Μία πόλη, μία φωτογραφία....

[Grerena]

Οι δυο όψεις της ... Λισαβόνα!

 

[Klair]

Τουρκία
Καππαδοκία
Uçhisar

 

[Klair]

Τουρκία
Καππαδοκία
Avanos

 

[Klair]

Τουρκία
Καππαδοκία
Ihlara

Ο δήμος φημίζεται για την κοντινή κοιλάδα με το ίδιο όνομα, την κοιλάδα Ihlara, η οποία είναι ουσιαστικά ένα φαράγγι μήκους 16 χιλιομέτρων στο νότιο τμήμα της Καππαδοκίας, το οποίο δημιουργήθηκε μετά από πολλές εκρήξεις του όρους-ηφαιστείου Erciyes. Αυτό που κάνει την κοιλάδα μοναδική είναι η αρχαία ιστορία των κατοίκων της. Ολόκληρο το φαράγγι είναι "κηρήθρα" με λαξευμένες υπόγειες κατοικίες και εκκλησίες της βυζαντινής περιόδου που χτίστηκαν από τους Καππαδόκες Έλληνες.

Ο ποταμός Μelendiz ρέει μέσα από την κοιλάδα αλλά και την πόλη.

 

[LULLU]

Antelope Kenyon

 

[LULLU]

Gadnsk

 

[Klair]

Τουρκία
Καππαδοκία
Güzelyurt (Καρβάλη): Μια πόλη που της αξίζουν πολλές φωτογραφίες και όχι μόνο μια.

Το Güzelyurt (ή Καρβάλη) ήταν χωρισμένο σε δύο τμήματα τα οποία, σε γενικές γραμμές, αντιστοιχούσαν στην ιστορία της οικιστικής του οργάνωσης και στην αρχιτεκτονική του εξέλιξη: την Κάτω Συνοικία (Aşağı Mahalle) και την Πάνω Συνοικία (Yukarı Mahalle). Η Κάτω Συνοικία, η οποία αντιστοιχούσε στο παλαιότερο τμήμα του οικισμού, περιελάμβανε περίπου 150 σπίτια, τα περισσότερα από τα οποία ήταν λαξευτά. Σε αυτό το τμήμα του οικισμού βρίσκονταν οι κατοικίες των φτωχότερων στρωμάτων του πληθυσμού, καθώς και των μουσουλμάνων. Η Πάνω Συνοικία δημιουργήθηκε εξαιτίας της επέκτασης του οικισμού. Εδώ, τα περισσότερα σπίτια ήταν χτιστά και σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα διώροφα. Σε αυτό το τμήμα κατοικούσαν τα ανώτερα οικονομικά και κοινωνικά στρώματα και εδώ βρισκόταν το οικονομικό κέντρο της πόλης με την αγορά και τον χώρο όπου γινόταν το εβδομαδιαίο παζάρι.

Δύο με τρεις χιλιάδες Έλληνες κατοικούσαν στην Καρβάλη. Οι περισσότεροι ήταν Τουρκόφωνοι, αλλά Έλληνες. Αυτό το γεγονός φαινόταν στα έθιμα και στις συνήθειές τους. Το βλέπεις στον τρόπο που έγραφαν τις τούρκικες λέξεις, χρησιμοποιώντας αλφάβητο ελληνικό. Για αιώνες ζούσαν μονιασμένοι με τους Τούρκους. Για να γνωρίσει κανείς την Καρβάλη πρέπει να αφήσει πίσω του τα τελευταία σπίτια της, που βρίσκονται γαντζωμένα στις άκρες των γκρεμνών της, και να κατηφορίσει μέσα στο φαράγγι, ώστε να μπει στα αρχαία σπλάχνα της. Στις τρύπες που έσκαψαν οι άνθρωποι με πολύ κόπο, στέγασαν για χρόνια ολάκερα τις φτωχικές ζωές τους. Μόνο περπατώντας στο φαράγγι, ο επισκέπτης θα ανακαλύψει τον τρωγλοδυτικό συνοικισμό της, με τα αμέτρητα λαξευμένα σπίτια, τα παρεκκλήσια, τους ναούς, αλλά και τις στοές που σχηματίζουν σκοτεινούς λαβύρινθους βαθιά μέσα στα βράχια. Και μόνο τρυπώνοντας στην υπόγεια κλειστοφοβική πόλη θα μπορέσει να νιώσει, εντελώς επιδερμικά βέβαια, τον τρόπο ζωής των τρωγλοδυτών κατοίκων της πόλης.

Στο τέλος της κατεβασιάς βρίσκεται μέχρι και σήμερα η καρδιά, η ψυχή και το αγκυροβόλι τους. Ο ναός του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου.

Ήταν σπουδαία και ξεκουστή αυτή η εκκλησία. Εδώ βρισκόταν, από το 390 μ.Χ., το σκήνωμα του Αγίου Γρηγορίου (ένας από τους τρεις Ιεράρχες). Το καμπαναριό ήταν δώρο των κατοίκων της Οδησσού, και το περίτεχνο τέμπλο δώρο του Τσάρου Νικολάου του Α’. Σήμερα ο ναός είναι τζαμί και έχει στρωθεί το δάπεδό του με χαλιά για την προσευχή των μουσουλμάνων. Ο ξύλινος σκαλιστός άμβωνας παραμένει σχεδόν άθικτος.

Μια θεοσκότεινη υπόγεια σκάλα, έξω από τον ναό, οδηγεί σε μια κατασκότεινη υπόγεια αίθουσα που αναβλύζει ακόμα αγίασμα. Μέχρι και σήμερα συνεχίζει αυτός ο τόπος να δακρύζει.

Τον 18ο αιώνα, πολλοί Καρβαλιώτες μετανάστευσαν στην Πόλη για να βρουν την τύχη τους. Κάποιοι επέστρεψαν έχοντας αποκτήσει πολλά χρήματα χτίζοντας σπίτια με όμορφες προσόψεις, με αυλές, αλλά και με ελληνικές επιγραφές.

Έχτισαν εκκλησίες, ελληνικά σχολεία, συλλόγους και συντεχνίες, μέχρι που το 1924 ανακοινώθηκε πως θα γίνει ανταλλαγή πληθυσμών. Έφτασαν, λοιπόν, στην πόλη Τούρκοι πρόσφυγες. Από τη Θεσσαλονίκη και την Καβάλα, τους είπαν. Είχαν ταλαιπωρηθεί στη διαδρομή, ενώ πολλοί πέθαναν γιατί δεν προσαρμόστηκαν στον τόπο. Κάποιους φτωχούς, τους πήραν οι Έλληνες σπίτια τους και τους ταΐζανε γιατί οι ντόπιοι Τούρκοι δε νοιάστηκαν καθόλου. Αργότερα αποφασίστηκε πως κάποιες συνοικίες ελληνικές έπρεπε να αδειάσουν εντελώς για να εγκατασταθούν εκεί οι πρόσφυγες.

Όταν έφτασε επιτροπή από την Ελλάδα για να κανονίσουν την ανταλλαγή, τους συνέστησαν να μη φοβούνται. Τους συμβούλευσαν να πουλήσουν ό,τι μπορούσαν από την κινητή τους περιουσία και τα υπόλοιπα να τα πάρουν μαζί τους. Οι κάτοικοι συγκεντρώθηκαν στην εκκλησία του Γρηγορίου Θεολόγου για την τελευταία λειτουργία. Πήραν το λείψανο του Αγίου, τις εικόνες, τους πολυελαίους, τα δισκοπότηρα και τα καντήλια. Κατέβασαν από τον τρούλο τον σιδερένιο σταυρό που ζύγιζε πολλά κιλά και έβαλαν όλα τα κειμήλια σε κάσες. Φόρτωσαν σε καμήλες ό,τι μπορούσαν και είπαν το στερνό αντίο. Στο κατευόδιο έκλαιγαν και οι Τούρκοι της Καρβάλης και τους παρακαλούσαν να μη φύγουν.

Μπήκαν στα πλοία και ταξίδεψαν για μέρες. Φτάνοντας εξαθλιωμένοι και ταλαιπωρημένοι στην Ελλάδα, με πολλές δυσκολίες και μόχθο έχτισαν μια δεύτερη πατρίδα, τη Νέα Καρβάλη, στον δήμο Καβάλας.

 

[Grerena]

Κοπεγχάγη ...

 

[Grerena]

Malmö ...

Göteborg ...

 

[Grerena]

Όσλο ...

 

[Grerena]

Τίρανα ...

 

[Grerena]

Άβιλα ...