Στον δρομο κατεβαινοντας απο το μοναστηρι εχει ενα υο μαγαζια για φαγητο. Το πρωτο το οποιο βρισκεται πανω στον δρομο ειναι καλο (καθαρο και φτηνο φαγητο ενω ανεβαινοντας μπορεις να παραγγειλεις πεστροφα ωστε στην επιστροφη να κατεις και να φας). Μεσα στο μαγαζι πηγαινοντας προς τις τουαλετες εχει κρεμασμενο στον τοιχο εναν παλιο χαρτι ο οποιος παρουσιαζει ολες τις διεκδηκισεις τις Βουλγαριας απο τις γειτονικες χωρες . Ιστορικο ντοκουμεντο απο τα χρονια που "ειμασταν εχθροι".Μέσα σε ένα πανέμορφο ορεινό, δασωμένο τοπίο και μετά απο κάποια ώρα στροφιλίκι φτάσαμε στο μοναστήρι. Όλα τα πάρκιγκ γύρω ιδιωτικά και κοστίζουν 4 λέβα. Μπήκαμε μέσα και αντικρίσαμε έναν τεράστιο χώρο. Κόσμος φουλ. Μιλιούνια. Μπήκαμε στο καθολικό της μονής όπου και προσκυνήσαμε το σκήνωμα του Οσίου Ιωάννη της Ρίλας, στυλίτης και πρωτοπόρους του βουλγαρικού μοναχισμού. Το μοναστήρι ιδρύθηκε μετά την βάπτιση του Χάνου Μπόρις, του 1ου χριστιανού βούλγαρου ηγεμόνα. Θά έλεγα ότι αξίζει επίσκεψης. Φύγαμε μετά απο λίγη ώρα. Η πείνα όμως...η πείνα μας υποδήλωσε τις επόμενες κινήσεις μας που φάνηκαν (αργότερα) λάνθασμένες. Στο πήγαινε είχαμε δεί κάτι χάνια (μοτέλ και ταβέρνες μαζί) παραποτάμια δίπλα στον στρυμόνα... Αποφάσισαμε να καθίσουμε σεε κάποιο απο αυτά. Μετά απο οδήγηση για κάποια ώρα τα προσεγγίσαμε. Μόλις είδαμε το ΜΕΡΝΗΑ (ΜΕΡΙΝΑ) ΣΤΑΜΑΤΉΣΑΜΕ ΚΑΙ ΜΠΉΚΑΜΕ. Πολύ εξυπηρετικοί όλοι αυτοί εκεί. Μας οδήγησαν στην βεράντα που βρίσκεται πλάι στο "κύμα". Υπέροχη τοποθεσία δίπλα στο ποτάμι. Φάγαμε σκάσαμε πληρώσαμε λίγα λέμε ωραίο βρώμικο φαί... CKAPA ολέ με λίγα λόγια (όλα αυτά τα ταβερνάκια στο δρόμο λένε έξω σχάρα). Ένα θα σας πω... Το βράδυ οι τουαλέτες του σπιτιού μας δούλευαν υπερωρίες... Τέλος πάντων πάλι καλά που δεν πάθαμε κάτι πάνω στο ταξίδι και δεν καταχεσ@με όλα τα λαγκάδια. ΦΤάσαμε και στα σύνορα. Λίγο πρίν ότι λέβα ειχαμε τα βάλαμε βενζίνη για να μην ξεμείνουν. Στα σύνορα μας έλεγξε πάλι μόνο ο Βούλγαρος καιαστειευόμενος (μάλλον) στα βουλγάρικα (δεν καταλάβαμε γρί, ελπίζω μόνο να μην μας έβρισε) μάς άφησε να μπούμε στην πατρίδα. Το ταξίδι μέχρι τη Θεσσαλονίκη έγινε με μόνο μία στάση το Σιδηρόκαστρο για καφέ. Όλα καλά, θα ξαναπάμε Βουλγαρία στα σίγουρα.
.......................................FIN........................................
Υ.Γ.: Στη Σόφια υπάρχουν πολλές Πειρεώς, άλφα μπανκ και γιούρομπανκ... Βγάλτε κατευθείαν λέβα απο το λογαριασμό σας με την κάρτα σας απο το ΑΤΜ χωρίς την χασούρα της ανταλλαγής!