NIKOLETA05
Member
Περιεχόμενα
Είχα πάει πρώτη φορά Λονδίνου το 2013 και το ερωτεύτηκα σφοδρά που λέμε.Ειχα τάξει στην κόρη ότι αν έπαιρνε το proficiency, θα την πήγαινα Λονδίνο,οπότε ήρθε η ώρα να ξανασυναντηθώ με το αγαπημένο μου.
Πετάξαμε με ryanair λοιπόν και προσγειώθηκαμε στο Stansted.
Είχα κλείσει εισιτήρια με το τρένο Stansted express ,επειδή για το national express και το Terravision ,τα λεωφορεια,διάβασα άθλιες κριτικές ως προς την συνέπεια τους και δεν ήθελα να ρισκάρω να χάσω την πτήση της επιστροφής.
Περνάει κάθε τέταρτο και έκανε μόλις 45 λεπτά μέχρι Liverpool street station.
Φτάνοντας ο καιρός ήταν κλασσικός λονδρέζικος,ψιλοβρεχε κ είχε κρυουλάκι.
Μου ήρθε να φιλήσω το χώμα παιδιά σορυ αλλά θα σκάσω αν δεν το πω,είπαμε έρωτας με Λονδίνο.
Πήγαμε με μετρό στο
μας,το Ibis London Blackfriars,στο οποίο είχα μείνει κ την πρώτη φορά.
Ήταν απογευματάκι οπότε πήγαμε μια βόλτα από Covent Garden, Piccadilly Circus και Trafalgar Square.
Τόση ζωντάνια στις δύο τελευταίες...κόσμος,
πλανωδιοι μουσικοί,υπέροχα.
Φάγαμε spear ribs στο Maxwell's στο Covent Garden,αλλά δεν με ενθουσίασε όπως παλιά που είχα τρελαθεί.
Την επόμενη και δεύτερη μας μέρα,ήθελα να πάω το πρωί τη (19 χρονη) μικρή στα Harrod's ,αλλά προς έκπληξη μου ζήτησε να την πάω στα Hamley's ...το μεγαλύτερο παιχνιδάδικο του Λονδίνου.
Έξω από το 5οροφο κατάστημα λοιπόν,είχε υπαλλήλους που χορεύαν κ έπαιζαν μουσική,ενθουσιαστικό.
Το γυρίσαμε όλο οι μπεμπες,και πήρα δώρα για ανήψια και βαφτιστηρι και έναν υπέροχο αρκούδο παντιγκτον για μένα.
Πανάκριβα όλα και κάποια τα βρήκαμε μετά στη μισή τιμή.
Ήπιαμε καφέ εκεί μπροστά,στη Regent's street.
Μια πόλη των δέκα εκατομμυρίων,με δίχως ίχνος μποτιλιαρισματος.
Έχουν τοοοοοοοσο καλά ΜΜΜ,που το αυτοκίνητο είναι αχρειαστο.Τα λεωφορεία περνούσαν κάθε ένα με τρία λεπτά,συνηθισμένη από την κόλαση του ΟΑΣΘ,νόμιζα ότι πήγα από την Καλκούτα στον πολιτισμό.Xάζευα τον κεντρικότατο δρόμο και νόμιζα ότι είμαι σε άλλο πλανήτη.
Επόμενος σταθμός το Βρετανικό Μουσείο.
Στην είσοδο μας ρώτησαν if we want to make a donation,και δεν άντεξα,της απάντησα στα ελληνικά...τη δωρεά σας την κάναμε το 1801 dear...
Δεν περίμενα ότι τα Ελγίνεια ήταν τόσο μεγάλο μέρος του μουσείου,μια ολόκληρη αίθουσα.Μιλαμε ξηλώσε όλο τον Παρθενώνα ο τύπος,μόνο τις κολώνες μας άφησε...
Φάγαμε fish and chips σε έναν πέριξ δρόμο,πολύ νόστιμο.
Το απόγευμα το πρόγραμμα έλεγε μιούζικαλ.The phantom of the opera.... Μείναμε Speechless που λένε και στο χωριό μου.
Συνεχίζεται...
Πετάξαμε με ryanair λοιπόν και προσγειώθηκαμε στο Stansted.
Είχα κλείσει εισιτήρια με το τρένο Stansted express ,επειδή για το national express και το Terravision ,τα λεωφορεια,διάβασα άθλιες κριτικές ως προς την συνέπεια τους και δεν ήθελα να ρισκάρω να χάσω την πτήση της επιστροφής.
Περνάει κάθε τέταρτο και έκανε μόλις 45 λεπτά μέχρι Liverpool street station.
Φτάνοντας ο καιρός ήταν κλασσικός λονδρέζικος,ψιλοβρεχε κ είχε κρυουλάκι.
Μου ήρθε να φιλήσω το χώμα παιδιά σορυ αλλά θα σκάσω αν δεν το πω,είπαμε έρωτας με Λονδίνο.
Πήγαμε με μετρό στο
μας,το Ibis London Blackfriars,στο οποίο είχα μείνει κ την πρώτη φορά.Ήταν απογευματάκι οπότε πήγαμε μια βόλτα από Covent Garden, Piccadilly Circus και Trafalgar Square.
Τόση ζωντάνια στις δύο τελευταίες...κόσμος,
πλανωδιοι μουσικοί,υπέροχα.
Φάγαμε spear ribs στο Maxwell's στο Covent Garden,αλλά δεν με ενθουσίασε όπως παλιά που είχα τρελαθεί.
Την επόμενη και δεύτερη μας μέρα,ήθελα να πάω το πρωί τη (19 χρονη) μικρή στα Harrod's ,αλλά προς έκπληξη μου ζήτησε να την πάω στα Hamley's ...το μεγαλύτερο παιχνιδάδικο του Λονδίνου.
Έξω από το 5οροφο κατάστημα λοιπόν,είχε υπαλλήλους που χορεύαν κ έπαιζαν μουσική,ενθουσιαστικό.
Το γυρίσαμε όλο οι μπεμπες,και πήρα δώρα για ανήψια και βαφτιστηρι και έναν υπέροχο αρκούδο παντιγκτον για μένα.
Πανάκριβα όλα και κάποια τα βρήκαμε μετά στη μισή τιμή.
Ήπιαμε καφέ εκεί μπροστά,στη Regent's street.
Μια πόλη των δέκα εκατομμυρίων,με δίχως ίχνος μποτιλιαρισματος.
Έχουν τοοοοοοοσο καλά ΜΜΜ,που το αυτοκίνητο είναι αχρειαστο.Τα λεωφορεία περνούσαν κάθε ένα με τρία λεπτά,συνηθισμένη από την κόλαση του ΟΑΣΘ,νόμιζα ότι πήγα από την Καλκούτα στον πολιτισμό.Xάζευα τον κεντρικότατο δρόμο και νόμιζα ότι είμαι σε άλλο πλανήτη.
Επόμενος σταθμός το Βρετανικό Μουσείο.
Στην είσοδο μας ρώτησαν if we want to make a donation,και δεν άντεξα,της απάντησα στα ελληνικά...τη δωρεά σας την κάναμε το 1801 dear...
Δεν περίμενα ότι τα Ελγίνεια ήταν τόσο μεγάλο μέρος του μουσείου,μια ολόκληρη αίθουσα.Μιλαμε ξηλώσε όλο τον Παρθενώνα ο τύπος,μόνο τις κολώνες μας άφησε...
Φάγαμε fish and chips σε έναν πέριξ δρόμο,πολύ νόστιμο.
Το απόγευμα το πρόγραμμα έλεγε μιούζικαλ.The phantom of the opera.... Μείναμε Speechless που λένε και στο χωριό μου.
Συνεχίζεται...
Last edited:
