσμό να εγκαταλείψει το αστικό κέντρο και να μετατραπεί σε οχυρό, διατηρώντας τη σημασία του, λόγω της θέσης του πάνω στη βασική χερσαία αρτηρία ανατολής - δύσης.

Δεδομένου τόσο του μεγέθους, όσο και της σημαντικότητας του χώρου, όσοι αποφασίσετε να το επισκεφθείτε, υπολογίστε πως θέλει χρόνο...Εμένα με εξέπληξε πάντως....

 

[mariath]

Αρχαιολογικός χώρος των Δελφών (1987)
Archaeological Site of Delphi

Εδώ βρίσκεται το πανελλήνιο ιερό του Απόλλωνα, του θεού του φωτός, της γνώσης, της αρμονίας και της μουσικής. Η περιοχή κατοικήθηκε τη 2η χιλιετία π.Χ. Η ανάπτυξη του ιερού και του μαντείου άρχισε τον 8ο αιώνα π.Χ. και η θρησκευτική και πολιτική επιρροή τους σε ολόκληρη την Ελλάδα αυξήθηκε τον 6ο αιώνα π.Χ. Ταυτόχρονα, η φήμη και το κύρος τους εξαπλώθηκαν σε ολόκληρο τον τότε γνωστό κόσμο. Προσκυνητές ερχόντουσαν στον χώρο για να λάβουν έναν χρησμό από την Πυθία, την ιέρεια του Απόλλωνα. Οι Δελφοί ήταν ο ομφαλός του κόσμου στα μάτια των αρχαίων Ελλήνων: σύμφωνα με το μύθο, ήταν το σημείο συνάντησης δύο αετών που απελευθέρωσε ο Δίας, έναν προς την ανατολή και έναν στην δύση.

 

[Sassenach77]

Κακώς θεωρούμε δεδομένα κάποια πράγματα και για άλλη μια φορά το θύμισα στον εαυτό μου με αφορμή την λίστα των μνημείων της Unesco, που αφορούν την Θεσσαλονίκη. Περνάω τόσο συχνά έξω απο τα περισσότερα και έχω μπει τόσες πολλές φορές μέσα σε κάποια απο αυτά, αλλά για τα περισσότερα δεν έχω ούτε μία φωτογραφία....Απο όλη τη λίστα δεν γνώριζα ένα μνημείο, τον ναό του Οσίου Δαυίδ-Μονή Λατόμου, που κάποιοι αγαπητοί συμφορουμήτες φρόντισαν να μου το μάθουν πρόσφατα και τους ευχαριστώ θερμά!!!!

@Klair θα συμπληρώσω με ότι φωτογραφίες έχω για κάποια απο αυτά και εύχομαι σύντομα και για τα υπόλοιπα, αν δεν με έχει προλάβει κάποιος άλλος, που το εύχομαι!

Τα βυζαντινά τείχη της Θεσσαλονίκης (4ος - 5ος αι.)

H Ροτόντα του Αγίου Γεωργίου (4ος αι.)

Το εσωτερικό της Ροτόντας

Η βασιλική της Παναγίας Αχειροποίητου (5ος αι.)

Ο ναός της Αγίας Σοφίας (8ος αι.)

Θα βάλω αυτές τις δύο που έχω, αλλά θα το συμπληρώσω με τη πρώτη ευκαιρία!
Είναι απο τα ομορφότερα μνημεία της Θεσσαλονίκης!
Η είσοδος

Λεπτομέρεια του εσωτερικού του ναού

 

[alma]

Γεωργία, μοναστηριακό συγκρότημα Gelati

Εντάχθηκε στην λίστα της Ουνέσκο το 1994.

Αποκαλούμενο και ως "Νέα Αθήνα" ή "Δεύτερη Ιερουσαλήμ", ήταν από τα μεγαλύτερα πνευματικά και πολιτιστικά κέντρα της Γεωργίας του Μεσαίωνα. Ιδρύθηκε το 1106 από το βασιλιά David IV . Εκεί λειτουργούσε και ακαδημία γεωργιανών θεολόγων, επιστημόνων και φιλοσόφων.
Η τοποθεσία του-βρίσκεται μέσα στη φύση, επάνω σε λόφο- επιλέχθηκε για να αισθάνεται κάποιος πιο κοντά στο Θεό.

 

[Sassenach77]

ΠΕΡΟΥ

1) Πόλη του Κούσκο
Η πόλη του Κούσκο βρίσκεται στις Περουβιανές Άνδεις και ήταν η πρωτεύουσα της εθνότητας των Ίνκας. Υπό τον αυτοκράτορα Πατσακούτεκ εξελίχθηκε σε ένα σύνθετο αστικό κέντρο με θρησκευτικές και διοικητικές λειτουργίες. Όταν οι Ισπανοί την κατέλαβαν τον 16ο αιώνα, διατήρησαν τη βασική δομή της πόλης, αλλά έχτισαν τα δημόσια κτίρια, τις εκκλησίες και τα παλάτια τους πάνω σε αυτά των Ίνκας.

2) Η Ιερή πόλη του Μάτσου Πίκτσου
Σε ύψος 2440μ, η ιερή πόλη των Ίνκας χτίστηκε, περί το 1450μΧ, στο «Παλιό Βουνό» ή αλλιώς στη γλώσσα κέτσουα, στο Μάτσου Πίκτσου. Εγκαταλείφθηκε 120 χρόνια αργότερα με την εισβολή των Ισπανών.
Η Ακρόπολη του Μάτσου Πίκτσου είναι ένα απο τα καλύτερα σωζόμενα αστικά και θρησκευτικά κέντρα της εθνότητας των Ίνκας και αποτέλεσε σημαντικό πολιτικό και διοικητικό κέντρο.

3) Ο αρχαιολογικός χώρος Τσαν Τσαν
Το Τσαν Τσαν ήταν η πρωτεύουσα μίας απο τις σημαντικότερες εθνότητες του Περού, των Τσίμου. Το βασίλειο των Τσίμου έφτασε στο απόγειό του τον 15ο αιώνα, λίγο πριν καταληφθεί απο τους Ίνκας. Ο σχεδιασμός αυτής της τεράστιας πόλης, της μεγαλύτερης πλίνθινης πόλης της Αμερικής, αντικατοπτρίζει μια αυστηρή πολιτική και κοινωνική στρατηγική, που χαρακτηρίζεται από τη διαίρεση της πόλης σε εννέα «παλάτια» που αποτελούσαν αυτόνομες μονάδες και συγχρόνως μαυσωλεία για τους προκατόχους βασιλείς. Σήμερα είναι επισκέψιμο μόνο το ένα.

4) Εθνικό Πάρκο Ουασκαράν
To Εθνικό Πάρκο Ουασκαράν περιλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος της οροσειράς Cordillera Blanca (Λευκά Όρη), την υψηλότερη τροπική οροσειρά στον κόσμο. Το όρος Ουασκαράν είναι το ψηλότερο στο Περού και υψώνεται στα 6.768 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.
Οι χιονισμένες κορυφές, οι πολυάριθμοι τροπικοί παγετώνες, οι παγετώδεις λίμνες, οι σπάνιοι αρχαιολογικοί χώροι και η ποικιλία της χλωρίδας και πανίδας που έχει το καθιστούν σε ένα εντυπωσιακό τοπίο σπάνιας ομορφιάς.

5) Ιστορικό κέντρο της Λίμα
Το Ιστορικό Κέντρο της Λίμα, γνωστό ως "Ciudad de los Reyes" (Πόλη των Βασιλέων), βρίσκεται στην κοιλάδα Rimac και ιδρύθηκε από τον Ισπανό κατακτητή Φραντσίσκο Πισάρο, τον Ιανουάριο του 1535. Η Λίμα ήταν η πολιτική, διοικητική, θρησκευτική και οικονομική πρωτεύουσα της αυτοκρατορικής επαρχίας Viceroyalty του Περού και της σημαντικότερης πόλης των ισπανικών κυριαρχιών στη Νότια Αμερική. Η πόλη διαδραμάτισε πρωταγωνιστικό ρόλο στην ιστορία του Νέου Κόσμου από το 1542 έως τον 18ο αιώνα, όταν η δημιουργία των Viceroyalities της Νέας Γρανάδας (1718) και της La Plata (1777) σταμάτησε σταδιακά την παντοδυναμία της παλαιότερης ισπανικής αποικίας στη Νότια Αμερική.

6) Γεωγλυφικά και Γραμμές των Νάσκα
Τα γεωμετρικά σχήματα, οι γραμμές και οι γιγαντιαίες μορφές ζώων και πουλιών, καλύπτουν μια έκταση μεγαλύτερη από 50 τετραγωνικά χιλιόμετρα στους πρόποδες της οροσειράς των Άνδεων, ανάμεσα στα σημερινά χωριά Νάσκα και Πάλπα και οι περισσότερες είναι ορατές μόνο από αεροπλάνο, ενώ κάποιες άλλες είναι ορατές από τα γύρω βουνά, λόγω του μεγάλου μεγέθους τους. Είναι τεράστιες ευθείες γραμμές που τέμνονται μεταξύ τους σε διάφορα σημεία, τριγωνικά και ορθογώνια σχήματα, σπείρες διαφόρων μεγεθών, 18 σχέδια πουλιών και 10 περίπου σχέδια ζώων, που παριστάνουν έναν πίθηκο με σπειροειδή ουρά, μία αράχνη, ψάρια κ.α.. Οι ευθείες γραμμές έχουν μήκος από 4 μ. έως και 10 χλμ. και τα σχέδια των ζώων φθάνουν από 15 μ. έως 300 μ. Το σύνολο προκαλεί τον θαυμασμό για την αρτιότητα της κατασκευής του, το μέγεθός του, τον προσανατολισμό των γραμμών, την τελειότητα των καμπυλών, τις άψογες αναλογίες των μορφών.
Η ύπαρξη όλων αυτών των γραμμικών εικόνων αποδεικνύει, ότι οι κάτοικοι της Περουβιανής ακτής, είχαν φτάσει σ’ ένα αφάνταστα αναπτυγμένο πολιτιστικό επίπεδο. Το γεγονός ότι μπορούσαν να αναπαραγάγουν σχέδια από μια κλίμακα σε άλλη πολύ μεγαλύτερη, προϋποθέτει την ύπαρξη διανοιών ικανών να αντιλαμβάνονται αφηρημένους στόχους και με μεγάλη ικανότητα λογισμού και χρήσης των μαθηματικών.

7) Ιερή πόλη Καράλ-Σούπε
Ο αρχαιολογικός χώρος Caral-Supe, βρίσκεται σε ένα ύψωμα της ερήμου με θέα στην καταπράσινη κοιλάδα του ποταμού Supe. Χρονολογείται στην Ύστερη Αρχαϊκή περίοδο των Κεντρικών Άνδεων και θεωρείτε το παλαιότερο σύνθετο αστικό κέντρο του Νέου Κόσμου! Η ιερή πόλη του Καράλ, μαζί με άλλους 19 οικισμούς στη γύρω κοιλάδα Supe, αποτελούν τον πολιτισμό Caral-Supe (~3000-1800 π.Χ.).
Απο άποψη σχεδιασμού του και πολυπλοκότητας της αρχιτεκτονικής του είναι εντυπωσιακός για την εποχή εκείνη, ιδίως οι πυραμίδες και οι κυκλικές πλατφόρμες. Υπάρχουν έξι μεγάλες πυραμίδες και η εύρεση quipu (το σύστημα κόμπων που χρησιμοποιούσαν στους πολιτισμούς των Άνδεων για την καταγραφή πληροφοριών) μαρτυρεί την ανάπτυξη και την πολυπλοκότητα της κοινωνίας του Caral. Η Ιερή Πόλη του Caral-Supe και ο πολιτισμός που αναπτύχθηκε σε αυτήν αντικατοπτρίζει τη μετάβαση από τη νομαδική ζωή στη μόνιμη εγκατάσταση, στη περιοχή του Νέου Κόσμου, και θεωρείται πρόγονος των μετέπειτα εθνοτήτων.

 

[Sassenach77]

ΙΣΛΑΝΔΙΑ

1) Εθνικό Πάρκο Þingvellir
Το Εθνικό Πάρκο Þingvellir ιδρύθηκε το 1930, σηματοδοτώντας την 1000η επέτειο του Althing, του εθνικού κοινοβουλίου της Ισλανδίας, το οποίο ιδρύθηκε στο χώρο το 930 μ.Χ. Οι συνεδριάσεις έλαβαν χώρα στην τοποθεσία μέχρι το 1798. Το Þingvellir είναι ένας τόπος ιστορικής, πολιτιστικής και γεωλογικής σημασίας και είναι ένας από τους πιο δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς στην Ισλανδία. Το Εθνικό Πάρκο βρίσκεται σε μια ενεργή ηφαιστειακή περιοχή, μόλις 49 χλμ. απο το Ρέικιαβικ και καλύπτει 24.000 εκτάρια, εκ των οποίων τα 9.270 αποτελούν Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της Unesco.
Αυτό που το χαρακτηρίζει επίσης, είναι ένα μεγάλο ρήγμα, που δημιουργείται απο την απομάκρυνση της τεκτονικής πλακάς της Βόρειας Αμερικής και της Ευρασιατικής τεκτονικής πλάκας. Κάθε χρόνο οι τεκτονικές αυτές πλάκες απομακρύνονται κατά 2 εκατοστά, γεγονός που προκαλεί την συσσώρευση της έντασης μεταξύ των πλακών και την εκτόνωση με την μορφή ενός ισχυρού σεισμού κάθε περίπου 10 χρόνια. Ως αποτέλεσμα αυτών των σεισμών είναι να δημιουργούνται νέες ρωγμές και σχισμές στο Þingvellir. Το Silfra είναι μια από τις μεγαλύτερες ρωγμές, η οποία με την δημιουργία της απελευθέρωσε μια υπόγεια πηγή που γέμισε το ρήγμα με τα κρυστάλλινα νερά που βλέπουμε σήμερα. Τα νερά αυτά μάλιστα θεωρούνται από τα πιο καθαρά (αν όχι τα καθαρότερα) νερά του πλανήτη, αφού προέρχονται από την τελευταία εποχή των παγετώνων στην Ισλανδία πριν από 12.000 χρόνια. Στα νότια του βρίσκεται η λίμνη Þingvallavatn , η μεγαλύτερη φυσική λίμνη στην Ισλανδία. Αυτό το εξαιρετικό τοπίο δίνει στην περιοχή απαράμιλλη αξία.

2) Εθνικό Πάρκο Vatnajökull
Το Εθνικό Πάρκο Vatnajökull ιδρύθηκε το 2008. Περιλαμβάνει τα εθνικά πάρκα Skaftafell και Jökulsárgljúfur, τον ομώνυμο παγετώνα Vatnajökull, που είναι ο μεγαλύτερος παγετώνας της Ευρώπης, και εκτεταμένες περιοχές γύρω από αυτό, όπως πχ το φαράγγι Asbyrgi.
Το εθνικό πάρκο καλύπτει έκταση άνω των 1.400.000 εκταρίων, σχεδόν το 14% του εδάφους της Ισλανδίας. Αριθμεί δέκα κύρια ηφαίστεια, εκ των οποίων τα 8 είναι κάτω απο το παγετώνα και 2 από αυτά είναι από τα πιο ενεργά στην Ισλανδία. Η "αλληλεπίδραση" των ηφαιστείων με τον ομώνυμο παγετώνα δημιουργεί εκτεταμένες "πλημμύρες" που έχουν ως αποτέλεσμα τη δημιουργία Sandur, δλδ πεδιάδων απορροής νερού που σχηματίζονται από το λιώσιμο του παγετώνα. Η πιο θεαματική είναι το jökulhlaup.
Τα κέντρα επισκεπτών του πάρκου βρίσκονται όλα σε πεδινές περιοχές. Κάθε ένα από αυτά έχει μια έκθεση για τη φύση και την πολιτιστική κληρονομιά του πάρκου. Για περισσότερες πληροφορίες ο επίσημος ιστότοπος είναι εδώ.
Η Ισλανδία χαρακτηρίζεται ως η χώρα της φωτιάς και του πάγου και το Εθνικό Πάρκο Vatnajökull είναι η "προσωποποίηση" αυτού του χαρακτηρισμού!

 

[Sassenach77]

ΡΟΥΜΑΝΙΑ

1) Δέλτα του Δούναβη
Τα νερά του Δούναβη, που ρέουν προς τον Εύξεινο Πόντο, αποτελούν το μεγαλύτερο και καλύτερα διατηρημένο δέλτα της Ευρώπης. Το Δέλτα του Δούναβη αποτελεί πολύτιμο καταφύγιο για πάνω από 300 είδη πτηνών, κάποια από τα οποία είναι προς εξαφάνιση, καθώς και για πολλά είδη ψαριών γλυκού νερού.
Το μεγαλύτερο μέρος του Δέλτα βρίσκεται στην Ρουμανία και χωρίζεται σε τρείς βραχίονες: τον Κίλια , τον Σουλίνα και τον Αγ. Γεώργιο. Ένα πλήθος από ποτάμια, κανάλια, λίμνες και νησιά συνθέτουν ένα σκηνικό απείρου φυσικού κάλλους. Το 1991, το Δέλτα του Δούναβη συμπεριλήφθηκε στον Κατάλογο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της Unesco και το επόμενο έτος έλαβε διεθνή αναγνώριση ως καταφύγιο βιόσφαιρας.

2) Χωριά και οι οχυρωμένες εκκλησίες της Τρανσυλβανίας
Οι οχυρωμένες εκκλησίες της Τρανσυλβανίας και τα χωριά που αναπτύχθηκαν γύρω από αυτές, προσφέρουν μία ζωντανή εικόνα της πολιτιστικής πραγματικότητας της περιοχής, αντικατοπτρίζοντας πλήρως το οικογενειακό σύστημα κατανομής της γής που επέβαλλαν οι Σάξονες, την περίοδο του Μεσαίωνα. Αυτός ήταν και ο λόγος, που οδήγησε την Unesco, να συμπεριλάβει επτά απο αυτές και τα χωριά τους, στη λίστα με τα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς.

Χωριό Biertan
Χωριό Valea Vilor
Χωριό Câlnic

Χωριό Saschiz-Keisd

Χωριό Dârjiu

Χωριό Viscri

Χωριό Prejmer-Tartlau

3) Ιστορικό κέντρο της Sighisoara
Ιδρύθηκε το 12ο αιώνα από Γερμανούς τεχνίτες και εμπόρους, γνωστούς ως Σάξονες της Τρανσυλβανίας και ακόμα και σήμερα διατηρεί ένα μεγάλο μέρος από την αίγλη και τη μεσαιωνική της αύρα. Αποτελεί ένα ιδιαίτερο "πάντρεμα" μεταξύ του λατινογενούς πολιτισμού της Δύσης και του Βυζαντινού της ανατολής. Η Σιγκισοάρα είναι παράδειγμα οχυρωμένης μεσαιωνικής πόλης, που έπαιξε σημαντικό στρατηγικό και εμπορικό ρόλο στη Κεντρική Ευρώπη για αρκετούς αιώνες.

4) Ξύλινες εκκλησίες στη περιοχή Μαραμούρες
Οι ξύλινες εκκλησίες στη περιοχή Μαραμούρες, αποτελούν ένα εξαιρετικό παράδειγμα τοπικής θρησκευτικής αρχιτεκτονικής, που δημιουργήθηκε μέσα απο τη ζύμωση στοιχείων της ορθόδοξης θρησκευτικής παράδοσης, της γοτθικής αρχιτεκτονικής και της τοπικής ξυλογλυπτικής τέχνης. Η γόνιμη σύνθεση των προαναφερθέντων στοιχείων, κατάφερε να δημιουργήσει μια δυναμική και ώριμη καλλιτεχνική απεικόνιση και να τονίσει την δεξιοτεχνία, αλλά και την εξοικείωση των κατοίκων της περιοχής, με το ξύλο.
Όλη η περιοχή είναι διάσπαρτη απο τις χαρακτηριστικές ψηλοτάβανες, μακρόστενες, ξύλινες εκκλησίες που δεσπόζουν με τα ψηλά καμπαναριά τους και τη λιτή, αλλά επιβλητική τους δομή, η οποία συχνά περιγράφεται ως ο γοτθικός ρυθμός των Μαραμούρων. Χτίστηκαν μεταξύ 17ου και 19ου αιώνα. Κάποιες από αυτές ανεγέρθησαν στο τόπο των παλαιότερων εκκλησιών. Ήταν μία απάντηση στην απαγόρευση της ανέγερσης πέτρινων Ορθόδοξων εκκλησιών από τις καθολικές αυστρο-ουγγρικές αρχές. Οι εκκλησίες είναι κατασκευασμένες συνήθως από παχιά ξύλα δρύ και το εσωτερικό τους είναι ζωγραφισμένο με "αφελείς", βιβλικές σκηνές. Χαρακτηριστικό στοιχείο τους είναι ο ψηλός πύργος (καμπαναριό) που βρίσκεται πάνω από την είσοδο και η ογκώδη οροφή που φαίνεται να είναι κατώτερη του κυρίου σώματος της εκκλησίας.
Εξαιτίας της καλλιτεχνικής τους αρτιότητας, οκτώ από αυτές, έχουν ενταχθεί στη λίστα με τα Παγκόσμια Μνημεία της Unesco.
Χωριό Barsana
Χωριό Rogoz

Χωριό Plopis

Χωριό Surdesti

Χωριό Budesti

Χωριό Desesti

Χωριό Poienile Izei

Χωριό Ieud Deal

 

[mariath]

ΤΑΝΖΑΝΙΑ

Προστατευόμενη περιοχή Ngorongoro
Ngorongoro Conservation Area

Η προστατευόμενη περιοχή του Ngorongoro είναι μια μοναδική περιοχή όπου συνυπάρχουν τα άγρια ζώα, οι ημινομάδες Μασάι και τα οικόσιτα ζώα τους (βοοειδή). Εδώ ζουν ζώα σε όλη τη διάρκεια του χρόνου χωρίς να χρειάζεται να μεταναστεύουν γιατί βρίσκουν συνεχώς τροφή και νερό. Περίπου 25000 μεγάλα ζώα, μεταξύ των οποίων κάποια υπό εξαφάνιση όπως ο μαύρος ρινόκερος, ζουν μόνιμα εδώ. Περισσότερα από 1.000.000 ζώα ακόμη περνάνε ετησίως από εδώ στα πλαίσια της μεγάλης μετανάστευσης από το Σερενγκέτι. Η περιοχή περιλαμβάνει τη μεγαλύτερη καλντέρα του κόσμου, τον κρατήρα Νγκόρονγκόρο. Ο κρατήρας είναι τμήμα του μεγάλου ρήγματος που διασχίζει την ανατολική Αφρική.

 

[mariath]

ΤΑΝΖΑΝΙΑ

Η Stone Town της Ζανζιβάρης
Stone Town of Zanzibar

H Stone Town είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα των εμπορικών πόλεων της ανατολικής Αφρικής. Οι επιρροές της προέρχονται από την αφρικανική κουλτούρα, τους Άραβες, τους Ινδούς και τους Ευρωπαίους. Ήταν κέντρο του δουλεμπορίου της περιοχής.
Τα περισσότερα από τα κτίρια σώζονται από τον 18ο και 19ο αιώνα. Συνήθως είναι διώροφα με τα δωμάτια γύρω από μια κεντρική αυλή. Από τα πιο όμορφα χαρακτηριστικά τους είναι οι περίτεχνες, σκαλιστές ξύλινες πόρτες τους. Αν και σήμερα τα περισσότερα απ' αυτά δεν βρίσκονται στην καλύτερη κατάσταση, η γοητεία τους είναι αναμφισβήτητη.

 

[Klair]

ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟ

Πόλη του Λουξεμβούργου: Οι παλιές Γειτονιές και οι Οχυρώσεις της (1994)
City of Luxembourg: its Old Quarters and Fortifications

Στη θέση της σημερινής πρωτεύουσας οι Ρωμαίοι είχαν χτίσει το φρούριο Luciliburgum, γεγονός που μάλλον προσέδωσε την ονομασία του σημερινού κράτους, αν και οι ίδιοι οι κάτοικοι έχουν άλλη γνώμη και θεωρούν ότι το όνομα προήλθε από τη λέξη Lëtzebuerg (στην τοπική γλώσσα) δηλαδή το τελευταίο Κάστρο της περιοχής των Αρδεννών, που ήταν η επικράτεια του πρώτου μονάρχη που αναγνωρίζει η χώρα, του Siegfried (963 μ.Χ). Το απόρθητο Κάστρο της πρωτεύουσας υπήρξε ένα από τα πιο ισχυρά στον κόσμο και έδωσε στην πόλη το προσωνύμιο “Γιβραλτάρ του Bορρά” και οι οχυρώσεις στο βραχώδες έδαφος πάνω από τον ποταμό Alzette χτίστηκαν ξανά και ξανά ενισχύοντας την ασφάλεια της πόλης.

Xτισμένη στη συμβολή των ποταμών Alzette και Pétrusse, η πόλη του Λουξεμβούργου είναι χωρισμένη σε δύο επίπεδα: το πάνω τμήμα Ville Haute χτισμένο στο βραχώδες ύψωμα και το κάτω κομμάτι της πόλης το οποίο περιλαμβάνει τις συνοικίες: Grund, Clausen και Pfaffenthal. Η πόλη είναι γεμάτη με κάστρα, προμαχώνες, μπαρόκ και γοτθικούς ναούς, παλάτια αλλά και πέτρινες μεσαιωνικές γέφυρες. Διατηρεί επίσης τη διάταξη των δρόμων και πολλών δημόσιων κτιρίων, σημαντική μαρτυρία για την προέλευσή της και την ανάπτυξή της από τον 10ο αιώνα.

Κατά τη διάρκεια βέβαια της ιστορίας η πόλη άλλαξε πολλές φορές χέρια. Πολλοί λαοί πέρασαν από εδώ αφήνοντας το στίγμα τους (Ισπανοί, Γάλλοι, Αυστριακοί, Γερμανοί). Ισχυρά αμυντικά έργα και οχυρά είχαν κάνει την πόλη μια από τις πιο ισχυρές τοποθεσίες στον κόσμο. Οι άμυνές της ενισχύονταν συνεχώς, με οχυρωμένους δακτύλιους και πύργους, ένα μοναδικό δίκτυο Casemates, μήκους 23 χιλιομέτρων, τα οποία προστάτευαν χιλιάδες στρατιώτες και άλογα αλλά και σπίτια, φούρνους, εργαστήρια και μαγειρεία.

Το 1867 μετά τη δήλωση ουδετερότητας, ο στρατός αποσύρθηκε από το Φρούριο και κατά τα επόμενα χρόνια το 90% των αμυντικών οχυρώσεων καταστράφηκε. Όμως αποδείχτηκε ακατόρθωτο να ανατινάξουν όλα τα Casemates χωρίς να γκρεμιστεί και τμήμα της πόλης, με αποτέλεσμα οι τρύπες και οι κλειστοί διάδρομοι σύνδεσης και επικοινωνίας να σφραγιστούν. Παρ΄όλα αυτά παραμένουν ακόμη 17 km από σήραγγες, οι οποίες εισχωρούν μέχρι και 40 μέτρα μέσα στους βράχους. Τα Bock Casemates ανήκουν πλέον στην Παγκόσμια Κληρονομιά της UNESCO και από το 1933 είναι ανοιχτά στο κοινό.

View attachment 316750


View attachment 316751


View attachment 316752


View attachment 316753


View attachment 316754


View attachment 316755


View attachment 316756


View attachment 316757


View attachment 316758


View attachment 316759


View attachment 316760


View attachment 316761


View attachment 316762


View attachment 316763


View attachment 316764


View attachment 316765


View attachment 316766


View attachment 316767

Ξέχασα στην πόλη του Λουξεμβούργου να κάνω ξεχωριστή αναφορά σε ένα πολύ ιστορικό μνημείο, στο Αβαείο του Neumünster.

Το Abbey de Neumünster αποτελεί σήμερα δημόσιο κέντρο συνάντησης και πολιτιστικό κέντρο και ανήκει στον κατάλογο της UNESCO. Mετά την καταστροφή της αρχικής βενετσιάνικης μονής στο οροπέδιο του Altmünster το 1542, οι μοναχοί έχτισαν ένα νέο αβαείο το 1606 στο Grund. Αυτό με τη σειρά του καταστράφηκε από πυρκαγιά το 1684, αλλά ξαναχτίστηκε στον ίδιο χώρο και μάλιστα επεκτάθηκε. Μετά τη Γαλλική Επανάσταση χρησίμευσε ως αστυνομικός σταθμός και φυλακή πριν γίνει στρατόπεδο για τους Πρώσους, μετά την ήττα του Ναπολέοντα. Από το 1997 είναι η έδρα του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου Πολιτισμικών Διαδρομών.