Μαυρίκιος ΜΑΥΡΙΚΙΟΣ..στην αγκαλια του Ινδικου

[go2dbeach]

“Ο θεος πρωτα εφιαξε τον Μαυρικιο , και μετα εκανε ενα αντιγραφο που το ονομασε παραδεισο..” Mark Twain.

Ανηκει στο αρχιπελαγος των νησιων Μασκαρενιας
Βρισκεται ανατολικα της Μαδαγασκαρης
Εχει περιπου 60 χλμ.μηκος και 30 χλμ. πλατος
Διαθετει 900 χλμ ακτογραμμης
1,5 εκατομ. κατοικοι αποτελουν το μοναδικο μωσαικο του νησιου
33 διαφορετικες διαλεκτοι και 83 θρησκειες
Περισσοτερη απο τη μιση καλλιεργησιμη γη αποτελουν τα ζαχαροκαλαμα
Ξηρη εποχη Μαιος -Νοεμβριος (με τον Οκτωβριο να ειναι ο ξηροτερος μηνας )
Εποχη βροχων Δεκεμβριος –Απριλιος
Εποχη κυκλωνων Δεκεμβριος -Μαρτιος

Ο Μαυρικιος ειναι ενας παραδεισος με ξεχωριστη φημη.
Ευτυχως ο επισκεπτης ειναι αυτος που αποφασιζει αν ειναι ο παραδεισος των All inclusive resorts με την απιθανη γευση του να χανεται αναμεσα στις πισινες , τα spa , τα βραδινα σοου και τη διεθνη κουζινα που προσφερουν τα αψογα κατα τʼαλλα οργανωμενα ξενοδοχεια.
Η αν ειναι ο παραδεισος ενος πολυχρωμου καλειδοσκοπιου απο εθνικοτητες , γευσεις , τοπια , θρησκειες και κουλτουρες , που συνυπαρχουν αρμονικα στριμωγμενα ολα μαζι στον πλωτο κηπο του Ινδικου ωκεανου.

Σιγουρα εχετε διαβασει πολλα για το Μαυρικιο και τι θα μπορουσα να προσθεσω εγω μην εχοντας ακομα επισκεφτει το πανεμορφο νησι...Μα φυσικα την ταξιδιωτικη εμπειρια ενος φιλου που πηγε τα περασμενα Χριστουγεννα και μας προσκαλει σε ενα ταξιδι στον κηπο της Εδεμ.

 

[*The_Mexican*]

Ανυπομονώ να ακούσω....

 

[vagantos]

κι εγώ το ίδιο.
Δεν θα με πείραζε να παραλείψεις τελείως τις αναφορές σε πισίνες,τουριστικά events, μασαζοσπα, κλπ.
ΥΓ, Σας έχω πει για το ξενοδοχείο στο Ξιάν ( Κίνα) που πετύχαμε Μεξικάνικη βραδιά; Με κινεζομεξικάνικα φαγητα, μουσική και Κινέζους σερβιτόρους με μεξικάνικη στολή και σομπρέρος; . Γελοία φάση, οταν το συνήθιζες ειχε κάτι από Πίτερ Σέλερς

 

[Defkalion]

Σιγά μην έχει τέτοιες αναφορές η Ζωή.

Θα αρχίσει από τις ζούγκλες και τα bungalows :LOL:

 

[go2dbeach]

Σιγά μην έχει τέτοιες αναφορές η Ζωή.

Θα αρχίσει από τις ζούγκλες και τα bungalows :LOL:

Υπαρχει καποιοs που δε με εχει καταλαβει?
Φυσικα θα γραψω το ταξιδι του φιλου οπωs το εζησε εκεινοs...αλλα να ειστε σιγουροι πωs οπου μπορω θα γραφω τα δικα μου

 

[vagantos]

..εννοείται πως θα είναι ιστορίες μέσα απο τη Ζωή...

 

[Defkalion]

Έεεετσι, τέτοια θέλουμε εξάλλου

 

[go2dbeach]

Πριν απο το ταξιδι , ειχαμε κλεισει δωματιο μεσω ιντερνετ (www.ocean-villas.com).
Οι τιμες ηταν πολυ λογικες και συμπεριλαμβανοταν 3 μερες εκδρομες οργανωμενες απο το ξενοδοχειο και το πηγαινε-ελα στο αεροδρομιο.
Προσγειωθηκαμε στο διεθνες αεροδρομιο του Μαυρικιου και ο οδηγος μας περιμενε στην εξοδο και μας ενημερωσε οτι μας περιμενε διαδρομη 90 λεπτων .Το μεγαλυτερο μερος της διαδρομης ηταν σε ασφαλτοστρωμενο δρομο που ενωνε το νοτιο μετο βορειο τμημα του νησιου.Το ξενοδοχειο ηταν κοντα στην παραλια Grand Baie και οταν πλησιαζαμε ο οδηγος εστριψε σε δευτερευοντα δρομο και το τοπιο μας θυμισε την αγαπημενη Σρι Λανκα (το ωραιοτερο μερος που εχουμε δει ποτε).Γυναικες με σαρι να κουβαλουν καλαθια με πολυχρωμα φρουτα μας εκαναν να ανυπομονουμε να εξερευνησουμε το μερος εξω απο το ξενοδοχειο. Ξεραμε οτι η περιοχη Grand Baie ηταν αρκετα τουριστικη και σιγουρα θα υστερουσε σε τοπικο χρωμα.


Αφου καναμε check in αφησαμε τα πραγματα στο δωματιο και κατεβηκαμε στην παραλια. Το ξενοδοχειο απεχει περιπου 1,5 χλμ. απο το κεντρο της πολης και περπατησαμε περιπου ενα 20 λεπτο.Πεζοδρομιο δεν υπηρχε ουτε για δειγμα και στο δρομο υπηρχε αρκετη κινηση που προσπαθουσαμε να αποφυγουμε σχεδον κολημενοι στην ακρη του Royal Road.
Ο ηλιος εδυε και κατεβηκαμε στην παραλια να θαυμασουμε το πρωτο ηλιοβασιλεμα στο Μαυρικιο με τα απιθανα χρωματα να καθρεφτιζονται στα γαληνια νερα του Ινδικου..


Καθισαμε για βραδινο σε ενα κινεζικο εστιατοριο , το Le Palais de Chine (ειστε πολυ τυχεροι που δεν ακουτε την go2dbeach με γαλλικη προφορα ).
Δοκιμασαμε noodles , ψαρομεζεδες και παπια (Μαυρικιου) συν μπιρα και ομως ο λογαριασμος ηταν 20 ευρω για δυο ατομα..
Κατα τη γνωμη μου ο Μαυρικιος γενικα ειναι παραδεισος για αυτους που αγαπουν το φαγητο και οι τιμες πολυ φθηνες.Το μαγαζι κερασε γλυκο αφου πληρωσαμε , το οποιο τιμησαμε αν και με το ζορι υπηρχε χωρος στο στομαχι μας.

Ημασταν τοσο ενθουσιασμενοι που βρισκομασταν στο Μαυρικιο , που θελαμε να βγουμε το βραδυ ξανα και να παμε σε καποιο μπαρακι.Ειχαμε δει το El Diablo το απογευμα αλλα μας ειπαν οτι ηταν κλειστο.Μας προτειναν τη ντισκο ʽLes Enfants Terriblesʼ πανω στην Royal road ευτυχως μονο 2 λεπτα περπατημα απο το ξενοδοχειο μας.Μεσα γινοταν χαμος απο κοσμο!Ανθρωποι απο ολα τα μερη του κοσμου διασκεδαζαν συνωστισμενοι στην πιστα ενω απο παντου ακουγαμε διαφορετικες γλωσσες.Το διασκεδασαμε πολυ αν και ξεραμε οτι την επομενη θα καταλαβαιναμε τα ποτα που ηπιαμε!

 

[Lthanos]

Βρε Ζωή, πότε θα προλάβω να πάω σε όλα αυτά τα μέρη που περιγράφεις;

ΥΓ Μετέφερα το topic στην υπο-ενότητα Ταξιδιωτικές Ιστορίες - Αφρική.

 

[go2dbeach]

Μετα απο ενα γευστικο πρωινο που περιλαμβανε φρεσκα φρουτα , τσαι , καφε , κρεπες και ομελετες , φυγαμε για το πρωτο snorkeling..
Το ξενοδοχειο προσφερε αρκετες δραστηριοτητες ακομα οπως σκι , μπανανα κλπ..
Ο βυθος ακριβως μπροστα απο την Grand Baie δεν ηταν ιδιαιτερα συναρπαστικος , αλλα οταν η βαρκα μας πηγε λιγα λεπτα πιο περα προς τον υφαλο , το υποβρυχιο τοπιο εγινε φανταστικο.Μαζι μας στη βαρκα ηταν και δυο Αφρικανοι απο τη Ναμιμπια που εκλειναν 2 εβδομαδες διακοπες στο Μαυρικιο και ειχαν δοκιμασει ολες τις δραστηριοτητες στο νερο ,(snorkel , scuba , ski , parasailing , underwater sea walk , κλπ) και ηταν κατενθουσιασμενοι με ολα!

Προς μεγαλη μου εκπληξη το νερο ηταν λιγο δροσερο οταν βουτηξα , αλλα συντομα ζεσταθηκα μεχρι να φτασω στον υφαλο.Πολυχρωμα ψαρια με περικυκλωσαν και ξεχασα που βρισκομουν για καμια ωρα χαζευοντας τους καταπληκτικους κατοικους του βυθου.Αν το snorkeling ηταν τοσο ωραιο , φανταζομαι η καταδυση πως μπορει να ειναι!Ο Μαυρικιος ειναι περικυκλωμενος απο ενα τεραστιο δαχτυλιδι υφαλου και απ’οτι λενε το καλυτερο σημειο για να βουτηξεις ειναι στην περιοχη Flic en Flac.Εμεις δεν ειμαστε του συγκεκριμενου σπορ , οποτε η εξερευνηση του νησιου ηταν το επομενο που θα καναμε.

Γυρισαμε σχετικα νωρις απο τη θαλασσα και κατεβηκαμε στο κεντρο της Grand Baie με σκοπο να παρουμε το λεωφορειο για Port Louis.Ηταν Κυριακη , και τα παντα σταματουν τη μερα αυτη οπως και το εξπρες λεωφορειο που περιμεναμε ματαια να ερθει.
Πηραμε το αργο λεωφορειο και μετα απο μιαμιση ωρα σε ενα οχημα της κολασεως απο αποψη ζεστης – ακομα κι απο τα κατεβασμενα παραθυρα εμπαινε τρελλη ζεστη – φτασαμε στο Port Louis.


Η πολη ηταν νεκρη λογω Κυριακης και ακομα και η πολυχρωμη αγορα για την οποια τοσα ειχα διαβασει ηταν αγορα-φαντασμα...οι πορτες ηταν κλειδωμενες , οι παγκοι με λουκετα και τα μονα πλασματα που τριγυρνουσαν , εμεις οι δυο.
Κατευθυνθηκαμε προς το Le Caudan waterfront , μια ζωντανη περιοχη με πολυχρωμα μαγαζια , καφε και ρεστωραν και απολαυσαμε ινδικο φαγητο με υπεροχη θεα.
Αμεσως μετα τριγυρισαμε στους δρομους της πρωτευουσας-φαντασμα ενω αναρωτιομασταν που εχουν παει ολοι.Ανεβηκαμε στο λοφο Citadel που προσφερει απιθανη πανοραμικη θεα της πολης και του λιμανιου Port Louis.

Απολαυσαμε πολυ τη βολτα στο Port Louis ακομα κι αν δεν ηταν τοσο ζωντανη λογω της ημερας και χαθηκαμε στα στενα του πολλες φορες.Πηραμε ξανα το λεωφορειο για επιστροφη στην Grand Baie.Ο οδηγος ηταν πολυ βιαστικος και το παλιο λεωφορειο εκανε ραλυ στους επαρχιακους δρομους του Μαυρικιου πηγαινοντας μας πισω σε χρονο ρεκορ.
Ακολουθησε το απαραιτητο ρηλαξ στην παραλια μεχρι το ηλιοβασιλεμα..

 

[go2dbeach]

Την επομενη μερα αμεσως μετα το πρωινο μας , επιβιβαστηκαμε μαζι με αλλους τουριστες σε ενα βανακι για ενα τουρ στο νοτιοδυτικο τμημα του νησιου.
Η πρωτη σταση ηταν στο εργοστασιο κατασκευης διακοσμητικων απο γυαλι στο Phoenix , με πολυ εντυπωσιακες χειροποιητες κατασκευες.Η ληψη με καμερα απαγορευεται και το μαγαζι με τα σουβενιρ καταλαμβανει το διπλασιο χωρο απο το χωρο της εκθεσης!
Η επομενη σταση ηταν πιο ενδιαφερουσα , στο Voiliers de L’Ocean στο Curepipe.
Οι μινιατουρες απο πλοια , βαρκες και σκαφη ηταν πολυ εντυπωσιακες και με λεπτομερεστατη δουλεια.Περιοριστηκα στο να παρω φωτογραφιες γιατι οι τιμες τους ηταν πραγματικα τσουχτερες!

(Σχολιο απο go2dbeach:Ο ξαδερφος μου Δημητρης που εχει παει και στο Μαυρικιο , εφερε ενα τετοιο πλοιο το οποιο ειναι πραγματικα πανεμορφο και του στοιχισε παρα πολυ ακριβα πριν χρονια , αν σκεφτουμε οτι ο φιλος πηγε περισυ , θα εχουν ανεβει αρκετα οι τιμες –καλες και οι φωτο).

Μετα πηγαμε στο Floreal square , ενα duty free συγκροτημα .
(Σχολιο go2dbeach: Απ’οτι καταλαβαινω μεχρι τωρα το τουρ ηταν οργανωμενο απο το ξενοδοχειο , σε μερη που πανε τους τουριστες για ψωνια...

δεν μπορω να γραφω τετοια , παμε στα τοπια).

 

[go2dbeach]

Επομενη επισκεψη ηταν στο σβησμενο ηφαιστειο Trou aux Cerfs.
Ενας ντοπιος πουλαγε με ζωηραδα φρεσκα μανγκο και ανανα.Δοκιμασαμε τα μανγκο που ηταν δροσερα και πολυ γλυκα , οτι πρεπει για να μας κοψει την πεινα.
Το ιδιο το ηφαιστειο δεν ειναι τοσο εντυπωσιακο οσο η θεα απο το view point παραδιπλα.
Αφου βγηκαν οι σχετικες φωτογραφιες , επιβιβαστηκαμε ξανα στο βαν για κοντινη διαδρομη ως καταραχτες Alexandra , οπου περιμεναμε νε δουμε οτιδηποτε αλλο εκτος απο λιγο νερακι να αργοσταζει απο ψηλα.Γελασαμε! Ο οδηγος τοτε μας εξηγησε οτι τον μεγαλυτερο καταραχτη θα τον βλεπαμε αργοτερα.Καποια πιθηκακια εκαναν επιθεση σε οτιδηποτε φαγωσιμο κρατουσαμε , απλα τα βουταγαν απο το χερι μας , αφου εχουν συνηθισει στη θεα των τουριστων να τα ταιζουν.

Η λιμνη Grand Bassin ηταν πολυ πιο εντυπωσιακη , με πολυ μακρια ανατριχιαστικα χελια να ανακατευονται μεσα στα νερα της.Η λιμνη θεωρειται ιερο μερος απο τους Ινδουστες και το ψαρεμα απαγορευεται.Τα ψαρια και τα χελια μεγαλωνουν ανενοχλητα σε υπερβολικα μεγεθη! Αρκετοι πιστοι περπατουν χιλιομετρα απο τα σπιτια τους , ξυπολητοι μεχρι τη λιμνη. Μειναμε αρκετη ωρα εδω χαζευοντας το γυρω τοπιο.

Σταματησαμε για μεσημεριανο καθʼοδον για το Chamarel.Το φαγητο δεν ηταν καλο και το πληρωσαμε πανακριβα!Περασαμε τρεχοντας διπλα απο τη μεγαλυτερη λιμνη του Μαυρικιου , mare aux vacoas , οπου ο οδηγος μας την εδειξε μια στιγμη με το χερι και δεν προλαβαμε ουτε το κλικ της μηχανης να ακουσουμε – μαλλον βιαζοταν να προλαβει το προγραμμα της μερας – και φτασαμε στο Chamarel.Εδω πληρωσαμε εισοδο για να δουμε τη γη με τα εφτα χρωματα.

Περασαμε απο εναν καταραχτη που επεφτε απο ψηλα και μαζι με το γυρω τοπιο ηταν πανεμορφα.

Η γη με τα εφτα χρωματα ηταν επισης φανταστικη με το χωμα να αλλαζει πραγματικα τονους και αποχρωσεις.Ενας τουριστας που προσπαθουσε να κανει μια κατατρομαγμενη μεγαλη χελωνα να του ποζαρει για φωτογραφια μου χαλασε το κεφι...

Επιστρεψαμε στην Grand Baie και το ηλιοβασιλεμα που ειδαμε για μια ακομη φορα , ηταν οτι καλυτερο ειδαμε ολη τη μερα.
Την υπεροχη βραδια συμπληρωσε το γευστικοτατο δειπνο στο Typhoons , ενα Ταυλανδεζικο ρεστωραν στην Grand Baie.