Giovanna
Member
Τι συμβαίνει όταν είναι Κυριακή και ΞΑΦΝΙΚΑ μαθαίνεις οτι έχεις την ευκαιρία να πας στο Μιλάνο για ένα τετραήμερο την Πέμπτη (δηλ. 4 μέρες μετά);
Βασικά, τρέχεις και δε φτάνεις... να κανονίσεις την άδεια, να κλείσεις εισητήρια, να μπεις στο Travelstories και να συγκεντρώσεις τα tips... ωχ, ξέχασα το ξενοδοχείο..! (*)
Πανζουρλιζζζμός..!
Όλα ξεκίνησαν λοιπόν όταν δικός μου άνθρωπος (ας τον πούμε Ρ.) έπρεπε να ταξιδέψει για επαγγελματικό λόγο στο Μιλάνο για μία μόνο μέρα - πληρωμένα τα πάντα. Η μία μέρα έγινε τέσσερις, και χώθηκα κι εγώ μαζί. (έπρεπε φυσικά να βρούμε ένα οικονομικότερο ξενοδοχείο για να μείνουμε τις άλλες τρείς, ενώ την πρώτη βραδιά που ήταν σε 5άστερο –όχι της τσέπης μου - δε σας λέω πως την Budgetαρα γιατί νομίζω θα πέσει λογοκρισία, και πολύ καλά θα κάνει!)
Ήταν η δεύτερη φορά που θα πήγαινα στο Μιλάνο και η πόλη την πρώτη φορά δε με ενθουσίασε.. Θες λίγο ο καιρός (κρύο και βροχή και καταχείμωνο), θες λίγο το οτι έμενα μακριά (κοντά στο βόρειο άκρο της κίτρινης γραμμής) ή θες το οτι έκλεψαν το κινητό μας μέσα σε ένα λεωφορείο ένα βροχερό πρωινό; ή τελοσπάντων η ακρίβεια του Rinachente, του μεγάλου εμπορικού δίπλα στο Duomo..;
Πετάξαμε με aegean (ακριβά, 250 περίπου το εισητήριο μου) και οι πτήσεις ήταν μεσημβρινή στο πήγαινε και βραδυνή στο έλα - άρα τυπικά είχαμε την ευκαιρία να εκμεταλλευτούμε και το κάθε λεπτό στο Μιλάνο.
ψώνια
Αρχικά, ήμασταν πολύ επιφυλακτικοί με το θέμα "ψώνια". Κρίση, ακριβοί οίκοι... αλλά όταν βλέπεις ένα σακάκι dolce gabbana στον οίκο να έχει 200? και στο Β**** στη Μεσογείων να έχει 350?, το σκέφτεσαι. Και μπορεί και να το πάρεις τελικά, γιατί ένα σακάκι το χρειάζεσαι.
Οπότε, μην κωλώσετε στο θέμα ψώνια. Μπείτε, δοκιμάστε, ρωτήστε. Παζάρια δεν γίνονται, όχι φυσικά στους μεγάλους οίκους αλλά και στα μικρά No name μαγαζιά.
Μία πολύ καλή επιλογή είναι να επισκεφθείτε και το serravalle outlet (Serravalle Designer Outlet) που βρίσκεται 1,5 ώρα έξω απο το Μιλάνο, προς Γένοβα.
Εκεί μπορεί κάποιος να πάει με το shuttle bus που φεύγει απο το μετρό cadorna καθημερινά στις 10.00 - επιστροφή κατα τος 19.00 στο Μιλάνο. Το κόστος είναι 10-15ε κατ' άτομο.
Εμείς το αφήσαμε για Κυριακή, βλακωδώς. Η πτήση μας έφευγε στις 21.00 και δεν προλαβαίναμε να γυρίσουμε στο Μιλάνο με το shuttle bus.. μην κάνετε το ίδιο λάθος..!
άλλες εναλλακτικές είναι:
1. να πάτε με τρένο (και απο Garibaldi Και απο Centrale) αλλά η διαδρομή είναι 2+ ώρες, με ενδιάμεση στάση και αλλαγή. Εμάς ούτε αυτό μας βόλευε χρονικά.
2. να νοικιάσετε αυτοκίνητο και να πάτε μόνοι σας - και αυτό το τσεκάραμε- οι τιμές ξεκινούν απο 45-50 για μία ημέρα ΑΛΛΑ η ενοικίαση γίνεται μόνο στο αεροδρόμιο Linate τις Κυριακες, ενώ καθημερινές υπάρχει εξυπηρέτηση και στον Centrale. Δεν είχαμε χρόνο...
Κατά τ'άλλα, μην περιοριστείτε μόνο ατο guadrilatero d' oro (Montenapoleone, Manzoni, Spiga, Babila κλπ.). Επισκεφθείτε και την corso Buenos Aires και τα στενά της Brera (μεταξύ των μετρο Cadorna, Ciroli, Cordusio, Lanza) και βρείτε ιταλούς κατασκευαστές παπουτσιών και vintage πραγματα - είναι κάτι σαν την πλάκα και το Ψυρρή σε εμάς.
Το εμπορικό στη via como 10 δε λέει και πολλά, εκτός αν θέλετε να πάρετε ένα disigners moleskine στα 250 ευρώ. Έχει όμως συμπαθητικά καφέ στον πεζόδρομο και η πρόσβαση είναι πολύ εύκολη από το σταθμό garibaldi.
φαγητό
δεεεεν έφαγα πολύ καλά. Ολόκληρο Μιλάνο και να μη βρω μια πιτσαρία to go? κάτι στο χέρι ρε παιδί μου, για να μην κάτσω, φάω χρόνο και πληρώσω και κουβέρ και νερό και φόρους και ιστορίες... Η Βενετία είναι γεμάτη τέτοια. Ενώ εδώ ως επι το πλείστον καθιστά, με το κουβέρ να χρεώνεται 2.5 κατ' άτομο και το νερό άλλα 3-4. Το ταξίδι μου δεν ήταν γαστριμαργικής κατεύθυνσης αυτή τη φορά. Με καταλαβαίνει κανείς;;
Παρόλαυτά ανακαλύψαμε 2-3 μέρη που είναι καταπληκτικά και καθαρά και πολύ low budget - value for money.
1. Il biancolatte - το αγαπημένο μου μέρος στο Μιλάνο. Δείτε το εδώ Bianco Latte Milano. Latteria, gelateria, chocolat-caff και ΜΗΝ αμελήσετε να πάτε. Πεντακάθαρο, οικονομικό, πεντανόστιμα ΌΛΑ και με ιδιαίτερο τύπο. Θα το λατρέψετε τόσο εσείς όσο και οι ιταλοί που το επισκέπτονται- είναι μονίμως γεμάτο και λειτουργεί (όλως περιέργως) μέχρι πολύ αργά το βράδυ - ίσως και λίγο μετά τα μεσάνυκτα. Καπνίζετε μόνο έξω. Αν σας αρέσει το φρέσκο τσάι, έχει πολλές γεύσεις να πάρετε σπίτι.
2. Λίγο πιο πριν, στον ίδιο δρόμο, (via turatti) υπάρχουν μαγαζια για aperittivo. Τρως ικανοποιητικά απο τον fingerfood μπουφέ και πίνεις το ποτό σου. Συνολικό κόστος 6-10ε ανά άτομο, ανάλογα το ποτό που θα διαλέξετε.
Δυστυχώς δε συγκράτησα το μαγαζί που έκατσα εγω, αλλά ήταν ΑΚΡΙΒΩΣ έξω απο τη σκάλα εξόδου του μετρό turatti. Αν το μετρό έχει τρείς εξόδους, μία απο αυτές έχει μεγάλη καφετέρια-εστιατόριο σε πεζόδρομο - εκεί ήμουν και το φαγητό ήταν τέλειο. Μην ξεχάσετε - aperitivo ΝΩΡΙΣ. Πρέπει να έχετε τελειώσει το φαγητό σας κατά τις 21.00, μετά τα μαζεύουν!
3. γλυκές και προσιτές trattorie δοκίμασα δύο στη Via Washington. Κατεβαίνοντας απο το μετρό wagner, στα δεξιά του δρόμου και οι δύο. Η μία λίγο πριν και η άλλη λίγο μετά το mariott hotel. (Αν σας βοηθά ή έχετε χάρτη, είναι περίπου μεταξύ των α) Via Washington και via quarnero, και β) Via Washington και via digione). Κόστη 10-15ε το άτομο, καθαρά, ωραία, παραδοσιακά.
Μετακίνηση
Μετρό, λεωφορεία, τραμ.
Βγάλτε ένα εισητήριο για μερικές μέρες (το 2μερο ενδεικτικά είναι 8.25ε) και χρησιμοποιήστε το παντού. Εγώ χρειάστηκα ένα 48 ωρο, γιατί θα καθόμουν στην πόλη περίπου 60 ώρες. Γιατί το λέω έτσι, με ώρες;; Tip: μετά τις 48 ώρες, το μηχάνημα δεχόταν το εισητήριο μου οπότε δε χρειάστηκε να βγάλο νέο. Και φεύγοντας, το έδωσα σε μία κυρία και της είπα οτι "έτσι κάνουμε εμείς στην Αθήνα με την κρίση, χοχο"!
Στο μετρό δε γίνεται να "πηδήξετε" πάνω απο τις μπάρες των ακυρωτικών, γιατί υπάρχει μόνιμα σταθμάρχης ακόμη κι αν δεν τον βλέπετε - έχει φιμέ τζάμια ο χώρος του. Παρόλαυτά αν μπείτε μέσα στο μπουλούκι και "χωθείτε" πηδώντας μπορεί να μη σας καταλάβει. Το έκανα 2-3 φορές, μέχρι που τυχαία είδα ότι το εισιτήριο μου για κάποιο λόγο "ζούσε" ακόμα. Σε κανένα μμμ δε συνάντησα ελεγκτή.
Επίσης, ΠΡΟΣΟΧΗ όταν εκδίδετε εισιτήριο στα ακυρωτικά. Υπάρχουν ζητιάνοι και τσιγγάνοι εκεί γύρω και καλοβλέπουν το πορτοφόλι σας όταν το ανοίγετε.
Και μιας και λέμε για απατεωνιά πιο πάνω στα ακυρωτικά, δείτε και αυτό….
ΠΡΟΣΟΧΗ στο Duomo. Όσο εσείς προσπαθείτε να φέρετε τα περιστέρια στο χέρι σας και να βγάλετε σούπερ ντούπερ φωτό, έρχεται ο από μηχανής θεός Αφγανό/Πακιστανός και βάζει μία χούφτα καλαμπόκι στο χέρι σας. Ω μα τί τέλεια! Το ίδιο κάνει και με το φίλο σας και την παρέα σας όλη. Και όλα τα περιστέρια έρχονται στο χέρι σας και αισθάνεστε καταπληκτικά, και έχετε ένα χαμόγελο σαν της Julia (Roberts, ντε!). Και όταν ετοιμάζεστε να φύγετε, σας τσαμπουνάει "10 ευρώ περ πέρσον" και παθαίνετε το πρώτο εγκεφαλικό. ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ να τον αποφύγετε ούτε να τρέξετε ούτε να τσαμπουκαλευτείτε - όλοι οι πακιστανοί της πλατείας κάνουν το ίδιο και αν ένας έχει θέμα έρχονται όλοι και κολλάνε γύρω σας για να τον υποστηρίξουν. Και όλα αυτά για δύο χούφτες καλαμπόκι!!! Το μόνο που μπορείτε να κάνετε είναι να τον κουράσετε με τα όχι σας και να του δώσετε στο τέλος ένα χαρτονόμισμα για να σκάσει επιτέλους. Το γαμώτο είναι ότι για αυτό ακριβώς το λόγο είχα πάρει μαζί μου ψωμάκι!! Πριν προλάβω να το δώσω στο φίλο μου για να βγάλουμε τη φωτό, είχε έρθει ο μαφιόζος από το πουθενά!!! Αρχικά νόμιζα ότι πουλάει στάρι, και τώρα μας δίνει λίγο για να δούμε τι καλό είναι και πόσο ωραία έρχονται τα περιστέρια. Αλλά σακουλάκια δεν κρατούσε…ούτε μου είπε «πουλάω, θες?» και εγώ δεν το πολυσκέφτηκα κιόλας… Τελικά τη βγάλαμε καθαρή με 5 ευρώ και μισή ώρα βρισίδια και λοιπά μπινελίκια και από τις δύο πλευρές.
Το ίδιο κάνουν και οι μαύροι στο πιο ευγενικό. Πουλάνε βραχιολάκια με κλωστή. Σου λένε «να βάλε αυτό στο χέρι σου να δεις τι ωραία που σου πάει», στο βάζει, στο δένει, και μετά σου λέει 5 ευρώ. «Μα δε το θέλω!» - και να ωρύεσαι εσύ, το βραχιολάκι δε βγαίνει – δέθηκε. Εκτός εάν μαζί σου έχεις νυχοκόπτη και το κόψεις, που σε αυτή την περίπτωση μπορεί ο δίμετρος μαύρος να σου πει ότι του το κατέστρεψες και θέλει αποζημίωση. (εγώ πάντως δε θα ήθελα να τα βάλω μαζί του!)
(*) (έχετε κοιμηθεί πειρατικά σε ξενοδοχείο; Ας πούμε ότι έγινα λαθρεπιβάτης σε πεντάστερο..!)
Βασικά, τρέχεις και δε φτάνεις... να κανονίσεις την άδεια, να κλείσεις εισητήρια, να μπεις στο Travelstories και να συγκεντρώσεις τα tips... ωχ, ξέχασα το ξενοδοχείο..! (*)
Πανζουρλιζζζμός..!
Όλα ξεκίνησαν λοιπόν όταν δικός μου άνθρωπος (ας τον πούμε Ρ.) έπρεπε να ταξιδέψει για επαγγελματικό λόγο στο Μιλάνο για μία μόνο μέρα - πληρωμένα τα πάντα. Η μία μέρα έγινε τέσσερις, και χώθηκα κι εγώ μαζί. (έπρεπε φυσικά να βρούμε ένα οικονομικότερο ξενοδοχείο για να μείνουμε τις άλλες τρείς, ενώ την πρώτη βραδιά που ήταν σε 5άστερο –όχι της τσέπης μου - δε σας λέω πως την Budgetαρα γιατί νομίζω θα πέσει λογοκρισία, και πολύ καλά θα κάνει!)
Ήταν η δεύτερη φορά που θα πήγαινα στο Μιλάνο και η πόλη την πρώτη φορά δε με ενθουσίασε.. Θες λίγο ο καιρός (κρύο και βροχή και καταχείμωνο), θες λίγο το οτι έμενα μακριά (κοντά στο βόρειο άκρο της κίτρινης γραμμής) ή θες το οτι έκλεψαν το κινητό μας μέσα σε ένα λεωφορείο ένα βροχερό πρωινό; ή τελοσπάντων η ακρίβεια του Rinachente, του μεγάλου εμπορικού δίπλα στο Duomo..;
Πετάξαμε με aegean (ακριβά, 250 περίπου το εισητήριο μου) και οι πτήσεις ήταν μεσημβρινή στο πήγαινε και βραδυνή στο έλα - άρα τυπικά είχαμε την ευκαιρία να εκμεταλλευτούμε και το κάθε λεπτό στο Μιλάνο.
ψώνια
Αρχικά, ήμασταν πολύ επιφυλακτικοί με το θέμα "ψώνια". Κρίση, ακριβοί οίκοι... αλλά όταν βλέπεις ένα σακάκι dolce gabbana στον οίκο να έχει 200? και στο Β**** στη Μεσογείων να έχει 350?, το σκέφτεσαι. Και μπορεί και να το πάρεις τελικά, γιατί ένα σακάκι το χρειάζεσαι.
Οπότε, μην κωλώσετε στο θέμα ψώνια. Μπείτε, δοκιμάστε, ρωτήστε. Παζάρια δεν γίνονται, όχι φυσικά στους μεγάλους οίκους αλλά και στα μικρά No name μαγαζιά.
Μία πολύ καλή επιλογή είναι να επισκεφθείτε και το serravalle outlet (Serravalle Designer Outlet) που βρίσκεται 1,5 ώρα έξω απο το Μιλάνο, προς Γένοβα.
Εκεί μπορεί κάποιος να πάει με το shuttle bus που φεύγει απο το μετρό cadorna καθημερινά στις 10.00 - επιστροφή κατα τος 19.00 στο Μιλάνο. Το κόστος είναι 10-15ε κατ' άτομο.
Εμείς το αφήσαμε για Κυριακή, βλακωδώς. Η πτήση μας έφευγε στις 21.00 και δεν προλαβαίναμε να γυρίσουμε στο Μιλάνο με το shuttle bus.. μην κάνετε το ίδιο λάθος..!
άλλες εναλλακτικές είναι:
1. να πάτε με τρένο (και απο Garibaldi Και απο Centrale) αλλά η διαδρομή είναι 2+ ώρες, με ενδιάμεση στάση και αλλαγή. Εμάς ούτε αυτό μας βόλευε χρονικά.
2. να νοικιάσετε αυτοκίνητο και να πάτε μόνοι σας - και αυτό το τσεκάραμε- οι τιμές ξεκινούν απο 45-50 για μία ημέρα ΑΛΛΑ η ενοικίαση γίνεται μόνο στο αεροδρόμιο Linate τις Κυριακες, ενώ καθημερινές υπάρχει εξυπηρέτηση και στον Centrale. Δεν είχαμε χρόνο...
Κατά τ'άλλα, μην περιοριστείτε μόνο ατο guadrilatero d' oro (Montenapoleone, Manzoni, Spiga, Babila κλπ.). Επισκεφθείτε και την corso Buenos Aires και τα στενά της Brera (μεταξύ των μετρο Cadorna, Ciroli, Cordusio, Lanza) και βρείτε ιταλούς κατασκευαστές παπουτσιών και vintage πραγματα - είναι κάτι σαν την πλάκα και το Ψυρρή σε εμάς.
Το εμπορικό στη via como 10 δε λέει και πολλά, εκτός αν θέλετε να πάρετε ένα disigners moleskine στα 250 ευρώ. Έχει όμως συμπαθητικά καφέ στον πεζόδρομο και η πρόσβαση είναι πολύ εύκολη από το σταθμό garibaldi.
φαγητό
δεεεεν έφαγα πολύ καλά. Ολόκληρο Μιλάνο και να μη βρω μια πιτσαρία to go? κάτι στο χέρι ρε παιδί μου, για να μην κάτσω, φάω χρόνο και πληρώσω και κουβέρ και νερό και φόρους και ιστορίες... Η Βενετία είναι γεμάτη τέτοια. Ενώ εδώ ως επι το πλείστον καθιστά, με το κουβέρ να χρεώνεται 2.5 κατ' άτομο και το νερό άλλα 3-4. Το ταξίδι μου δεν ήταν γαστριμαργικής κατεύθυνσης αυτή τη φορά. Με καταλαβαίνει κανείς;;
Παρόλαυτά ανακαλύψαμε 2-3 μέρη που είναι καταπληκτικά και καθαρά και πολύ low budget - value for money.
1. Il biancolatte - το αγαπημένο μου μέρος στο Μιλάνο. Δείτε το εδώ Bianco Latte Milano. Latteria, gelateria, chocolat-caff και ΜΗΝ αμελήσετε να πάτε. Πεντακάθαρο, οικονομικό, πεντανόστιμα ΌΛΑ και με ιδιαίτερο τύπο. Θα το λατρέψετε τόσο εσείς όσο και οι ιταλοί που το επισκέπτονται- είναι μονίμως γεμάτο και λειτουργεί (όλως περιέργως) μέχρι πολύ αργά το βράδυ - ίσως και λίγο μετά τα μεσάνυκτα. Καπνίζετε μόνο έξω. Αν σας αρέσει το φρέσκο τσάι, έχει πολλές γεύσεις να πάρετε σπίτι.
2. Λίγο πιο πριν, στον ίδιο δρόμο, (via turatti) υπάρχουν μαγαζια για aperittivo. Τρως ικανοποιητικά απο τον fingerfood μπουφέ και πίνεις το ποτό σου. Συνολικό κόστος 6-10ε ανά άτομο, ανάλογα το ποτό που θα διαλέξετε.
Δυστυχώς δε συγκράτησα το μαγαζί που έκατσα εγω, αλλά ήταν ΑΚΡΙΒΩΣ έξω απο τη σκάλα εξόδου του μετρό turatti. Αν το μετρό έχει τρείς εξόδους, μία απο αυτές έχει μεγάλη καφετέρια-εστιατόριο σε πεζόδρομο - εκεί ήμουν και το φαγητό ήταν τέλειο. Μην ξεχάσετε - aperitivo ΝΩΡΙΣ. Πρέπει να έχετε τελειώσει το φαγητό σας κατά τις 21.00, μετά τα μαζεύουν!
3. γλυκές και προσιτές trattorie δοκίμασα δύο στη Via Washington. Κατεβαίνοντας απο το μετρό wagner, στα δεξιά του δρόμου και οι δύο. Η μία λίγο πριν και η άλλη λίγο μετά το mariott hotel. (Αν σας βοηθά ή έχετε χάρτη, είναι περίπου μεταξύ των α) Via Washington και via quarnero, και β) Via Washington και via digione). Κόστη 10-15ε το άτομο, καθαρά, ωραία, παραδοσιακά.
Μετακίνηση
Μετρό, λεωφορεία, τραμ.
Βγάλτε ένα εισητήριο για μερικές μέρες (το 2μερο ενδεικτικά είναι 8.25ε) και χρησιμοποιήστε το παντού. Εγώ χρειάστηκα ένα 48 ωρο, γιατί θα καθόμουν στην πόλη περίπου 60 ώρες. Γιατί το λέω έτσι, με ώρες;; Tip: μετά τις 48 ώρες, το μηχάνημα δεχόταν το εισητήριο μου οπότε δε χρειάστηκε να βγάλο νέο. Και φεύγοντας, το έδωσα σε μία κυρία και της είπα οτι "έτσι κάνουμε εμείς στην Αθήνα με την κρίση, χοχο"!
Στο μετρό δε γίνεται να "πηδήξετε" πάνω απο τις μπάρες των ακυρωτικών, γιατί υπάρχει μόνιμα σταθμάρχης ακόμη κι αν δεν τον βλέπετε - έχει φιμέ τζάμια ο χώρος του. Παρόλαυτά αν μπείτε μέσα στο μπουλούκι και "χωθείτε" πηδώντας μπορεί να μη σας καταλάβει. Το έκανα 2-3 φορές, μέχρι που τυχαία είδα ότι το εισιτήριο μου για κάποιο λόγο "ζούσε" ακόμα. Σε κανένα μμμ δε συνάντησα ελεγκτή.
Επίσης, ΠΡΟΣΟΧΗ όταν εκδίδετε εισιτήριο στα ακυρωτικά. Υπάρχουν ζητιάνοι και τσιγγάνοι εκεί γύρω και καλοβλέπουν το πορτοφόλι σας όταν το ανοίγετε.
Και μιας και λέμε για απατεωνιά πιο πάνω στα ακυρωτικά, δείτε και αυτό….
ΠΡΟΣΟΧΗ στο Duomo. Όσο εσείς προσπαθείτε να φέρετε τα περιστέρια στο χέρι σας και να βγάλετε σούπερ ντούπερ φωτό, έρχεται ο από μηχανής θεός Αφγανό/Πακιστανός και βάζει μία χούφτα καλαμπόκι στο χέρι σας. Ω μα τί τέλεια! Το ίδιο κάνει και με το φίλο σας και την παρέα σας όλη. Και όλα τα περιστέρια έρχονται στο χέρι σας και αισθάνεστε καταπληκτικά, και έχετε ένα χαμόγελο σαν της Julia (Roberts, ντε!). Και όταν ετοιμάζεστε να φύγετε, σας τσαμπουνάει "10 ευρώ περ πέρσον" και παθαίνετε το πρώτο εγκεφαλικό. ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ να τον αποφύγετε ούτε να τρέξετε ούτε να τσαμπουκαλευτείτε - όλοι οι πακιστανοί της πλατείας κάνουν το ίδιο και αν ένας έχει θέμα έρχονται όλοι και κολλάνε γύρω σας για να τον υποστηρίξουν. Και όλα αυτά για δύο χούφτες καλαμπόκι!!! Το μόνο που μπορείτε να κάνετε είναι να τον κουράσετε με τα όχι σας και να του δώσετε στο τέλος ένα χαρτονόμισμα για να σκάσει επιτέλους. Το γαμώτο είναι ότι για αυτό ακριβώς το λόγο είχα πάρει μαζί μου ψωμάκι!! Πριν προλάβω να το δώσω στο φίλο μου για να βγάλουμε τη φωτό, είχε έρθει ο μαφιόζος από το πουθενά!!! Αρχικά νόμιζα ότι πουλάει στάρι, και τώρα μας δίνει λίγο για να δούμε τι καλό είναι και πόσο ωραία έρχονται τα περιστέρια. Αλλά σακουλάκια δεν κρατούσε…ούτε μου είπε «πουλάω, θες?» και εγώ δεν το πολυσκέφτηκα κιόλας… Τελικά τη βγάλαμε καθαρή με 5 ευρώ και μισή ώρα βρισίδια και λοιπά μπινελίκια και από τις δύο πλευρές.
Το ίδιο κάνουν και οι μαύροι στο πιο ευγενικό. Πουλάνε βραχιολάκια με κλωστή. Σου λένε «να βάλε αυτό στο χέρι σου να δεις τι ωραία που σου πάει», στο βάζει, στο δένει, και μετά σου λέει 5 ευρώ. «Μα δε το θέλω!» - και να ωρύεσαι εσύ, το βραχιολάκι δε βγαίνει – δέθηκε. Εκτός εάν μαζί σου έχεις νυχοκόπτη και το κόψεις, που σε αυτή την περίπτωση μπορεί ο δίμετρος μαύρος να σου πει ότι του το κατέστρεψες και θέλει αποζημίωση. (εγώ πάντως δε θα ήθελα να τα βάλω μαζί του!)
(*) (έχετε κοιμηθεί πειρατικά σε ξενοδοχείο; Ας πούμε ότι έγινα λαθρεπιβάτης σε πεντάστερο..!)
Last edited by a moderator:
