traveller_30
Member
- Μηνύματα
- 59
- Likes
- 292
- Επόμενο Ταξίδι
- New York
- Ταξίδι-Όνειρο
- New York
Σάββατο 25 Ιουλίου: Ημέρα δεύτερη – Ρώμη
Πρώτο μας πρωινό ξύπνημα στη Ρώμη και παρά την κούραση της χθεσινής μέρας, ξυπνήσαμε πανέτοιμοι και ενθουσιασμένοι για να γνωρίσουμε την πόλη! Σήμερα το πρωινό μας θα το αφιερώναμε στο να επισκεφθούμε κάποιες από τις πιο διάσημες εκκλησίες της Ρώμης.
Αφού πήραμε το πρωινό μας ξενοδοχείο, αποφασίσαμε να πάμε με το μετρό στην περιοχή που βρισκόταν η πρώτη εκκλησία που θέλαμε να επισκεφθούμε και από εκεί να συνεχίσουμε με τα πόδια. Πήραμε λοιπόν το μετρό προς Τερμινί και από τον σταθμό περπάτημα κανένα δεκάλεπτο μέχρι την εκκλησία Santa Maria Maggiore. Σταθήκαμε για λίγο στην τεράστια πλατεία της εκκλησίας και χαζέψαμε αρκετή ώρα το εξωτερικό της. Μπαίνοντας μέσα μείναμε πραγματικά άφωνοι. Είχα διαβάσει ότι η εκκλησία αυτή είναι από τις ωραιότερες της Ρώμης και αυτό που βλέπαμε μπροστά μας επιβεβαίωνε όσα είχα διαβάσει. Πολύ μεγάλη σε έκταση εκκλησία, όμορφες εικόνες και αγάλματα. Η οροφή είναι πανέμορφα διακοσμημένοι με πολύ χρυσάφι και η εκκλησία είναι γενικά εκθαμβωτική. Στο εσωτερικό βρίσκετε η κρύπτη στην οποία είναι θαμμένος ο Saint Jerome, γνωστός και ως Ιατρός της Εκκλησίας.
Βγήκαμε από την εκκλησία και με την βοήθεια του χάρτη κατευθυνθήκαμε προς την εκκλησία San Pietro in Vincoli. Εξωτερικά η εκκλησία δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο, απλή εκκλησία με αρκετό κόσμο ωστόσο καθισμένο στα σκαλιά. Το εσωτερικό της όμως ήταν πάρα πολύ όμορφο, αν και δεν συγκρινόταν με τη Santa Maria Maggiore. Δεν μείναμε πολύ, εξάλλου ο λόγος που επιλέξαμε τη συγκεκριμένη εκκλησία για να δούμε τις αλυσίδες του Αγίου Πέτρου.
Φεύγοντας από την San Pietro in Vincoli, καθίσαμε για λίγη ξεκούραση στο Parco del Colle Oppio που βρίσκεται δίπλα την εκκλησία και ξεκινήσαμε περπάτημα προς ένα από τους πιο όμορφους και εντυπωσιακούς ναούς της Ρώμης San Giovanni in Laterano. Η απόσταση δεν ήταν τόσο μεγάλη, ωστόσο ο ήλιος ήταν καυτός, ο δρόμος ανηφορικός και νιώθαμε λες και περπατάγαμε για ώρες..!
Ο ναός San Giovanni in Laterano είναι πραγματικά εντυπωσιακός. Τον θαυμάζαμε με δέος για αρκετή ώρα εξωτερικά και όσο κι αν προσπαθήσαμε ήταν αδύνατο να χωρέσει ολόκληρος ο ναός σε μία φωτογραφία. Το ίδιο εκθαμβωτικό είναι και το εσωτερικό του ναού. Η οροφή του όπως και στη Santa Maria Maggiore, τραβούσε το βλέμμα με την εκθαμβωτική χρυσή του διακόσμηση. Το εσωτερικό επίσης τεράστιο με πανέμορφες εικόνες και αγάλματα, αλλά αυτό που ξεχωρίζει είναι τα 12 αγάλματα των Αποστόλων, τα οποία είναι πραγματικά επιβλητικά!
Βγαίνοντας από τον ναό απέναντι βρίσκεται η Santa Scala, η οποία οδηγεί στη Sancta Sanctorum. Σύμφωνα με την καθολική εκκλησία, τα σκαλιά αυτά οδηγούσαν στον Πόντιο Πιλάτο και τα ανέβηκε ο Ιησούς πριν να δικαστεί και να καταδικαστεί σε σταύρωση. Χιλιάδες καθολικοί από όλο τον κόσμο, έρχονται στη Ρώμη για να ανέβουν γονυπετώς τη Santa Scala. Σε κάθε σκαλί που ανεβαίνουν σταματούν και λένε μία προσευχή πριν προχωρήσουν στο επόμενο σκαλί. Θέλω να παραδεχτώ ότι νιώσαμε κι οι δύο μας τεράστιο δέος αντικρίζοντας τη Santa Scala και τους πιστούς που ανέβαιναν με τα γόνατα.
Αφού τελείωσε η επίσκεψη μας και σε αυτό τον ναό, καθίσαμε για ένα εσπρέσο σε μια καφετέρια στην περιοχή και αναδιοργανώσαμε το πρόγραμμα μας. Βλέποντας πως είχαμε αρκετό χρόνο ακόμα αποφασίσαμε να πάρουμε το μετρό και να ξαναπάμε στη Santa Maria in Cosmetin γιατί θέλαμε να φωτογραφηθούμε με το Στόμα της Αλήθειας. Εξάλλου ο επόμενος προορισμός μας θα ήταν το Capitoline Hill, το οποίο βρίσκεται πολύ κοντά στη Santa Maria in Cosmetin. Πήραμε λοιπόν το μετρό ξανά για Τερμινί και αλλάξαμε μετρό με κατεύθυνση το σταθμό Circo Massimo, που βρίσκεται δίπλα στην εκκλησία. Φτάνοντας αντιληφθήκαμε με μεγάλη μας απογοήτευση ότι η ουρά από τουρίστες που θέλανε να φωτογραφηθούν με το χέρι τους μέσα στο Στόμα της αλήθειας, έκανε τον γύρω της εκκλησίας.. Δεν είχαμε τον χρόνο (ούτε και την υπομονή η αλήθεια) να περιμένουμε τόση ώρα για μία φωτογραφία κι έτσι εγκαταλείψαμε οριστικά αυτή μας την προσπάθεια..
Ανηφορίσαμε το δρόμο, περάσαμε από το Forum Boarium και το Teatro Marcelo και αντικρίσαμε στα δεξιά μας τα σκαλιά τα οποία οδηγούν στο Capitoline Hill και στο Capitoline Museum. Δεν θα μπαίναμε στο μουσείο, αλλά θέλαμε να ανέβουμε στον λόφο και να δούμε τη Ρωμαϊκή αγορά από ψηλά. Ανεβήκαμε τα πολλά σκαλιά μέχρι την κορυφή και θαυμάσαμε την πλατεία του Καπιτωλίου με τα όμορφα αγάλματα και το σιντριβάνι. Προχωρήσαμε πίσω από το μουσείο και θαυμάσαμε την εκπληκτική θέα της Ρώμης και της Ρωμαϊκής αγοράς για αρκετή ώρα.
Κατεβήκαμε ακολουθώντας τα σκαλιά πίσω από το μουσείο και κατευθυνθήκαμε προς το Trajan’s market, το οποίο είναι τα συντρίμμια από την αρχαία εκδοχή ενός εμπορικού κέντρου στεγάζοντας περισσότερα από 150 μαγαζιά και γραφεία. Εξωτερικά είναι κάτι το εντυπωσιακό για κάποιον παθιασμένο με την αρχαία Ρωμαϊκή ιστορία και γι αυτό παρά της διαμαρτυρίες της φίλης μου επέμεινα να μπούμε να το δούμε και εσωτερικά. Μέγα λάθος!! Το εισιτήριο κοστίζει €14 και όταν περάσεις την είσοδο αντιλαμβάνεσαι πως δεν έχει κάτι περισσότερο να δεις. Στο εσωτερικό του δεν έχει σχεδόν τίποτα να δεις εκτός από την μεγάλη αγορά την οποία θαυμάζεις και χωρίς να μπεις μέσα.. Μάλλον πέσαμε σε τουριστική παγίδα λέω για να πάρω θυμωμένη απάντηση (και απόλυτα δικαιολογημένη) ότι ΕΓΩ έπεσα σε τουριστική παγίδα
Η ώρα είχε πάει δύο το μεσημέρι και παρά το ότι ήμασταν πολύ ευχαριστημένοι από όσα είδαμε σήμερα, χρειαζόμασταν λίγη ξεκούραση γιατί το απόγευμα θα επισκεπτόμασταν το Tivoli για να δούμε τη Villa d’ Este που είχε απωθημένο να δει η φίλη μου. Επιστρέψαμε λοιπόν στο ξενοδοχείο και ξεκουραστήκαμε μέχρι τις τέσσερις το απόγευμα.
Πήραμε τη μπλε γραμμή του μετρό και φτάσαμε μέχρι τη στάση Ponte Mammolo. Βγήκαμε έξω από το σταθμό του μετρό και αγοράσαμε εισιτήρια με Cotral bus για Tivoli (€4 το ένα). Το πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει πουθενά πίνακας ή ανακοινώσεις για τις στάσεις και το λεωφορείο έκανε πολλές στάσεις πριν το Tivoli. Ρωτήσαμε μία κυρία στο λεωφορείο ευτυχώς που μας ενημέρωσε όταν φτάσαμε στη στάση μας. Η διαδρομή κράτησε περίπου 45 λεπτά.
Κατεβήκαμε στη κεντρική πλατεία και περπατήσαμε περίπου ένα 5λεπτο για να φτάσουμε στη Villa d’ Este. Πληρώσαμε το εισιτήριο των €11 στην είσοδο (δεν είχε καθόλου ουρά) και μπήκαμε. Όσες φωτογραφίες και να είχαμε δει από πριν δεν μας είχε προετοιμάσει για το τι θα ακολουθούσε.. Πραγματικά η Villa d’ Este είναι από τα ομορφότερα μέρη που έχουμε δει μέχρι τώρα στην ζωή μας. Το τοπίο ήταν φανταστικό, καταπράσινο και τα απίστευτα σιντριβάνια μαζί με την πανέμορφη θέα συνέθεταν ένα εκπληκτικό τοπίο.
Η επίσκεψη μας στην Villa d’ Este κράτησε περίπου 1,5 ώρα. Πριν πάρουμε το λεωφορείο της επιστροφής αποφασίσαμε να καθίσουμε για ένα εσπρεσάκι σε μια χαριτωμένη καφετέρια στο κέντρο της πλατείας και να δοκιμάσουμε τα πασίγνωστα τιραμισού Pompi! Όντως τα τιραμισού δικαιολογούν την φήμη που έχουν αποκτήσει. Φύγαμε από το Tivoli γεμάτοι με απίστευτα όμορφες εικόνες και αναμνήσεις. Θέλαμε να επισκεφθούμε και τη Villa Adriana, αλλά λόγω έλλειψης χρόνου το αφήσαμε για κάποια άλλη φορά. Ήταν εξάλλου αργά κι εκτός του ότι δεν προλαβαίναμε, ήμασταν κουρασμένοι, πεινασμένοι και είχαμε και το δρόμο της επιστροφής στη Ρώμη…
Το βράδυ βγήκαμε για φαγητό. Αυτή τη φορά αποφασίσαμε να πάμε προς το Πάνθεον για φαγητό και με την ευκαιρία να δούμε την Piazza della Rotonda φωτισμένη το βράδυ. Το εστιατόριο που διαλέξαμε ήταν και πάλι εισήγηση από το forum! Διαλέξαμε το El Faciolaro (δεν θυμάμαι ποιος το είχε προτείνει) . Η πίτσα ήταν πολύ καλή, χορταστική και η εξυπηρέτηση που δεχτήκαμε ήταν εξαιρετική. Ωστόσο σε γεύση σίγουρα δεν συγκρίνεται με Pizza Re, ούτε με Popi Popi (σε μετέπειτα κεφάλαιο
)!
Μετά το φαγητό περπατήσαμε για λίγο προς την Piazza della Rotonda. Η πλατεία ήταν γεμάτη κόσμος (νεαρόκοσμο και πάλι). Το Πάνθεον ήταν επιβλητικό και το σιντριβάνι στο κέντρο της πλατείας πάρα πολύ όμορφο. Δεν καθίσαμε ωστόσο για πολύ, αφού ήμασταν πάρα πολύ κουρασμένοι.. Προχωρήσαμε στο δρομάκι πάνω από την πλατεία και φτάσαμε στο πασίγνωστο Della Palma με τις 150 (!!) γεύσεις παγωτό..! Τεράστια ποικιλία από παγωτά τόσο με βάση σοκολάτα, όσο και με βάση φρούτα! Καταλήξαμε τελικά μετά από αρκετή προσπάθεια, απολαύσαμε το υπέροχο μας παγωτό και σύντομα ήμασταν πίσω στο ξενοδοχείο. Νομίζω ούτε καληνύχτα δεν ανταλλάξαμε.. Απλά πέσαμε σε λήθαργο…!!
Πρώτο μας πρωινό ξύπνημα στη Ρώμη και παρά την κούραση της χθεσινής μέρας, ξυπνήσαμε πανέτοιμοι και ενθουσιασμένοι για να γνωρίσουμε την πόλη! Σήμερα το πρωινό μας θα το αφιερώναμε στο να επισκεφθούμε κάποιες από τις πιο διάσημες εκκλησίες της Ρώμης.
Αφού πήραμε το πρωινό μας ξενοδοχείο, αποφασίσαμε να πάμε με το μετρό στην περιοχή που βρισκόταν η πρώτη εκκλησία που θέλαμε να επισκεφθούμε και από εκεί να συνεχίσουμε με τα πόδια. Πήραμε λοιπόν το μετρό προς Τερμινί και από τον σταθμό περπάτημα κανένα δεκάλεπτο μέχρι την εκκλησία Santa Maria Maggiore. Σταθήκαμε για λίγο στην τεράστια πλατεία της εκκλησίας και χαζέψαμε αρκετή ώρα το εξωτερικό της. Μπαίνοντας μέσα μείναμε πραγματικά άφωνοι. Είχα διαβάσει ότι η εκκλησία αυτή είναι από τις ωραιότερες της Ρώμης και αυτό που βλέπαμε μπροστά μας επιβεβαίωνε όσα είχα διαβάσει. Πολύ μεγάλη σε έκταση εκκλησία, όμορφες εικόνες και αγάλματα. Η οροφή είναι πανέμορφα διακοσμημένοι με πολύ χρυσάφι και η εκκλησία είναι γενικά εκθαμβωτική. Στο εσωτερικό βρίσκετε η κρύπτη στην οποία είναι θαμμένος ο Saint Jerome, γνωστός και ως Ιατρός της Εκκλησίας.
Βγήκαμε από την εκκλησία και με την βοήθεια του χάρτη κατευθυνθήκαμε προς την εκκλησία San Pietro in Vincoli. Εξωτερικά η εκκλησία δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο, απλή εκκλησία με αρκετό κόσμο ωστόσο καθισμένο στα σκαλιά. Το εσωτερικό της όμως ήταν πάρα πολύ όμορφο, αν και δεν συγκρινόταν με τη Santa Maria Maggiore. Δεν μείναμε πολύ, εξάλλου ο λόγος που επιλέξαμε τη συγκεκριμένη εκκλησία για να δούμε τις αλυσίδες του Αγίου Πέτρου.
Φεύγοντας από την San Pietro in Vincoli, καθίσαμε για λίγη ξεκούραση στο Parco del Colle Oppio που βρίσκεται δίπλα την εκκλησία και ξεκινήσαμε περπάτημα προς ένα από τους πιο όμορφους και εντυπωσιακούς ναούς της Ρώμης San Giovanni in Laterano. Η απόσταση δεν ήταν τόσο μεγάλη, ωστόσο ο ήλιος ήταν καυτός, ο δρόμος ανηφορικός και νιώθαμε λες και περπατάγαμε για ώρες..!
Ο ναός San Giovanni in Laterano είναι πραγματικά εντυπωσιακός. Τον θαυμάζαμε με δέος για αρκετή ώρα εξωτερικά και όσο κι αν προσπαθήσαμε ήταν αδύνατο να χωρέσει ολόκληρος ο ναός σε μία φωτογραφία. Το ίδιο εκθαμβωτικό είναι και το εσωτερικό του ναού. Η οροφή του όπως και στη Santa Maria Maggiore, τραβούσε το βλέμμα με την εκθαμβωτική χρυσή του διακόσμηση. Το εσωτερικό επίσης τεράστιο με πανέμορφες εικόνες και αγάλματα, αλλά αυτό που ξεχωρίζει είναι τα 12 αγάλματα των Αποστόλων, τα οποία είναι πραγματικά επιβλητικά!
Βγαίνοντας από τον ναό απέναντι βρίσκεται η Santa Scala, η οποία οδηγεί στη Sancta Sanctorum. Σύμφωνα με την καθολική εκκλησία, τα σκαλιά αυτά οδηγούσαν στον Πόντιο Πιλάτο και τα ανέβηκε ο Ιησούς πριν να δικαστεί και να καταδικαστεί σε σταύρωση. Χιλιάδες καθολικοί από όλο τον κόσμο, έρχονται στη Ρώμη για να ανέβουν γονυπετώς τη Santa Scala. Σε κάθε σκαλί που ανεβαίνουν σταματούν και λένε μία προσευχή πριν προχωρήσουν στο επόμενο σκαλί. Θέλω να παραδεχτώ ότι νιώσαμε κι οι δύο μας τεράστιο δέος αντικρίζοντας τη Santa Scala και τους πιστούς που ανέβαιναν με τα γόνατα.
Αφού τελείωσε η επίσκεψη μας και σε αυτό τον ναό, καθίσαμε για ένα εσπρέσο σε μια καφετέρια στην περιοχή και αναδιοργανώσαμε το πρόγραμμα μας. Βλέποντας πως είχαμε αρκετό χρόνο ακόμα αποφασίσαμε να πάρουμε το μετρό και να ξαναπάμε στη Santa Maria in Cosmetin γιατί θέλαμε να φωτογραφηθούμε με το Στόμα της Αλήθειας. Εξάλλου ο επόμενος προορισμός μας θα ήταν το Capitoline Hill, το οποίο βρίσκεται πολύ κοντά στη Santa Maria in Cosmetin. Πήραμε λοιπόν το μετρό ξανά για Τερμινί και αλλάξαμε μετρό με κατεύθυνση το σταθμό Circo Massimo, που βρίσκεται δίπλα στην εκκλησία. Φτάνοντας αντιληφθήκαμε με μεγάλη μας απογοήτευση ότι η ουρά από τουρίστες που θέλανε να φωτογραφηθούν με το χέρι τους μέσα στο Στόμα της αλήθειας, έκανε τον γύρω της εκκλησίας.. Δεν είχαμε τον χρόνο (ούτε και την υπομονή η αλήθεια) να περιμένουμε τόση ώρα για μία φωτογραφία κι έτσι εγκαταλείψαμε οριστικά αυτή μας την προσπάθεια..
Ανηφορίσαμε το δρόμο, περάσαμε από το Forum Boarium και το Teatro Marcelo και αντικρίσαμε στα δεξιά μας τα σκαλιά τα οποία οδηγούν στο Capitoline Hill και στο Capitoline Museum. Δεν θα μπαίναμε στο μουσείο, αλλά θέλαμε να ανέβουμε στον λόφο και να δούμε τη Ρωμαϊκή αγορά από ψηλά. Ανεβήκαμε τα πολλά σκαλιά μέχρι την κορυφή και θαυμάσαμε την πλατεία του Καπιτωλίου με τα όμορφα αγάλματα και το σιντριβάνι. Προχωρήσαμε πίσω από το μουσείο και θαυμάσαμε την εκπληκτική θέα της Ρώμης και της Ρωμαϊκής αγοράς για αρκετή ώρα.
Κατεβήκαμε ακολουθώντας τα σκαλιά πίσω από το μουσείο και κατευθυνθήκαμε προς το Trajan’s market, το οποίο είναι τα συντρίμμια από την αρχαία εκδοχή ενός εμπορικού κέντρου στεγάζοντας περισσότερα από 150 μαγαζιά και γραφεία. Εξωτερικά είναι κάτι το εντυπωσιακό για κάποιον παθιασμένο με την αρχαία Ρωμαϊκή ιστορία και γι αυτό παρά της διαμαρτυρίες της φίλης μου επέμεινα να μπούμε να το δούμε και εσωτερικά. Μέγα λάθος!! Το εισιτήριο κοστίζει €14 και όταν περάσεις την είσοδο αντιλαμβάνεσαι πως δεν έχει κάτι περισσότερο να δεις. Στο εσωτερικό του δεν έχει σχεδόν τίποτα να δεις εκτός από την μεγάλη αγορά την οποία θαυμάζεις και χωρίς να μπεις μέσα.. Μάλλον πέσαμε σε τουριστική παγίδα λέω για να πάρω θυμωμένη απάντηση (και απόλυτα δικαιολογημένη
) ότι ΕΓΩ έπεσα σε τουριστική παγίδα
Η ώρα είχε πάει δύο το μεσημέρι και παρά το ότι ήμασταν πολύ ευχαριστημένοι από όσα είδαμε σήμερα, χρειαζόμασταν λίγη ξεκούραση γιατί το απόγευμα θα επισκεπτόμασταν το Tivoli για να δούμε τη Villa d’ Este που είχε απωθημένο να δει η φίλη μου. Επιστρέψαμε λοιπόν στο ξενοδοχείο και ξεκουραστήκαμε μέχρι τις τέσσερις το απόγευμα.
Πήραμε τη μπλε γραμμή του μετρό και φτάσαμε μέχρι τη στάση Ponte Mammolo. Βγήκαμε έξω από το σταθμό του μετρό και αγοράσαμε εισιτήρια με Cotral bus για Tivoli (€4 το ένα). Το πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει πουθενά πίνακας ή ανακοινώσεις για τις στάσεις και το λεωφορείο έκανε πολλές στάσεις πριν το Tivoli. Ρωτήσαμε μία κυρία στο λεωφορείο ευτυχώς που μας ενημέρωσε όταν φτάσαμε στη στάση μας. Η διαδρομή κράτησε περίπου 45 λεπτά.
Κατεβήκαμε στη κεντρική πλατεία και περπατήσαμε περίπου ένα 5λεπτο για να φτάσουμε στη Villa d’ Este. Πληρώσαμε το εισιτήριο των €11 στην είσοδο (δεν είχε καθόλου ουρά) και μπήκαμε. Όσες φωτογραφίες και να είχαμε δει από πριν δεν μας είχε προετοιμάσει για το τι θα ακολουθούσε.. Πραγματικά η Villa d’ Este είναι από τα ομορφότερα μέρη που έχουμε δει μέχρι τώρα στην ζωή μας. Το τοπίο ήταν φανταστικό, καταπράσινο και τα απίστευτα σιντριβάνια μαζί με την πανέμορφη θέα συνέθεταν ένα εκπληκτικό τοπίο.
Η επίσκεψη μας στην Villa d’ Este κράτησε περίπου 1,5 ώρα. Πριν πάρουμε το λεωφορείο της επιστροφής αποφασίσαμε να καθίσουμε για ένα εσπρεσάκι σε μια χαριτωμένη καφετέρια στο κέντρο της πλατείας και να δοκιμάσουμε τα πασίγνωστα τιραμισού Pompi! Όντως τα τιραμισού δικαιολογούν την φήμη που έχουν αποκτήσει. Φύγαμε από το Tivoli γεμάτοι με απίστευτα όμορφες εικόνες και αναμνήσεις. Θέλαμε να επισκεφθούμε και τη Villa Adriana, αλλά λόγω έλλειψης χρόνου το αφήσαμε για κάποια άλλη φορά. Ήταν εξάλλου αργά κι εκτός του ότι δεν προλαβαίναμε, ήμασταν κουρασμένοι, πεινασμένοι και είχαμε και το δρόμο της επιστροφής στη Ρώμη…
Το βράδυ βγήκαμε για φαγητό. Αυτή τη φορά αποφασίσαμε να πάμε προς το Πάνθεον για φαγητό και με την ευκαιρία να δούμε την Piazza della Rotonda φωτισμένη το βράδυ. Το εστιατόριο που διαλέξαμε ήταν και πάλι εισήγηση από το forum! Διαλέξαμε το El Faciolaro (δεν θυμάμαι ποιος το είχε προτείνει) . Η πίτσα ήταν πολύ καλή, χορταστική και η εξυπηρέτηση που δεχτήκαμε ήταν εξαιρετική. Ωστόσο σε γεύση σίγουρα δεν συγκρίνεται με Pizza Re, ούτε με Popi Popi (σε μετέπειτα κεφάλαιο
)!
Μετά το φαγητό περπατήσαμε για λίγο προς την Piazza della Rotonda. Η πλατεία ήταν γεμάτη κόσμος (νεαρόκοσμο και πάλι). Το Πάνθεον ήταν επιβλητικό και το σιντριβάνι στο κέντρο της πλατείας πάρα πολύ όμορφο. Δεν καθίσαμε ωστόσο για πολύ, αφού ήμασταν πάρα πολύ κουρασμένοι.. Προχωρήσαμε στο δρομάκι πάνω από την πλατεία και φτάσαμε στο πασίγνωστο Della Palma με τις 150 (!!) γεύσεις παγωτό..! Τεράστια ποικιλία από παγωτά τόσο με βάση σοκολάτα, όσο και με βάση φρούτα! Καταλήξαμε τελικά μετά από αρκετή προσπάθεια, απολαύσαμε το υπέροχο μας παγωτό και σύντομα ήμασταν πίσω στο ξενοδοχείο. Νομίζω ούτε καληνύχτα δεν ανταλλάξαμε.. Απλά πέσαμε σε λήθαργο…!!
Last edited:
και με τη βοήθεια και του χάρτη μας φτάσαμε στην είσοδο του πάρκου. Η ώρα ήτανε 11:00 και εμείς είχαμε κλείσει εισιτήρια από το internet για η ώρα 13:00 στη Villa Borghese. Είχαμε πολλή ώρα ελεύθερη μπροστά μας και την περάσαμε βολτάροντας στο πολύ όμορφο αυτό πάρκο. Το πάρκο είναι όμορφο, πράσινο με αρκετά δέντρα και λουλούδια. Υπήρχε αρκετός κόσμος στο πάρκο, ντόπιοι κυρίως που περνάγανε την Κυριακή τους στο πάρκο. Καθίσαμε σε μία καφετέρια στο πάρκο για καφέ και σιγά σιγά αρχίσαμε να κατηφορίζουμε προς τη Villa Borghese.
. Ξεκινήσαμε ένα τεράστιο αγώνα, τρέξιμο και ψάξιμο απο τα σημεία που περάσαμε μήπως και βρούμε το χαρτί της κράτησης. 45 λεπτά τρέχαμε, αλλά τίποτα…
